ความคิดเห็นที่ 1 สีหน้าทุกคนไม่สู้ดี จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:18:41

ความคิดเห็นที่ 2 กังวลใจ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:19:14

ความคิดเห็นที่ 3 เห็นอาหมอเงียบไปนาน ก็อดกลัวไมได้ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:20:07

ความคิดเห็นที่ 4 พจมานยังคงร้องไห้ไม่หยุด ด้วยกลัวข่าวร้าย จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:20:40

ความคิดเห็นที่ 5 คุณอาหมอจับชีพจรอยู่ซักครู่ แล้วก็เอามือคุณพระดุลวางไว้ที่เดิม จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:21:21

ความคิดเห็นที่ 6 "อาเสียใจด้วยนะ...ท่านจากพวกเราไปแล้ว.." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:21:57

ความคิดเห็นที่ 7 สิ่งที่ไม่อยากได้ยินก็เกิดขึ้น จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:22:26

ความคิดเห็นที่ 8 หลังจากนั้นเสียงคร่ำครวญก็ดังระงม จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:23:09

ความคิดเห็นที่ 9 "คุณพนา...คุณจะทิ้งชั้นกับลูกไว้แบบนี้ไม่ได้นะคะ ฮือๆๆๆ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:23:45

ความคิดเห็นที่ 10 "คุณพ่อขา...ฮือๆๆๆ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:24:26

ความคิดเห็นที่ 11 พจนีย์แม้จะรู้สึกว่าพ่อไม่รัก แต่ก็เสียใจไม่น้อย รีบวิ่งเข้าไปหาผู้เป็นพ่อ "คุณพ่ออออ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:25:24

ความคิดเห็นที่ 12 ผู้เป็นเสาหลักของบ้านได้จากไปแล้ว จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:25:53

ความคิดเห็นที่ 13 น้ำตาแทบจะเป็นสายเลือด จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:26:38

ความคิดเห็นที่ 14 /* จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:28:04

ความคิดเห็นที่ 15 งานศพถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:28:47

ความคิดเห็นที่ 16 ทุกคนยังคงอยู่ในอาการเศร้า จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:29:41

ความคิดเห็นที่ 17 แม่ของพจมานดูจะยังทำใจไม่ได้กับการจากไปตลอดการของคู่ชีวิต จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:30:19

ความคิดเห็นที่ 18 หากไม่มีลูก ๆ อยู่ข้าง ๆ ก็คงจะไม่สามารถยืนได้ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:31:22

ความคิดเห็นที่ 19 พจมานเห็นภาพเช่นนั้นแล้วก็อดที่จะสงสารผู้เป็นมารดาไม่ได้ (น้องจอยร้องไห้ไม่สวยเลย นอกนั้นสวยหมด อิอิ) แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 53 15:33:14 จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:31:59

ความคิดเห็นที่ 20 พจมานมองดูรูปถ่ายผู้เป็นพ่อในมือของเธอ และตั้งใจว่าต่อไปนี้เธอจะดูแล แม่และน้อง ๆ แทนผู้เป็นพ่อเอง จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:34:11

ความคิดเห็นที่ 21 งานศพผ่านไปแล้ว  แต่ความเศร้าไม่ได้ผ่านตามไปด้วย จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:35:20

ความคิดเห็นที่ 22 พจมานยังคงนั่งกอดสมุดบันทึก ที่พ่อของเธอมอบให้ไว้ก่อนจะสิ้นใจ เสมือนเป็นตัวแทนของผู้เป็นพ่อ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:36:09

ความคิดเห็นที่ 23 ไม่มีกระจิตใจที่จะเปิดอ่าน จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:37:04

ความคิดเห็นที่ 24 /* จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:37:38

ความคิดเห็นที่ 25 แม่หอบเสื้อผ้าของพ่อเดินมาวางไว้ที่เก้าอี้ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:38:42

ความคิดเห็นที่ 26 /* จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:39:21

ความคิดเห็นที่ 27 "แม่คะ..." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:40:50

ความคิดเห็นที่ 28 "มีอะไรเหรอลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:41:10

ความคิดเห็นที่ 29 "ถ้าเป็นไปได้ พจอยากให้คุณแม่เก็บของของคุณพ่อให้อยู่ในสภาพเดิม เหมือนเมื่อครั้งที่คุณพ่อยังอยู่กับเราจะได้มั้ยคะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:42:20

ความคิดเห็นที่ 30 แม่มีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:43:00

ความคิดเห็นที่ 31 "ทำไมล่ะคะแม่....แม่กลัวด้วยเหรอคะ..." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:44:08

ความคิดเห็นที่ 32 "ปะ...ปะ...เปล่าหรอกลูก แต่ว่า...เอ่อ..." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:45:01

ความคิดเห็นที่ 33 พจมานแปลกใจกับท่าทางของแม่อย่างมาก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:45:36

ความคิดเห็นที่ 34 ลุกขึ้นเดินไปหาแม่  "ถ้างั้นมีอะไรเหรอคะแม่..." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:46:10

ความคิดเห็นที่ 35 แม่ถอนใจหนึ่งเฮือก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:46:40

ความคิดเห็นที่ 36 "พจ...แม่ขอโทษนะลูก  ที่แม่ไม่ได้บอกลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:47:13

ความคิดเห็นที่ 37 "เรื่องอะไรคะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:47:32

ความคิดเห็นที่ 38 "เราคงไม่มีปัญญาจัดงานศพให้คุณพ่อได้หรอกลูก  ถ้าไม่ได้คุณนายละมุนมาช่วยไว้" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:48:12

ความคิดเห็นที่ 39 "เกี่ยวอะไรกับคุณนายละมุนด้วยล่ะคะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:48:58

ความคิดเห็นที่ 40 แม่เครียดมาก ไม่กล้าบอก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:49:51

ความคิดเห็นที่ 41 ถอนใจอีกหนึ่งครั้ง แล้วก็บอกพจมานไปว่า  "แม่บอกขายบ้านนี้ไปแล้วลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:51:10

ความคิดเห็นที่ 42 ตกใจมาก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:51:33

ความคิดเห็นที่ 43 "เงินที่ขายบ้านได้  แม่ก็เอาไปจัดงานศพคุณพ่อ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:52:50

ความคิดเห็นที่ 44 "เหลือนิดหน่อยพอเป็นทุนน่ะลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:53:26

ความคิดเห็นที่ 45 พจมานรู้สึกเสียใจ และใจหาย ที่บ้านของคุณพ่อที่เธอรักถูกขายไปแล้ว จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:54:04

ความคิดเห็นที่ 46 "คุณนายละมุนแกก็ดีใจหายนะลูก  แม่ขอเวลาแกขอไปจัดการกับคนเช่าสวนเราก่อน ถึงจะเข้าไปอยู่บ้านสวนได้ แกก็ยินดี" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:55:00

ความคิดเห็นที่ 47 "แกเป็นคนใจคอกว้างขวางเห็นมั้ยลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:55:36

ความคิดเห็นที่ 48 พจมานเสียใจจนพูดไม่ออก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:55:59

ความคิดเห็นที่ 49 "พจ....พจโกรธแม่หรือเปล่าลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:56:45

ความคิดเห็นที่ 50 "ที่พอสิ้นบุญคุณพ่อ  แม่ก็ไม่สามารถรักษาสมบัติของท่านไว้ได้" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:57:29

ความคิดเห็นที่ 51 "หนำซ้ำยังเอาไปขายทิ้งซะอีก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:58:10

ความคิดเห็นที่ 52 พจมานรู้ว่าแม่เองก็คงเสียใจไม่น้อยที่ต้องทำแบบนี้  ไม่อยากให้แม่รู้สึกแย่ พจมานปาดน้ำตา แล้วหันมายิ้มทำสีหน้าสดชื่นให้แม่ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 15:59:06

ความคิดเห็นที่ 53 "แม่อย่าพูดอย่างนั้นสิคะ  พจรู้ว่าแม่ทำดีที่สุดแล้วค่ะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:00:06

ความคิดเห็นที่ 54 "พจเข้าใจแม่นะคะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:01:07

ความคิดเห็นที่ 55 "ขอบใจมากนะลูก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:02:01

ความคิดเห็นที่ 56 ถึงจะบอกแม่ไปอย่างนั้น  แต่พจมานก็อดเสียใจไม่ได้ที่ต้องสูญเสียบ้านหลังนี้ไป พจมานหันหลังและร้องไห้ โดยที่ไม่อยากให้แม่เห็น แก้ไขเมื่อ 15 เม.ย. 53 16:03:46 จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:03:23

ความคิดเห็นที่ 57 พจมานเดินกลับห้องไปอย่างเลื่อนลอย จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:04:24

ความคิดเห็นที่ 58 ผู้เป็นแม่รู้ดีว่าพจมานจะต้องเสียใจกับเรื่องนี้อย่างมาก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:05:17

ความคิดเห็นที่ 59 เธอเองก็เสียใจไม่น้อยที่ต้องทำอย่างนี้  แต่ในเมื่อไม่มีทางเลือกก็ไม่รู้จะทำเช่นไร จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:06:16

ความคิดเห็นที่ 60 พจมานกลับเข้าไปในห้อง และหยิบรูปถ่ายของพ่อขึ้นมาดูด้วยความอาลัยรัก และคิดถึงอย่างที่สุด จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:07:21

ความคิดเห็นที่ 61 พจมานรู้สึกว่าพอสิ้นคุณพ่อไป เธอก็ไม่เหลือใครอีกแล้ว พ่อเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง และพจมานก็เป็นลูกสาวคนโตที่ใกล้ชิดกับพ่อมากที่สุด มากกว่าลูกคนอื่น ๆ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:08:51

ความคิดเห็นที่ 62 พจมานเหลือบไปเห็นสมุดบันทึกที่พ่อให้ไว้ก่อนสิ้นใจ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:09:42

ความคิดเห็นที่ 63 สมุดที่พ่อบอกไว้ว่ามันคือชีวิตและจิตใจของพ่อ จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:10:30

ความคิดเห็นที่ 64 /* จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:11:32

ความคิดเห็นที่ 65 พจมานเปิดสมุดบันทึกเล่มนั้นเพื่อที่จะอ่าน จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:12:01

ความคิดเห็นที่ 66 พอเปิดออกดู พจมานก็เห็นซองจดหมายแทรกอยู่ในสมุดเล่มนั้น จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:12:45

ความคิดเห็นที่ 67 หยิบจดหมายขึ้นมาดู จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:13:15

ความคิดเห็นที่ 68 "ถึงหม่อมพรรณราย  สว่างวงศ์  บ้านทรายทอง....." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:13:53

ความคิดเห็นที่ 69 "บ้านทรายทอง...."   พจมานไม่เคยได้ยินพ่อพูดถึงชื่อนี้เลย จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:15:02

ความคิดเห็นที่ 70 แล้วพจมานก็เริ่มต้นอ่านบันทึก จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:20:16

ความคิดเห็นที่ 71 "พ่อไม่แน่ใจว่า คำบอกเล่าของคนเหล่านั้นที่ว่าคุณปู่ของลูก ได้รับส่วนแบ่ง อย่างเดียวคือบ้านทรายทองนั้นเป็นความจริง" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:22:52

ความคิดเห็นที่ 72 "จริงอยู่  จากปากของคุณปู่ก่อนที่ท่านจะสิ้น ท่านเคยปรารภกับพ่อเหมือนกันว่า" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:25:01

ความคิดเห็นที่ 73 "คุณแม่ของท่าน เคยพูดมานานแล้วว่าจะให้บ้านทรายทอง" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:28:09

ความคิดเห็นที่ 74 "แต่ท่านรู้สึกว่าถึงจะได้บ้านทรายทองนั้นมา  ก็หาได้ทำให้พินิจนันท์ นั้น มีความสุขความเจริญไม่" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:29:05

ความคิดเห็นที่ 75 "ท่านว่า สิ่งใดที่มีผู้ปราถนามาก ก็ต้องแก่งแย่งอิจฉาริษยาชิงดีกัน อันเป็นธรรมดาของโลก" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:32:51

ความคิดเห็นที่ 76 "คุณปู่ของลูก  ท่านเป็นคนสมถะ มักน้อย รักความสงบ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:33:48

ความคิดเห็นที่ 77 "ท่านว่าได้บ้านหลังใหญ่มาแล้ว ก็ไม่มีปัญญาจะดูรักษา สุดท้ายก็ต้องตกไปเป็นของคนอื่นอยู่ดี" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:35:11

ความคิดเห็นที่ 78 "ท่านเจ้าคุณราชาพิพิธ ก็เป็นพี่ชายแท้ ๆ พ่อเดียว แม่เดียว คลานตามกันมา" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:36:01

ความคิดเห็นที่ 79 "คุณปู่ท่านว่าให้บ้านทรายทองเค้าไปดีกว่า  บ้านใหญ่โตสมบารดีเค้า" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:37:08

ความคิดเห็นที่ 80 "คุณปู่ท่านบอกพ่อว่า...อย่าเอาเลยลูกเอ๊ย  เชื่อพ่อเถอะ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:39:16

ความคิดเห็นที่ 81 "ท่านว่าให้ไปอยู่กับเค้า ให้เค้าเมตตาปรานี ทำนุบำรุงจุนเจือ ให้เจ้ามีวิชาความรู้ต่อไป เป็นกำลังของตัวเองจะดีกว่า" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:42:34

ความคิดเห็นที่ 82 "พจลูกรัก....บ้านทรายทองเป็นของปู่ย่าตายาย ฝ่าตืนของพ่อเคยย่ำมาทุกหนทุกแห่ง" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:44:57

ความคิดเห็นที่ 83 "ถึงเจ้ามีลูกมีหลานต่อไป  ก็ขอให้คิดอย่างพ่อ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 16:46:17

ความคิดเห็นที่ 84 "จิตใจเราจะได้สบาย.." จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:14:35

ความคิดเห็นที่ 85 "มีวิชาความรู้ติดตัวไว้  อยู่ที่ไหนมันก็มีสุข" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:15:31

ความคิดเห็นที่ 86 "พ่อเคยอยู่คับแค้นมาอย่างไร  หาใช่จะให้ลูกไปรับความคับแค้นอย่างพ่อไม่" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:16:44

ความคิดเห็นที่ 87 "พ่อต้องการให้ลูกไปอยู่  เพื่อค้นหาความจริงมาให้ประจักษ์ว่า ปู่ของลูก ไม่ได้เป็นคนเลวทรามอย่างที่หลายคนเข้าใจ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:18:05

ความคิดเห็นที่ 88 "เชื้อสายดั้งเดิมของเรา  ไม่ใช่คนเกกมะเหรกสำมะเลเทเมาแต่อย่างใด" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:20:26

ความคิดเห็นที่ 89 "พ่อเชื่อว่าลูกคงมีชีวิตจิตใจเหมือนกับพ่อ" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:23:38

ความคิดเห็นที่ 90 "ที่จะไม่ต้องการของที่จะทำให้อีกหลายคนนั้นต้องเป็นทุกข์" จากคุณ : Yumeyada เขียนเมื่อ : วันเถลิงศก 53 17:24:23