KIZUMONOGATARI (นิยายแปล) ก่อน BAKEMONOGATARI จะเริ่มต้น บทที่ 2 ตอนจบ
|
|
...โดนสาปส่งให้มาแปลต่อเนื่องครับ... เนื่องจากดันไปเล่าบทนิเสะให้เพื่อนฟังแล้วมันติดใจ "แบล็คฮาเนคาว่าซามะ" อย่างแรงเลยอยากอ่านคิซุเร็วๆซะงั้น...(โดยเฉพาะตอนลวนลาม...อืม...เพื่อนๆเราแต่ละคนนี่ไม่ลามกกันเลยนะ) - -
ตอนที่ 2 ครึ่งหลัง
"อาเระ เอ..." จากการสังเกตของผม...ดูเหมือนฮาเนคาว่าเองก็ท่าทางจะอายเหมือนกัน "นี่...อารารากิคุง ดูหมือนเธอจะเป็นคนประเภทลอยชายนะ" "ผู้ชายส่วนใหญ่น่ะ มักจะเป็นแบบนี้เสมอๆเหรอ?" ผมคิดว่าผมรู้จักตัวผมดีพอ... มันไม่เหมือนกับที่เธอคิดหรอก...ไม่เหมือนเลย "อา...อย่างที่เธอว่ามาล่ะ...ผมไม่มีเพื่อนหรอก...เธอน่ะเป็นที่รู้จักจากคน มากมายคงไม่มีวันรู้ความรู้สึกของคนที่ไม่มีเพื่อนสินะ" "เดี๋ยวสิคะ" ดูเหมือนคำพูดนี้จะทำให้ฮาเนคาว่าไม่พอใจเล็กน้อย... ไม่คิดเลยว่าผู้หญิงที่หัวเราะแบบเจื่อนๆหลังจากที่ต้องโชว์ใต้กระโปรงให้คน อื่นดูอย่างเธอจะมีอาการแบบนี้ได้.... "ฉันไม่ขอบมุกตลกแบบนี้เลยนะอารารากิคุง กรุณาอย่าใช้มันกับฉันอีกนะคะ" ".....โอ๊ส" ผมก้มหัวเป็นเชิงขอโทษเล็กน้อย...หวังว่าการทำแบบนี้คงให้ผลลัพท์ที่ดีขึ้นล่ะนะ... เฮ้อ...ให้มันได้งี้สิ... ในตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ตรงไฟแดงตรงข้ามกับประตูโรงเรียน....และฮาเนคาว่าก็ อยู่กับผมที่นี่... ................................................ แล้วเธอตามผมมาทำไมล่ะเนี่ย? หรือเธอจะลืมอะไรบางอย่างใว้ที่โรงเรียน? "เน่ๆ อารารากิคุง" โดยไม่คิดไม่ฝัน.... จู่ๆฮาเนคาว่าก็พูดเรื่องที่แหกคอกที่สุดใส่ผม... "เธอเชื่อเรื่องแวมไพร์รึเปล่า....อารารากิคุง" ".............................................................." ...มุกเรอะ?... ตอนนี้ในหัวผมคิดแต่ว่า...เธอต้องการพูดถึงอะไรกันแน่.... แล้วผมก็ได้คำตอบในเวลาไม่นาน... ใช่แล้ว...เธอคงรู้สึกอายมากมายที่ผมเป็นคนเพียงคนเดียวที่ได้เห็นกางเกงในของเธอแบบนี้... ...ต้องเป็นแบบนี้แน่นอน... ผมไม่ใช่คนที่มีชื่อในหมู่นักเรียนหรอก...แต่พอดีแค่บังเอิญว่าฮาเนคาว่า รู้จักผม แถมยังรู้ด้วยว่าผมไม่ค่อยมีมนุษยสัมพันธ์เท่าใหร่...(นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ผมไม่มีเพื่อน) เธออาจจะรู้ข่าวลือที่ไม่ค่อยดีนักเกี่ยวกับผม.... ในกรณีนี้การที่มีอุบัติเหตุให้เธอถูกผมเห็นกางเกงในจึงเป็นเรื่องที่นัก เรียนดีเด่นอย่างเธอรับไม่ได้อย่างแรง.... ...ไม่สิ...เรียกว่าความผิดพลาดจะเหมาะกว่าอุบัติเหตุสินะ... นี่คือต้นเหตุที่ทำให้เธอตามติดผมมาเรื่อยๆ ถ้าให้เดา...แผนของเธอคงเป็นการอินสตอลความทรงจำในการพูดคุยเรื่องอื่นๆใน หลายๆหัวข้อลงในกบาลผมเพื่อที่จะลบเรื่องกางเกงในของเธอออกไปสินะ... หึๆๆๆ คิดง่ายเกินไปแล้ว...คุณนักเรียนดีเด่น.... ความทรงจำของผมเกี่ยวกับกางเกงในของเธอจะไม่มีวันถูกลบต่อให้เธอยกหัวข้อการ พูดคุยแปลกๆอย่างแวมไพร์มาก็เถอะ... "แล้ว...แวมไพร์ทำไมงั้นเหรอ" ได้เลย...ฮาเนคาว่า...ตราบเท่าที่เธอต้องการ เชิญเปลี่ยนหัวข้อให้สบายใจเถอะ...ผมไม่คิดจะหลบหรือหนีแน่ๆ ถ้าทำแบบนี้แล้วมันทำให้เธอมั่นใจว่าเธอจะทำให้ผมลืมเรื่องกางเกงในของเธอ ได้ล่ะก็นะ... "อืม...พอดีเมื่อเร็วๆนี้ฉันเคยได้ยินข่าวลือว่ามีแวมไพร์อยู่ในเมืองนี้ ....ดังนั้นมันคงจะดีกว่าถ้าเธอจะไม่ออกไปใหนตอนกลางคืนล่ะนะ" "มันดูคลุมเครือนะ....อีกอย่าง...พวกข่าวลือก็ไม่ค่อยน่าเชื่อถือด้วยสิ" ผมตอบฮาเนคาว่าออกไปตรงๆตามความรู้สึก "แล้ว...แวมไพร์มาทำอะไรในเมืองนี้ล่ะ" "ไม่รู้สิคะ" "แล้วแวมไพร์จะดูดเลือดของปีศาจต่างประเทศได้มั๊ยเนี่ย" "ฉันคิดว่าเธอเข้าใจความหมายของส่งที่เรียกว่าปีศาจผิดไปนะคะ" "แต่ว่าถ้าคิดจริงๆล่ะก็...แวมไพร์มันคงไม่เป็นปัญหาหรอกนะถ้าเราไปใหนมาใหน ทีเป็นกลุ่มซัก 10 คนเนี่ย" "อา...นั่นสินะ..." ฮาเนคาว่าหัวเราะออกมาเบาๆ.... เป็นเสียงหัวเราะที่ฟังแล้วเบิกบานใจ....แต่กลับมีความรู้สึกขัดแย้ง .......ภาพลักษ์ของเธอนั้นต่างจากที่ผมจินตนาการใว้ บางครั้งโปร่งใสแต่ทึบตันชวนอึดอัดในบางคราว.... ตั้งแต่ที่เธอได้รับเลือกให้เป็นนักเรียนดีเด่นและตัวแทนชั้น...ผมก็วางภาพ ลักษ์เธอใว้ว่าค่อนข้างถือตัว.... แต่จริงๆแล้ว...เธอกลับเป็นมิตรอย่างไม่น่าเชื่อ... "แต่มีคนเห็นหลายคนมากเลยนะ" "เอาเข้าจริงๆพวกพยานก็สามารถใช้เงินซื้อได้หรือเป็นพวกงมงายในเรื่องนี้ อยู่แล้วนี่" "อืม...ซื้อได้ด้วยเงินงั้นเหรอ" ฮาเนคาว่าพูดเหมือนผู้หญิงทั่วๆไปเป็นด้วยเรอะ "แต่ไม่แค่นักเรียนโรงเรียนเรานะ...คนเดินถนนทั่วไปเองก็พูดถึงเรื่องนี้ เหมือนกัน...ถึงจะมีแค่ผู้หญิงที่เป็นคนปล่อยข่าวลือก็เถอะ" "...ข่าวลือมีได้แค่ในหมู่ผู้หญิงเหรอ...เหมือนจะเคยได้ยินคำนี้ที่ใหนมา ก่อนชอบกลนะ" แวมไพร์งั้นรึ...? แต่ยังใงข่าวลือก็คือข่าวลือ...อยากติดตามแค่ใหนก็จบลงแค่ข่าวลือ "พวกคนที่ได้เจอส่วนใหญ่บอกว่าเธอเป็นผู้หญิงผมทองที่สวยมาก.....ดวงตาของ เธอราวกับจะสะกดทุกคนให้ไม่สามารถขยับไปใหนได้" "พวกรายละเอียดอย่างอื่นก็อย่างเช่น...เธอจะบอกได้ทันทีเลยว่าเธอเป็นแวมไพ ร์ ไม่ก็จะสามารถรู้ได้ทันทีเลยว่าเธอไม่ใช่มนุษย์ปกติ...อา..แล้วก็อีกอย่างผม ของเธอน่ะ...ตรงปลายผมจะเชิดขึ้น" ...ไอ้ปลายผมมันเกี่ยวกะแวมไพร์ตรงใหนล่ะนั่น... อีกอย่างเขตที่พวกเราอยู่จัดเป็นเขตชนบทด้วยซ้ำ ว่าให้ถูกก็แถบปลายๆของชานเมือแก้ไขเมื่อ 21 เม.ย. 53 10:54:48
จากคุณ |
:
เทวดาปีกดำ
|
เขียนเมื่อ |
:
21 เม.ย. 53 10:36:21
|
|
|
|