สุดยอดเลยครับอาจารย์ยิป ขอคาราวะจากใจ ผมไม่เคยคิดเลยว่าโลกนี้จะมีหนังบู๊ที่มีคิวบู๊สวยงามยอดเยี่ยมและดุเดือดเป็นอันดับต้นๆ ของวงการหนังแล้ว หนังเรื่องนี้ยังเป็นหนังแนวดราม่าหลากรสทั้งความรักของครอบครัว เพื่อน ความเคารพในเพื่อนมนุษย์ ศรัทธา พลังใจที่หล่อหลอมความรักชาติให้คนในชาติเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้ดีขนาดนี้ (ขนาดที่คนดูยังรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปด้วย)
พล็อตเรื่องภาคสองก็ง่ายๆ แค่ว่าท่านอาจารย์ยิปหนีการไล่ล่าจากทหารญี่ปุ่นในภาคแรกมาที่ฮ่องกงแล้วก็มาเปิดโรงเรียนสอนมวยหย่งชุนที่ตัวเองถนัด (ตอนอยู่ฝ่อซานไม่ยอมเปิดนะ) แล้วก็ต้องมาเจอกับอาจารย์หวงเจ้าถิ่นที่แสดงโดยหงจินเป่า ที่ตั้งกฏว่าใครจะมาเปิดโรงมวยที่ฮ่องกงต้องผ่านการทดสอบโดยสู้กับคนที่มาท้าสู้ให้ได้หมดจนกว่าธูป 1 ดอกจะดับ หลังจากนั้นก็เป็นช่วงของมวยฝรั่งที่มาเหยียดหยามมวยจีนจนทำให้ต้องเปิดศึกกับทั้งอาจารย์หวงและยิปมันในตอนท้ายเรื่อง
จะเห็นเลยว่าพล็อตเรื่องภาคนี้ธรรมดามากๆ มากกว่าภาคแรกเยอะด้วย แต่แทนที่หนังจะธรรมดาตามพล็อต มันกลับไม่ใช่เลย ตัวหนังเดินเรื่องเรียบง่ายนุ่มนวลแผ่วเบา แต่แฝงไว้ด้วยบทพูดที่คมกริบและฉากแอ็กชั่นชั้นยอด ที่มีที่มาที่ไปทุกฉาก แถมเรียกน้ำตาคนดูอย่างผมได้อย่างไม่คาดคิดในระยะเวลาแค่ 15 นาทีแรกของหนังก็โดนเข้าไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว ปริ่มๆ จะร้องเลยครับมันสะเทือนใจมากกับฉากเพื่อนรักภาคแรกที่ต้องกลายมาเป็นคนบ้าจำใครไม่ได้เพราะช่วยยิปมันให้รอดจากทหารญี่ปุ่น เป็นครั้งแรกที่เราจะได้เห็นยิปมันร้องไห้ออกมา และก็ทำให้ผมอินจนปริ่มๆ จะร้องไปด้วยเลย เชื่อว่าใครที่ดูภาคแรกมาและเห็นฉากนี้ที่ยิปมันได้พบกับเพื่อนสนิทที่ช่วยเขาในภาคแรกกลับต้องกลายมาเป็นแบบนี้ มันยากครับที่จะกลั้นน้ำตาไว้ได้จริงๆ
มีอีกหลายฉากมากเลยที่หนังทำซึ้งกินใจง่ายๆ ไม่ว่าจะเป็นฉาก "ชัยชนะสำคัญมากกว่าการได้กลับไปกินข้าวกับครอบครัวเหรอ" ฉากลูกศิษย์คนแรกขอโทษอาจารย์ยิปที่ทำผิดจนทำให้สำนักต้องถูกปิด ฉากอาจารย์หวงไม่ยอมให้ยิปมันโยนผ้าขาวเพื่อรักษาเกียรติของมวยจีน รวมถึงฉากสุดท้ายที่ยิปมันประสานใจกับอาจารย์หวงสู้กับมวยยักษ์นั่น
ในเรื่องจะเน้นไปที่การรวมใจของคนจีนในฮ่องกง จะเห็นเลยว่าไม่ว่าเขาจะทะเลาะกันแค่ไหน แต่สุดท้ายก็ร่วมใจกันรักษาเกียรติของชนชาติเดียวกันอย่างเหนียวแน่น (ผิดกับประเทศไทยจริงๆ) หนังจบด้วยธีมเดียวกับภาคแรก ปลุกใจคนจีนให้ลูกขึ้นมาสู้กับความไม่ถูกต้องของการกดขี่เพื่อนมนุษย์ร่วมโลก แล้วก็มีแถมท้ายเป็นเปิดตัวบรู๊ซลีตอนเด็กให้คนดูเอาไปลุ้นภาคสามต่อ (เห็นเขาว่าทำแน่ แต่ดอนนี่ยังไม่ยอมเล่นเพราะอยากจบเรื่องนี้ไว้แค่นี้ ส่วนตัวเห็นด้วย แต่ก็อยากดูภาคสามต่อให้จบตำนานเหมือนกัน)
และก็ไม่ใช่ว่าหนังจะเน้นดราม่าซะจนลืมแนวทางของหนังบู๊นะครับ ฉากบู๊ทั้งหลายในภาคนี้ไม่ได้ด้อยกว่าภาคแรกเลย ในช่วงแรกอาจจะไม่โหดรุนแรงสุดๆ แบบภาคแรกเพราะนี่เป็นการสู้กับคนจีนด้วยกันไม่ใชถูกทหารญี่ปุ่นมากดขี่แบบภาคแรก แต่ก็ทำออกมาได้ดีมากๆ โดยเฉพาะฉากสู้บนโต๊ะกลมนั่นเยี่ยมจริงๆ แถมมีการแซวฉาก "ข้าขอ 10 คน" อันลือลั่นของภาคแรก ด้วยฉากแอ็กชั่นที่ยิปมันตอบลูกศิษย์ที่ชมว่า "อาจารย์สู้สิบคนไหวจริงๆ" อาจารยยิปตอบว่า "แต่นี่มันหลาย 10 คนนะ" แล้วก็ทำหน้าเครียดๆ เหงื่อตก เป็นมุกขำๆ แซวภาคแรกได้เป็นอย่างดี
หลายคนอาจจะสงสัยว่านักมวยที่เป็นตัวร้ายภาคนี้ใส่นวมสู้กับกังฟูแบบนี้ไม่ตลกๆ เหรอ ก็ต้องบอกว่าตอนแรกผมก็คิดเช่นนั้น แต่พอมาดูจริงๆ นี่กลับกันเลย หนังทำฉากสู้ออกมาได้สนุกและดุเดือดมาก เราจะได้เห็นเป็นครั้งแรกเลยว่าอาจารย์ยิปไม่ใช่พริ้วไหวหลบได้หมดแบบ NEO ใน Matrix อย่างที่เห็นกันในภาคแรก มาภาคนี้อาจารย์ยิปจะเลือดตกยางออกในการต่อสู้เหมือนมนษย์ปุถุชนธรรมดาเลย ซึ่งผมว่าทำให้คนดูเอาใจช่วยได้ดีกว่าภาคแรกนะ แล้วยิ่งตอนจบที่อาจารย์ยิปบอกว่าที่มาสู้ไม่ใช่ว่าเพราะจะแสดงให้เห็นว่าใครเก่งกว่า แต่มาสู้เพื่อแสดงให้เห็นว่ามนุษย์ทุกคนมีสิทธิเท่าเทียมกัน อย่าเหยียบย่ำจิตใจของผู้อื่นโดยไม่สนใจ หนังทำให้เห็นเลยว่าไม่ได้ทำหนังมวยหย่งชนมาเพื่อยกตนข่มท่านว่ามวยจีนดีกว่าหรืออะไร แล้วมวยสากลก็ไม่ได้แพ้หรือชนะ แต่หนังเรื่องนี้สอนทุกคนให้เคารพเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกด้วยกัน แบบที่เป็นเจตนารมย์ของผู้เรียนมวยหย่งชุนจริงๆ
ขอคาราวะจากใจเลยว่าดอนนี่ เยน เล่นได้ดีมาก ตีบทแตกกระจุย เป็นดารากังฟูแอ็กชั่นของจริงคนแรกเลยมั้งที่เล่นหนังดราม่ากังฟูแอ็กชั่นได้สุดยอดขนาดนี้ นี่ถ้ามีออสการ์สาขานี้ก็คงเทใจมอบให้ได้เลย ตั้งแต่ดูหนังมาไม่เคยเจอดารากังฟูที่เล่นบทดราม่าได้ดีขนาดนี้เลยจริงๆ เล่นดีจนขนาดที่หนังดราม่าแท้ๆ ยังอาจจะอายเลยเมื่อเจอเรื่องนี้กับบทบาทที่ดอนนี่ เยน ได้รับและเล่นได้ดีขนาดนี้
การันตีเลยครับว่าเป็นหนังภาคสองที่ดีมากไม่แพ้ภาคแรกเลย แม้ว่าบทจะง่ายกว่าภาคแรกเยอะ แต่หลายอย่างในหนังภาคนี้กลับทำได้ถึงและกินใจมากกว่า ทั้งฉากบู๊และดราม่าสูสีกันแบบกินกันไม่ลงจริงๆ
ให้คะแนนเรื่องนี้ก็คง 9/10 เท่าภาคแรกเลยครับ ดีกันคนละแบบจริงๆ ผมยกให้เป็นหนังแอ็กชั่นดราม่าในใจผมอันดับ 1 ซ้อนกันทั้งสองภาคเลยครับ
แถมนิดนึงว่าดอนนี่ เยน อายุ 46 ปีแล้วนะครับ แต่พึ่งมาดัง (อยู่ในวงการมา 26 ปี) เขาทำให้เห็นเลยว่าอายุไม่ใช่ปัญหาหลักของหนังแนวนี้ แต่หนังดีไม่ดีอยู่ที่บทและอารมณ์ในการแสดงออกด้วย ถ้าคุณทำได้ดีตัวหนังก็ดีไปด้วย และแจ้งเกิดได้เสมอ อยากให้พี่จาดูเรื่องนี้แล้วปรับไปใช้แบบที่พี่เขาอยากทำในภาค 3 ครับ ผมว่าแนวทางหนังคล้ายกัน เพียงแต่เรายังต้องพัฒนาการแสดงกับบทให้ดีเท่านี้ แม้ว่าพล็อตเรื่องจะง่ายๆ ก็เป็นหนังที่ดีได้เหมือนกัน
ปล.สงสัยนิดเดียวว่าบางฉากที่เป็นหมัดปืนกลในเทรลเลอร์หายไปไหน ตัดออกไปทำไมหว่า ทั้งๆ ที่ดูดีและเป็นจุดขายแท้ๆ?
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 19:07:39
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 19:04:55
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 19:00:13
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 11:36:17
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 11:35:45
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 03:22:42
แก้ไขเมื่อ 14 พ.ค. 53 03:22:06
IP MAN ผมเสียน้ำตาให้หนังบู๊เรื่องนี้ เรียบง่ายแต่่กินใจมาก [สปอยล์จึ๋งเดียว]
