 |
ความคิดเห็นที่ 80 |
ด้วยความที่เย่เหนียง เป็นเด็กฉลาด ช่างจ้อ เอาใจ และ เคยเป็นลูกมือช่วย"ยาย่า" ..แม่ของเธอ ทำกับข้าว ทำขนมขาย ตอนอยู่สิงค์โปร์
เธอก็ได้ให้คุณยาย สอนการ "ทำอาหาร ของชาวเนียงยา" หลาย ๆ อย่าง รวมทั้งศิลปของชาวเนียงยา เช่น... การปักผ้า ปักรองเท้า ฯลฯ
และเมื่อไม่มีเงินใช้จ่าย ส่งมาจากอังกฤษนานนนนนนน....มากแล้ว
เย่เหนียง ก็ออกไอเดีย ทำขนมเนียงยา แล้วออกไปขาย ที่แถว ๆ หน้าบ้าน
โดยช่วย ๆ กันทำ กับพี่เถา (คุณยายป่วยกระเสาะกระแสะ)
อาหาร + ขนม ของชาวเนียงยา ได้รับการตอบรับดีมาก ขายดีเป็นเทน้ำเทท่า
เพราะสมัยนี้ หาอาหารเนียงยา ก็หากินยากขึ้นทุกวันแล้ว และฝีมือ ก็อร่อย แบบดั้งเดิมมาก ๆ
ด้วยความที่ เป็นคนจิตใจดี เย่เหนียง จะเก็บขนมไว้ให้.. "ต้าชา"... ชายสติไม่สมประกอบเสมอ ...................................................................
เวลาผ่านไป สาวน้อยเย่เหนียง ออกมาขายขนม กับพี่เถา ขายดีมาก ๆ
แต่มี พวกนักเลง ที่ชอบ ... รังแก "ต้าชา" จะมาเบ่งกินฟรี แต่..มีหรือ คนสู้คน ผ่านอะไรมามากมายในชีวิต อย่าง "เย่เหนียง" จะยอม...!!!
เย่เหนียง เอามีดอีโต้ ไล่ฟัน พวกนักเลงกระเจิงไป .. และ บอกว่าอย่ามารังแกเธอ และ ต้าชาอีก
พร้อมกับ เอาขนม อาหาร ให้ ต้าชา... อย่างสม่ำเสมอ....
** ช่วงวัยเด็ก - ตอนช่วงนี้..เย่เหนียง เป็นสาว มั่น ปากกล้า สู้คน ไม่ยอมใคร นะคะ **
........................................
** "ต้าชา" ... คือ คนตัวอ้วน ๆ หน้ามอม ๆ หัวโล้น ๆ ที่ "ปัญญาอ่อน" และมักจะ เคาะกะลามัง แล้วร้องว่า......."สิงโต..สีแดงงงงงง....!!!" **
ต้าชา.... คนนี้ "เป็นไอเดีย"..ให้ เย่เหนียง ไปเก็บรังนกบนเขาไง.. ... คนละคน กับ "หลิวอีเตา" นะคะ **
อธิบายไว้...เผื่อ คนที่เพิ่งมาดู 2 วันนี้ จะได้รู้ค่ะ
อ้อ.. 2 วันที่ผ่านมานี้ ต้าชา กับ หลิวอีเตา ไม่ออกนะคะ... อย่าเพิ่งสงสัยกันว่า..คนไหนค่ะ... 555
................................
อธิบายเพิ่มเติม...
- ตรงที่มี ** จะสำคัญนะคะ เพราะจะเป็นเหตุ เป็นผล กับ เรื่องในอนาคตจ๊ะ...**
- ชาวเนียงยา... เมื่อก่อนอยู่ที่ มะละกา เยอะ..
แต่พอเกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 ก็แตกกระสานซ่านเซ็นไปตั้งรกราก ตามประเทศต่าง ๆ เช่น.. อังกฤษ (บางครอบครัวก็กลับมา บ้างก็ไม่กลับ) , สิงค์โปร์ ,มาเลเซีย , ไทย.. จ.ภูเก็ต จ.ตรัง , ฯลฯ
เพราะฉะนั้น... ขนม ของชาวเนียงยาแท้ ๆ ดั้งเดิม ของ จี๋เซียง และเย่เหนียง จึงขายดีค่ะ...
หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 .. ชาวเนียงยาที่ มะละกา สิงค์โปร์ ก็น้อยลง ๆ กว่าเมื่อก่อน คนเก่าแก่ ตายไปบ้างก็มี
ประกอบกับ ช่วงสงครามโลก (สิงคโปร์เป็นเมืองขึ้นของอังกฤษ)
พวกอังกฤษได้มาอยู่สิงคโปร์กันเยอะ คนเนียงยารุ่นใหม่ ๆ ก็ หันไปเห่อวัฒนธรรมของฝรั่งกัน
แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:32:05
แก้ไขเมื่อ 06 มิ.ย. 53 15:30:57
จากคุณ |
:
คุณหนูเรือนเล็ก
|
เขียนเมื่อ |
:
22 พ.ค. 53 19:42:04
|
|
|
|
 |