ความคิดเห็นที่ 16 |
ใครหลายคนบอกว่าหนังของเจ้ย เป็นหนังอาร์ต ต้องปืนบันไดดู
พอดีเพิ่งมีโอกาสได้ดู หนังเรื่อง แสงศตวรรษ ก็พอจะมองออกถึงแนวคิดและสิ่งที่ผู้กำกับเจ้าเขาอยากจะเสนอต่อผู้ชม
ผมขอสรุปว่า ภาพยนต์ของคุณเจ้ย เป็นธรรมชาติ ซึ่งก็หมายถึง ความเป็นไปของมนุษย์ และสิ่งแวดล้อมที่เป็นจริง หรือจะเรียกได้ว่ามันเป็นเช่นนั้นแลดังจะกล่าวต่อไปนี้
1. ความเชื่อ งมงาย และความขัดแย้งในตัวเอง รวมถึงอารมณ์ด้านดีและด้านมืดของมนุษย์มันไม่แบ่งชนชั้น วรรณะและการศึกษา
2. สังคม และสิ่งแวดล้อม มีอิทธิพลต่อมุมมอง และทัศนคติ และการปฎิบัติตัวเพื่อนมนุษย์ แต่มันก็มีข้อยกเว้น ก็เพราะความเป็นธรรมชาติของมนุษย์นั่นแหละ (เขียนไปก็งงไป)
3. ความเปลี่ยนแปลงเป็นเรื่องธรรมชาติ ภาพยนต์ไม่มีจุดเริ่มต้น ไม่มีจุดสิ้นสุด ก็เพราะความเป็นธรรมชาติที่ว่าทุกชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป
ผมมองว่าภาพยนต์ของเจ้ย เป็นสารคดีชีวิตมากกว่าครับ เผื่อคนไม่ชอบหนังแนวนี้จะได้พยายามทำความเข้าใจ
ผมเข้าใจว่า สิ่งที่หลายๆ คนอยากได้จากภาพยนต์ คือโลกมายา อารมณ์ปรุงแต่งที่เกิดขึ้นระหว่างรับชม ไม่ว่าจะเป็นความตื่นเต้น ผ่อนคลาย อารมณ์ดราม่า พร้อมกับมีจุดเริ่มต้น และคำตอบ ไคลแมกซ์ หรือบทสรุปพร้อมสรรพในงาน
แต่ภาพยนต์ของเจ้ย กลับตรงกันข้ามกับคำนิยามของโลกมายา ในทางกลับกัน ภาพยนต์ของเจ้ย กลับถ่ายทอดโลกแห่งความเป็นจริงให้กับผู้ชมหลายท่านที่หลบลี้ความจริงเข้ามาแสวงหาจินตนาการมายาในโรงภาพยนต์ถึงสองชั่วโมง จึงต้องผิดหวังด้วยประการทั้งปวง
จากคุณ |
:
เสนอจิต
|
เขียนเมื่อ |
:
25 พ.ค. 53 22:52:28
|
|
|
|