ความคิดเห็นที่ 1 ... เท่าที่เคยเรียนดูหนังจากสก๊อตแลนยาร์ด เขาบอกว่า การดูหนังรู้เรื่อง ไม่จำเป็นต้องใช้บุญครับ แค่ใช้ ประสบการณ์การดูหนังบ่อยๆ , ประสบการณ์ดูหนังที่หลากหลาย , ประสบการณ์ชีวิตที่ตรงกับตัวหนัง , การเปิดใจ , ความรู้ความเข้าใจโลกที่มีตรงกับหนัง ฯลฯ แต่ถ้า ใช้หลายอย่าง ยังไม่รู้เรื่อง ก็ไม่ต้อง พึ่ง บุญ ครับ มันเป็นเพราะ รสนิยมความชอบ ที่่ไม่ตรงกับหนังมากกว่า หรือไม่ก็ หนังบางเรื่อง ไม่ใช่ สไตล์การเน้นเอาเรื่องราวเป็นใหญ่เหมือนหนังทั่วๆไป ป.ล.  ฝรั่งส่วนใหญ่ ก็คงดูหนังคุณเจ้ยแกไม่รู้เรื่องเหมือนกัน แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 53 23:10:48 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 22:58:43

ความคิดเห็นที่ 2 ...แต่ยังไง เดี๋ยวคุณก็จะได้ดูหนังอังเคิล"บุญมี"แน่นอน จากคุณ : ทุ่งหัวช้าง เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 23:07:24

ความคิดเห็นที่ 3 ทดสอบมาแล้ว สองเรื่อง ม่ายเข้าใจค่ะ  ทั้ง ๆ ที่ ตัวละครไม่ซับซ้อน การดำเนินเรื่อง ง่าย แ่ต่ก็ยังไม่เข้าใจ จากคุณ : hit on me เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 23:20:00

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วแต่คนและประสบการณ์ที่ผ่านมาด้วยแหละเนอะ จากคุณ : GiftKib เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 23:24:37

ความคิดเห็นที่ 5 ดูหนังอยู่ที่ประสบการณ์จริงๆครับ แต่ก่อนผมก็ดูหนังเอามันส์ หนังอะไรมัวแต่พูด หนังดราม่านิจะขยาดมาก แต่พอดูไปเรื่อยๆมันมีอะไรมากกว่านั้น ตีความในสัญลักษณ์ ตัวละคร Theme ประเด็นที่ซ่อนอยู่ ฯลฯ อยู่ที่การดูหนังเยอะจริงๆครับ อันนี้ แต่หนังคุณเจ้ยตอนแรกผมดูก็งงๆ แกชอบเอาตรึ่งแรกกับครึ่งหลังมาแย้งกันเสมอ ถือว่ามันแหวกอีกแบบหนึ่งครับ จากคุณ : Huapor Deknarok เขียนเมื่อ : 25 พ.ค. 53 23:29:25

ความคิดเห็นที่ 6 ฤ เราไม่ "มีบุญ" ที่จะดูหนังคุณเจ้ยรู้เรื่อง ????? ใช้แค่ใจก็พอครับ เปิดใจ ดูหนังพี่แกไปเรื่อย ๆ เดี๋ยวเราก็เข้าใจครับ  ^____^ จากคุณ : aka shuri เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 00:47:04

ความคิดเห็นที่ 7 ก่อนอื่น ต้องยกเอากรอบความคิดการดูหนังพาณิชย์แบบฮอลลี่วู๊ด หรือ กรอบความคุ้นชินแบบหนังไทย ละครทีวีไทยออกไปเสียก่อน... แล้วก็ค่อยๆดูหนังเขาไปเรื่อยๆ แบบดูหนังสั้น...ดูว่าอะไรมันค่อยๆเกิดขึ้น...ตามไปเรื่อยๆจนจบก็จะรู้เรื่องเองละ ข้อสำคัญ..ทนไหวมั๊ย...ที่เมื่อเห็นอะไรที่ไม่คุ้นชิน หรือ แปลกตาออกไป จะรีบบอกตัวเองว่าไม่รู้เรื่องทันที เสียแต่แรก.... จากคุณ : Filmnoir เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 00:50:01

ความคิดเห็นที่ 8 @ 1 กร๊ากกก "เรียนดูหนังจากสก๊อตแลนยาร์ด" ค่าคอร์สเท่าไหร่คะ เวลาเรียนต้องไปซุ่มเรียนที่ไหน อิอิ อยากดูเหมือนกันค่ะ ดิฉันก็ไปตามหาหนังคุณเจ้ยมาดูเหมือนกัน เพิ่งได้ดูเรื่องแสงศตวรรษ เฝ้ารอว่าหนังลุงบุญมี จะได้เข้าฉายโรงที่เมืองไทยไหม จากคุณ : Aphrodite of Milos เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 02:08:24

ความคิดเห็นที่ 9 เคยดูเรื่อง Perfume ไหมครับ ผมชอบมากเลย พระเอกเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาก จนคนอื่นๆ ตามไม่ทัน แต่สุดท้ายเมื่อเขาได้วัตถุดิบที่เขาอยากได้มาหมดแล้ว แล้วปรุงน้ำหอมขึ้นมา น้ำหอมนั้นช่างทำให้คนอื่นๆ ต่างหลงไหลจนเข้าไปอยู่ภวังค์อย่างไม่รู้ตัว บางทีเราก็ไม่ต้องเข้าใจหรอกครับว่าหนังพยายามจะบอกอะไร หรือมีส่วนผสมอะไร แต่แค่ลองเปิดอารมณ์และเปิดใจ บางทีคุณอาจจะอยู่ในภวังค์โดยไม่รู้ตัวก็ได้ครับ ปล. ผมชอบหนังของ เดวิด ลินช์มากเลย สไตล์ก็เหมือนคุณเจ้ยนี่แหละ แต่ผมโค_รหลงไหลงานเขาเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : นักคิดหมายเลข 1 เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 03:27:54

ความคิดเห็นที่ 10 ผมเปรียบเทียบการดูหนังสักเรื่อง ก็เหมือนกับการกินอาหาร 1 อย่าง อาหารก็มีหลากหลายประเภท เช่น ไข่เจียว ข้าวผัด แฮมเบอร์เกอร์ สลัด ซูชิ ส้มตำ ไปจนกระทั่ง ไข่ปลาคาร์เวียร์ ซึ่งการทำอาหาร 1 อย่างขึ้นมาก็ประกอบไปด้วยองค์ประกอบหลายอย่างเช่น -วัตถุดิบที่มาจากหลายภูมิภาค หลายกาลเวลา -สูตรในการผสมวัตถุดิบขึ้นมาเป็นอาหาร มาจากหลายตำรา -ผู้ประกอบอาหาร มาจาก หลากเพศ หลากเชื้อชาติ หลากวัย หลากความสามารถ -อุปกรณ์ที่ใช้ในการประกอบอาหาร มาจากหลายภูมิภาค กาลเวลา เทคโนโลยี องค์ความรู้ -การสื่อสาร มาจาก การบอกต่อ การได้รับประทาน การบันทึก การโฆษณา ยกตัวอย่าง การทำอาหารที่ชื่อว่าไข่เจียว จานที่ 1 ...ไข่มาจากไก่ของประเทศมอนเตเนโกร ใช้สูตรในการผสมของชนชาวพื้นเมืองดั่งเดิมซึ่งเป็นเผ่าที่สาบสูญไปแล้วในแถบลิบูยา ผู้ประกอบอาหารเป็นชาวมอนตายา ซึ่งสืบเชื้อสายมาจาก 2 เผ่าพันธุ์ อุปกรณ์ในการประกอบอาหารสั่งทำพิเศษมาจากนาซ่าโดยใช้นาโนเทคโนโลยีประกอบกับความสามารถในการปรุงอาหารที่เป็นพิเศษโดยเฉพาะ 2 เผ่าพันธุ์นี้เท่านั้น และจะคัดเลือกชาวโลกมาหนึ่งคนเพื่อได้กินอาหารจานนี้ จานที่ 2 ...ไข่มาจากไก่ของประเทศไทย ใช้สูตรในการผสมของแม่ช้อยนางรำ ผู้ประกอบอาหารคุณไก่อู อุปกรณ์ในการประกอบอาหารมาจากตลาดคลองถม และทำเลี้ยงพลเมืองไทยทั้งประเทศ ต่อจากนี้ก็ขึ้นอยู่กับผู้ทานว่าจะกินไหม และเมื่อกินแล้วหรือไม่ได้กินรู้สึกอย่างไร กับอาหารจานนั้น สำหรับหนังของคุณ อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล ผมเปรียบเหมือน "ไข่ปลาคร้า" ซึ่งอาหารชนิดนี้ ใช้วัตถุดิบในประเทศไทย สูตรในการผสมไม่ทราบ ผู้ประกอบอาหารคุณ อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล อุปกรณ์ในการทำไม่สามารถรู้ได้ แต่ได้ยินคำบอกเล่าจากคนเมืองคานส์ ว่ามันอร่อยเหาะเป็นที่หนึ่ง จากคุณ : mrvee (TonTawan) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 03:28:38

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ คห.1  คะ ตอนนี้อิฉันกะลังศึกษาเรื่อง ปรำปุกปะดึ๋ย อยุ่ค่ะ กะลังเรียนรุ้วัตถุดิบ ส่วนผสม เครื่องปรุงรส วิธีการรับประทานอยุ่ เห็นเขานิยมกันนัก   คิดว่า คงจะอร่อย และดีต่อสุขภาพแน่ๆ ต้องลองสักนิดนึง จากคุณ : jeji o เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 04:39:06

ความคิดเห็นที่ 12 ดูหนังก็ไม่ต่างกับดูข่าวหรอกครับ ไม่ใช่ดูแล้วเชื่อเลย เพราะบางทีตัวหนังก็ไม่ได้บอกอะไรเราตรง ๆ เหมือนกัน ประมาณว่า บางทีจบอย่าง Happy แต่มีบางอย่างที่แฝงไว้ให้เก็บไปคิดเอาเอง จนสามารถที่จะแตกประเด็นออกไปได้ หรือแม้กระทั่งสามารถเลือกตอนจบได้เอง โดยที่หนังไม่ต้องทำอีกต่างหาก จากคุณ : SuperTee (itCrazy) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 08:48:05

ความคิดเห็นที่ 13 คนเรามีรสนิยม มาตรฐาน วัฒนธรรมและประสบการ์ณชีวิต ต่างกัน หนังเรื่องหนึ่ง คนหนึ่งบอกว่าดี อีกคนดูอาจบอกว่าเฉยๆก็ได้ หนังของคุณเจ้ย กรรมการคนต่างชาติบอกว่าดี ก็น่าจะดีใน สายตาคนในแถบ และมีรสนิยมเช่นนั้น แต่เนื่องจากคนเรามีรสนิยม มีความนึกคิดต่างกัน การที่เราจะดูหนังเค้าไม่รู้เรื่องหรืออาจไม่ถูกใจก็เป็นเรื่องปกติธรรมดา อีกอย่างหนังในแต่ละเรื่องก็มีความสามารถในสื่อออกมาให้คนได้รับสารได้ต่างกันอยู่แล้วด้วย ส่วนตัวก็รู้สึกดีที่ประเทศไทยได้มีข่าวดีๆออกสื่อนอกบาง และหวังว่าคงจะีมีข่าวดีๆเรื่องอื่นๆอีก จากคุณ : Pnatt_nara เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 11:03:13

ความคิดเห็นที่ 14 หนังคุณเจ้ยไม่ได้ใช้ดูครับ ต้องเสพย์เอา จากคุณ : CARAGIO เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 11:09:54

ความคิดเห็นที่ 15 ความคิดเห็นที่ 9     เคยดูเรื่อง Perfume ไหมครับ ผมชอบมากเลย พระเอกเป็นคนที่มีพรสวรรค์มาก จนคนอื่นๆ ตามไม่ทัน แต่สุดท้ายเมื่อเขาได้วัตถุดิบที่เขาอยากได้มาหมดแล้ว แล้วปรุงน้ำหอมขึ้นมา น้ำหอมนั้นช่างทำให้คนอื่นๆ ต่างหลงไหลจนเข้าไปอยู่ภวังค์อย่างไม่รู้ตัว บางทีเราก็ไม่ต้องเข้าใจหรอกครับว่าหนังพยายามจะบอกอะไร หรือมีส่วนผสมอะไร แต่แค่ลองเปิดอารมณ์และเปิดใจ บางทีคุณอาจจะอยู่ในภวังค์โดยไม่รู้ตัวก็ได้ครับ ปล. ผมชอบหนังของ เดวิด ลินช์มากเลย สไตล์ก็เหมือนคุณเจ้ยนี่แหละ แต่ผมโค_รหลงไหลงานเขาเลย ขอบคุณครับ จากคุณ : นักคิดหมายเลข 1     เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 03:27:54     ไม่เห็นเหมือนเลยค่ะ อันนั้นเราชอบภาพสวยแสงสวยแล้วก็ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ ไม่งงน่ะ และตัวแสดงก็สื่อดี หนังคุณเจ้ยเราว่าเทพไปจริงๆ บุญเราไม่ถึง จากคุณ : พ่อยิ่งใหญ่เหมือนภูเขาเราจะตาม เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 12:00:10

ความคิดเห็นที่ 16   โห....คุณจขกทจ๋า.... .....หัวข้อกระทู้ กะ ข้อความข้างในนี่....คนละฟีลเรยน๊า 5 5 5 --------------------------------------------------------------- ถ้าเราอ่านเฉพาะ หัวข้อกระทู้ : - ฤ เราไม่ "มีบุญ" ที่จะดูหนังคุณเจ้ยรู้เรื่อง - เราจะตอบว่า ......ช่าย.......ต้องทำบุญด้วย หลอดตะเกียบ กะ ปลาทูน่ากระป๋อง (ที่มีโอเมก้า 3) .....  ถึงจะดูรู้เรื่องใน ชาติภพถัดไป หุหุ ------------------------------------------------------------- แต่พออ่านข้อความในกระทู้แล้ว.... - ดีใจด้วยน่ะค่ะ ก่อนอื่นที่หนังได้รางวัลระดับเมืองนอก ที่ช่วงนี้มีเรื่องน่ายินดี แต่ดูในเรื่องย่อก็งงๆอ่ะค่ะ อยากดูเต็มๆจัง - เราจะตอบว่า ..อืมมม.......ใช่ๆๆ อยากดูด้วย อยากดูด้วย !! ------------------------------------------------------------- ไม่ใช่เพราะเชียร์คุณเจ้ยสุดลิ่มทิ่มประตูนะจ้ะ แต่..หัวข้อกระทู้ ....ช่าง........ตัดพ้อแกมน้อยใจยิ่งนัก แม่นาง ฮ่า ฮ่า ฮ่า จากคุณ : Another GutZ (Another GutZ) เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 12:27:52

ความคิดเห็นที่ 17 หัวใจทรนงเข้าใจง่ายออกค่ะ ซื่อๆตรงๆดี จากคุณ : kowloon เขียนเมื่อ : 26 พ.ค. 53 16:34:56

ความคิดเห็นที่ 18   อิฉันดูหนังเพื่อความบันเทิงค่ะ ถ้าดูแล้วงง ไม่รู้เรื่องก็เลือกที่จะไม่ดู แต่อิฉันคิดว่าอิฉันมีบุญนะคะ ที่ไม่ต้องดูอะไรที่ไม่เข้าใจ จากคุณ : *ShotButSweet* เขียนเมื่อ : 27 พ.ค. 53 00:26:28