ความคิดเห็นที่ 1 Claymore - อสูรสาวพิฆาตมาร ในดินแดนที่กว้างใหญ่และสงบสุขแห่งหนึ่ง...มีภัยเงียบที่คุกคามชีวิตของผู้คนมาช้านาน นั่นคือเหล่าปีศาจ" กระหายเลือด แฝงกายอยู่ในคราบของมนุษย์ คอยสังหาร และกัดกินผู้บริสุทธิ์อย่างไร้คนต่อต้าน แต่สภาพการณ์ที่ถูกทารุณอยู่เพียงฝ่ายเดียว ได้เริ่มกลับเข้าสู่สมดุลอีกครั้ง ด้วยการปรากฏตัวขององค์กรนิรนามที่เต็มไปด้วยปริศนา พร้อมยื่นข้อเสนอเป็นสัญญาว่าจ้างราคาสูงลิบลิ่ว ให้องค์กรส่ง"นักสู้" มากฝีมือ...ครึ่งคนครึ่งปีศาจผู้มีพละกำลังมหาศาล ฝีมือเฉียบคม สัญชาติญานหลักแหลม สามารถตรวจจับ เสาะหาปีศาจที่เร้นกายในฝูงชน พร้อมสะบั้นคอด้วยดาบยักษ์ใหญ่อย่างง่ายดายราวพลิกฝ่ามือ เหล่านักรบสาวไร้อารมณ์ นัยน์ตาสีเงินเย็นเยียบ ผมสยาย สะพายอาวุธน่าพรั่นพรึง ที่ได้กลายมาเป็นชื่อที่ผู้คนเรียกขานกันว่า เหล่า"เคลย์มอร์" แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 02:27:53 จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:36:08

ความคิดเห็นที่ 2 Claymore - อสูรสาวพิฆาตมาร (ลิขสิทธิ์ไทย สำนักพิมพ์เนชั่น ปัจจุบันออกมาแล้วถึงเล่มที่ 16) ผลงานเขียนของอ.โนริฮิโระ ยางิ เจ้าของผลงานการ์ตูนแอคชันคอเมดี้หลุดกรอบชื่อดังเรื่อง"เทวดาหน้าโฉด"...มาคราวนี้ เป็นผลงานแนวแอคชั่นแฟนตาซี ที่ใช้เหล่าสาวน้อยใหญ่ หน้าตาสะสวย มาพะบู๊กับเหล่าปีศาจมากหน้าหลายตา เนื้อเรื่องช่วงเปิดตัวของเคลย์มอร์ ทำได้ไม่ชัดเจน และไม่น่าดึงดูดใจเท่าไหร่นัก...หลายคนมักชี้มุมมองที่คล้ายคลึงกับการ์ตูน แอคชันฮาร์ดคอรุ่นพี่อย่าง "Berserk"อยู่บ่อยครั้ง...จนเมื่อเนื้อเรื่องดำเนินต่อไป รูปแบบเฉพาะตัว และบรรยากาศในการนำเสนอที่เป็นเอกลักษณ์ จึงค่อยๆโดดเด่น และมีจุดยืนที่ชัดเจนมากขึ้น จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:37:43

ความคิดเห็นที่ 3 หลังจากผ่านเนื้อหาช่วงแรก ว่าด้วยการแนะนำตัวละครหลักตั้งต้น และบรรยายภาพรวมคร่าวๆของเรื่องแล้ว...รูปแบบการเดินเรื่องจะเปลี่ยนแปลงไป อย่างน่าสนใจมากยิ่งขึ้น ด้วยการย้อนกลับไปปูพื้นฉากในอดีต ที่เป็นต้นกำเนิดของเรื่องราวในยุคปัจจุบัน แล้วจึงสลับกลับมา ให้ผู้อ่านนึกเชื่อมโยง และคาดการณ์เหตุการณ์สำคัญต่อได้จนถึงท้ายเรื่อง ระหว่างการย้อนความจากอดีตมายังปัจจุบัน ผู้เขียนจะสอดแทรกข้อมูลสำคัญเพิ่มเติม ให้โลกทัศน์ของเคลย์มอร์กว้างขวางยิ่งขึ้น ทั้งรูปลักษณ์ที่แท้จริงของศัตรู ซึ่่งเก่งกล้ายิ่งๆขึ้นไป...ไล่ต่อเนื่อง ถึงเรื่องราวการก่อเกิดองค์กร /กลวิธีการสร้างนักรบตาสีเงิน /การยอมนำเลือดเนื้อของปีศาจมาบั่นความเป็นมนุษย์ของเหล่าหญิงงาม /การปลดพันธนาการของจิตใจ เพื่อตื่นขึ้นใหม่ในฐานะอสูรกระหายเลือด ฯลฯ จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:39:05

ความคิดเห็นที่ 4 ผู้อ่านจะได้เห็นขอบเขตของเรื่องที่เพิ่มเติมขึ้นๆไปทีละขั้น จากข้อมูลตั้งต้นเพียงว่า เหล่านักรบสาวตาสีเงิน ทำหน้าที่ต่อสู้กับปีศาจตัวเล็กตัวน้อยทั่วดินแดน เราจะได้เห็นศัตรูอีกหลายๆระดับ ที่มีรูปลักษณ์เป็น"มารอวตาร" ทีี่เก่งกล้าสามารถเหนือสามัญสำนึก ทั้งยังมีความคาบเกี่ยวกับการกำเนิดของเหล่าเคลย์มอร์เองอย่างลึกซึ้ง ! นำไปสู่การตีโจทย์ย้อนกลับไปยังตัวองค์กร ถึงเป้าหมายในการก่อตั้ง จุดประสงค์หลักเบื้องหลังการว่าจ้างบังหน้า ความขัดแย้งที่กัดกินผู้คนภายใน หรือแม้แต่ทิศทางสุดท้าย ที่แม่มดตาสีเงินอย่างพวกหล่อนจะต้องมุ่งหน้าไปโดยไม่รู้ตัว !? แคลร์ ตัวเอกของเรื่อง เป็นเคลย์มอร์ฝีมือยากจะหยั่ง ที่ต้องตามแก้ไขปมแค้นในอดีตอย่างเอาเป็นเอาตาย ท่ามกลางสภาพการณ์แวดล้อมอันแสนกดดันและโกลาหล ที่เต็มไปด้วยก้างขวางคอจากทั้งเหล่าพลพรรคนักรบและฝูงมารกระหายเลือด ที่รั้งตำแหน่งสูงสุดของขั้วอำนาจทั้งสอง ไม่ว่าจะเป็นเคลย์มอร์ระดับสูง "นัมเบอร์เลขตัวเดียว"ที่บ่งถึงฝีมืออันเหนือชั้น หรือจะเป็นสุดยอดมารอวตารที่ก้าวข้ามขีดจำกัดแห่งความมืดมิด กลายมาเป็นศูนย์กลางของปีศาจร้ายทั่วดินแดน ในนาม "คนแห่งห้วงอเวจี" ก็ตาม คมดาบของสาวร่างเล็ก จึงต้องปะทะแลกเลือดเนื้อกับผู้ขวางทางทั้งสองฝั่งอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ! จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:40:59

ความคิดเห็นที่ 5 ท่ามกลางฉากต่อสู้ที่ลุ้นระทึกและตื่นตาตื่นใจขึ้นตามลำดับนั้น ผู้เขียนจึงสามารถดึงดูดความสนใจของผู้อ่านไว้กับฉากเนื้อหาได้อย่างต่อเนื่อง  ด้วยการสลับสับเปลี่ยน เฉลยปมเก่า-บอกเล่าปมใหม่ ไปมาอย่างมีลำดับขั้น ...กระทั่งสุดท้าย แม้แต่ปริศนาอันบ่งถึงนัยยะสำคัญที่สุด ว่าด้วยเหตุผลใน"การมีอยู่" ของนักรบเคลย์มอร์ ก็ยังถูกยกมาเป็นประเด็นค้ำคอ ที่รอให้ผู้อ่านร่วมลุ้นหาคำตอบ ! จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:41:53

ความคิดเห็นที่ 6 เหตุใดปีศาจบ้าคลั่งมากมาย จึงปรากฎตัวขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย? ขุมพลังมหาศาลที่องค์กรลึกลับครอบครอง มีเป้าหมายเพียงแค่รับจ้างขับไล่อสูรร้าย? พันธกิจที่แท้ของนักรบตาสีเงิน ที่ได้แต่เพียงวิ่งเต้นอยู่บนฝ่ามือของผู้เป็นนาย? จุดยืนของเหล่าครึ่งคนครึ่งปีศาจ ในดินแดนที่รายล้อมด้วยทะเลกว้าง? และปลายทางสุดท้าย ที่ดาบยักษ์ใหญ่ จะต้องหั่นลงให้แหลกราญ? เชิญมาร่วมติดตามและผจญภัยไปได้ ในดินแดนแห่งคมดาบและมารร้ายแห่งเคลย์มอร์ ด้วยตาของคุณเอง... รักในดาบยักษ์บั่นคอสะบั้น รักคนอ่านครับ จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:42:38

ความคิดเห็นที่ 7 สรุปม้วนเดียวจบ ข้อดี และจุดเด่น - ความเข้มข้นของเนื้อหาที่เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง พร้อมสเกลของเรื่องที่ค่อยๆเปิดเผยออก - เลือกจังหวะการเดินเรื่อง การเฉลยปริศนา และแก้ปมที่หย่อนไว้ได้น่าติดตาม - อุดมไปด้วยตัวละครสาวหลากรูปแบบ หลายอารมณ์ - ภาพนิ่ง แสดงฉากต่อสู้อลังการงานสร้าง และศัตรูขนาดมหึมา ถ่ายทอดได้ทรงพลัง - เลือกสร้างเอกลักษณ์ประจำตัวละครแต่ละตัวได้ดี มีการถ่ายทอดลักษณะเด่นจากรุ่นสู่รุ่น ไม่ให้ไอเดียเสียของ - โครงเรื่องหลักที่เดินหลายยุคสมัย ผูกเรื่องได้น่าสนใจ และสมเหตุสมผลสอดคล้องกันดี - พัฒนาทางอารมณ์ของตัวละครหลัก ที่ละเอียดรอบคอบขึ้น โดยยังคงความรั้นและหวาดหวั่นอย่างเยือกเย็น แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 53 12:45:46 จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:44:00

ความคิดเห็นที่ 8 ข้อด้อย และจุดที่อาจไม่ปลื้ม - ใช้เวลาอุ่นเครื่องนานและเนิบนาบ ก่อนจะเข้าเนื้อหาหลัก - ความต่อเนื่องของฉากเคลื่อนไหว ทำได้ไม่สม่ำเสมอในฉากต่อสู้ต้นๆเรื่อง - การออกแบบตัวละครช่วงแรก ที่ถนัดวาดสาวหน้าผากกว้าง รูปหน้าผมเผ้าคล้ายคลึงกันอยู่เสียพักใหญ่ - เหล่าตัวละครประกอบฉายาใหญ่โต ที่แม้จะเปิดตัวสม่ำเสมอ ก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์เพิ่มเติมในเนื้อเรื่องหลัก - อาร์ตเวิร์คงามๆที่ปกในของเวอร์ชันต้นฉบับ...จะมีบ้างหายบ้างในเวอร์ชันไทย แล้วแต่เรตความเหมาะสมของภาพ จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:45:17

ความคิดเห็นที่ 9 แถมท้าย เคลย์มอร์-Claymore เป็นดาบของชาวสก๊อตแลนด์ ลักษณะเด่นอยู่ที่ความใหญ่ของตัวดาบ และลักษณะการจับ ที่ต้องใช้สองมือไขว้กัน ในฉบับการ์ตูน ตัวละครในเรื่องใช้มือเพียงข้างเดียว กวัดแกว่งอาวุธอย่างง่ายดาย บ่งถึงพละกำลังที่เหนือชั้น (และผิดวิธี) กว่าคนทั่วไปอย่างชัดเจน จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:46:39

ความคิดเห็นที่ 10 แถมท้าย 2 Claymore เคยถูกนำไปสร้างเป็นอนิเมชันความยาว 26 ตอนจบ โดยค่าย Madhouse ที่โดดเด่นเรื่องการสร้างงานบรรยากาศมึดทึบและน่าตื่นเต้น อย่าง Death note / Devil may cry / Black lagoon etc. แม้เนื้อหาเฉพาะตัว จะแตกแยกไปจากเวอร์ชันต้นฉบับ แต่เสียงตอบรับเรื่องงานภาพ งานเพลงของอนิเมชัน ก็เป็นไปในทางที่ดี และมีคนติดตามต่อเนื่องจนจบซีซัน จากคุณ : Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:47:27

ความคิดเห็นที่ 11 ....... ............. ........................ Source: My Blog - http://zieghart.exteen.com/20100608/160-claymore ใครยังลังเล คิดว่าช่วงแรกน่าเบื่อ คิดว่าคล้ายเบอร์เซิก ลองหามาอ่านดูแบบต่อเนื่องซักหน่อยนะครับ เป็นอีกเรื่องที่สนุก วางพลอตได้ดี และนำเสนอได้น่าติดตามมากทีเดียวล่ะ ^^ ในเวปพันทิปตอนนี้ มีคุณ Finrod Tasardur มาสปอยล์ประจำทุกเดือนอยู่ครับ ไปร่วมแจมกระทู้ได้ (เมื่อก่อนรู้สึกจะเป็นคุณ Drake ที่ปลดประจำการไปแล้ว ^^) ************************ จริงๆมีรีวิวหนังสือ+หนังค้างคาอยู่เยอะเลยครับ ที่เขียนๆทิ้งๆไว้เป็นท่อนๆก็มีเช่น - The world God only knows - World embryo - Sasameki Koto (หนึ่งคำรักยากจะเอ่ย) etc. แต่ช่วงนี้ก็อย่างที่ว่า งานมาเยอะ เวลามีน้อย และที่สำคัญ...เงินกะลังขาดมือ ! (อันนี้ซีเรียส ฮา) รีวิวแก้กลุ้มก็เลยออกมากระท่อนกระแท่นเล็กน้อย ^^ แต่ที่แน่ๆ อาทิตย์หน้าผมล็อคคิวไว้แล้วครับ กับรีวิวที่เตรียมมาน๊านนาน - [รีรัน] Evangelion 1.0 You are (not) alone : ปฐมบท รุ่งอรุณพิพากษา และ - Evangelion 2.0 You can (not) advance : อุบัติใหม่ มหันตภัยวันสิ้นโลก ...รออ่าน Unbiased review by fanboy Eva ด้วยนะครับ ฮา จากคุณ : .doc 01 (Dot-Doc โอตาคุในเสื้อกาวน์) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 12:51:15

ความคิดเห็นที่ 12 เป็นการ์ตูนในดวงใจเลยครับ และการที่ได้รู้จักเรื่องนี้ ทำให้ผมมีการ์ตูนในดวงใจอีกเรื่องด้วย "เทวดาหน้าโฉด" อิอิ ---------------------- จุดที่ชอบ - มารอวตารส่วนใหญ่อลังการ รู้สึกถึงแรงกดดันผ่านภาพได้เลย ประมาณว่า " เอาชนะไม่ได้แน่ " - นัมเบอร์ของตัวละคร ยิ่งน้อยยิ่งเก่งแบบเทียบไม่ติด น้อยกว่าขั้นเดียวนี่รู้สึกถึงความต่างชั้นเลย - เอกลักษณ์ของตัวละครและท่าไม้ตาย รวมเป็นฉายาที่น่าเกรงขาม ชอบสุดคือ "ฟลอร่าผ่าวายุ" - คนในห้วงอเวจี แข็งแกร่งสุขุม มีทั้งความโหดร้ายแบบปิศาจ และความอ่อนโยนแบบมนุษย์อยู่ในตัว ดูมีมิติมีชีวิตชีวา ทำใจเกลียดไม่ลง และทำให้ชอบมากขึ้นด้วย - ชอบมากที่สุด คือ เดาเรื่องไม่ได้ จุดที่ไม่ชอบ - คนเขียนฆ่าไม่เลือก - รอนาน T T จากคุณ : Kyo3 เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 13:22:39

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณสำหรับรีวิวครับ Claymore เป็นเรื่องที่ผมไม่ได้ซื้อตั้งแต่เริ่มแรกที่ออก จนเมื่อปีก่อนจึงได้ซื้อมาอ่านจนครบชุด ตอนเริ่มเรื่องก็เป็นอย่างที่ว่าจริงๆครับ ที่ค่อนข้างเนิบนาบ แต่ปัจจุบันนั้นถือว่าเดินเรื่องได้น่าติดตามมากจริงๆ จากคุณ : kruto เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 13:33:43

ความคิดเห็นที่ 14 ตอนสมัยอ่านแรกๆนี้ผมคนนึงละ งง กับตัวละครแบบหน้าคล้ายกันมากต่างกันเพียงทรงผม แต่เนื้อเรื่องก็เรื่อยๆมีตื่นเต้นมีสนุกจนเนือยๆประปรายกันไป จากคุณ : เหวยDude เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 13:42:53

ความคิดเห็นที่ 15   ผมได้รู้จักเรื่องนี้ ก็ตอนประมาณเล่ม 9 ได้ เล่มแรกๆก็เฉยๆ ลายเส้นยังดูไม่เด่น อย่างที่ จขกท.กล่าว แต่ซะพักก็ดีขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นติดตามแบบตอนต่อตอนเลย สนุกดีครับ ปมผูกทิ้งเอาไว้ไม่เยอะจนปวดหัว และค่อยๆ สลับทยอยแก้ไป ไม่ต้องให้คนอ่านรอกันนาน ข้อเสียที่แย่ที่สุดคือ รอตอนใหม่นาน จนบางทีต้องกลับไปอ่านใหม่ อิอิ จากคุณ : สมาชิก(เก๊) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 13:51:06 A:203.149.13.13 X: TicketID:192573

ความคิดเห็นที่ 16   ชอบเรื่องนี้มากเช่นกัน เนื้อเรื่องยิ่งเดินหน้ายิ่งมันส์ ไม่หลงทางรึออกทะเล จากคุณ : yatiko เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 14:04:48

ความคิดเห็นที่ 17   เรื่องนี้ อ่านแล้วชอบมาก รอตอนต่อไปอยู่นะนี่ จากคุณ : คนน่ารักมักใจร้าย (พอใจเท่าที่มี..ยินดีเท่าที่ได้) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 14:05:26

ความคิดเห็นที่ 18 มันเริ่มสนุกก็ตั้งแต่ มีมารอวตารออกมานี่แหละ จากคุณ : welzer เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 14:43:26

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากครับ สงสัยต้องไปหามาอ่านมั่งแล้ว ^^ จากคุณ : Domi Chan เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 14:53:26

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องนี้จำได้ว่าอ่านทีแรกเพราะแฟนแนะนำให้ เลยไปนั่งอ่านที่ร้านหนังสือเช่ารวดเดียวหมดทุกเล่ม (จำได้ว่าช่วงนั้นน่าจะประมาณถึงตอนเทเรซ่ากับแคลร์เจอพริซิล่าครั้งแรก) จนติดเรื่องนี้ไปเลย ถึงขนาดไปหลับหูหลับตาเปิดเล่ม 5 - 6 ฉบับภาษาญี่ปุ่นทั้งๆ ที่ยังอ่านตัวหนังสือแบบนับคำได้อยู่เลย... นอกจากเนื้อเรื่องกับการวางเรื่องที่สนุกขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ส่วนที่ชอบที่สุดของเรื่องนี้ก็คงเป็นที่อ.ยางิแกกล้าเดินตามพล็อตตลอดโดยไม่เกรงใจคนอ่านหรือความนิยมตัวละครนี่แหละครับ อย่างพวกเรื่องดังๆ ที่มีการจัดอันดับความนิยมตัวละคร บางครั้งจะมีการปรับบทให้ตัวละครยอดนิยมได้ออกโรงบ่อยๆ หรือปรับลุคภายนอกของตัวละครให้ดูดีขึ้นเพื่อเอาใจแฟนๆ แต่อ.ยางิไม่เคยทำแบบนั้น ต่อให้เป็นตัวละครยอดนิยมแค่ไหน ถ้าตามบทในมือแกบอกว่าต้องตาย ก็หมายความว่าต้องตายจริงๆ ไม่มีการต่อรองใดๆ ทั้งสิ้น (เคยอ่านจากในปัจฉิมบทท้ายเล่มจบของเทวดาหน้าโฉด อ.ยางิแกเคยเขียนบอกว่า "ผมเกลียดการวาดภาพโดยปรับให้เข้ากับผลโหวตที่สุด" ซึ่งตรงนี้อาจมีส่วนตรงกับนิสัยการวางโครงเรื่องของอ.แกก็ได้) รอติดตามรีวิวต่อไปอย่างใจจดจ่อครับ :) ปล. - อยากเห็นรีวิวของ World Embryo กับหนึ่งคำรักยากจะเอ่ยจังแฮะ โดยเฉพาะเรื่องแรกสุด...ในฐานะของคนที่เป็นสาวกเรื่องนี้ถึงขนาดสั่ง Young King Ours (นิตยสารที่ลงเรื่องนี้) มาทำ Spoil ทุกเดือนเพราะสแกนดิบเลิกแจก อยากเห็นมุมมองของท่านอื่นที่มีต่อเรื่องนี้บ้างครับ XD จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 15:03:09

ความคิดเห็นที่ 21 ติดตามตลอดเลยเรื่องนี้ มันน่าลุ้นพอๆกับ Berserk และ RedEyeS เลยแหละ~ แต่ก็แอบเคืองเล็กๆ ตรงที่.... อุส่าทำฟอร่าซะเด่น ดันตายภายในตอนเดียวนี่สิ!!! แต่ตัวละครตายแบบไม่แคร์คนอ่านเลยนี่ มันก็ทำให้เนื้อเรื่องน่าติดตามขึ้นจริงๆนะเนี่ย จากคุณ : 4-lunatic เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 16:13:31

ความคิดเห็นที่ 22 เดี๋ยววันนี้ผมอ่านBastardจบก่อน จะไปเช่าClaymoreมาอ่านต่อ จากคุณ : แค่ใจละเมอ เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 16:15:24

ความคิดเห็นที่ 23 เอ ทำไมรีวิวคราวนี้สั้นจัง? หรือผมยึดติดกับมาตรฐานความยาวของ DQ Review มากเกินไป? -- ฮา เรื่องนี้ผมเช่าอ่าน คาไว้ประมาณเล่ม 10 มั้ง เพราะออกช้ามาก และผมจำเนื้อเรื่องเรื่องนี้ไม่ค่อยแม่น ส่วนใหญ่มาจากจุดด้อยเรื่องหน้าตาตัวละครที่คล้ายๆ กันไปหมดนี่ละครับ กับคนที่จำหน้าตาคนไม่เก่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว อ่านเรื่องนี้จะปวดหัวมาก ด้วยองค์ประกอบหลายประการ ผมก็เลี่ยงไม่พ้นที่จะเอาเรื่อง Claymore นี้ไปเปรียบกับ Berserk ครับ ส่วนตัวเห็นว่าเป็น Berserk ในรูปแบบที่ใส่ความเป็นผู้หญิงผสมลงไป ไม่ได้หมายถึงเฉพาะเพศของตัวเอก แต่หมายรวมถึงการออกแบบมารอวตารที่อ่อนช้อยสวยงาม ดูแล้วเจริญตา แฝงลักษณะเด่นของเพศหญิงไว้มากกว่าสาวกใน Berserk (ซึ่งมีอิงจู แง่งง่าม รยางค์ ดุ้นโน่นนี่ งอกออกมาจากร่างกายเต็มไปหมด) ฉากแอคชั่นที่เน้นความพลิ้วไหวคล่องแคล่วมากกว่าความหนักและดุดัน (จนบางครั้งคนอ่านก็ไม่ค่อยจะ "อิน" กับน้ำหนักของดาบเคลย์มอร์เท่าไหร่ เมื่อเทียบกับดาบควายของกัซ) และแง่ความรู้สึกของตัวละครหลักที่ละเอียดอ่อนกว่า Berserk พอสมควร วิธีการเล่าเรื่อง ก็เห็นชัดว่า Claymore มีลูกเล่นเด็ดพรายมากกว่า Berserk ; เบอร์เซิร์กมีจุดเด่นด้านการสลับ timeline เล่าเรื่อง แค่จนถึงหมดภาคกองพันเหยี่ยว แต่เคลย์มอร์ทำได้เหนือชั้นกว่าในภาคย้อนอดีต หน้าคู่ที่เฉลยเปรี้ยงว่าเด็กสาวคนนั้นเป็นใครมาจากไหน เป็นผลงานระดับรางวัลในแง่การเล่าเรื่องโดยแท้ครับ ว่าแต่คำลงท้าย "...รักในดาบยักษ์บั่นคอสะบั้น" นี่มัน...อะไรครับเนี่ย OTL ลป. จะรอแจมรีวิว EVA 2.0 นะครับ ตั้งกระทู้รอผมโผล่ไปขโมยซีนได้เลย ฮา จากคุณ : Vladimir Putan เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 17:05:55

ความคิดเห็นที่ 24 The world God only knows เอาไว้อนิเมออกดีกว่า จริงๆชื่อตอนในเรื่องนี้มันสื่อและแซวหลายๆอย่างด้วย จะว่าไปWorld embryoพึ่งจบภาคไป น่าจะรีวิวเป็นอันดับแรกๆนะเนี่ย เคลย์มอร์ผมชอบมากตรงเนื้อเรื่องมันกว้างมาก แล้วก็พื้นฐานมากเลย อย่าง ปีศาจก็เป็นปีศาจ องค์กรก็รู้แค่ว่าองค์กร ไม่ต้องมีชื่อเลิศหรู เนื้อเรื่องก็เปิดกว้าง หลายทาง อย่างตอนนักรบแดนเหนือเจอเคลย์มอร์รุ่นใหม่สู้ริเฟิล ก็สามารถทำให้คนอ่านสับสนได้ว่า นักรบแดนเหนือจะต้องไปช่วยใคร ช่วยฝ่ายไหนกันแน่ ง่ายๆกว้างๆ แต่เรียกว่าเดาทางลำบากทีเดียว จากคุณ : Robonin S.knight เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 18:14:46

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นหนึ่งในเรื่องที่ผมชอบมากเพราะเสน่ห์ตัวละคร และโครงเรื่องที่คาดเดาไม่ได้นี่แหละครับ โดยเฉพาะอีสเลยื บอกตรงๆเลยนะผมเกลียดหมอนี่ไม่ลงจริง  ออกจะรู้สึกแย่มากด้วยตอนที่อีสเลย์ตาย ดีใจที่เจอคอเดียวกันครับ จากคุณ : peTOUCHso เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:02:26

ความคิดเห็นที่ 26 ^^ ^^ ^^ ผมว่าเรื่องนี้มันออกจะ Spoil ใหญ่อยู่นะครับ เอาออกเผื่อคนที่ยังอ่านไม่ถึงเล่ม 16 ไว้ก่อนดีกว่ามั้ยครับ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 23:20:34

ความคิดเห็นที่ 27 รีวิวได้เยี่ยมครับ อ่านเพลินเลย เดี๋ยวต้องไปหามาอ่านมั่งซะแล้ว แรกพบ ผมหยิบเรื่องนี้มาอ่านจากร้านหนังสือเช่า ด้วยว่าไม่มีอะไรจะอ่านเลยเอามาลองดู บอกตรงๆว่าไม่ประทับใจกับภาพเล้ย แต่พอจำได้ว่าคนเขียนเดียวกันกับเทวดาหน้าโฉดเลยลองดู เพราะรู้สึกคนเขียนคนนี้มี"กึ๋น"ไม่เลว ...ไม่นึกเลยว่า มันจะกลายมาเป็นเรื่องในดวงใจได้... ความรักความชอบกับเรื่องนี้คงไม่ต้องสาธยายมาก ไม่งั้นผมคงไม่ยอมเสียเวลาเดือนละ 6-8 ชม.โดยเฉลี่ยเพื่อทำสปอยล์ในแต่ละตอนแหงๆ ทั้งๆที่งานยุ่งแทบตายขนาดนี้... แต่ที่ผมชอบเป็นพิเศษคือเรื่อง "การออกแบบตัวมารอวตาร" ซึ่งมันทั้งดูเก๋ เท่ คูล และน่าเกลียดน่ากลัวในเวลาเดียวกันเลย ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่ทำกันง่ายๆนัก และที่กำลังรู้สึกชอบมากในขณะนี้คือ "การวางโครงเรื่อง" ซึ่งจากที่ติดตามมา ผมเชื่อว่ายางิเซ็นเซย์แกวางโครงเรื่องไว้ล่วงหน้ามากๆ และทำตามแผนที่วางไว้อย่างดี ดีไม่ดีแกอาจวางไว้จนจบแล้วก็เป็นได้ ผมอยากให้คนที่ติดตามสปอยล์มาจนถึงตอนล่าสุดลองมองย้อนกลับไปดู แล้วจะเห็นได้้เลย ว่าเรื่องหลายๆจุดในอดีตนั้น ไม่มีการบังเอิญหรือสร้่างมาคั่นฉากเฉยๆโดยไม่มีการหวังผลในระยะยาวเด็ดขาด ยกตัวอย่างง่ายๆชัดๆ...ไม่ต้องอะไรมาก..."ลาคิ"นั่นแหละครับ หนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุด ว่าเรื่องราวมันโดนวางแผนล่วงหน้าไว้ไกลขนาดไหน... คอยติดตามกันดูให้ดีเถอะ ผมเชื่อว่ายังมีอะไรเจ๋งๆรออยู่อีกเยอะ สำหรับผู้เริ่มอ่าน แนะนำให้อ่านไปก่อนอย่างน้อยสัก 4-5 เล่มครับ เรื่องนี้ปูพื้นฐานช้าจริงๆ แต่เมื่อเข้าเนื้อเรื่องหลัก เชื่อว่า วางไม่ลงแน่นอนครับ ^^ จากคุณ : Finrod Tasardur เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 00:40:39

ความคิดเห็นที่ 28 อ่านครั้งแรกตอนปี 2548 เพื่อนแนะนำให้อ่าน ตอนนั้นเช่าจากร้านมาอ่าน น่าจะราวๆเล่ม 5-6 หลังจากนั้นก็ติดหนึบมาโดยตลอดครับ จากคุณ : toro pazzo เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 10:02:04

ความคิดเห็นที่ 29 ชอบเรื่องนี้เหมือนกันเลยครับ เห็นด้วยว่าการผูกเรื่องดีมาก ปริศนาการเฉลยทำให้น่าติดตาม ที่สำคัญคือชะตาของตัวละครตายคือตายเลยและตายเป็นเบือด้วย อ่านไปลุ้นไปตลอด จากคุณ : RadiorA เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 15:48:07

ความคิดเห็นที่ 30 เป็นหนึ่งในเรื่องที่ชอบมากครับ เป็นเรื่องที่สองที่พอเช่าอ่านที่ร้านจบแล้วไปหาซื้อครบชุดมาเลย (เรื่องแรกคือ หงสาจอมราชันย์) ขัดใจเรื่องเดียวคืออกช้านี่แหล่ะคับ T_T จากคุณ : คนชอบฟัง เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 22:09:06