ความคิดเห็นที่ 1 เด็กจะผูกพันกับแม่น้อยถึงกับฆ่าตัวตายตามได้อย่างไร จะบอกว่าเสียงมากล่อมมากวนจนประสาททำให้ผูกพัน? เราว่าบทมันยังขาดๆ อะไรไปนะ (เป็นความเห็นส่วนตัวเรานะ อาจไม่เข้าใจอะไรที่แท้จริง) แก้ไขเมื่อ 08 มิ.ย. 53 20:59:32 จากคุณ : Edna Mode เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 20:58:28

ความคิดเห็นที่ 2   เด็ก 10 ขวบ นี่ผมว่ายัง เด็ก เกินที่จะ สับสน ตกใจ เสียใจ และอยากพบแม่ที่แท้จริง   ( การที่เด็ก 10 ขวบ ซึ่งไม่ได้รับการเลี้ยงดูจากแม่ที่แท้จริงเลย ความรักความผูกพันธ์ ก็ไม่เคยได้รับ  จะฆ่าตัวตายตามแม่ ผมว่ามันยิ่งไม่น่าเป็นไปได้ใหญ่ ) จากคุณ : woraphon เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:06:45

ความคิดเห็นที่ 3   อ่านแล้ว ก็แปลกใจ... ทำไมถึงเสนอเรื่องแนวๆนี้กับค่าย GTH จากคุณ : แมลงปิศาจ_director เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:06:50

ความคิดเห็นที่ 4 มันก็น่าสนใจนะ แต่ต้องวิเคราะห์หลักจิตวิทยาของตัวละครด้วย ว่าถ้าตัวละครตัวนั้นตกอยู่ในสถานการณ์นั้นๆจะทำอะไรได้บ้าง ถ้าคิดแค่(ในมุมมองคนเขียนบท)ว่าฉันจะให้จบอย่างนี้ เป็นไปอย่างนี้ มันก็ไม่ต่างกับว่าฉันอยากทำก็ทำ ไม่อยากมีเหตุผลก็ไม่ต้องมี กว่าที่บทของคุณจะถูกอนุมัติ นายทุนคงไม่ได้อ่านแค่บทอย่างเดียวหรอก เขาก็คงอยากทราบความเป็นไปของตัวละครที่มันชัดเจน ผมเลยอยากทราบปมที่ทำให้ตัวละครดำเนินไปในทิศทางนั้นน่ะครับ และอยากให้วิเคราะห์ตามหลักจิตวิทยามาให้อ่านด้วย ^^ ... จากคุณ : yibby เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:07:50

ความคิดเห็นที่ 5 ^ ช่ายครับ ค่ายนี้ต้อง Feel Good~ นี่มัน Very Sad เลยนะ จากคุณ : Zae50120 เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:09:37

ความคิดเห็นที่ 6   -มีการเปิดเผยเรื่องราวโดยแพทย์ผู้ที่มาวิเคราะห์ภายหลัง! ตาทิพย์ไปมั้ยจ๊ะหมอ?? -พูดให้เด็กได้ยิน เด็ก 10 ขวบ ซึ่งเป็นคนไข้! ผิดจรรยาบรรณแพทย์ +พ่อแม่ที่พาไปรักษาคงไม่ปล่อยให้ลูกมารู้เรื่องง่ายๆ แน่ๆ?? -เด็ก 10 ขวบ แอบติดต่อกับหมอ! แถมหมอหาเคสเจอด้วย! เด็กเก่งจังมุ่งมั่นมาก หมอก็เก่งแฮกข้อมูลหรือเปล่าเนี่ย?? -เด็กเห็นแม่น้อย สภาพยังกับ "ศพ" เด็ก 10 ขวบจริงๆ น่าจะร้องไห้วิ่งหนี -น้อยเป็นเจ้าหญิิงนิทรา แต่สามารถเห็นหน้าลูกอุ้ม แถมจำได้ด้วย!! จะจำไปได้ไง หมดสภาพแล้ว สมองถูกทำลาย เจ้าหญิงนิทราจำได้หรือ?? -น้อยตาย เด็กหัวใจสลาย จะตายตาม! แรกเห็นสภาพก็ยังกับศพแล้ว เหมือนคนแปลกหน้าที่เพิ่งเห็นพอตาย จะอยากตายตามเชียวหรือ?? ++++ ปกติ ถ้าเด็กไม่ได้รับการเลี้ยงดูจากคนนั้นๆ มาเจอกันครั้งแรกคงเห็นเป็นคนแปลกหน้ามากกว่า แถมมาเจอในสภาพนั้นคงไม่อยากตายตามหรอกใช่ไหม?? ครอบครัวพ่อแม่ที่แท้จริงเลี้ยงมา 10 ปี ไม่มีความหมาย เด็ก 10 ขวบยังเด็ก ยังห่วงเล่นอยู่เลย กลัวตายด้วยนะเราว่า ตั้งคำถามคร่าวๆ ให้จ้า.... จากคุณ : แอน เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:31:22 A:124.121.41.171 X: TicketID:213816

ความคิดเห็นที่ 7   ต่อจากคห 6. เสนอให้เปลี่ยนหนังผีหลุดโลก มีการสิงกันไปมาระหว่างแม่น้อย กับ เด็กแล้วกัน จนความจริงกระจ่าง แล้วพ่อแม่ก็เข้าคุกไป ส่วนเด็กก็โตเป็นสาวไปบวชชีซะ จบ เอแต่ไม่น่าสนุกแฮะ เอาเป็นแม่น้อยเป็นผีออกจากร่างได้มาสิงเด็ก แล้วพยายามฆ่าสองคนผัวเมียนั่นแล้วกัน ที่เหลือคุณก็ไปแต่งต่อ...:p จากคุณ : แอน เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 21:41:52 A:124.121.41.171 X: TicketID:213816

ความคิดเห็นที่ 8 ขำคห.7 จากคุณ : ZANILY เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:02:04

ความคิดเห็นที่ 9   ากสภาพของน้อย "แม่อุ้มบุญ" ที่เด็กเห็น บัดนี้มีสภาพเจ้าหญิงนิทรา (เพราะสมองขาดอ้อกซิเจนจากการถูกทำร้าย) และ มีสภาพเหมือน "ศพ" เพราะสภาพร่างกายทรุดโทรมอย่างรุนแรงจากการดูแลแบบตามมีตามเกิด และเมื่อ ... น้อย "แม่อุ้มบุญ" ได้เห็นหน้าลูกสาวที่อุ้มท้องมา 9 เดือนด้วยความรัก และทนุถนอม ก็เหมือนว่าเธอได้ "เห็น" สิ่งที่รอคอยมา 10 ปี v v v เป็นเจ้าหญิงนิทรา นี่ หมายถึง นอนไม่ได้สติ ไม่รับรู้ อะไรใดๆทั้งสิ้นแล้วใช่ไหมคะ เป็นไปได้เหรอคะ ที่จู่ๆ จะมีสติและรู้สึกตัว พอดี กับช่วงเวลาที่ ลูกอุ้มบุญมาหา จากคุณ : ว่างเปล่า เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:35:04 A:180.210.216.68 X: TicketID:267852

ความคิดเห็นที่ 10   ผมขอขยายความเกี่ยวกับเรื่องนี้ ,ขอขยายความตั้งใจในการถ่ายทอดของผมนะครับ เรือ่งนี้ผมได้แรงบันดาลใจมาจาก - ความผูกพันธ์ของคนเป็นแม่ ที่อุ้มท้องเด็กมา 9 เดือน - เด็ก 10 ขวบ ที่มีความสับสนว่า แม่คนนี้อุ้มท้องเรามา แต่แม่คนนี้เลี้ยงเรามา ผมจึงนำความขัดแย้งใน 2 ข้อนี้มาเชื่อมต่อกัน ซึ่งผมก็จินตนาการไปว่า หากนำมาสร้างเป็นภาพยนต์ ก็จะต้องเขียนบท ฯ ให้คู่สามี-ภรรยา นั้น เป็นพ่อแม่ที่ไม่ค่อยอบอุ่นนัก และตัวเด็กเอง ก็ขาดความอบอุ่น แต่ก็รู้แค่ว่านี้คือ "พ่อแม่ของเรา" โดยที่หลายครั้งเธอก็ถูกพ่อแม่ดุด่า ว่ากล่าว ,,ดังนั้น เมื่อเธอรู้เรื่องการ "อุ้มบุญ" โดยหมอคนนั้น เธอจึงรู้สึกขัดแย้งมากมายในวัย 10 ขวบ และหมอคนนั้น จะซักถามความสัมพันธ์ในครอบครัว จนทราบว่า .... เธอมิได้รับความรักอย่างที่ควรจะเป็นเลย ดังนั้น หมอจึงอธิบายให้ทราบว่าการอุ้มบุญเป็นอย่างไร ซึ่งทำให้เด็ก "รัก" แม่น้อยมาก ๆๆๆ ขึ้น จนสับสนในพ่อแม่ที่เลี้ยงดูมาครับ ผมยินดีรับข้อบกพร่องทุกประเด็นครับ ขอบคุณเพื่อน ๆ เฉลิมไทยมาก ๆ จ้า จากคุณ : ผุ้แต่ง (James Cook) เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:51:37

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง"ตุ๊กตา"ของคุณวาณิช....แต่อันนั้นดีกว่ามาก และ ที่สำคัญคือ มีประเด็นที่ดี พูดถึงการต่อต้านการใช้แรงงานเด็ก ...แต่ของคุณ จขกท.ไม่รู้ว่าประเด็นคืออะไร บทที่ดี..ต้องเริ่มจากประเด็นที่ดี และ น่าสนใจครับ จากคุณ : Filmnoir เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 22:58:39

ความคิดเห็นที่ 12   ผมว่า ถึงหมอจะอธิบายให้ทราบว่าการอุ้มบุญเป็นอย่างไร ก็ไม่น่าจะทำให้ เด็กคนนั้น รัก แม่น้อยได้มากสักเท่าไร อย่างดีก็แค่รับรู้ว่า แม่น้อยคือคนที่คลอดตน ออกมา แค่นั้นเอง ยิ่งเป็นเด็ก 10 ขวบ ความคิดความอ่าน ยังมีไม่มากด้วย ระหว่าง แม่น้อย ที่อุ้มท้อง 9 เดือน กับ ครอบครัวที่ เลี้ยงดูมา 10 ปี ถ้าเด็กฆ่าตัวตายตามแม่น้อยไป มันก็เกินไปละ จากคุณ : woraphon เขียนเมื่อ : 8 มิ.ย. 53 23:40:20

ความคิดเห็นที่ 13 เอาแบบตรงๆเลยนะคะ ไม่ว่ากันนะจ๊ะ ความเห็นส่วนตัว การคิดพล็อตและเสนอเลยในเวลาหนึ่งคืนนั้นน้อยมากค่ะ งานเขียนของคุณมีแรงบันดาลใจที่เปี่ยมล้น ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมที่คุณกล้านำเสนอ แต่สิ่งที่ขาดคือการศึกษาหาข้อมูลเชิงลึก ไม่ว่าจะเป็นละคร ภาพยนตร์ หรือนวนิยาย สิ่งที่จำเป็นต้องมีคือเหตุผลรองรับในทุกๆอย่าง ประเด็นของเรื่องคือความรักของแม่กับลูก ซึงพล็อตเรื่องที่คุณคิดขึ้นมาตรงประเด็นดีมากค่ะ คือถ้าเป็นหนังจริงๆ คนดูจะเข้าใจสิ่งที่คุณต้องการจะสื่อได้ชัดเจน แต่จะไม่คล้อยตามหรือมีอารมณ์ร่วม สำหรับเรานะ หนังของคุณสื่อว่า "อย่างไรแม่กับลูกก็ตัดกันไม่ขาด" (แก้นิดนึง ในที่นี้หมายถึงคนที่อุ้มบุญกันมา) แต่ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกว่าเรารักแม่มากขึ้น อยากกลับบ้านไปกอดแม่ มีแต่ความรันทดหดหู่ ว่าถึงขนาดต้องฆ่าตัวตายตามกันไปเลยหรือ แล้วความรักความห่วงใยจากพ่อแม่ที่ดูแลเด็กมาล่ะ เด็กคนนั้นไม่ฉุกคิดสักนิดเลยหรือคะ หากคุณจะเล่นกับจิตใจและวงการแพทย์ คุณน่าจะศึกษาข้อมูลด้านจิตวิทยาและการแพทย์ให้ลึกซึ้ง ทุกอย่างที่เขียนออกมาต้องเป็นเรื่องที่พิสูจน์ได้จริง ไม่งั้นหนังของคุณจะอ่อนมาก คือคนดูแล้วไม่คล้อยตามเลย อย่างแรกเลยที่เราไม่เชื่อคือทำไมหมอจึงวิเคราะห์ได้จากอาการ ว่าเด็กคนนี้เป็นอย่างนี้เพระาอุ้มบุญมาเกิด มีหลักการแพทย์ที่ยืนยันด้านจิตใจไหมคะ หรือคุณแค่คิดว่าอยากให้หมอเป็นตัวเชื่อม เพื่อพาเรื่องไปถึงจุดสูงสุดที่ตัวเองวางไว้เท่านั้น ฟังดูแล้วเหมือนไสยศาสตร์ที่แอบอยู่หลังวิทยาศาสตร์มากกว่า ลองทบทวนใหม่อีกครั้งนะคะ ว่าสิ่งที่คุณต้องการจากบทหนังคืออะไร งานศิลปะทุกอย่างควรเป็นงานที่ให้อะไรกับคนดู คนอ่าน ไม่แง่ใดก็แง่หนึ่ง แต่งานของคุณเหมือนงานสนอง Need เฉยๆ หากทำเป็นหนังสั้นออกมาคงพอไหว แต่เป็นหนังใหญ่แลกเงินนั้นลำบากค่ะ แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 00:38:13 แก้ไขเมื่อ 09 มิ.ย. 53 00:07:54 จากคุณ : ฝันฟุ้ง-ปรุงคำ เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 00:06:04

ความคิดเห็นที่ 14 อ่านแล้วไม่ชอบค่ะ... ดูขาดเหตุผลที่เด็กต้องมาฆ่าตัวตายตามแม่ที่ไม่เคยได้เลี้ยงดูจริงๆ... แล้วรู้สึกว่าไม่ดีต่อการมีลูกไม่ว่าวิธีไหน...อาจทำให้เยาวชนที่ดูละครหรือหนังเรื่องนี้ฝังใจ  แอนตี้การมีลูกเมื่อแต่งงานมีครอบครัวไป... เป็นเรื่องที่น่าหวาดหวั่นและหดหู่เกินไป.... จากคุณ : tiNgrOyArrAi เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 11:25:57

ความคิดเห็นที่ 15   ปูเรื่องมาดีนะคะ แต่เด็กสิบขวบนี่ดูจะเด็กเกินไปจริงๆ ถ้าเพิ่มอายุมาเป็นวัยรุ่นซักนิดน่าจะพอลุ้น การพาเด็กไปรักษาและหมอสอบถามอะไรที่ลึกซึ้งอย่างเรื่องอุ้มบุญต่อหน้าเด็กนี่ไม่น่าจะเป็นไปได้นะคะ น่าจะถามกับผู้ปกครองแล้วเด็กแอบมาได้ยินเองแล้วลองสืบอะไรอย่างนี้มากกว่า เนื้อเรื่องหลังจากที่ได้เจอแม่อุ้มบุญจนถึงตอนจบดูเบาไปหน่อยค่ะ ขาดเหตุผลรองรับ ถ้าจะฆ่าตัวตายตามนี่น่าจะให้ผู้ปกครองปัจจุบันตามมารู้เรื่องแล้วพยายามฆ่าอีกครั้ง แล้วสร้างประเด็นเพื่อหักมุมอะไรทำนองนี้ดีกว่า จากคุณ : Eastiny I เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 14:59:48

ความคิดเห็นที่ 16 ผมถึงได้ขอเหตุผลและอยากให้วิเคราะห์ตัวละครตามหลักจิตวิทยามาให้อ่าน เพราะพล็อตแบบนี้ ใครก็นึกได้ครับ พูดให้น่าสนใจน่ะง่ายจะตาย แต่การลงมือทำจริงและอิงตามชีวิตจริงๆคุณมีเหตุผลรองรับมันหรือเปล่า ยิ่งต้องการให้ตัวละครมีความซับซ้อนและมีปมแบบนี้ คุณไปศึกษาเพิ่มเติมเถอะ ไม่งั้นเจ๊งครับ จับต้นชนปลายไม่ถูก และคนจะเอามาด่าในพันทิปแน่นอน ^^   ... จากคุณ : yibby เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:46:17

ความคิดเห็นที่ 17 แนะนำให้คุณดูละครเรื่อง"บริษัทบำบัดแค้น"หรือเรื่อง"ล่า"เป็นแนวทาง หรือจะเอาน้ำเน่าแบบสวรรค์เบี่ยง(เวอร์ชั่นแอน-เคน) เพราะทั้งสามเรื่องนี้ ถ้าคุณดูจบ คุณจะพบว่าบทรองรับกันดีมาก ทุกตัวละครมีปมและแก้ปมออกได้หมด ตอนจบเคลียร์หมดสิ้น ส่วนหนึ่ง คนเขียนบทประพันธ์และบทละครล้วนทำการบ้านกันดีมาก มีการไปดูว่าถ้าคนเป็นโรคจิต จะมีความคิดแบบโรคจิตนั้นๆยังไง คุณจะเอาความคิดคุณไปใส่แทนไม่ได้ ตราบใดที่คุณยังเป็นปกติ จะมาบอกว่า ผมจะเพิ่มบทตรงนั้น จะให้คนนั้นเป็นอย่างนี้ ... คุณเอาความคิดคุณอย่างเดียวนี่นา ไม่ได้อิงเหตุและผลเลย ป.ล.ชอบที่คุณฝันฟุ้ง-ปรุงคำเขียนไว้มากๆ ^^ ... จากคุณ : yibby เขียนเมื่อ : 9 มิ.ย. 53 21:52:09