 |
ความคิดเห็นที่ 171 |
[Fanaccount] 100613 JYJ Thankgiving Live at Tokyo Dome (Day2)
ที่โรงแรม น้ำตายังไหลลงมาอาบหน้าฉันอยู่เลย
ในตอนสุดท้าย ...
ตอน ที่จบคอนเสิร์ตลงด้วยเพลง [W]
แจจุง, ยูชอน และจุนซู เดินไปตามทางเดิน และเวที เพื่อขอบคุณแฟน ๆ
ตอนที่(แจจุง)เดินไปถึงบันได และกลับเข้าไปที่หลังเวที
เค้าไม่สามารถกลั้นน้ำตาได้อีกต่อไป ทำได้เพียงแค่เอามือปิดปากกลั้นเสียงเอาไว้ แล้วสะอื้น
ร้องไห้จนตัว สั่น แล้วพูดว่า 'ผมขอโทษ' แล้วก็หายไป (ตรงสุดทางเดิน)
ถึงแม้ว่า จุนซูและยูชอนจะพยายามกลั้นน้ำตา แต่มันก็ยังคงไหลลงมาอยู่ดี
ระหว่าง การแสดง, แจจุงดูเศร้ามาก, เขาร้องไห้ด้วย
อยากให้ทุกคนมีรอยยิ้ม, พวกเขาพูดมันออกมา
[ฉันขอโทษ (ตอนนี้ฉันค่อนข้างสับสนมาก) ขอโทษด้วยถ้าฉันจำรายละเอียดทั้งหมดได้ไม่ถูกต้องนัก]
ฉันก็อยากเห็น แบบนั้นเหมือนกัน
อยากให้ใบหน้าของทุกคนไม่มีความโศกเศร้า, และแจจุงที่ไม่ร้องไห้
อยากให้พวกเค้ามีความสุข, และไม่ต้องร้องไห้อีกต่อไป
ฉันรู้สึกหดหู่มาก
แล้วฉันก็กำลัง ร้องไห้อยู่
Part 1:
กลับมาแล้ว ... ตอนนี้ไม่รู้เลยจริง ๆ ว่าจะเริ่มเล่าจากตรงไหนดี
เริ่มจากตอนที่เศร้าที่สุดเลยดีกว่า ... ตอนที่ร้องไห้
ตอนนั้นฉันไม่ได้ร้องไห้ เพราะว่าฉันไม่อยากจะพลาดช่วงเวลาแม้แต่เสี้ยวเดียว อยากจะเห็นทั้งหมด จดมันเอาไว้ แล้วเก็บมาบอกทุก ๆ คน
ในตอน MC ในช่วงกลางคอนเสิร์ต ตอนที่พูดความในใจออกมา จุนซูดูเหมือนว่าเค้ากำลังจะร้องไห้ หลังจากที่พูดว่า
'วันแรก พวกเราร้องไห้ วันที่สอง พวกเราก็ยังร้องไห้ แต่เพราะว่าตอนนี้คือวันนี้ เพราะว่ามันคือที่นี่ พวกเราจะไม่ร้องไห้อีก
เรา อยากจะใช้เวลากับทุกคนที่นี่ ให้เต็มไปด้วยรอยยิ้มจนกว่าจะหมดเวลาลง'
ใน ตอนนั้น (เราเห็นว่า)จากภาพที่ฉายที่จอ จุนซูพยายามอย่างมากที่จะกลั้นน้ำตาเอาไว้ ยูชอนดูสงบนิ่ง ส่วนแจจุง .. อืม .. ตอนนี้เค้ายังดูโอเคดี ยังยิ้มได้อยู่
พวกเค้าไม่ร้องไห้, นี่คือสิ่งที่ฉันคิด ฉันสามารถกลับไปคืนนี้แล้วบอกทุกคนว่าพวกเค้าไม่ร้องไห้แล้ว
แต่พวก เค้าก็ยังร้องไห้อยู่ดีในตอนจบ ... ในช่วงสุดท้าย .. ตอนที่พวกเค้าขอบคุณผู้ชมทุกคน
การยกมือขึ้น .. แล้วโค้งเป็นครั้งสุดท้าย แจจุงร้องไห้
เค้าเงยหน้าขึ้น ... เอามือปิดปาก, พูดว่า ผมขอโทษ แล้ววิ่งเข้าไปที่หลังเวที
แจจุงร้องไห้ .. หนักมาก .. เพราะพวกเราได้ยินมันชัดเจน .. เสียงสะอื้นที่ดังมาก
ตากล้อง ตามแจจุงเข้าไปที่หลังเวที .. ต้องขอบคุณคุณตากล้อง ที่ทำให้(พวกเราทุกคน)เห็น
จุนซูเดินตามเข้าไปที่ด้านหลัง, สะอื้นเสียงดังไม่ต่างกัน แต่ไม่รุนแรงเท่า
ยูชอนไม่ได้ร้องไห้, เขาเป็นคนสุดท้ายที่เดินกลับเข้าไปด้านใน
Part 2:
โอเค, กลับมาเริ่มที่ตอนแรก ยูชอนไม่ได้ร้องไห้ตั้งแต่ต้นจนจบงาน
แต่อย่างไรก็ ตาม ตอนเปิดคอนเสิร์ต น้ำตาไหลลงมาตามแก้มของเขา, แต่เค้าไม่ได้ร้องไห้ .. แค่น้ำตาไหลออกมา
การแสดงเริ่มขึ้น, เอ่อ ... ฉันจำไม่ได้แล้วว่าตอนเริ่มคอนเสิร์ตเป็นยังไง
พวกเค้าสามคน, ในชุดขาว, ร้องเพลงใหม่ที่ฉันไม่เคยได้ยิน
ฉันไม่แน่ใจว่าฉันรู้สึกยังไงบ้างในตอน นั้น แค่ได้เห็นพวกเค้าก็รู้สึกดีมาก ๆ ... ฉันจึงยิ้ม
แต่ในหัวใจของฉัน ไม่รู้ว่าทำไม .. น้ำตามันถึงไหลออกมาไม่หยุด
ฉันจะเล่าเรื่องที่ ฉันจำได้ก่อน อะไรที่ต่อจากนั้น ฉันไม่สามารถเขียนมันออกมาได้
เพราะ ว่าเพลงแรกเป็นเพลงเศร้า, ฉันรู้สึกเจ็บปวดมาก
แต่อย่างน้อย ตอนที่ยูชอนหันไปร้องท่อน 'Love is so beautiful' ทุกคนก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง
ทุกคนร้องตามและก็กระโดด, ว้าว ...
อย่าง ไรก็ตาม, ในช่วงสุดท้ายของการแสดง ทั้งสามคนได้เล่นอะไรใหม่ ๆ เข้าไปอีกเยอะเลย
เป็นอีกครั้ง ที่ฉันเหมือนจะเห็นภาพสะท้อนของ The Secret Code Concert
Part 3:
ที่จริงแล้ว ในช่วงสุดท้าย หลายอย่างที่ฉันสามารถรู้สึกได้ ความเงียบเหงาที่มากกว่าครั้งก่อน ๆ
ใน ช่วง MC ... ในช่วงการแสดง ...
อ้อ, ใช่
โซโล่ของจุนซู ... แม้แต่ชื่อเพลงฉันยังนึกไม่ออกแล้วตอนนี้
ในท่อนสุดท้าย ... คือท่าเต้นของยุนโฮ ...
ซึ่งเต้นออกมาได้เหมือนที่สุด ...
เอาล่ะ กลับมาเล่าถึงช่วงที่มีความสุขกันดีกว่า
เพราะว่า(พวกเรา)มีความสุขมาก~ ทุกคนมีความสุข
ยกเว้นช่วงที่ทำให้หัวใจเราแตกสลาย ... โซโล่ของยูชอน
Part 4:
ทุกคนรู้ถึงเรื่องโซโล่ของยูชอน ใช่ไหม ...
เขาบอกว่า เขาอยากจะมีแฟนเร็ว ๆ นี้ (T/N หมายถึง เค้าจะเลือกแฟน ๆ ขึ้นไปเล่นเป็นแฟน(จำเป็น)ของเค้าน่ะค่ะ ๕๕)
ฉัน คิดว่าฉันคงจะจำช่วงเวลานั้นไปตลอดชีวิตเลยล่ะ
เพราะว่าฉันร้องไห้ได้ โหยหวนมาก ๆ... จนแม้แต่ผู้หญิงที่นั่งข้าง ๆ ฉัน ยังต้องลูบหัวฉันแล้วบอกว่า... ไม่เป็นไรหรอกนะ... อย่าเศร้าไปเลย...
แต่ .. โซโล่นั่นคือช่วงที่ฉันเช็ดน้ำตาบ่อยที่สุดในคอนเสิร์ตเลยล่ะ (โอ้ .. พระเจ้า) ทุกคนไม่ต้องสนใจเรื่องของฉันในตอนนั้นก็ได้นะ~~~~~~~~~~~
(ฉัน)กำลัง จะบอกทุกคนถึงรายละเอียดของช่วงที่เศร้ามาก ๆ เลยล่ะ
Part 5:
นึกออกแล้ว !!
'คนที่ใส่กระโปรง แล้วก็เสื้อแจ็กเก็ตสีขาว เชิญมาที่ข้างหน้าเลยครับ~'
หลังจากที่พูดประโยคนั้น ยูชอนก็เดินจากไป
เดิน กลับไปที่เวทีใหญ่ ทำตัวเหมือนพระราชาที่เพิ่งเลือกสนมได้ยังไงยังงั้นแหละ
สตาฟฟ์ เชิญเด็กผู้หญิงคนนั้นขึ้นไปบนเวที
ยูชอนเดินอยู่บนเวที และเดินผู้หญิงก็เดินไปข้าง ๆ แต่เป็นด้านล่าง...
พวกเค้าเดินเร็วพอ ๆ กัน... เพียงแค่คนนึงเดินด้านบน และอีกคนเดินด้านล่าง
จนกระทั่งถึง บันไดขึ้นเวที
ยูชอนเดินมาข้างหน้าเด็กผู้หญิงคนนั้น
'ทางนี้ ครับ~'
เขาจูงมือเธอขึ้นมา
'คุณชื่ออะไรเอ่ย ?'
'ฉันชื่อ XX มิกิค่ะ'
'มิกิ ???'
'ค่ะ มิกิ'
'ผมก็ชื่อมิกกี้เหมือนกัน' (T/N ชื่อมิกกี้ คนญี่ปุ่นจะออกเสียงเป็น มิกิ ค่ะ)
'ค่ะ'
'งั้นวันนี้ก็ เป็นดับเบิ้ลมิกกี้ ??'
ทุกคนร้อง 'อาาาาาาาาาาาาาาาา' ในทันที
'คุณ มาจากไหนครับ ?'
'Gunma Prefecture' (T/N อยู่แถบคันโต บนเกาะฮอนชู ในญี่ปุ่นค่ะ)
'หว๋า! คุณมาไกลนาดนั้นเลยหรอ มันไกลมากเลยนะ'
ถึง ตอนนั้น... หัวใจฉันยับเยิน, ฉันตะโกนด้วยเสียงทั้งหมดที่ฉันมี -- ฉันมาจากจีนนะ !!
จีน!!!!!! จีน!!!!!!!!!!!! ประเทศจีน!!!!!!!!!
ฉัน มาจากประเทศจีน!!!!!!!!!!
แฟนคนที่นั่งข้างฉันช็อคเลยล่ะ... แล้วก็ถามฉันว่า... ฉันมาจากจีนจริง ๆ หรอ? ฉันพยักหน้า...
และอีกครั้ง หันกลับไปที่เวทีหลัก แล้วตะโกนว่า ... ฉันมาจากจีน!!!!!!!!!!
'เอ่อ คุณอายุเท่าไหร่ครับ ?'
(สำหรับบางคนที่อาจจะยังไม่รู้... เด็กผู้หญิงที่ยูชอนเลือกในการแสดงสามครั้งก่อน อายุ 15 ด้วยกันทั้งนั้น...
มี เพียงแค่คนเดียวที่อายุ 16, เอาล่ะ ทีนี้ได้คำตอบรึยังว่าเด็กผู้หญิงในวันนี้อายุเท่าไหร่ ? ~~~)
'15'
อ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาา ~~~~ ทั้งทั่วโดมร้องคำนี้เลยล่ะ
'เห็นรึยังครับ ? เซนส์ของผมเยี่ยมใช่ไหมล่ะ~'
แล้วเค้าก็ทำหน้าตาหลงตัวเอง ซึ่งทำให้ฉันหมั่นไส้มาก (>.<)--
'เพราะแบบนี้ ยังไงก็ ขอโทษด้วยนะครับ' (T/N เข้าใจว่าน่าจะหมายถึง ขอโทษด้วยนะครับ ที่ผมมีเซนส์ที่ดีเยี่ยมจริง ๆ = ="")
แล้วเค้าก็เริ่มร้องเพลง'นั่น' ให้กับแฟนของเค้า...
จับมือเธอ, พาไปที่โซฟา, ให้เธอนั่งบนนั้น แล้วก็เดินไปด้านหลังเธอ... กอดเธอตอนที่ร้องเพลง
เดินกลับไปที่ด้าน หน้าโซฟา, จัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อย... นั่งลงข้าง ๆ ...
เอามือโอบ ไหล่... ร้องเพลงให้เธอ
(ในตอนนั้น ฉันกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ... แบบว่า ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกแล้ว...)
ยูชอนจับมือเธออีกครั้ง... เดินไปที่เก้าอี้ไม้.. ส่งเธอนั่งลง
'รอผมแป๊บนึงนะครับ~'
(ฉัน อยากจะตายจริง ๆ เลยให้ตายเถอะ)
หลังจากนั้น... เหมือนที่คาดไว้แล้ว... เดินกลับมา ช่อดอกไม้ในมือ แล้วมอบให้เธอ...
ดึง เธอลุกจากเก้าอี้ ... แล้วกอดเธอเอาไว้...
ฉันนึกไม่ออกแล้วว่าเด็ก ผู้หญิงคนนั้นเดินลงจากเวทีกลับมายังไง
เพราะฉันคิดว่าฉันตายไปแล้วจริง ๆ ล่ะ
ไม่รู้เหมือนกันว่าล้มลงไปหรือเปล่าตอนที่หมดสติไปน่ะ...
Credits: TVXQBaidu + Wenjun企鹅
Trans by: LoveInTheIce@DBSKnights
Thai-Translate: measama@TVXQfic
Shared by: DBSKnights
| จากคุณ |
:
mtj  
|
| เขียนเมื่อ |
:
14 มิ.ย. 53 20:04:11
|
|
|
|
|
