ความคิดเห็นที่ 1 เอาล่ะ... ชื่นชมฉากประทับใจ น่ารัก ๆ  ระหว่าง "คุณชายเฉินซี และ เย่เหนียง"  หนุ่มสาวชาวเนียงยา มาจนความหวานถึงระดับละ... เรามาเข้าเรื่องกันต่อนะคะ... .................................................. ความเดิม ฉากสุดท้าย ในตอนก่อนจบ... หลังจากที่ ไอ้โรเบิร์ต จาง  ให้คนเอาตัว "อี้จู"  ผู้น่าสงสารไปขังลืม ที่กระต๊อบกลางทุ่งแล้ว เฉินซี และ เย่เหนียง ก็หาทางไปช่วยเธอ...โดยติดสินบนคนใช้ และคนขับรถบ้านโรเบิร์ต จาง ให้แอบพาไป โดยหารู้ไม่ว่า... ไอ้คนขับรถนี่ล่ะ...ตัวดี  เอ๊ย..ตัวเลว !!! ................................................................. หลังจากคนขับรถ ไหขกุญแจ กระต๊อบให้ เฉินซี และเย่เหนียง เข้าไปในบ้านแล้ว... เฉินซี  พบ เย่เหนียง และอี้จู  ที่ตอนนี้... ดูยังไง ก็ไม่ใช่ อี้จู สาวน้อย น่ารัก สดใส คนเดิมอีกต่อไปแล้ว เขา พยายาม จะพาเธอออกไป อย่างทุลักทุเล แต่พอมาถึงประตูบ้าน  พวกเขาก็พบว่า... ประตู ได้ถูกปิดลง และ ถูก ล็อคจากด้านนอก  !!! ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.......!!! ............................................................. เฉินซี   ทั้งเคาะประตู  และเรียก ให้ไอ้คนขับรถมันเปิดประตู  แต่ก็ไม่มีเสียงตอบ ก็แหง...ซะล่ะ...  ไอ้คนขับรถนั่น  มันเลวพอกัน รับใช้ เจ้านาย "ชั่ว ๆ " ของมัน   ว่าแล้ว... ไอ้เจ้านั่น  มันก็ถือ แกลลอนน้ำมัน ออกมาสาดเข้าไปใส่ประตูบ้าน น้ำมัน นั้นกระเด็นเข้ามาโดนเสื้อของ เฉินซีอย่างเต็มเปา  ตอนที่เขาก้มลงไป ที่ช่องใต้ประตู   เพื่อดูว่ามันสาดน้ำอะไรมา... !!! เวรแท้ ๆ ....!!! ตอนนี้  น้ำมันได้ถูกสาดเข้ามา ทางช่องใต้ประตู อย่างนองพื้น ในกระท่อมนั้น ............................................................. เฉินซี  ไม่รีรอ  เข้าพยายามจะพังประตูออกมา  เขาเอาตัวเข้ากระแทกกับประตูอย่างแรง  ๆ   หลาย  ๆ  ครั้ง  แต่ ก็หาได้ผลไม่... "ไอ้โรเบิร์ต จาง"...   ที่ ตอนนี้ มันยืนยิ้มสะใจ  ถือคบเพลิง อย่างกับจะไปโอลิมปิค อยู่ด้านนอก   มันก็ตะโกน  บอกว่า... "รักกันมาก  ห่วงกันมาก ก็ตายกันในนั้นไปซะเลย"... เฉินซี  ...." โรเบิร์ต แกอย่าทำอะไรนะ อี้จู อุ้มทองลูกของแกอยู่นะ" โรเบิร์ต ...หัวเราะ "เธอไม่ได้นอนกับฉันคนเดียว เด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกฉัน"..555 **ว่าแล้ว... มันก็   "โยนคบเพลิง" ...ที่แดงฉาน ไปด้วยเปลวไฟ  ใส่เข้าไปที่กระท่อมนั้น...** .........................  พรึบ  ...!!! ทันใดนั้นเอง  ชั่วเวลาเสี้ยววินาที ... "เปลวไฟ"  ก็วิ่งมาตามน้ำมันที่ถูกราด   ภายใน "พริบตาเดียว" ....  "เปลวไฟได้ลุกโชน"   เข้ามาภายในบ้าน   โชคดี  ที่เฉินซี  กระโดดหลบได้ทัน...!!! ....................................................... อร๊ายยยย... ว้าย....  กรี๊ดดดดดด.....!!!! เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร....? เฉินซี  เย่เหนียง  และ อี้จู... จะพากัน  "ฝ่าวิกฤต...เพลิงมรณะ"  ออกมาจากกระท่อมนรก ได้หรือไม่... โปรดติดตาม...อ่านต่อไป....จ้า.... แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 21:12:06 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 14:54:17

ความคิดเห็นที่ 2 ระหว่างรออ่าน  ขอเวลาให้เราทบทวนความจำ และพิมพ์ไป   ระหว่างนี้ เพื่อน ๆ สามารถเข้าไปดูได้ที่กระทู้นีก่อนนะคะ.... http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A9350995/A9350995.html จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 14:56:25

ความคิดเห็นที่ 3 ระหว่างที่....ไฟลุกพรึบมาตาม  น้ำมันที่สาดเข้ามาภายในกระต๊อบ... เฉินซี...  พยายามเอาตัวกระแทกกับประตูอย่างสุดแรง เท่าที่จะแรงได้ ...ไม่เป็นผล ประตูถูกแม่กุญแจใหญ่ล็อคจากด้านนอกอย่างแน่นหนา.. โรเบิร์ต จาง ยืนมองดูไฟลุกท่วมกระต๊อบอย่างสะใจ  จนคิดว่า  3  คนนั้น ไม่รอดแน่ ๆ   มันขึ้นรถออกไปจากที่นั่น ท่ามกลางไฟกำลังลุกโชน !!! ................................................................ อี้จู ร้องไห้กลัว จนเย่เหนียง ที่มีสติมากกว่า ต้องคอยกอดปลอบใจเธอ เฉินซี เห็นว่า ขืนเอาตัวกระแทกประตูอย่างเดียว มีหวังทั้งไหล่ และแขน คงต้องหัก ...หนำซ้ำ...ก็จะ โดนไฟคลอกตายหมู่กันแน่ ๆ เขาหันรี หันขวาง ไปเจอเข้ากับลังไม้ใบใหญ่ลังนึง  ไม่รอช้า เฉินซี รีบไปหยิบลังไม้นั่น เพื่อเป็นเครื่องทุ่นแรง เขากระแทกลังไม้ นั่นเข้ากับประตู หนแรก ..ประตูก็ไม่สะเทือนสักนิด เขาไม่ท้อ.. โถมแรงที่มีทั้งหมด กระแทกลังไม้เข้ากับประตูอีก... โครม....!!!    ปัง....!!! เริ่มได้ผล เขาจึงกระแทก ๆ ๆ  ซ้ำแล้วซ้ำอีก... กุญแจด้านนอก เริ่มทำท่าจะหลุด ผลัวะ.....!!!! แม่กุญแจ กระเด็น  ประตูถูกกระแทก จนเปิดออกมาได้ .......................................................... เฉินซี ไม่รอช้า เขารีบไปประคอง อี้จู และเย่เหนียง เพื่อจะออกมา ด้วยความที่ อี้จู ไม่มีสติซะแล้ว เธอจึงไม่ยอมเดินไปไหน เฉินซี จึงต้องคอยประคองแต่อี้จูคนเดียวอย่างระวัง โดยมีเย่เหนียงเดินตามหลัง เพื่อที่จะฝ่าด่านกองเพลิงออกไป เฉินซี พา อี้จูออกพ้นประตูบ้านมาได้  ก่อนที่ คานประตูที่ถูกไฟไหม้ จะพังลงมา เย่เหนียง  ที่กำลังจะวิ่งตามออกมา  เธอต้องรีบหยุดชะงัก !  เธอ โดนคานประตู เพดาน ที่ไฟไหม้ ถล่มลงมาปิดทางออกไว้ เฉินซี  พาอี้จู วิ่งออกมาได้ อย่างปลอดภัย เขาหันหลังกลับไป หาเย่เหนียง แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจ ที่ไม่เห็นเธอวิ่งตามออกมา เย่หนียง  ได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อ  ท่ามกลางเปลวไฟ อยู่ในนั้นเพียงคนเดียว ระหว่างนั้น  เปลวเพลิงก็โหมลุกแทบจะท่วมกระต๊อบหลังนั้น เฉินซี ไม่อาจวิ่งฝ่าเปลวเพลิงไปช่วยเธอได้ เขาได้แต่ตะโกน "เย่เหนียง ๆ ๆ " อี้จู  ที่นั่งหมดแรงไปกับพื้น พอเธอได้ยิน เฉินซีตะโกนเรียก "เย่เหนียง" สติของเธอ ก็วูบกลับคืนมา อี้จู........  "เย่เหนียง...???   พี่เย่เหนียง....!!!" ไม่รอช้า ทันทีที่เธอเริ่มจำ พี่เย่เหนียงได้  เธอจะวิ่งกระโจนเข้าไปในกระต๊อบหลังนั้น แต่เฉินซี ก็ฉุดรั้งตัวเธอไว้ได้ก่อน ...................................................... ทั้งสองคน ได้แต่ นั่งร้องไห้ มองกองเพลิงใหญ่นั่น   ** น้ำตาไหลลูกผู้ชาย..ของเฉินซี **   ได้แต่ไหลรินออกมา ท่ามกลางเสียงของเขา ที่พร่ำเพรียก เรียกหาหญิงอันเป็นที่รัก... ....................." เย่เหนียง  !!! "........................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:18:19

ความคิดเห็นที่ 4 คูณหนูเรือนเล็กครับ ผมขอถามชื่อเพลง ที่ผู้ชายร้อง หน่อยครับว่า ชื่อเพลงว่าอะไรอ่ะครับ ฟังแรกๆ ก้อไม่เพราะเท่าไหร่ แต่มาหลังๆ นี่เพราะมากเลยครับ  หาเท่าไหร่ก็ไม่เจออ่ะครับ ขอรบกวนหน่อยนะครับ จากคุณ : ช็อกโกแลตขมหวานมันเค็ม เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:24:03

ความคิดเห็นที่ 5 อยากได้ mp3 น่ะคับ หาได้ที่ไหนอ่ะคับ จากคุณ : จะว่าไปแล้ว เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:26:47

ความคิดเห็นที่ 6 ที่บ้านตระกูลจาง  ตัวแสบ... โรเบิร์ต จาง  ลงรถที่หน้าบ้าน  มันเห็น เลขาฯ หลิน วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาในบ้าน ในมือถือกระเป๋าเจมส์บอนด์มาด้วย โรเบิร์ต จาง ถามไถ่ เลขาฯหลิน ๆ   บอกว่าท่านประธานฯ (ชาลี จาง..ผู้พ่อ) ให้ไปเบิกเงินมาด่วน   2  แสนเหรียญ โรเบิร์ต จาง ถาม DADDY มีเรื่องอะไรด่วนเหรอ.. เลขา บอกไม่ทราบ โรเบิร์ต จึงบอกว่า เด๋วเขาเอาเงินไปให้ DADDY  นายกลับไปได้ละ... ........................................................ ในบ้าน... โรเบิร์ต เห็น ชาลี ผู้พ่อ นั่งตัวแข็ง อ่านหนังสือพิมพ์อยู่ มันถามพ่อว่า มีเรื่องอะไร ถึงให้เลขาไปเบิกเงินด่วน ตั้งมากมาย ชาลี บอก มีธุระนิดหน่อย ให้เอากระเป๋าวางไว้ แล้วไปซะ... โรเบิร์ต เริ่มเอะใจ สงสัยในท่าทีแปลก ๆ ของพ่อ ระหว่างที่ มันก้มลงเอากระเป๋าวางที่ดต๊ะรับแขก  2  พ่อ ลูก ก็ส่งสายตามองกันไปด้วย ทันทีที่ ชาลี ส่งสายตา SIGNAL ให้ลูกรีบหนีไป โรเบิร์ต ก็เอามือปัดหนังสือพิมพ์ ที่วางทับมือของชาลีออก ทันทีที่ นสพ. หล่นลง ก็เห็นว่า มือทั้งสองข้าง ของชาลี ถูกผูกเข้ากับเข่าของตัวเองอย่างแน่นหนา กระดุกกระดิกไม่ได้... ทันใดนั้น  "หวง เทียนเป่า"  ก็โผล่ออกมา เอาปืนเล็งไปที่หัวของโรเบิร์ต...!!! จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:29:36

ความคิดเห็นที่ 7 ตอบ... คคห. 4 +  5 เพลงที่ผู้ชายร้อง   เพลงไหนหว่า...?   นึกไม่ออกจริง ๆ ค่ะ มีตัวอย่างมั๊ยคะ... พวก mp.3  นู๋ไม่ถนัดค่ะ... คงต้องหวังพึ่ง เพื่อน ๆ ท่านอื่นนะคะ ไงลองเข้าไปในกระทู้เก่า ๆ เห็นมีคนถามถึงเพลง และมีเพื่อน ๆ บางคนมาบอกเหมือนกันค่ะ.. ..................................... ใช่เพลงนี้ ในคลิปนี้รึเปล่าคะ... ฉากนี้ เจ็บจี๊ดดดด.... เพลงเพราะซึ้งมาก ๆ จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:34:51

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณ ค่ะ คุณหนูเรือนเล็ก เสียดายจบไวจัง จากคุณ : ท่านชายทัด เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:36:51

ความคิดเห็นที่ 9 ใช่แล้วครับเพลงนี้แหละครับ จากคุณ : ช็อกโกแลตขมหวานมันเค็ม เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:39:30

ความคิดเห็นที่ 10 ใช่แล้ว...."หวง เทียนเป่า"   กลับมา "เช็คบิล"  ทวงบัญชีแค้นกับ  2  พ่อ-ลูก ตระกูลจาง โรเบิร์ต บอก...  "เพื่อนรัก มีอะไรพูดกันดี ๆ ก็ได้" เทียนเป่า   เอาปืนส่องไปที่หน้าโรเบิร์ต ทั้ง ๆ  ที่ "มือตัวเองก็สั่นเทา" เพราะความกลัว...!!! เทียนเป่า  :  "หึ..เพื่อนรักเหรอ... แกเคยเห็นฉันเพื่อนด้วยเหรอ" "ฉันยอมทำตามแกทุกอย่าง ที่แกหลอกใช้  เพียงเพราะฉันต้องการรวย อยากให้ตระกูลหวงรวยบ้าง ... ฉันผิดตรงไหน" "ฉันโดนตำรวจจับ  ฉันไม่เคยซัดทอดถึงแก  แต่แก  2  คน พ่อ-ลูก ไม่เคยเหลียวแล   ไม่อคยคิดจะยื่นมือมาช่วยฉันเลย" โรเบิร์ต  จึงบอกกับเทียนเป่าว่า ถ้าแกอยากได้เงิน ก็เอาไปเลย ว่าแล้ว มันก็ค่อย ๆ หยิบกระเป๋าเพื่อจะส่งให้ เทียนเป่า พอเทียนเป่า เผลอ โรเบิร์ต ก็เอากระเป๋าฟาดโครม ไปที่มือของเทียนเป่า จน ปืนหลุดกระเด็นไป ทั้งสองคน ต่างต่อสู้กันอย่างทุลักทุเล พอเสียหลักล้มลงทั้งคู่  ต่างก็จะเข้าไปหยิบปืน ที่ตกที่พื้นมา ปืนอยู่ในมือของ โรเบิร์ต ในขณะที่ เทียนเป่า ก็พยายามจะแย่งมาจากมือ 2  คนกอดปล้ำแย่งปืน โรเบิร์ต ขึ้นคร่อม เทียนเป่า และเอาปืนจี้ไปที่หัวของ เทียนเป่า เทียนป่า พยายามเอามือดันมือโรเบิร์ต ออกไปอย่างสุดฤทธิ์  2  คน ยื้อปืนกันไปมา ปั้งงงงงงง..................!!! เสียงปืนดังสนั่น ขึ้นมา  1   นัด จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:49:41

ความคิดเห็นที่ 11 ทั้งสองหนุ่ม  หยุดชะงักกึก...!!!   ทั้งคู่.. สองคน ต่าง มองตากันอย่างตะลึง  ! และแล้ว  ทั้งคู่ ก็หันไปมอง "ชาลี จาง"  ที่ตัวนั่งผูกติดอยู่กับเก้าอี้   ใช่แล้ว... "ชาลี จาง"....เลวตัวพ่อนั่นเอง... "ชาลี จาง"   โดนกระสุนปืน เข้าไปที่กลางแสกหน้าผากเต็มๆ  ถึงกับ... ตาค้าง หงายหลังไปกับพนักเก้าอี้เลย .......................................................... เทียนเป่า พอหายตกใจ ก็แย่งปืนมาจาก โรเบิร์ต   เทียนเป่า ลุกขึ้นยืน เอาปืนเล็งไปที่ โรเบิร์ต ๆ  ร้องขอชีวิต บอกเทียนเป่า ว่า... โรเบิร์ต  :  "นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ  เพื่อนรัก   นายอยากได้อะไร ให้เอาไปได้หมดทุกอย่าง ขออย่าทำอะไรฉัน" เทียนเป่า   : "หึ...ถ้าฉันเชื่อแกอีก  ฉันก็ไม่ต่างอะไรไปกับสุนัข โง่ ๆ ที่เชื่อแกครั้งแล้วครั้งเล่า" ** ว่าแล้ว... "หวง เทียนเป่า".... ผู้ขี้ขลาด ก็สาดกระสุน ใส่ ไปที่แสกหน้าของ โรเบิร์ต จาง  ทันที ... ** ปั้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง........!!! ............................................................................ อุ้มคลิป มาประกอบจ้า... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 15:59:23

ความคิดเห็นที่ 12 หลังจากเฉินซี หายจากอาการบาดเจ็บแล้ว เฉินซี ได้นำช่อดอกไม้ มาที่กระต๊อบหลังนั้น ... ซึ่งเหลือแต่ซากที่ดำเป็นตอตะโก เขานำดอกไม้ มาวางเพื่อเป็นการไว้อาลัย ให้กับ..เย่เหนียง นั่นเอง ................................................................... หลายเดือนต่อมา....ที่ ร.พ.จิตเวช   อี้จู  นอนท้องโต  โดยมีเย่เหนียง คอยดูแล .................................................................. ที่บ้านตระกูล เฉิน "เจินจู"  เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า  เตรียมจะ "ชิ่ง"  ไปจากบ้านนี้ เธอเห็นเฉินซี  ก้มหน้าก้มตา  นั่งทำงานอยู่ที่บ้าน  เธอก็มองเขา แต่เฉินซี  ก็ไม่ได้มอง  ไม่สนใจเธอด้วยซ้ำไป เจินจู ออกอาการกระฟัดกระเฟียด   กระแทกกระเป๋าเดินทางอย่างแรง ๆ หวังว่าจะให้เขาหันมามอง ไม่ได้ผล  เฉินซี ทำเป็นไม่ได้ยิน   พอทำงานเสร็จ เขาก็เก็บแฟ้มเอกสาร และ เดินออกไป เจินจู แค้นใจมาก  จนปรี๊ดแตก กรี๊ดออกมา  ลากกระเป๋าออกไปจากบ้านตระกูลเฉิน....!!! ................................................................ หลายวันต่อมา.... ที่บ้านตระกูลเฉิน สาวน้อยหัวนอก....  LIBBY  มาหา   "เฉินซี"  ที่บ้าน เฉินซี   วิ่งลงบันไดบ้านมา  พอเห็นว่าเป็น ลิบบี้ สหายเก่า  ก็ยิ้มหน้าบาน   ถามไถ่เธอว่า... กลับมาจากอังกฤษตั้งแต่เมื่อไร....? หนุ่มสาว  อดีตนักเรียนนอก  คุยกันอย่างถูกคอ.... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 16:25:43

ความคิดเห็นที่ 13 อ่ะ...ไม่สะใจอีตาโรเบิร์ต จางเลย แบบว่าตายง่ายไป  bad ขนาดน่าจะทรมานกว่านี้ โอ๊ย...อินค่ะ จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 16:43:32

ความคิดเห็นที่ 14 รอดูทีเด็ดอยู่นะคะคุณหนู^^ ขอบคุณมากคะที่หลังไมค์ไปตาม 555 จากคุณ : ^__^ (BabeeFat) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 16:49:33

ความคิดเห็นที่ 15 คุณหนูเรือนเล็ก เก่งจังครับ เล่าเรื่องนี้ได้สนุกมากเวลาออนบอร์ด เพราะเนื้อ เรื่องมันซับซ้อน ตัวละครเยอะจัด ขอบคุณที่ทำให้การดูบ้าบ๋า ย่าหยา ได้อรรถรสและความรู้เกร็ดเล็กเกร็ดน้อยมากมาย  จะตามอ่านลิ้งค์ที่ยังไม่เคย อ่านเรื่อย ๆ ครับ  ขอบคุณครับ จากคุณ : ป๋อหลิน เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 16:49:54

ความคิดเห็นที่ 16 ณ  สวนสวยแห่งหนึ่ง... ในสิงค์โปร์ เย่เหนียง  เดิน คุยกับ  "ลิบบี้"   อย่างสนิทสนม ลิบบี้ เล่าให้ เย่หนียงฟังว่า... เฉินซี  หลังจากผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้  เขาก็ขอไปดูกิจการของ บริษัทของครอบครัวเขา ที่ขยายไปที่อังกฤษ ส่วนเธอ ก็ไป ๆ มา ๆ  ระหว่าง อังกฤษ - สิงค์โปร์ เย่เหนียง ถาม ลิบบี้ ว่า... แล้วเมื่อไร เธอจะแต่งงานกับเฉินซีซะทีล่ะ ลิบบี้ ยิ้มอาย ๆ บอกเย่เหนียงไปว่า... "เฉินซี ไม่ได้ขอฉันแต่งงานซะหน่อย แล้วก็ไม่รู้ว่า... เขาจะชอบฉันรึเปล่า.." เย่เหนียง  ยิ้มให้ ลิบบี้ อย่างรู้ทัน   เย่เหนียง ...." ลิบบี้  ถ้าเธอแต่งงานไป กับ เฉินซี  เธอต้องมีลูก สืบสกุลให้บ้านตระกูลเฉินซะ  12  คนนะ" ลิบบี้... "โอ้ว...ไม่ไหว  ขืนมีถึง  12  คน  ฉันคงตายแน่ ๆ แต่ถ้า  สัก  6  คนล่ะ  ก็พอได้..." ..................................................... สองสาว   พูดคุยกันอย่างถูกคอ ....................................................... เสียง  เย่เหนียง  ตอนแก่ เล่าให้ หลานสาวฟังว่า... ** จากนั้นไม่นาน  ลิบบี้ ก็แต่งงานไปกับเฉินซี  พวกเขาใช้ชีวิตกันอยู่ที่อังกฤษ  แล้วลิบบี้ ก็มีลูกให้กับ ตระกูลเฉิน ถึง  6  คน  จริง ๆ ** ........................................................ จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 16:51:20

ความคิดเห็นที่ 17 ที่ ร.พ. จิตเวช  .....อี้จู นอนอยู่ที่เตียง เย่เหนียง  อุ้มเด็กอ่อนจากห้องเด็ก  มาหาอี้จู อี้จู มองเด็กน้อยนั้น  แล้วพร่ำพูดอย่าง เสียงอินโนเซ้นท์ว่า.. "น่าร้ากกกก....จัง...!" เย่เหนียง   จึงวางทารกน้อยนั้น ลงที่บนเตียงข้าง ๆ ตัวอี้จู เธอเห็นภาพนั้น จึงยิ้มออกมาได้ อี้จู  บ่นกับเย่เหนียงว่า... "หิวจัง" เย่เหนียง  จึงออกไปหาอะไรมาให้เธอกิน ...................................................... เย่เหนียง เดินกลับมาพร้อมกับ ขนม และ นม  1  แก้ว พอเธอเดินเข้ามาในห้องอี้จู ภาพที่เธอเห็นคือ... อี้จู กำลังนั่งคร่อมลูกอยู่ และเอาหมอนปิดปากลูกไปด้วย เย่เหนียง ทิ้งจานขนม และ แก้วนม  พร้อมกับรีบวิ่งไปแย่งหมอนออกจากมือของ อี้จู เย่เหนียง ช่วยทารกน้อยออกมาได้ อย่างหวุดหวิด  เด็กน้องร้องไห้จ้า...! .................................................... อี้จู.. ร้องไห้ อย่างเสียสติ  ปากก็พล่ามไปด้วยว่า... อี้จู   " ฉันไม่อยากได้ลูก  ๆ  ฉันไม่อยากได้ .....ๆ  "       " ฉันไม่อยากได้ลูก  ฉันไม่อยากได้เด็กคนนี้ "  ฮือ ๆ เย่เหนียง  มองภาพนั้นด้วยแววตา เวทนา... ........................................................................ โธ่... น่าสงสารที่สุด ก็อี้จู้ นี่ล่ะ.. สมแล้ว ที่ได้รางวัล "นักแสดงหญิงยอดเยี่ยม"  2009 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 17:08:41

ความคิดเห็นที่ 18 จากนั้น ก็เป็นการเล่าเรื่อง ของเย่เหนียงตอนแก่  ให้หลานสาวฟัง(ใช้ สรรพนามแทนตัวเองว่า...ยาย) ............................................... "เย่เหนียง"    เล่าว่า .... " จากนั้น  ยายก็แต่งงานไป     "หวง เทียนเป่า"  ก็ต้องโทษประหาร   ส่วนคุณลุง(พ่อของเทียนเป่า)  ก็ เครียดจัด ความดันขึ้น หัวใจวายตายไป ส่วนบ้านตระกูลหวง  ที่เอาบ้านไปจำนองกับธนาคาร (เพื่อเอาเงินไปช่วยเทียนเป่า)  ... บ้าน ก็ถูกธนาคารยึดไป... ยาย พอมีเงินพอ  ก็ไปไถ่บ้าน ซื้อบ้านคืนจากธนาคาร  และให้ คุณตา - คุณยาย คนครอบครัวหวง ได้กลับมาอยู่บ้านเดิม และหวังว่า... ต่อไปจะรักษาบ้านนี้ ให้เป็น พิพิธภัณฑ์ ของชาวเนียงยา .................................................... เป็นภาพ  เถ้าแก่หวง  กับ  นังมาร เมียใหญ่ ที่ตอนนี้ เป็นอัมพาต ครึ่งตัว เดี้ยง เดินไม่ได้ นั่ง รถเข็นวีลแชร์ โดยมี ลูกสะใภ้ (แม่ ของ เทียนเป่า เจินจู อี้จู) เข้ามาในบ้านหลังนี้  ทุกคน น้ำตาซึม  ที่ได้กลับมาบ้าน... โดยเฉพาะ  เถ้าแก่หวง  ถึงกับ น้ำตาไหล  ที่ได้บ้านของตระกูลคืนมา แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 53 17:16:27 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 17:11:35

ความคิดเห็นที่ 19 เย่เหนียง... เล่าให้หลานสาวฟังต่อว่า... "พอกิจการค้า รังนก และกิจการอื่น ๆ ของยายมั่นคง  เข้ารูปเข้ารอยแล้ว... ยายก็บริจาคเงินให้องค์กรการกุศลต่าง ๆ ของสิงค์โปร์   ** และด้วยความที่ยาย เป็นคนชอบทำอาหาร และอยากจะ อนุรักษ์ อาหารของชาวเนียงยา แบบดั้งเดิม  ที่นับวันจะน้อยลง ๆ ไปทุกทีแล้ว...** ***  ยายจึง  ได้เปิด  "ร้านอาหารเนียงยา"  ขึ้น *** .................................................................. ภาพเป็น  ร้านอาหาร ใหญ่โต ของเย่เหนียง  ที่โอ่อ่าใหญ่โต แต่ตกแต่งแบบ ANTICS นิด ๆ ด.ช. จูอี้.... วัย  7  ขวบ  ขึ้นไปเรียก "ยาย่า"...(ภาษาเนียงยา  แปลว่า...แม่) จูอี้    ขึ้นไปชั้นบน  ของร้านอาหาร   เรียก "ยาย่า"  บอกว่า จูอี้..." มีคนมาหายาย่า... เธอเหมือนแม่มด ในนิทาน ที่ยาย่า เล่าให้ฟังเลย แต่งตัวสีดำ ๆ   ใส่หมวกสีดำ ๆ  เหมือน "แม่มด"   ที่จะมาจับเด็กกินเลย  ... ผมไม่ชอบเขาเลย ยาย่า..." เย่เหนียง  ... ขำในจินตนาการของ   ลูกชายช่างพูด เย่เหนียง ลงมาที่ห้องอาหาร  และได้พบว่า... หญิงชุดดำ อย่างกับ  "แม่มด"  ที่มารอพบเธอคือ... " น้าเจียน "...  น้าสาวแท้ ๆ  ของ  ... เทียนเป่า  เจินจู   และ อี้จู นั่นเอง ............................................................... (น้าเจียน  คือ นังน้องเมีย  ที่ไปเล่นชู้ กับพ่อของ หวงเทียนเป่า ไงคะ  ที่ตอนที่แล้ว "เชิดเงิน"  1  แสน  (หนีไปฮ่องกง)  เงินนี้.. ที่บ้านตระกูลหวง อุตส่าห์ ขายสวนยางและ โกดัง และ เอาบ้านไปจำนอง เพื่อจะเอาเงินมาวิ่งเต้น ช่วยเทียนเป่าออกจากคุกไง...) ............................................................... เย่เหนียง... แปลกใจมาก   ที่เห็น  "น้าเจียน"  มาหาเธอ น้าเจียน  ชมเย่เหนีง   อย่างจริงใจ  ว่าเย่เหนียง เป็นหญิงที่เก่งมาก ๆ  เป็นคนดี  มีกิจการใหญ่โต   เป็นที่รู้จักไปทั่วสิงค์โปร์ เย่เหนียง ยิ้มให้ ไม่รู้จะพูดอะไร น้าเจียน บอกว่า... ที่เธอมาวันนี้  ก็ตั้งใจจะมาหา เย่เหนียงล่ะ... พร้อมกับ  ควัก เช็ค เงินสด  1   แสน  บาทออกมา  และเล่าให้เย่เหนียงฟังว่า... ... คราวก่อน เธอเชิดเงินไปจากบ้านหวง  แต่เธอก็ไม่ได้เอาเงินไปใช้  แต่เอาไปฝากธนาคารแทน   วันนี้ ฉันเอา  1   แสนบาท  มาฝากเธอไปคืนให้ "พี่เขย" ด้วย เย่เหนียง บอกกับ น้าเจียนว่า... พอเกิดเรื่อง "เทียนเป่า"...  ที่ต้องโทษประหาร  "คุณลุง"  ก็คิดมาก  เครียด  หัวใจวาย ตายไปแล้ว น้าเจียน  มีสีหน้าสลดไป น้าเจียน ถามเย่เหนียงว่า นี่ลูกชายเธอเหรอ.. เย่เหนียง  ให้ จูอี้  เรียกว่า... คุณยาย น้าเจียนไปม่ยอม แก่  เย่เหนียง จึงให้เรียกคุณป้าแทน จากนั้น... เธอจึงลาจากไป  พร้อมกับหันไปชมเย่เหนียงว่า... มีลูกชาย หน้าตาน่ารัก พูดจาฉะฉาน ฉลาดดี แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 15:21:48 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 17:38:26

ความคิดเห็นที่ 20 ขอเสริมนิดนึงค่ะ... เมื่อวันก่อน ตอนที่กำลังเศร้า ๆ เหงา ๆ  "ช่วงระยะทำใจ"  อยู่ ก็บังเอิญ  ไปเจอหนังสือ "พิพิธภัณฑ์สิงค์โปร์"  เข้าพอดี... เลยหยิบมาอ่าน  จึงทำให้ทราบว่า... ***  คนสิงค์โปร์  สมัยก่อน  ที่เขาพอจะลืมตาอ้าปากได้ มีกิจการค้าใหญ่โต มั่นคง *** ** เขามักจะ  บริจาคเงินให้กับ สมาคม / องค์กรการกุศล กันเป็นตามธรรมเนียม ** แบบเย่เหนียง  ของเราไงคะ.... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 17:42:30

ความคิดเห็นที่ 21 เอ้าต่อ  ๆ...  (เด๋ว..ถ้าบอลจะมา  ต้องขอตัวก่อน  พรุ่งนี้ บ่าย  3  จะมาเล่าให้ฟังใหม่เน้อ...) ........................................................... เย่เหนียง   เล่าให้หลานสาวฟังต่อว่า... ยาย...แต่งงานกับคุณตา  ก็ไม่มีลูกกับคุณตา  เพราะ.. พอตั้งท้อง  ยายก็ ..."แท้งไปถึง  2  ครั้ง"   แต่สวรรค์ ก็ส่ง  "อี้จู" มาให้เป็นลูกชายของยาย    พร้อมกับ ส่งหลานชาย  2  คน  และ หลานสาวที่น่ารักมาอีก  1  คน...   นั่นก็คือ  หลานนั่นเอง.... .................................................... เหตุการณ์ ต่อไป จะเป็นเช่นไร...  พรุ่งนี้ บ่าย 3  บ่าย  4  มาต่อกันใหม่ *** พร้อม  ทีเด็ด  เรื่องเล่าสนุก ๆ  ...กันเน้อ...  *** ................................................. สำหรับวันนี้  ของลาไป เตรียมตัวเตรียมใจ  "ดูฟุตบอลก่อนจ้า..." (คืนนี้  ถึงจะชอบ บราซิล แต่ไงขอเชียร์ เกาหลีเหนือ...ละกัน...555) จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 17:51:32

ความคิดเห็นที่ 22 สำหรับคนที่พลาดตอนสุดท้าย   sub  eng นะคะ http://www.megavideo.com/?v=0AXJ2FI1 จากคุณ : Dream on friday เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 18:44:37

ความคิดเห็นที่ 23 ลิบบี้...ส้มหล่นดังโครม!!! ไงหล่ะเหล่าไท่ไท่ เลือกหลานสะใภ้เลือกแล้วเลือกอีก สุดท้ายได้สะใภ้หัวนอก ทำอาหารเนียงยาก็ไม่เป็น ปักผ้าก็ไม่เป็น (แต่เป็นคนดี มีลูกตั้ง 6 คน ก้อโออ่ะนะ) จากคุณ : หนึ่งหยดน้ำหลับไหลในสายน้ำ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 20:07:36

ความคิดเห็นที่ 24 ถึงเวลาเสริฟอาหารเย็นแล้วจ้า เติมกำลังด้วย หมี่สะปำ (หมีผัดของชาวจีนฮกเกี้ยน จ.ภูเก็ต) ใครไปก้อ อย่าลืม แว็บไปกินล่ะ อร่อยอะ ช้อบ ชอบ .......................................................................... จากคุณ : a_Da (ปีศาจValkyrie) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 20:10:09

ความคิดเห็นที่ 25 ดูเย่เหนียงตอนเด็กแล้ว ไม่น่าเชื่อว่าพอโตขึ้นจะสวยขนาดนี้ จากคุณ : ซัดกันจนแหลก เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 21:14:42

ความคิดเห็นที่ 26 มาช่วยเพิ่มความเข้าใจให้ง่ายขึ้น ชื่อของตัวละครในเสียงภาษาจีน ที่ใครๆก็  งง แอนด์ เงง ไปหลายกระทู้ วันที่ฉายจบ คนจีนจะตั้งชื่อหญิงและชาย โดยมีความหมายชัดเจน อวี้จู Yu zhu (ต้องออกเสียงควบแบบนี้) = หยก (เครื่องประดับเม็ดงาม) ลูกชายของอวี้จู เรียกว่า   Zu ye  จู่เย่ เขียนเป็นภาษาอังกฤษก็แตกต่างเช่นกัน ......................................................................................... จากคุณ : a_Da (ปีศาจValkyrie) เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 21:25:58

ความคิดเห็นที่ 27 ตามมาอ่านกระทู้ค่ะ คุณหนูเรือนเล็กเล่าเรื่องเก่งจริงๆ ถึงเราจะได้ดูละครไปแล้ว แต่มาอ่านที่คุณเขียน ก็ยังสนุกอยู่ดี เรื่องนี้ถ้าเป็นละครไทย เย่เหนียงคงลงเอยกะเฉินซี แต่เพราะไม่ใช่ เฉินซีเลยไปลงเอยกะลิบบี้ซะงั้น ขัดใจคนดูจริงๆ เล้ยยยยย จากคุณ : กระตู้วู้ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 23:19:14

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณมากๆ ครับ ไว้จะรอมาอ่านต่อนะครับ จากคุณ : ๛tum๛ เขียนเมื่อ : 15 มิ.ย. 53 23:38:44

ความคิดเห็นที่ 29 ขอบคุณที่หลังไมค์ตามค่ะ เข้าไปคลิกกระทู้เก่า รอคุณหนูเรือนเล็กทุกวันเลย จากคุณ : NOi (tuarlek) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 00:03:28

ความคิดเห็นที่ 30 ลิบบี้มีลูก 6 คน แสดงว่าเฉินซีนี่ อิอิ...... จากคุณ : lovenannan เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 00:46:44

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณที่หลังไมค์ตามค่ะ...^_^ จากคุณ : โมลี เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 08:21:55

ความคิดเห็นที่ 32 ช่วยกันเรีกร้องให้เค้าเอามาฉายซ้ำอีก ในวันเสาร์-อาทิตย์  เวลา 13.00 น. (ปัจจุบัน ฉายเรื่อง มหาบุรุษ จางจวี้เจิน) ผมส่งไปแล้ว ที่ dramatvthai@thaipbs.or.th ----------------------------------------------------- อยากจะโขกกะโลกตัวเองที่ไม่ยอมดูแต่แรก เพราะคิดว่าคงเป็นเรื่อง คู่รักในเมืองจีน (เพราะไม่คุ้นกับคำว่า บาบ๋า ย่าหยา เคยได้ยิน แต่ เพอรานากัน มากกว่า) พอได้ดู ฉากที่เย่เหนียงไปหาลุงใหญ่ ตามที่เฉินเซิงแนะนำ แล้วบอกว่า ให้เก็บของไว้เถอะ จะได้ให้ลูกหลานเพอรานากัน ถึงรู้ ว่า อ้าว  นี่เราพลาดไม่ได้ดูแต่ต้น ทั้งๆ ที่ชอบไปเที่ยวสิงคโปร์มากๆ มาดู ก็จะจบเรื่องแล้ว ดีที่  จขกท.  เล่าได้ละเอียดยิบ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : taoru เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 08:59:41

ความคิดเห็นที่ 33 เข้ามาติดตามต่อค่ะ รอทีเด็ดอยู่เหมือนกัน คนเล่นเป็นอี้จูนี่สวยเนอะ น่ารัก ยิ้มหวานไม่แพ้ เย่เหนียงเลย จากคุณ : BabyRed เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 09:09:26

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณคุณหนูเรือนเล็กตามเคยสำหรับความขยันนะคะ เพลงที่ผู้ชายร้องชื่อเพลงแปลเป็นไทยว่า ต้องการ ค่ะ ฟังและดูตาม mv นั้นแล้วมันเศร้าแซดจริงๆ ใครมีเพลงนี้ รบกวนขอด้วยนะคะ ส่วนเพลงที่เป็นเสียงผู้หญิงน่าจะชื่อ ru yan ฟังเต็มๆเพลงเพราะมากกกกกก ใครอยากได้เชิญทิ้งแมวไว้หลังไมค์ค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 11:01:13 จากคุณ : JinJu เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 11:00:04

ความคิดเห็นที่ 35 เอ้า...."คุณหนูเรือนเล็ก" มาแล้วจ้า..... มาต่อให้ตามสัญญาจ้า... เด๋วขอนึกทบทวน และเรียบเรียงความคิดก่อนนะคะ  เพราะฉากต่อ ๆ ไป จะเป็นการพูดคุยระหว่าง ยายเย่เหนียง กับ หลานสาวล้วน ๆ ......................................... ระหว่างนี้ อุ้ม คลิป ชีวิตรักระหว่าง หนุ่มช่างภาพชาวญี่ปุ่น กับ สาวใบ้ ชาวเนียงยา...... พระเอก - นางเอก  ...คู่แรกของเรื่อง มาให้ดูกันก่อนค่ะ พ่อ โยสึเกะ และ แม่จี๋เซียง ของเย่เหนียง  ต้องฟันฝ่ากันขนาดไหน  เชิญชมจ้า... ...................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 15:45:45

ความคิดเห็นที่ 36 รออยู่นะเนี่ย จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 16:40:58

ความคิดเห็นที่ 37 ต่อจาก ความเดิม ใน คคห. ที่ 19 หลังจากที่ ยายเย่เหนียง เล่าให้หลานสาวฟังถึง.. น้าเจียน มาฝากเช็ค  1  แสน บาท ไปคืนให้ คนบ้านตระกูลหวง แล้ว ................................................................ ณ  บ้านของเย่เหนียง  เวลาปัจจุบัน หลานสาว หลังจากได้ฟังเรื่องเล่า จากปากของยาย ในเรื่องของคุณหนู "อี้จู"  ผู้แสนอาภัพ มาวันนี้...  หลานสาวได้ นำภาพถ่ายของ "อี้จู"  ที่ติดอยู่ที่ฝาผนังของบ้าน มานั่งดู   อี้จู อยู่ในชุดสาวสมัยใหม่ ใส่หมวก เธอจ้องมองภาพสาวน้อยอี้จู  ผู้มีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับเธอมาก  และกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่าง.... ....................................................... เย่เหนียง...  ที่ชรามากแล้ว  เดินถือ"โถกระเบื้องเคลือบ" เข้ามาหาหลานสาว เย่เหนียง  เล่าให้หลานสาวฟังว่า... ** "กำเช็ง"....   เป็นสิ่งที่  "คุณยาย" ของยายเอง  ได้ให้ไว้กับ "ยาย่า" (แม่)... จากนั้น  "ยาย่า"  ของยาย ก็ได้มอบสิ่งนี้มาให้กับ "ยาย" (เย่เหนียง) ตอนนี้ ยาย ขอมอบ   "กำเช็ง"    ไว้ให้กับหลานนะ... จำได้มั๊ย... ที่ยายเคยเล่าให้หลานฟังว่า  ความหมายของ "กำเช็ง"  คืออะไร..? หลานสาว   น้ำตาคลอ  พยักหน้าตอบว่า... **  " กำเช็ง....เป็น..สายสัมพันธ์ของชาวฮกเกี้ยน "  ที่มอบส่งต่อให้กัน ในวันแต่งงาน " ** เย่เหนียง พาหลานมานั่งที่เตียง และเล่าให้ฟังต่อว่า... **  ในวันแต่งงาน เราจะใส่เกี๊ยวสีแดง และเกี๊ยวสีขาว...ลงใน "กำเช็ง"  ** -  เกี๊ยวสีแดง....   หมายถึง  ความเป็น "มงคล" -  ส่วนเกี๊ยวสีขาว..หมายถึง  "ความบริสุทธิ์" "นั่นหมายถึง.. ความรักที่มีให้กัน จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง เหมือนกับความรักของยาย ที่มีให้กับหลาน แลทุก ๆ คนในครอบครัวเรา" ..................................................... หลานสาวฟังด้วยความซาบซึ้งใจ เธอบอกกับคุณยายเย่เหนียงว่า.. "คุณยายคะ  หนูอยากให้คุณยาย ได้อยู่ถึงวันที่หนูได้แต่งงาน" เย่เหนียง ..."ยายกลัวว่า จะอยู่ไม่ถึงวันนั้นน่ะสิ " เย่หนียงพูดปลอบใจหลานต่อไปว่า.. "ดอกไม้ เมื่อผลิบาน ให้ความสวยงาม ชื่นใจแก่คนทั่วไป  ก็ย่อมถึงวันเหี่ยวเฉา  ร่วงโรย... มันเป็นเรื่องของธรรมชาติ  เป็นวัฏจักรของชีวิต" "อย่าเศร้าไป  คนเรา สักวันนึงต้องได้ "กลับบ้าน"  (กลับบ้านเก่า..ตาย !) ........................................................... ภาพนี้ จขกท. ไปถ่ายมาจาก "พิพิธภัณฑ์ของเล่น อ.เกริก  ยุ้นพันธ์"  จ.พระนครศรีอยุธยา อย่าแปลกใจ ที่มีทั้งของเล่นเก่า ๆ และ.... "ของเก่า" พอเห็นชุดนี้ปุ๊บ  นึกถึง "บ้าบ๋า..ย่าหยา"  ปั๊บ จึงเก็บภาพมาฝากจ้า.. จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 16:49:26

ความคิดเห็นที่ 38 มาตามต่อจ้าาาา ^_____^ จากคุณ : ^__^ (BabeeFat) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 16:50:01

ความคิดเห็นที่ 39 สองยาย - หลาน ร่ำลาอาลัยกันล่วงหน้า   เย่เหนียง  ถามหลานว่า...  "มีอะไรอยากจะถาม ยายมั๊ย...?" หลานสาว พยักหน้า แล้วรวบรวมความกล้า เอ่ยปากถามสิ่งที่คั่งค้างคาใจมาว่า.. " เด็กที่เกิดจาก คุณหนู"อี้จู"  ที่คุณยาย มาเลี้ยงไว้....คือ "คุณพ่อ"  ของหนูใช่มั๊ยคะ...?" ยาย  ยิ้มบาง ๆ  และพยักหน้าช้า ๆ เเทนคำตอบ...จากนั้น ยายเย่เหนียง ก็ได้เล่าให้หลานสาวฟังว่า... เย่เหนียง ...."ยาย...แต่งงานกับคุณตา  ก็ไม่มีลูกกับคุณตา  เพราะ.. พอตั้งท้อง  ยายก็ ..."แท้งไปถึง  2  ครั้ง"   **แต่สวรรค์ ก็ได้ส่ง สิ่งที่วิเศษที่สุด มาให้คุณตา และยาย...นั่นก็คือ...** "พ่อของหลาน"  พร้อมกับ ส่งหลานชาย  2  คน  และ หลานสาวที่น่ารักมาอีก  1  คน...   นั่นก็คือ  หลานนั่นเอง...." ยายเย่เหนียง กล่าวต่อว่า.. "พ่อ และ พี่ ๆ ของหลาน รู้เรื่องนี้กันนานแล้ว แต่พวกเขา อยากให้ หลานรู้เรื่องนี้ จากปากของยายเอง" **เราเคารพบูชา...บรรพชนของเรา รุ่นแล้วรุ่นเล่า...  และยาย ก็ไม่อยากให้ลูก และหลาน ๆ ลืม  "คุณย่าที่ป่วย" ..........** ........................................." อี้ จู "................................. นั่นเอง หลานสาว  ซาบซึ้งในน้ำใจของ..เย่เหนียง .. และสงสารใน ชะตากรรมของ "อี้จู"  ผู้เป็น "ย่าแท้ " ของเธอ   เอ่ยปากเรียก... "คุณย่า" จากนั้น... สอง ยาย - หลาน  จึงเข้าสวมกอดกัน... .................................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 17:06:28

ความคิดเห็นที่ 40 ** เพิ่มเติม ** พอเล่ามาถึงตรงนี้  หลาย ๆ คนคงสงสัยว่า... ถ้าสายสัมพันธ์กันเช่นนี้ "เย่เหนียง" ....  น่าจะถูกเรียกว่า... "คุณย่า"  มากกว่า ที่จะเป็น "คุณยาย" เพราะ... เย่เหนียง เอา  "จูอี้"   (ลูกชายของ  คุณหนู "อี้จู" )  มาเลี้ยงเป็นลูกแท้ ๆ ........................................................... และ "จูอี้"  ก็แต่งงานไป  มี ลูกชาย  2  คน  และ ลูกสาวอีก  1  คน... นั่นก็คือ.. "เสี่ยวฉี"...หลานสาว แว่นกลม  คนนี้... .......................................................... ในต้นฉบับ ของสิงค์โปร์... เย่เหนียง เรียกแทนตัวเองว่า..มาม่า../ MA MA ซึ่งเราว่า... ในภาษาของเขา น่าจะแทนได้ว่าเป็นทั้ง... "ยาย และ ย่า" แต่ไหง... TPBS.  มา "พากย์" เป็น  "คุณยาย"  ไปซะฉิบ...!!! ........................................................... ** จุดนี้ เราเดาเอาเองว่า... ทางคนแปล และผู้พากย์ คงไม่ได้ดูจนจบเรื่อง มาถึงตอนสุดท้าย ซะก่อน.. ** แต่คงใช้ระบบ  แปลไปก่อน  และทยอยพากย์ไปก่อน  ไล่เรื่องตั้งแต่ต้น - จนจบ แต่พอมาถึงตอนสุดท้าย ก็ ..."อ้าว....!!   พากย์ไปแล้วว่ะ.. ขึ้เกียจไปแก้ไขใหม่แล้ว.." หรือว่า ขืนกลับไปแก้ คงจะยุ่งยากไม่น้อย... ประมาณนั้นนะ... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 17:16:27

ความคิดเห็นที่ 41 เอ้าต่อ ๆ เพิ่มเติมว่า.. "เสี่ยวฉี"  หลานสาวแว่นโตคนนี้  มีหนุ่มมาติดพัน เทียวไล้เทียวขื่อ อยู่  2  คน คนแรก  เป็น ชาวสิงค์โปร์ คนที่สอง  เป็น ลูกครึ่งแคนาดา - สิงค์โปร์ หรือ จีนนี่ล่ะ.. ...................................... จากนั้น...  เป็นภาพ ที่ "เสี่ยวฉี"  เริ่มเกล้าผม และแต่งตัว ใส่ชุด "เคบายา" แบบชาวเนียงยาดั้งเดิม สลับกับภาพของ  เย่เหนียง ... ที่บัดนี้ ได้นอนสงบนิ่งอยู่ในบนเตียงของเธอ และ เป็นเสียงของ "เย่เหนียง"  ที่พูดให้ข้อคิด กับหลานว่า... เย่เหนียง... "เสี่ยวฉี...สิ่งที่หลานจะต้องตัดสินใจเลือก  มันอาจจะยากสำหรับหลาน..." " คนที่หลานรัก.....อาจไม่ใช่คนที่เหมาะสมที่สุด สำหรับหลาน " " ส่วนคนที่เหมาะสมสำหรับหลาน...เขาอาจไม่ใช่.. "คนที่หลานรักมากที่สุด " " แต่ถึงยังไง... หลานก็คงต้องตัดสินใจ และยายก็เชื่อว่า.. หลาน จะรู้ว่า.. สิ่งไหนเป็นสิ่งที่ถูกที่ควร สำหรับตัวหลานเอง " ....................................................... "เสี่ยวฉี"  ในชุดหญิงชาวเนียงยา ได้บรรจงสวมเท้า ลงไปในรองเท้า ที่บรรจง "ปักอย่างสวยงามด้วยลูกปัด" เธอ ติดเข็มกลัดตัวใหญ่ เข้ากับเสื้อคลุม ............................................................... ณ  บัดนี้   สาวน้อย สมัยใหม่ ได้กลับกลายมาเป็น "สาวชาวเนียงยา"  เต็มตัว   ข้าง ๆ เธอ มี... "กำเช็ง"  ที่ได้มาจาก มาม่าเย่เหนียง วางอยู่ จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 17:36:29

ความคิดเห็นที่ 42 ณ บ้านหลังนี้... ที่...."โต๊ะไหว้บรรพชน" มีป้ายชื่อ "บรรพชน"  วางอยู่  2  ป้าย  พร้อมกับ อาหารเซ่นไหว้ ชุดใหญ่ มี ชาย - หญิง  หลายวัย กำลัง จุดธูป  บูชาบรรพชนอยู่ คาดว่า..เป็นป้ายชื่อของ เย่เหนียง  และ สามี / เอ๊ะ.. หรือว่า "อี้จู"  หว่า.. ท่านใดอ่านภาษาจีนออก มาบอกด้วยเน้อ... .................................................. แถวหน้า...ชายวัยกลางคน   หน้าตาดี  ละม้ายคล้าย โรเบิร์ต จาง แบบ "สำเนาถูกต้อง"    เขาคือ... "จูอี้"    ผู้เป็นทั้ง ลูกชายคนเดียว ของ "เย่เหนียง" และ "อี้จู" จูอี้... ยืน คู่กับพี่เถา... (ที่คาดว่า จะเป็นหญิงชาวเนียงยา ที่ชราที่สุดในโลก...555) แถวที่ 2 ... เป็น ลูกชาย คนโตของ จูอี้ ยืนคู่กับ ภรรยา แถวที่ 3 ... ลูกชายคนที่ 2  ยืนคู่กับ ภรรยา และแถวที่ 4  สุดท้าย.. เป็น "เสี่ยวฉี"  ยืนคู่กับ สามี... (เอ่อ.. เจ้าหนุ่มคนนี้  รู้สึกจะเป็นชาวสิงค์โปร์นะ... ถ้าจำไม่ผิด) .................................................. เอ่อ... ฉากนี้ จะไม่บรรยายอะไรมาก   อยากให้รับรู้ด้วยอารมณ์กันนะคะ .................................................... อ่านจบแล้ว... ลองไปคลิกดูฉากที่ว่า ข้างล่างนะคะ... แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 12:16:10 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 17:50:22

ความคิดเห็นที่ 43 และนี่คือ... ฉากจบ ของ  "บ้าบ๋า..ย่าหยา"... ค่ะ เชิญชมค่ะ... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 17:51:21

ความคิดเห็นที่ 44 ***  "บ้าบ๋า..ย่าหยา".... ภาคพิเศษ  ใส่ไข่  2  ฟอง  *** ที่สัญญาไว้... นะคะ...พอดูตอนจบไป  วันรุ่งขึ้น...มีหลาย ๆ ท่าน "คาใจ" **  ถามถึง  พี่ใหญ่.. "หลิวอีเตา"  สุดแมนของเรา... ** ได้ค่ะ... "จัดไป...อย่าให้เสีย !" ................................................... หลังจาก  "น้องเย่เหนียง"  สมรสไปกับ Mr. PAUL  แล้ว.. พี่หลิวอีเตา  ของเรา ก็เริ่มเงียบเหงา เปล่าจิต  บ้านก็แห้งแล้ง หันไปทางขวา.....ก็เจอ แต่พี่ ๆ น้อง ๆ  อดีตนักเลงเก่า...ที่คอยแต่จะไปเก็บรังนกบนเขา หันไปทางซ้าย....ก็ต้อง ต๊กกะใจ กะ "หัวโล้น ๆ " หน้าตาอินโนเซ้นท์ ของ..."ต้าชา"   ต้าชา...ที่วัน ๆ เอาแต่ เคาะกาละมัง และร้องตะโกน... "สิงโต..สีแดงงงง..." ไหนจะ ขาดคนทำอาหารเนียงยาอร่อย ๆ ให้กินอีก  ไอ้จะ "สอย"..."พี่เถา"   ลงมาเป็นเมีย  ก็ เกรงใจ น้องเย่เหนียง และ ปากพี่เถา แก... ใช่ย่อยซะเมื่อไร....!!! จึงได้แต่ปล่อยพี่เถา ให้ไปเป็นพี่เลี้ยงของ... "จูอี้"  ... หลานชายสุดแสบไปซะ.. ............................................................. แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:08:14 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 16:39:39 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:00:44

ความคิดเห็นที่ 45 กิจการ "รังนก"  ที่พี่หลิวฯ แกนั่งเป็น... M.D ของบริษัท ในสิงค์โปร์ โดยมีน้องเย่เหนียง บริหารจัดการอยู่ไปได้สวย... มั่นคง ส่วนพวกพี่ ๆ น้อง ๆ ที่เป็นกำลังสำคัญในการ "เก็บรังนก"  ต่างก็ มีครอบครัว ลูก-เมีย ที่ต้องดูแล ใคร ๆ เขาก็มีคู่กันไปหมด... ................................................ พี่หลิว แกก็เริ่มเบื่อ  อยากออกไป "ค้นหาตัวเอง"...  แกจึงพาตัวเองสู่โลกกว้างอีกครั้งหนึ่ง... แกจึง ซื้อเรือใบลำหนึ่ง  เพื่อแล่นออกสู่ทะเลกว้าง   ** การผจญภัย...ของชายวัยหนุ่มใหญ่ จึงเริ่มขึ้น...ณ  บัดนี้...!!! ** โดยแกไม่ลืม ที่จะแอบ.. "พกมีดอีโต้..ของอีเตา"  เหน็บติดหลังไปด้วย...!! ......................................................... การไปคราวนี้ พี่หลิวฯ  ไม่กล้าบอก "น้องเย่เหนียง"  ตรง ๆ เพราะเกรงจะโดนห้าม....!!! พี่หลิวฯ จึงได้แต่ ฝากคำบอกลา...น้องเย่เหนียง โดยให้เลขาฯ อัดเสียงไว้ให้ว่า.... หลิวอีเตา..." น้องเย่เหนียง ที่รักของพี่  ขณะที่น้องได้ฟังเสียงนี้ พี่คงล่องเรือไปไกลมากแล้ว... และทันทีที่สิ้นเสียงพี่...  เทปนี้   "จะถูกทำลาย"  ภายใน  10  วินาที !!!" "เธออย่าได้ห่วง  ถ้าพี่ค้นพบตัวเอง เมื่อไร  จะรีบส่งข่าวถึงน้องเย่เหนียงเป็นคนแรก" "ท้ายนี้ พี่ขอให้น้องเย่เหนียง มีความสุขกับครอบครัว และพี่ขอฝากให้น้อง ** จุดธูปไหว้แม่ **  ของเราทุก ๆ เช้าด้วย  และถ้าไม่ตายซะก่อน พี่จะกลับมากราบแม่ของเราพร้อม ๆ กัน.."                                                           รักและห่วงใยน้องเย่เหนียงคนนี้เสมอ                                        จาก... พี่ใหญ่ "หลิวอีเตา" ......................................................................... จากนั้น... "หลิวอีเตา"  จึงมองซ้าย - มองขวา...รีบผลุนผลันออกไปโดยเร็ว... !!! แว๊บบบบบบบ......!!! แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 12:21:04 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:21:24

ความคิดเห็นที่ 46 "หลิวอีเตา"  จะแล่นเรือไปที่ใด  ทำอะไร "น้องเย่เหนียง"   จะทำอย่างไร และเหตุการณ์จะเป็นเช่นไร... โปรดติดตามตอนต่อไป....ในวันพรุ่งนี้... ........................................................... สำหรับวันนี้  ขอลาไป ดูฟุตบอลก่อนนะคะ... คู่แรก  HONDURAS  vs  CHILE สวัสดีค่ะ... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:25:53

ความคิดเห็นที่ 47 ขอบคุณ คุณหนูเรือนเล็กมากเลยค่ะ ขอถามนิดนึงค่ะ เย่เหนียง รอดจากกระท่อม ที่โดนไฟไหม้ ได้ยังไงคะ ^^ แล้วทำไมเฉินซียังเอาดอกไม้ไปวางไว้ที่กระท่อมเหมือนว่าเย่เหนียงตายไปแล้ว จากคุณ : บัวบุษป์สีชมพู เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 18:33:17

ความคิดเห็นที่ 48 ^ ^ อ้าว... คาดว่า.. เย่เหนียง คงหาทางออกไปได้ ทางด้านหลังของกระต๊อบค่ะ... แต่คงอยากให้ เฉินซี ตัดใจจากเธอได้ เย่เหนียง จึงไม่ได้ไปหาเฉินซีอีก.. .............................................................. เฉินซี... คิดว่า เย่เหนียง ตายไปในกองไฟไงคะ... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 21:15:12

ความคิดเห็นที่ 49 ในต้นฉบับ ของสิงค์โปร์... เย่เหนียง เรียกแทนตัวเองว่า..มาม่า../ MA MA ซึ่งเราว่า... ในภาษาของเขา น่าจะแทนได้ว่าเป็นทั้ง... "ยาย และ ย่า" แต่ไหง... TPBS.  มา "พากย์" เป็น  "คุณยาย"  ไปซะฉิบ...!!! ===================================== ภาษาจีนฮกเกี้ยนจะใช้สรรพนามเรียกบุคคลเหล่านี้เหมือนภาษาจีนแต้จิ๋ว ในเรื่อง หลานสาว เรียกเย่เหนียงว่า มาม่าหรืออาม่า แปลเป็นไทยก็ได้ทั้ง ย่าหรือยาย หนังของสิงคโปร์ หรือฮ่องกง แทบทุกเรื่อง จะทำซับภาษาจีนและอังกฤษ (อิจฉาจริง ...จริ๊งงง มิน่าถึงได้เก่งหลายภาษา เพราะอาศัยความบันเทิงสอดแทรกเข้าไป อ่านมันทุกวัน ไม่ต้องเสียเวลาเรียนทุกอย่างเหมือนคนไทย) เท่าที่ได้อ่านและเข้าใจ ตัวอักษรภาษาจีน จะมีรากศัพท์ที่สื่อความหมายชัดเจน สายเลือดที่ห่างออกไป จะเรียกว่า wai po (ไว่ผอ)  = ยาย ส่วนสายเลือดที่ชิดกัน (เน้นฝ่ายพ่อเป็นหลัก)จะเรียกได้เพียงผู้เดียวเท่านั้น ... nai nai (ไน่ ไน๊) =  ย่า คนจีนไม่สามารถเรียกผู้อื่นว่า nai nai หรือ wai po ได้เลย ทุกคนจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้น จะไม่เรียกสะเปะสะปะ ซึ่งต่างจากคนไทยที่เรียก ย่า หรือยาย ของผู้อื่นมาเป็นของตนได้ เพราะฉะนั้น หากได้ยินคนจีนเรียก nai nai หรือ wai po แบบนี้ ก็ยกมือไหว้ทันทีนะจ้ะ ...................................................................... TPBS ก็แปลตรงตัวอักษรค่ะ แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 21:56:06 แก้ไขเมื่อ 16 มิ.ย. 53 21:55:17 จากคุณ : a_Da (ปีศาจValkyrie) เขียนเมื่อ : 16 มิ.ย. 53 21:53:34

ความคิดเห็นที่ 50 ฮาพี่หลิวมากคะ  55555 เย็นนี้อย่าลืมมาเล่าต่อนะคะ^^ จากคุณ : ^__^ (BabeeFat) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 11:54:08

ความคิดเห็นที่ 51 ขำตรงที่บอกว่า เทปนี้จะทำลายตัวเองภายใน 10 วินาทีง่ะ รอติดตามต่อค่ะ จากคุณ : BabyRed เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:00:17

ความคิดเห็นที่ 52 พักเที่ยง "เจี๊ยะปึ่ง" เลี้ยว  มีเวลา  30  นาที ... แว๊บมาเล่าต่อ.. 555 ความเดิม  ใน คคห.  45 ............................................................... หลังจากเย่เหนียง ได้ฟังเสียง พี่ใหญ่หลิวแล้ว  เธอตกใจมาก  รีบบอก PAUL ให้ขับรถตามไปที่ท่าเรือทันที แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว เธอจึงเห็นแต่ "ใบของเรือ ที่มีโลโก้ คนหัวโล้น".. แล่นอยู่ไกล ๆ ลิบตา PAUL  ได้แต่ ปลอบใจเย่เหนียง ว่า " DON'T  WOORRY ... BE HAPPY.." และบอกว่า พี่ใหญ่คงดูแลตัวเองได้ จากนั้น PAUL จึงได้โอบไหล่ ภรรยาสุดที่รักพาขึ้นรถกลับไปที่ บริษัท เย่เหนียง  ฝืนยิ้มให้สามี  แต่เธอก็มีสีหน้า และแววตากังวล ! ว่า...เธอจะบอกกับ พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ขบวนการเก็บรังนก ว่าอย่างไร...? โดยเธอหารู้ไม่ว่า... พี่น้องทุกคน ๆ   รู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว เพราะ..."เจ้าต้าชา"  มันไปแอบหลับตรงใต้โต๊ะ...เลยได้ยินเข้า ตอนที่พี่หลิวฯ กำลังอัดเสียงอยู่....555 ........................................................... ตอนเย็น...เย่เหนียง กลับมาบ้าน  เธอปรับทุกข์กับ พี่เถา   พี่เถา  อึ้ง....!   ตาแดง ๆ  ปากเธอก็ทำเป็นด่า ๆ หลิวอีเตาไป  แต่จะมีใครรู้บ้างมั๊ยว่า.. จริง ๆ แล้ว  พี่เถา ... ผู้ปากร้าย แต่จิตใจดีคนนี้ จะแอบมีใจให้ ชายหนุ่มใหญ่ บุคลิกเถื่อน ๆ อย่าง......."หลิวอีเตา" แต่ด้วย...  ประเพณี และสังคมคนจีนสมัยก่อน  ทำให้เธอไม่อาจเปิดใจกับ หลิวอีเตาได้   ด้วยเพราะฝ่ายหญิง อายุมากกว่าฝ่ายชายหลายปี (อย่าลืมว่า.. พี่เถา แกอยู่มาตั้งแต่ รุ่นแม่ของเย่เหนียงเชียวนะ..) คืนนั้น... พี่เถา  จึงได้แต่ นอนน้ำตาร่วง อยู่คนเดียว พี่เถา ...."ฮือ ๆ .... ไอ้บ้าหลิวอีเตา  แกนะแก...บังอาจ..มาทำให้ฉันอยาก...แล้วจากไป...!!!   ...ฮือ ๆ " จากคืนวันนั้นเป็นต้นมา   พี่เถา  ก็ตั้งกำแพงความรักของตัวเองว่า... "ชาตินี้  จะไม่ขอรักใครอีกเลย...!!!" นี่เอง...เป็นสาเหตุให้  พี่เถา  ครองตัวเป็นโสด  !  มาจนชั่วชีวิต...!!! ............................................. เฮ้อ...  นี่ถ้า  "หลิวอีเตา"   แกรู้ว่า  "พี่เถา"  แอบชอบแกล่ะก็..  แกยังจะอยากไปผจญภัยอีกมั๊ยน้อ...? จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:51:22

ความคิดเห็นที่ 53 ไป "เฮ็ดงาน"  ก่อนนะ  เด๋ว ... มาเล่าต่อตอนบ่ายแก่ ๆ จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 12:53:52

ความคิดเห็นที่ 54 มาแล้ว ๆ ... เอ่อ... สมาชิกชาว.."บ้าบ๋า..ย่าหยา"  หายเงียบจ้อยเลยนะ.. ว้า..เซ็งเลยอะ... ................................................................. ข้างฝ่าย "หลิวอีเตา"  ที่อยู่ในมาด "กัปตัน HOOK "  นักเดินเรือ  ก็ได้ผจญภัยสู่ท้องทะเลกว้าง แต่เพียงผู้เดียว ในมือของเขา  มี "เข็มทิศ"..  ที่ PAUL  น้องเขยซื้อมาฝาก เมื่อกลับไปอังกฤษคราวที่แล้ว.. จากสิงค์โปร์  ... หลิวอีเตา  หันใบเรือ มุ่งหน้าขึ้นไปทางทิศเหนือ  จุดหมายปลายทางของเขา อยู่ที่.... จีนแผ่นดินใหญ่ ................................................ ระหว่างทาง  ท้องทะเลที่ราบเรียบ  และเงียบสงบ  ในตอนกลางวัน จากฟ้าที่ใส ๆ  แดดจ้า ๆ  พอตกเย็น  ท้องฟ้า ก็เปลี่ยนสีเป็นสีเทาเข้ม อย่างรวดเร็ว ใช่แล้ว...... "พายุ"  กำลังจะมา  งานกำลังจะเข้า  "พี่หลิวอีเตา"  ของเรานั่นเอง !!!! ............................................... ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.........................!!! จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 16:26:05

ความคิดเห็นที่ 55 ไม่ได้หายไปไหนจ้าาาาา รอลุ้นอยู่ตลอดดดดดด ตกลงพี่หลิวเราจะเป็นไงต่อไปเนี๊ยะ   ออกทะเลมาซะไกลเลย555555 แต่ก็สนุกนะคะ ชอบ ๆ ^^ จากคุณ : ^__^ (BabeeFat) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 16:43:59

ความคิดเห็นที่ 56 มาแล้วค่าาาา ตามเสียงเคาะ อิอิ มารอลุ้นพี่หลิวค่า จากคุณ : บัวบุษป์สีชมพู เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 16:54:00

ความคิดเห็นที่ 57 พอเม็ดฝน..เริ่มโปรยปราย   เรือก็เริ่มโคลงได้ที่   หลิวอีเตา  จึงต้องรีบไปบังคับใบเรือ  อย่างเร่งด่วน  ท่ามกลางพายุฝนที่กำลังโถมเข้าใส่ แบบไม่ยั้ง ...!!! เรือของหลิวอีเตา ก็ต้องลอยเท้งเต้ง  ฝ่าพายุนานอยู่ร่วม ครึ่งชั่วยาม หลิวอีเตา  รู้สึกพะอืดพะอม  ขึ้นมาตงิด ๆ   ใช่... เขาเพิ่งรู้สึกตัวว่า...เขา "เมาเรือ"  เข้าซะแล้ว ..................................................... คลื่นลมทะเล  มาเร็ว ไปเร็ว  พอลมเริ่มสงบ  เฮียหลิว  ก็เริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อย เฮียหลิว  เริ่ม อ๊วกจะพุ่ง !  ขึ้นมา แต่เฮียหลิวฯ  ก้ต้องต๊กกะใจ   เมื่อมีกะลามังบุบ ๆ เก่า ๆ   1  ใบ  กลิ้งมาชนที่ปลายเท้าเขาเข้าอย่างจัง....!!! หลิวอีเตา  มือก็บังคับใบเรือไป  ตาก็ถลึงเพ่งมองกะลามังใบนั้นไป   ยังไม่ทันที่จะคิดอะไรออก  ก็มีเสียงดังลอยมาจาก  ท้ายเรือ... V V V V V V V V V V V V V V ...................................." สิง โต สี  แดงงงงงงงงงงงงงง.....!!! " ............ ....................................... ผ่างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง................!!! ..................................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 17:14:10

ความคิดเห็นที่ 58 555....   เจ้าของเสียงร้อง  "สิง โต สี แดงงงงง....!"   นี้ จะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก ...พ่อรูปหล่อ....  ผู้ช่วยนางเอก - พระเอกของเรา V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V ......................................"  ต้า ชา "...................................นั่นเอง 555.... ............................................... "หลิวอีเตา"  มองหาที่มาของเสียง  แล้วเขา ก็ต้องถลึงตาออกมาแทบปลิ้น  ที่เห็น "ต้าชา"... ชายวัยดึก จิตใจดี แต่..."ซาจี๊..3  สลึง"    หน้าตามอมแมม ตัวเปียกปอนไปด้วยฝน และน้ำทะเล "ต้าชา"  กำลัง โผล่ออกมาจากกอง กระสอบเสบียงของหลิวอีเตา เฮียหลิว  เห็นดังนั้น  ถึงกับ "อ๊วกพุ่ง"  ออกมาทันที... ต้าชา  จึงรีบ เดินโซซัด โซเซ เข้าไปช่วยลูบหลัง เฮียหลิวเป็นการใหญ่ ............................................................ พอ อาการค่อยยังชั่วแล้ว  หลิวอีเตา จึง ทำหน้าดุ ใส่ ต้าชา ทันทีว่า... หลิวอีเตา....: " เฮ้ย... ต้าชา.. นี่แกตามฉันมาทำไมวะ...? " ต้าชา :  " พะ พะ พะ พี่หลิว  ...อย่าด่าฉันสิ.... ฉะ ฉะ ฉะ ฉัน ...ไม่ได้ตั้งใจ จะตามพี่มา" หลิวอีเตา : " แกยังจะมาเถียงอีก  ฮึ้ย.....!  ทำไงดีวะเนี่ย.. เรือก็มาตั้งไกลแล้ว " ต้าชา : " จริง ๆ นะ ฉันไม่ได้ตามพี่มา  พอฉันได้ยิน ที่พี่บอกลาน้องเย่เหนียง  ฉันแค่อยากจะมาส่งพี่ " หลิว ..." มาส่ง บ้าอะไรของแก  ขึ้นมาถึงบนเรือฉัน...เด๋วปั๊ด...เหนี่ยว !!!" ต้าชา..." ก ก ก ก็ ฉันกลัวพี่หลิว ไม่มีอะไรกิน อะ..."          " ฉะ ฉะ ฉัน ก็เลย เก็บร้งนก  มาให้พี่ ....! "          " แต่ ฉันมาถึงเรือก่อน ก็เลยมานอนรอพี่ ที่ใต้ท้องเรือ รอไปรอมา ก็เลยหลับไปจ๊ะ.." ว่าแล้ว.. ต้าชา ก็ยื่นกระสอบ "รังนก" ใบใหญ่  มาให้ ... หลิวอีเตา หลิวอีเตา  อึ้ง ! พูดอะไรไม่ออก  อยากจะด่า ก็ด่าไม่ลง  จะขอบคุณ ก็ "เขิน" ทำอะไรไม่ถูก  เขาจึงได้แต่  เอามือลูกหัวโล้นตัวเอง ไปมา ด้วยความคิดหนัก ฝ่าย ต้าชา ก็ได้แต่ก้มหน้านิ่ง  ไม่กล้าสบตา หลิวอีเตา หลิวอีเตา เห็นดังนั้น  จึงได้แต่ ถอนใจเฮือกใหญ่   ! แล้ว เขาก็ "เอื้อมมือ"  ไป ตบไหล่  "ต้าชา"  เบา ๆ  เป็นการขอบคุณ.... ต้าชา  เงยหน้าขึ้นมาอย่างแปลกใจ   หลิวอีเตา  พยักหน้า และยิ้มให้ ต้าชา  จึงถามว่า..."พะ พะ พะ พี่หลิว ม่ายโกรธฉันใช่มั๊ย ? " หลิวอีเตา  จึงตะโกนใส่หน้า ต้าชา ไปว่า... " โกรธโว้ย...! " จากนั้น  เฮียหลิว  ก็ เกิดลมตีขึ้นมาในท้อง  "อ๊วกพุ่ง"  ระลอก  2  ขึ้นมาอีก คราวนี้ พุ่งใส่หน้า ต้าชา มันซะเลย... 555 ....................................................... เฮ้อออออออออออออออออออ........! โล่งอกไป  นึกว่า  พี่หลิวอีเตา ของเรา จะ "ถีบ ต้าชา ตกทะเล" .. ซะแล้วววว...! แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:14:59 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 17:39:53

ความคิดเห็นที่ 59 เช้าวันใหม่...  ท้องฟ้าใส  อากาศดี เรือใบของ หลิวอีเตา  เริ่ม แล่นผ่าน  "เกาะปีนัง"  และกำลังเข้าสู่  "น่านน้ำไทย" ...................................... หลิวอีเตา  ที่เมื่อคืน  เจอพายุเข้าไป ทำเอา "เมาเรือ"  อย่างหนัก  ถึงกับ สลบเหมือด ดีที่มี  ต้าชา  ผู้ซึ่ง ไม่เคยเมาอะไรกะเขา... คอยดูแล และ เอาน้ำ ให้กิน .......................................................... พอ หายดีแล้ว  หลิวอีเตา ก็ได้แต่นั่ง ตาลอย หมดสภาพ ต้าชา  ถามว่า.. "พะ พะ พี่หลิว  พี่ ไม่รู้ตัวเหรอ ว่าพี่ เมาเรือมาก แล้วอย่างนี้ พี่จะล่องเรือไปไกล ๆ ได้ยังไง...? " หลิวอีเตา  ไม่พูดอะไร  ได้แต่เหล่ตาไปมอง ต้าชา ใจก็คิดประมาณว่า... "เออว่ะ... กรูไม่รู้มาก่อนเลยนะว่า  การเมาเรือ เป็นอย่างนี้นี่เอง " ก็เคยแต่  ฆ่าหมู  แล้ว ก็ขึ้นเขาไปเก็บรังนก  นี่ขึ้นเรือเป็นครั้งแรก ก็เจอดีเลย... .................................................................. หลิวอีเตา  นั่งมองเข็มทิศ ในมือ  ว่า กว่าจะถึงจีนแผ่นดินใหญ่ เขามิ "เมาเรือ"  ตายไปซะก่อนรึ... ความคิดมาหยุดตรงนี้  พร้อมกับ อาการพะอืดพะอม เริ่มมาอีกแล้ว... .................................................................. เรือของ เขาแล่นเข้าสู่ ...."น่านน้ำไทย"  มีเกาะที่ใหญ่มาก ๆ อยู่ข้างหน้า ไม่รอช้า  ก่อนที่จะ เมาเรือไปมากกว่านี้  เขาจึงหันหัวเรือ  มุ่งตรงไปที่ เกาะข้างหน้าอย่างมุ่งมั่น...!!! พอเรือเข้าเลียบฝั่ง ...ทั้งหลิวอีเตา และ ต้าชา  จึงลงจากเรือ (และกะว่าจะพักที่นี่ สัก 2 - 3  คืน  แล้วค่อยเดินทางต่อ).. พอลงไปที่ฝั่ง  เจอชาวประมง  พูดภาษาฮกเกี้ยน ครอบครัวนึง  ที่พอจะสื่อสารกันได้ หลิวอีเตา จึงไปคุยกับเขา  และได้ความว่า... ที่นี่คือ........ V V V V V V V V V V ............................** เกาะ ภู เก็ต  **.................................... .......................................................... กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด......................!!! "WELCOME  TO  THAILAND"   ค่า..... พี่หลิวฯ ของน้อง...555 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 18:04:11

ความคิดเห็นที่ 60 คืนนั้น... หลิวอีเตา  จึงได้นอนพัก ที่บ้าน ของชาวประมงคนนั้น โดยมี   "ต้าชา" ... อาสา นอนเฝ้าเรือให้แทน ... ................................................ เช้าวันใหม่  หลิวอีเตา  ตื่นขึ้นมา  อาการดีขึ้น แต่แล้ว เขาก็ต้องต๊กกะใจ เป็นรอบ ที่  3 เพราะ ไม่เห็นเรือใบของเขา....  และ ต้าชา ก็หายไปด้วย เขา เดินเลียบหาด  มองหาเรือ และ ต้าชา ...แต่ก็มา พบกับ  ชาวประมงชาวฮกเกี้ยน ที่ใจดี ให้ค้างฟรีที่บ้าน ชาวประมงคนนั้น  บอกว่า... "พี่ชายหัวโล้นของลื้อ ... เขาฝากบอกว่า... ลื้อน่ะ... "ไม่เจียมสังขาร"  "เมาเรือ"  แล้ว ยังจะมาแล่นเรืออีก..." " เขาให้ลื้ออยู่ที่ เกาะนี้ล่ะ  ส่วนเขา ผู้ไม่เมาอะไร  จะขอไปท่องโลกกว้างแทนละกัน...555 " "แล้วนี่... เขาฝากกระสอบนี้ไว้ให้ลื้อ ".... หลิวอีเตา เปิดออก  รังนก ชั้นดี  เต็มกระสอบใหญ่.... .................................................. หลิวอีเตา  อึ้ง  !!! ใบ้แดรกกก...   ตาเหลือก  !!! .................................................. เล่นตรูแล้วมั๊ยล่ะ.... "ต้าชา" แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 18:18:31 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 18:16:19

ความคิดเห็นที่ 61 ต้าชา...  ผู้มีวลีติดปากว่า...... ......................................." สิง โต สี แดงงงง....... !!!"............................ กำลัง แล่นเรือห่างออกมา ๆ  จากฝั่งของ "เกาะภูเก็ต"   ต้าชา ไม่ลืม ที่จะหันมามองที่ฝั่ง และโบกมือ "บ๊าย..บาย"  ให้ พี่ใหญ่หลิวอีเตา ต้าชา...:  "พะ พะ ...พี่หลิวอีเตา  อย่าโกรธฉันเลยน๊า.... ก ก ก็พี่อยากเมาเรือทำมายล่ะ.. "             "ฉะ ฉะ ฉัน ขอลาไปตามหา "สิง โต สี แดงงงง.......!"  ก่อนน๊า..." เขาตั้งใจ  จะแล่นเรือไป ให้ถึงแผ่นดินใหญ่  ไปยัง "ดินแดนมังกร"  ORIGINAL นั่นเอง... แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 15:39:05 แก้ไขเมื่อ 17 มิ.ย. 53 18:20:48 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 18:17:16

ความคิดเห็นที่ 62 "หลิวอีเตา"   จะทำเยี่ยงไร  บนเกาะใหญ่แห่งนี้... เหตุการณ์จะเป็นเช่นไร... โปรดติดตามตอนต่อไป  ในวันพรุ่งนี้  บ่าย  3 ........................................... ตอนนี้ ขอไปเชียร์ เกาหลีใต้ ก่อนนะคะ.... เจออาร์เจนตินา ด้วยอะ.. จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 18:24:15

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณมากค่ะ  ตามมาแล้วนะค่ะ  สนุกเหมือนเดิมเลย จากคุณ : เจ้าติน_ติน เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 19:25:11

ความคิดเห็นที่ 64 ขอบคุณมากค่ะคุณหนูเรือนเล็ก อุตส่าห์หลังไมค์ไปบอก ใจดีมากเลยค่ะ เราว่าเราก้อได้ดูตอนจบนะคะ แต่ทำไมไม่เจอตอนของหลิวอีเตาละเนี่ย สงสัยพลาดไปอีก -*- จากคุณ : สาวน้อยมวลร้อยกว่าโล เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 21:22:07

ความคิดเห็นที่ 65 เข้ามาขำ เรื่องของหลิวอีเตา ^ ^ รออ่านตอนต่อไปนะคะ ปอลิง ขอบคุณที่แวะไปเตือนค่ะ จากคุณ : NOi (tuarlek) เขียนเมื่อ : 17 มิ.ย. 53 22:03:31

ความคิดเห็นที่ 66 ไปๆมาๆหลิวอีเตาทำท่าจะเป็นญาติผู้ใหญ่ของผมเสียแล้ว หรือไม่ก็ของคนภูเก็ตแถวๆนี้ ขอบคุณครับ จากคุณ : Mr MOT เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 00:58:54

ความคิดเห็นที่ 67 ขอบคุณครับ.... รอติดตามตอนต่อไปจ้า ว่าแต่คุณหนูเรือนเล็ก ติดชิซุกุ ด้วยรึป่าวครับ จากคุณ : tr_lastsuper เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 11:54:05

ความคิดเห็นที่ 68 กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เฮียหลิว อยู่ที่นี่เอง เด๋วเดี๊ยนขอจองตั๋วเครื่องบินไปรับเฮียที่ภูเก็ตก่อนนะฮ้า จากคุณ : saturn_eyes เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 12:10:05

ความคิดเห็นที่ 69 จะมาบอกว่า พี่หลิวไปผิดทาง ถ้าจะไปเมืองจีนต้องไปทางฝั่งอ่าวไทยโน่น มาฝั่งอันดามันมีหวังไปโผล่พม่า ไม่ก็อินเดีย ไปไม่ถึงเมืองจีนแน่ๆ จากคุณ : Piyo เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 14:54:48

ความคิดเห็นที่ 70 ^ ^ ^ ก็นั่นน่ะสิ...  คนเพิ่ง "ขึ้นเรือครั้งแรก"  ก็อย่างนี้ล่ะ.."มีเข็มทิศ"  แต่ดั๊นไม่มี "แผนที่"...555 ........................................................................................ เราว่าเราก้อได้ดูตอนจบนะคะ แต่ทำไมไม่เจอตอนของหลิวอีเตาละเนี่ย สงสัยพลาดไปอีก -*- จากคุณ : สาวน้อยมวลร้อยกว่าโล   ***  555...   ก็มันเป็น...."ตอนพิเศษ...ใส่ไข่   2  ฟอง "   ยังไงล่ะค่ะ...*** ................................. ว่าแต่คุณหนูเรือนเล็ก ติดชิซุกุ ด้วยรึป่าวครับ จากคุณ : tr_lastsuper   *** เคยลองดู เมื่อพฤหัสฯ ที่แล้ว ตอนแรก แต่ทนไม่ไหว มันช้ามาก ๆ เอื่อยมาก ๆ *** เลยไปดู "ไทรโศก" แทนค่ะ พอมา เมื่อวานสัปดาห์นี้ ก็ ดู "บอลโลก" สลับไทรโศก ตอนพักครึ่ง...555 *** ............................................... เอ้ามาต่อ กันเลยนะ... ว่า "ฝ่าวิกฤตชีวิต...หลิวอีเตา"  !!!   จะเป็นเช่นไร... แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 15:43:04 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 15:33:13

ความคิดเห็นที่ 71 ความเดิม... ต่อจาก  คคห. 60 - 61...... จ้า... ....................................................................................... ริมหาดหมู่บ้านชาวประมง บนเกาะภูเก็ต หลิวอีเตา  ยืนชะเง้อ หมดอาลัย อยู่ริมหาด  เขาได้แต่เห็น เรือใบ LOGO คนหัวโล้นของเขา... แล่นอยู่ไกลลิบ ๆ .... หลิวอีเตา...: "หนอยแน่ะ... "ไอ้ต้าชา"....  แกอย่าให้ฉันเจอแกอีกนะ " " ถ้าฉันไม่เอาอีโต้ "เชือด"  คอแก อย่ามาเรียกฉันว่า.. "หลิวอีเตา" " หนอยแน่ะ... มาขโมยเรือฉัน แล้วยัง มาหลอกด่าฉัน ว่า.."ไม่เจียมตัว" อีก....หึ...!!!" ............................................................... หลิวอีเตา  เดินอุ้มกระสอบใบเก่า ที่เต็มไปด้วย "รังนก" ชั้นดี ไปตามชายหาดเรื่อย ๆ เขาเดินไป จนถึง  "ท่าเรือ"  แห่งหนึ่ง  บริเวณท่าเรือ มีเรือขนส่งสินค้าใหญ่ ๆ มาเทียบท่าหลายลำ   หลิวอีเตา ได้แต่ "ถลึงตา"  มองคนโน้นที  คนนี้ที ... ที่ กำลังแบกของ ขึ้น - ลงเรือ ดีที่เป็นเรือสินค้า มาจากจีน  เขาจึงพอจะฟังภาษารู้เรื่องบ้าง... ได้ความว่า.. เรือนี้ จะเดินทางต่อไปยังประเทศอื่น ๆ อีก ............................................................... ตอนนี้  หลิวอีเตา เริ่มหิวขึ้นมาแล้ว เพราะเมื่อวาน ก็ "เมาเรือ" มาก กินอะไรก็ไม่ลง  เขาเริ่มเดินไปย่านชุมชน เพื่อหาของกิน ... แต่สภาพของเขา กับเสื้อยืดสีมอ ๆ กางเกงขาก๊วย...จึงโดน พวกคนไทยท้องถิ่น มองเขาอย่างคนแปลกหน้า  และดูถูก...! .................................................... หลิวอีเตา เข้าไปนั่งในร้านขาย   "ข้าวแกงปักษ์ใต้"   หลิวอีเตา...: " โอ๊ย... ทำไม  "ไทก๊ก"  กินอะไร ที่เผ็ดอย่างนี้..." แต่ด้วยความหิว เขาจึงต้องฝืนใจกินจนหมด...  พอกินอิ่มเสร็จ จึงเรียก เจ้าของร้านให้คิดเงิน หลิวอีเตา ส่ง "เงินเหรียญสิงค์โปร์"  ให้เจ้าของร้าน จึงโดนเจ้าของร้านด่า ว่า เอาเงินปลอมมาให้ ! แม่ค้าไทยชาวใต้... : "ไร้...?  เมิง พรั่นพรื้อออออ....!!!  ถ่ำไร้...?...ว๊อน ๆ !!!" เสียงด่า ของ... "แม่ค้าไทย"  ใคร ๆ ก็รู้......555   ทุกคนในร้าน ต่างหันมามอง เฮียหลิวของเรา เป็นตาเดียวกัน เฮียหลิว เริ่มถลึงตา แต่... แม่ค้าไทย หารู้พิษสงไม่...??? เฮียหลิว เริ่มโมโห เอื้อมมือไปที่หลังเอว  หมายจะหยิบ "อีโต้ ...ของอีเตา " เข้าแล้ว ***  ทันใดนั้น...มีมือน้อย ๆ เอาเงิน มาวางแปะ..! บนโต๊ะ..!!!  *** แม่ค้าไทย... เงียบทันที... ! หลิวอีเตา  "ถลึงตา" มองไปที่สาวน้อย  ตากลมโต  หน้าตาจิ้มลิ้มคนนั้น  !!! แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 16:40:26 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 16:11:29

ความคิดเห็นที่ 72 ขอบคุณค่ะ ที่เข้าไปเตือน อ่านแล้วก็งง ว่าทำไม เราไม่ได้ดูตอนหลิวอีเตาหว่า ตอนพิเศษนี่เอง อ่านแล้วสนุกมากค่ะ จากคุณ : PenKa เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 16:19:32

ความคิดเห็นที่ 73 หลิวอีเตา....  เงยหน้าขึ้นมาอย่าง SLOW  ตาสบตา กับ สาวน้อย คนนี้.. ..........................................." ปิ๊ง ๆ ๆ ๆ ....!!!".............................. สาวน้อย ...ตากลมโต  ยิ้มให้  ตาเป็นประกาย.....! หลิวอีเตา...  เขินอาย  หน้าแดง  หูแดง  เหงื่อหัวโล้น เริ่มกระซิก ๆ ....! แม่ค้าไทย รีบตะปบเงินพรืดดดดด.......ไป  อย่างรวดเร็ว !!! พอตั้งสติได้...  เฮียหลิวของเรา  ก็รีบพยักหน้า  เป็นการขอบคุณ  และ รีบก้มหน้างุด ๆ  เดินออกจากร้านไป อย่างว่องไว...! "แว๊บบบบบ....!" ...................................................... เฮียหลิว  ของเรา เดินออกมาได้  ก็ก้มหน้างุด ๆ  จ้ำอ้าว .....! ทันใดนั้น ก็มีเสียง ฝีเท้าคนเดินตามมาติด ๆ "HEY...YOU  !"......  หลิวอีเตาไม่สน ยังคงก้มหน้าเดินต่อไป " คุณคะ...คุณ ".... หลิวอีเตา  หยุดกึกชะงัก !!   เงยหน้าขึ้น  แต่ยังไม่กล้าหันมา เสียงฝีเท้า เดินมาหยุดอยู่ข้างหลังเขา หลิวอีเตา  ใจระทึก  ตึ๊กตัก ๆ ..... " คุณคะ....คุณ " หลิวอีเตา  เงยหน้า  ยิ้มออกมาได้  ด้วยความดีใจ   และมีความหวัง ลุ้น ๆ ว่า.. " เรานี่... ก็มีเสน่ห์ เหมือนกันนะ...555 " ................................................................. ทันทีที่  "หลิวอีเตา"  หันหน้ามา  ก็ต้องป๊ะหน้า เข้ากับ สาวน้อยตาโต คนนั้นเข้าอย่างจัง !! สายตา ประสานสายตา  ....  "ปิ๊ง  !!".......... กันทั้งคู่..อีกแย้ววว...! สาวน้อย  คนเดิม ยิ้มให้ หลิวอีเตาอีกแล้ว... หลิวอีเตา....  ด้วยความดีใจ  ไม่รู้จะทำหน้ายังไง จึงถลึงตา  ยิ้มกว้าง ไปให้เธอ จากนั้น  สาวน้อยคนเดิม  จึงเอ่ยปากว่า.... V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V V ......" นี่...ของคุณ  ลืมไว้ค่ะ.... !!! "..... ว่าแล้ว..เธอก็ เบี่ยงตัวออก  ให้คนงานที่อยู่ด้านหลัง อุ้มกระสอบ "รังนก"  มายื่นให้ที่หน้า  ของ "หลิวอีเตา"  ...!!! ...................................... " เพล้ง......!!!!  "........................................ 5555.... .................................................... แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:24:30 แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:23:30 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 16:59:54

ความคิดเห็นที่ 74 เฮียหลิว ของเรา หน้าแตก หมอไม่รับเย็บ...! จึงได้แต่ ยื่นมือ ออกไปรับ "กระสอบรังนก"  ที่ยังถูกปิดปากกระสอบแน่น..เหมือนเดิม " BYE  BYE "   เสียงใส ของสาวน้อยคนนั้น บอกลา และทำมือ ส่งจูบให้ หลิวอีเตา ที่ยืนแข็งทื่ออยู่.. จากนั้น เธอกับ คนงาน ก็เดินจากไป .................................................................. คืนนั้น  หลิวอีเตา  ไปเช่า โรงแรมจิ้งหรีดเก่า ๆ พักอาศัย พอตอนเช้า  เขาก็ออกมาเดินสำรวจ ตลาด และบบรยากาศตอนเช้า ของเมือง ภูเก็ต พอสาย ๆ เดินมาถึงหน้าโรงแรมชั้นดี แห่งหนึ่ง เขาก็เห็นสาวน้อยคนนั้น เดินออกมาจาก โรงแรมนั้น พร้อมกับผู้ติดตาม หลิวอีเตา  เบี่ยงตัวหลบไปที่มุมตึก แต่ในใจนั้น ลิงโลดมาก ๆ ... " WOW.....!" จู่ ๆ  สาวน้อยคนนั้น ก็มาโผล่  ยืนใกล้ ๆ เขา หลิวอีเตา สะดุ้ง ทำหน้าไม่ถูก สาวน้อยคนนั้นถามว่า  "เอาเงิน สิงค์โปร์  ไปแลกเป็นเงินไทยรึยัง ?" หลิวอีเตา  ส่ายหัว  ... ว่าแล้ว... สาวน้อยคนนั้น ก็ลากมือ เฮียหลิวของเรา ไปที่ ธนาคารแห่งหนึ่ง สาวน้อย แบมือ " เอาเงินมา" หลิวอีเตา งง ๆ " เอาเงินมา... เงินที่ คุณจะต้องไว้ใช้ที่นี่ ไทยแลนด์ " หลิวอีเตา  ควักเงินสิงค์โปร์ ไปให้เธอจำนวนหนึ่ง ระหว่างรอ พนง. และเงิน   สาวน้อย ก็แนะนำตัวว่า... "ฉันชื่อ  เหว่ย ซู่ซิน... คุณล่ะ..." " อีเตา ...หลิว อีเตา " "อื้ม.. คุณมาทำอะไรที่นี่ล่ะมาค้าขายอะไรเหรอ...?" หลิวอีเตา ส่ายหัว...     พนง. ยื่นเงินไทยให้   "เอ้า...นี่ เงินของคุณ ... ฉันไปก่อนนะ" "เดี๋ยว...  ขอบใจเธอมาก !.. เหว่ย ซู่ซิน " เหว่ยซู่ซิน  ยิ้ม ให้ และโบกมือบ๊าย บาย... .................................................. หลังจาก หายเขิน จึงเดินสำรวจตลาด และบรรยากาศในเมืองภูเก็ต จนเย็นย่ำค่ำคืน พอถึงเช้าวันใหม่  หลิวอีเตา จึงแกล้งไปเดินเตร็ดเตร่ อยู่หน้าโรงแรม ของ "เหว่ย ซู่ซิน" รอไปได้  สักพัก  เขาก็เห็น  คนติดตาม ของ ซู่ซิน  เดินออกมาจากโรงแรม หลิวอีเตา  จึงเดินเข้าไปถามถึง เจ้านายของพวกเขา คนติดตามบอกว่า  "คุณหนูเหว่ย" ไปที่ท่าเรือตั้งแต่เช้าแล้ว  ป่านนี้ เรือคงใกล้จะออกแล้ว " คุณหนูเหว่ยซู่ซิน"  จะไปไหนเหรอ  พี่ชาย" " อ้าว... คุณหนู ก็จะกลับบ้านของเธอไง  โน่น... "ฮ่องกง"  โน่น..." " ห๊า... ฮ่องกง !!! " ** หลิวอีเตา  ตาเหลือก อึ้งไป...  แต่ชักช้าไม่ได้ ว่าแล้ว.. เขาก็ "ใส่เกียร์หมา"  วิ่งไปที่ท่าเรือใหญ่ นั้นทันที ** แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 17:31:05 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 17:30:24

ความคิดเห็นที่ 75 หลิวอีเตา  วิ่งกระหืดกระหอบ มาที่ท่าเรือ... มีเรือใหญ่ จอดอยู่หลายลำ  เฮียหลิว  วิ่งไป แล้ว ถามคนที่กำลังจะขึ้นเรือว่า " พี่ชาย  เรือลำไหน จะไปฮ่องกง   ? "   เขาวิ่งไป มองขึ้นไปบนเรือ หลาย ๆ ลำ  จนมาถึงเรือ ที่กำลังแล่นออกไป ใช่แล้ว... นั่นไง   "เหว่ย ซู่ซิน"   ซู่ซิน  มองลงมาที่ท่าเรือพอดี  ก็เห็น หัวโล้น ๆ  มันแว๊บ ของหลิวอีเตา ** ทั้งสองคน  มองร่ำลากันอย่างอาลัย  ไม่มีคำพูดใดออกมาจากปากของคนทั้งสอง....** เหว่ย ซู่ซิน  ได้แต่  เอาหมวกสีขาว ใบใหญ่ โบกมือให้ หลิวอีเตา หลิวอีเตา  โบกมือตอบ ทันใดนั้น  ซู่ซิน  จึงตัดสินใจ  ร่อนหมวกลงมาให้ หลิวอีเตา ทันที !!! จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 17:38:53

ความคิดเห็นที่ 76 หลิวอีเตา  กระโดดตัวลอย  เพื่อไปรับหมวกนั้น เขาเอาหมวกนั้น มาแนบกับอก...  มองไปที่เรือ ตาละห้อย เห็น "ซู่ซิน"  โบกมือให้อยู่ลิบ ๆ ......................................................... หลิวอีเตา  เดินหน้าเศร้า  ใจห่อเหี่ยว  ถือหมวก  เดินจากท่าเรือ ไปที่ชายหาด มีเศษกระดาษใบเล็ก ๆ ร่วงลงมาจากตะเข็บใน ของหมวก ในเศษกระดาษนั้น เขียนไว้เป็นภาษาจีน  โชคดีที่  น้องเย่เหนียง เคี่ยวเข็ญ ให้เขา อ่านออก เขียนได้  ตอนมาทำ บริษัท รังนก กระดาษใบนั้น เขียนไว้ว่า... " อีก  3   เดือน ฉันจะมาที่นี่อีก.... จาก เหว่ย ซู่ซิน " หลิวอีเตา  ยิ้มออกมาอย่างมีความหวัง ...................................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 17:45:55

ความคิดเห็นที่ 77 หลิวอีเตา  นำรังนกเกรด A  ที่ต้าชา ให้ไปทยอยออกขาย แต่ ตอนนั้น ที่ภูเก็ต ยังไม่ค่อยมีคนจีนอยู่อาศัยเท่าไร พวกคนไทย จึงไม่สนใจรังนก เขาจึงต้องเอา รังนกนั้น ไปเก็บไว้เป็นอย่างดี ส่วนเขา  ก็ทำงานรับจ้าง ในสวนเมล็ดมะม่วงหิมพานต์ ด้วยความขยันขันแข็ง และมีภาวะเป็นผู้นำ ไม่นาน หลิวอีเตา จึงได้เป็นถึง หัวหน้าคนงาน ................................................................. 3  เดือนผ่านไป ไวเหมือนโกหก หลิวอีเตา  เวียนมาที่ โรงแรมแห่งนั้นอยู่บ่อย ๆ  เข้าไปถามที่เคาน์เตอร์ ว่า มีแขกชื่อ    "เหว่ยซู่ซิน"   มาพักมั๊ย.. พนง. ส่ายหัว  ...  เขาเวียนมาถามทุกเช้า ก่อนไปทำงาน จนวันนี้ วันที่ เขาริ่มหมดหวัง สงสัยจะโดนสาวฮ่องกง หลอกให้ซะแร้ว... เขาหันหลังเดินออกจาก เคาน์เตอร์ของ โรงแรม  ทันใดนั้น ก็มาชนเข้าอย่างจัง กับเธอ... " เหว่ย ซู่ซิน ....!!!" ทั้งสอง  ดีใจมาก   ยิ้มให้กัน   หลิวอีเตา  ดีใจ จนเนื้อเต้น  แต่ทันใดนั้น ก็ต้องหุบยิ้ม เพราะ มีหญิงคนนึง กระแอมออกมา... " อะแฮ้ม....ๆ  ... ! " ซู่ซิน แนะนำว่า นี่ คือ แม่ ของเธอเอง   ทุก ๆ  3  เดือน เธอต้องพาแม่ของเธอ มาเยี่ยม พี่ชายของเธอ ที่มามีครอบครัว อยู่ที่ภูเก็ต " ว้าว ๆ ........   ซู่ซิน รักแม่  กตัญญูต่อแม่เหมือนเราเลยอะ... " หลิวอีเตา   คิดในใจ ...................................................... เมื่อทักทายกันแล้ว  ซู่ซิน จึงขอตัวพาแม่ไปพักที่ ร.ร.  ก่อน ตกเย็น  หลิวอีเตา  มาดักพบ ซู่ซิน ที่หน้าโรงแรมอีก  รอจนพลบค่ำ จึงเห็น เธอเดินเข้ามาที่ โรงแรม กับ ผู้ติดตาม เธอบอกว่า พาแม่ ไปบ้านพี่ชายเธอแล้ว แต่ด้วยความที่เธอไม่ค่อยถูกกับพี่สะใภ้ จึงขอมานอนที่ โรงแรมจะดีกว่า... *** จริง ๆ แล้ว เธอ อยากมาเจอกับหลิวอีเตา *** อะฮ้า ๆ ...!!! จากนั้น เธอจึง สั่งให้ ลูกน้อง แยกย้ายกันไปพักผ่อนกันได้.. .................................................... ที่ ร้านกาแฟ ในโรงแรม   ซู่ซิน กับ หลิวอีเตา.... นั่งดื่มกาแฟกัน ฉองต่ฉอง.......WOW.....! ทั้งสอง ได้ถามไถ่ สารทุกข์กัน .... และ ได้ "เปิดใจ"  คุยกันเป็นครั้งแรก เธอจึงได้ ชวนหลิวอีเตา "ไปฮ่องกงด้วยกันนะคะ  เพราะที่นั่น ..."รังนก" ... ของคุณ จะมีค่ามหาศาล" หลิวอีเตา  ตอบตกลงในทันที  ไม่ใช่เพราะเงิน  แต่เพราะเธอ....... " เหว่ย ซู่ซิน " **  YES   !!!** ............................................... แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:31:32 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:06:08

ความคิดเห็นที่ 78 ณ  เกาะฮ่องกง ซู่ซิน พา หลิวอีเตา  ไปแนะนำกับ เถ้าแก่ร้านขาย "รังนก"  และภัตตาคารที่ใหญ่ที่สุด ของฮ่องกง เถ้าแก่  เห็นว่า คุณหนูเหว่ย พามาเอง จึงเกรงใจ และ เห็นว่า คงไม่ถูกหลอก เอารังนกปลอมมาขายแน่ ๆ เถ้าแก่ จึงรับซื้อรังนก ของ หลิวอีเตา ไว้ทั้งกระสอบ ....................................................................... เมื่อมีเงินเต็มกระเป๋าแล้ว  หลิวอีเตา จึงขอให้ ซู่ซิน พาเขาไปพบกับพ่อของเธอ พ่อของเธอ ที่เป็น ระดับมหาเศรษฐี และ เป็นเจ้าพ่อแห่ง...เกาะฮ่องกง เถ้าแก่เหว่ย...  มอง หลิวอีเตา อย่างไม่ใว้ใจ ว่าจะมาจีบลูกสาวข้า.. ................................................................ แต่พอ ทั้งสอง ได้ ชนแก้วกันแล้ว ก็ถูกคอ ถูกใจ ภายในพริบตา....! คืนนั้น  หลิวอีเตา  "จึงทำใจดีสู้เสือ"    เอ่ยปากสู่ขอ ซู่ซิน กับ เถ้าแก่เหว่ย อาราม  เหล้าเข้าปาก  ฟังอะไร ๆ ก็ถูกคอ ถูกใจ ไปโม้ดดดดด...   เถ้าเเก่เหว่ย จึงตกปากรับคำ  "ลูกสาว".. ให้ หลิวอีเตา สุดหล่อในทันใด.... ! 555..... ...................................................................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:15:42

ความคิดเห็นที่ 79 1  เดือนต่อมา.... หลิวอีเตา  จึงยกขบวน มาสู่ขอเจ้าสาว  แต่... ว่าที่พ่อตา  ถึงกับงง ๆ ว่า... "ตรูไปยกให้มัน ตั้งแต่เมื่อไรฟระ...!" ด้วยความฉลาด ของ ซู่ซิน เธอได้ อัดเทปเสียง การสนทนา ของพ่อไว้แล้วและได้มาเปิด ท่ามกลางขบวนสู่ขอ  ทำให้เถ้าแก่เหว่ย ต้อง.... "ตกกระไดพลอยโจน"  ยกลูกสาวให้ หลิวอีเตาไป  ...ด้วยความแค้นใจเป็นอย่างมาก .................................................... จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:20:24

ความคิดเห็นที่ 80 การแต่งงานเสร็จสิ้นลง  ด้วยความราบรื่น คืนนั้น  เถ้าแก่ฝ่ายชาย และเถ้าแก่ฝ่ายหญิง ได้พิธีส่งตัวเจ้าสาวเข้าเรือนหอ  ที่บ้านตระกูล เหว่ย นั่นเอง.. คืนนั้น  ทั้งหลิวอีเตา  และ  เหว่ย ซู่ซิน  ก็.... ส่งสายตา  จับมือ  และ... .................................." ปั่ม  ปั๊ม ....! "........................ กัน ในที่สุด  .... YES ! ................................................................. เฮียหลิวของเรา  ยิงประตู "ซัลโว"  คืนแรก  และ คืนต่อ ๆ  มา ก็ได้ผล 1  เดือน ต่อมา   "ซู่ซิน "  ก็ตั้งท้องทันที....555 ท่ามกลาง  ความดีใจ ของเถ้าแก่เหว่ย และ มาดามเป็นอย่างมาก ตอนแรก เถ้าแก่ กะ สั่งคน "เก็บ"   ลูกเขย  แต่พอจะมีหลาน เลยยับยั้งไว้ก่อน.. ............................................................... 9   เดือนต่อมา   .... ซู่ซิน  ได้คลอดลูกชาย ออกมา เด็กน้อย หน้าตา น่ารัก น่าชัง จมูกโด่ง  ... เป็นที่รัก ของ พ่อหลิว - แม่ซู่ซิน และ เป็น หลานชายหัวแก้ว หัวแหวน ของ ตระกูลเหว่ย.... ................................................................. แต่ ด้วยความที่  เถ้าแก่เหว่ย ไม่ชอบขี้หน้า ลูกเขย เป็นทุนเดิม  จึงหาทางกลั่นแกล้ง ให้ ทั้งสอง เข้าใจกันผิด ... แผนยุยง  2  ผัวเมีย   ให้ทะเลาะกัน  ระแวงกัน จึงเริ่มขึ้น... โดย เถ้าแก่เหว่ย  ให้ลูกชายของเพื่อน มาจีบ ซู่ซิน บ่อย ๆ   ด้วยความที่ทั้งสอง  เป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เด็ก ๆ  จึงซี้กันมาก ........................................................ จึงเป็นเหตุให้  หลิวอีเตา  เข้าใจ ซู่ซิน ผิด... หลิวอีเตา  จึงคิดมาก จึงเริ่มทะเลาะ มีปากเสียงกับ ซู่ซินบ่อยขึ้น ยังความสะใจให้เถ้าแก่เหว่ยเป็นยิ่งนัก......555 สุดท้าย... หลิวอีเตา  บอกกับตัวเองว่า...จะ ไม่ยอมโดน "สวมเขา"  อีกต่อไปแล้ว " ลูกผู้ชาย...ฆ่าได้   หยามไม่ได้ "     โว้ย...! ว่าแล้ว  เขาก็  "เอามีดอีโต้...ของอีเตา"  ...  ไปดักเชือดคอ  !  ไอ้หนุ่มคนนั้นในคืนวันนึง ที่เพิ่งออกมาจากบ้าน เหว่ยได้ไม่ไกล ................................ คืนนั้น  พายุฝน โหมกระหน่ำเข้าเกาะฮ่องกง   ตำรวจ เริ่มมาที่บ้าน ตระกูลเหว่ย   หลิวอีเตา  บอกลาเมีย และลูกน้อย... ที่กำลังหลับอยู่ " ถ้าพ่อไม่ตาย  พ่อจะกลับมาหาลูก .... ลาก่อน...ซู่ซิน  ลาก่อน...ลูกพ่อ  !!" จากนั้น เขาจึงเอาสร้อยที่มี จี้รูป รังนก สวมไว้ในคอลูก .............................................. แก้ไขเมื่อ 20 มิ.ย. 53 07:36:54 แก้ไขเมื่อ 19 มิ.ย. 53 13:16:58 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:38:49

ความคิดเห็นที่ 81 จากนั้น  หลิวอีเตา  จึงกระโดดออกมาทางประตูหลังบ้าน ท่ามกลางฝนฟ้ากระหน่ำ.....! ................................................ หลิวอีเตา  จะรอดจากเงื้อมมือของ  HONG KONG  POLICE  ได้หรือไม่...? ติดตามได้ในวันพรุ่งนี้...ตอนบ่าย วันนี้ ลาล่ะค่ะ.. ................................................... ปล.   เอ่อ... ถ้ายัง มีคนอ่าน ไงก็ มาลงชื่อกันหน่อยเน้อ.. ว่าเราไม่ได้ บ้าไปคนเดียว... 555 ............................................ **  อ้อ... ฝากทุกท่าน  "กด....เก็บเข้าคลังกระทู้"   ด้วยเน้อ... *** แก้ไขเมื่อ 18 มิ.ย. 53 18:45:06 จากคุณ : คุณหนูเรือนเล็ก เขียนเมื่อ : 18 มิ.ย. 53 18:41:32