 |
ความคิดเห็นที่ 38 |
555ตามคำเรียกร้องของพี่ปูเป้นะคะ..จัดไป
^^หวัดดีน้องอาเทค่ะ
7.2
ช่วงบ่ายที่แผนกกายภาพบำบัดคนไข้ค่อนข้างบางตา นะโมเดินไปในห้องพักเพื่อหยิบหนังสือที่เขายืมมาจากห้องสมุด หวังจะนั่งอ่านคลายเครียดจากเรื่องวุ่นวายใจบ้าง... กำลังจะเดินออกมาก็เจอกับอุ๋ยน้องพนักงานผู้ช่วยวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามา
พี่นะโมช่วยด้วย นะโมหัวเราะขำท่าทางของอุ๋ย ที่ดูรุกลี้รุกรน นั้น
มีอะไร..นี่ช่วงเบรคของพี่นะ
พอดีมีคนไข้ฝรั่งเข้ามาที่แผนกถามอะไรไม่รู้ ผมไม่กล้าพูดกับเขาอะไปช่วยหน่อยสิ..น้า..เดี๋ยวผมต้องไปเบิก Walker ที่กายอุปกรณ์ให้หมอหนึ่งด้วยอะ...พี่ช่วยหน่อยนะคร๊าบบอุ๋ยยกมือไหว้ปะหงกๆน่าขำจริงๆ
อยู่ไหนละคนไข้ที่ว่า
นะโมวางหนังสือลงเดินออกจากห้องพักมา ที่หน้าแผนกมีคนตัวโตผมสีน้ำตาลจางยืนเก้ๆกังๆอยู่ ขาข้างหนึ่งยกเขย่งไว้เหมือนว่าเจ็บที่ขานั้น
อ้าว!ทำไมปล่อยให้คนไข้ยืนอยู่อย่างนี้นะ..บ้าจังนะโมพึมพำในใจ รีบตรงเข้าไปยังคนที่เขาเข้าใจว่าเป็นคนไข้ โดยไม่ลืมคว้ารถเข็นนั่งตามมาด้วย
Excuse me sir นะโมคลี่ยิ้มออก
Sit down please จับไหล่คนตัวโตให้นั่งลงที่รถเข็นได้ ก็รีบสอบถามอาการทันที
Where are you hurt, Ankle?
นะโมคุกเข่าลงด้านหน้ารถเข็น คว้าข้อเท้าของคนตัวโตขึ้นมา ถอดรองเท้าออก มือเรียวสัมผัสด้วยความนิ่มนวลเพราะไม่แน่ใจในอาการบาดเจ็บที่เกิดขึ้น
คนตัวโต ตาสีฟ้าอ้าปากค้าง เขากำลัง งงๆกับการโดนจู่โจมจากคนผอมสูงผิวขาวใสตรงหน้า เฮ้ย!เกิดอะไรขึ้นเนี่ย
สงสัยคงมีการเข้าใจผิดเกิดขึ้นแน่ๆ...แต่ไม่เป็นไร อยากดูสิว่าคนหน้าใสจะทำอะไรต่อไป
คนตัวโตยิ้มน้อยๆที่มุมปาก นึกถูกชะตากับหนุ่มหน้าใสคนนี้ซะแล้วสิ... แอบสำรวจใบหน้านั้น
ใบหน้าเรียวยาวได้รูป ตารีเรียวไม่โตแต่ก็ไม่เล็ก ขนตาไม่หนามาก จมูกโด่งเป็นสันคมสวย แก้มใสๆออกแดงระเรื่อเวลาที่ต้องออกแรงยกข้อเท้าของเขา ปากสีแดงจางตามธรรมชาติ คิ้วเข้มๆที่สะดุดตานั้นส่งให้ใบหน้าขาวชวนมองมากยิ่งขึ้น ดูรวมๆแล้วก็จัดว่าเป็นหนุ่มหน้าตาดีคนหนึ่ง ...อืม ...น่าสนใจ
Can you move your ankle around?
คนหน้าใสเงยหน้ามองคนตัวโตที่กำลังนั่งยิ้มอยู่ตรงหน้า เมื่อรู้สึกว่าเขาถูกจ้องหน้า ดวงตาสีฟ้าอ่อนเพ่งมองสำรวจทั่วใบหน้าเขาอย่างไม่วางตา
บ้าจัง! ช่างไม่ให้เกียรติกันเลยนะ นะโมออกอาการฉุนที่คนตัวโตถือวิสาสะจ้องหน้าเขาในระยะใกล้ชิดแบบนี้
บ้าน่า..ทำไมหน้าร้อนผ่าว... นี่เราเขินกับสายตาของคนๆนี้เหรอ ไม่ใช่หรอก
ดึงความสนใจของตัวเองกลับมาที่..คนไข้...หันมาสนใจกับการตรวจร่างกายคนตัวโตอีกครั้ง
Let me have a look, just hold still-well done. Tell me if this hurts
แต่...ทำไม....เขารู้สึกว่าข้อเท้าของคนตัวโตไม่น่ามีปัญหาอะไร และระหว่างทำการตรวจคนตัวโตก็ยังยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตลอดเวลาไม่มีสีหน้าว่าเจ็บปวดตรงไหนเลย
บ้าจริง!..นี่เขาเข้าใจผิดไปใช่ไหมเนี่ย
หน้าขาวๆเริ่มมีสีแดงระเรื่อขึ้น อายจัง..เฮ้อทำไงดี
I thing you alright .excuse me sir, Are you a patient of physiotherapy program?.
ใช่ผมสบายดีและก็ไม่ได้เป็นคนไข้ที่มาทำกายภาพด้วย..เข้าใจไหมครับคุณ ..นภัสกร โชติชัยวิวัฒน์... คนหน้าใสตกใจ ตาเรียวเบิกกว้าง
ฝรั่งตัวโตที่เขาเข้าใจว่าเป็นคนไข้ที่อุ๋ยบอก และหลงตรวจร่างกายอยู่นานสองนานกลับพูดไทยได้ชัดแจ๋ว แถมอ่านภาษาไทยได้อีกด้วย แล้วตอนนี้คนผมสีน้ำตาลจางก็ยังส่งสายตาที่มีแววไหวระริกเพราะกลั้นหัวเราะไว้นานแล้วมาให้อีก
บ้าจริง!นะโมโกรธจัดแต่ก็พยายามกลั้นอารมณ์นั้นไว้ รีบลุกขึ้นยืนทันที คนหน้าใสปั้นหน้าไม่ถูก พยายามพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
ขอโทษด้วยครับ..ที่เข้าใจผิด
คนตัวโตยิ้มกรุ้มกริ่ม ขณะนี้เขาลุกขึ้นยืนแล้ว การนั่งในรถเข็นคันเล็กนั้นนานๆมันทำให้เขารู้สึกเมื่อยขึ้นมาซะแล้วสิ
ไม่เป็นไร ผมไม่ถือ...อืมแต่คุณนี่มือเบาดีนะ ท่าทางจะนวดเก่งด้วย ผมว่าผมน่าจะมาเป็นคนไข้ให้คุณนวดให้บ้างซะ
แล้วสิ ผมเป็นคนขี้เมื่อยอะ เนี่ย..ตอนนี้ก็เริ่มเมื่อยแล้วแหล่ะ
คนตาสีฟ้ายื่นหน้าเข้ามาใกล้ นะโมตกใจถอยห่างออกไปก้าวหนึ่ง คิ้วเข้มขมวดมุ่นไม่เข้าใจการกระทำของคนตัวโต
ปฏิกิริยาของนะโมทำให้คนตัวโตพอใจ
อ้าว!คุณหมอนะโม อยู่ที่นี่เองยายมองหาไม่เห็นจ้ะ ไปไหนมาคะเสียงแหบเครือของหญิงชราดึงความสนใจจากนะโมไปได้
สวัสดีครับคุณยายมานานแล้วเหรอครับ พอดีเป็นช่วงเบรกของผมน่ะ ไม่ทราบว่าใครทำกายภาพให้คุณยายครับนะโมรีบคุกเข่าลงข้างรถเข็นที่คุณยายทิพย์นั่งอยู่ คว้ามือเหี่ยวๆนั้นมาลูบปลอบใจด้วยความคุ้นเคย
หมอก้องจ๊ะ แหมเพื่อนรักกันนี่ มือเบาเหมือนกันเลยนะ ไม่เป็นไรไม่เจอนะโม เจอก้องยายก็ดีใจแล้วจ้ะ
คนสูงวัยมองหนุ่มหน้าใสด้วยแววตาเอ็นดูอย่างมาก ท่าทีสุภาพและอ่อนโยนของนะโมที่แสดงออกมาอย่างเป็นธรรมชาติ ทำให้คนตัวโตที่ยืนมองอยู่นานแล้วแอบยิ้มพอใจ
อ้าวมิกกี้ มาทำอะไรตรงนี้ ไหนบอกยายว่าจะไปทำธุระยายทิพย์หันไปดุหลานชายตัวยักษ์ที่ยืนยิ้มกริ่มอยู่ด้านหลังนะโม
บ้าจริงนายคนนี้หรือที่คุณยายทิพย์เล่าให้ฟังบ่อยๆว่า
ยายน่ะมีหลานชายอยู่คนหนึ่ง ชื่อไมค์ แต่ยายชอบเรียกว่ามิกกี้ ช่างออดอ้อนน่ารักจริงๆว่าแล้วก็คิดถึงนะไม่เจอนานแล้ว...สงสัยต้องออกอุบายเรียกตัวกลับด่วน
โธ่ นี่เขาก็หลงนึกถึงMickey mouse...แต่เท่าที่เห็นนี่มันน้องๆMighty Joe Young ต่างหากล่ะ
มิกกี้รู้จักกันไว้สิ...นี่ คุณนะโม เป็นนักกายภาพบำบัดประจำตัวของยายนะ
คนตัวโตยิ้มกริ่มยื่นมือใหญ่มาให้ ตาสีฟ้าใสจ้องมองคนตรงหน้า ยิ้มกรุ้มกริ่ม
ยินดีที่ได้รู้จัก ผมไมเคิล สมิทธ์ เรียกว่าไมค์ก็ได้ แต่ห้ามเรียกมิกกี้นะ..ให้คุณยายเรียกได้คนเดียวแหล่ะ..แบบว่ามันเขินนะ
ผม นะโม นภัสกร โชติชัยวิวัฒน์......ยินดีที่ได้รู้จักครับ นะโมยังคงมาดนิ่งเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าคนตัวโตจะหลิ่วตาน้อยๆมาให้ด้วย ..บ้าทะเล้นจริงเชียว
เขาก็ไม่อยากคิดเลยว่า มือใหญ่แอบบีบมือเขาแรง มากกว่าการสัมผัสมือตามธรรมเนียมสากล
ชักรู้สึกไม่ชอบใจคนหน้าทะเล้นนี่เสียแล้วสิ ฮึ!
tbc
......
Destiny8 coomig soon naka.
แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 20:08:30
แก้ไขเมื่อ 28 มิ.ย. 53 18:51:56
| จากคุณ |
:
womam in love  
|
| เขียนเมื่อ |
:
28 มิ.ย. 53 18:17:12
|
|
|
|
|
