 |
((((( รวมข่าว รวมมิตร A&K ))))) #359 หน้าแรกในบันทึกของเรา{แตกประเด็นจาก A9426009}
|
|
Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@pantip.com
(Established on 15 July 08)
Combined wih KA (KenAnn) Chinese Forum and Ann Chinese Forum
http://kenann.5d6d.com/bbs.php ภาษาจีน
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fkenann.5d6d.com
http://annethongprasom.5d6d.com/bbs.php ภาษาจีน
แปลไทย
http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.5d6d.com
**************************************************************************
ลัล...
Lan...
นี่คือหน้าแรกในบันทึกของเรา แต่พี่ไม่รู้ว่าจะขึ้นต้นตรงไหนดี...ลัลคงหัวเราะถ้ารู้ว่า กว่าจะเริ่มต้นประโยคแรกได้ พี่นั่งมองกระดาษเปล่าอยู่นานถึงหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ รู้สึกว่าตัวเองงี่เง่า ก็ทีเขียนคำฟ้องบางคดีเป็นร้อยหน้าได้ แต่กับสิ่งที่ลัลขอให้พี่เขียนความรู้สึกตัวเองแค่สองหน้า ทำไมมันช่างยากเย็น...
This is the first page of our diary, but I dont know which place to be started with
You may laugh if knowing that I took a full hour looking at a blank sheet of paper before starting the first sentence. Feeling like a fool because Im able to write the petition for some cases over a hundred pages. But with the thing you ask me to address my feelings just about two pages, how come its very difficult
แต่ลัลจะคิดว่าที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะ...พี่ไม่รู้สึกอะไรกับลัลเลยงั้นหรือ?
But will you consider that it has been like this because
I dont feel anything about you?
ตรงกันข้าม...ความรู้สึกของคนเรามันเป็นสิ่งซับซ้อนนะลัล พี่รู้สึกกับลัล...รู้สึกมาก...ทุกสิ่งทุกอย่างมันรายล้อมอยู่รอบตัวพี่ หลอมรวมกลายเป็นตัวตนของพี่ได้ในวันนี้ แต่มันก็เป็นความงี่เง่าของพี่เองที่จับต้นชนปลายไม่ถูก ไม่รู้จะเรียงลำดับออกมาเป็นคำพูด หรือเป็นข้อ 1-2-3 ในหน้ากระดาษได้อย่างไร
By contrast
feelings of human beings is the complicated thing, I feel about you
feeling a lot
everything surrounding me was melted down to be myself this day, but its my silliness that I am unable to make head or tail of telling you, dont know how to arrange it either in narratives or in categories 1-2-3 on the paper.
แล้วก็เลยทึกทักเอาเองง่ายๆว่า...เรื่องแบบนี้ ไม่จำเป็นต้องบอกกันก็ได้
So, I assume easily that
this kind of thing is unnecessary to tell each other.
ลืมไปว่าบางครั้ง สิ่งเหล่านี้มันก็เป็นเรื่องสำคัญสำหรับผู้หญิง...
Forgot that sometimes these things are important to women
(ยังมีต่อ to be continued...)
(จากนิยายเรื่อง "365 วันแห่งรัก" โดย "ร่มแก้ว" บทที่ 29 หน้า 277 บรรทัดที่ 8-19)
(From the fiction titled "365 Days of Love" written by "Romkaew" Chapter 29 Page 277 lines 8-19)
| จากคุณ |
:
INERTIA 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ก.ค. 53 11:58:32
|
|
|
| |
