Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผิดหวังกับด้วยแรงอธิษฐาน เวอร์ชั่น คุณพิง จริงๆค่ะ  

สืบเนื่องมาจาก ละครด้วยแรงอธิษฐาน
นวนิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่รักมากอีกเรื่องหนึ่งของกิ่งฉัตร

หลังจากว่างเลย เดินไปซื้อหนังสือเรื่องย่อเล่มละ 25 บาทมานั่งอ่าน
แล้วก็พบกับความผิดหวังอย่างสุดๆ หยอกเย้า


1. หนังสือที่เป็น คีย์เวิร์ดสำคัญของเรื่อง นั่นคือ นิยายเรื่อง เจนแอร์ กลับกลายมาเป็นนวนิยายเรื่อง สาวเครือฟ้า

- แถมยังตกไปเป็นสมบัติของร้านขายหนังสือมือสองอีก (รักกันประสาอะไรคะ คุณกฤตย์ ??)

- หนังสือเล่มนี้ถือเป็นของแทนใจ ของคุณกฤตย์ ที่มีให้แก่วรดา
เนื่องจากวรดา เป็นเด็กสาวที่ถูกเก็บอยู่ในบ้าน ไม่มีโอกาสที่จะได้เปิดหูเปิดตาสู่โลกภายนอก
ไม่มีโอกาสเรียนหนังสือต่อ ทั้งๆที่อยากเรียนเหลือเกิน
คุณพ่อของวรดา จึงอนุญาตให้วรดา อ่านหนังสือในห้องสมุดได้ อย่างน้อยเพื่อเป็นการเพิ่มความรู้ให้แก่ตัวเอง
วรดา จึงสามารถอ่านหนังสือภาษาอังกฤษได้อย่างดี

เมือคุณกฤตย์ทราบว่า วรดาชอบอ่านหนังสือ จึงนำ หนังสือเล่มนี้มาให้ เป็นของขวัญ

โดยประโยคสำคัญในหนังสือที่คุณกฤตย์เขียนให้วรดา คือ

I look forward to seeing you again same place,same time

หลังจากวรดาตายไป กฤตย์ก็เก็บรักษาเป็นอย่างดี

และมอบให้นัทธมนอีกครั้ง โดยมีการเพิ่มเติมประโยค

I look forward to seeing you again same place,same time

and same Heart (และหัวใจดวงเดิม)


2. นัทธมน เป็นคนจิตใจกล้าแข็ง มีพลังจิต ไม่ใช่แม่มด ไสยศาสตร์ค่ะ

- การเปลี่ยนให้นัทธมน โกรธแค้นโดยใช้วิธีแก้แค้นแบบ ใช้เข็มจิ้มตุ๊กตา (นัทธมนนะคะไม่ใช่ แม่มดวูดู)

- จากช่วงวัยเด็ก นัทธมน ได้รับคำสั่งสอนของทั้งคุณพ่อนิกร และคุณแม่มณฑิรา ถึงคำสั่งสอน ธรรมมะ การให้อภัย
ซึ่งนัทธมนก็ซึมซับมาโดยตลอด แม้ว่า ความโกรธที่ควบคุมอารมณ์ไม่ได้บ้าง ทิฐิของแรงแค้นบ้าง  
แต่ไม่ใช่ไล่จิ้มตุ๊กตา ทำไสยศาสตร์กับใครแบบนี้แน่นอนค่ะ หยอกเย้า

3. นัทมนกลัวที่แคบ และมืด

- แม้แต่เข้าไปในลิฟท์ ห้องมืด ปิดไฟ ยังไงก็ไม่ได้ ค่ะ ต่อให้ขึ้นบันได 20-30 ชั้น นัทธมนก็ทำค่ะ ไม่ใช่แค่กลัวตอนลิฟท์ค้างเท่านั้น

4. ลินจันทร์ ไม่ใช่เด็กพิกลพิการ เพียงแค่ไม่ยอมพูดเท่านั้นค่ะ

- ตัวละครของลินจันทร์แสดงให้เห็นถึงบาปบุญคุณโทษ และ การที่แกมแก้วต้องการอะไรที่เฟอร์เฟคเสมอในชีวิต
แต่ลูกสาวที่ตัวเองรักที่สุด กลับมีปัญหาทางการพูด จะแก้ไขอะไรก็ไม่ได้ จึงเป็นเหมือน รอยด่างในชีวิตของแกมแก้ว
ที่จะทิ้งทำลายเช่นของอื่นๆก็ไม่ได้ค่ัะ


แค่ 4 ข้อนี้ก็เศร้าสุดๆแล้วค่ะ กับนวนิยายเรื่องนี้
คุณทำโครงของเรื่องเสียไปหมด
ไม่ว่าจะเป็น ความผิดบาป การให้อภัย ความรักของคนในครอบครัว



สำหรับเรา คุณพิง ไม่น่าจะมาเขียนบทโทรทัศน์ของเรื่องใดอีกเลยค่ะ

คุณเองก็เป็นนักเขียน  (แต่ยังไม่เข้าใจถึงใจนักเขียนด้วยกันเลยเหรอคะ)

หากคุณไม่เคยเคารพบทประพันธ์ ใครแบบนี้
ขอความกรุณา อย่าเอาบทประพันธ์ดีๆของใคร

มาทำเป็นต้มยำจับฉ่าย แบบนี้อีกเลยค่ะ

ขี้แง

 
 

จากคุณ : panmile_pink
เขียนเมื่อ : 10 ก.ค. 53 13:36:54