PANTIP.COM : A9484033 ทำไมผมดู Inception ไม่รู้เรื่อง ผมสมองไม่ถึงรึป่าวครับ [ภาพยนตร์]

ความคิดเห็นที่ 20

จะว่าไป จริงๆแล้วก็มีโอกาสที่จะดูไม่รู้เรื่องอยู่บ้างนะคะ
เพราะเรื่องดำเนินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว กระชับ ฉับไว
ไม่เกรงใจเลยหากคนดูจะยัง..ตามไม่ทันอ่ะ >.<
แต่ถ้าคิดตามไปเรื่อยๆ มันก็รู้เรื่องแหละ เพียงแต่ต้องคอยร้องในใจ
เฮ้ยๆๆ คิดได้ไงๆ อยู่เป็นระยะๆ

พอดีเราเพิ่งเขียนบทสรุปสำหรับการดูรอบแรกไว้อ่านเองเสร็จอ่ะค่ะ
กะว่าจะเอาไว้เปรียบเทียบอีกทีว่าถ้าได้ดูอีกจะยังคิด หรือเข้าใจแบบนี้ไหม
อาจจะยาว(มาก)หน่อย แต่คุณ จขกท. ลองอ่านดูนะคะ เผื่อจะเข้าใจ

ทั้งนี้ทั้งนั้นมันเป็นการตีความและความเข้าใจของเราเท่านั้น
มิได้บอกว่ามันต้องเป็นไปตามนี้นะคะ มิบังอาจ ..
ลองอ่านดูแล้วกันนะคะ อิอิ

"Inception"

ฉากเปิดเรื่องเป็นการบอกภูมิหลังของ ดอม คอบบ์ที่เป็นนักโจรกรรมความคิด
โดยการบุกเข้าไปยังจิตใต้สำนึก ในขณะที่เป้าหมายกำลังหลับ
ทำให้เราได้เห็นเครื่องมือหน้าตาธรรมด๊า ธรรมดาที่มีชื่อว่า "เครื่องแชร์ความฝัน"
ทำให้เราค่อยๆทำความเข้าใจว่า เจ้าเครื่องนี่จะทำให้จิตใต้สำนึกของทุกคนที่มาแชร์ถูกผูกโยงเข้าด้วยกัน
จิตใต้สำนึก..ที่ที่ทุกอย่างในชีวิตเราถูกเก็บงำไว้ที่นั่น
หากเราไม่มีกลวิธีในการป้องกัน ผู้ที่มาแชร์ความฝันก็จะสามารถล่วงรู้ความคิดทุกอย่างของเราได้

ตรงนี้หนังชี้ให้เห็นว่าในโลกอนาคต ความคิดคือสิ่งล้ำค่ามากแค่ไหน
ความคิดสร้างสรรค์ แผนการตลาด นวัตกรรมใหม่ๆ
เหล่านี้สร้างมูลค่าได้ และคุ้มค่ากับการลงมือทำการโจรกรรม

โชคร้ายหน่อยที่งานนี้คอบบ์ต้องเจอกับเป้าหมายที่รู้ตัวและมีกลไกป้องกัน
รวมถึงอยู่ๆภรรยาของคอบบ์(ตามเนื้อเรื่องในภายหลัง)ก็โผล่มาขัดขวาง
ซึ่งในตอนแรกนี่ก็ยังงงๆอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้โผล่มาได้ยังไงกัน..เพียงแต่พอเรื่องเล่าไปถึงตอนหลังจึงเริ่มเข้าใจ

และในฉากเปิดเรื่องนี้ ยังได้เล่าถึงเรื่องราวของความฝันซ้อนความฝันเอาไว้
(คือฝันว่ากำลังฝันอยู่) เพียงแต่ในรายละเอียดยังไม่พูดถึงมากมาย
เพียงแค่ปูเรื่องไว้ให้เรารู้ว่ามันมี

กลับมาที่เป้าหมาย ..หากรู้ตัวว่ากำลังฝันอยู่ และมีคนกำลังบุกรุกเข้ามาในจิตใต้สำนึกขณะกำลังฝัน
เป้าหมายจะสามารถปกป้องความคิดที่ยังต้องการจะซ่อนเอาไว้ได้
แต่ถึงอย่างนั้น ด้วยฝีมือของคอบบ์ก็ทำให้ ไซโตะ..ผู้เกือบจะถูกคอบบ์โจรกรรมความคิดไป
เสนองานที่มีผลตอบแทนเป็นสิ่งที่คอบบ์รอคอยมาตลอดชีวิต
คือการได้กลับไปใช้ชีวิตกับลูกทั้งสองคนให้

เพียงแต่งานของไซดตะ ไม่ใช่การขโมย แต่เป็นการฝังความคิดเข้าไป
ไซโตะต้องการให้คอบบ์ฝังความคิดใหม่ ให้ทายาทบริษัทคู่แข่งเลิกล้มความตั้งใจที่จะสืบทอดกิจการของพ่อที่กำลังจะตาย

การฝังความคิดยากกว่าการขโมยความคิด
เพราะหากไม่ได้ฝังให้ลึกลงไปในจิตใต้สำนึกที่ลึกมากๆ
เป้าหมายก็อาจจะไม่รู้สึกว่าความคิดนั้นเป็นสิ่งที่มีความหมาย-สำคัญ และอาจจะไม่ปฏิบัติตาม
รวมถึงถ้าเป้าหมายนั้นไม่รู้ว่าที่มาของความคิดนั้นมาจากไหน เป้าหมายก็จะเกิดความระแวงแคลงใจ
และทำให้จับได้ว่าเป็นผลงานของทีมโจรกรรม

ดังนั้นคอบบ์จึงต้องวางแผนให้รัดกุม และคัดเลือกมาเพียงมือดีที่สุดเท่านั้น
ซึ่งในทีมประกอบด้วย

คอบบ์
ผู้ขุดความลับ เป็นหัวหน้าทีมที่จะคอยวางแผนแก้ไขสถานการณ์ต่างๆ

อาเธอร์
เป็นตัวชี้เป้า ทำหน้าที่วิเคราะห์ข้อมูลของเป้าหมาย
โดยเฉพาะเรื่องที่ว่าเป้าหมายเคยเรียนรู้กลไกการป้องกันทางจิตเพื่อต่อต้านการโจรกรรมไหม
เพราะจะทำให้งานมีระดับความยากง่ายที่แตกต่างกัน

แอริแอด
สถาปนิกผู้ออกแบบความฝัน เป็นผู้สร้างสถานที่ในความฝัน
รายละเอียดต่างๆที่เสมือนจริง

อีมส์
นักปลอมแปลง เป็นผู้ล้วงความลับโดยการเลียนแบบ ปลอมแปลงเป็นคนใกล้ชิดของเป้าหมาย
ปลอมเป็นนางนกต่อ คือฮีสามารถมากๆ ปลอมเป็นใครก็ได้ เรียกได้ว่าเป็นนักต้มตุ๋นระดับเทพค่ะ

ยูซุฟ
นักเคมีที่ปรุงยานอนหลับที่ทำให้หลับลึกมากๆ แต่ยังสามารถตื่นได้โดยการที่หูชั้นในถูกกระตุ้น
เช่นการตกจากที่สูง หรือที่เรียกว่า Kick นั่นเองค่ะ

โดยมีไซโตะ เป็น The tourist ขอติดตามไปด้วยเพื่อให้เห็นว่าการฝังความคิดสำเร็จกับตา
เห็นแบบนี้จริงๆมีประโยชน์กับทีมในภายหลังนะเออ
ชอบตอนที่เค้าพูดเองว่า "ไม่มีที่สำหรับนักท่องเที่ยว" มากๆ
:)

โดยการเจาะลึกเข้าไปยังจิตใต้สำนึกของเป้าหมาย (ฟิชเชอร์) จะค่อยๆทำไปเป็นระดับชั้น
ทันทีที่เครื่องแชร์ความฝันทำงาน ทุกคนก็เข้าไปในฝันชั้นแรก
ซึ่งเป็นความฝันของยูซุฟ

และเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อจิตใต้สำนึกของฟิชเชอร์ผ่านการเรียนรู้กลไกการป้องกันทางจิตไว้
(ซึ่งตรงนี้อาเธอร์ไม่สามารถสืบหาข้อมูลมาได้)
ทำให้มีกองกำลังติดอาวุธมาต่อต้าน "สิ่งแปลกปลอม" ที่เข้ามาภายใต้จิตสำนึกขณะฝัน
เป็นเหตุให้ไซโตะโดนยิงบาดเจ็บ และถ้าหากเสียชีวิตในขณะกำลังฝันภายใต้ฤทธิ์ยานอนหลับที่รุนแรงแบบนี้
จิตจะไม่สามารถหาทางออกไปจากความฝันได้

The show must go on..
ดังนั้นทีมของคอบบ์จึงมีแต่ต้องมุ่งหน้าทำงานให้สำเร็จ (ก่อนที่ไซโตะจะตาย)และกลับออกไป

อีมส์จึงรับหน้าที่ปลอมแปลงไปล้วงความลับความสัมพันธ์ระหว่างฟิชเชอร์ จูเนียร์กับพ่อ
เพื่อกำหนดบทของทุกคนที่จะไปต่อ และเพื่อให้รู้ชัดว่าควรจะฝังความคิดให้ฟิชเชอร์ในลักษณะไหน

ซึ่งก็เป็นไปตามที่ทีมคาดเดากันไว้ ความสัมพันธ์ระหว่างฟิชเชอร์กับพ่อไม่ดีนัก
คำสุดท้ายที่พ่อพูดกับเค้าก่อนตายคือ "ผิดหวัง"
อีมส์จึงสร้างเรื่องให้ฟิชเชอร์รู้ว่าพ่อมีพินัยกรรมอีกฉบับ ที่หวังว่าฟิชเชอร์จะดำเนินธุรกิจของตัวเอง
โดยไม่ต้องพยายามจะเลียนแบบพ่อ

ตรงจุดนี้ ทีมได้ปูพื้นความคิดให้ฟิชเชอร์ไว้เพียงแค่นี้พอ
ทั้งเรื่องเซฟ เรื่องพินัยกรรมอีกฉบับ ทั้งหมดทั้งปวงนั้นไม่ได้มีจริง
แต่ทำให้ฟิชเชอร์เข้าใจว่ามีอยู่จริง และพยายามหาทางเปิดออกมาให้ได้
เพื่อที่จะได้รู้ว่าพ่อต้องการจะบอกกับเค้าว่าอย่างไร

โดยที่ความฝันชั้นนี้ ยังไม่ต้องการให้ฟิชเชอร์สามารถเปิดได้ เพราะเป็นความฝันในชั้นที่ตื้นเกินไป
เมื่อตื่นแล้วอาจจะนึกได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง

จึงเพียงแต่เกริ่นเอาไว้ เพียงแค่นี้
ให้ฟิชเชอร์ต้องใช้ความพยายามที่จะเปิด เพื่อที่จะได้เชื่อสนิทใจว่านี่เป็นความคิดที่เกิดจากตัวเขาเองจริงๆ

ก่อนที่จะดำดิ่งไปยังความฝันชั้นต่อไป โดยได้ทิ้งยูซุฟซึ่งเป็นเจ้าของความฝันในชั้นแรกเอาไว้
ให้เค้ายังคงฝันต่ออยู่ในฝันชั้นแรกต่อไป รอปลุกทุกคน รวมถึงเอาตัวรอดให้ได้ จากกองกำลังต่อต้านการโจรกรรม

ส่วนความฝันชั้นที่ 2 -ฉากในโรงแรมนั้น
เจ้าของความฝันคืออาเธอร์

และจากการที่สถานการณ์ไม่ได้เป็นไปตามที่คาดหมาย
คอบบ์จึงต้องเปลี่ยนแผน ใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่มีอยู่ให้ได้
เพราะจิตใต้สำนึกของฟิชเชอร์เองก็คงเริ่มสงสัยหนักขึ้นว่ากำลังถูกบุกรุก
และก็อาจเกิดการต่อต้านตามมาอีกมากมาย

คอบบ์จึงทำให้ฟิชเชอร์รู้ตัวว่ากำลังอยู่ในความฝัน(แต่ให้เข้าใจว่าเป็นฝันชั้นแรก..มั้ง)
และกำลังถูกบุกรุกอยู่ โดยคอบบ์คือผู้ช่วยในการต่อต้านการบุกรุกนั้น
เป็นการหลอกล่อให้ฟิชเชอร์ไว้ใจ และช่วยพาทีมเข้าไปยังความฝันชั้นต่อไป
(ซึ่งจะยิ่งโดนการต่อต้าน)

ซึ่งคอบบ์ก็ทำได้สำเร็จ และทีมก็ที่เหลือรวมถึงฟิชเชอร์ก็ดิ่งลึกลงไปถึงความฝันชั้นที่ 3
ทิ้งอาเธอร์ เจ้าของความฝันเอาไว้เพื่อรอปลุก รวมถึงรับมือกับกองกำลังในความฝันชั้นนี้

ที่ความฝันชั้นที่ 3..
ความฝันชั้นนี้เป้นของอีมส์ ซึ่งก็คือฉากท่ามกลางหิมะ
เป็นที่ที่ฟิชเชอร์ควรจะเจอตู้เซฟที่เก็บพินัยกรรมใหม่ (ตามความเชื่อจากชั้นก่อนๆที่ค่อยๆปลูกฝังเอาไว้)และเปิดมัน
ซึ่งทั้งหมดก็เกือบจะสำเร็จแล้ว แต่ในที่สุด "มอล" ในจิตใต้สำนึกของคอบบ์ก็โผล่มาขัดขวาง

เอาล่ะ มาอธิบายถึงมอลกันหน่อยแล้วกัน
ซึ่งจริงๆมอลก็โผล่มาให้ชวนสงสัยหลายครั้ง แต่ไม่อยากจะเล่าแทรก
เพราะอยากให้เห็นภาพใหญ่ชัดๆก่อนว่าเป็นไง

เพียงแต่ ณ จุดนี้ มอลคือส่วนสำคัญที่จะไม่กล่าวถึงไม่ได้

จริงๆแล้วจะเห็นได้ว่าในขณะที่แชร์ความฝันกันนั้น จิตใต้สำนึกของทุกคนจะถูกผูกโยงเข้าด้วยกันไว้
โดยเจ้าของความฝันจะเป็นผู้กำหนดสถานที่ สถานการณ์ (ฝนตก ฉากเป็นโรงแรม ฉากเป็นแดนหิมะ ฯลฯ)
แต่ทีมที่ผ่านการฝึกมาอย่างดีจะไม่ปล่อยจิตใต้สำนึกของตัวเองมาเพ่นพ่าน
ตัวแปรที่จะเกิดตามมาหลังจากเจ้าของฝันกำหนดความฝัน
คือจิตใต้สำนึกของเป้าหมาย ที่ถูกจับมาร่วมแชร์ความฝันเท่านั้น
ไม่ว่าจะเป็นผู้คนต่างๆ หรือกองกำลังต่อต้านการโจรกรรม

ซึ่งทุกคนในทีมก็สามารถบังคับจิตใต้สำนึกของตัวเองไม่ให้ออกมาเพ่นพ่านได้อยู่หมัด
ยกเว้นก็แต่คอบบ์ที่มีความรู้สึกผิดต่อ "มอล" อย่างลึกล้ำ
ถึงจะพยายามกักขังความทรงจำที่มีต่อเธอไว้ให้อยู่ในส่วนลึกที่สุดของจิตใต้สำนึกแล้ว
แต่บางทีเธอก็ยังออกมาเพ่นพ่าน

เช่นในฉากที่แอริแอดออกแบบความฝันเป็นสถานที่ที่มีอยู่จริงในความทรงจำ
และคอบบ์เองก็เคยมีความหลังกับมอลในสถานที่นั้น(ตรงสะพาน)
จิตใต้สำนึกของคอบบ์ก็เกิดอาการ "หลุด"และปลดปล่อยมอลออกมา

เราว่าที่มอลตรงรี่มาทำร้ายแอริแอด ก็เพราะ..นะ
ถึงจะรักเมียยังไงก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าผู้หญิงคนนี้สวย น่ารัก..และฉลาด
จิตใต้สำนึกในส่วนที่เก็บภาพมอลไว้ก็คงโดนกระทบและไม่รู้สึกดีกับการที่แอริแอดเข้ามาในชีวิตคอบบ์เท่าไหร่หรอก..อันนี้เห็นได้ชัด

ยิ่งในฉากต่อๆไปที่ยิ่งดิ่งไปในจิตชั้นที่อยู่ลึกลงไปข้างล่าง คอบบ์ก็ยิ่งเข้าไปใกล้มอลในจิตใต้สำนึกของเขาเองมากไปทุกที..

แล้วในที่สุดเมื่อถึงนาทีคับขันคอบบ์ก็คุมจิตใต้สำนึกของตัวเองไม่อยู่ ปลดปล่อยมอลให้ออกมาขัดขวางจนได้
เพราะจิตใต้สำนึกของคอบบ์รู้ว่า ถ้างานนี้สำเร็จเขาจะได้กลับบ้าน
และมอลก็จะกลายเป็นเพียงอดีตตลอดไป แต่ลึกๆความรู้สึกผิดในใจก็ยังไม่ยอมปล่อยให้เขาคิดอย่างนั้น

มอลจึงยังคงมีอิทธิพลเหนือกว่าเสมอ และโผล่มาขัดขวางงานของคอบบ์ได้ทุกครั้ง
โดยเฉพาะในนาทีสำคัญ ที่ฟิชเชอร์กำลังจะเข้าไปเปิดเซฟก็ดันถูกมอลยิง..ตาย -*-

เรื่องที่กำลังจะจบก็เลยไม่จบ เนื่องจากเมื่อฟิชเชอร์ตายจะหลุดเข้าไปในชั้น limbo
ซึ่งถ้าหากหาเขาเจอ และทำให้เขาตื่น ก็ยังพอจะทำให้ฟิชเชอร์กลับมาเมื่อถึงเวลาปลุกในแต่ละชั้นได้

คอบบ์กับแอริแอดจึงต้องดิ่งลึกลงไปอีก
ทิ้งไซโตะที่ไปต่อไม่ไหวแล้วเพราะบาดเจ้บ กับอีมส์เจ้าของความฝันในชั้นที่สามไว้

ในชั้น limbo..
น่าจะเป็นตะกอนความฝันของคอบบ์เอง และเป็นที่ที่เขากับมอลเคยหลงอยู่ด้วยกัน
คอบบ์พาแอริแอดไปตามหามอล เพราะเขาเชื่อว่าฟิชเชอร์จะต้องอยู่ที่นั่น
และเขายื่นข้อเสนอกับมอล (จิตใต้สำนึกของตัวเอง)ว่าจะไม่ออกจากความฝัน
เพื่อแลกกับการพบตัวฟิชเชอร์และพาออกไป

ซึ่งในตอนนี้เองที่ข้อจำกัดของเวลาได้บีบให้ทุกคนต้องรีบตัดสินใจ
ในที่สุดแอริแอดก็ต้องพาฟิชเชอร์กลับ เพื่อให้ตื่นขึ้นในชั้นที่ 3 ให้ทัน

แอริแอดตื่นขึ้นมาก่อนในชั้นที่ 3 --> จากนั้นอาคารกลางหิมะระเบิด --> ทำให้อีมส์ แอริแอด ฟิชเชอร์ตื่นในชั้นที่ 2
--> จากนั้นลิฟท์ระเบิด --> อีมส์ แอริแอด ฟิชเชอร์ และอาเธอร์ตื่นในชั้นที่ 1 --> จากนั้นรถตกสะพาน
--> ทุกคน(ยกเว้นไซดตะกับคอบบ์) ตื่นขึ้นเมื่อหมดฤทธิ์ยา

ส่วนคอบบ์..
ก็อยู่ตามหาไซโตะต่อ และกระตุ้นให้เขารู้ตัวว่ากำลังอยู่ในความฝัน
นี่คือบทสุดท้ายก่อนนำไปสู่ฉากจบที่ทุกคนถกเถียงกัน ว่าตกลงแล้วคอบบ์ช่วยไซดตะได้จริง
ภารกิจลุล่วง และได้กลับไปใช้ชีวิตกับลูกๆ
หรือนี่เป็นเพียงอีกหนึ่งความฝันของคอบบ์เอง
ที่ยังหลงวนเวียนอยู่ใน limbo ฝัน..ว่าตัวเองทำสำเร็จ

สำคัญไหม ?

โดยส่วนตัวคิดว่ามันไม่สำคัญเท่ากับว่า เราได้เรียนรู้ถึงพลังความคิดที่ส่งผลต่อตัวเราจากหนังเรื่องนี้หรือไม่
เพราะเพียงแค่เราคิดเปลี่ยน ชีวิตก็เปลี่ยนไป

มันอาจจะเป็นความจริง .. มันอาจจะเป็นความฝัน..
แต่ความคิด ความเชื่อที่เติบโตขึ้นในตัวเรา ในใจเรานั้น
ใยมิใช่สามารถทำให้เราสร้างฝันให้เป็นจริงได้ !!

มันขึ้นอยู่กับเรา ขึ้นอยู่กับตัวเรานี่แหละ ว่าจะเลือกฝังความคิดชนิดใดลงไป

คิดว่าเราทำได้ เราก็จะพยายามหาทางทำให้ได้
คิดว่าเราทำไม่ได้ ทุกอย่างก็จบไป โดยที่ยังไม่ได้เริ่มต้นด้วยซ้ำ

เชื่อมั่นในพลังของความคิด และมาเปลี่ยนความฝันให้เป็นความจริงกันเถอะค่ะ :)

Edit - - เห็นคุณ จขกท. บอกว่าสงสัยเรื่องมอลมากที่สุด เลยมายกตัวอย่างเพิ่มให้ค่ะ
ขอบคุณทุกคนด้วยที่สละเวลาอ่านความเห็นยาวๆของเรา
จริงๆแล้วความคิดของเราแตกยอดจากการได้มาอ่านกระทู้ของเพื่อนๆทุกคนด้วยค่ะ
ดังนั้นการที่เราเรียบเรียงความเห็นนี้ออกมาได้ เบื้องหลังคือเพื่อนๆทุกคนในห้องเฉลิมไทยที่วิเคราะห์หนังเรื่องนี้ได้อย่างมีเหตุมีผล ถกกันสนุกสนาน
จึงต้องขอบคุณทุกคนมา ณ ทีนี้ที่ทำให้ความสนุกของหนังเรื่องนี้ไม่ได้จบตั้งแต่อยู่ในโรงด้วยค่ะ :)
แก้ไขเมื่อ 19 ก.ค. 53 00:00:41
แก้ไขเมื่อ 18 ก.ค. 53 23:57:26

จากคุณ : เ จ้ า ห ญิ งน้ อ ย

เขียนเมื่อ : 18 ก.ค. 53 20:43:31