ความคิดเห็นที่ 1 ฉากตัดอีกครั้ง กลับมายังเมืองโตเกียวบริเวณใกล้กับจุดปะทะระหว่างกองกำลัง FLAG กับคังชุ รอบด้านเงียบสนิทเหมือนป่าช้า แต่ยังได้ยินเสียงเครื่องมือขุดเจาะของคนงานที่กำลังเก็บกวาดซากหักพังของบ้านเรือนที่ถูกทำลายดังมาเป็นระยะๆ (มีฉายให้เห็นภาพร้านมือถือของ NEFT ที่ป้ายไฟพังยับ ที่ชัตเตอร์หน้าร้านมีคนพ่นสีเป็นข้อความด่าทอว่า "ไอ้ฆาตกร รับผิดชอบมาซะ" "ไอ้ผู้ก่อการร้าย ไปลงนรกซะ" ด้วย) จากนั้นก็ซูมเข้าไปหาเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ยืนอยู่บนสะพานลอยในบริเวณนั้น ปรากฏว่าเป็น "คาซามะ โทโง" อดีตเพื่อนรักของริคุผู้ตอนนี้กลายมาเป็นผู้ใช้จิงกิของ F.L.A.G. แล้วนั่นเอง เขาเหลือบตามองข้อความด่าทอหน้าร้านมือถือของ NEFT อยู่คู่หนึ่งราวกับกำลังสะท้อนใจ ระหว่างที่ยืนเล่นมิวสิควิดีโออยู่นั้นเอง เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น โทโงกดรับ ปรากฏว่าเป็นคลาร่าโทรศัพท์มาฝากซื้อไอติมก่อนแวะเข้ามาหานั่นเอง ทีแรกโทโงรับปากจะซื้อให้ดีๆ แต่ก็แทบทำหน้าคว่ำใส่โทรศัพท์เมื่อได้ยินจำนวนไอติมที่คลาร่าต้องการ (12 ถ้วยครับ...ท่านผู้อ่านทางบ้าน) โทโงโวยใส่โทรศัพท์เป็นชุดๆ ว่าจะเอาไปเยอะขนาดนั้นทำไม แต่คลาร่าไม่ฟังเสียง ยืนยันให้โทโงซื้อไอติมมา 12 ถ้วยให้ได้ ว่าจบก็ตัดบทวางหูเฉย เล่นเอาโทโงปรี๊ดแตก เพราะนึกถึงสมัยก่อนที่เคยโดนเพื่อนแกล้งให้ซื้อของมาให้เป็นชุดๆ แบบเดียวกัน (อ่านรายละเอียดได้ในเล่ม 5 ครับ) แม้ปากจะบ่นอุบบ่นอิบ แต่ลงเอยโทโงก็ยอมลากขาไปถึงซูเปอร์มาร์เก็ตที่อยู่ไกลเป็นโยชน์ ซื้อไอติม 12 ถ้วยมาให้แต่โดยดี ซื้อเสร็จก็รีบซอยเท้ายิกๆ มาจนถึงที่หมาย ซึ่งก็ไม่ใช่ที่ไหน บ้านของสึคิชิโระที่ทำการหน่วยย่อยของ F.L.A.G. นั่นเอง โทโงกดกริ่งหน้าประตูเป็นเชิงบอกให้คนข้างในรู้ว่าตัวเองมาแล้ว ครั้นไม่เห็นใครออกมาเปิดรับก็โมโห ผลักประตูเปิดออกดังโครมแล้วทำท่าจะโวยวาย แต่ก็ต้องชะงักไปเมื่อเห็นว่าคลาร่ากำลังยืนเหม่อดูรูปถ่ายบนระเบียงอยู่ ...รูปถ่ายที่ครั้งหนึ่งเรน่าเคยบอกว่าเป็น "ความทรงจำของผู้ใช้จิงกิทั้งหมด"... เห็นคลาร่ายืนเหม่อไม่รับรู้รอบตัวดังนั้น โทโงเลยแกล้งย่องเข้าไปใกล้จากด้านหลัง แล้วแกล้งเอาถ้วยไอติมเย็นเจี๊ยบแตะแก้ม เล่นเอาเด็กสาวสะดุ้งสุดตัวด้วยความตกใจหันขวับกลับมา ครั้นเห็นว่าคนแกล้งเป็นใครก็โมโหแว้ดใส่เป็นชุดๆ ว่าอยู่ดีๆ ทำแบบนั้นทำไม เลยเจอโทโงโวยใส่ว่าคนอุตส่าห์ซื้อไอติมมาให้ตามคำขอนะเฟ้ย ว่าจบก็แบมือขอเงินค่าไอติมยิกๆ คลาร่าก็ย้อนว่าที่ให้ซื้อมานี่คือซื้อมาให้ทุกคนย่ะ ทำไมชั้นต้องเป็นคนจ่ายด้วยยะ โทโงะเลยศอกกลับทันทีว่างั้นหล่อนไม่ต้องกินก็แล้วกัน แว้ดใส่กันได้พักหนึ่ง โทโงก็ถามว่าเมื่อกี้เหม่ออะไรอยู่ กำลังดูอะไรอยู่เหรอ พร้อมชะโงกหน้าเข้าไปดูตำแหน่งเดียวกับที่คลาร่าดูอยู่เมื่อครู่ แล้วก็ต้องนิ่งอึ้ง เมื่อพบว่าภาพที่คลาร่ายืนดูอยู่เมื่อครู่นั้น คือภาพถ่ายรูปรวมของสมาชิกหน่วยย่อยทุกคนเมื่อครั้งไปเที่ยวทะเลกัน "3 เดือนแล้วสินะที่พวกนั้นหายตัวไป" โทโงรำพึงเรียบๆ ขณะมองไปยังริคุที่กำลังทำหน้าปุเลี่ยนๆ ด้วยความเขินและเรน่าที่กำลังเหลือบตามองริคุอย่างเรียบเฉยในภาพนั้น จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 12:55:51

ความคิดเห็นที่ 2 ยืนดูภาพกันได้พักหนึ่ง โทโงกับคลาร่าก็ชวนกันเข้าไปในห้องรับแขก พบกับเพื่อนๆ ชาวหน่วยย่อยคนอื่นนั่งรออยู่แล้ว นอกจากนี้ยังมีพวกผู้ใช้จิงกิที่เป็นสมาชิกของสำนักงานใหญ่อย่างซาโตมิ ซึคาโมโต้ และฮิเมคาว่าอยู่ด้วย โดยแต่ละคนแต่งชุดไปรเวทกันมา ผิดกับเวลาปกติที่แต่งสูทดำอันเป็นเครื่องแบบประจำของผู้ใช้จิงกิประจำสำนักงานใหญ่อยู่เสมอ คุยทักทายสัพเพเหระกันได้พักหนึ่ง สึซึก็เข็นรถพาสึคิชิโระหัวหน้าหน่วยย่อยเข้ามาในห้อง หลังนั่งที่กันเรียบร้อยแล้ว สึคิชิโระก็ทำสีหน้าเป็นการเป็นงานแล้วบอกว่า "จากนี้จะเริ่มละนะครับ การประชุมร่วมเกี่ยวกับทิศทางของ F.L.A.G. หลังจากนี้เป็นต้นไป" กล่าวเปิดประชุมเสร็จ สึคิชิโระก็เริ่มต้นด้วยการกล่าวถึงสถานการณ์โดยรวมนับตั้งแต่วันที่เริ่มทำศึกขั้นแตกหักกับคาราซาว่า...หรืออีกชื่อหนึ่งว่า  "ยุทธการหอคอยเศษเหล็ก"...จนถึงวันนี้ซึ่งผ่านมานานกว่า 3 เดือนแล้ว ผลจากการต่อสู้ทำให้ตัวเมืองในบริเวณที่มีการทำสงครามเสียหายไปเป็นวงกว้าง ทำให้มีผู้สูญเสียชีวิตและทรัพย์สินเป็นจำนวนมาก ที่แย่ยิ่งไปกว่านั้น หลังเหตุการณ์ยังมีข่าวลือแพร่สะพัดไปบนอินเตอร์เน็ตว่า "เหตุร้ายที่เกิดขึ้นในครั้งนี้มีสาเหตุมาจาก 'อดีต' พนักงานของ NEFT เข้าแจ็คสัญญาณไฟฟ้า ทำให้คลื่นไฟฟ้าจากโทรศัพท์มือถือเข้าไปปะปนกับคลื่นไฟฟ้าในสมองคน สร้างภาพหลอนให้เกิดอุปทานหมู่จนเกิดเหตุร้ายขึ้น" ทำให้มีข้อสงสัยขึ้นมาว่าทาง NEFT มีส่วนเกี่ยวข้องกับการเกิดเหตุร้ายครั้งนี้ด้วยหรือเปล่า แม้ทาง NEFT จะปฏิเสธความรับผิดชอบ และทางรัฐบาล (ซึ่งรู้เห็นเป็นใจกับการปฏิบัติงานของ F.L.A.G. มาตลอด) จะพยายามปกปิดเต็มที่โดยอ้างว่าเหตุร้ายทั้งหมดเป็นฝีมือของกลุ่มก่อการร้ายไม่ทราบฝ่าย แต่ภาพร่างเรืองแสงยักษ์ฝีมือเอนเด รวมถึงการที่มีพนักงานของ NEFT จำนวนมากอยู่ในที่เกิดเหตุ (ผู้ใช้จิงกิและสมาชิกหน่วยสนับสนุน) โดยอ้างว่ามาเพื่อปฏิบัติหน้าที่ซ่อมบำรุงครั้งใหญ่ ก็ทำให้ประชาชนตลอดจนสื่อมวลชนต่างเห็นว่าถ้อยแถลงของรัฐบาลและ NEFT นั้นฟังดูไม่น่าเชื่อถือเหมือนพยายามปกปิดความจริงบางอย่างอยู่ และลงข่าวโจมตีทั้งสองฝ่ายอย่างเผ็ดร้อน ไม่ใช่แต่สื่อมวลชนและประชาชนทั่วไปเท่านั้น บรรดาผู้ใช้อินเตอร์เน็ตที่ไม่พอใจต่อถ้อยแถลงของรัฐบาลและ NEFT เองก็ร่วมมือกันขุดคุ้ยหาตัว "อดีตพนักงาน" ผู้นั้น (นักสืบพันทิพ!!??) และพบว่าคนที่มีคุณสมบัติเข้าข่ายว่าจะเป็นผู้อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดก็คือ "คาราซาว่า ชิโร่" ซึ่งการโดนจี้ใจดำเอาแบบนี้ก็ทำเอาบรรดาผู้เกี่ยวข้องกับ F.L.A.G. และ NEFT ถึงกับเสียศูนย์ไปไม่เป็นกันเลยทีเดียว "คำประกาศของรัฐบาลในตอนแรกนั้น เห็นได้ชัดว่าเพราะคำนึงถึงโทคิจิกรุ๊ปซึ่งเป็นเจ้าของกิจการของ NEFT บางทีคงเป็นแผนการเพื่อจะดึงโทคิจิกรุ๊ปซึ่งมีคอนเน็กชั่นอย่างดีกับประเทศออกห่างจากเรื่องอันตรายให้มากที่สุดก็ได้" สึคิชิโระสรุปปิดท้ายหลังจากบรรยายสรุปเหตุการณ์ขั้นต้นให้ฟังเป็นที่เรียบร้อย โดยหลังฟังจบ โจซึ่งนั่งฟังอยู่เงียบๆ มาตลอดก็ถามขึ้นว่า รัฐบาลประเทศญี่ปุ่นเองก็รู้เห็นเป็นใจต่อการเคลื่อนไหวต่างๆ ของ F.L.A.G. มาตลอดสินะ สึคิชิโระหันไปตอบว่าใช่ และบอกต่อว่า ดูเหมือนทางกระทรวงกลาโหมเองก็มีแผนจะจัดตั้งหน่วยรบพิเศษสำหรับต่อต้านคังชุขึ้นเช่นเดียวกัน และความจริงสมาชิกของทีมสนับสนุนที่คอยสนับสนุนภารกิจของผู้ใช้จิงกิ (หรือที่เพื่อนของคุณ Kross เรียกว่า "ไอ้พวกถือ GT200 วิ่งล้งเล้งไปมาให้คังชุจับกิน") เองก็เป็นคนที่ทางกระทรวงกลาโหมส่งมาช่วยงานนั่นเอง "ที่รัฐบาลมอบหมายให้บริษัทมือถืออย่าง NEFT ดูแลรับผิดชอบเรื่องการต่อต้านคังชุนั้น บางทีอาจเพราะคิดเผื่อไว้แล้วว่าหากเกิดความเสียหายเป็นวงกว้างอย่างในครั้งนี้ก็จะได้เขี่ยทิ้งเพื่อเอาตัวรอดได้..." สึคิชิโระว่าต่อด้วยสีหน้าเคร่งเครียดขึ้น "แต่ไม่ว่าจะทางไหน ตอนนี้สำนักงานใหญ่ของ NEFT ก็ได้แต่อยู่เฉยๆ ทำให้สำนักงานใหญ่ F.L.A.G. ไม่สามารถเคลื่อนไหวออกนอกหน้าได้ไปด้วย" ว่าถึงตรงนี้ สึคิชิโระก็กวาดสายตามองทุกคนในห้องประชุม แล้วพูดต่อว่า การที่หน่วยย่อยถูกโดดเดี่ยวจากสำนักงานใหญ่นั้น อาจเรียกว่าเป็นโชคดีในโชคร้ายก็ได้ เพราะในสถานการณ์ที่ทั้ง NEFT ทั้งสำนักงานใหญ่ F.L.A.G. ไม่สามารถเคลื่อนไหวเบื้องหน้าได้เช่นในตอนนี้ ก็มีแต่หน่วยย่อยเท่านั้นที่สามารถปฏิบัติการปราบปรามและต่อต้านคังชุได้ ได้ยินสึคิชิโระพูดดังนั้น บรรดาผู้ใช้จิงกิของสำนักงานใหญ่ทั้ง 3 คนก็ถึงกับตีหน้าอึดอัดแกมลำบากใจ ซึคาโมโต้หนึ่งในคนของสำนักงานใหญ่พูดขึ้นเป็นคนแรกว่าทางผู้ใช้จิงกิของสำนักงานใหญ่เองก็จะให้ความร่วมมือด้วย แต่ยังไงก็คงจะลำบากมากขึ้น เพราะไม่สามารถให้ความร่วมมือแบบออกนอกหน้าได้ ซาโตมิได้ยินดังนั้นก็บอกว่า นี่ถ้าผอ.ซาวาโกะยังอยู่ละก็ คงพอหาทางทำอะไรได้บ้าง สึคิชิโระได้ยินดังนั้นก็ทำหน้าสลดแล้วพึมพำว่า ในการต่อสู้ครั้งนั้นพวกเราสูญเสียมากมายเหลือเกิน ทั้งสมาชิกหน่วยสนับสนุนจำนวนมากที่ต้องเสียชีวิตไป ทั้งบรรดาผู้หายสาบสูญระหว่างการรบอย่างหัวหน้าหน่วยคันซากิ ผอ.ซาวาโกะ ริคุ เรน่า และเนเน่... คำพูดของสึคิชิโระทำเอาทั้งกลุ่มถึงกับนิ่งเงียบตีหน้าเศร้าตามไปด้วย แม้แต่ตัวคนพูดเองก็ก้มหน้าลงเหมือนจะพยายามซ่อนสีหน้าของตัวเองไว้ "เรื่องของพวกที่ไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ช่างมันก่อนดีกว่ามั้ง?" จู่ๆ โทโงที่นิ่งเงียบตลอดการประชุมก็เอ่ยทำลายความเงียบอันน่าอึดอัดนั้นขึ้น "ทั้งเรื่องพวกคนใหญ่คนโตตัดหางปล่อยวัดเราเอย ทั้งเรื่องเสียคนเสียของไปตั้งมากมายเอย ไปใส่ใจกับเรื่องพรรค์นั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้ไม่ใช่รึไง" วาจาขวานผ่าซากเหมือนไร้น้ำใจของโทโงทำเอาทุกคนในที่นั้นถึงกับอึ้ง คลาร่าถึงกับทนไม่ไหวขยับปากจะต่อว่า แต่โดนโทโงชิงพูดขึ้นเสียก่อนว่า "แต่ยังไม่มีใครลืมไม่ใช่เรอะ เรื่องของเจ้าพวกนั้นน่ะ? ถ้างั้นก็แปลว่าพวกนั้นยังมีชีวิตอยู่ และกำลังพยายามเต็มที่กันอยู่ใช่มั้ยล่ะ ที่นอกความทรงจำของผู้คนนั่นน่ะ" พูดถึงตรงนี้ เจ้าหนุ่มอดีตลูกไล่เพื่อนร่วมห้องก็ยันตัวขึ้นยืน เดินตรงไปยังประตูเลื่อนตรงที่ติดกับสวน แล้วยกมือขึ้นเปิดประตูออกจนกว้างเต็มที่ เผยให้เห็นสวนหลังบ้านที่มืดสนิท "ถ้าอย่างนั้นพวกเราแค่พยายามรักษาที่นี่ไว้ให้เต็มที่ก็พอแล้วนี่ ให้ที่นี่เป็นสถานที่ที่เจ้าพวกนั้นจะกลับมาได้ เดิมทีงานนี้มันก็ไอ้แค่ 'การต่อสู้นอกความทรงจำ' ที่ไม่ได้ทั้งเงินทั้งคำขอบคุณจากใครอยู่แล้วนี่ เพราะงั้นเรื่องที่น่าเศร้าจริงๆ ควรจะเป็น 'การถูกลืมเลือน' มากกว่าไม่ใช่เรอะ" บทพูดส่งท้ายสุดเท่ของโทโงทำเอาทุกคนในที่ประชุมถึงกับอ้าปากค้าง ไม่นึกว่าไอ้เด็กที่ดีแต่ปากเสียใส่ชาวบ้านไปวันๆ คนนั้นจะพูดอะไรมีสาระเป็นการเป็นงานแบบนี้ออกมาได้ เล่นเอาโทโงถึงกับหน้าแดงด้วยความอายที่จู่ๆ ก็ตกเป็นเป้าสายตา แต่ยังไม่ทันพูดอะไรต่อ โจกับคลาร่าก็ลุกขึ้นกระโจนเข้าไปล็อคคอแสดงความชื่นชมใส่โทโงแบบเต็มเหนี่ยว เล่นเอาโทโงถึงกับร้องจ๊ากโวยวายไม่เป็นภาษาไปเลย ฝ่ายสึคิชิโระได้ยินโทโงพูดดังนั้นก็เริ่มมีกำลังใจมากขึ้น บอกกับทุกคนในที่ประชุมว่า ถึงยังไงไม่ว่าใครในที่นี้ก็ล้วนแต่ลงเรือลำเดียวกันหมด เป็นคนที่ต้องเปลี่ยนแปลงวิถีชีวิตของตนเองไปเพราะพวกคังชุทั้งนั้น เพราะงั้นไม่ว่ายังไงก็ไม่มีใครคิดจะลงจากเรือกลางคันอยู่แล้ว ดังนั้นก็มีแต่ต้องอยู่ที่นี่แล้วพยายามดิ้นรนให้ถึงที่สุดเท่านั้น "การต่อสู้ของเรายังไม่รู้ผลแพ้ชนะ แหล่งแพร่ที่ทำให้คังชุเกิดมายังไม่ถูกทำลาย ดังนั้น หากพวกเราไขปริศนาของพวกนั้นไม่ออก ก็ไม่มีทางเอาชนะได้" ว่าถึงตรงนี้ เจ้าหนุ่มแว่นวีลแชร์ก็หลิ่วตาพร้อมแจกยิ้มแยกเขี้ยวแบบเจ้าเล่ห์ พร้อมยกมือขึ้นทำท่าชี้นิ้วอย่างเท่ให้เพื่อนร่วมทีมเห็น แล้วพูดต่อว่า "มาไขปริศนานี้ด้วยกันหน่อยเป็นไง" เห็นลูกพี่ใหญ่แสดงสปิริตดังนั้น บรรดาพรรคพวกที่เหลือก็พลอยมีกำลังใจตามไปด้วย สีหน้าและบรรยากาศอึมครึมเมื่อครู่หายวับไปราวกับหมอกยามสาย เหลือเพียงสีหน้าสดใสเปี่ยมด้วยกำลังใจมากขึ้น แม้จะไม่ถึงขั้นเต็มร้อยสำหรับบางคนในกลุ่มก็ตาม มีเพียงโทโงผู้ออกปากให้กำลังใจเพื่อนเป็นคนแรกเท่านั้นที่ไม่ได้ยิ้มไปกับคนอื่นด้วย เขายืนนิ่งอยู่กับที่ สีหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ มีเพียงดวงตาเท่านั้นที่บ่งบอกถึงความเปลี่ยนแปลงของความคิดภายใน "รีบๆ กลับมาซะล่ะ ริคุ..." เขาพึมพำกับตัวเองอยู่ในใจ "ชั้นเองก็มีเรื่องที่ต้องยืนยันกับนายอยู่เหมือนกัน..." ---------------------------------- เผื่อท่านใดจำไม่ได้ 3 คนที่ยืนอยู่หลังสุดนั้นคือซาโตมิ ฮิเมคาว่า และซึคาโมโต้ ผู้ใช้จิงกิของสำนักงานใหญ่ครับ (เรียงลำดับจากซ้ายไปขวานะครับ คนผมสั้นสีดำคือซาโตมิ คนผมยาวท่าทางคุณหนูคือฮิเมคาว่า และผู้ชายตาตี่คนทางขวาสุดคือซึคาโมโต้ครับ) แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 15:31:23 แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 14:02:06 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 12:59:30

ความคิดเห็นที่ 3 ฉากตัดอีกครั้ง กลายเป็นฉากไล่ล่าคังชุยามราตรีของสมาชิกหน่วยย่อยร่วมกับสมาชิกจากสำนักงานใหญ่ ทีมสำนักงานใหญ่แยกไปจัดการกับคังชุกลุ่มหนึ่ง ขณะที่ทีมของหน่วยย่อยซึ่งประกอบด้วยโจ คลาร่า และโทโงะไล่ล่าคังชุอีกตน โจไล่ต้อนคังชุตนนั้นจนเกือบจะใช้ "ไทรเอจ เบิร์นนิ่ง แอร์โรว์" จิงกิของตนยิงธนูใบมีดล้อมสามทิศเพื่อสร้างรัศมีระเบิดพลังกำจัดมันได้อยู่แล้ว แต่ก่อนจะยิงธนูดอกสุดท้ายนั้นเอง จู่ๆ โจก็เกิดอาการผิดปกติขึ้น ทำให้ลูกธนูชะงักลดความเร็วไปชั่วขณะ เจ้าคังชุตนนั้นจึงฉวยโอกาสกระโจนหลบจากอาณาเขตของใบมีดไปได้ และทำท่าจะหนีพ้นอยู่แล้ว แต่ก่อนที่มันจะทันได้กระโจนหนีนั้นเอง โทโงก็กระโจนพรวดออกมาดักหน้ามันไว้ เล็งปืนจิงกิ (รูปร่างคล้ายโพสิตรอนไรเฟิลที่โทโงเคยใช้คราวต่อสู้กับเอนเด แต่กระบอกเล็กกว่ากันมากจนเหมือนไซโคกันมากกว่า) ยิงขาหน้าสองข้างของมันจนไม่อาจขยับตัวเคลื่อนไหวหนีได้ ตัดการเคลื่อนไหวเสร็จก็กระโดดลงไปเหยียบบนตัวเจ้าคังชุ แล้วเอาปืนจิงกิจ่อหัวลั่นไกเปรี้ยง ระเบิดสมองของเจ้าคังชุตนนั้นจนกระจุยในบัดดล จัดการคังชุเสร็จพร้อมบ่นอุบอิบเรื่องความไม่คุ้นเคยกับ "อาวุธจิงกิ" ที่ซาโกมิซึสร้างแถมท้ายแล้ว โทโงก็แถไปหาโจที่ยืนนิ่งกับสภาพผิดปกติของร่างกายตัวเองอยู่แล้วแกล้งล้อว่าปล่อยให้หลุดมือไปได้แบบนั้นไม่สมกับเป็นโจเลยนะ เลยเจอทั้งโจทั้งคลาร่าซ่อมน้องใหม่กันไปตามระเบียบพร้อมสำทับว่าหน้าใหม่อย่างเอ็งจะมาห่วงรุ่นพี่น่ะเร็วไปหมื่นปีเฟ้ย เจอหาว่าเป็นมือใหม่เข้าแบบนั้น โทโงก็โมโหแล้วสวนกลับไปว่า เรียกมือใหม่ๆ อยู่ได้ ชั้นน่ะอยู่ที่นี่มานานกว่าเจ้าริคุมันแล้วนะ ยังจะเรียกมือใหม่อีกได้ไง ได้ยินโทโงพูดถึงริคุดังนั้น โจก็หน้าเปลี่ยนสีทันควัน เขาคลายมือที่ล็อคคอโทโงอยู่ แล้วหันหลังเดินผละออกมาไม่พูดอะไรสักคำจนโทโงงงว่าตัวเองพูดอะไรผิด เลยเจอคลาร่าเอ็ดเอาว่าจะพูดอะไรก็หัดดูเรื่องกับบรรยากาศเสียบ้างสิ ผละจากโทโงมา โจก็มายืนมองท้องฟ้ายามกลางคืนที่เต็มไปด้วยหมู่เมฆด้วยสีหน้านิ่งเฉยเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่ ยืนมองไปได้สักพัก เมฆบนฟ้าก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวแยกจากกัน เผยให้เห็นท้องฟ้ายามราตรีแท้ๆ ที่พร่างพราวด้วยแสงดาวนับพัน ...และวงแสงสว่างนับสิบนับร้อยวงที่วนไปวนมาพาดผ่านเหนือท้องฟ้านั้น... --------------------------------------------------------------- ภาพเคจยักษ์ที่ปกคลุมท้องฟ้าทั่วโลกในตอนนี้ครับ ดูแล้วนึกถึงแอสทรัลไลน์จากเรื่อง Chrono Crusade ไงชอบกลเลยแฮะ จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:02:26

ความคิดเห็นที่ 4 "เห็นเรียกกันบ่อยๆ ว่า 'เคจ' (กรง) ก็จริง แต่ไม่นึกเลยแฮะว่ารูปร่างจะเหมือนกรงนกจริงๆ" โทโงรำพึงขึ้น ขณะเงยหน้ามองวงแสงนับสิบวงบนท้องฟ้านั้นด้วยสายตาเลื่อนลอยเช่นเดียวกับเพื่อนร่วมทีมอีกสองคน นี่คือปรากฏการณ์ประหลาดอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นนับจากการต่อสู้กับคาราซาว่าในวันนั้นสิ้นสุดลง จู่ๆ ท้องฟ้าทั่วโลกก็ถูกปกคลุมด้วย "เคจ" ขนาดมหึมาซึ่งมองเห็นได้เฉพาะตอนกลางคืนที่ฟ้าโปร่งไม่มีเมฆหมอกบดบังเท่านั้น หนำซ้ำยังมีแต่ผู้ใช้จิงกิเท่านั้นที่มองเห็น แม้จะไม่มีใครทราบว่าเคจขนาดยักษ์นี้ปรากฏขึ้นมาได้อย่างไร คนสร้างเป็นใคร และสร้างไปเพื่ออะไร แต่ผู้เกี่ยวข้องกับการต่อสู้กับคังชุทุกคนต่างก็ตระหนักเป็นอย่างดีว่าปรากฏการณ์ประหลาดนี้ไม่น่าอภิรมณ์เอาเสียเลย "เคยคิดมาตลอด...ว่าอยากฝ่ามันไปให้ได้" จู่ๆ โทโงก็พึมพำขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาคลาร่าที่ยืนอยู่ใกล้กันหันมาถามงงๆ ว่าพูดถึงเคจบนท้องฟ้านั่นเหรอ แต่โทโงไม่สนใจ กลับยืนนิ่ง แล้วนึกย้อนไปถึงภาพตัวเองในอดีต เมื่อครั้งยังเป็นแค่ลูกไล่ให้เพื่อนที่ไม่ใช่เพื่อนแท้จิกหัวใช้เล่นตามใจชอบ ตกอยู่ในกรงขังของตัวเอง ของสภาพแวดล้อม ของกำแพงหนาแน่นที่เรียกว่า "ความกลัว" ไม่มีกำลังอะไรจะผลักดันตนเองให้ฟันฝ่าสิ่งเหล่านั้นไปได้เลย...จนกระทั่งถึงวันนั้น วันที่เขาได้พบอดีตเพื่อนรักในวัยเด็กอีกครั้งหนึ่งในสภาพที่ผิดแผกไปโดยสิ้นเชิง "ในวันนั้น...เราคิดว่าคงมีอะไรเปลี่ยนแปลง แต่ลงท้ายก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย เรารู้สึกได้ ว่ามีอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่กว่านั้นมากกั้นขวางปลายทางนั้นอยู่" เด็กหนุ่มผมยาวยื่นมือขวาของตนขึ้นไปบนท้องฟ้าราตรีที่พราวไปด้วยแสงสว่างจากดวงดาวและวงแสงจากเคจยักษ์ ก่อนจะรวบฝ่ามือกำแน่นราวกับจะไขว่คว้าเอาทั้งฟากฟ้าและแสงสว่างเหล่านั้นไว้ในกำมือ "เราจะฝ่ามันไป" เขาตั้งปณิธานกับตนเองในใจ ดวงตาเป็นประกายวาววับด้วยจิตใจอันมุ่งมั่นไม่สั่นคลอน "แล้วคว้าความจริงที่ปลายทางนั้นไว้ในมือนี้ให้ได้!!" จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:03:48

ความคิดเห็นที่ 5 ทีท่ามุ่งมั่นของโทโงสร้างความประทับใจให้กับคลาร่าเป็นอันมาก จนอดไม่ได้ต้องเดินเข้าไปตบหลังแล้วแกล้งแซวว่า กำลังคิดอยู่ล่ะสิว่าจะต้องคว้าความจริงไว้ให้ได้ เล่นเอาโทโงหน้าแดงแปร๊ดด้วยความอายที่โดนเด็กผู้หญิงอายุน้อยกว่าตัวเองเดาความคิดได้ ทว่าการเล่นแซวกันระหว่างหนุ่มสาวก็ต้องจบลงแค่นั้น เมื่อสึซึกับสึคิชิโระที่อยู่โยงเฝ้าฐานต่อสายด่วนเข้ามาแจ้งว่า พบปฏิกิริยาเคงเซย์ขนาดมหึมา ณ ตำแหน่งเดิมของ "หอคอยเศษเหล็ก" รังเก่าของคาราซาว่าที่บัดนี้เหลือแต่ซากไปแล้ว ทั้งสามจึงเร่งรุดไปยังที่นั่นในทันที เมื่อไปถึงที่เกิดเหตุ ทั้งหมดก็ต้องเบิกตากว้าง เมื่อได้เห็นว่าเจ้าของปฏิกิริยาเคงเซย์ขนาดยักษ์นั้น แท้จริงคือรังไหมที่เปล่งแสงสุกสว่างรังหนึ่ง รูปร่างคล้ายกับรังไหมของคิวกิและรังไหมของ "เอมบริโอ" ไม่มีผิดเพี้ยน ขนาดของรังไหมดูใหญ่กว่ารังไหมของคิวกิ แต่เล็กกว่ารังไหมของเอมบริโอมาก ทั้งสามได้แต่ยืนอึ้งกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า ยังไม่ทันที่จะตัดสินใจว่าจะทำอย่้างไรต่อไป รังไหมนั้นก็เปล่งแสงสว่างวาบขึ้นครั้งหนึ่ง ก่อนจะหายวับไปราวกับสายหมอกต้องลม และสิ่งที่ปรากฏอยู่ ณ ตำแหน่งที่เคยมีรังไหมตั้งอยู่นั้นก็คือ... แก้ไขเมื่อ 05 ส.ค. 53 15:47:48 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:04:41

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพริคุกับเรน่าออกมาจากรังไหมเรืองแสงสร้างความตกตะลึงให้กับผู้ใช้จิงกิทั้งสามคนเป็นอย่างมาก ครั้นหายตะลึงกันเป็นที่เรียบร้อย โทโงก็แล่นพรวดแซงหน้าโจที่ขยับปากจะด่าใส่เข้าไปถึงตัวริคุก่อนใครเพื่อน แล้วเค้นคอถามอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงแทบเป็นตะคอกว่าหายหัวไปไหนมาตั้ง 3 เดือน โจเห็นโทโงแซงคิวแบบนั้นก็แล่นพรวดตามไปบ้าง แล้วตะคอกว่าคนที่มีเรื่องกับเจ้าริคุน่ะชั้นต่างหาก ร้อนถึงคลาร่าต้องทำหน้าที่เป็นกรรมการเข้ามาห้ามทั้งคู่เป็นพัลวัน พร้อมกับถามไถ่ถึงสภาพร่างกายของเรน่าอย่างเป็นห่วง "ชั้น...มีเรื่องอยากให้ทุกคนได้รู้" เสียงของริคุดังขึ้น ทำให้สองหนุ่มที่กำลังเถียงกันด้วยแรงอารมณ์หยุดปาก แล้วหันไปสนใจริคุแทนในทันที เจ้าหนุ่มผู้กลับมาหลังจากหายสาบสูญไปกว่า 3 เดือนเงยหน้าขึ้น มองหน้าอดีตเพื่อนร่วมกลุ่มด้วยสายตาจริงจังจนทั้งคู่ถึงกับชะงัก แล้วเอ่ยปากต่อว่า "เรื่องที่พวกเราได้ไปเห็นมา และจุดเริ่มต้นของการต่อสู้ครั้งนี้" - จบตอนที่ 56 - จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:07:37

ความคิดเห็นที่ 7 ก็จบกันไปแล้วนะครับ สำหรับตอนขึ้นต้นของเล่มใหม่นี้ ตอนนี้เหมือนอ.โมริยามะจะอยากดันโทโงให้กลายเป็นตัวเด่นอีกตัวยังไงไม่รู้แฮะ คงน่าดูพิลึกถ้าอาจารย์แกจะให้โทโงเป็นตัวนำของฝ่าย F.L.A.G. แล้วริคุสวมบทกลายเป็น "คาราซาว่าคนที่สอง" ไปแทน แต่ยังไงก็ยังเดาอะไรไม่ได้อยู่ดีแฮะว่าจากนี้อาจารย์แกจะให้ริคุเดินไปในเส้นทางไหน เพราะเพิ่งโผล่หน้ามาให้เห็นในช่วงท้ายตอนนี้เอง ที่แน่ๆ ก็คือท่าทางของริคุในตอนนี้ดูสงบนิ่งแล้วก็เป็นผู้ใหญ่มีเหตุผลขึ้นเยอะ ไม่มีวี่แววของความสับสน ความโลเล หรือความโกรธแค้นบ้าคลั่งอย่างที่มักเห็นประจำในช่วงหลังๆ เลย ซึ่งเป็นบุคลิกที่ใกล้เคียงกับตอนแสดงฝีมือสู้กับคังชุในการปฏิบัติหน้าที่ครั้งแรกมาก (บอกตรงๆ ว่าผิดคาดเกี่ยวกับริคุเหมือนกัน นึกว่าโผล่มาจะคลั่ง ค้าว หรือไม่ก็แค้นไม่เห็นอะไรอยู่ในสายตา นี่กลับนิ่งซะจนน่ากลัวเลย ชวนให้อยากรู้จริงๆ ว่าตลอด 3 เดือนที่หายหัวไปพร้อมกับเรน่านี่มันไปเห็นอะไรเข้า ถึงได้กลับมามาดเข้มแบบนี้) แต่ไม่ว่าจะอย่างไร สิ่งหนึ่งที่สัมผัสได้จากสายตาของริคุในตอนนี้ก็คือ "นี่คือสายตาของคนที่ตัดสินใจอะไรได้อย่างเด็ดขาดแล้ว" ส่วนจะเป็นในด้านดีหรือด้านร้ายนั้น คงต้องรอติดตามในตอนต่อไปกันละครับ ตอนหน้าทำท่าจะมีรายการย้อนอดีตกันยาวอีกแล้วแฮะ แต่เป็นการย้อนอดีตที่น่าสนมาก เพราะน่าจะเกี่ยวข้องกับประเด็นอะไรหลายๆ อย่างที่คาใจทุกคนอยู่เลย ทั้งเรื่องของเกาะฮัตสึมิ เรื่องความทรงจำของเรน่า เรื่องของตระกูลโทคิจิ เรื่องของคิวกิ คังชุ เอมบริโอ และอื่นๆ อีกมากมายที่เกี่ยวข้องกับสงครามระหว่างคังชุกับผู้ใช้จิงกิในเรื่องนี้ ซึ่งน่าจะเป็นตัวกำหนดทิศทางของเนื้อเรื่องต่อจากนี้ไปได้มากโขเลยล่ะครับ อนึ่ง ท่าทางตอนนี้โจมีอาการวูบแปลกๆ ด้วย จะเกี่ยวข้องกับแก่นจิงกิหรืออะไรหรือเปล่าหว่า (ใน 2chan มีบางคนถึงกับบอกว่า "โจปักธงรอตายแล้ว" เลยนะครับ) แล้วเจอกันใหม่เดือนหน้านะครับ :) ปล.1 - ในหน้าสีมีประกาศว่า World Embryo เล่ม 7 จะวางแผงที่ญี่ปุ่นในวันที่ 3 เดือนกันยายนที่จะถึงนี้ครับ เพราะงั้นสำหรับท่านที่เก็บรวมเล่มภาษาญี่ปุ่นก็เตรียมนับเงินรอไว้ได้เลยครับ ปล.2 -  แถมท้ายด้วยภาพเรน่าในหน้าสีสำหรับชมรมคนรักจอแบนนะกรั๊บ :D จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:09:17

ความคิดเห็นที่ 8 เด๋วกลับมาอ่านดึกๆ ครับ /me ทำไมเรน่าถึงแบนขนาดนี้เนี่ย !!!! ว่าแต่รูปใน คห2.   3คนที่ยืนหลัง 2 พี่น้องนั่นใครหว่า  ลืมไปสะแล้วตรู -*- แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 13:41:06 จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:39:14

ความคิดเห็นที่ 9 เท่าที่ดูใน #5 ผมว่าจอแบนดูจะจิตตกกว่าริคุอีกนะ(ไม่รู้ไปเห็นอะไรมา หรือว่าจะเป็นอดีตของตัวเอง?) ปล. #7 แบนได้ถูกใจจริงๆ จากคุณ : บอนตะคุง เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 13:44:14

ความคิดเห็นที่ 10 ชุดมันรัดเฟ้ยยยยยยย!!!  ไม่ได้เเบนขนาดนั้น จากคุณ : Fate Linegod เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 16:01:32

ความคิดเห็นที่ 11 แบน  ๆ ๆ ๆ....... //โดนตบ.. จากคุณ : นายละมุน เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 16:25:00

ความคิดเห็นที่ 12   รูปไม่ขึ้น แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 17:13:32 จากคุณ : Kimoji เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 17:11:39

ความคิดเห็นที่ 13   ผมว่าอย่างน้อยเรน่า ก็มีมากกว่าเธอคนนี้ละครับ จากคุณ : Kimoji เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 17:12:10

ความคิดเห็นที่ 14 ....ริคุ ไม่คิดจะบีบนวดให้ศรีภรรยาบ้างเลยรึ จากคุณ : ทะลึ่งนะเนี่ย (joyka) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 18:15:01

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ เคยอ่านเจอว่าถ้าจะบีบนวดให้เปลี่ยนไซต์แบบมองได้ด้วยตาเปล่า อย่างน้อยครึ่งปีนะครับ 3 เดือนนวดทุกวันไม่ถอดไม่รู้หรอก จากคุณ : เอาเข้าไปหื่นไปไหมเนี่ย.... (ghost in the anime) เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 19:18:32

ความคิดเห็นที่ 16 ประเด็นเบี่ยงเบนไปเป็นขนาดจออย่างรวดเร็ว... จากคุณ : Vladimir Putan เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 19:34:27

ความคิดเห็นที่ 17 ไม่มีใครสนเนื้อเรื่องเลยเรอะ... กร๊าก รู้งี้ไม่โพสภาพสุดท้าย ให้ไปโหลดตัวเต็มมาดูกันเองดีก่า :P แก้ไขเมื่อ 04 ส.ค. 53 22:42:42 จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 19:48:13

ความคิดเห็นที่ 18   ท่าทางเรื่องนี้จะได้ถึง 10 เล่ม เพราะถึงตอนนี้ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไรเลย เรื่องของเรน่าก็ยังไม่รู้เลย จากคุณ : ผมปวดท้อง เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 22:43:41

ความคิดเห็นที่ 19 ยังไงก็แบนสินะ จากคุณ : Cartoonnetwork เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 23:24:15

ความคิดเห็นที่ 20 เรื่องนี้ดีอย่าง จอแบน มีคู่แข่งทางความรักน้อยมาก~~ ฮ่าฮ่าฮ่า จากคุณ : 4-lunatic เขียนเมื่อ : 4 ส.ค. 53 23:50:14

ความคิดเห็นที่ 21   กรรม อ่านๆไปเปลี่ยนหัวข้อเป็นขนาดจอซะงั้น - -' จากคุณ : คนผ่านมาครับ เขียนเมื่อ : 5 ส.ค. 53 04:20:06 A:119.42.80.87 X: TicketID:209557

ความคิดเห็นที่ 22 บีบนวดครึ่งปีเห็นผลจริงๆ เหรอครับ จะไปลองมั่ง จากคุณ : JaCk SpArOw เขียนเมื่อ : 6 ส.ค. 53 17:53:08

ความคิดเห็นที่ 23 ฮิเมคาว่าหน้าเหมือนอัซมาเรียตอนโตเลยแฮะ จากคุณ : the scholar เขียนเมื่อ : 7 ส.ค. 53 18:23:32