ความคิดเห็นที่ 1 สัตว์โลกย่อมหนีความจริงไปไม่พ้น.... จากคุณ : ฟ้าสีแปลก เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 06:08:26

ความคิดเห็นที่ 2 บางครั้ง  คนเรา  ก็สามารถทำผิดกันได้   อาจจะด้วย เหตุบังเอิญ  แรงจูงใจ  ความกดดัน   ซึ่งเมื่อเรา ย้อนคิดถึงความผิดนี้เมื่อไร   จะเป็นตราบาปสีขาว ..... แต่สิ่งที่สำคัญที่สุด  คือ  จิตใจที่แข็งแกร่ง  ตั้งมั่นในสิ่งดี... แล้วทุกอย่างจะมีหนทาง..แก้ไข...อย่ากลัวกับความจริงที่เกิดขึ้น.. อะไรจะเกิด....ก็ต้องเกิด....สิ่งที่สำคัญที่สุด...คือ..กำลังใจของตัวเองค่ะ บทบู๊  ที่น้องสิงโตเล่นเป็นเด็กช่างกล  ทำให้เห็นภาพว่า วัยรุ่นสมัยนี้  เจอคู่อริ ในตลาด  เค้าก็ไล่ตีกันในตลาดแล้วอ่ะ..หวาดเสียว แต่ชอบบท  คู่พระนางรุ่นเล็ก  น้องสิงโต กับ น้องพลอย  จังเลย จีบได้สมบทบาท  จีบแนวสุภาพ  เรียบร้อย  น่ารักดีนะคะ ทำเอาผู้ชมทางบ้านแอบอมยิ้ม..เขินไปเลย..44444+++ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 06:46:20 จากคุณ : สิงฝ้าย เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 06:45:54

ความคิดเห็นที่ 3 ใช่ค่ะ บางครั้งคนเราก็ย่อมทำผิดกันได้โดยไม่ได้ตั้งใจ แต่สิ่งที่สำคัญคือ เราจะต้องยอมรับความจริง เพราะความจริงคือสิ่งไม่ตายไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ หากเรายอมรับความเป็นจริง ทุกคนก็พร้อมให้อภัยเสมอค่ะ ปส.แต่แอบกรี๊ดสงกรานต์กับปลายฟ้าตล๊อด ๆ น่ารักอ่ะ จากคุณ : kookkig444+ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 07:25:18

ความคิดเห็นที่ 4 ข้อคิดคือ...ผู้หญิง 3 คนนี้ยิ่งอายุมาก ยิ่งสวย... จากคุณ : Aslargorn เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 07:34:58

ความคิดเห็นที่ 5 ละครเรื่องนี้ สะท้อนสังคมปัจจุบันทั้งนั้น ทุกคนมีเหตุผลและส่วนใหญ่เอนเอียงไปทางตนเอง ว่าถูกต้องร้อยเปอเซ็นต์ หากใจกว้างยอมรับฟังคนอื่นบ้าง คงไม่เกิดเหตุร้ายแรง หรืออาจลดเรื่องร้ายแรงที่อาจเกิดขึ้นได้ในครอบครัว ดีนะคะ ทำให้คนคิดได้มากขึ้น : 1. ระวังป้องกันอย่าให้เรื่อง่รุนแรงเกิดขึ้นกับชีวิตเรา หรือครอบครัวเรา 2. หากเกิดขึ้นแล้ว ต้องแก้ไขอย่างไร แล้วแต่ละคนเนาะ... ชีวิตไม่ใช่ละครที่แก้บทได้ แต่ชีวิตเป็นชะตากรรมที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ อาจป้องกันใม่ให้เกิดเรื่องร้ายแรงได้ หากเราฉุกคิด ตระหนักไว้ก่อนค่ะ  นี่คือข้อคิดจากละครเรื่องนี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 08:01:07 จากคุณ : ja-ren-mat เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 07:56:25

ความคิดเห็นที่ 6 ทำผิดแล้วต้องรับผิดชอบความผิดของตนเอง...ไม่ใช่แค่การรับเลี้ยงลูกของผู้ตายเพราะมันก้แค่การทำให้รูสึกความผิดนั้นเบาลง...แต่ไม่เลยมันกลับเป็นแผล เป็นบาปในใจตลอดมา...ถ้าคุณทำผิดแล้วกล้ายอมรับผิด ให้เค้าได้ดำเนินคดีตามกฏหมายแล้ว ดูจากรูปการมันเกิดจากความไม่ตั้งใจ เป็นการตกกระไดพลอยโจร  ก็อาจจะไมต้องมาใช้ชีวิตที่มีบาปในใจและเต็มไปด้วยความหวาดระแวงตลอดเวลาแบบนี้ จากคุณ : Crystalpolytea2ten เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 08:39:48

ความคิดเห็นที่ 7 เหตการณ์ร้ายทุกอย่างสามารถเกิดได้ในเสี้ยววินาที  ไม่ควรประมาท ความจริงเมียพระเอกน่าจะล๊อครถเมื่ออยู่ตามลำพัง เอาลูกเค้ามาเลี้ยงมันจะยิ่งเป็นตราบาป  เพราะเด็กขาดทั้งพ่อและแม่ สุดท้ายมันเป็นไฟเผาใจตัวเองตลอดเวลา   ยิ่งเห็นเด็กมีปัญหาจะยิ่งรู้สึกผิด ท้ายสุดกรรมเวรมีจริง  ไม่สามารถหนีพ้น  ทำให้โชคชะตาเล่นตลกต้อง พบกับคนที่ทำให้เค้าเสียใจสุดชีวิต จากคุณ : ขาโจ๋ วัยจ๊าบ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 08:54:54

ความคิดเห็นที่ 8   เราชอบความผูกพันทางสายเลือดระหว่างพ่อกับลูก  แม้จะไม่รู้ แต่เหมือนมีเส้นบางๆมาผูกกันเอาไว้ กับความผูกพันที่ไม่ใช่สายเลือด  แต่รักได้เหมือนลูกตัวเอง เรื่องจริงคงมีเยอะ  อยากให้ทำประเด็นนี้ออกมาดีๆ จากคุณ : หมูหวานน้ำตาลเค็ม เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:21:36

ความคิดเห็นที่ 9 ทุกคนต่างมีเหตุผลเป็นของตัวเอง อย่าง 3สาวที่ห้ามสงกรานต์ห้ามโน่นห้ามนี่ก็มีเหตุผลส่วนตัว สงกรานต์ไม่ยอมฟังก็มีเหตุผลที่ว่าไม่เข้าใจ3สาวว่าเพราะอะไรทั้งๆที่ไม่ผิด ทำให้เราเข้าใจผู้ใหญ่มากขึ้นเลย สิ่งที่ทำผิดไว้แม้ไม่ได้ตั้งใจ หนียังไงก็ไม่พ้น ถึงแม้จะหนีกฏหมายได้แต่ก็หนีความผิดไม่ได้ (พูดถึงทั่วไปนะ) จากคุณ : Gimgi_momo เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:57:10

ความคิดเห็นที่ 10 ความผูกพันค่ะ หวังว่าตอนท้ายของเรื่อง ความผูกพัน ความรัก ความสงสาร และความเอื้ออาทร จะทำให้เกิดการให้อภัย และทุกอย่างคลี่คลายไปในทางที่ดีได้นะคะ แอบลุ้น ไม่กล้าอ่านเรื่องย่อ 555+ จากคุณ : S a w i t a เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 09:58:12

ความคิดเห็นที่ 11 ละครเรื่องตราบปาสีขาวเป็นละครที่มีอะไรๆมากกว่าที่คิด และที่น่าชื่นชม ก็ตรงที่ละครเรื่องนี้มีความแตกต่างจากละครทั่วไปในท้องตลาดตรงที่ : - ตัวละครทุกตัวมีอารมณ์ ความรู้สึกที่ไม่ผิดธรรมชาติ คือ  ไม่ได้ดีสุดขั้ว หรือชั่วสุดขีด อย่างละครทั่วไป - พระเอกนางเอก(รุ่นเล็ก) ไม่ได้เป็นแบบเจอกันครั้งแรก  ไม่ถูกชะตากัน ฟาดฟันห้ำหั่นใส่กัน แล้วมารักกันตอน  ท้าย เหมือนละครทั่วไป - ตัวละครไม่ได้แต่งจำเป็นต้ององค์ทรงเครื่องกันมากมาย  เป็นแบบคนเดินถนนทั่วไปที่จับต้องได้ ไม่เหมือนละคร  ทั่วไปที่แม้กระทั่งตอนเข้านอนก็ยัง โบ๊ะหน้าจนดูผิด  ธรรมชาติ - การโลดแล่นของตัวละครละครเรื่องนี้จะเน้นสีหน้า แวว  ตา มากกว่าท่าทางที่เกินจริง - ไม่มีบทตบตีแย่งผู้ชาย เช่นละครทั่วไป ตัวละครทุกตัวมี   หน้าที่ของตัวเอง ไม่ได้แค่แต่งตัวสวยเที่ยวคอยตามหึง   หวงผู้ชายไปวันๆ โดยไม่รู้ว่าทำมา หากินอะไร   ฯลฯ ที่สำคัญตัวละครทุกตัว ล้วนทำหน้าที่ได้อย่างดี - แท่ง ศักด์สิทธ์ ที่แสดงได้เยี่ยมยอด และเป็นธรรมชาติ  ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด ก็น่าจะคว้ารางวัลใดสักรางวัลหนึ่ง  ได้จากบทบาทในละครเรื่องนี้ - นัท มีเรีย ก็เช่นเดียวกันที่แสดงได้ยอดเยี่ยมไม่แพ้กัน  โดยเฉพาะแววตา ในบทอารมณ์แรงๆ และน่าจะได้รางวัล  จากเรื่องถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเช่นกัน - เจี๊ยบ โสภิตนภา ก็ทำให้คนดูเชื่อว่า ผู้หญิงคนนี้มีจิต  วิญญาณของความเป็น แม่สูง แต่บทร้องไห้มากไป  หน่อย แต่ก็มีคนแบบนี้อยู่จริงในสังคม สุดท้ายที่อดพูดถึงไม่ได้คือน้องใหม่แกะกล่องอย่าง สิงโต สิงหรัตน์ ที่บทบาทการแสดงที่เข้าฉากกับนักแสดงรุ่นพี่ๆที่มีฝีมือได้อย่างน่าทึ่ง แม้ช่วงแรกจะติดภาพเกร็งๆ แต่ไม่ใช่เพราะเล่นเกร็ง แต่รู้ว่านั่นเป็นบุคคลิกธรรมชาติของสิงโตเอง และที่น่าชื่นชมคือ การแสดงออกทางสีหน้า และแววตา ก็ทำได้ดีเกินความคาดหมาย นับเป็นเริ่มต้นที่สวยงามในเส้นทางสายนี้สำหรับหนุ่มน้อยคนนี้เลยทีเดียว แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 10:30:28 จากคุณ : Mareeraya เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 10:28:45

ความคิดเห็นที่ 12   ~ การใช้ชีวิต ~ เพียงเสี้ยววินาทีที่เราทำผิดพลาด มันก็จะเป็นบาปติดตัวเราไปตลอดชีวิต ไม่ว่าสิ่งใดจะเปลี่ยนแปลงไป แต่บาปนั้นยังคงอยู่ กฎหมายอาจจะหนีพ้น แต่กฎกรรม ยังไงก็ต้องเจอ และกับเด็กพวกนั้น แค่เดินสวนกัน เดินมาเจอกัน ก็วิ่งไล่ตีกันแล้ว เขาไม่เคยยั้งคิดสักนิดเลยว่า การใช้ชีวิตของพวกเขา เพียงเสี้ยววินาทีที่พลาดไป ไม่สามารถเรียกอะไรกลับคืนมาได้เลย (นั่นก็คงเป็นเหตุผลที่การะเกดห้ามสงกรานต์) ~ ความผูกพัน ~ สายใยบางๆ ระหว่างพ่อกับลูก (ความรู้สึกของเราตื้นขึ้นทุกครั้ง แค่เห็นพ่อลูกเขามองหน้ากัน) สายใยของความรักความผูกพัน ของคนในครอบครัว ที่แม้จะต่างสายเลือด (การเลี้ยงเด็กหนึ่งคนให้โตมาได้ขนาดนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ) ปล. เราชอบมากกับเลิฟซีนหลักสี่ (ผู้ใหญ่) น่ารัก จั๊กจี้หัวใจดี และเวลาดูเด็กน้อยจีบกัน มันก็เขินได้อีก และไม่น่าเชื่อว่า เรื่องแรกของสิงโตจะทำได้ดีขนาดนี้ ^_< ปล. (อีกที) มีคนบอกเราว่า นี่คือละครน้ำเน่าที่คลาสสิกมากเรื่องหนึ่ง เราก็พึ่งเข้าใจหลังจากดูตอนที่แปดจบลง ความรู้สึกไม่ถึงกับเฉียบพลัน แต่มันค่อยๆ กัดกร่อนไปเรื่อยๆ ... ขอปรบมือให้กับทุกๆฝ่าย... จากคุณ : Dream_Soul เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 11:10:15

ความคิดเห็นที่ 13 อยากให้กิ๊ฟท์  ความเห็นที่ 12  จังเลยค่ะ   คำพูดโดน    ส่ง   ให้แทนนะค่ะ จากคุณ : สิงฝ้าย เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 11:45:17