ความคิดเห็นที่ 1 ต่อ...            นอกจากนี้ ลุงบุญมีระลึกชาติ ยังเป็นการระลึกถึงประสบการณ์ส่วนตัวของอภิชาติพงศ์เองด้วย            แม้จะเคยผ่านตาผลงานของอภิชาติพงศ์ มาเพียงแค่เรื่องเดียวนั่นคือ สัตว์ประหลาด แต่ก็พบเห็นร่องรอยความเชื่อมโยง ผ่านองค์ประกอบต่างๆ จากเรื่อง สัตว์ประหลาด กระจัดกระจายทั่วไปใน ลุงบุญมีระลึกชาติ            รวมไปถึงบรรดานักแสดงขาประจำที่ต่างก็พากันมารับบทบาทเดิมๆ แถมตัวละครบางตัวยังใช้ชื่อเดียวกับผลงานเรื่องก่อนหน้าอีกด้วย            คล้ายกับว่า ลุงบุญมีระลึกชาติ คือ ภาคต่อของสัตว์ประหลาด (และอาจรวมถึงผลงานเรื่องก่อนหน้านี้ด้วย)            ซึ่งถ้าพิจารณาในบริบททั่วๆไปของ “หนังที่ผสมผสานเรื่องราวส่วนตัวของผู้กำกับ” แล้ว ก็จะพบว่า หนังเหล่านี้มักจะนำเอาประสบการณ์ของผู้กำกับเองมาเป็นวัตถุดิบหลัก            และหนังเรื่องก่อนๆหน้าของตัวผู้กำกับเองก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์ในชีวิต ดังนั้น คงจะไม่ผิดนักที่จะถือว่า นี่เป็นโลกคู่ขนานของหนังเรื่องอื่นๆ ของอภิชาติพงศ์            คล้ายกับว่านี่เป็นอีก “ชาติ” หนึ่งของตัวละครบางตัวนั่นเอง จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:10:18

ความคิดเห็นที่ 2 ต่อ...            นี่คงจะเป็นเพียงข้อสันนิษฐานส่วนตัวที่อ่อนหลักฐาน เพราะหากพิจารณาว่านี่อาจเป็นแค่ “ลายเซ็นต์” ของผู้กำกับ ที่นิยมใช้นักแสดงคนเดิมในบทบาทลักษณะเดิม รวมถึงการใช้ชื่อจริงของนักแสดงเป็นชื่อของตัวละคร            แต่ฉากแยกร่างในลุงบุญมีระลึกชาติ ก็กลายเป็นหลักฐานชิ้นสำคัญที่ช่วยสนับสนุนข้อสันนิษฐานนี้ได้อย่างดี ว่าหนังเรื่องนี้อาจเป็นมิติคู่ขนานของหนังเรื่องก่อนหน้านี้จริงๆ เพราะในโลกของ อภิชาติพงศ์ การแยกร่าง และมิติที่ทับซ้อนสามารถเกิดขึ้นได้            แม้จะไม่เคยดู หนังอื้อฉาวอย่าง แสงศตวรรษ ก็พอจะรู้ว่า ฉากพระโต้งหนีวัด ที่ทั้งแรง และล่อแหลมนั้น ถูกสร้างมาเพื่อเสียดสี หรือท้าทายหน่วยงานใด ไม่เพียงแค่นั้นมันยังท้าทายความคิดผู้ชมอีกด้วย เนื่องจากหนังนำเสนอการกระทำที่ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรงในความรู้สึกทั่วไป โดยที่ไม่รู้สึกถึงความผิดร้ายแรงที่ว่า หนำซ้ำยังดูเป็นธรรมชาติ และเป็นที่เข้าใจได้ในการกระทำของพระโต้ง            ขณะที่ “ที่มาที่ไป” ของ ลุงบุญมีระลึกชาติ ก็เกี่ยวเนื่องกับการเปิดเผยความจริงที่ถูกลืมเลือนไปแล้ว ซึ่งจะว่าไปก็ไม่ต่างกับการเซ็นเซอร์เท่าไหร่นัก ซึ่งประเด็นนี้ยังพ้องไปกับความฝันของลุงบุญมีที่ฝันถึงโลกอนาคตที่รัฐบาลสามารถดึงความทรงจำของผู้คนออกมาฉายขึ้นจอแล้วจากนั้นเขาผู้นั้นก็จะหายไป            จากที่กล่าวมาข้างต้น รวมถึงเรื่องราวทั้งหลายในหนังที่ชาวไทยคุ้นเคยกันดี ไม่ว่าจะเป็น เรื่องราวแบบละครจักรวงศ์, สไตล์แบบหนังไทยยุคเก่า หรือ ตำนานเรื่องเล่าโบราณ จะพบว่า            ลุงบุญมีระลึกชาติ คือหนังที่ อภิชาติพงศ์ ต้องการส่งสารบางอย่างถึงผู้ชมชาวไทยมากกว่าผู้ชมกลุ่มอื่นๆ            ดังนั้นใครที่ตั้งแง่ว่านี่คือหนังเอาใจชาวต่างชาติคงต้องเปลี่ยนความคิดกันใหม่ จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:12:09

ความคิดเห็นที่ 3 ต่อ...            แต่ทำไม ลุงบุญมีระลึกชาติ ที่เหมือนจะเป็นแค่ “หนังที่กระตุ้นให้คนไทยระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ถูกลืม, หนังที่เสียดสีระบบในสังคมไทย และหนังที่เป็นเหมือนบันทึกความทรงจำส่วนตัวของผู้กำกับ” จึงกลายเป็นหนังที่ถูกใจบรรดานักวิจารณ์จากฝั่งยุโรป และอเมริกาได้นั้น            สาเหตุหนึ่งคงเป็นเพราะ ลุงบุญมีระลึกชาติ ยังมี “สาร” บางประการที่เป็นสากล และสามารถเข้าถึงได้โดยที่ไม่เกี่ยงว่าผู้รับสารนั้นจะเป็นชนชาติใด อัดแน่นอยู่ในหนังนั่นเอง            ก็ถ้า Avatar จะบุกเบิกและพัฒนาการเพิ่มมิติทางกายภาพให้กับหนัง จนเป็น 3 มิติ ที่ถึงพร้อมด้วยคุณภาพ ลุงบุญมีระลึกชาติกลับไปไกลกว่า 3 มิติ (มิติทางความคิด) เนื่องจากความหลากหลายของตัวหนังที่เปิดโอกาสให้ผู้ชมได้รับรู้ และตีความในหลายมุมมอง            อาจมีคนแย้งว่า ทั้ง Avatar และ ลุงบุญมีระลึกชาติ ไม่ใช่หนังเรื่องแรกที่มีหลายมิติ (Avatar ไม่ใช่หนัง 3 มิติเรื่องแรกของโลก และ ลุงบุญมีระลึกชาติ ไม่ใช่หนังที่มีหลายแง่มุมให้ได้ตีความเรื่องแรกของโลกเช่นกัน)            แต่ทั้งสองเรื่อง ก็ถือเป็นเรื่องแรก ที่มิติอันหลากหลายที่เพิ่มขึ้นมานั้น ถูกทำให้เห็นอย่างชัดเจน เต็มไปด้วยรายละเอียด และการมีหลายมิติที่ว่านั้นปรากฏสู่สายตาผู้ชมแทบทั้งเรื่อง            พูดง่ายๆก็คือ เราสามารถตีความหนังเรื่องลุงบุญมีระลึกชาติ ในแต่ละแง่มุมอย่างละเอียดได้แทบทั้งเรื่อง มิใช่เพียงแค่ส่วนใดส่วนหนึ่งของเรื่อง จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:13:25

ความคิดเห็นที่ 4 ต่อ...            ประเด็นอันเป็นสากลที่ ลุงบุญมีระลึกชาติ พูดถึงก็คือ “การหลุดพ้นจากสิ่งยึดติด เพื่อกลับไปหาความบริสุทธิ์ หรือธรรมชาติดั้งเดิมอีกครั้ง”            คำว่า “ระลึกชาติ” เมื่อมองในมุมนี้ก็คือ การย้อนกลับไปหารากเหง้า หรือต้นกำเนิดของมนุษย์ชาติ            ซึ่งหนังเต็มไปด้วยสัญลักษณ์เปรียบเทียบในประเด็นนี้ตลอดทั้งเรื่อง ลองมาพิจารณากัน            (ผมจะตีความไว้ในวงเล็บ [....] ครับ )            *** ตั้งแต่เปิดเรื่องมา เราจะพบกับควายที่พยายามหนีจากเชือกที่ล่ามมันไว้ เพื่อกลับไปสู่ธรรมชาติ สุดท้ายควายก็กลับไปโดนล่ามดังเดิม            [หรือหนังจะบอกว่า ควายไม่สามารถหลุดพ้นได้หรอก            หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ มนุษย์นั่นเองที่เป็นผู้ผูกเชือกล่ามควาย และมนุษย์ที่ถูกผูกยึดคงไม่ต่างจากควายที่ตัวเองล่ามเท่าไหร่นัก]            *** บุญส่ง ลูกชายลุงบุญมี กลายสภาพเป็นลิงผี ที่ดูไปแล้วไม่ต่างจากลิงสองขาที่ถือเป็นสัตว์ที่วิวัฒนาการมาเป็นมนุษย์            [บุญส่งกลับไปสู่รากเหง้าของมนุษย์ในรูปแบบของสัตว์ที่เป็นต้นกำเนิดนั่นคือ ลิงดึกดำบรรพ์ชนิดหนึ่ง]            *** ขณะที่ ลุงบุญมีเอง เมื่อใกล้ตาย ก็กลับไปหารากเหง้าของตนเองนั่นคือ ถ้ำโบราณ (ที่มีภาพวาดของมนุษย์ถ้ำอยู่ด้วย) แถมปากถ้ำยังดูคล้ายอวัยวะเพศหญิง            [ลุงบุญมีกลับไปสู่ “ที่อยู่แรก” ของชีวิตมนุษย์            ในแง่ของการกำเนิด (ของแต่ละบุคคล) ก็คือ มดลูก            ในแง่ของที่อยู่แห่งแรก (ของเผ่าพันธุ์) ก็คือ ถ้ำ]            *** เจ้าหญิงใบหน้าอัปลักษณ์ สลัดเสื้อผ้าเครื่องประดับ เพื่อไปเริงรักกับปลาดุก            [เจ้าหญิงกลับไปสู่พื้นฐานทางสังคมของมนุษย์ที่ทุกคนเท่าเทียมกัน นั่นก็คือเมื่อสลัดทิ้งซึ่ง “ยศถาบรรดาศักดิ์” ออกแล้ว เจ้าหญิงก็คือมนุษย์ธรรมดา            แถมหนังยังไปไกลกว่าการทำลายชนชั้นระหว่างมนุษย์ด้วยกัน ถึงขั้นทำลายชนชั้นระหว่าง มนุษย์ กับ สัตว์ เมื่อมนุษย์กับสัตว์ เท่าเทียมกันจนสามารถมี Sex กันได้] จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:23:35

ความคิดเห็นที่ 5 ต่อ...            *** จาย แรงงานต่างด้าวชาวลาว ต้องการกลับไปแต่งงานกับสาวที่เมืองลาว            [จาย ที่กลายเป็นคนผิดกฎหมายเพียงเพราะเดินทางข้ามเขตแดนโดยไม่ได้รับอนุญาต สามารถกลับไปเป็นคนที่ไม่มีความผิดได้ที่บ้านเกิด            นี่ไม่ใช่แค่การกลับบ้าน แต่อาจหมายถึงการหลุดพ้นจากพันธนาการทางกฎหมายที่มนุษย์สร้างขึ้นอีกด้วย]            *** พระโต้ง สลัดจีวรพระทิ้ง แล้วหนีกลับมาอาบน้ำแต่งตัว เพื่อไปหาข้าวเย็นกิน            [พระโต้งที่บวชเพราะความจำเป็น กลับไปเป็นโต้งที่ไม่ใช่พระ ตามความต้องการแท้จริงในใจ ด้วยการสลัดจารีตประเพณี ที่เกาะติดตัวเขา            อย่างไรก็ตามนี่อาจไม่ใช่สิ่งที่สลัดหลุดได้ง่ายนัก แม้จะพยายามอาบน้ำขัดถูตัว แต่ค่านิยมทางสังคมใช่ว่าจะหลุดออกไปจากมนุษย์ได้ง่าย            โต้งถึงขั้นต้องแยกร่างไปอยู่ในจักรวาลคู่ขนาน ที่ไม่มีค่านิยมเหล่านั้น จึงสามารถออกไปกินข้าวเย็นได้อย่างสบายใจ]            *** ในความฝันของลุงบุญมี มนุษย์ในอนาคต พยายามกำจัดธรรมชาติดั้งเดิมของตัวเอง ด้วยการตามล่าลิงผี ที่เป็นเหมือนตัวแทนของบรรพบุรุษของมนุษย์            [แต่เราก็ยังเห็นว่า ลึกๆแล้วพวกเขายังพยายามกลับไปสู่รากเหง้าเดิมอยู่ดี เพราะเมื่อพวกเขาถ่ายรูปเพื่อบันทึกตัวตน พวกเขากลับถอดเสื้อผ้าสีเขียวออก (ชื่อเดียวกับควายตอนต้นเรื่อง) อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถสลัดเสื้อผ้าได้ทั้งหมด]            จากสัญลักษณ์เหล่านี้ ทำให้ประเด็นหลักของ ลุงบุญมีระลึกชาติ ในแง่มุมนี้ก็คือ            การกลับไปสู่รากเหง้าหรือความบริสุทธิ์ของมนุษย์ในแง่มุมต่างๆ ด้วยการพยายามขจัดสิ่งที่ ยึดเกาะ และห่อหุ้มมนุษย์เอาไว้ ไม่ว่าจะเป็น ความเจริญ ค่านิยมทางสังคม หรือเงื่อนไขทางกฎหมาย            ซึ่งสิ่งเหล่านี้ล้วนแต่เป็น สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น            ไม่ต่างจากประเด็นที่เห็นได้ชัดเจนในงานก่อนหน้าของอภิชาติพงศ์ อย่าง สัตว์ประหลาด ที่ในช่วงครึ่งหลัง หนังพาผู้ชมกลับไปสู่รากเหง้าของมนุษย์ ทั้งในแง่ของกายภาพ (ป่า) และจิตใจ (การกลายสภาพของนายทหารไปเป็นสัตว์) จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:28:30

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อ...            นอกจากนี้ยังมีประเด็นเรื่องการ “ข้ามผ่านเขตแดน” หรือ “การทำลายกำแพงกั้นที่ไม่มีอยู่จริง” ที่ถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์เพื่อกลับไปสู่ธรรมชาติแท้จริง ซึ่งถูกเสนอผ่านเรื่องราวหลายๆเรื่องไปพร้อมๆกัน ไม่ว่าจะเป็น            [การข้ามเขตแดนทางภูมิศาสตร์หรือข้ามเส้นแบ่งความ “ถูก-ผิด” ทางกฎหมาย ของจาย]            [การข้ามจากโลกมนุษย์ไปสู่โลกวิญญาณ หรือ ข้ามจากอดีตไปอนาคตของ ลุงบุญมี]            [การข้ามเส้นแบ่งชนชั้นของเจ้าหญิง กับ ข้ารับใช้ และ ปลาดุก]            [การข้ามเส้นแบ่งทางค่านิยมของโต้ง และป้าเจน ที่ไปไกลถึงระดับ “ข้ามมิติ” กันเลยทีเดียว]            และที่ไม่พูดถึงไม่ได้ก็คือ            [ฉากการสนทนาระหว่างมื้ออาหารค่ำ ที่ทำลายทุกกำแพงแบ่งเขต เพราะมีทั้งคน สัตว์ และ ผี มานั่งคุยกันราวกับเป็นเรื่องปกติธรรมดา]            เมื่อพิจารณาถึงสไตล์ของหนัง            [ลุงบุญมีระลึกชาติ ยังทำลายเส้นแบ่งระหว่าง “เรื่องราวที่สมจริง” กับ “เรื่องราวที่เหนือจริง” ด้วยการถ่ายทอดเรื่องราวเหนือจริงเหล่านั้นให้ออกมาสมจริงและเป็นธรรมชาติมากที่สุด] จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:31:46

ความคิดเห็นที่ 7 ต่อ...            ผมขอ ระลึกชาติ ถึงคำถามเดิมที่ผมตั้งไว้อีกครั้ง เพราะจากที่เขียนมายาวมากๆ บางคนอาจลืมไปแล้ว            แต่ทำไม ลุงบุญมีระลึกชาติ ที่เหมือนจะเป็นแค่ “หนังที่กระตุ้นให้คนไทยระลึกถึงเหตุการณ์ในอดีตที่ถูกลืม, หนังที่เสียดสีระบบในสังคมไทย และหนังที่เป็นเหมือนบันทึกความทรงจำส่วนตัวของผู้กำกับ” จึงกลายเป็นหนังที่ถูกใจบรรดานักวิจารณ์จากฝั่งยุโรป และอเมริกาได้นั้น            อีกสาเหตุหนึ่งคงเป็นเพราะ สไตล์ที่โดดเด่นอย่างชัดเจนและความสร้างสรรค์อันแปลกใหม่ของ ลุงบุญมีระลึกชาติ ถือเป็นการพา “ภาพยนตร์” ไปสู่นิยามใหม่ที่ไกลกว่าที่เราคุ้นเคย ซึ่งมันอาจไปไกลถึงโลกของศิลปะแขนงอื่นอีกด้วย            หลักฐานยืนยันอันชัดเจน นอกจากจะเป็นรูปแบบ และโครงสร้างของการเล่าเรื่อง (ที่ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงเนื้อเรื่องเลยแม้แต่น้อย) ก็คือ ลุงบุญมีระลึกชาติ เป็นหนึ่งในองค์ประกอบของงานศิลปะผสมที่ชื่อว่า Primitive (แปลไทย: ดั้งเดิม) ที่ประกอบไปด้วย Video Art, หนังสั้น, ศิลปะการจัดวาง, ประติมากรรม และ เพลง อีกด้วย จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:33:22

ความคิดเห็นที่ 8 ต่อ...            สรุปจากมุมมองของผม            ลุงบุญมีระลึกชาติ คือหนังที่พาผู้ชมระลึกชาติด้วยการจุดประกายให้ผู้ชมได้คิดถึงอดีต ในแง่มุมต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นแง่ของ ปรัชญา, ประวัติศาสตร์, ธรรมชาติ, ค่านิยมทางสังคม และ การเมือง            ด้วยการทำลาย “กำแพง” ที่มนุษย์สร้างขึ้น เพื่อกันตัวเองออกจากสัญชาติญาณและธรรมชาติดั้งเดิม ไม่ว่าจะเป็น ค่านิยม จารีตประเพณี กฎหมาย                              ซึ่งเหมือนเป็นการเชิญชวนให้ผู้ชมเปลื้องผ้า เพื่อส่องกระจกมองตัวตนที่เปลือยเปล่านั่นเอง            ในแง่ของภาพยนตร์ ลุงบุญมีระลึกชาติ พาผู้ชม ย้อนกลับไปพบกับต้นแบบของภาพยนตร์ ตั้งแต่ การเล่นกับเงา หรือภาพเขียนในถ้ำ ที่ถือเป็นต้นกำเนิดยุคแรกสุด ของศาสตร์แขนงนี้            นอกจากนี้ ลุงบุญมีระลึกชาติ ยังทำลาย “กำแพง” ที่แบ่งแยกประเภทของศิลปะเอาไว้ ด้วยการพาตัวเองทะลุขอบเขตไปโลดแล่น และมีส่วนร่วมกับศิลปะแขนงอื่นๆอีกด้วย จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:35:26

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับใครที่ดูมาแล้ว "ชอบ-ไม่ชอบ" กับตัวหนัง "เห็นด้วย-ไม่เห็นด้วย" กับบทความ ก็ร่วมแสดงความคิดเห็นได้นะครับ แล้วก็ชวนไปอ่านใน Blog ครับ น่าจะอ่านง่ายกว่านี้มากมาก เพราะมีการ "เน้นคำ" และใช้ "สี" และการเปรียบเทียบคำสำคัญ *** ลุงบุญมีระลึกชาติ *** Vol. 1: การทำลายกำแพงที่มองไม่เห็น เพื่อกลับไปสู่รากเหง้าของมนุษย์ http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=navagan&month=08-2010&date=17&group=2&gblog=85 ขอบคุณที่อ่าน และ แสดงความคิดเห็นครับ อ้าวเพิ่งเห็นว่าหัวกระทู้ขึ้นไม่ครบ ปล. คราวหน้าผมจะมาต่อเรื่องของ ลุงบุญมีระลึกชาติ กับ ภาพยนตร์ ปรัชญา และ Plato รวมถึงการสรุปและให้คะแนนหนังครับ คอยติดตามได้ แก้ไขเมื่อ 17 ส.ค. 53 14:41:37 จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 14:39:40

ความคิดเห็นที่ 10   ขอบคุณครับ สำหรับคำวิจารณ์หนังเรื่องนี้ ต้องยอมรับจริงๆ ว่าหาคนวิจารณ์เรื่องนี้ได้น้อยมาก เพราะถึงแม้ว่าจะได้เมืองคานส์ แต่ก็ยังไม่ใช่หนังกระแสหลัก ที่คนบ้านๆ เบๆ จะเข้ามาดูกันอยู่ดี ผิดกับ รถไฟฟ้า ที่คนพูดถึงมากมาย อย่างไม่จำเป็น จากคุณ : ผู้เสียสละ เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 15:11:03 A:183.89.230.166 X: TicketID:282985

ความคิดเห็นที่ 11 อยากดูมากเลยครับแต่ติดต่อขอซื้อแล้วยังไม่ได้ซักที จากคุณ : JEViKO เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 16:57:00

ความคิดเห็นที่ 12 ช่างเป็นกระทู้ที่เงียบเหงา   ตอบคุณ JEViKO ตอนนี้หนังเริ่มเวียนไปฉายต่างจังหวัดแล้วนะครับ รู้สึกว่า พรุ่งนี้วันสุดท้ายที่ขอนแก่น ก่อนจะไปที่ภาคอื่นๆ ไมรู้ว่าจะไปฉายใกล้ๆบ้านคุณ JEViKO บ้างหรือเปล่า เพราะหนังเรื่องนี้สมควรดูในโรงน่ะครับ (แต่ถ้าอยู่ กทม. คงอดแล้วหล่ะครับ) ตอนผมดูที่กรุงเทพฯ คนเต็มโรงเลยครับ แม้จะเป็นวันท้ายๆ แต่ไม่นึกว่าจะเงียบเหงามากในบอร์ด เฉลิมไทย ทั้งที่กระแสตอนได้รางวัล ดังมากในห้องนี้ ขอบคุณ คุณ "ผู้เสียสละ" และ คุณ JEViKO ที่เข้ามาแสดงความคิดเห็น จากคุณ : จขกท. (navagan) เขียนเมื่อ : 17 ส.ค. 53 23:55:44

ความคิดเห็นที่ 13 อ้า เจอตารางและกำหนดการฉายแล้วครับ            5 - 11 สิงหาคม                      โรงภาพยนตร์ เอส เอฟ ซีเนม่า ซิตี้ มาบุญครอง            14 - 18 สิงหาคม                      โรงภาพยนตร์ เอส เอฟ ซีเนม่า ซิตี้ เซ็นทรัล ขอนแก่น            19 - 25 สิงหาคม                      โรงภาพยนตร์ เอส เอฟ ซีเนม่า ซิตี้ แหลมทอง บางแสน            26 สิงหาคม - 1 กันยายน            โรงภาพยนตร์ เอส เอฟ เอ็กซ์ ซีเนม่า เซ็นทรัล พัทยา บีช            2 - 8 กันยายน                        โรงภาพยนตร์ เอส เอฟ เอ็กซ์ ซีเนม่า เซ็นทรัล ภูเก็ต สรุปว่า คนเหนือลำบากสุดเลยครับถ้าอยากดูในโรง หนังไม่เข้าฉายเลยซักจังหวัด จากคุณ : จขกท. (navagan) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 00:01:29

ความคิดเห็นที่ 14 ที่เงียบเหงาคงเพราะเหตุผลบางอย่าง ยังไงก็ตามดูผู้กำกับแกไม่ค่อยซีเรียสกับเรื่องนี้ ก็ขอเป็นกำลังใจให้คนดีๆ ทำหนังดีๆ ต่อไป จากคุณ : dogedid เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 08:08:50

ความคิดเห็นที่ 15 ^ ^ ^ "เหตุผลบางอย่าง" ที่ทำให้หนังไม่ค่อยมีคนพูดถึงในความคิดคุณ dogedid เช่นอะไรเหรอครับ อยากทราบ มาวิเคราะห์กันสนุกๆดีกว่า ผมลองคิดๆดูในแง่นี้ดูบ้าง คิดว่าเหตุผลที่ว่า คือ   1. คนดูที่เห็นว่าเยอะๆน่ะ พวกเขาไม่เข้าบอร์ด เฉลิมไทย เพราะเห็นว่าเป็นชาวต่างชาติเยอะพอสมควร (แต่ห้องนี้คนรักหนังเยอะมากน่าจะมีไม่น้อยนะที่ไปดู) 2. ดูแล้วอาจไม่ประทับใจเลยไม่อยากพูดถึง 3. ดันมาฉายช่วงนี้ ช่วงที่หนัง Summer ดูดเงินไปหมดแล้ว แถมค่าตั๋วก็ขึ้นเอาขึ้นเอา และคิดว่า "เรื่องนี้รอดูแผ่นก็ได้" (พูดง่ายๆ เงินหมดนั่นเอง ) 4. ดูแล้วหลับ (รอบที่ผมไปดู น้องนักศึกษาผู้หญิง 2 คน ข้างๆผม ไม่รู้หลับไปตอนไหน พอหนังจบหันไปมองกำลังนอนสบาย แต่ผมก็ได้ยินเสียงฮาจากคนดู คนอื่น เป็นระยะนะ ข้อนี้ไม่น่าใช่ประเด็นหลัก) 5. หนังเพิ่งเข้าฉายไป 2 จังหวัดเอง (กทม. กับ ขอนแก่น) หากได้ฉายไปทั่วประเทศครบตามกำหนดการ คงมีคนพูดถึงมากกว่านี้ ส่วนที่ว่า "ผู้กำกับแกไม่ค่อยซีเรียสกับเรื่องนี้" ผมคิดว่า พี่เจ้ย คงดีใจมากแล้วหล่ะครับ ที่หนังได้ฉายในไทยแบบไม่มีตัด แถมได้ตระเวณฉายไปเกือบครบทุกภูมิภาคอีกด้วย จากคุณ : navagan เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 13:42:50

ความคิดเห็นที่ 16 วิจารณ์ชุดนี้ผมอ่านจากใน blog คุณแล้วน่ะ แต่ไม่ได้เม้นต์ ส่วนใหญ่เห็นคล้ายกัน ขอบคุณด้วยน่ะครับที่อ้างถึง อยากให้คนไทยได้ดูกันเยอะๆ และมีการวิพากษ์วิจารณ์กันในวงกว้าง จากคุณ : beerled เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 16:21:27

ความคิดเห็นที่ 17 เกือบไม่ได้ดู โชคดี ดีมากเลยที่มีการเวียนฉายไปตามต่างจังหวัด อยากให้มีแบบนี้กับเรื่องอื่นๆ ที่หาดูยากบ้าง จากคุณ : หน้าปลาทอง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 23:21:38