ความคิดเห็นที่ 1 Toy Story 3 ... จะมีหนังภาคต่อซักกี่เรื่องกัน ที่สร้างภาคต่อ แล้วภาคสองดีกว่าภาคแรก แน่นอนว่า Toy Story ต้องบรรจุอยู่ในลิสต์นั้น แต่มีหนังภาคต่อเรื่องไหนกัน ที่ทำจนถึงภาค 3 แล้ว ยังทำได้ดียิ่งกว่าเก่า ขนาด Godfather หรือ Star wars หนังที่มีภาคสองเหนือภาคแรก ก็ต้องมาตกม้าตายที่ภาค 3 (หากจะมีพอที่ใกล้เคียงคงจะเป็น Lord of the ring ) และวินาทีนี้ Pixar ทำได้สำเร็จ เมื่อ ภาค 3 เป็นภาคที่ผมคิดว่าเป็นตอนที่ดีที่สุดของ Toy story ฉากเปิดเรื่องใน Toy story 3 คือ ฉากปล่อยของ โดยแท้ สิบปีที่ผ่านไป เหมือนผ่านไปไม่นาน เพราะความเก่งกาจของคนทำหนังที่ดึงความรู้สึกเก่าๆกลับมาในเวลาเพียงสิบกว่านาที ที่พาตัวละครกลับมาโลดแล่นด้วยฉากแอคชั่นสนุกสนานถึงใจ ถ้าเทียบเป็นหนังแอคชั่นคนเล่น ก็จัดได้ว่าเป็น ฉากเปิดเรื่องที่อลังการ เป็นการทักทายที่ทำให้ เหล่าของเล่นไม่ใช่คนแปลกหน้า แต่เรารู้สึกได้เลยว่า เพื่อนเก่าของเรากลับมาแล้ว หลังจากนั้น เนื้อหาของหนังก็ดำเนินตามสูตรโครงเรื่องที่เหมือนๆกันมาตลอดตามภาค คือ “ของเล่นที่คิดว่าเจ้าของไม่ใส่ใจ แล้วเพื่อนก็จะไปช่วยกลับมาพิสูจน์ให้เห็นว่า เจ้าของยังรักอยู่” ต่างไปในรายละเอียดแค่ว่า ภาคแรก วู๊ดดี้หาทางช่วย บั๊ซ กลับไปอยู่กับแอนดี้ด้วยกัน เขาได้ก้าวข้าม ความอยากเป็นของเล่นชิ้นโปรดของแอนดี้ มาเรียนรู้ความหมายที่ยิ่งใหญ่ของคำว่า มิตรภาพ ภาคสอง ในมุมกลับกัน เมื่อ วู๊ดดี้ เป็นฝ่ายไม่ยอมกลับเพราะกลัวว่าวันหนึ่งจะถูกลืม บั๊ซ ไลท์เยียร์ จึงต้องหาทางไปรับกลับมาทำให้เขาได้ทบทวนความหมายคำว่า เพื่อนและการเป็นของแอนดี้ อีกครั้ง ... ทั้งสองภาค มีตัวละครที่ผมประทับใจเสมอมาคือ ไดโนเสาร์จอมต๊อง และ สามเอเลี่ยน ที่คลั่งไคล้ใน clawwwwwwwwwww มาถึงภาคสาม ตัวละครขโมยซีนก็มาอยู่ที่ เคน และ เหล่าผองเพื่อนในสถานรับเลี้ยงเด็ก ที่โดดเด่นในการเรียกเสียงฮา (บั๊ซ เวอร์ชั่นสแปนิช นี่ก็ใช่เล่น) ที่เหนือชั้นกว่าคือ ภาค 3 ถึงจะอุดมไปด้วยตัวละครจำนวนมหาศาล แต่บทหนังฝีมือของมือเขียนบทจาก Little miss sunshine สามารถเกลี่ยความสำคัญ กระจายมุกตลกและความน่ารักได้อย่างทั่วถึง ... นอกจาก ภาค 3 จะเป็นภาคที่ดีที่สุดของ Toy story ยังเป็นภาคที่ผู้ใหญ่น่าจะดูแล้วสนุกมากที่สุด สิบปีที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่ คนดูโตขึ้น หรือ ตัวละครที่โตขึ้น ตัวหนังก็โตขึ้นเช่นกัน ในภาคนี้ หลายอย่างไม่เป็นไปตามสูตรนิทานหรือหนังเด็กแบบเต็มร้อย แถม ด้านมืดของชีวิต ก็ยังดูมืดหม่นสมจริงหนักกว่าสองภาคแรก ที่ด้านมืดเป็นเพียง ตัวร้ายเหมือนในนิทานทั่วไป แต่ภาคนี้ ตัวร้ายล้วนให้อารมณ์ ร้ายสมชีวิตจริง ตัวละครโหมดร้าย ที่ดูชั่วร้ายได้น่ากลัวเกินเลเว่ลหนังเด็กเล็ก เช่น หมีสีชมพู  – ฉายาน้องหมีที่ถูกขนานนามว่า ภายนอกขนฟูน่ากอด แต่ ภายในชั่วร้าย ซึ่งผู้สร้างก็แววชั่วร้ายได้น่าขนพอง คือ ไม่ใช่ ร้ายแบบโลภ ร้ายแบบโฉ่งฉ่างเหมือนตัวร้ายสองภาคแรก แต่เป็น ตัวร้ายแบบในชีวิตจริง ที่ภายนอกดูน่าเข้าใกล้ แต่จิตใจเต็มไปด้วยแผนการที่โหดเหี้ยม ซับซ้อน จ้องเอาเปรียบและยึดอำนาจไว้กับตัว จ๋อเมายา  - ตัวนี้ไม่ได้ดูชั่วร้าย แต่ ตีฉาบแต่ละทีเฮี้ยนเหลือกิน ทารกชวนหลอน  - ในฉากนั่งมองจันทร์แล้วหมุนหัวกลับมา ซาวด์ประกอบด้วย ภาพด้วย นี่มันหนังสยองขวัญชัดๆ ... นอกจาก ตัวละคร ภาคสามก็ยังมี โลกผู้ใหญ่ที่โหดร้ายขึ้นและซับซ้อนขึ้น เช่น การปกครองในสถานรับเลี้ยงเด็ก – จำลองระบบ seniority เล่นพวกพ้อง เอื้อประโยชน์ ใช้ผลประโยชน์เข้าล่อเพื่อปิดปากให้มาทำผิดร่วมกัน (ชวน บั๊ซ มาเป็นพวกสบาย แต่ต้องทิ้งเพื่อนให้ลำบาก) เต็มไปด้วยภาพสองมาตรฐานของจริง ทั้งหลอกทั้งบีบน้องใหม่ให้เหนื่อยเจ็บตัว หมดสิทธิเข้าถึงการดูแลจากเด็กๆที่รู้จักเล่น ต้องทนอยู่กับเด็กเล็กที่เล่นไม่เป็น ถ้าของเล่นชิ้นใดขัดขืนก็ทำร้าย ส่วนตัวพ่อหรือเหล่ารุ่นพี่ก็เสพสุขเพียงเพราะตัวเองอยู่มาก่อน ประโยคคมๆจากบาร์บี้ที่ทำของเล่นรอบข้างอึ้งตอนตอกกลับหมีสีชมพูว่า “อำนาจในการปกครองต้องมาจากความสมัครใจ ไม่ใช่การบังคับขู่เข็ญ” ทำให้ต้องคิดว่า นี่มันหนังเด็กจริงๆหรือนี่ นอกจาก สถานรับเลี้ยงเด็ก เรายังเห็น แบบจำลองโลกจริงที่โหดร้าย เพราะ ตัวร้ายอย่างหมีชมพู ก็ยังคงชั่วร้ายจนวินาทีสุดท้าย ไม่ได้มีลักษณะที่ว่า คนดีทำดีให้แล้วอีกฝ่ายจะกลับใจ หากแต่ทำให้เห็นว่า คนชั่วก็ชั่วมิเสื่อมคลาย และ ความดีที่คนดีทำให้ก็อาจทำให้คนดีตกที่นั่งลำบากได้เช่นกัน แต่ท้ายที่สุด หนังก็ไม่ได้ถึงกับมืดหม่นสุดขั้ว อย่างน้อยก็ทำให้เห็นว่า พฤติกรรมทำดีของวู๊ดดี้ที่ช่วยเหลือคนรอบข้างอย่างไม่สนใจว่าเป็นฝ่ายใด ถึงจะเปลี่ยนแปลงคนอื่นไม่ได้ (ตุ๊กตาลุงในภาค 2 , หมีสีชมพูในภาค 3) แต่อย่างน้อย น้ำใจ , ความเห็นใจคนอื่น และ การทำดี ก็มีแต่จะทำให้เรารักษาสิ่งที่เป็นคุณค่าในตัวเองไว้กับตัวได้ตลอดไป ทำให้คนที่เรารักและเชื่อมั่นไม่ผิดหวังที่มีเราเป็นเพื่อนหรือครอบครัวเดียวกัน เป็นการกล่อมเกล่าจิตใจคนดูเด็กๆให้อ่อนโยน โดยไม่จำเป็นต้องสั่งสอนด้วยการเทศนาหรือใส่บทสนทนาสอนสั่งตรงๆ ฉากเอาตาย ... Pixar นอกจากจะได้ชื่อว่าเป็นค่ายหนังที่ขยันสร้างแอนิเมชั่นคุณภาพสูงให้คนดูเสมอมา ยังควรได้รับการยกย่องในความสามารถรีดน้ำตา คนดูผู้ใหญ่ ให้กับแอนิเมชั่นสำหรับเด็กได้เสมอ Toy Story ถึงจะเป็นหนังเด๊กเด็ก แต่ในภาค 2 ฉากเจซซี่ โคบาลสาวเล่าความหลังตอนถูกทิ้ง โดยมีเพลงประกอบ When Somebody Loved Me คลอ เนื้อหาที่บอกถึง ความหลังเมื่อครั้งยังรักก็มีคุณค่า แต่เมื่อถูกลืมมันทั้งเจ็บปวดทั้งเศร้าทั้งโดดเดี่ยว เป็น ฉากเอาตายที่ดูกี่ครั้งก็น้ำตาซึม ภาคสองยังแค่น้ำตาซึม แต่ ภาคสามขยี้น้ำตากันแบบไม่เกรงใจเพื่อนร่วมโรง หลายคนมีฉากสุดท้ายที่สะเทือนต่อมน้ำตา แต่ ฉากที่ผมชอบที่สุดในภาคนี้ และ ทำน้ำตาร่วงแบบไม่ซึมๆเหมือนภาคก่อนคือ ฉากร่วงหล่นลงกองไฟ ช่วงเวลาที่พวกเขารู้ตัวแล้วว่าความตายอยู่ตรงหน้า ช่วงเวลาสุดท้ายของพวกเขา หันมามองหน้าแล้วจับมือกัน ไม่มีคำพูดใดๆที่เอ่ยออกมา แต่ โมเมนต์นั้น สายตา ใบหน้า สื่อความรู้สึกออกมาได้ดีมากๆ สิ่งที่พวกเขาทำในช่วงวินาทีสุดท้ายไม่ใช่ดิ้นรนเอาชีวิตรอด แต่คือ การร่ำลากันและกัน บอกความรู้สึกให้แก่กันโดยไม่จำเป็นต้องใช้คำพูด แม้จะไม่มีคำพูดออกมา แต่สายตาของพวกเขาที่รู้ตัวว่ากำลังจะพบจุดจบ ทำให้ผมแปลความหมาย ได้คล้ายๆกับประโยคสำคัญในแอนิเมชั่นเรื่อง Up “ขอบคุณที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขเดินทางร่วมกันมา และ ดีใจที่มีเธอเป็นเพื่อนมาตลอดหลายปี” (อ่านต่อที่ความเห็น 3) แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 16:51:49 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 15:16:43 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 13:52:39 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 13:52:21 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 13:46:18

ความคิดเห็นที่ 3 So long ... หลายเรื่องที่ภาคต่อถูกสร้างขึ้นมา พอดูแล้วเราก็รู้สึกว่า คนเขียนบท แถ เพื่อให้หนังมีภาคต่อ ทั้งๆที่ไม่ได้เหมาะจะสร้างแต่อย่างใด แต่ toy story 3 ถึงจะถูกสร้างด้วยปัจจัยทางการตลาด(รายได้)เหมือนเรื่องอื่น แต่ เมื่อดูหนังจบ กลับให้ความรู้สึกว่า มันเหมาะสมแล้วที่จะถูกสร้างขึ้นมา งานชิ้นนี้คือ การบอกลาที่สมบูรณ์แบบ สิบนาทีแรก หนังพาเราไปพบเพื่อนเก่า ช่วงเวลาระหว่างกลางเรื่อง พาเราไปสัมผัสความรู้สึกสนุกสนานจากการเดินทางเหมือนวันเก่าๆ และ สิบนาทีสุดท้ายคือ การที่หนังบอกเราว่า ได้เวลาบอกลากันจริงๆแล้ว ในชีวิตของเรา ย่อมไม่มีวันหนี การจากลาได้พ้น ไม่ว่าจะจากด้วยดีหรือจากกันด้วยความช้ำใจ จะจากเป็นหรือจากตาย แต่ ในทุกๆความสัมพันธ์ ก็ล้วนมีเวลาของการดำรงอยู่ทางกายภาพ ถึงแม้จะรักกันตลอดมาแต่เมื่อถึงวันโรยราก็ต้องลาจาก ไม่ใช่แค่ แอนดี้ กับ ของเล่นต้องจากกันเพราะถึงเวลาที่วัยของเขาไม่ใช่วัยเล่นสนุกกับตุ๊กตา เรายังเห็น แม่ที่บอกลา ลูกชายตัวเล็กๆ ที่กำลังจะก้าวออกจากอ้อมกอดของแม่ ไปเป็น วัยรุ่นที่เติบใหญ่ในรั้วมหาวิทยาลัย แต่ การจากลา ก็ไม่ได้แปลว่า คือ การสิ้นสุดของความรักหรือความห่วงใย สิ่งที่ทำให้ Toy story 3 จับใจคนดู คือ หนังทำให้เห็นว่า การบอกลาคนที่เรารัก ไม่จำเป็นว่าจะหมายความถึง การจบความรักเสมอไป แม้ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เรายังสามารถส่งต่อความห่วงใย คนที่เรารักต่อไป ซึ่ง หนังทำได้ดีเหลือเกินใน สิบนาทีสุดท้าย การรักใครสักคน มันจะทำให้เรา เข้าใจคนๆนั้นอย่างถ่องแท้ เข้าใจตัวตนมากกว่าที่คนอื่นๆรู้จักเพียงผิวเผิน เหมือนในฉากส่งต่อเพื่อนๆของเล่นให้บอนนี่ หากไม่ใช่ แอนดี้ รักและผูกพัน กับของเล่นเหล่านั้น เขาคงไม่สามารถที่จะบรรยายรายละเอียดพร้อมกับแสดงออกถึงความใส่ใจได้มากขนาดนั้น หนังสื่อสารได้ยอดเยี่ยมที่ทำให้เราเห็นว่า แอนดี้ พูดออกมาด้วยใจ ไม่ใช่ท่องคุณสมบัติ ... แม้แต่ แม่ยังต้องจากลูก ส่งต่อลูกให้อยู่ในการดูแลของเพื่อน อาจารย์ คนรัก ฯลฯ ซึ่งนั่นก็ไม่ได้แปลว่า พ่อแม่จะหมดรักลูก แต่ พ่อแม่ล้วนรู้ว่า หมดเวลาที่จะดูแลพวกเขาเหมือนเด็กเล็ก พ่อแม่ได้แต่มองดูจากที่ไกลๆ มอง ลูกๆของพวกเขาอยู่ในกลุ่มเพื่อน อยู่ในอ้อมกอดของคนรัก และ มีครอบครัวใหม่ของตัวเอง การจากลาของแอนดี้กับของเล่นก็เช่นกัน การส่งต่อให้บอนนี่ ไม่ได้แปลว่า หมดรักหรือไม่แคร์ เพราะ การเลือกคนที่เขามั่นใจว่ารักของเล่นเหมือนที่เขารัก และ การส่งต่อของเล่นทีละชิ้นอย่างให้เกียรติ มันบอกชัดเจนว่า เขารักของเล่นเหล่านั้นมากแค่ไหน สายตาที่เหล่าของเล่นมองแอนดี้ขับรถจากไป และ สายตาที่แอนดี้มองกลับมาครั้งสุดท้าย ก็คงไม่ต่างจาก สายตาของพ่อแม่ที่ส่งต่อความรักของลูกตัวเอง ทุกๆการเดินทางร่วมกัน ไม่ว่าจะยาวไกลแค่ไหน ก็ย่อมถึงวันจากลา ถึงตอนนั้น เราเลือกได้ว่า จะให้ความรักและห่วงใยจบลงหรือดำรงอยู่ต่อไป สิบกว่าปีที่ผ่านมาพวกเขาพร่ำพูดเสมอว่า We belong to Andy. ถึงแม้ว่าต้องเปลี่ยนไปอยู่กับบอนนี่ แต่ความเป็นของเล่นของแอนดี้ก็ไม่ได้ลบเลือน โดยเฉพาะวู๊ดดี้ การได้ยิน แอนดี้ บรรยายถึง ความเชื่อมั่นในตัวเพื่อนรักผู้ไม่เคยยอมแพ้หรือสูญสิ้นศรัทธาในตัวเพื่อน ผู้ที่จะยืนอยู่ที่เดิม (be there) ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันย้ำเตือนให้วู๊ดดี้ภูมิใจได้ว่า หลายปีที่ผ่านมาที่วู๊ดดี้พยายามบอกให้คนอื่นเชื่อมั่นในความรักของแอนดี้ ไม่เคยสูญเปล่า ตลอดหลายปีที่ผ่านมา มันเป็นเช่นนั้นจริงๆ เพียงแต่ตอนนี้ มันเป็นเวลาที่ต่างฝ่ายต่างก็ต้องจากลา และ เริ่มต้นเดินทางต่อไป วันเวลาที่สิ้นสุด อาจเป็น จุดเริ่มต้นของวันใหม่ๆ เหมือนที่ Day and Night ได้เกริ่นไว้ Toy Story ภาคแรก อาจจะเน้นในธีมของ We belong to Andy .ที่ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ต้องกลับไปหาแอนดี้ แต่เมื่อถึงการปิดฉากในภาคสาม การที่วู๊ดดี้เลือกบอกลาแอนดี้ แล้วกลับมาอยู่กับเพื่อนๆ คือ การหวนคืนไปย้ำความหมายของ มิตรภาพ ได้อย่างหนักแน่นและงดงาม เป็นการเสริมว่า นอกจากแอนดี้ พวกเขายังมีกันและกัน ตั้งแต่เริ่มต้นและตลอดไป We belong together (อ่านต่อที่ความเห็น 4) แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 17:06:51 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 16:39:51 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 15:11:32 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 13:53:09 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 13:51:04

ความคิดเห็นที่ 4 เก็บตก 1. อันเนื่องมาจากดูแล้วทั้ง 2 เวอร์ชั่น ขอสรุปสั้นๆว่า Toy story3 - 3D 'ไม่เวิร์ค' เลย ดีสนี่ย์ - Pixar มีปัญหากับระบบสามมิติจริงๆ เพราะ ความเป็นสามมิติเทียบไม่ได้เลยกับ How to train your dragon ที่ดีมากๆ หรือที่ดีรองๆลงมาอย่าง ฝนลูกชิ้นเนื้อ / Despicable me เวอร์ชั่นสามมิติ ของ Toy story 3 สีจะมืดกว่า ทึมกว่า แบบธรรมดา แถมบางฉากก็ไมได้เนียนตา ความลึกไม่เห็นเด่นชัด แต่ไม่ว่าจะเป็นเวอร์ชั่นไหน ก็ทำเอาน้ำตาร่วงได้ไม่ต่างกัน   2. สาวเลี้ยงแกะ หวานใจวู๊ดดี้ ไม่กลับมาในภาค 3 อาจจะเป็นเพราะเธอไม่เหมาะกับเนื้อหาในสไตล์ผจญภัย หรือไม่ก็มี บาร์บี้ ที่คาแรคเตอร์อาจซ้ำๆกัน ซึ่งบาร์บี้ก็มีเนื้อหาเด่นเพียงพออยู่แล้ว 3. ซิด เด็กดัดฟันตัวแสบในภาคแรก กลับมาอีกครั้งในภาค 3 แถมยังเป็นตัวละครที่มีบทบาทสำคัญต่อเนื้อเรื่องอีกต่างหาก จำได้หรือเปล่าว่าเป็นใคร 4. มี Totoro จาก จิบลี มาแจมด้วยนะเออ สำหรับเพื่อนๆที่เล่น FB ชวนมาคุย มาอ่านกันต่อได้ใน FB ที่ชื่อ IbehindYou เข้าไปแล้วกด Like ก็ตามอ่านตามคุยได้โลด บทความที่อ้างอิงถึงในกระทู้ (บทความนี้เคยนำมาลงในกระทู้แล้ว) Partly cloudy + Up , ว่าด้วย ชีวิต , ความทุกข์ , ความรัก และ การเดินทางของ ปู่ซ่า กับ ด.ช.ฮะโหน่ง http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=06-2009&date=16&group=14&gblog=166 Wall-E , เมื่อ หุ่นยนต์ สอน คน ให้มี หัวใจ http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=aorta&month=15-06-2009&group=14&gblog=165 Ratatouille < < บนทางเดินของความฝัน - ในสังคมแห่งอคติ >> Hairspray http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=aorta&month=08-2007&date=17&group=14&gblog=18 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 15:09:10 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 13:51:47

ความคิดเห็นที่ 5 นึกถึงการจากลาของ 4 เพื่อนสาวใน Sex And The City ด้วยครับ ได้ยินข่าวมาว่า จะไม่สร้างภาคต่อแล้วก็ ..ใจหายอีกรอบ หลังจากที่ซีรียส์ตายไปแล้ว วกกลับมาถึง Toy Story 3 เรื่องนี้ด้วยความที่หนังมีความเป็นคนมากกว่าการ์ตูนเรื่องอื่นๆของพิกซาร์หลายๆเรื่อง เลยรู้สึกอินเป็นพิเศษครับ อย่างที่บอกว่า น่าจะหาภาค 1 และ 2 มาดูก่อน อันนี้จริงอย่างยิ่ง เพราะเพื่อนผมที่ไปดูภาค 3 เลยโดยไม่ได้ดูสองภาคแรกมาก่อน นั้นกลับไม่ได้ฟีลหนังเต็มที่ เพราะไม่รู้จักมิติของแคแรกเตอร์หลายๆตัวมาก่อน แต่ก็ยังบอกว่าสนุกมากเหมือนกัน แม้จะได้ชมแค่ภาคนี้ สรุปก็คือหากดูแค่ภาคนี้ภาคเดียว ยังไงก็สนุก แต่ถ้าดูสองภาคแรกมาก่อน มันจะเกิดความผูกพัีนกับตัวละครมากถึงมากที่สุด และจะทำให้คุณเสียน้ำตาได้ง่ายมากๆ ประทับใจในหลายๆฉากคนบอกไม่ได้ว่า อะไรบ้าง เพราะมันเยอะมากจริงๆ ช่วงท้ายๆของหนังที่ทำให้เสียน้ำตาได้ง่ายๆกัีบความผูกพันบทสุดท้ายระหว่าง แอนดี้ และเจ้าของเล่น โดยเฉพาะ "วู้ดดี้" ที่ไม่ต้องมานั่งฟูมฟายสาธยายกันทีละตัว ...เพราะหนังสามารถเล่าผ่านการเริ่มต้นใหม่ได้ ...และทำได้ดี ประโยคหลายๆประโยคที่เกี่ยวกับมิตรภาพ สะท้อนให้เห็นอะไรหลายๆอย่างรอบกายเรา การมีเพื่อน การเริ่มต้นชีวิตใหม่ การเดินหน้า การยึดติด การศรัทธาอะไรบางอย่าง เยี่ยมมากๆ ...ชอบกว่าหนังพิกซาร์ทุกเรื่องที่ผ่านมา และไม่สงสัยเลย...ว่าทำไมหนังเรื่องนี้ถึงกลายเป็นหนังแอนิเมชั่นทำเงินสูงสุดตลอกาล !! จากคุณ : เซาท์เธิร์น 77 (southern77) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:03:26

ความคิดเห็นที่ 6 โห...นี่ถ้าผมเห็นกระทู้พี่หมอก่อนละก็ คงไม่ขงไม่เขียนมันแล้ว กระทู้ของตัวเองอ่ะ (ว่าแล้วก็ขอโปรโมท >>> http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A9592050/A9592050.html ) พูดจริงจริ๊ง เพราะใครๆที่ดู Toy Story 3 กลับมาส่วนใหญ่ก็รู้สึกเหมือนๆกันหมดนั่นแหละ แต่เวลาพูด(หรือพิมพ์)ออกมาบางครั้งบรรยายได้ไม่ครบ แต่พี่หมอเขียนได้ครบมาก อันนี้ถึงผมไม่ชมเดี๋ยวก็ต้องมีคนตามมาชมอีกเป็นพรวนแน่นอน คอยดู(รวมถึงตำแหน่งกระทู้แนะนำด้วย) กดโหวต"ชอบมาก ห้ามพลาด"ไปเด้อ... แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 16:53:30 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 14:16:22 จากคุณ : Apple101 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:13:34

ความคิดเห็นที่ 7 ตอนอยู่ในโรงแค่น้ำตาซึมเฉยๆ มาน้ำตาไหลเอาตอนอ่านบทความของคุณหมอเนี่ยล่ะค่ะ ภาพที่วู๊ดดี้และเพื่อนจับมือแล้วมองหน้ากัน ยังจำได้แม่นเลยล่ะค่ะ ^^ จากคุณ : เสร็จฉันล่ะเจ้านาย เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:16:46

ความคิดเห็นที่ 8 คุณหมอน้ำตาร่วงฉากเดียวกันกับผมเลยครับ บอกลาช่วงท้ายก็ใจหายนะ แต่ฉากไคลแม็กซ์นี่แบบว่าทรงพลังและบีบคั้นอารมณ์มากๆ T^T จะหาเวลาไปดูอีกรอบแน่นอนครับ จากคุณ : เด็กภูเวียงโดยกำเนิด เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:24:59

ความคิดเห็นที่ 9 เยี่ยมครับ และประทับใจมากถือเป็นหนังในดวงใจอีกเรื่องหนึ่งของผมประจำปีนี้เลยครับ จากคุณ : forever movie เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:33:35

ความคิดเห็นที่ 10 ยกให้เป็นหนังในดวงใจไปอีกเืรื่องเลยครับ บทเยี่ยม ภาพสวย เพลงเพราะ ครบหมด ฮา สนุก ตื่นเต้น ซึ้ง น้ำตาไหล ครบจริงๆ จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 14:48:05

ความคิดเห็นที่ 11 - เป็นหนังภาค 3 ที่เยี่ยมยอดมาก ช่วงตอนจบร้องไห้เลยแหละ 555 -spoil- ฉากที่เราดูแล้วขำ(ปนอึ้งๆ)คือฉากที่บัซปีนขึ้นไปในตู้กดน้ำ แล้วพบว่าตุ๊กตาเคน หุ่นยนต์ ตัวคล้ายๆไอ้มดแดง พวกนั้นกำลังเล่นพนันอยู่ แถมยังสนทนากันได้เหมือนผู้ใหญ่ก๊งเหล้าไรทำนองนั้น ดูแล้ว เอ่อ.. นี่ของเล่นเด็กหรอเนี่ย (อารมณ์เดียวกับที่เห็นหมาพูดได้ในเรื่อง Up เล่นไพ่กันอยู่มั้ง) - ชอบ Day and Night มาก ดูแล้วอมยิ้ม ภาพก็สวย - เรื่องการลาจากนี่เข้าใจเลยค่ะ นึกถึงตอนดูซีรีส์เรื่อง Friends เราดูตั้งแต่เด็กยันโต (ตามเวลาที่ฉายเลยล่ะ) พอจบแล้วรู้สึกเหงาๆชอบกล :'( จากคุณ : นางาเสะจัง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:10:02

ความคิดเห็นที่ 12 ... เต็มสิบ!!! จากคุณ : The Legendary Midfielder เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:18:03

ความคิดเห็นที่ 13 ... แอบคิดว่าถ้าใครเ้ป็น "คนช่างสังเกตเอามากๆ" คงดูฉากจับมือกันแล้วรอช็อตต่อไปแบบไม่ค่อยอินนะครับ โชคดีที่ผมไม่เป็นเช่นนั้น 5555+ จากคุณ : The Legendary Midfielder เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:20:50

ความคิดเห็นที่ 14 เดาว่าเด็กที่ชื่อ ซิด คือเด็กเก็บขยะ ใช่เปล่าอ่ะครับ จากคุณ : โน้ตครับ (notani26) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:24:08

ความคิดเห็นที่ 15 Toy Story3 ชอบมากเลย ยิ่ง 15นาทีสุดท้ายประทับใจสุดๆ จากคุณ : บราวนี่ชีสเค้กท็อปปิ้งวิคครีม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 15:44:48

ความคิดเห็นที่ 16 ของผมร่วงทั้งตอนกองไฟ ร่วงทั้งตอนจากลา บ่อน้ำตาตื้นจริงๆนะเรา แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 16:18:18 จากคุณ : nusfish เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 16:17:06

ความคิดเห็นที่ 17 ดูในโรงก็ร้องมาแล้ว พอมาอ่านบทความของคุณหมอก็น้ำตาคลออีก... ปีนี้เป็นปีแห่งการจากลาจริงๆค่ะ ผูกพันทั้ง Lost และ Toy Story  พอมาดูถึงตอนสุดท้าย รู้สึกเหมือนจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว โดยเฉพาะ Toy Story ที่ดูมาตั้งแต่ตอนเด็กๆ เทียบอายุแล้วก็พอๆกับแอนดี้ในแต่ละภาค (อาจจะมากกว่านิดหน่อย ) ทำให้รู้สึกเหมือนเป็นเรื่องของตัวเองเลย ปล. จะหาเวลาว่างไปดูในโรงอีกซักรอบค่ะ จากคุณ : Zhen_x2 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 16:26:20

ความคิดเห็นที่ 18 ตอนเตาเผาขยะ ไม่เท่าไหร่สำหรับเราค่ะ แต่ตอนวู้ดดี้จำใจลาจากแอนดี้ ที่มีประวัติศาสตร์ร่วมกันมาตั้ง 10 กว่าปี เรียกว่าวู้ดดี้ลืมตามาก็เห็นแต่แอนดี้ ชีวิตนี้จะเป็นของแอนดี้คนเดียว (เหมือนหมา มักมีเจ้าของเดียว) ึซึ้งมาก ๆ น้ำตาไหลเลย จากคุณ : กระบองเพชรยังตาย เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:16:44

ความคิดเห็นที่ 19 เรื่องนี้นี่เชียร์สุดใจขนาดดิ้นเลยครับ ผูกพันสุดๆ จริงๆ เด็กดูก็สนุกมาก แต่พอเริ่มโตแล้วมาดูอีกแล้วได้ดูภาค 3 ยิ่งแล้วใหญ่ รู้สึกว่ามันลึกซึ้งมากๆ ทำเอาร้องไห้เลยครับฉากสุดท้าย ฉากจับมือรอความตายนี่แค่ขนลุก เพราะรู้ว่าน่าจะมีใครมาช่วย (เดาว่าเอเลี่ยนถูกด้วย) แต่ตกใจแล้วก็ฮามากตอนรู้ว่าเป็นเดอะคลออออ 5555 จากคุณ : เจเล่ไลท์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:19:14

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นหนังที่ดูแล้ว น้ำตาซึมๆเลยอ่า ความรักเพื่อน ความรู้สึกผูกพันกับของเล่นในวัยเด็กใครที่มีฟีลนี้ ดูเรื่องนี้แล้วจะซึ้งอ่ะ จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:57:02

ความคิดเห็นที่ 21 ให้ 8 เต็ม 10 โฟกัส ไม่ค่อยถูกจุดเท่าไร เหมือนจะบอกให้เอาของไปบริ..... แต่กลับบอกว่าสถาณเลี้ยงเด็กเป็นตัว...ลายของ เอาไปให้เ็ด็กที่ไม่ได้เดือดร้อน มีของเล่นเยอะแยะอยู่แล้วดีกว่า เออ ตกลงยังไงแน่ แปลกประหลาดดี แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 19:42:37 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 19:41:47 จากคุณ : The Gentleman เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:39:22

ความคิดเห็นที่ 22 เราร้องไห้ตอนแอนดี้กอดกับแม่ก่อนที่จะไปเรียนอ่ะ ตอนที่เหมือนจะโดนไฟเผาก็ร้อง เป็นหนังที่ทำเราอ้าปากค้างหลายตอนมาก.... เวลาเห็นโตโตโร่แล้วอยากกรี๊ด โตโตโร่ของหนูๆๆๆๆๆๆ ปล. แอบจิ้นให้แอนดี้กับน้องบอนนี่ด้วยแหละ 555 จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:51:33

ความคิดเห็นที่ 23 ซิด เด็กดัดฟันตัวแสบในภาคแรก ... อิ อิ จากคุณ : MaewLaay เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 20:21:17

ความคิดเห็นที่ 24 ฉากโดนไฟเผา เกือบจะร้องไห้ จากคุณ : Xabi alonso เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 20:21:35

ความคิดเห็นที่ 25 ไม่ได้บอกถึงให้นำไปบริจาคนี่ครับ วู๊ดดียืนยันตลอดว่า เขาจะไม่ทิ้งเพื่อนๆที่เหลือ แม่แอนดี้ก็แค่หยิบผิดไปเท่านั้น แต่พวกเพื่อนๆ นึกว่าถูกทิ้ง จึงอยากไปอยู่กับพวกเด็กในที่รับบริจาค เพราะมันได้เล่นกับเด็กซึ่งดีกว่าอยู่ห้องใต้หลังคาแน่ๆ แต่เมื่อไปก็พบว่าถูกกีดกัน ให้ไปอยู่กับเด็กที่เล็กจนเกินกว่าจะเล่นของเล่นอย่างถนุถนอม แต่ส่วนวู๊ดดี้หลงไปอยู่กับเด็กคนที่ได้รับของตอนหลังมาพักนึงก็รู้ว่าเด็กคนนี้รักของเล่นจริงๆ วู๊ดดี๊ยังเผลอยิ้มตอนที่อยู่กับเด็กเลยครับ แต่ที่เลือกจะลาจากแอนดี้ในตอนท้าย ก็เพราะมันถึงเวลาครับ วู๊ดดี้รู้ดีครับว่ายังไงแอนดี้ก็คงไม่เล่นกับพวกเขาไปตลอด จึงเลือกเก็บความทรงจำดีๆ และบอกลาแอนดี้ เพื่อมาอยู่กับเพื่อนๆและคนที่พร้อมจะรักของเล่นอีกครั้ง และความทรงจำทั้งหมดก็จะอยู่กับพวกเขาไปนานแสนนาน จากคุณ : พื้นที่เป็นสุข เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:23:46

ความคิดเห็นที่ 26 ร้องไอ้สิบนาทีสุดท้าย T^T มันผูกพันกะตัวละครจริงๆนะ ใครจะดู อย่าลืมดูสองภาคแรกก่อน เดี๋ยวพอดูภาคสามจะได้ฟีลเต็มที่เลยย จากคุณ : ยูสึยุ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:30:09

ความคิดเห็นที่ 27 ตอนแอนดี้หยิบของเล่นทีละตัว แล้วให้หนูบอนนี่ แถมยังเอามาเล่นด้วยกัน อีก ภาพแอนดี้ตอนเด็กๆ แวบมาเลย รู้เลยว่าเขาผูกพันแล้วก็รักของเล่นทุก ตัวแค่ไหนถึงจะผ่านมาสิบๆปี มันไม่ใช่แค่ของเล่นแต่มันคือเพื่อนอ่ะ จากคุณ : จากใจที่สูญศรัทธากลับมีพลัง เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:12:15

ความคิดเห็นที่ 28 ชอบมาก ภาคนี้ภาพสวยงามมาก เราตะลึงตั้งแต่ฉากชั้นวางของและกระดานแปะรูปของแอนดี้ มันเหมือนจริงมากจนเราตกใจ เรามาพีค ตอนที่แม่เดินเข้ามาในห้องแอนดี้   ห้องที่เด็กชายเคยอยู่มาแต่น้อยแปรสภาพเป็นห้องว่างเปล่าเสียแล้ว บวกกับบทพูดของแม่ลูกทำเอาเราน้ำตาซึม แล้วที่ทำให้อดไม่ได้จริงๆก็ตอนที่แอนดี้นั่งลงสาธิตของเล่นของเขา  หมดเลยเรา น้ำตาแหมะๆๆ อยากจะปาดก็กลัวเลอะแว่นตา พลางบ่นกับตัวเองในใจว่า อย่าคิดแทนของเล่นสิ  (ยิ่งคิดยิ่งอิน) เหล่าของเล่นที่ห่างเหินกับเจ้าของมานานคงจะดีใจกันมาก   ในที่สุดพวกเขาก็ได้เล่นกับแอนดี้อีกครั้ง แม้จะเป็นครั้งสุดท้าย ภาพเมื่ออดีตที่พวกเขาเคยเล่นกันเมื่อตอนเริ่มต้น กลับมาอีกครั้งในฉากนี้ เราดีใจไปกับพวกเขาจริงๆ ถึงแม้พวกเขาจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็ไม่มีวันลืมพวกนายหรอกนะเหล่าของเล่น จากคุณ : สู่ความเวิ้งว้างอันไกลโพ้น (paynegray) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:44:09

ความคิดเห็นที่ 29 เย้ยยย เพิ่งรู้ว่านู๋ซิดกลายเป็นเด็กเก็บขยะ 555+ พูดถึง Toy story ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะทำให้เราผูกพันธ์กะตัวการ์ตูนได้มากขนาดนี้  ดูฉากจบพร้อมน้ำตาไหลพรากๆ เดี๋ยวรอแผ่นออกมาจะซื้อเก็บไว้แบบครบเซ็ททุกภาค หวังว่าจะมีทำออกแบบ special T^T จากคุณ : คิดถึงมันผิดไหม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:52:18

ความคิดเห็นที่ 30 ผมร้องตอนส่งต่อของเล่นให้บอนนี่ T_T ไม่ชอบแบบ 3D รู้สึกว่าไม่คุ้มค่าเทคนิค ดูแบบธรรมดาก็ได้เรื่องได้อรรถรส จากคุณ : สีร (สีร) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:52:31

ความคิดเห็นที่ 31 เย้ยยย เพิ่งรู้ว่านู๋ซิดกลายเป็นเด็กเก็บขยะ 555+ พูดถึง Toy story ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะทำให้เราผูกพันธ์กะตัวการ์ตูนได้มากขนาดนี้  ดูฉากจบพร้อมน้ำตาไหลพรากๆ เดี๋ยวรอแผ่นออกมาจะซื้อเก็บไว้แบบครบเซ็ททุกภาค หวังว่าจะมีทำออกแบบ special T^T จากคุณ : คิดถึงมันผิดไหม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:52:33

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับบทความดีๆแบบนี้ค่ะ ดูหนังมาจะอาทิตย์นึงแล้วยังอินไม่หายเลย อ่านแล้วอยากดูอีกรอบ น้ำตาไหลพรากไม่รู้ตัวเลยเรื่องนี้ ตอนร้องไม่รู้ตัวด้วว่าร้องไห้ทำไม? มีอะไรให้ร้อง? มันประทับใจสุดขีด ความอบอุ่น ความลุ้นระทึกมันสะสมมาตลอดเรื่อง ของเรามาไคลแม็กซ์ตอนที่แอนดี้ยกวู้ดดี้ให้บอนนี่ ที่ผ่านๆมาเห็นแต่วู้ดดี้รักแอนดี้ที่สุด ชีวิตนี้ยกให้แอนดี้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นแอนดี้คือที่หนึ่ง ภาคหนึ่งก็น้อยใจว่าแอนดี้ไม่รักบ้างล่ะ (ตอนบัซมา) ภาคสองก็ จะกลับไปหา แอนดี้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ สุดท้ายในภาคนี้ได้รู้ว่าแอนดี้ก็รักวู้ดดี้มากมายเหมือนกัน นี่มัน.........โฮ T_________T แอนดี้เอ๋ย แกเกิดมาโชคดีจริงๆที่มีเจ้านายดีขนาดนี้ ชอบรายละเอียดของหนังด้วยค่ะ บัสเตอร์(?)ลูกหมาน้อยในภาคสองที่เคยวิ่งซนตอนนี้กลายเป็นคุณปู่ไปแล้ว น่ารัก555 สุดท้าย แอบสะใจ ซิดเด็กซาดิสม์กลายไปเป็นเด็กเก็บขยะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เป็นความแค้นที่สะสมมาตั้งแต่ภาคหนึ่งที่ดูไปประมาณสามร้อยรอบ รักหนังเรื่องนี้จริงๆ จะคอยดีวีดี.... แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 23:01:58 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 23:01:45 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 22:55:00 จากคุณ : ไม่มียี่ห้อ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:53:37

ความคิดเห็นที่ 33 เศร้าสุดกับฉากที่แม่เข้ามาแล้วใจหาย ที่ลูกชายจะจากไปแล้ว น้ำตาไหลพรากๆ อินโคตรๆๆๆๆๆๆๆๆ คิดถึงแม่ มีรางวี่รางวัลอะไรพอให้ได้ ก็ยกให้เค้าไปเถอะ ภาคนี้มันสุดตรีนจริงๆ จากคุณ : คนไทยในต่างมุม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 23:21:41

ความคิดเห็นที่ 34 เสียดายน้องโบเหมือนกัน สาวแกะมักจะฉลาดกว่าคนอื่นๆนะ อย่างน้อยก็ไม่วู่วามเท่าแม่ควาวเกริ์ล จากคุณ : doxday เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 00:29:57

ความคิดเห็นที่ 35 เป็นหนังเรื่องโปรด ชอบชื่อเหมือนตัวเอง 555 แล้วก็เนื่อเรื่องตัวละครทุกยอ่างลงตัวมากๆ ค่ะ...เป็นหนังเรื่องเดียวที่ต้องการซื้อแผ่นเก็บไว้ทั้ง 3 ภาค ตอนนี้มี 2 ภาค รอภาค 3 มาเติมเต็ม ดูแล้วชอบมากๆ เลยค่ะ เป็นหนังโปรดในดวงใจ ดูไปขำไป ฮาไป แล้วก็ร้องไห้อย่างตื้นตันใจ ในฉากที่แอนดี้ขับรถจากไป หลังเอาของไปให้เด็กหญิงเจ้าของใหม่ของเจ้าทอยๆ ทั้งหลาย ... ทอยเองก็ร้องไหร้แบบว่าปลดปล่อยความรู้สึกและน้ำตาแบบสุดๆ... ทั้งเศร้ากับการจากลา และดีใจกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ของทั้งแอนดี้ เจ้าทอยทั้งหลายและเด็กหญิงเจ้าของคนใหม่ ^___^ ประทับใจสุดๆ อยากให้ทุกคนได้ดูกันค่ะ ขอบคุณสำหรับบทความดีดีค่ะ เอาไปเรย 3 กีบเหนาะๆ :) จากคุณ : ToY (tiny) เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 00:32:39

ความคิดเห็นที่ 36 น้ำตาซึมตั้งแต่ตอนเรื่องแล้วครับ ตอนทื่ Andy ส่งเสียง Hello มาทางโทรศัพท์ แล้ว Woody ทำหน้าแบบว่า .. คิดถึงเหลือเกิน แบบว่า .. เฮ้อ .. เป็นแบบนี้เลยกับความสัมพันธ์ รวมทั้งการจากกันด้วยความเข้าใจ ไม่ได้ไม่รักแต่เต็มใจยกให้คนที่จะดูแลได้ดีกว่า รอดูเรื่องต่อไปของ Pixar แบบว่าชื่อนี้การันตีได้เลยว่าได้ดูของดีแน่อน !! ปล. Sid โตมาเต้นมันส์นะ น่าไปเล่น Step Up !! จากคุณ : Boy4Boyz เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 03:01:55

ความคิดเห็นที่ 37 ชอบมาก น้ำตาซึม และอิ่มเอมใจ จากคุณ : Zantha เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 07:12:23

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นภาคที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ ค่ะ ดูไปร้องไห้ไปหลายฉากเลย ผูกพันมาก ๆ   ที่รู้สึกดีมากยิ่งขึ้นไปอีก เพราะได้พาลูกสาววัย 4 ขวบ ที่เคยดูภาค 1 และ ภาค 2 ทาง CD และหนังสะกดลูกสาวเรา แบบนั่งไม่ติดเก้าอี้เลยทีเดียว ไปดู รอบแรกเลย เด็กเยอะมาก ๆ แต่ไม่วุ่นวายเลยค่ะ เพราะหนังเอาเด็ก ๆ อยู่ จากคุณ : นิแอน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 08:45:59

ความคิดเห็นที่ 39 แอบปาดน้ำตาตอนแอนดี้ต้องยกของเล่นให้เจ้าของคนใหม่ จากคุณ : ไอติมว๊านหวาน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 09:11:55

ความคิดเห็นที่ 40 กว่า 15 ปี แล้วเหรอ นี่ T^T จากคุณ : กระเทยชายแดน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 09:16:16

ความคิดเห็นที่ 41 เมื่อวานดูอีกรอบก็ร้องไห้ จากคุณ : n I n E b A n K y เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 09:20:18

ความคิดเห็นที่ 42 แอบใจหาย นี่เราจะไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้ภาคอื่นๆอีกแล้สหรือนี่ ปล.ตอนจับมือกันลงหลุมไฟนี่สุดๆ ตอนจบก็นะ จะมาอธิบายทำไม อร๊ายยยย จากคุณ : moshita เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 11:01:42

ความคิดเห็นที่ 43 รอไปดู พากษ์ไทย อีกรอบ . . . วู้ดดี้ นี่เสียงน้าสรพงษ์ ใช่มั๊ย ? จากคุณ : ynwa เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 11:17:28

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณ สำหรับบทความเจ๋งๆ้เหมือนเดิมครับ ส่วนผม ได้ประสบการณ์ลาจาก อย่างต่อเนื่อง เพราะว่าหลังจากดูหนังเสร็จวันเดียว หมาที่เลี้ยงมา 14 ปี ก็มาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ T-T ตอนนี้ยังคิดถึงมันไม่หาย... ส่วนหนัง คาดว่าจะมีรอบที่ 3 และ 4 แน่นอน 55+ ^0^ จากคุณ : P_Pond_P เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 13:28:43

ความคิดเห็นที่ 45 TT_TT อ่านแล้วอยากจะร้องไห้อีกรอบ เราดูแล้วน้ำตาซึมหลายครั้งค่ะ แต่ตอนจบถึงกับปล่อยโฮออกมาด้วยความซาบซึ้ง ตั้งแต่ฉากที่ทุกคนจับมือกันก่อนจะถูกหลอม ไปจนถึงฉากที่แอนดี้พาทุกคนไปมอบให้บอนนี่ TT_TT ดูแล้วคิดถึงตุ๊กตากระต่ายของตัวเองขึ้นมาทันควัน ตอนนี้มันยังนอนอยู่บนเตียงนอนของแม่ค่ะ ตัวนี้กอดมาตั้งแต่จำความได้เลย ดีใจที่ไม่ได้ทิ้งมันไปไหน ตกหลุมรักน้องแอนดี้ค่ะ (ฮุฮิ) เด็กคนนี้รักของเล่นของเขามากจริงๆ ชอบฉากที่แนะนำของเล่นแต่ละตัวให้บอนนี่มาก แอนดี้ผูกพันกับทุกคนมากจริงๆ TTUTT ชอบมากค่ะ ให้ดูอีกกี่รอบก็ไม่เบื่อ จากคุณ : จามะริด เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 13:35:02

ความคิดเห็นที่ 46 แนะนำว่าควร หยิบเอา Toy story 1 & 2 มาดูก่อนไปดู Toy story 3 เพราะมันจะทำให้เราอินกับมันมากขึ้น ดูกี่รอบก็ร้องไห้ T___T ชอบมากกกกกกกกกกก จากคุณ : n I n E b A n K y เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 13:47:20

ความคิดเห็นที่ 47 ร้องตอนสุดท้ายเหมือนกันครับ ที่ร้องไม่ใช่แค่ซาบซึ้งที่เห็นความผูกพันของแอนดี้กับเหล่าของเล่นแต่เพียงอย่างเดียว แต่ร้องเพราะตัวเราเองก็ผูกพันกับหนัง กับเหล่าของเล่นนี้เช่นกัน เหมือนทอย สตอรี่เป็นอนิเมชั่นยุคแรกเริ่มที่อยู่กับเรามากว่า 10 ปี (ผมดูภาคแรกตอน 8 ขวบ ตอนนี้ 24) พอถึงเวลาจากลากัน มันก็ชวนให้เรานึกถึงความหลังเก่าๆที่เรามีกับหนังเรื่องนี้ (กลับบ้านเห็นหุ่นบัซ ไลท์เยียร์ของผมที่เลิกเล่นไปนานแล้ว ตั้งอยู่บนชั้นวางหนังสือ ยังแอบใจหาย (คิดในใจว่าบัซมันจะโกรธเราไม๊นะ 555+)) สุดท้าย ชอบ เดอะ คลอววววววววว์ มากครับ ฮ่าๆๆๆ จากคุณ : A E Y A U D D A เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 14:08:08

ความคิดเห็นที่ 48 - ชอบที่สุดคือฉากสุดท้ายเลยค่ะ ที่เหล่าของเล่น ได้เล่นกับเจ้าของอีกครั้งค่ะ ประทับใจมาก - ฮาสุดๆ คือ ตอนที่ บั๊ซเป็นเวอร์ชั่นสเปนค่ะ ฮามาก (เรากับพี่หัวเราะดังกว่าเด็กๆ อีก)         ป.ล.  ยังไม่ได้อ่านนะค่ะ แต่ขอแปะความประทับใจไว้ก่อน แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 14:46:32 จากคุณ : purin-pompom เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 14:44:56

ความคิดเห็นที่ 49 อ่านแล้วซึ้งนึกถึงหนังแล้วน้ำตาซึม ในช่วงที่วู้ดดี้กับเหล่าของเล่นนั่งมองแอนดี้ขับรถจากไป เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูกจริง ๆ เต็มไปด้วยอารมณ์จนไม่น่าเชื่อนี่การ์ตูนนะ สื่ออารมณ์ได้ดีกว่าคนอีก เฮ้อ..เป็นหนังที่ประทับใจจริง ๆ จากคุณ : BeMuay เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 16:35:46

ความคิดเห็นที่ 50 Toy Story 3 น่าจะจับใจผู้ใหญ่มากกว่าเด็กๆ เพราะเนื้อเรื่องพูดถึงการจากลา การผลัดพราก การเสียสละ และมิตรภาพ ตอนท้ายๆ ดูกี่ทีึก็น้ำตาไหล TT จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 18:21:21

ความคิดเห็นที่ 51 ยังไม่เคยดูเลยค่ะ ทั้งภาค 1 และ 2 ก็เลยไม่กล้าไปดูภาค 3 แต่พออ่านในกระทู้นี้แล้วอยากดูมาก ๆ เลยค่ะ คงต้องไปหาหนังเก่ามาดู ว่าแต่ หนังเรื่องนี้มันกี่ปีแล้วคะ ตั้งแต่ภาค 1 จากคุณ : เส้นหมี่ผัดขี้เมา เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 20:52:31

ความคิดเห็นที่ 52 Real life จากคุณ : NamaMic เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 21:56:29

ความคิดเห็นที่ 53 ประทับใจคะ  แต่ก็ยังร้องไห้ น้อยกว่า แอนนิเมชั่น เรื่องอื่นๆ ของ Pixar คงเป็นเพราะว่า เรายังไม่เคยดู ภาค 1-2 แน่ๆเลย จากคุณ : SuPerHyPerOverUltraGLUE เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 22:30:17

ความคิดเห็นที่ 54 นอกเรื่องนิด ทำไมปีนี้ แมคโนดัล (Mc) ไม่ทำตุ๊กตาแลก แบบแฮปปี้มิล  ถามพนักงาน เค้าก็บอกไม่รู้  อยากเก็บสะสมจัง จากคุณ : vivivaka เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 23:32:10

ความคิดเห็นที่ 55   ใช่ค่ะ รอตุ๊กตาจากแม็คเหมือนกัน ปีนี้ไม่มีรึไงนะ จากคุณ : numeanjung เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 12:46:11

ความคิดเห็นที่ 56 ประทับใจมากค่ะ เรายิ้มทั้งน้ำตาตั้งแต่ฉากเปิดเรื่อง จนต้องร้องไห้จริงๆจังๆ กับช่วงสุดท้ายของหนัง กระตุกหัวใจมากๆ ตอนที่บอนนี่เอื้อมมือมาจะหยิบวู๊ดดี้แต่ Andy ชักมือกลับ มันทำให้เห็นว่า นอกจากวู๊ดดี้จะคิดว่า We belong to Andy แล้ว Andy เองก็ belong to his toy เหมือนกัน :)   ภาคนี้ รัก Andy มากค่ะ โดยเฉพาะสายตาสุดท้ายก่อนขับรถออกไป -Toy Story 3 สมกับการรอคอยค่ะ- ปล. เนื้อหากระทู้ทำหนูร้องไห้ TT_TT จากคุณ : สนามบอลสีน้ำตาล เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 13:25:09

ความคิดเห็นที่ 57 มีภาพยนตร์ไทย+เทศ+การ์ตูนต่างๆมากมายที่ผมต้องเสียเงินเก็บซื้อแผ่นแท้เก็บสะสม toy story 1-2 และ3 เป็นหนึ่งในนั้นครับ จากคุณ : ชัยiriver เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 16:19:32

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่อยากจะเชื่อว่าผมจะสามารถร้องไห้ด้วยอารมณ์อาลัย พร้อมกับอารมณ์เปี่ยมสุข ได้พร้อมๆกัน อินกับความรู้สึกแอนดี้มากๆอ่ะครับ ผมก็เพิ่งรู้ตัวว่ารักและผูกพันธ์กับเรื่องนี้มากเท่านี้ รัก Toy Story รัก Pixar มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆที่สุดเลย ~~ จากคุณ : ถั่วงอกเป็นฆาตกร เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 21:05:48

ความคิดเห็นที่ 59 เพื่อนเตือน เมิง เศร้ามากตอนจบ ไปดูร้องไห้ตาแดง ร้องแบบสะอื้นเลย อ้าก ไปดูมารอบสอง รอบสองแค่น้ำตารื้นๆรอบแรกนี่หนักเอาการ ฮ่าๆ จากคุณ : KewKaw เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 21:57:14

ความคิดเห็นที่ 60 ยังไม่ได้ดูเลย --" เจออาหมอบิ๊วท์ซะขนาดนี้ คงต้องหาเวลาไปดูให้ได้แล้วละ ปอลอ ตอนเรื่อง Up นี่ผมก็ว่าเอากันถึงตายไปรอบแล้วนา ยังจะมีอะไรเทพกว่านั้นอีกเหรอเนี่ย O_o" (ยิ่งผมได้ดู Toy ทั้งภาค 1&2 ในโรงมาครบแล้วด้วย) Pixar นี่น่ากลัวจริงๆ --" จากคุณ : ลูกจ้างดีเด่น เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 17:35:08

ความคิดเห็นที่ 61 เริ่มเรื่องมาเราก็ร้องไห้แล้วอ่ะ ไม่ได้เว่อร์นะ T_______T จากคุณ : เซียนซากุระ เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 21:54:45

ความคิดเห็นที่ 62 เอา Oscar ภาพยนตร์ยอดเยี่ยมไปเลย ถ้า Oscar กล้าให้การ์ตูน สุดยอดของสุดยอด ยิ่งถ้าเคยดูภาคเก่ามาก่อน บทดี  เนื้อเรื่องดี    มุขเยอะ   ตลกตอน เอาแป้งมาแทน โปเตโต้มาก ตลกตอนสเปนมาก  คิดได้ไง ตอนจบ ผมไม่ได้แค่น้ำตาคลอนะ  ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย ตั้งแต่ดูหนังมายังไม่ค่อนร้องไห้เยอะเท่านี้มาก่อน เคยแต่ซึมๆ จากคุณ : tan_www เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 23:42:46

ความคิดเห็นที่ 63 ดูIMAXมาตะกี้นี่เอง รู้สึกว่าเหมือนดู3dโรงธรรมดา(ยี่ห้ออื่น)อ่ะ มันไม่ค่อยเวอร์เหมือนimaxเรื่องอื่นๆเลย จากคุณ : ปลาทองมองแมว เขียนเมื่อ : 21 ส.ค. 53 23:46:50

ความคิดเห็นที่ 64 ร้องไห้เหมือนกัน ตอนดูภาคแรก เราอายุ 13 ตอนนี้ 28 แล้ว มันผูกพันธ์กับหนังจริงๆแหละ ตอนจบนี่น้ำตาร่วงเลยง่ะ จากคุณ : delicious เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 13:52:14

ความคิดเห็นที่ 65 พี่หมอคะ ฝากสิ่งเล็กๆ ฯ ไว้อีกเรื่องนะคะ เสียน้ำตาเหมือนกัน แต่คนละแบบ ^^ ยังไม่ได้ไปดูทอยเลยยย เดี๋ยวกลับมเาม้นอีกรอบค่ะ จากคุณ : นางฟ้า ชากังราว เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 15:11:01

ความคิดเห็นที่ 66 ไม่เคยดูมาก่อนเลยค่ะ ทั้งภาค 1 และ 2 ทั้งๆที่ดูการ์ตูนเรื่องอื่นเกือบครบ มาดูเอาพร้อมกัน 1-2 ก่อนจะไปดู 3 วันรุ่งขึ้นนี่แหละ เห็นด้วยจริงๆว่า 3 สนุกกว่า 1-2 มาก และจบได้ดีแบบ โดนใจจริงๆ ถึงจะคิดถึงแอนดีก็เหอะ ทำเอาน้ำตาซึมได้เลยค่ะ (ตอนแอนดีเอาของเล่นยกให้บอนนี่) ps. ตอนกลางๆเรื่อง เหมือนดูหนัง action ผู้ใหญ่ยังไงพิกล มีหลอกลวง ซ่อนเงื่อน เจ้าพ่อหมีชมพูเหมือนพวกตัวร้ายในหนังaction เอามากๆ จากคุณ : angpang เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 19:09:13

ความคิดเห็นที่ 67 พึ่งได้ไปดูวันนี้เองคะ ร้องไห้เลย ซึ้งมากเลยคะ ดีนะไม่ดูแบบ3D ไม่งั้นแว่นเขาเปียกแน่ๆเลย จากคุณ : seafaring (seafaring) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 20:37:42

ความคิดเห็นที่ 68 ภาค 1 ก็มีฉากเอาตายอยู่นะคะ ตอนที่ Buzz พยายามจะบินออกทางหน้าต่างน่ะค่ะ . . . ว่าแต่ว่า ดูตั้ง 2 รอบไม่ทันเห็น Totoro เลย T^T จากคุณ : ปานิปานิ เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 21:33:54

ความคิดเห็นที่ 69 มีความทรงจำดีๆกับหนังเรื่องนี้  โดยเฉพาะภาค3   <3 จากคุณ : อมยิ้มอันเล็ก เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 23:11:47

ความคิดเห็นที่ 70 เรื่องนี้ เข้าขั้น การ์ตูน คลาสสิค สุดโปรด ในชีวิตผมเลยทีเดียว ดูตั้งแต่เด็ก ยันอายุ 30 ต้น แล้ว ความรู้สึกของผม น้ำตามันเอ่อตอนที่ Andy ชะงัก และ ถอยมือที่ถือ วู้ดดี้ กลับมา ในตอนท้ายของเรื่อง ไม่ว่าจะสีหน้า ดวงตา ที่บอกความรู้สึก ที่ไม่นึกเลยว่า การ์ตูน จะทำให้ เรารู้สึกสัมผัสได้มากขนาดนี้ ชอบมากครับ ไม่สมควรพลาดการดู ด้วยประการทั้งปวงครับ จากคุณ : น้ำตาลแมว คือ แมวสีน้ำตาล เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 23:12:17

ความคิดเห็นที่ 71 ผมติดฝนที่ตกหนักที่พารากอนเมื่อปลายสัปดาห์ จะทำอะไรนอกจากดูหนังฆ่าเวลา ป๊าด  ถึงกับเสียน้ำตาตอนหนังใกล้จบ นึกถึงวัยเด็กของเรา นึกถึงความผูกพัน หนังทำให้พวกใกล้ยุคตุลาอย่างผม สัมผัส ความรู้สึกยึดเหนี่ยว นี่โตมาปล่อยวางไปได้หลายอย่าง มาเจอเจ้าเรื่องนี้เข้า อึ้ง ซึ้ง  ประทับใจมากครับ จากคุณ : กระโดดนอกบ้าน (CoolCorner) เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 23:36:05