ความคิดเห็นที่ 1 ช่วงหลังๆ มานี่ ดูแล้วเครียดยิ่งกว่าตอนที่ มีซิล อยู่ซะอีก เกลียดขี้หน้าพีดัมขึ้นตะหงิดๆ จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:45:03

ความคิดเห็นที่ 2 แวยา ต้องการให้ยูซินเป็นกษัตริย์ค่ะ เพราะไม่ไว้ใจต๊อกมานและไม่มั่นใจคนที่จะสืบทอดจากต๊อกมานว่าจะคุ้มครอง ดูแล เผ่าคาย่าได้ดีต่อไปหรือไม่ จึงต้องการให้ยูซินเป็นกษัตริย์เพราะยูซินมีเชื้อสายเผ่าคาย่าอยู่ พีดัม คิดว่าเขาซื่อสัตย์นะคะ แต่เพราะความรัก ต้องการกำจัดยูซิน ยูซินจึงเดือดร้อนคะ ตอนนี้ซื่อสัตย์แต่อีกหน่อยจะไม่ซื่อสัตย์แล้วคะเพราะความรักแท้ๆ รักที่หวังแต่จะครอบครอง แต่ไม่ใช่รักที่ซื่อสัตย์และเสียสละแบบยูซิน เราดูไปดูมาเราเริ่มไม่ชอบต๊อกมานค่ะ ต๊อกมานไม่เชื่อใจยูซินจริง ทั้งที่ถ้าไม่มียูซิน ต๊อกมานไม่มีวันได้มาถึงวันนี้ โกรธต๊อกมานมาก เพราะยูซินน่าสงสารมาก ยูซินทำทุกอย่างเพื่อต๊อกมานได้แท้ๆ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 18:27:22 จากคุณ : โจ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 17:51:52

ความคิดเห็นที่ 3 ต๊อกมานแค่ต้องการคานอำนาจคนของตัวเองให้สมดุลก็เท่านั้นเอง การบริหารบ้านเมืองจะได้ไม่มีปัญหา แล้วอีกอย่างวอลยา (ฉบับพูดเกาหลีออกเสียงแบบนี้อะ) ก็มีกองกำลังในมือ เลยต้องปรามๆไว้ก่อน ส่วนตาทึ่มยูซินเราว่าต๊อกมานเชื่อใจว่าไม่ทรยศตัวเองแน่ๆ แต่ชีหงุดหงิดว่าทำไมป๋ายูชินต้องร้ากรักพวกคายาจะเป็นจะตายขนาดนั้นก็เท่านั้นเอง จะสปอยล์แล้วน้า เดี๋ยวต่อมาวอลยากับพวกก็สวามิภักดิ์กับต๊อกมานแต่โดยดี เพราะชีลงทุนเผาบันทึกรายชื่อชนเผ่าคายาจนหมดสิ้น ทำให้ชาวคายากลายเป็นประชาชนชาวชิลลาโดยสมบูรณ์ ส่วนพีดัม เกิดมาอาภัพอะ พ่อแม่ก็ไม่ใส่ใจ อาจารย์ก็ไม่มีจิตวิทยาในการเลี้ยงเด็ก เลยเติบโตมาแบบเด็กมีปัญหา ต้องการความรักอย่างมากที่สุด หลังๆที่กลายเป็นกบฏก็เพราะไม่รู้จักเชื่อใจต๊อกมาน+พวกเสี้ยมเยอะ โดยเฉพาะยอมจง (ไม่ชอบหน้าตาคนนี้มากๆ) สุดท้ายก็เลยต้องถูกฆ่าตาย ตายแบบน่าสงสารด้วย ต่อหน้าคนรักเลย เศร้าได้อีก แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 18:04:08 จากคุณ : ottelia เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:02:50

ความคิดเห็นที่ 4 โจ๋แรนเจอร์   เราก็ไม่ชอบต๊อกมานเหมือนกันค่ะ  ดูเหมือนว่าจะรักท่านยูซินอยู่ลึกๆๆ  แต่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ต้น ดูใจกันไม่ออกแล้วจะเรียกว่าัรักได้ยังไง ottelia   เห็นตอนจบแล้วแอบสะใจอ่ะ ตอนเปิดตัวแรกสุดชอบพีดัมมากเลย แต่พอดูไปสักพัก เริ่มเข้ามาอยู่ในราชสำนักแล้วเริ่มไม่ชอบ พอโทษว่าทุกอย่างเป็นเพราะการเลี้ยงดูของอาจารย์แล้วเริ่มเกลียด พอถึงตอนใส่ความท่านยูซินนี่เกลียดมากแล้วค่ะ   ยิ่งดูยิ่งอิน สงสารท่านยูซิน  นับถือใจด้วย  แต่โมโหต๊อกมานมา่กๆ จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:12:17

ความคิดเห็นที่ 5 เราก็ไม่ชอบพีดามเหมือนกันค่ะคุณเฉลียงสีชมพู จากคุณ : โจ๋เรนเจอร์ เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:14:27

ความคิดเห็นที่ 6 คุณเฉลียงสีชมพู : นานๆจะเจอคนชอบป๋ายูซินเหมือนกัน 5555 ส่วนใหญ่จะกรี๊ดพีดัมกัน ไม่รู้ว่าหล่อหรือเท่ตรงไหน (แม่ยกพีดัมจะมาถล่มมั้ยเนี่ย 555) แต่พอดูตอนจบก็แอบสงสารให้นิดนึง อ้อ เดี๋ยวต่อไปท่านยูซินจะต้องเข้าคุกด้วยน้า แต่ต๊อกมานก็พยายามหาทางช่วย ตอนที่ต่อรองกับวอลยาและให้สัญญาว่าจะเผาบันทึกรายชื่อนั่นอะแหละ เพราะฉะนั้นก็ให้อภัยต๊อกมานไปเหอะ 5555 จากคุณ : ottelia เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:22:51

ความคิดเห็นที่ 7 นี่ตกลงว่าที่เราเกลียดพีดัม เพราะแอบชอบท่านยูชินอยู่ลึกๆหรือคะนี่ 555 ท่านยูชินจะเข้าคุกหรือขึ้นเขาลงห้วยก็เอาเถอะค่ะ แค่รู้ว่า่ต๊อกมาน พยายามจะช่วยอยู่ หนักแค่ไหนก็สบายอยู่แ้ล้ว   ไม่ใช่มานั่งไม่ไว้ใจกันอยู่อย่างนี้ตอนนี้  ชิส์ จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:29:57

ความคิดเห็นที่ 8 ต๊อกมาน ด้วยใจจริงแล้ว ไว้ใจทั้งยูซินและพีดามทั้งคู่ ไว้ใจอย่างมากด้วย แต่ดูแล้วคงต้องเข้าใจหัวอกคนเป็นผู้ปกครองประเทศนิดนึงว่า ด้วยฐานะ และความรับผิดชอบที่อยู่บนบ่าตลอดเวลา ต้องทำยังไงบ้าง จะให้ใช้ความรู้สึกตัวเองตัดสินก็คงไม่ได้ ต๊อกมานถึงบอกให้ยูซินตัดขาดกับวอลยาและเผ่าคาย่า (ก็มันจริงนี่ ที่วอลยาคิดจะให้ยูซินขึ้นเป็นพระสวามีของต๊อกมานเพื่อสืบต่ออำนาจหลังจากหมดสมัยของต๊อกมาน) ต๊อกมานรู้อยู่เต็มอกว่ายูซินจงรักภัคดีแค่ไหน ไม่เคยระแวงเลย แต่จะมาให้ละเว้น หรือทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นมันก็จะกระทบอีกหลายฝ่าย ยูซินเองก็ต้องมีส่วนรับผิดชอบ เพราะวอลยาเป็นคนในปกครอง เหตุการณ์คล้ายๆ กันนี้ก็เกิดกับพีดามด้วยในตอนหลังๆ ที่พวกลูกน้องหาเหามาใส่หัวให้ จนพีดามต้องวิ่งแจ้นมาเคลียร์กับต๊อกมานตัวต่อตัวตลอด ซึ่งต๊อกมานก็เข้าใจ แต่ก็คอยบอกว่า พีดามผิดพลาดที่คุมลูกน้องไม่ได้ ต๊อกมานก็จะจัดการให้เอง แล้วส่งพีดามไปที่อื่นก่อน แต่นั่นกลับทำให้เกิดความเข้าใจผิด ด้วยการเสี้ยมของลูกน้อง และปมในใจที่มีมาแต่เด็กของพีดาม เรื่องการถูกทอดทิ้ง ทำให้ตัดสินใจผิด พอรู้ตัวก็สาย ต๊อกมานเองก็รู้ตัวเมื่อสาย แม้รู้ว่าพีดามก่อกบฏเพราะอะไร ก็ไม่สามารถให้อภัยได้อีก ต้องมองดูคนรักตายไปต่อหน้า แบบนี้คนที่เจ็บปวดใจที่สุดก็คือต๊อกมานเอง แต่ก็ต้องทำเพราะหน้าที่บังคับ เธอไม่น่าสงสารมากกว่าหรอกหรือ ทางด้านพีดาม ถ้าเป็นคนทั่วไปมองเค้า ใช่ เค้าร้าย เค้ามันทายาทอสูรเลย แต่สิ่งที่เกิดกับเค้าในอดีตล่ะ ลองมองในมุมของเค้าดู ทั้งถูกแม่ทิ้ง ถูกอาจารย์เย็นชาใส่ ไม่อบรมให้ดี การเลี้ยงดูสำคัญมากนะ ที่จะทำให้คนๆ นึงโตขึ้นมาเป็นอย่างไร แล้วตัวเค้าเองก็ไม่ได้โทษอาจารย์นี่ เค้าแค่เรียกร้องให้อาจารย์รักและเห็นใจ แบบนี้ผิดเหรอ ไม่ได้บอกนี่ว่าอาจารย์เลี้ยงไม่ดี เลยต้องเป็นคนเลวแบบนี้ พออาจารย์ตาย คนที่เหลือความสำคัญในชีวิตก็มีแต่ต๊อกมาน ทำทุกอย่างเพื่อต๊อกมาน ถามว่าทำงานซื่อสัตย์มั้ย ซื่อสัตย์ ไม่มีนอกลู่นอกทาง สังเกตว่าเค้าไม่เคยใช้วิธีทรมานนักโทษนะ แต่ใช้วิธีล่อหลอก จนได้ความจริง (ซึ่งคนที่จับมาก็ผิดจริงทั้งนั้น) แล้วรายงานตรงต่อฝ่าบาทเสมอ ไม่งุบงิบ แต่ด้วยเล่ห์เหลี่ยม เค้าจึงใช้วิธีที่ถูกต้องนี่แหละ เล่นงานยูซิน เรียกว่าไม่ได้ใส่ความ แต่มีช่องให้เล่นงานได้ก็ทำ ไม่ใช่เพราะเกลียดยูซิน แต่เพราะต๊อกมานยังไม่รับเขาในฐานะคนรัก ทำให้ไม่มั่นใจว่าวันนึงจะกลับไปหายูซินรึเปล่า เรียกว่าเป็นศัตรูหัวใจมาเงียบๆ ตั้งแต่ไหนแต่ไร พอวันที่ต๊อกมานประกาศว่าจะแต่งงานกับพีดาม ดูสิว่าเค้าทำยังไง กลับยกตำราของอาจารย์ที่เคยหวงนักหวงหนาให้ยูซินทั้งหมด เพราะนั่นไม่มีความสำคัญไปมากกว่าต๊อกมานอีก ดูแล้วเข้าใจหัวอกต๊อกมานหน่อยก็น่าจะดีนะคะ เธอน่าสงสารมาก (ยูซินยังบอกเลย) แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 18:48:51 จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:44:52

ความคิดเห็นที่ 9 ขอตอบ จขกท. แบบนี้นะค่ะ คิดยังไงกับการที่ต๊อกมัน พยายามจะกำจัดแวยาและชนเผ่าโพย่า อยู่ตอนนี้  เพราะอะไรถึงได้ทำแบบนี้ เพราะระแวงเกินไปหรือว่าคาดการณ์ล่วงหน้าได้ถูกจริงๆ ตอนที่พวกแวยาช่วยนางเอกตอนแรก ๆ เขาก็หวังผลเกี่ยวกับชนเผ่าคาย่า หวังว่าจะให้ยูชินแต่งงานกับนางเอก ยูซินจะได้เป็นกษัตริย์มาตั้งแต่แรกแล้ว แวยาเป็นคนแรกที่นางเอกรู้สึกว่าหวังผลบางอย่างจากการที่นางได้เป็นกษัตริย์ เพราะดูจะเป็นคนที่ไม่ซื่อสัตย์กับนางที่สุด พีดัม ซื่อสัตย์ใจมากน้อยแค่ไหนในการทำงาน ? ทำงานเพื่ออะไรอยู่? พีดัมซื่อสัตย์กับนางเอก และประเทศชาติค่ะ เขาตั้งใจทำงานเพื่อนางเอกคนเดียว ทุกอย่างเพื่อนางเอก แม้แต่ตอนที่เป็นกบฏก็เป็นเพื่อนางเอกค่ะ ถ้าฟังตอนที่เขารำพึงตอนท้าย ๆ จากที่โดนยอมจงเป่าหู ถ้าเขายึดอำนาจสำเร็จเขาก็จะได้ครอบครองนางเอกไม่มีใครมากีดกันเขาได้อีก และถ้าเขาทำไม่สำเร็จ เขานี่แหละจะช่วยให้นางเอกสามารถกวาดล้างคนเหล่านี้ และเป็นการกำจัดตัวเขาไปด้วย เขาขอแบกรับภาระนี้ ประมาณว่า สิ่งนี้คือหมากสุดท้าย เป็นสิ่งที่เขาจะทำได้ ตายเป็นตาย พีดามไม่ได้ใส่ร้ายพระเอก แต่เพราะพระเอกต้องมาเสียเพราะลูกน้อง คนในปกครองของตัวเอง พีดามก็รู้สึกดีกับยูชิน แต่เรื่องความรักเขาระแวงมานานแล้ว แต่สุดท้ายเมื่อนางเอกเลือกเขา จะแต่งงานกับเขา เขาก็ได้นำตำราเหล่านั้นไปมอบให้ยูชิน ตามที่อาจารย์ต้องการ แม้เขาจะหวงมันมาก แต่สิ่งนี้ไม่มีความหมายอะไรกับเขาเลย เพราะเขาได้พบสิ่งที่สำคัญกว่า ได้เจอแสงสว่างที่เขาตามหามานาน นั่นคือ ความรักของนางเอก และนางก็รักเขา แต่แอบเกลียดชุนชู และยอมจง มาก ๆ ใจร้ายกับ พีดาม เหลือเกิน แวยา คิดอย่างที่ต๊อกมานสงสัยอยู่จริงหรือไม่? แวยาคิดอย่างที่ต๊อกมานสงสัยจริงค่ะ แต่ยังไม่ได้คิดจะทำอะไรเลย เพียงแต่มีการซ่องสุมกำลังเอาไว้จริง ๆ เพราะไม่ไว้ใจนางเอกค่ะ ตอนพีดามตาย เราสะเทือนใจมาก เพราะว่าคนอย่างพีดามถ้าเขาคิดจะหนีจริง ๆ มีเหรอจะหนีไม่พ้น ฝีมือเก่งขนาดนั้น เขาหนีได้อยู่แล้ว แต่ที่เศร้า และสะเทือนใจคือเขาต้องการไปตายตรงหน้านางเอก เขารู้ว่ายังไงเขาก็ตายแน่ เพราะโทษของเขาคือประหาร แต่มันมิสิ่งที่เขาติดค้างอยากจะบอกนางเอก ประมาณว่าลูกบ้าครั้งสุดท้าย การโดนอาวุธขนาดนั้น เลือดนองแต่ยังคงเดินนับก้าวต่อไป มันเป็นอะไรที่โหดร้ายมาก เขาต้องอดทนมาก ๆ เหมือนเป็นแรงฮึดสุดท้ายของเขาแล้ว ขอได้เห็นนางเอกซักครั้งก็ยังดี การเป็นกบฏนี่ไม่มีสิทธิเข้าพบกษัตริย์นะค่ะ เพราะงั้นพีดามเลยต้องทำแบบนี้ ปล. คนรักยูชิน ก็จะไม่ชอบพีดาม เป็นเรื่องปกติค่ะ เราชอบพีดาม เรื่องเพฮารักยูชินลึก ๆ แต่จริง ๆ ตอนนั้นความรักของนางที่มีต่อยูชินเปลี่ยนไปแล้วนะค่ะ สิ่งที่มีให้คือ ความไว้ใจ และความเชื่อมั่น มีมิตรภาพที่ดีของเพื่อนแท้ แต่สำหรับพีดาม คือความรักที่นางเอกต้องการเป็นสิ่งที่คนอย่างยูชิน ไม่สามารถทำให้ได้ มีแต่พีดามที่ทำได้คนเดียว แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 19:09:50 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 19:03:23 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 18:58:14

ความคิดเห็นที่ 10 1 ต๊อกมานต้องการพิสูจน์ความซื่อสัตย์ของยูชินเรื่องแวยา เพราแม้ต๊อกมานรู้ว่ายูซินไม่มีวันทรยศหากเพียงแต่ถ้าเกิดเหตุร้ายแรงต่อคนของเขาไม่ว่าครอบครัว ลูกน้อง หรือชาวคายา เขาพร้อมทรยศ นี่เป็นสิ่งที่ต๊อกมันกลัวมากกว่า ที่สำคัญคำว่า กองทัพยูชิน เป็นคำที่แสดงให้เห็นว่าในสายตาประชาชนยูชินเหนือกว่าต๊อกมัน ยิ่งทำให้ต๊อกมันระแวงว่ายูชินจะพร้อมครองราชหากประชาชนเรียกร้องมากว่า แม้มีทางเลือกอยู่ว่าต๊อกมันควรแต่งงานกับยูชินเพื่อแก้ความขัดแย้ง หรือเอาชนะยูชินเรียกประชาชนคายามาเป็นของตนไม่ใช่ประชาชนยูชิน (ความเข้าใจที่ต๊อกมันโกรษยูชินที่ยูชินบอกว่า ชาวคายา มันเหมือนแทงใจดำต๊อกมันว่าที่ผ่านมาชาวคายาก็ไม่ได้สำนึกถึงความดีกับต๊อกมันเท่าไหร่ ปู่นะปู่.......ไม่น่าเล้ย) ทำสำคัญที่สุดแวยาคิดทำอย่างนั้นจริงๆ เพราะสิ่งเขาต้องการคือให้ประเทศคายาตระกูลคายามาเป็นใหญ่อีกครั้งโดยใช้ยูชินเป็นเครื่องพร้อมบีบยูชิน 1 บังคับต๊อกมันแต่งงาน 2 ก่อกบฎเพื่อยูชินเป็นราชา (ดูต่อเถอะค่ะเพราะต๊อกมันจะแก้เกมวอลยาอย่างไร ....โหดดีเราชอบจะตาย พีดามหน้าซีด ยูชินโกรษแต่ทำอะไรไม่ได้555+) 2 ถ้าคนดูซับจะทราบค่ะพีดามคิดอะไร"ข้าจะแย่งทุกอย่างจากฝ่าบาท" เป็นคำสอนสุดท้ายมิชิลเพื่อบอกว่าถ้าอยากได้ต๊อกมันต้องแย่งอำนาจจากต๊อกมันแล้วต๊อกมันจะเป็นของเขา เพราะสิ่งเดียวที่พีดามต้องการคือต๊อกมันอะไรที่ทำให้ต๊อกมันรักหรือเป็นของเขาสามารถทำได้หมด เขาเชื่อได้เรื่องหนึ่งคือเขารักต๊อกมันมากแม้เขาอาจเลวร้ายกับใครแต่ต๊อกมันเขาเพื่อต๊อกมันได้ทุกอย่าง ใครน่าสงสารที่สุดสงสารคนละแง่มากกว่า ยูชิน-ถูกกลั่นแกล้งจนน่าตบกบาลคนแกล้งรวมทั้งลูกน้องด้วย ต๊อกมัน-เหมือนทำอะไรดีแต่ไม่มีใครคิดถึงเลย พีดาม-อะไรก็เพื่อรักสุดท้าย.....เพราะรัก ฉากนี้ของต๊อกมันเราน้ำตาคลอเลย...... จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:06:31

ความคิดเห็นที่ 11 เราไม่ใช่แม่ยกพีดัมโดยตรงนะ แต่เราชอบนักแสดงเค้าเล่นเก่งดี ตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าคนที่แสดงเป็น พีดัม คือใคร เราก็สะดุดกับคนนี้แล้ว เค้ามีสเน่ห์แบบ bad guy จริงๆ คนไม่ชอบก็จะบอกว่า ไม่เห็นหล่อตรงไหน แต่บทมันส่ง ให้เค้าหล่อ ไม่งั้นทั้งสาวเกาหลี สาวไทย รวมทั้งสาวๆ อีกหลายประเทศที่เรื่องนี้ไปฉายจะหลงกันได้ขนาดนี้หรอ ไม่เคยเห็นตัวพระรองที่เล่นบทร้ายๆจะได้รับความรักมากขนาดนี้นะ แปลกดี น่าชื่นชมจริงๆ เล่นจนคนเกลียดก็เกลียดเลย ส่วนคนที่รักก็รักมากด้วย ส่วนปู่ยูซินรัง นั้น เราก็ไม่ได้ไม่ชอบอะไรนะ แต่ไม่ได้รัก เพราะเอาไว้บูชา เอ้ย สมควรแก่การเคารพดีกว่า   แอบสงสัยว่า ทำไมบ้านอัลชองรัง มารวมกับหน้าเฉลิมไทย ไม่ไปอยู่บ้านบันเทิงเกาหลี   และสงสัยว่า ทำไมพีดัมไม่ไว้หนวดเหมือน ยูซินรัง กับ อัลชอนรัง ปล เรื่องคำตอบนั้นเราไม่รู้เหมือนกันค่ะ คห ข้างบนตอบไว้หมดแล้ว สำหรับเรา การดูเรื่องนี้ คือ การรอได้เห็นหน้าหล่อร้าย ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ก็มีความสุขแล้วค่ะ อิอิ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 19:19:51 จากคุณ : เปิ่นเอ๋ออารมณ์ปรี๊ด เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:11:16

ความคิดเห็นที่ 12 เราคิดว่าตอนแรกด็อกมันพยายามสลายกลุ่มคาย่าให้ได้มากกว่ากำจัด การนำตัวมาสอบเหมือนการบีบกลายๆ เพราะด็อกมันระแคะระคายมาว่ามีการรวมกลุ่มจัดตั้งกองกำลัง ทั้งๆ ที่ให้ทุกคนเป็นชาวชิลลาและเป็นทหารในกองทัพแล้ว ประมาณว่าจะเอายังไงกับฉันอีก ต้องให้ทำให้แค่ไหน ดูแลทุกอย่างแล้ว ส่วนเรื่องยูซินคงโกรธและน้อยใจด้วยแหละที่เห็นความสำคัญของชาวคาย่ามากกว่าตัวเอง เพราะยูซินเป็นคนที่ด็อกมันเชื่อใจมากที่สุด กลุ่มโพยาของวอลยาเป็นกองกำลังที่เข้มแข็งและแข็งแกร่งมากๆ จะเห็นได้ว่าคนของเผ่าคาย่าได้แทรกซึมไปทั่วทุกหน่วยงาน  ทำให้ด็อกมันระแวงและต้องปรามๆ กันไว้บ้าง ซึ่งจริงๆ จุดมุ่งหมายของวอลยาและพวกก็ต้องการให้ยูซินเป็นกษัตริย์ เพราะหากสิ้นรัชสมัยของด็อกมันจึงจะรับประกันได้ว่าพวกตนจะไม่ถูกกวาดล้างอีกครั้ง ตอนที่ด็อกมันไปเจรจาต่อรองกับวอลยา พวกกลุ่มโพยาก็ไม่ได้มีความรู้สึกเคารพใดๆ กับด็อกมัน ไม่ได้เห็นว่าด็อกมันเป็นกษัตริย์ของพวกเขาเลย ความรู้สึกแบ่งแยกยังคงชัดอยู่ นั่นก็อาจจะสื่อให้เห็นถึงความสมเหตุสมผลว่าทำไมด็อกมันถึงระแวงวอลยา แต่ด้วยความเฉลียวฉลาดชุนชู (มองในแง่เกมส์การเมือง แลกเปลี่ยนกันแบบ win-win) ก็จุดประกายให้ด็อกมันหาทางออกที่ดีในการจัดการกับเผ่าคาย่าได้ ยูซินเป็นวีรบุรุษ เกิดมาในครอบครัวที่ดี อบอุ่น ถูกเลี้ยงมาให้เป็นสุภาพบุรุษโดยแท้ สมบูรณ์แบบ เป็นคนในอุดมคติเลยทีเดียว พีดามเป็นคนที่บุคลิกภาพซับซ้อน ตอนที่ยังเด็ก อาจารย์ผู้เป็นเหมือนพ่อบอกเขาเสมอว่าเขาจะเป็นใหญ่ เป็นผู้รวมสามอาณาจักรในภายภาคหน้า จุดประกายขึ้นในจิตใจของเด็กน้อยๆ คนหนึ่ง พีดามคิดเสมอว่าวันหนึ่งเขาจะเป็นวีรบุรุษ การรวมสามอาณาจักรเป็นปณิธานอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของเขา แต่แล้ววันหนึ่งด้วยความไร้เดียงสา เขาได้ทำในสิ่งที่ร้ายแรงอย่างมหันต์ในสายตาของอาจารย์ เขาเองกลับไม่รู้ว่าตัวเองผิดตรงไหน เขารักษาของที่เป็นของเขา แต่ถูกคนทำร้าย ทุบตีและแย่งเอาไป มันผิดด้วยหรือ เด็กเล็กๆ จะเอาของคืนจากผู้ใหญ่ได้ยังไง นั่นเป็นวิธีเดียวที่เขาคิดออก เขาแค่ต้องการคำชมเชยจากอาจารย์ที่เขาแย่งของสำคัญกลับมาได้เท่านั้นเอง เพราะอาจารย์ย้ำนักย้ำหนาว่ามันเป็นของเจ้า มันเป็นของสำคัญ สิ่งที่เขาได้รับก็คือความเย็นชา ห่างเหิน คนที่พร่ำบอกเขาทุกวันว่าเขาเป็นคนสำคัญกลับกลัวเขา ผลักไสเขา เด็กน้อยๆ ขนาดนั้นจะรับได้ยังไง ทุกวันเขาเิติบโตมาแบบเลี้ยงแต่ตัว ไม่ได้เลี้ยงใจ ความเฉลียวฉลาดความเก่งก็อาศัยครูพักลักจำ เพราะมุนโนไม่กล้าสอนอะไรอีก คิดแต่ว่าเด็กคนนี้เป็นคนอำมหิต เด็กน้อยคนหนึ่งที่เกิดมาทั้งชีวิตก็มีแต่อาจารย์เพียงคนเดียว ไม่มีญาติพี่น้อง เพื่อนฝูงอื่นใด ไม่มีสังคม ได้กลายเป็นเด็กที่ไม่มีความมั่นคงในจิตใจ ไม่เคยรับรู้ถึงความรักความอบอุ่นอีกเลย แล้ววันหนึ่งอาจารย์ก็บอกว่าหนังสือสามอาณาจักรไม่ใช่ของเขา แต่จะมอบให้ยูซิน (ยูซินอีกแล้ว อะไรๆ ก็ยูซิน ด็อกมันรักยูซิน แล้วนี่สมบัติชิ้นเดียวที่เขาหวงนักหวงหนาก็จะเป็นของยูซินอีก - -") คงเิกิดความริษยาในใจลึกๆ ว่าใครๆ ก็ให้ความสำคัญกับยูซิน พีดามทำอะไรทุกอย่างได้เพื่อความรัก บางอย่างอาจดูร้ายกาจไปบ้าง ด็อกมันเป็นสิ่งเดียวที่เขามีอยู่และมีค่าที่สุดในชีวิตเขา คนที่เป็นเพื่อนคนแรกในชีวิต การที่พีดามเสนอให้ตรวจสอบยูซินส่วนหนึ่งคงอยากลองใจด็อกมันด้วยว่าที่สุดแล้วด็อกมันยังจะเชื่อใจยูซินอยู่หรือไม่ เมื่อเหตุการณ์บานปลาย เห็นด็อกมันกลัดกลุ้ม เขายังออกปากว่าจะปกป้องยูซินเอง ขอเพียงด็อกมันเอ่ยปาก สำหรับเขาแล้วขอเพียงด็อกมันสั่ง เขายอมทำทุกอย่างให้ได้เสมอ เมื่อเขาได้รับความรักตอบ เขาก็พยายามทำทุกอย่างให้มันดีที่สุด แต่ไม่มีใครเอาด้วยทั้งฝ่ายเขาเองและฝ่ายด็อกมัน (ชุนชู) ต่างฝ่ายต่างกลัวเสียอำนาจ ไม่มีใครเห็นใจคนอ้างว้างสองคนที่อยากอยู่ร่วมกัน บทเรียนในชีวิตที่ผ่านมาทำให้พีดามเกิดความสับสนขึ้นในใจและระแวง สิ่งเดียวที่พีดามไม่อาจยอมรับได้คือความคิดที่ว่าด็อกมันไม่รักเขา หลอกใช้เขา ไม่เห็นความสำคัญ เห็นเขาไม่มีค่า และกำลังจะทอดทิ้งเขา ถ้าเป็นเช่นนั้นมีชีวิตอยู่ก็มิสู้ตาย สุดท้ายทุกอย่างมันก็ต้องจบลงด้วยผลลัพธ์แบบนั้น ทั้งนี้ก็โทษใครไม่ได้นอกจากตัวเขาเอง แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 14:21:49 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:59:43 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 20:19:59 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 20:10:57 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 19:47:21

ความคิดเห็นที่ 13 เป็นอีกคนหนึ่งที่เป็นเสียงส่วนน้อย  ที่ชอบยูชิน มากกว่าพีดาม... จากคุณ : *~Mayple Girl~* เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 20:14:37

ความคิดเห็นที่ 14 ยูซินน่าจะเป็นคนที่ไม่มีใครไม่ชอบนะ เขามีแต่ด้านสว่าง บางครั้งอาจเถรตรงไปหน่อยติดกับดักของลูกน้อง (แต่อย่างว่าแหละ เจ้าเล่ห์อย่างพีดามก็ตกหลุมพรางเหมือนกัน) ส่วนพีดามชอบกะเกลียดพอๆ กัน เผลอๆ คนเกลียดจะเยอะกว่าด้วยซ้ำ การที่คนไม่่ค่อยพูดถึงหรือวิจารณ์ความคิดของยูซินเท่าไหร่นัก เพราะเขาทำทุกอย่างบนความถูกต้องดีงาม สมเหตุสมผลเสมอ แต่ที่พูดถึงพีดามกันก็เพราะคนไม่เข้าใจว่าเขาคิดยังไง ตกลงหมอนี่มันมืดหรือสว่างกันแน่ ความคิดช่างยากแท้หยั่งถึงจริงๆ จะว่าร้ายก็ร้ายจริงๆ นั่นแหละ อย่าว่าแต่พีดามสับสนเลย คนดูก็ยังสับสนกับความคิดพีดามไปด้วย เวลาเกิดเรื่องแต่ละที ท่านข้าหลวงจะแก้เกมส์ยังไงหว่า แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:16:00 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 20:37:06 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 20:35:37

ความคิดเห็นที่ 15 กระทู้นี้คิดว่าไม่ใช่ประเด็นชอบยูชินหรือพีดามมากกว่ากันนะคะ เห็นมาหลายครั้งแล้วเหมือนกัน เนื้อหากระทู้ไม่ใช่ แต่มาตอบๆ แล้วกลายเป็น ชอบคนนั้นมากกว่าคนนี้ มันจะกลายเป็นแตกแยกไปซะเปล่าๆ ในแง่ของหนัง ที่มีคนพูดถึงพีดามมากกว่า เพราะเป็นบทที่มีสีสัน มีอะไรให้พูดถึงต่อยอดได้อีกยาว ในขณะที่ยูชิน อยู่อย่างเดิม ไม่มีพลิก การกระทำของพีดาม สามารถทำให้คนทั้งรักทั้งเกลียดได้สุดๆ พูดต่อกันไปได้ไม่จบไม่สิ้น ส่วนท่านยูชิน ด้วยบทที่เป็นพระเอ๊กพระเอก ไม่รู้จะวิจารณ์อะไรปู่อ่ะ คนชอบปู่ก็ไม่มีอะไรจะพูดถึงปู่ได้มากนัก คนชอบพีดาม ก็ไม่ได้ไม่ชอบปู่ เพราะปู่ไม่ได้ทำอะไรขัดต่อความรู้สึก แต่ก็ไม่ได้ติดตรึงใจได้อย่างพีดาม จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:03:12

ความคิดเห็นที่ 16 ร้องไห้ตอนพี่ดัมตาย แล้วก็สงสารยูซินตอนเห็นต๊อกมันล้มลง น้ำตาไหล ไปเปิดดูอีกรอบดีกว่า จากคุณ : สะใภ้เล็ก เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:03:29

ความคิดเห็นที่ 17 ขอตอบตามความคิดเราบ้างนะคะ เรื่องแวยา จะโทษเพฮาคนเดียวก็ไม่ได้นะ ที่ไม่ไว้ใจแวยา เพราะแวยาเองก็ไม่ไว้ใจเพฮาเหมือนกัน ถ้าเป็นเราเราคงไม่แอบซ่องสุมกำลังอย่างนี้นะ เพราะแต่ละคนก็ร่วมกันฝ่าฟันอะไรมาตั้งแต่ต้น แวยาเองก็เห็นๆอยู่ว่าเพฮาเป็นคนยังไง ยังเชื่อใจไม่ได้อีกเหรอ?? อันนี้เราแอบหงุดหงิดเล็กๆนะคะ แหะๆ - -'' ส่วนพีดัม ตาคนนี้ฉลาดแกมโกง แต่ซื่อสัตย์ค่ะ อันนี้เรามั่นใจมากว่าพีดัมซื่อสัตย์ ทำงานเพื่อเพฮา อะไรที่เพฮาสั่งให้ทำ พี่แกจัดให้หมด ไม่บ่นซักคำ ถ้าดูมาตลอด เคยเห็นมั้ยคะว่าเพฮาสั่งไรแล้วพี่แกไม่เคยปฏิเสธ เพฮาสั่งมาพี่ดำเรา...จัดให้ ^^ แต่ตอนหลังนี่ที่ดูว่าพีดัมเลวร้ายกาจ อันนี้มันเป็นด้วยสภาพแวดล้อมรอบข้างและลูกน้องทั้งหลายทั้งมวล ที่ทำให้พีดัมเผยด้านมืดซึ่งมากกว่าแต่ตอน (นิดนึง) ในตัวละครทั้งหมดเราคิดว่า.... พีดัมเนี่ยแหละมีความแปรปรวนทางอารมณ์มากที่สุดแล้ว ใครอย่าได้จี้จุดอ่อนนะ เดี๋ยวสมองพี่แกรวนหมด ส่วนยูซินรัง เรานับถือตัวละครตัวนี้มากค่ะ คนอะไร ดีหมดจด ไม่มีแม้แต่จะทำอะไรนอกลู่นอกทาง แม้ตอนนี้จะเจอข้อหากบฎอยู่ก็เถอะ แต่ก็เพราะลูกน้องหาความซวยมาให้ทั้งนั้ัน ปู่แกไม่ได้อะไรด้วยเล้ยยยยยย ถ้าปู่แกบ่นได้ก็คงบ่นแล้วล่ะค่ะ "ซวยอีกแล้วตู!!" สุดท้ายความเชื่อใจของละครเรื่องนี้ เพฮาเชื่อใจคนอื่นนะคะ แต่ว่าจะเชื่อมากก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ตัวเองไม่ได้เป็นเพียงแค่องค์หญิงอีกแล้ว แต่เป็นถึงราชินี ผู้ปกครองแคว้น การไว้ใจคนอื่นมากมันเป็นการเสี่ยงในเสถียรภาพของตัวเองค่ะ เลยต้องเอาคนอื่นมาคานอำนาจกันไว้ ทั้งยูซินรัง พีดัม แล้วก็ชุนชู ไม่รู้ว่าตอบตรงประเด็นรึเปล่านะคะ แต่รู้ว่าอยากดูต่อแล้ว ฉากเพฮากะพีดัมถ้าพลาดตอนหลังๆนี่ล่ะก็เสียดายตายเลย ฮ่าๆ ^^ แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:32:40 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 21:31:35 จากคุณ : แมงปอสีส้ม เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:25:01

ความคิดเห็นที่ 18 อันที่จริงในเหตุการณ์กำจัดเผ่าโพย่าครั้งนี้ เราว่าทั้งต๊อกมาน และพีดามร้าย พอๆ กันนะ เพราะทั้งสองคนมีผลประโยชน์ส่วนตัวทับซ้อนแฝงอยู่ด้วยกันทั้งนั้น แต่เผ่าโพย่าก็ผิดจริงหนิ ซ่องสุม วางแผนกัน เตรียมการณ์กันไว้จริงๆ พีดามก็ได้แค่การเล่นงานศรัตรูหัวใจคนสำคัญ โดยไม่ผิดหลักการ และได้ลองใจฝ่าบาทเรื่องยูซินแค่นั้นเอง แต่ต๊อกมานนี่สิ ได้ทั้งครึ่งทั้งล่อง คือได้ลองใจยูชิน ได้คานอำนาจปกครอง ได้เชือดไก่ให้ลิงดู สุดท้ายได้ชนเผ่าทั้งเผ่ามาเป็นประชาชนของตัวเอง แถมมีการสืบทอดอำนาจเป็นนัยๆ ให้ซุนซูปกครองง่ายขึ้นต่อจากตนเองอีกด้วย... ...บนเส้นทางของกษัตริย์ ผู้ถืออำนาจสูงสุด ควรเชื่อใจใครได้บ้างหรือ...แม้แต่ตัวเองยังต้องระวังใจตัวเองอยู่ตลอดเวลาเลย...เพราะขึ้นชือว่าอำนาจก็เหมือนดาบสองคมที่ไร้ด้ามจับเราดีๆ นี่เอง อิอิ ปล. ท่านยูชิน เป็นคนที่มีเอาไว้กราบไหว้บูชา เคารพนับถือในน้ำใจ ความรักของท่านช่างงดงามหมดจดไร้ที่ติ และสูงส่งยิ่งนัก ส่วนท่านพีดาม เป็นคนที่มีเอาไว้โอบกอดปลอบประโลม เพื่อถ่ายทอดความอบอุ่นและความรักระหว่างกันและกัน ความรักของท่านช่างลึกซึ้ง ซับซ้อนน่าค้นหา และเรียนรู้ยิ่งนัก อิอิ จากคุณ : Miss perjer_123 เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:26:26

ความคิดเห็นที่ 19 เราชอบยูซินมาก กว่าพีดัมนะ แต่สงสารต๊อกมานมาก ตั้งแต่เป็นกษัตริย์แทบจะไม่ได้เห็นรอยยิ้มจากนางเลย แถมยังต้องเดินบนเส้นทางนี้โดยลำพังด้วย จากคุณ : JanjiraLalar เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:28:25

ความคิดเห็นที่ 20 สงสารต๊อกมานค่ะ  ช่วงท้ายสุด  ต๊อกมานเหมือนตายทั้งเป็นทีเดียว จากคุณ : นิกิตา เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 21:57:06

ความคิดเห็นที่ 21   อยากเห็นหน้าตัวละครที่มีในรายชื่อ คห. บนๆ เราอ่านแล้วนึกหน้าไม่ออก >< จากคุณ : My nichkhun เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:09:00

ความคิดเห็นที่ 22 ปัญหาเผ่าคายาเป็นปัญหาของด็อกมันโดยตรง สิ่งที่วอลยา (ในฐานะตัวแทนของชาวคายา) ต้องการไม่ใช่ให้เผ่าคายาเป็นใหญ่ในแผ่นดินชิลลา แต่เขาต้องการหลักประกันในอนาคตแก่ลูกหลานชาวคายาว่าจะยังได้รับการปฏิบัติอย่างมีศักดิ์มีศรีเทียบเท่าชาวชิลลาทุกประการตลอดไป แต่สิ่งที่ชาวคายากังวลคือ หากพ้นรัชสมัยของด็อกมันไปแล้ว จะมีหลักประกันอะไรที่ให้เชื่อได้ว่ากษัตริย์ผู้สืบทอดจะยังยึดถือตามสัญญาที่ด็อกมันเคยให้ไว้กับชาวคายา ตรงนี้เองจึงเป็นเหตุผลที่ภายหลังด็อกมันได้นำชุนชูบุกไปยังรังของวอลยาด้วยกัน เพื่อให้ชาวคายาได้ทวงถามสัญญาต่อหน้าว่าที่พระราชาองค์ใหม่ของแคว้นชิลลา ตอนเผารายชื่อชาวคายา ผมกลับมองว่าคนเขียนบทไม่เนียนเท่าไหร่ มันไม่น่าจะเป็นผลดีต่อชาวคายา ทำไมชาวคายาถึงยอม มันคือการกลืนชาติเลยนะนั่น เท่ากับว่าหลังจากนี้ต่อไปจะมีเพียงชาวชิลลาเท่านั้น ในแง่ของศักดิ์ศรีแล้ว ไม่น่าจะรับข้อเสนอนี้นะครับ ยูชินคือรักแรกและรักแท้ของด็อกมัน มี 3 เหตุผลที่ด็อกมันสามารถนำมาเป็นข้ออ้างในการจะตัดสินว่ายูชินเปลี่ยนแปรไป หนึ่งยูชินมีครอบครัว สองยูชินห่างเหิน สามยูชินปกป้องชาวคายามากกว่านาง แต่เพราะรักคือความเข้าใจ ด็อกมันจึงเข้าใจ หนึ่งยูชินมีครอบครัวเพราะถูกบีบคั้นจากมิชิล ไม่ใช่เพราะความต้องการของตนเอง สองยูชินห่างเหินเพราะต้องไปทำหน้าที่ปกป้องแคว้นชิลลาจากศัตรู สามเลือดเนื้อของยูชินคือชาวคายา และสี่หัวใจของยูชินคือด็อกมัน ด้วยความเข้าใจดังนี้จึงทำให้ด็อกมันไม่อาจทนให้ใครมาใส่ร้ายหรือทำร้ายยูชินได้ ใครในที่นี้ย่อมหามีความสำคัญไปกว่ายูชินได้ไม่ ไม่เช่นนั้นยูชินก็คงตายไปแล้ว ถ้าด็อกมันจะเห็นใครมีความหมายมากกว่ายูชิน ในทางกลับกันด็อกมันสามารถทนเห็นพีดามตายต่อหน้าต่อตาได้ ที่สำคัญตายด้วยน้ำมือยูชินด้วยสิ (ที่พีดามไม่หนีเพราะถ้าหนีละครจะไม่จบนะครับ อย่าลืม) ผมเคยคิดเหมือนกันว่า ลองให้สถานการณ์กลับกันเป็นยูชินก่อกบฎ ผลจะลงเอยแบบนี้มั้ย ผมแอบจิ้นว่า "ไม่" ด็อกมันคงสั่งไพร่พลให้จับเป็นยูชินมากกว่า พีดามฆ่าคนด้วยความไร้เดียงสา ... เหตุผลนี้รับไม่ได้ครับ เด็กนะครับ ถ้าโดนคนที่โตกว่าแย่งของรักของหวงไป ก็คงร้องไห้กลับไปฟ้องพ่อฟ้องแม่ (ในกรณีพีดามก็กลับไปฟ้องมุนโนได้) ไอ้ที่ถึงขนาดวางแผนนำยาพิษใส่อาหารฆ่าคนทั้งครอบครัว ไม่ละเว้นแม้กระทั่งเด็กและผู้หญิง ผมเรียกว่าอำมหิตครับ ผมคิดว่าผกก. หรือคนเขียนบทต้องการจะสื่อให้เห็นถึง สายเลือดมากกว่าครับ สายเลือดพระเจ้าจินจิผสมกับเลือดของมิชิล จึงออกมาเป็นเช่นนั้น   ตัวละครอีกตัวที่มีความสำคัญอย่างมาก คือยอมจอง (คนที่ใครๆ ก็ไม่รัก ..ฮา) คำพูดของยอมจองก่อนตายเป็นคีย์เวิร์คสำคัญ ที่ทำให้เห็นด้านมืดของพีดามอย่างแท้จริง ยอมจองเคยจี้ใจดำพีดามไปครั้งหนึ่งตอนที่มุนโนตาย พีดามตั้งท่าจะมาแก้แค้นแต่สุดท้ายก็ไม่ทำ ผมคิดว่ายอมจองนี่ล่ะ คือพีดามแยกร่างมา หลังจากมีการปรับเปลี่ยนบทละคร เพื่อให้คาแรกเตอร์พีดามซอฟท์ขึ้น จำเป็นต้องโอนถ่ายความเลวร้ายไปที่ตัวละครตัวใดตัวหนึ่ง บุญเลยตกมาที่ยอมจอง (ฮา) พีดามน่าสงสาร แล้วชุนชูล่ะครับ ต้องเสียพ่อและแม่ไปเพราะแผนชั่วของแม่พีดาม ต้องระหกระเหินไปอยู่ต่างแดน ขาดความรักขาดความอบอุ่นจากแม่เหมือนพีดามไม่มีผิด ขณะที่พีดามยังมีอาจารย์เคียงข้าง แม้จะเย็นชาแต่ก็ไม่เคยทอดทิ้ง (มีวิทยายุทธติดตัว) แต่ชุนชูที่อยู่เมืองสุยไม่มีใครเลย (มีแค่ความเกรียนติดตัว) ทำไมชุนชูจึงไม่เคยมีความคิดวางแผนฆ่าคนบริสุทธิ์หรือร่ำร้องโหยหาความรักแบบพีดามบ้างล่ะ ตรงนี้ผมก็เชื่ออีกเช่นกันว่าคนเขียนบทต้องการสื่อให้เห็นความสำคัญของสายเลือด ชุนชู=ชอนมยอง+พ่อชุนชู (จำชื่อไม่ได้) ความเกรียนของชุนชูก็ละม้ายคล้ายคลึงกับความรั้นของชอนมยองตอนสาวๆ และผมจะแปลกใจมากกว่า ถ้าชุนชูจะไม่เคยคิดร้ายต่อพีดามเลย หลังจากที่ได้รู้ความจริงเรื่องการตายของพ่อและแม่ ผมเชื่อว่าด็อกมันไม่ได้รักพีดาม ก็แค่เหงาในบางเวลา เรื่องการแต่งงานก็เป็นแค่เกมการเมือง เพื่อเหนี่ยวรั้งไม่ให้พีดามคิดมาแย่งชิงอำนาจจากชุนชู หมากเกมนี้ของด็อกมันก็คล้ายกับมิชิลเคยใช้ เพียงแต่มิชิลใช้เพื่อเสริมฐานอำนาจของตัวเอง แต่ด็อกมันใช้เพื่อกำจัดคู่แข่งทางการเมืองของหลาน ด็อกมันต้องการบังลังก์นี้เพื่อพี่สาวคนเดียวของนาง ด็อกมันคงจะเจ็บปวดใจอย่างมากหากไม่อาจส่งต่อบังลังก์นี้ให้กับสายเลือดของพี่สาวที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวได้ แต่เรื่องพีดามรักด็อกมัน ผมเริ่มจะเชื่อแล้วว่ารักจริง แต่พีดามเข้าทำนองรักไม่เป็น ก็เลยต้องลงเอยแบบนั้น เป็นเรื่องที่น่าสังเกตอย่างหนึ่ง มิชิลเคยพูดถึงรักแรกนั่นคือ ซาดาฮัม หลังจากนั้นมิชิลก็มีรักอีกหลายๆ ครั้ง แต่มิชิลก็ย้ำเสมอว่า รักแท้มีเพียงซาดาฮัมเท่านั้น เหมือนจะบังเอิญ ด็อกมันก็มีรักแรกคือ ยูชิน แล้วรักแท้ล่ะ??? ในมุมของผม มิชิลก็คือด็อกมัน ด็อกมันก็คือมิชิล จากคุณ : FIndinGBeautYINNegativESpacES เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:12:25

ความคิดเห็นที่ 23 FIndinGBeautYINNegativESpacES  ช่างจินตนาการ และก็คิดได้ลึกดีจัง แต่ประเด็นที่ว่าด๊อกมานไม่ได้รักพี่ดามเนี่ย ขอเถียงว่าไม่จริงค่ะ   ตอนแรกก็สงสัยในประเด็นนี้ แต่ดูไปนาน ๆ เข้าจะรู้ได้เลยค่ะว่า ด๊อกมานรู้สึกดี ๆ กับพีดามมานานแล้ว ถ้าถามว่าตอนไหนก็ตอนจับมือนั่นแหละค่ะ สังเกตุได้จากแววตาของนางเอกจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ด๊อกมานเองก็ยังสับสนว่าเธอรักเขาจริง ๆ หรือการแต่งงานเป็นแค่เกมส์ แต่สรุปสุดท้าย เธอก็ตั้งใจสละบัลลังส์เพื่อจะไปใช้ชีวิตในบั้นปลายกับพีดาม เป็นความฝันสุดท้ายที่เธอหวังไว้ และตลอดมาเธอเป็นคนเดียวที่ยังคงเชื่อใจพีดาม เชื่อมั่นในตัวพีดาม แม้ใครจะพูดยังไงเธอก็จะคอยแก้ตัวแทนให้ตลอด ตอนที่มอบแหวนให้แล้วบอกให้เขาไปอยู่ที่อื่นซักพัก ทางนี้เธอจะจัดการให้เอง เสร็จแล้วข้าจะเรียกกลับมา แล้วพอพีดามเดินไป นางก็คิดในใจว่า "พีดาม เราจากกัแค่สั้น ๆ เท่านั้นเอง ไม่นานหรอกเราจะได้อยู่ด้วยกัน" ต้องดูดี ๆ ค่ะ จะรู้ว่านางเอกรักพีดามจริง ๆ แต่จะมากกว่า ที่พีดามรักหรือไม่ ไม่หรอกค่ะ คนนึงรักแสดงออก อีกคนต้องปิดบัง มันก็ต่างกันแล้ว แน่ ๆ พีดามรักมากกว่าอยู่แล้ว ไม่งั้นนางเอกจะดูออกเหรอค่ะ และที่ว่าด็อกมันสามารถทนเห็นพีดามตายต่อหน้าต่อตาได้ เธอทนได้ค่ะเพราะเธอฝืนทน กล้ำกลืนฝืนทน เมื่อเธอเป็นคนประกาศออกไปเองว่าเจอที่ไนให้ฆ่าได้ทันที เธอสั่งก่อนจะรู้ความจริงว่า พีดามทำไปเพราะกลลวงของยอมจง เธอเป็นกษัตริย์ค่ะตรัสแล้วไม่คืนคำ คำสั่งออกไปแล้วทั่วประเทศ แล้วเขาก็เป็นกบฏจริง ๆ ไม่สามารถทำอะไรให้ ไม่สามารถช่วยได้จริง ๆ แล้วคนรอบข้างก็ลุ้นว่าเธอจะยังคงอยากให้ฆ่าเขาอยู่ไหม ปากเธอบอกว่าข้าสั่งไปแล้วก็ต้องเป็นไปตามนั้น แต่แววตาของนางนี่แบบว่าช้ำใจสุด ๆ เพราะสั่งไปแล้ว ถอนไม่ได้ สิ่งที่เธอทำให้เขาได้ คือ หลังจากตายไปแล้ว ให้ อัลชอนหาสถานที่สั่งแห่งให้กับเขา อีกอย่างนางเอกก็รู้ว่าตัวเองป่วยมากอาการยังไงก็อยู่ได้อีกไม่นาน และความสูญเสียจากการตายของพีดาม เป็นตัวกระตุ้นขั้นรุนแรงที่ทำให้เธอไม่สามารถทนยืนได้ไหว ต้องล้มลงนอนในระยะเคียงข้าง ในเมื่อความฝันสุดท้ายของนางได้พลันสลายไปแล้ว ไม่สามารถจะเรียกวันเวลากลับมาได้ ภาพสุดท้ายที่เธออยากจะเก็บไว้ คือภาพของคนรักที่จากไป และถ้าเธอไม่รักพีดาม นางคงไม่เจ็บปวดหัวใจได้ขนาดนี้ ถ้าไม่รักคงไม่ช้ำใจขนาดนี้ แล้วคนเขียนบทก็ยืนยันเองว่า การตายของด๊อกมาน เป็นเพราะตรอมใจจากการสูญเสีย "พีดาม" และโรคด้วย แหวนที่เป็นของแทนใจระหว่าง "พีดาม" กับ "ด๊อกมาน" คือสิ่งยืนยันค่ะ ว่าสุดท้าย คนที่ ด๊อกมานรัก และเลือกจะใช้ชีวิตด้วย คือ "พีดาม" แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 23:08:02 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 22:57:08 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 22:56:57 แก้ไขเมื่อ 18 ส.ค. 53 22:56:45 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน (ลูกโป่งสีน้ำเงิน) เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:51:15

ความคิดเห็นที่ 24 อ่านคห 22 แล้ว ก็น่าคิดเหมือนกันเนอะ แต่ก็ทำให้บทของพีดามดูน่ารันทดมากขึ้นหากต๊อกมานคิดแบบนั้นจริง ๆ เรื่องที่พีดามฆ่าคนตั้งแต่เด็ก เราก็เชื่อว่าส่วนหนึ่งมาจากสายเลือดหรือชาติกำเนิดเหมือนกัน แต่สงสัยว่าหากสายเลือดเป็นมาอย่างนี้การเลี้ยงดูจะมีส่วนสำคัญหรือส่วนช่วยปรับเปลี่ยนนิสัยคนได้มั้ย  กรณียูซินจะเห็นได้ชัดเหมือนกันสำหรับสายเลือดและการเลี้ยงดูของครอบครัว ทำให้เค้าเป็นคนดีตั้งแต่ต้นเรื่องจนจบเรื่อง จากคุณ : ยิ้มละมุน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 22:52:15

ความคิดเห็นที่ 25 ชาวคาย่า ถ้ายังคิดว่าตัวเองเป็นอีก "ชนชาติ" นึง ซึ่งไม่มีวันรวมกับชิลลาได้ ก็สมควรไปตั้งรกราก สร้างประเทศใหม่ของตัวเองไปเลย การที่อยู่ในประเทศคนอื่น แต่ทำตัวเหมือนพร้อมจะก่อกบฎได้ทุกเมื่อ มันก็ไม่แปลกที่ผู้ครองแคว้นจะต้องจัดการอะไรบ้าง จะมาอ้างว่า กลัวว่าอนาคตลูกหลานจะไม่มีสิทธิ์เท่าเทียม ถูกกดขี่ คุณอยู่ประเทศเขา คุณหวังอะไรจากเขาแค่ไหนล่ะ ในเมื่อเขาก็ให้ได้มากพอแล้ว แต่เหมือนยังไม่พอใจ สุดท้ายที่วอลยายอมรับข้อเสนอ ก็ถูกต้องแล้ว ในเมื่ออยากเท่าเทียมชาวชิลลา ก็จัดให้เป็นชาวชิลลาซะเลย ไม่ต้องมาแบ่งแยกว่าใครชิลลา ใครคาย่าอีก ถ้ายังจะมาคิดเรื่องแบ่งแยก ถูกกลืนชาติอีก ก็คงอยู่ชิลลาไม่ได้อีกต่อไปอ่ะ ก็มันประเทศของเขานี่ ไม่ใช่ประเทศคาย่า รักแรกไม่ใช่เครื่องยืนยันว่าต้องรักมากที่สุด ต๊อกมานไม่ใช่ไม่รู้ ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่ายูซินแต่งงานเพราะอะไร ห่างเหินไปเพราะอะไร ไม่ใช่สิ่งที่ต๊อกมานค้างคาใจกับยูซินอีก พอตัดสินใจเลือกเดินทางนี้แล้ว ความรักของต๊อกมานที่มีต่อยูซิน จึงกลายเป็นความไว้ใจ เหมือนเพื่อนมากกว่าคนรัก และการที่ต๊อกมานจะรักใครแบบคนรักขึ้นมาอีก จะรักมากรักน้อยกว่ายูซิน ก็ไม่ได้เป็นเหตุผลที่จะแสดงว่า ต๊อกมานจะไม่จัดการกับยูซิน ถ้าเขาคิดก่อการกบฎขึ้นมาจริงๆ แต่ที่ยูซินไม่ตาย เพราะยูซินไม่ได้ทำอะไรผิดจริง (ก็เหมือนตอนที่พีดามโดนลูกน้องทำเอางานเข้าหลายหน) ถ้าเป็นเรื่องแต่งจริงๆ จะจบแบบไหนก็จบได้ แต่เผอิญ "ซังแดดึงพีดาม" มีตัวตนจริงในประวัติศาสตร์ ซึ่งถูกเขียนไว้แล้วว่าเขาตาย แม้จะตายไม่เหมือนในเรื่องก็ตาม แต่ที่แน่ๆ คือตาย และต๊อกมานก็ไม่ต้องมาทนเห็นด้วย เพราะต๊อกมาน "ตายก่อน" ตามประวัติศาสตร์นะ แต่ละครเค้าอยากเสริมความดราม่า ตรึงใจผู้ชม ฉากที่พีดามอยากกลับมาปรับความเข้าใจแม้มันจะสาย และรู้ว่ามีแต่ความตายรออยู่ ต๊อกมาน แม้อยากจะช่วยพีดามใจจะขาด แต่ด้วยหน้าที่ที่แบกรับอยู่ทำให้ไม่สามารถทำได้ (และเราก็เชื่อว่าถ้าเป็นยูซิน ต๊อกมานก็ต้องทำแบบนี้เหมือนกัน ไม่งั้นเธอจะกลายเป็นนักปกครองที่แย่มากทันที) โทษกบฎร้ายแรงมากเกินกว่าจะให้อภัยแล้ว ไม่ว่าคนๆ นั้นจะเป็นคนที่รักมากแค่ไหนก็ตาม ถ้าบอกว่าต๊อกมานทนดูพีดามตายได้ ก็คงไม่ล้มหมดสติไปอย่างนั้น ร่างกายจิตใจมันสุดจะทนแล้วตอนนั้น พีดามฆ่าคนอย่างอำมหิตผิดธรรมชาติเด็ก แต่เขาก็คือ "เด็ก" คิดว่าเมื่อเจอเด็กแบบนี้ เราควรอบรม สั่งสอนสิ่งที่ดีงามให้หรือไม่ หรือจะทำแบบมุนโน ที่กลายเป็นปิดกั้น ปิดใจ ไม่ยอมรับอีก เพราะตอนที่มุนโนตาย ยังพูดออกมาเองเลยว่า ขอโทษพีดาม ที่เพิ่งมารู้เอาเมื่อสาย ว่าจิตใจแท้จริงของพีดามเป็นยังไง ถ้าจิตใจพีดามเป็นคนชั่วช้าจริงๆ ทำไมเขาเลือกที่จะ "อุ้มอาจารย์" แทนที่จะ "อุ้มหนังสือ" หนีไปซะ ความโหดเหี้ยมในสายเลือดมี แต่ก็ไม่ใช่คนที่ชั่วช้าไปซะทั้งหมด ไม่มีใครบอกว่าพีดามเป็นคนดี เขาร้ายจริงร้ายจัง แต่เหตุผลที่ร้าย มีแค่อย่างเดียวคือความรัก ทั้งกับอาจารย์และต๊อกมาน แต่ก็เป็นรักที่ผิด (อย่างที่เราก็เคยพูดว่า รักแบบไม่ใช้สมอง) ถ้าเทียบกันแล้ว พีดามรักต๊อกมานมากกว่ายูซินแน่นอน ถึงใครจะบอกว่า รักเสียสละแบบยูซินยิ่งใหญ่กว่า แสดงว่ารักมากกว่าการอยากครอบครองอย่างพีดาม แต่วัดกันแล้ว ถ้าให้พีดามกับยูซินเลือกสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต พีดามจะเลือกต๊อกมานทันทีอย่างไม่มีข้อสงสัย ในขณะที่ยูซิน ต้องเอาเผ่าคาย่า ครอบครัว ประชาชน ประเทศชาติ มาชั่งน้ำหนักกันให้วุ่น (เพราะรักแบบใช้สมอง ก็เลยใช้เยอะหน่อย) แล้วมีแนวโน้มมากว่า ผลที่เลือกจะไม่ใช่ต๊อกมานด้วย ทีนี้ ที่ยอมจงบอกว่าการก่อกบฎ เกิดจากความใฝ่อำนาจของพีดามเอง พีดามก็เสียบยอมจงเลย เขาหวั่นไหวกับคำพูดยอมจงเพราะจิตใจที่ไม่เคยมั่นคงแต่เด็ก แต่พอมาทบทวนจริงๆ แล้ว คำตอบของเขาก็คือความรักอีกเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ถ้าพีดามก่อกบฎเพราะอำนาจจริง แต่แค่ใช้ความรักเป็นข้ออ้าง ทำไมยังต้องส่งคนไปสืบความจริงว่าคนที่มาลอบฆ่าตัวเอง เป็นต๊อกมานส่งมาจริงมั้ย (แล้วถ้ายอมจงมั่นใจว่าพีดามมีจิตใจชั่วร้ายอยากจะก่อกบฎจริง ทำไมต้องคอยส่งคนไปขวาง เพราะกลัวพีดามจะเปลี่ยนใจ) พอรู้ความจริง พีดามก็เปลี่ยนใจจริงๆ ทำไมไม่กบฎต่อไปให้ถึงที่สุดล่ะ ทำไมถึงเลือกที่จะหยุด กรณีน้องเกรียนบุญชู ถูกส่งไปต่างแดนเพราะแม่นะ อยากให้ลูกปลอดภัยอยู่ไกลจากมีชิล คนนึงถูกแม่ทิ้งเพราะขัดผลประโยชน์ส่วนตัว อีกคนแม่จำใจต้องส่งไปที่ห่างไกลเพราะช่วยลูก มันต่างกันเห็นๆ อยู่แล้ว แต่น้องเกรียนกลับไม่เข้าใจความรักของแม่ในข้อนี้เอง กลับคิดโกรธแม่ แล้วยังมาเหวี่ยงใส่น้าต๊อกมานอีกในช่วงแรก พอรู้ว่าตัวเองยังอ่อนหัดที่จะรับมือมีชิลเองได้ ถึงยอมเข้ากับต๊อกมาน ไม่งั้นก็คงทรนงตนต่อไปว่ากรูฉลาด มีชิลแค่นี้จิ๊บๆ และชุนชู แม้ไม่แสดงความร้ายออกมาชัดๆ แบบพีดาม แต่เราว่าตัวละครตัวนี้น่ากลัวกว่าพีดามมากมาย อะไรที่ทำให้ตัวเองอยู่รอดและได้ประโยชน์มากที่สุดก็จะทำอย่างนั้น อย่างตอนที่คิดในใจว่า รู้อยู่เต็มอกว่าพีดามไม่ได้ผิดอะไร แต่ก็ต้องกำจัดให้พ้นทาง ชุนชูไม่ได้มีความแค้นส่วนตัวกับพีดามเรื่องแม่แน่นอน เพราะไม่เกี่ยวกันเลย มีชิลก็มีชิล พีดามเป็นลูกที่ไม่ได้รับการยอมรับเป็นลูกด้วยซ้ำ ชุนชูไม่โหยหาความรัก เพราะเขาก็ไม่มีรักแท้ให้ใครเช่นเดียวกัน จิตใจแบบพีดาม ยังจะอ่อนโยนมากกว่าซะอีก ตรงข้าม ถ้าเป็นพีดามแต่มีความคิดแบบชุนชู พีดามจะยิ่งน่ากลัวกว่านี้อีกหลายเท่า นอกจากความโหดที่มีเป็นทุนเดิม ยังจะไม่มีความรักให้แก่ใครอีก ที่พีดามต้องเจอจุดจบอันน่าเศร้า ก็เพราะจุดอ่อนตรงนี้ของเขาเอง อย่าลืมว่าต๊อกมานมีความตั้งใจว่าจะไม่แต่งงานกับชายใดตลอดชีวิต พีดามเองก็เคยมาตัดพ้อหลายครั้ง ต๊อกมานก็ได้แต่ตอบว่า ถ้ายังอยู่บนบัลลังก์ การแต่งงานเหมือนยิ่งสร้างความยุ่งยากให้กับนาง การตัดสินใจแต่งกับพีดาม จึงไม่ใช่เรื่องการเมือง เพราะมันกลับทำให้การเมืองวุ่นวายมากกว่า ไม่งั้นแล้วคงได้แต่งกันไปดีๆ แล้วไม่เกิดเรื่องแบบนี้ ถ้ามันเอื้อการเมืองจริง แต่ต๊อกมานใจอ่อน เพราะพีดามยอมร่างสัญญาสละทุกอย่างถ้าไม่มีต๊อกมาน และยังนึกถึงความรักที่เขามีให้มาตั้งแต่อดีต ทำให้ต๊อกมานยอมแต่งงานด้วย แล้วถ้าคิดแค่เรื่องการเมือง ทำไมตอนที่พีดามก่อกบฎ ต๊อกมานถึงพร่ำเพ้อกับยูซินว่า เธอจะช่วยอะไรพีดามได้บ้าง เธอคิดจะสละบัลลังก์ไปใช้ชีวิตที่เหลือกับพีดามแล้ว แต่ก็ได้แต่ฝัน ตอนนั้นหัวใจต๊อกมานก็แทบสลายแล้ว เพราะรู้จุดจบของความรักตัวเองดี ถ้าไม่รัก แค่เหงา แค่การเมือง ไม่มีทางที่ต๊อกมานจะตัดสินใจทำเรื่องพวกนี้ มีชิลเหมือนเป็นแม่แบบ และอาจารย์ของต๊อกมาน ต๊อกมานเคยพยายามทำตามรอยมีชิลหลายอย่าง แต่หลักความคิดเรื่องการปกครองต่างกันสุดขั้ว เรื่องการแต่งงานก็เช่นเดียวกัน ต๊อกมานบอกว่า มีชิลใช้การแต่งงานเสริมฐานอำนาจตัวเองให้แข็งแกร่ง แต่ถ้าต๊อกมานแต่งงาน เหมือนจะสร้างความสั่นคลอนทางการเมืองมากกว่า นางจึงบอกว่าอิจฉามีชิลอยู่หลายครั้ง จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 18 ส.ค. 53 23:35:32

ความคิดเห็นที่ 26 พีดามเป็นคนร้ายกาจอย่างไม่ต้องสงสัย เขาไม่ใช่คนดีอะไร ทำอะไรหลายอย่างเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง แต่ความร้ายของเขามันเจือด้วยความน่าสงสารในโชคชะตา ความร้ายเดียงสาหรือความอำมหิตของเด็กน้อยพีดามนั้น อาจารย์ก็ไม่อยู่ ออกเดินทางไกล กลับเมื่อไหร่ไม่รู้ เขาคงไม่กล้าเข้าใกล้คนที่ทำร้ายทุบตีเขาขนาดนั้นอีก จะให้ทำยังไง คำสั่งของอาจารย์ก็คือเจ้าต้องรักษาไว้ให้ดี มันเป็นสมบัติของเจ้า วิธีมันโหดร้ายแต่มันได้ผล ลงมือได้โดยไม่ต้องเข้าใกล้ แต่เขาคิดตื้นเกินไปมันเลยทำร้ายทุกคน เด็กบางคนความตายคืออะไรยังไม่รู้ด้วยซ้ำ นึกว่าแค่นอนหลับไป (เรื่องจริงที่น่าเศร้า) คนเดียวในโลกที่เขามีอยู่ เคยรัก เคยเอ็นดู กลายเป็นเย็นชา ไม่รักเขาอีก แค่กอดนอนยังไม่ได้เลย ใจเด็กน้อยจะเป็นอย่างไร อยู่ด้วยกันทุกวันเหมือนอยู่ในนรกดีๆ นี่เอง ประเด็นความรัก เราคิดว่าสุดท้ายด็อกมันรักพีดามจริงๆ จุดเริ่มต้นจะเกิดจากอะไรก็ไม่รู้ สงสาร เห็นใจ เข้าใจ หรืออยู่ด้วยแล้วสบายใจ เหมือนที่ด็อกมันเคยบอกกับยูซินว่าตัวเองโชคดีที่มียูซินร่วมคิด อัลชอนคอยอารักขา พีดามคอยปลอบใจ เรื่องของจิตใจมันอ่อนไหว ผู้หญิงคนหนึ่งให้ความสำคัญกับคนที่ปลอบประโลมใจเราแล้วเรารู้สึกดี เราว่าด็อกมันเองก็คงไม่รู้ตัวว่ามันเริ่มยังไง รู้แต่ว่าเวลาตัวเองมีทุกข์พีดามจะคอยปลอบใจ เขาจะทำอะไรล่วงเกินไปบ้างก็ไม่ถือสา รู้ตัวอีกทีมันก็ซึมลึกและเอ่อจนท่วมท้นแล้ว จุ๊กบังคนที่มองอะไรไม่ค่อยพลาดบอกว่า การที่ด็อกมันคิดแต่งงานแสดงว่ายังเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ชุนชูเองก็เป็นห่วงเรื่องการแต่งงานของทั้งสองคนว่า ถ้ามันเป็นแค่การเมืองเค้าคงไม่กังวล แต่นี่ทั้งสองดันมีใจให้กันจริงๆ เพิ่มเติมเรื่องวิทยายุทธของพีดาม คิดว่าหลังจากที่มุนโนตัดสินว่าพีดามเป็นคนอำมหิตแล้วเขาคงไม่สอนอะไรเพิ่มเติมอีก คนอย่างมุนโนคงไม่คิดติดปีกให้เสือร้าย อย่างตอนที่พีดามเข้าคัดเลือกฮวารัง พีดามยังคิดในใจเลยว่าต่อให้ท่านไม่สอน ข้าก็เรียนรู้ได้เอง ตอนที่อยู่กับมุนโนเขาก็พยายามข่มและควบคุมด้านมืดของตัวเองไว้อยู่นะ ขอแค่อย่าทำร้ายเขาก่อน อย่างตอนที่ถูกพวกของพ่อยูซินทุบตี เขายังไม่ตอบโต้ แต่พอเห็นไก่สุดรัก สุดโปรดแหลก เท่านั้นแหละปรี๊ดแตก องค์ลง เหี้ยมขึ้นมาทันทีทันใด แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 10:59:28 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 09:55:15 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 09:49:39 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 00:21:55

ความคิดเห็นที่ 27 โอ้ววว ข้อมูลปึ๊กกันดีจริงๆเลยค่า ดีๆ ชอบๆๆๆ เราไม่ได้ดูล่วงหน้าเลยค่ะ เราดูตามที่ช่อง 3 ฉาย อาจจะล่วงหน้าไปหน่อยก็ตามหนังสือพิมพ์  อาจจะมองไม่ครบทุกมุมตามที่เพื่อนๆที่ดูจบแล้ววิเคราะห์นะคะ ขอบคุณทุกความคิดเห็นทั้งที่มาตอบ และมาถกกันเองด้วยนะคะ ^ ^  เต็มทึ่เลยค่ะ  อ่านความคิดเห็นของคนอื่นแล้วหนุกดี จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 01:10:16

ความคิดเห็นที่ 28 กลับมาอ่านอีกรอบ ได้ความรู้กับเรื่องนี้อีกเยอะเลยค่ะ เพิ่งนั่งดูตอนที่พีดัมกล่อมเพฮา ><! (รอบที่เท่าไหร่ไม่อยากนับ ฮา) แอบคิดเล่นๆว่า ถ้าเพฮาได้อยู่กับพีดัมตลอดไปคงมีความสุขน่าดู เพฮาคงหลับง่ายขึ้นเพราะมีพีดัมอยู่ข้างๆ เพ้อเองคิดเองอีกแล้ว (แต่อยากให้เป็นอย่างนั้นเหมือนกันนะ) แล้วก็เข้ามาเห็นด้วยว่าเพฮารักพีดัมค่ะ เรามั่นใจ ดูจากสายตาของเพฮาที่มองพีดัมในตอนหลังๆก็ออกค่ะ มันอ่อนโยนออก แทบจะไม่ต่างกันเลยกับสายตาที่พีดัมมองเพฮา อีกฉากนึงที่ดูออกชัดเจนเลยคือฉากที่พีดัมกอดเพฮาน่ะค่ะ (ตอนที่เท่าไหร่เราไม่แน่ใจอ่า ^^") แล้วเพฮาทำท่าจะกอดกลับแต่ก็ลดมือลงเพราะต้องหักห้ามใจ ดูจากสายตาที่เพิ่งโดนพีดัมจู่โจมก็รู้แล้วล่ะค่ะว่าหวั่นไหว (ในตอนหลังเองเพฮาก็บอกว่าตัวเองก็คิดนะ ไม่ใช่ไม่รู้สึกอะไร อิอิ) สรุป...สองคนนี้เค้ารักกันค่ะ อีกฝ่ายแสดงออกแต่อีกฝ่ายกลับไม่แสดงออก มันก็เลยทำให้ไม่เข้าใจกัน เรื่องมันก็เลยบานปลายจนถึงตอนจบที่เป็นอย่างนั้นแล *แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 01:42:46 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 01:42:13 จากคุณ : แมงปอสีส้ม เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 01:41:34

ความคิดเห็นที่ 29 ขอแสดงความคิดเห็นนอกเรื่องบ้างนะคะ ละครเกาหลี ญี่ปุ่น หรืออื่นๆ เขามีดีกว่าให้ความบันเทิงจริงๆ นะคะ แบบหลายเรื่องมักมีประเด็นให้พูดถึง สอนนู่นนี่นั่นเสมอ ได้ทั้งความสนุก หวาน เศร้า กินใจ ดูแล้วก็นะ ถ้าบ้านเราไม่เน้นแต่ปริมาณ แล้วหันมาเน้นคุณภาพกันบ้าง ก็จะดีไม่น้อย จะบอกว่าโฆษณาไม่เข้า อันนี้เห็นจะไม่จริง ด๊อกมานก็เหมือนเยอะนี่นา หรือเราคิดไปเอง จากคุณ : ซ่อนดาว เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 07:16:31

ความคิดเห็นที่ 30 ^ ^ เคยลองนับเล่นๆ ตอนดูซอนต็อก แบบว่ารอนานจัด โฆษณา 10 ตัวต่อเบรค แต่ละเบรคแทบไม่ซ้ำสินค้ากัน จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 07:51:38

ความคิดเห็นที่ 31 พีดาม-ชุนชู-ยอมจอง พีดามไม่ฆ่ายอมจองแก้แค้นให้อาจารย์ก็เพราะเป็นการแลกเปลี่ยนผลประโยชน์กัน ยอมจองเสนอว่าถ้าไม่ฆ่าเขา เขาจะช่วยงานพีดาม อย่าลืมว่าพีดามเป็นฮวารังที่โดดเดี่ยวไม่มีลูกน้อง อาจารย์ก็ไม่อยู่แล้ว จะสร้างฐานให้ตัวเองง่ายที่สุดก็คือการเอายอมจองนี่แหละเป็นพวก พร้อมทุกอย่าง สำเร็จรูป ทั้งกองกำลังและทรัพย์ แถมมีประสิทธิภาพ แทรกซึมไปทั่วทั้งในและนอกประเทศ หาข่าวเป็นเลิศ อีกอย่างยอมจองก็มีเหตุผลว่าทำไมถึงต้องฆ่ามุนโน หนังสือแผนที่สามแคว้นยอมจงก็เป็นเจ้าของร่วมเหมือนกัน เขาต่างหากเป็นคนที่วิ่งเต้นอยู่ข้างนอกตลอดเวลา ทั้งหาข้อมูลและเงินทองให้มุนโน คนอย่างมุนโนน่ะหรือจะหาเงินเป็น แล้วจู่ๆ จะมายกให้คนอื่นง่ายๆ งั้นเหรอ เสียดายที่คนหลักแหลมอย่างพีดามมั่นใจในตัวเองมากไปหน่อย คิดว่าเอายอมจองอยู่ เราก็คิดว่าชุนชูน่ะร้ายตัวพ่อ ร้ายลึกด้วย ปากปราศรัยน้ำใจเชือดคอ พีดามไม่ฆ่าคนที่ฆ่าอาจารย์ ชุนชูไม่ฆ่าคนที่ฆ่าแม่ตัวเองอย่างแทนัมโบดีกว่าตรงไหน เพื่อประโยชน์ของตัวเองแล้วชุนชูยอมได้ ถึงแม้จะเป็นการทำเพื่อกำจัดมิซิลในภายหลังก็เถอะ คนที่แสร้งทำดีต่อศัตรูยังร้ายกว่าคนที่แสดงออกให้เห็นว่าเกลียดกัน สุดท้ายเมื่อแทนัมโบหมดประโยชน์เขาก็จัดการส่งให้หายไปจากโลกนี้ ทำได้แม้กระทั่งใช้ผู้หญิงเป็นสะพานแห่งอำนาจต่อให้เป็นลูกหลานศัตรูก็ตาม เราไม่คิดว่าชุนชูรักโพยาจริง (ตามประวัติศาสตร์มเหสีของพระราชาชุนชูก็เป็นน้องสาวจอมพลยูซิน ไม่รู้รักจริงหรือเพราะอิทธิพลของจอมพลผู้ยิ่งใหญ่) ชุนชูมักจะพูดกับด็อกมันว่าพีดามมีแม่เป็นมิซิลเขายอมรับไม่ได้ แต่เขามองข้ามว่าปู่แท้ๆ ของเขาก็เป็นพ่อพีดามด้วยเหมือนกัน การที่เขาพูดเช่นนั้นอาจจะเป็นการกันท่าเพราะไม่อยากให้พีดามเป็นคู่แข่งในบัลลังก์ของตัวเอง ชุนชูบอกเองว่าพีดามเป็นคนอ่านง่ายใครๆ ก็อ่านออก ความทะเยอทะยานของเขามีอยู่อย่างเดียวคือด็อกมันและก็เป็นจุดอ่อน จุดตายของพีดามเลยด้วย ยอมจองไม่ใช่แค่เพียงด้านมืดของพีดามเท่านั้น แต่เป็นด้านมืดของปุถุชนทั่วไป เน้นให้เห็นความโลภในใจคน เขาวิ่งเต้น เสี่ยงชีวิตก็มาก ไม่ได้ต่างจากคนอื่น แต่พองานสำเร็จ คนที่ได้หน้า ได้ดี กลับเป็นพวกพ้องเดิม พวกขุนนางทั้งหลาย มีอยู่คำที่ยอมจองพูด คนแบบเราเสี่ยงชีวิตเพื่อคนอื่น สุดท้ายแล้วได้อะไร จุดจบมันก็มักลงเอยแบบนั้น แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 11:04:38 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 10:54:37 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 09:35:48 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 09:34:34 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 09:18:02

ความคิดเห็นที่ 32 เห็นด้วยกับหลาย ๆ ความเห็น และ ไม่เห็นด้วยกับหลาย ๆ ความเห็นเหมือนกัน ^^" (เรื่องนี้ต้องวิเคราะห์กันยาวเนอะ) ส่วนตัวแล้วคิดว่า ต๊อกมาน และ พีดาม รักกันแน่นอนอย่างไม่ต้องสงสัย ส่วนรักแล้วกระทำต่อกันอย่างไร มันอยู่ที่สภาวะแวดล้อม และ สถานภาพ บังคับให้เป็นไป เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง ส่วนยูซิน คือ รักแรก ที่แปรเปลี่ยนมาเป็นเพื่อนแท้ นางไม่เคยสงสัยเคลือบแคลงใจกับยูซินเลย ไม่ใช่คนรักแต่มีความผูกพันธ์แน่นแฟ้น (สำหรับเราแล้ว ให้ความรู้สึกว่า ยูซินไม่ใช่คนรัก แต่เป็นเพื่อนที่มากกว่าคำว่าเพื่อนสนิท เกือบคล้ายคำว่าพี่น้องแต่ก็ยังไม่ใช่) และถ้ายูซินก่อกบฎเหมือนพีดาม เราเชื่อว่ายังไงนางก็ต้องสั่งฆ่าแน่นอน เหมือนที่ทำกับพีดาม เมื่ออยู่ในฐานะกษัตริย์ เรื่องที่ต้องฝืนใจทำมีอยู่มากมาย เพียงเพราะต้องการให้สิ่งต่าง ๆ เป็นไปอย่างถูกต้อง แม้จะมีอำนาจล้นมือก็ตามก็ไม่สามารถทำตามใจตนเองได้ เพราะจะค้านกับสิ่งที่ประชาชนและขุนนางน้อยใหญ่ต้องการ ถามว่าใจนางต้องการสั่งฆ่าพีดามหรือเปล่า ก็ตอบได้ว่า "ไม่" นางไม่ได้อยากสั่งฆ่าเลย แต่เพราะสถานการณ์และหน้าที่บีบบังคับทั้งนั้น จากคุณ : Furious+Rivery เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 10:46:22

ความคิดเห็นที่ 33 เรื่องนี้เราว่าน่าสงสารทุกคน ต๊อกมาน - น่าสงสารเพราะต้องฝืนใจตัวเองทั้งเรื่อง * การตัดสินใจครั้งแรกที่เลือกสู้เพื่อชิงบัลลังก์ชิลลากับมีซิล เธอเลือกที่จะปล่อยวางรักแรกคือยูซินทิ้งไป เพื่อเลือกสิ่งที่เธอต้องการมากกว่า เปลี่ยนสถานภาพของรักแรกเหลือแค่เพื่อนแท้และเพื่อนตายที่ไม่มีวันทิ้งกันเท่านั้น * หลังขึ้นครองราชย์ยิ่งหนักเข้าไปอีก ไว้ใจใครแบบเต็มร้อยไม่ได้เลย ต้องหาทางคานอำนาจกันให้วุ่นวายไปหมด ทั้งพีดาม-ยูซิน-ชุนชู หาตำแหน่งให้สามคนลงแล้วคานกันเอาไว้เพื่อให้บัลลังก์ตัวเองมั่นคงที่สุด   - ให้ยูซินคุมกองทัพ มีความดีความชอบเป็นที่ชื่นชมของคนทั่วไป   - ให้พีดามเป็นหน่วยสอดส่องจับผิดการทุจริต ปิดทองหลังพระชัด ๆ เป็นงานสร้างศัตรูเห็น ๆ แต่จะให้ใครทำล่ะถ้าไม่ใช่ "พีดาม" คนนี้น่ะกลัวซะที่ไหน ใครจะเกลียดก็ช่างขอแค่ต็อนมานรักก็พอแล้ว   - ให้ชุนชูเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์ แท้ที่จริงก็เพื่อให้เชื้อสายตรงของตัวเองอยู่ในอำนาจต่อไปนั่นแหละ ไม่ต้องการให้หลุดไปสายเลือดอื่น * ความรักที่มีให้พีดามก็ต้องแอบซ่อนเพราะเลือกเองที่จะรักษาบัลลังก์ไว้ แต่ก็นะ สุดท้ายพอได้คิด คนเราไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่า "มีใครซักคนอยู่เคียงข้าง" พอถึงที่สุดก็เลือกที่จะทิ้งบัลลังก์เพื่อไปอยู่กับคนรักอยู่ดี ทั้ง ๆ ที่สุดท้ายแล้วก็ต้องอ้างว้างจนวันตาย น่าสงสารมากนะที่ต้องเห็นคนที่รักที่สุดตายไปต่อหน้าต่อตา หัวใจแหลกสลายขนาดนั้น ต๊อกมานถึงได้ตรอมใจตายยังไงล่ะ (แล้วโรคที่เป็นอยู่ก็หนักหนา) พีดาม - ทั้งร้ายกาจและน่าสงสารในคราวเดียวกัน เป็นตัวละครที่มีครบทุกรส มีเรื่องให้พูดถึงได้ตลอดเวลา ทุกซีนที่ออกคนดูต้องเดาไปด้วยว่า "ไอ้นี่ มันคิดจะทำอะไร" เรื่องเดียวที่ไม่ต้องคิดคือ "ความรักที่มีให้ต๊อกมาน" สุดโต่งจริง ๆ ทำทุกอย่างเพื่อความรักที่ไม่เคยได้รับจากใครเลยมาตลอดชีวิต นั่นทำให้หวงแหน "ต๊อกมาน" อย่างที่สุด ทุกเรื่องทุกสิ่งที่ทำเพื่อผู้หญิงคนนี้คนเดียว ใช้หัวใจเต็มร้อยในการตัดสินใจ แม้แต่เรื่องกบฎก็เหมือนที่เรากับหลาย ๆ ความเห็นพูดไปแล้ว ไม่ว่าจะสำเร็จหรือล้มเหลวก็เพื่อต็อกมาน แล้วการที่นับก้าวเข้าไปหาความตายที่ยืนอยู่คู่กับต็อกมาน ก็ไม่เคยกลัวเลย ผู้ชายแบบนี้แหละ สาว ๆ ถึงได้คลั่งกันนัก (ไม่ใช่ทั้งหมดนะ แค่ส่วนใหญ่)เพราะในชีวิตจริงเราไม่ได้ต้องการคนดีที่เพียบพร้อมดั่งอนุสาวรีย์อย่างยูซินเพื่อเอาไว้กราบไหว้บูชา แต่ก็รู้ว่าเค้าจะเลือกเฉพาะสิ่งที่ถูกต้องเสมอ แล้วถ้าซักวันเราคือ "คนผิด" ล่ะ เค้าจะเลือกเราอีกหรือเปล่า ในชีวิตจริงเราต้องการแค่ใครซักคนที่ยืนเคียงข้าง คอยปลอบใจ คนที่เรามั่นใจว่าจะไม่มีวันทิ้งเราไปไหน ไม่ว่าเราจะเป็น "คนถูก" หรือ "คนผิด" ก็ตาม ซึ่งนั่นก็คือ "พีดาม" เพราะคนนี้รักด้วย "หัวใจ" ไม่ใช่ "สมอง" ฟังดูเหมือนเห็นแก่ตัวนะ แต่มันคือความจริงนี่นา ทุกคนมีด้านมืดของตัวเอง มีความเห็นแก่ตัวแฝงอยู่ทั้งนั้นแหละ ยูซิน - น่าสงสารเพราะทั้งชีวิตมีแต่เหตุผล สมองเป็นหลัก-หัวใจเป็นรอง แต่นั่นก็คือสิ่งที่เขาเลือกเอง คนแบบนี้คือลักษณะของวีรบุรุษ ซึ่งในประวัติศาสตร์ "ยูซิน" ก็คือวีรบุรุษจริง ๆ ไม่มีอะไรให้ข้องใจสำหรับคน ๆ นี้ เหมือนอนุสาวรีย์ที่จะผ่านไปกี่สิบกี่ร้อยปีก็ยังตั้งมั่นอยู่อย่างนั้น บทละครก็เป็นแบบนั้นด้วย นั่นอาจเป็นเหตุผลที่ทำให้ตัวละครนี้ไม่ค่อยมีสีสันถึงแม้จะบทเด่นตั้งแต่ต้นจนจบก็ตาม ชุนชู - นี่แหละตัวร้ายที่แท้จริง ทำทุกอย่างเพื่อตัวเอง วางหมากทุกเรื่อง แทบจะไม่เคยมีความจริงใจให้กับใครเลย * ยอมอ่อนให้ต๊อกมานเพราะรู้ว่าสู้มีซิลไม่ได้ และรู้อยู่แล้วว่าต็อกมานวางแผนให้ตัวเองครองอำนาจต่อ ไม่งั้นมีเรอะจะยอมน่ะ * ดีกับยูซิน เพราะรู้ว่ายูซินจะต้องช่วยเหลืออย่างเต็มที่และมีประโยชน์มากในอนาคตเมื่อตนเองขึ้นครองราชย์ * หลอกใช้แม้แต่ผู้หญิงที่จริงใจกับตัวเอง เพียงเพื่อทำให้ทุกอย่างเป็นไปตามแผน * เป็นตัวกระตุ้นให้พีดามเข้าใจต็อกมานผิด ทั้ง ๆ ที่รู้อยู่ว่าพีดามกับต็อกมานรักกันด้วยความจริงใจ กลัวว่าตัวเองจะสูญเสียอำนาจ จะมีคู่แข่ง ถึงกับหลอกพีดามว่าต็อกมานไม่ได้รัก แต่ที่แต่งงานเพราะแผนทางการเมือง เพราะคำพูดชุนชูนี่แหละทำให้พีดามหวั่นไหวมาก พอเจอเจ้ายอมจงเข้าไปอีกก็เตลิดไปเลย แล้วก็ทั้งรู้นะว่าต็อกมานทำเพื่อตนมากขนาดไหน แค่น้าสาวจะขอมีความสุขครั้งสุดท้ายกับคนที่ตนรัก ยังจะขัดขวางอีก สรุปในมุมของเรานะ น่าสงสารที่สุดก็คือ "ต็อกมาน-พีดาม" ร้ายกาจที่สุดคือ "ชุนชู" แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 11:50:08 จากคุณ : Zo Rai Da เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 11:45:05

ความคิดเห็นที่ 34 ทั้งหลายทั้งแหล่ก็เพราะความเชื่อใจของพีดามที่มีต่อต็อกมานมีน้อยเกินไป เรื่องมันถึงได้ลุกลามใหญ่โตขนาดนี้ ถ้าพีดามเชื่อใจต็อกมานอย่างที่ต็อกมานเชื่อใจในตัวพีดาม  เค้าคงไม่ต้องมามีจุดจบที่น่าสงสารอย่างนี้ ปล.คุณชายชุนซู น่ะร้ายกว่าพีดามซะอีก  ในเรื่องไม่มีใครจะแสนดีได้อย่างท่านยูซินอีกแล้ว จงรักภักดีต่อแผ่นดินสุดๆ จากคุณ : น้ำแข็งใส ใส่น้ำหวาน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 12:04:41

ความคิดเห็นที่ 35 ละครพีเรียดเกาหลีเรื่องนี้เพียงอาศัยประวัติศาสตร์เป็นฉาก เนื้อเรื่องต่างๆ เป็นการเมคขึ้นมาทั้งสิ้น ตัวละครหลายตัวก็อาศัยเพียงมีชื่อตามประวัติศาสตร์ บุคคลิกหรือคาแรกเตอร์ต่างๆ ก็ไม่มีหลักฐานยืนยันได้ว่าเป็นอย่างในละครจริงๆ และทุกคนจุดจบมันก็ตายอยู่แล้ว (ถ้าไม่ตาย จะเป็นเรื่องแปลกมาก ..ฮา) การจะให้ใครตายอย่างไร มันก็ขึ้นกับผกก. หรือผู้เขียนบทจะรังสรรปั้นแต่ง ที่เกาหลีคงไม่มีข้อกำหนดหรอกว่า ถ้าตัวจริงในประวัติศาสตร์ตายอย่างนี้ ในละครต้องให้ตายอย่างนั้นด้วย อาวุธที่ร้ายกาจที่สุดของผู้หญิงก็คือ มารยา ด็อกมันก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ทั้งนิ่งสุขุมเยือกเย็นชาญฉลาด ทั้งยังเป็นนักวางแผนชั้นเซียน ครั้งหนึ่งด็อกมันเคยบอก นับแต่นี้ต่อไปทุกคนจะเป็นเพียงแค่หมากบนกระดานของนางเท่านั้น (ตรงนี้บทก็ไม่เนียนอีก ในชีวิตจริงลองมีใครมาพูดอย่างนี้กับผม ผมก็ขอบายคนหนึ่งล่ะ) มิชิลใช้มารยาหญิงสยบผู้ชายอย่างน้อย 2 คนให้จงรักภักดีต่อนางได้ แล้วด็อกมันผู้ที่ทำให้มิชิลเสียศูนย์มาหลายครั้ง แค่จะสยบผู้ชายคนเดียวมันยากนักหรือ อีกทั้งผู้ชายคนนั้นความสามารถก็ช่างห่างชั้นกับเธอเหลือเกิน มีคนบอกว่า ถ้าผู้หญิงตกหลุมรักใครสักคน เธอจะยอมมอบกายถวายชีวิตให้ (ตัวอย่างเช่นสาวๆ แถวนี้ ..ฮา) แต่ผู้หญิงที่ชื่อด็อกมันบอกพีดามว่า ถ้าเธอรักฉันเธอต้องละทิ้งความสุขสบายทุกอย่างแล้วไปใช้ชีวิตลำบากๆ กับฉันเพียงลำพัง (ไปอยู่วัดด้วยนี่หว่า เอ่อแล้วจะ.......กันได้มั้ยอ่ะ) พอพีดามเขียนหนังสือสัญญามาให้ เธอก็เอาไปให้หลานชาย และแอบกระซิบกับหลานชายดังๆ ว่า ถ้าวันข้างหน้ามันผิดคำสัญญาให้ฆ่ามันทิ้งทันที อืมห์ ... รักมากเลยนะ ด็อกมัน!! ผมสงสัยด็อกมันต่างหากว่ารักพีดามแบบรักแท้จริงหรือป่าว (ย้ำแบบรักแท้) และผมไม่เคยบอกด้วยว่า รักแรก = รักมาก ผมบอกว่า ยูชินเป็นรักแรกและรักแท้ของด็อกมัน ระหว่างคนหนึ่งที่รักเธอในขณะที่เธอยังเป็นแค่ลูกน้องเขา กับอีกคนที่รักเธอในขณะที่เธอเป็นถึงประมุขของประเทศ คนฉลาดช่างคิดเก็บรายละเอียดอย่างด็อกมันจะไม่คิดถึงเรื่องแบบนี้บ้างหรือ เหตุผลที่พีดามส่งคนไปสืบเรื่องด็อกมันส่งคนมาลอบสังหารเขาจริงหรือไม่ คนรักพีดามน่าจะตอบคำถามนี้ได้ดี พีดามเป็นคนมีปมในชีวิต คนลักษณะแบบนี้จะทนไม่ได้หากถูกหลอก มันเป็นความเสียหน้าอย่างใหญ่หลวง พีดามก็แค่หาความมั่นใจให้กับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจกระทำลงไปเท่านั้นเอง  ถ้ารักด็อกมันจริงทำไมไม่บุกเข้าวังไปถามเลยล่ะ วิทยายุทธซะขนาดนั้น ไม่มีใครในวังต้านได้หรอก ย้ำเรื่องสละบังลังก์อีกที ด็อกมันไม่เคยคิดครองบังลังก์เพื่อตัวเอง ที่อยากได้บังลังก์เพราะเจ็บใจที่พี่สาวต้องมาเสียชีวิตด้วยฝีมือฝ่ายมิชิล ความโกรธจึงทำให้ตัดสินใจไม่หนีไปกับยูชิน แต่คิดจะช่วงชิงบังลังก์กับมิชิลแทนพี่สาวของนาง เพราะรู้ว่านั่นคือความฝันของพี่สาวตน การส่งชุนชูไปเมืองสุยขององค์หญิงชอนมยองก็เพื่อวางตัวไว้เป็นรัชทายาทคนต่อไปจากพระเจ้าจินพยอง (ขณะนั้นองค์หญิงชอนมยองยังไม่ทราบเรื่องน้องสาวแฝด) เพราะฉะนั้นบังลังก์นี้เธอไม่ได้สละเพื่อพีดามอย่างที่หลายคนเข้าใจครับ ด็อกมันไม่เคยคิดจะแต่งงานก็เพราะสาเหตุนี้ ถ้าแต่งงานคู่สมรสก็จะมีสิทธิร่วมในบังลังก์ทันที แต่เมื่อโดนขุนนางฝ่ายพีดามบีบบังคับ โดยอ้างกฏมณเฑียรบาล จะให้แต่งกับยูชินหรือ ทำไม่ได้หรอกเพราะมันคือการทำร้ายจิตใจยูชินเกินไป มันก็เหลือตัวเลือกเดียว ที่จริงยังมีอัลชอนอีกคน แต่เข้าใจว่าอัลชอนขาดคุณสมบัติบางอย่าง สุดท้ายด็อกมันต้องยอมเลือกพีดาม แต่เพราะรู้ว่าเป็นแผนของขุนนางฝ่ายพีดามที่หวังใช้พีดามมาฮุบบังลังก์ทางอ้อม ด็อกมันจึงต้องใช้มารยาแก้ปัญหาบีบให้พีดามต้องละทิ้งลาภยศทั้งหมดหากต้องการแต่งงานจริง ****จะว่าไปแผนของฝ่ายพีดาม แท้จริงแล้วได้ถูกกำหนดไว้ตั้งแต่ตอนมิชิลยังมีชีวิตอยู่ คำสั่งเสียสุดท้ายของมิชิลที่ให้พีดามใช้ความรักเป็นเครื่องมือในการแย่งชิงบังลังก์จากด็อกมัน**** ความเหงาก่อให้เกิดเป็นความรักได้ แต่มันไม่ยั่งยืน ด็อกมันก็แค่เหงาอยากได้ใครสักคน  มองไปมองมาก็ไม่มีใคร (ถ้าผมอยู่ปัญหาอาจไม่วุ่นวายอย่างนี้ ..ฮา) เหลือพีดามอยู่คนเดียว แต่รู้อยู่เต็มอกว่าหมอนี่หวังมากกว่าร่างกาย ก็เลยต้องมีแผนการนิดหน่อย หลายคนมีรักแท้อยู่ในใจ คนที่นอนกอดอยู่ที่บ้านก็แค่รักครั้งหนึ่งในชีวิต ไม่มีกฏข้อไหนบอกว่า หากมีรักแท้กับชายใดแล้วไซร์ เจ้าจะไปรักกับชายอื่นไม่ได้เป็นอันขาด ก็รักแท้มันได้แต่มอง เขามีคู่ไปแล้วจะให้ทำอย่างไร สั่งฆ่าลูกเมียเขาเพื่อเอาเขามาครอบครองงั้นหรือ นั่นไม่ใช่วิสัยด็อกมันครับ เรื่องมุนโนเลี้ยงเด็ก ผมคงขอละไว้นะครับ ไม่รู้จะตอบอย่างไร ผมไม่ใช่มุนโน แต่ผมตอบแทนพีดามได้ ว่าทำไมเลือกอุ้มอาจารย์แทนที่จะอุ้มหนังสือ เพราะหนังสือมันไม่มีขา (ฮา) มันไม่หนีไปไหนแน่ แต่อาจารย์จะตายหรือรอดก็ไม่รู้ เผื่อไม่ตายจะได้ซ้ำ (ฮา) มุนโนก็แค่เสียใจที่ไม่สามารถรักพีดามได้มากพออย่างที่พีดามต้องการ มุนโนเป็นคนมีคุณธรรมสูงซะขนาดนั้นจะให้ทำใจรับพฤติกรรมของเด็กโหดอย่างพีดามได้อย่างไร แรกๆ ที่เอาพีดามมาเลี้ยงก็คงคิดว่าสามารถขัดเกลาสายเลือดพระเจ้าจินจิ+มิชิลได้ แต่สุดท้ายก็เหลว (ผู้เขียนบทต้องการสื่อว่า "สายเลือดมันแรง") ใช่ครับไม่มีใครบอกว่าพีดามไม่ร้าย แต่ทุกครั้งที่มีคนกล่าวถึงความร้ายของพีดาม จะต้องมีคนเข้ามา "แต่" ต่อท้ายทุกครั้ง และมุนโนก็จะกลายเป็นแพะตัวใหญ่ในกรณีนี้ทุกครั้งเช่นกัน เนื้อก็ไม่ได้กิน หนังก็ไม่ได้รอง บทก็น้อย มิติก็แบนแต๋ดแต๋ บทจะมาก็ให้มา บทจะให้ไปก็ตายง่ายๆ ซะงั้น เล่นเรื่องนี้ไม่คุ้มจริงๆ (ฮา) ถ้ารู้ว่าต้องกลายเป็นแพะ สู้ปล่อยให้พีดามนอนแห้งตายคาท้องพระโรงไปซะแต่แรกดีกว่า คำว่า "ไร้เดียงสา" เขาใชักับพฤติกรรมที่กระทำโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่ใช่พฤติกรรมที่ผ่านการกลั่นกรองมาแล้วครับ ยังมีทางออกอีกมากมายที่จะเอาแผนที่คืนกลับมาโดนไม่ต้องฆ่าใคร ฉากพีดามฆ่าทหารนับร้อยเป็นความสะเทือนใจมากสำหรับผม พีดามตั้งใจจะมาตายต่อหน้าด็อกมัน ทำไมยังต้องฆ่าคนอื่นอีก สมมติว่ามาถึงตัวด็อกมันได้ แล้วด็อกมันเกิดพูดอะไรที่ไม่สบอารมณ์ จากที่ตั้งใจจะมาตายต่อหน้าด็อกมัน คงเปลี่ยนเป็นให้ด็อกมันตายต่อหน้าแทน หรือไม่ พีดามไม่ฆ่ายอมจอง เพราะมุนโนไม่มีค่าพอให้ต้องทดแทนบุญคุณ ตายไปก็ดีแล้วจะได้ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องทวงถามแผนที่อีก แต่ครั้นจะแสดงอาการดีใจลิงโลดออกนอกหน้ามันก็กระไรอยู่ ที่ไปหายอมจองก็เพราะรู้สึกเสียหน้าที่มาตัดหน้าฆ่าอาจารย์ผู้เปรียบเสมือนบิดาบังเกิดเกล้า (เอ๊ะ! ยังไง?) กะจะไปสั่งสอนยอมจองให้รู้จักนักเลงกินไก่สักหน่อย แต่พอยอมจองยื่นผลประโยชน์เป็นข้อแลกเปลี่ยน ก็รีบกระโดดงับเหมือนตัวกินไก่ทันที ที่ยกเอาชุนชูมาเปรียบกับพีดามไม่ได้ให้มาตัดสินว่า สองคนนี้ใครเลวกว่ากัน สิ่งต้องการสื่อคือ คนหนึ่งมีข้อแก้ตัวให้สารพัดในการทำเรื่องเลวๆ พ่อแม่ไม่รักอาจารย์ไม่กอด แฟนสาวไม่ไว้ใจ เพื่อนไม่คบ บลาๆๆๆ ....ในขณะที่อีกคนหนึ่ง ...เงียบ... สองมาตรฐานชัดๆ (ฮา) ชุนชูฆ่าแทนัมโบไปแล้ว แม้ไม่มีฉากฆ่า แต่ก็มีบทสนทนาที่ทำให้สรุปได้ว่า แทนัมโบเดี้ยงไปแล้ว จากคุณ : FIndinGBeautYINNegativESpacES เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 19:23:07

ความคิดเห็นที่ 36   มีความคิดเห็นคล้าย ๆ กับความคิดเห็นที่ 35 ส่วนตัวแล้วคิดว่าต๊อกมานรักทั้งยูซินและพีดาม แต่ส่วนลึกในใจแล้ว คงจะรักยูซินมากกว่าอ่ะค่ะ  (เอ..หรือว่าเรามีใจลำเอียงเข้าข้างยูซินเหรอป่าว..) จากคุณ : rungtawan เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 21:18:38

ความคิดเห็นที่ 37   แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 21:25:14 จากคุณ : rungtawan เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 21:19:38

ความคิดเห็นที่ 38   ............................ ต้องขอโทษอย่างแรงด้วยนะคะ..เน็ตมีปัญหาอ่ะค่ะ.. แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 21:57:14 แก้ไขเมื่อ 19 ส.ค. 53 21:27:56 จากคุณ : rungtawan เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 21:20:38

ความคิดเห็นที่ 39 ให้กิ๊บ คห 35 เลย ในการวิเคราะห์อีกมุมมองนึง 555 เราว่าดีนะเพราะจะได้รู้ว่าแต่ละคนดูละครแล้วมีความคิดหรือตีความออกมาได้ยังไง ทุกคนต่างมีเหตุผลทั้งนั้น  และละครเรื่องนี้เราก็ชอบ ถึงความเห็นยาวก็อยากอ่านค่ะ จากคุณ : ยิ้มละมุน เขียนเมื่อ : 19 ส.ค. 53 23:24:20

ความคิดเห็นที่ 40 การที่เราได้ยกเทียบประวัติศาสตร์จริงด้วยนั้น เพื่อสื่อให้เห็นว่า แม้เรื่องนี้เกินกว่า 90% จะเป็นเรื่องแต่ง (ไม่อย่างนั้น ต๊อกมานก็ไม่ใช่แฝด ไม่ได้ระหกระเหินไปนอกวังแบบนี้ พีดามก็เป็นลูกมีชิลจริงเปล่าไม่รู้ ฯลฯ) แต่เรื่องแต่งนี้ ถึงจะแต่งเกือบทั้งหมด แต่ส่วนที่มันบันทึกอยู่จริง เค้าก็คงไว้ เช่นพีดามเป็นกบฎ พีดามถูกประหาร ถ้าไปเปลี่ยนใหม่ให้พีดามได้สมหวังออกไปใช้ชีวิตกับต๊อกมาน ก็คงจะไม่ได้ แต่การเปลี่ยนจากพีดามถูกประหาร หลังต๊อกมานสิ้นพระชนม์ 10 วัน มาเป็นฉากที่ครองใจผู้ชมหลายๆ คนที่เราได้เห็นกัน ผู้หญิงทั่วๆ ไป กับผู้หญิงที่มีภาระหน้าที่สำคัญระดับปกครองประเทศ คงคิดเหมือนกันไม่ได้ แม้ว่าในใจแล้วคงรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไหร่ มันเหมือนกับหน้าที่ความรับผิดชอบมันค้ำคออยู่ ไม่งั้นต๊อกมานจะพูดบ่อยๆ ทำไม ว่าต้องหักห้ามใจ เพราะผู้ครองแคว้นไม่สมควรมีความรักส่วนตัว (แม้ลึกๆ ก็อยากมีจนต้องไปเอ่ยปาก บอกให้พีดามช่วยเป็นคนเดิมที่เคยยิ้ม เคยจับมือ พูดเล่นเหมือนแต่ก่อน) เรื่องออกไปใช้ชีวิตด้วยกันไม่เกี่่ยวกับวัดนะ วัดนี่คือสัญญาที่พีดามทำไว้ ถ้าต๊อกมานเป็นอะไรไป พีดามจะสละอำนาจทุกอย่าง ไปถือศีลอยู่วัด อันนี้คนละกรณีกับตอนหลังที่ต๊อกมานเขียนจดหมายไปบอกว่า จะออกมาใช้ชีวิตที่เหลือด้วยกัน คนละเหตุการณ์โดยสิ้นเชิง การที่ต๊อกมานเขียนคำสั่งให้ฆ่าพีดาม ถ้าเขาทำผิดสัญญา ไม่ได้แปลว่าต๊อกมานไม่รัก แต่เป็นเพราะหน้าที่ของกษัตริย์ ที่ต้องปกป้องราชบัลลังก์ จะมาเห็นแก่ส่วนตัวว่าฉันรักคนนี้ ฉันเลยไม่ป้องกันความมั่นคงของบัลลังก์ ก็คงไม่ได้ เพราะการแต่งงานกับพีดาม มันเหมือนกับสิทธิ์ในบัลลังก์ตกมาถึงมือพีดามแล้วครึ่งนึง ต๊อกมานต้องเผื่อไว้ก่อน แม้จะไว้ใจพีดามมากแค่ไหนก็ตาม แต่บ้านเมืองไม่ใช่เรื่องล้อเล่นที่จะมาคิดไว้ใจใคร แล้วปล่อยปละละเลยได้ พีดามรักต๊อกมานตั้งแต่ที่เป็นนังโดแล้ว แต่เป็นความรักอย่างเพื่อน พีดามถือว่าต๊อกมานคือ "เพื่อน" คนแรกของเขา สังเกตอาการที่แสดงออกระหว่างพีดาม-ต๊อกมาน และพีดาม-ยูซิน ในวันแรก พีดามมองหน้ายูซินอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก แต่พอมองต๊อกมาน กลับขยิบตา กลับยิ้มให้ อยู่ๆ ก็อยากติดตามไปช่วยเหลือซะงั้น ทั้งที่เพิ่งรู้จัก เพราะต๊อกมานเป็นคนแรกที่ทำให้พีดามรู้สึกอบอุ่นใจ จากคนที่ไม่เคยได้รับความรักจากใคร อยู่ๆ มีคนมาพูดขอบคุณ แค่นี้สำหรับพีดามมันก็ยิ่งใหญ่มากแล้ว แล้วพอรู้จักกันไปเรื่อยๆ พีดามก็เห็นว่าต๊อกมานเป็นผู้หญิงมีความคิด ฉลาด ต่างจากหญิงทั่วไป เขาถึงประทับใจ และค่อยๆ เริ่มรักโดยไม่รู้ตัว (ไม่ใช่มารักตอนเป็นฝ่าบาทแล้ว) ความรักที่ค่อยๆ สะสมผูกพันมาตั้งแต่แรก ต๊อกมาน ไม่ได้ครองบัลลังก์เพราะอยากเป็นใหญ่จริง ทำเพราะอยากแก้แค้นให้พี่สาว และสุดท้ายก็หวังว่าจะให้ลูกของพี่สาวมาสืบต่อ แต่เมื่อลงจากบัลลังก์แล้ว มันก็เหมือนกับไม่มีอะไรต้องห่วง ไม่มีภาระหน้าที่บนบ่าอีกต่อไปแล้ว นั่นคือตัวตนที่แท้จริงของต๊อกมานที่สุดแล้ว และเธอเลือกที่จะใช้ชีวิตธรรมดาๆ หลังลงจากตำแหน่ง กับ "พีดาม" แสดงถึงจิตใจแท้จริงของเธอโดยไม่มีตำแหน่งมาเกี่ยวข้องอีก เธอเลือกพีดาม ไม่ได้มีอะไรบอกเลยว่าท่านอัลชอนคุณสมบัติไม่พอจะเป็นพระสวามี จริงๆ สมัยต๊อกมานเป็นองค์หญิง ยังมีคนนึกถึงอัลชอนด้วยซ้ำ ศักดิ์ศรีก็ไม่ต่างกับยูซินนัก (จริงๆ ถ้าให้เลือกด้วยนิสัยท่านอัลชอนเป็นคนน่ารักน่าเลือกที่สุดแล้ว 55) ตัวเลือกที่อันตรายที่สุดกลับเป็นพีดามนั่นแหละ เมื่อต๊อกมานตั้งใจจะให้ชุนชูสืบต่อบัลลังก์ ถ้าคิดถึงการเมืองล้วนๆ ผลประโยชน์ล้วนๆ พีดามควรจะเป็นตัวเลือกสุดท้ายด้วยซ้ำ ไม่ต้องมาคิดถึงเรื่องร่างสัญญาอะไรนั่นเลย ถ้าเอาจริงๆ แล้วควรตัดใจไปได้เลย ไม่แต่งกับพีดามนี่ปัญหาไม่เกิดอีกร้อยแปด พอประกาศแต่งปุ๊บ ปัญหาตามมาทันที ส่วนความร้ายกาจของพีดาม ที่เราไม่ค่อยชอบคือการฆ่าคนเป็นเบือของพีดาม เวลาต่อสู้ ถ้าเป็นพวกยูซินหรืออัลชอน จะเหมือนออมมือ ไม่เอาถึงตาย แต่พีดามพี่แกจะฟันๆๆๆๆ แหลก ตายลูกเดียว (คือถ้ามองในแง่การดูหนังเอามัน มันเหมือนกับสะใจคนดูกว่า ว่าแบบ จะสู้แล้วก็ให้มันสุดๆ ไปเลย ไม่ต้องมายึกยักออมมือ แต่คิดในแง่ความเป็นจริงก็คือโหดร้าย ซึ่งเราก็คิดว่าตรงนี้พีดามโหดจริง ร้ายจริง) แต่คำว่าแต่ มันก็ไม่ใช่เป็นอะไรที่พีดามจะใช้ไม่ได้ คนเราจำเป็นต้องร้ายแล้วร้ายได้อย่างเดียว ไม่มีส่วนดีหรือ การที่หลายคนบอกเหตุผลว่าพีดามมีสาเหตุความร้ายมาจากปมตอนเด็ก ไม่ใช่การแก้ตัวว่าพีดามไม่ผิด หรือสิ่งที่พีดามทำถูกต้องดีงามแล้ว แต่เป็นการอธิบายจากสิ่งที่หนังได้สื่อออกมา เพราะก็บอกอยู่แล้วนี่ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องแต่งแทบทั้งหมด เอาชื่อเอาเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์มาเชื่อมโยงนิดหน่อย พีดามรักท่านมุนโนมากนะ ถึงจะร้ายเรื่องอะไรก็ตาม แต่พีดามไม่มีทางดีใจที่อาจารย์ตาย ไม่มีทางอยากให้อาจารย์ตาย ก่อนมาเจอต๊อกมาน อาจารย์ก็คือทุกอย่างของเขา ที่แบกอาจารย์ไป ไม่ใช่กะซ้ำ เพราะไม่แน่ใจว่าอาจารย์จะตาย แต่พยายามจะช่วยรักษาอาจารย์ให้หาย (พีดามพยายามจะหาสมุนไพร เพราะมุนโนกับพีดามมีความรู้ด้านสมุนไพร ถึงรักษาคนป่วนโรคระบาดในช่วงต้นเรื่อง) แต่มุนโนรู้ตัวว่าตัวเองไม่ไหวแล้ว ช่วยไม่ทันแล้ว เห็นด้วยกับหลายคนที่ว่าชุนชู เป็นตัวร้ายตัวพ่อที่สุดแล้วในเรื่อง พีดามเหมือนเป็นคนที่ร้ายก็ร้ายออกมาเลย ไม่ใช่ต่อหน้าพูดจายิ้มแย้มด้วย แต่ลับหลังวางแผนสารพัด และเผอิญเราเกลียดผู้ชายที่ใช้ผู้หญิงเป็นเครื่องมือที่สุด สิ่งที่ต้องการจะสื่อเหมือนกันคือ ไม่ได้คิดว่าการที่ยกหาเหตุผลเรื่องชีวิตอันน่าสงสารของพีดาม เป็นข้อแก้ตัวให้เขาทำผิดได้ แต่ความผิดที่ทำมันสามารถโยงสื่อ กับสิ่งที่ชีวิตเขาต้องเจอมาในอดีตได้ ส่วนชุนชู ร้ายเพราะผลประโยชน์ ร้ายเพราะอำนาจ ไม่ได้เกี่ยวข้องปัญหาชีวิตในอดีตเลย ความเห็นของเรา พื้นฐานมาจากสิ่งที่ซีรีย์สื่อออกมาเป็นหลักนะคะ ไม่ใช่ประวัติศาสตร์ ย้ำอีกที ความจริงจะเป็นไง คนอย่างต๊อกมานควรเป็นยังไง คนอย่างพีดามควรจะต้องเลวกว่านี้มั้ย อันนี้ไม่เกี่ยว แต่ในซีรีย์ที่ได้ดู เราเข้าใจตามที่เราเขียนจริงๆ ว่าเขาสื่อแบบนี้ ซึ่งถ้าใครดู (เรื่องเดียวกันนี่แหละนะ) แล้วเห็นต่างกันไป มันก็ไม่ใช่เรื่องผิด ก็เหมือนได้ฟังความเห็นอีกมุมนึงซึ่งก็น่าสนใจดี และก็มีส่วนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย ซึ่งก็ได้อธิบายในสิ่งที่เราเข้าใจไปยืดยาวแล้วด้านบน จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 00:07:43

ความคิดเห็นที่ 41 เรื่องที่พีดามผิดคือ... ผิดที่จริงจังเกินไป...ทั้งจริงจังต่อคำสั่งสอน คำสั่งเสีย และจริงจังต่อความรักเกินไป ผิดที่เชื่อมั่นตนเองเกินไป...ที่เข้าใจว่าตนเองจะควรคุมผู้คนและสถานการณ์ทุกอย่างได้ และทะนงว่าตนคือสามารถควบคุมอสรพิษร้าย และอำนาจฝ่ายต่ำได้ เพราะเมื่อสถานการณ์มันบานปลายและหนักอึ้งเกินกว่าจะรับไหว ย่อมไม่มีผู้ใดรอดพ้นจากสถานการณ์อันเป็นภัยได้เลย ผิดที่ไม่เชื่อมั่นในความรักและคนรักของตน ผิดที่คิดร่ำร้องหาแต่ความรัก และคิดแต่ว่าไม่มีใครรักตัวเอง เพราะใครก็ตามที่มีความคิดแบบนี้ จะไม่มีวันสมหวังในความรัก ส่วนต๊อกมานรักใครนั้น ส่วนตัวแล้วคิดว่าสรุปได้จากการกระทำของเธอ รักแรก...ขอให้เธอทิ้งความแค้นและความหลังไปอยู่ด้วยกัน แต่เธอปฏิเสธ รักสุดท้าย...เธอยอมทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อไปอยู่กับเขา แต่มันสายไป และคนเรา สามารถรักคน 2 คนในเวลาเดียวกันได้ เหมือนกับที่เราสามารถรักหน้าที่ต่อประเทศชาติ และรักที่จะทำเพื่อตัวเองพร้อมๆกันได้ เช่นเดียวกับที่ต๊อกมันรักทั้งยูซิน พีดาม และชิลลา แต่เราจะรักษาความรักทั้งหมดนั้นเอาไว้ได้ ก็ต่อเมื่อเรารู้จักตัวเองดีเท่านั้น น่าเสียดายที่สุดท้ายแล้ว ต๊อกมันค่อยๆลืมตัวตนของเธอไปเรื่อยๆ... เพราะที่ๆเธอยืนอยู่ เป็นที่ๆไม่มีใครยืนอยู่ข้างเธอได้เลย ขอไว้อาลัยแด่ตัวละครทุกตัว ที่เป็นตัวละครที่มีมิติ มีสีสันและมีชีวิตชีวาที่สุดอีกเรื่องหนึ่ง จากคุณ : บาจี๋ (bajee) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 02:15:03

ความคิดเห็นที่ 42   กระทู้ ดราม่า ชัดๆ - [] -''' ขอสอดแทรกสั้นๆ 1. ต๊อกมานแค่น้อยใจ ว่า ตน ให้โอกาส ชาวคาย่าเต็มที่แล้วแต่ยังระแวงกันทำไม เท่านั้นเอง 2. พีดามเราว่าซื่อสัตย์ ต่อบ้านเมืองและต๊อกมาน แต่แอบอิจฉายูซินเรื่องความรักบ้าง กำจัดแวยาคือเป้าหมาย ยูซินติดรากแห เป็นกำไร เชื่อสิว่า ถ้ายูซินซวยถึงขั้น ต้องตายไปกะแวยา พีดามก็คงไม่แฮปปี้นักหรอก 3. แวยา ต้องสงสัยต๊อกมานชัวๆ อยู่แล้ว ดูได้จากการเป่าหูให้ยูซิน รวบหัวหางต๊อกมานนั่นสิ สงสารเมียยูซินที่บ้านจัง 4. คิดว่า ต๊อกมาน ไม่ใช่ ไม่ไว้ใจ แต่ น้อยใจ มากกว่า เหมือน ตอนที่ฆ่า หัวหน้าชาวบ้านที่ว่า จะให้ที่ทำกินฟรี นั่นไง การให้ โอกาส ให้ทางเลือกที่ดี แต่ดันถูกปฏิเสธน่ะ เจ็บ นะ จากคุณ : รักดามดาม เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 05:00:22 A:117.47.224.90 X: TicketID:264098

ความคิดเห็นที่ 43 ขอชี้แจงเกี่ยวกับอัลชอนครับ ในตอนที่ฝ่ายพีดามดำเนินแผนให้เกิดพิธีอภิเษกสมรสของด็อกมัน ได้มีการวิเคราะห์สถานการณ์และผู้ที่จะเป็นแคนดิเดท มีการกล่าวถึงอัลชอนครับ แต่ผมจำรายละเอียดตรงนี้ไม่ได้ (ดูจบไปตั้งแต่ต้นปี) จำได้คล้ายๆ ว่าสามารถเล่นงานฝ่ายอัลชอนได้ล่ะ หากมีการเสนอชื่ออัลชอนขึ้นมา ทุกตัวละครในเรื่องนี้มีดีและเลวอยู่ในตัวเอง อยู่ที่คนดูว่าจะชอบตัวละครตัวไหน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพื้นฐานของตัวละคร ไม่ได้เกี่ยวกับเหตุผลข้ออ้างในการกระทำ มันเกี่ยวกับหัวใจคนดูล้วนๆ ถ้าคนดูชอบตัวละครตัวนี้ก็จะหาเหตุผลร้อยแปดเพื่ออ้างกับหัวใจตัวเองว่า เขาดีนะ เขาเลวไม่ได้ตั้งใจ บลาๆๆๆๆ จากคุณ : FIndinGBeautYINNegativESpacES เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 07:53:13

ความคิดเห็นที่ 44 ฉันใดก็ฉันนั้น มันเกี่ยวกับหัวใจคนดูล้วนๆ ถ้าเห็นว่าตัวละครตัวนี้มันเลว ยังไงมันก็ไม่มีดี บลาๆๆๆๆ พีดามโตมาแบบแยกแยะ ชั่งน้ำหนักดีชั่วไม่เป็น เขาไม่เข้าใจว่าทำไมการฆ่าคนเพื่อช่วยคนมันผิด หรือการสละคนๆ หนึ่ง เพื่อช่วยคนอีก 200 คนมันผิดยังไง เขาคิดว่าสิ่งที่่ทำมันถูกแล้วเพราะอีกฝ่ายยืนยันกับเขาว่าแค่ต้องการตัวไม่ได้ต้องการทำร้าย ในเรื่องเขาก็คิดแล้วคิดอีก ฆ่าคนก็โดนด่า ช่วยคนก็โดนด่า มันก็สื่อให้เห็นว่าโตมายังไง คิดเรื่องแค่นี้ยังสับสน คนดูที่มองในแง่ร้ายสุดๆ ก็คงว่าไอ้หมอนี่มันก็แค่อยากเอายาไปให้อาจารย์ ให้อาจารย์ชื่นชม มันจะได้ไม่โดนด่า เรื่องเลือก "อุ้มอาจารย์" หรือ "อุ้มหนังสือ'' เพราะหนังสือไม่มีขา มันหนีไม่ได้ แล้วพีดามเลยอุ้มอาจารย์ไป เพื่อให้แน่ใจว่าตายจริง ใช่หนังสือมันไปเองไม่ได้ แต่คนที่จ้องฉกอยู่ล่ะ คิดเหรอว่าฆ่ามุนโนแล้วก็จากไปเฉยๆ ไม่มาเก็บเอาหนังสือเลยเหรอ เขาก็ไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้ว่ามีคนมาฆ่าอาจารย์เพราะหวังในหนังสือ โห! ถ้ามันชั่ว มันเลวขนาดนั้นนะ จิ้มพุงอาจารย์ตายตรงนั้นเลย ไหนๆ ก็ดูท่าไม่รอดแล้ว ช่วยสงเคราะห์อีกหน่อย ได้ทั้งหนังสือ ได้ทั้งกำจัดอาจารย์ ง่ายๆ จะอุ้มวิ่งทำไมให้เมื่อยตุ้ม  ยังไม่ทันคิดว่าเป็นใครด้วยซ้ำจะตามเอาหนังสือคืนยังไงถ้ามันหายไปจริง ว่ากันถึงคำพูดก่อนตายของมุนโนที่ว่า ขอโทษที่เข้าใจเจ้าผิดถึงนิสัยที่แท้จริง เจ้าเลือกช่วยข้าแทนที่จะเลือกหนังสือ เจ้าช่วยเหลือองค์หญิงทั้งที่ไม่รู้ว่านางเป็นองค์หญิงมาก่อน (พีดามเคยบอกมุนโนว่าเขาช่วยเหลือองค์หญิง ไม่ใช่เพราะองค์หญิงเป็นองค์หญิง แต่เพราะองค์หญิงเป็นนังโดคนนั้น นังโดคนที่เขาเห็นเป็นเพื่อน) น่าจะเป็นการสื่อของคนเขียนบทถึงความผิดพลาดในการเลี้ยงดู เลี้ยงคนให้เป็นคน ไม่ใช่เลี้ยงแต่ตัว ต้องเลี้ยงใจด้วย เรื่องนี้เนื้อหาหลายประเด็นอิงความนึกคิดของคนในยุคปัจจุบัน เราคิดว่าคำพูดสุดท้าย ความเสียใจของมุนโนน่าจะสื่อถึงการเลี้ยงดู ไม่ใช่เห็นว่าอำมหิต โหดเหี้ยมก็ละทิ้ง สิ่งที่เคยให้ ความอบอุ่นที่เคยได้รับ หายวับไปเลย จะโทษแต่สายเลือดมันเลว เลี้ยงให้ดีแค่ไหน ทำยัีงไงมันก็ไม่ดีได้หรอก มันก็ไม่ใช่ ซึ่งเรื่องสายเลือดก็เป็นส่วนหนึ่ง การเลี้ยงดูก็อีกส่วน หรือจะโทษชะตาฟ้ากำหนด ตกฟากในเวลาโจรมาเิกิดดี ลำดับเหตุการณ์ต่างก็ให้เหตุผลได้ต่าง พีดามให้คำมั่นด็อกมันก่อนว่า ถ้าไม่มีด็อกมันเขาก็เหมือนไม่เหลืออะไร อำนาจวาสนาใดๆ เขาก็ไม่ต้องการ หากเธอจากไปจริง เขาจะไปอยู่วัด ไม่ใช่ด็อกมันชวนพีดามไปลำบาก ไปอยู่วัด หนังสือสัญญาทำให้ด็อกมันวางใจ (อาจจะไม่ทั้งหมด ยังกังวลอยู่บ้าง) ถึงได้ตัดสินใจที่จะแต่งงานกับพีดาม ด็อกมันเอาหนังสือสัญญารวมถึงราชโองการลับไปให้หลานชายก็เพื่อจะใช้เป็นเครื่องยืนยันให้ชุนชูสบายใจว่าถึงแม้ตัวเองจะแต่งงานก็ใช่ว่าทอดทิ้งหลานชาย ยังไงก็ไม่ปล่อยให้ความรักมาอยู่เหนือหน้าที่ อารมณ์ประมาณ ปล่อยเราไปเถอะ เหนื่อยมามากแล้ว ไม่สงสารเราหน่อยเหรอ เราอยากให้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว ถ้าด็อกมันไม่มีความรักให้ คิดกำจัดพีดามง่ายนิดเดียว แค่ข้อหาลอบสังหารองค์ชายชุนชูก็เสร็จแล้ว เพราะพีดามตอนนั้นจนปัญญาไม่รู้จะจัดการลูกน้องยังไง ถึงขนาดให้ด็อกมันจัดการได้เลย เขาพร้อมยอมรับผลทุกอย่าง แต่ด็อกมันเสียอีกทำไม่ได้ ให้พีดามหลบไปก่อนเพราะยังไงพีดามก็ปัดความรับผิดชอบไม่พ้น เมื่อเขาไปแล้ว ด็อกมันก็ยังห่วงความรู้สึกถึงได้เขียนจดหมายให้จุ๊กบังนำไปให้ ด็อกมันสามารถทนเห็นพีดามตายต่อหน้าต่อตาได้ ที่สำคัญตายด้วยน้ำมือยูชิน การที่ด็อกมันต้องฝืนทนเห็นพีดามตายต่อหน้าต่อตา เพราะรู้ดีว่าจุดจบจะต้องลงเอยอย่างไร เหมือนเป็นการส่งกันเพื่อลาจากครั้งสุดท้าย ก่อนที่โลกของเธอจะมืดลงสิ่งสุดท้ายในสายตาเธอก็คือฉัน เราว่ามันเป็นการแสดงออกถึงความรักในแบบฉบับของด็อกมัน ดูสีหน้าแววตาของด็อกมันสิ แต่ละฉึกที่คมดาบปักใส่ร่างพีดาม แววตาละห้อยหดหู่ขนาดไหน หลังจากสลบไป 3 วัน คำพูดแรกที่ถามเมื่อเจอหน้ายูซินคือพีดามพูดว่าอะไร? มันก็น่าสื่อได้นะ ไม่ใช่ถามว่าท่านจัดการกับไอ้พวกกบฏเรียบร้อยแล้วใช่ไหมสักหน่อย การที่คนหนึ่งมีข้อแก้ตัวให้สารพัดในการทำเรื่องเลวๆ ในขณะที่อีกคนเงียบ.. (สองมาตรฐาน) ก็เพราะไม่มีใครขึ้นหัวข้อว่า ทำไมชุนชูถึงได้เลวอย่างนี้ เลวอย่างนั้น มีแต่พีดามเลวอย่างโน้น ชั่วช้าอย่างนี้ คิดอะไรก็อยู่บนพื้นฐานความร้ายกาจ เลวแบบไม่มีสักช่วงเวลาที่ฉุกคิดในเรื่องดี ชั่วแบบไร้ความดีเจือปน เมื่อเรามองว่าเขาไม่ได้เลวเกินเยียวยาขนาดนั้น เราก็ยกที่มาที่ไปขึ้นประกอบ ไม่เห็นด้วยที่ว่าเขาร้ายเพราะสายเลือดที่ผ่านมาถือว่าเลี้ยงดูมาดีแล้ว เรารู้สึกว่าเลี้ยงแบบนี้มันไม่ใช่ การที่หยิบประเด็นชุนชูขึ้นมาแย้ง ก็เพราะตัวอย่างที่ยกขึ้นมาอ้างเรื่องสายเลือด ชุนชูพบโศกนาฏกรรมในชีวิตคล้ายพีดามแต่ทำไมไม่เห็นเลวเหมือนพีดาม ก็ในเมื่อยกด้านดีของชุนชูมา เราก็ยกด้านมืดมาเปรียบเทียบให้เห็น ก็แค่นั้น.. แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 53 10:29:38 แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 53 10:16:54 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 10:12:22

ความคิดเห็นที่ 45 เราก็เคยคิดเหมือนกันว่าด๊อกมันไม่ได้รักพีดาม แค่เห็นใจและซึ้งน้ำใจ เลยต้องดูหลายๆ รอบ .. ไม่ใช่ไรหรอก ที่ดูในยูทิวบ์ อ่านที่แปลเป็นไทยแล้วก็ไม่เข้าใจความหมาย .. ประกอบกับ เคยอ่านที่นัมกิลให้สัมภาษณ์ไว้ เกี่ยวกับการตีความตัวละครเรื่องนี้ ก็เลยต้องดูให้ชัวร์ซิว่า พีดามมีอะไรดีที่สมควรให้ด๊อกมันรักได้หรือเปล่า .. ดูแล้ว สรุปได้ว่า สองคนนี้เขา (แอบ) รักกันจริงๆ นั่นแหละ ..  ใครดูแล้วยังไม่รู้สึก ต้องดูแบบเปิดใจ ดูแบบละเอียดลออ แล้วก็อย่าเข้าข้างใคร อย่าลำเอียง .. แล้วจะรู้เองจ้า .. * 40, * 41, * 44 เขียนได้ตรงใจเรามากค่ะ .. ขอชมๆ :D แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 53 10:45:05 จากคุณ : มารูน (Devonshire) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 10:42:37

ความคิดเห็นที่ 46 อีกนิดนึง เรื่องความเหี้ยมโหดฆ่าคนเป็นเบือของพีดาม เราไม่เถียง ไม่มีข้อแก้ตัวแทนพีดามใดๆ ทั้งสิ้น เพราะมันโหดร้ายเกินรับได้ แต่ประเด็นที่โต้แย้งเป็นเหตุการณ์ตอนที่เขายังเป็นเด็ก เราเห็นว่าเด็กคนนึงไม่สมควรได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น ถึงแม้ว่าสิ่งเขาทำมันจะร้ายแรงมากๆ ก็ตาม ภาพเขากอดอาจารย์แล้วอาจารย์ปัดมืออกมันสะเทือนอารมณ์มาก จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 10:42:54

ความคิดเห็นที่ 47 อืมม์ กลับมาอีกรอบกระทู้นี้ยังคงสนุกอยู่แฮะ ไป ๆ มา ๆ คนตอบจะหนักไปทางแก้ตัวให้ "พีดาม" นะเนี่ย *** รวมทั้งตัวเราเองด้วย 555+ นั่นเพราะเรื่องนี้ตัวละครหลัก ๆ คือ มีซิล ต็อกมาน ยูซิน พีดาม ชุนชู อัลชอน แวยา (+คาย่า) เราขอแบ่งเป็น 2 กลุ่มละกัน กลุ่มแรก คือตัวละครที่มีคาแร็คเตอร์ชัดเจนมาตั้งแต่ต้น * มีซิล คนนี้ขั้นเทพไปแล้ว (ทั้งด้วยเรื่องของบทและตัวนักแสดง) ตั้งแตเริ่มแรกก็ฉลาด นิ่ง สุขุม จอมวางแผน เป็นตัวเดินเรื่องหลักตัวหนึ่งตั้งแต่ต้นจนจบ คนดูจับตามองแต่ว่าจะมาไม้ไหน จะวางหมากอะไรอีก ไม่มีข้อสงสัยอะไร ข้อเสียมีอยู่อย่างเดียวคือ "ใฝ่สูงได้ แต่คิดช้าไปหน่อย" น่าจะสถาปนาตัวเองเป็นกษัตริย์ตั้งแต่แรกก็จบ (แต่ว่านะ ไม่งั้นเราจะมีเรื่องนี้ให้ดูกันเหรอ 555) * ยูซิน อย่างที่บอกไว้ใน #33 Born to be HERO จริง ๆ ตั้งแต่เปิดตัวมาดีแค่ไหน ความดียังคงคงเส้นคงวาเป็นไม้บรรทัด ไม่มีตกหล่นซักกระเบียดนิ้ว สมควรแล้วที่ได้มีอนุสาวรีย์จริง ๆ เป็นของตนเอง ใครได้คน ๆ นี้เป็นลูกน้องถือว่าคุ้มยิ่งกว่าโปรใด ๆ ต้องทำบุญสั่งสมบารมีไม่รู้กี่ชาติ * ชุนชู ฉลาดเฉลียว เจ้าเล่ห์แกมโกง ทันคน จอมวางแผน รู้จักวิธีใช้คนทั้งต่อหน้าและหลอกใช้ ครบเครื่องที่จะเป็นกษัตริย์ที่ยิ่งใหญ่ได้ แต่จะได้ใจคนรอบข้างแค่ไหนนั้นเป็นอีกเรื่อง ไม่แปลกที่ในประวัติศาสตร์จริง ชุนชูจะเป็นคนรวมสามแคว้นได้สำเร็จ ยิ่งอยู่นานความฉลาดยิ่งมากขึ้นเรื่อย ๆ * อัลชอน นี่ก็เกิดมาเพื่อเป็นผู้ช่วยนางเอกจริง ๆ ดีเสมอต้นเสมอปลายเหมือนกับยูซินทุกอย่าง เพียงแต่ไม่เด่นเท่า * แวย่ากับเผ่าคาย่า ตั้งแต่แรกก็มีความตั้งใจที่จะครองบัลลังก์เองอยู่แล้ว ต่อมาถึงแม้จะร่วมมือกับต็อกมันแต่ก็เป็นเพียงแผนการปูพื้นสู่บัลลังก์ในอนาคตผ่านทางยูซิน (ซึ่งเป็นชนเผ่าคาย่า) อยู่ดี จึงไม่แปลกที่ต็อกมันจะระแวง ถ้าไม่ใช่เพราะเป็น "ยูซิน" คาย่าอาจสมหวังก็ได้ แต่สุดท้ายปัญหาก็คลี่คลายด้วยดีเพราะ "ความใจถึง" ของต็อกมัน กลุ่มที่สอง ตัวละครที่มีการเติบโตของตัวบททั้งในด้านดีและไม่ดี * ต็อกมัน จากเด็กสาวใส ๆ จิตใจดี ไว้วางใจผู้อื่น เปลี่ยนอย่างชัดเจนเมื่อก้าวเข้าสู่อำนาจ ไม่ว่าจะด้วยความจำเป็นเพราะตำแหน่งหน้าที่มันบังคับอยู่ หรืออาจจะเพราะอำนาจเปลี่ยนแปลงต็อกมันก็ตาม ตำแหน่งกษัตริย์ในสมัยก่อนต้องยอมรับว่า "ถ้าไม่โหดก็เอาไม่อยู่" และ "ผู้ชนะคือผู้เขียนประวัติศาสตร์" ทุกเรื่องที่ผ่านมาส่วนใหญ่โหดทั้งนั้น แต่ไม่ได้หมายถึงด้านเลวนะ แต่ด้วยตำแหน่งที่ต้องปกครองคนมากมาย จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องวางตัวแบบนั้น อำนาจและเงินทองไม่เข้าใครออกใครอยู่แล้ว ซักวันคนข้างกายเมื่อเหลิงอำนาจมากขึ้นอาจจะทรยศหักหลังเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ การบริหารอำนาจ บุญคุณ บารมี ให้สมดุลไม่ใช่เรื่องง่าย "บุญคุณสร้างบารมีได้ แต่อำนาจก็รักษาบารมีได้เช่นกัน" * พีดาม ด้วยสายเลือดกษัตริย์ของพ่อและมันสมองขั้นเทพของแม่ที่มีอยู่ในตัว แต่ตกต่ำตั้งแต่เกิดทำให้บทนี้ดูมีสีสัน บวกการเลี้ยงดูของมุนโนเข้าไป เลยทำให้บทนี้ดูมีปมตลอดตั้งแต่ต้นจนจบ ฉลาด ทันคน แต่บทจะโง่ก็โง่เอาง่าย ๆ มีสมองแต่ไม่ค่อยใช้ในด้านดีเท่าไหร่ โหดและร้ายกาจตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง เป็นประเภท "ดีสุดขั้ว ชั่วสุดกู่" พัฒนาการที่ชัดเจนอยู่ที่ตัวบทที่ผูกปมไว้ตอนต้นเรื่อง มาคลายเอาตอนเกือบท้ายเรื่อง แล้วหักมุมให้เป็นตัวขมวดปมเสียเองในตอนจบ ชีวิตพลิกผันทั้งเรื่อง เหมือนนั่งรถไฟเหาะตีลังกา เกิดบนสวรรค์แต่ถูกถีบลงนรก พอตะกายขึ้นมาอยู่บนแผ่นดินได้ก็พุ่งทะยานจะกลับสู่สวรรค์ใกล้สำเร็จอยู่รอมร่อ แต่พรรคพวกทั้งบนสวรรค์และในนรกรวมหัวกับถีบส่งมาอีกรอบ พร้อมปิดตายประตูสวรรค์ไปเลย นี่แหละผลลัพธ์ของการมีสมองแต่ไม่ใช้ดันใช้แต่หัวใจล้วน ๆ (จุดจบเลยไม่ถูกใจคนดู แต่ได้ใจ *โดยเฉพาะสาว ๆ* ไปเต็ม ๆ) ความฉลาดไม่เป็นรองชุนชูเลย แต่ความเฉลียวนี่ยังห่างชั้นอยู่ (ป.ล. รักตัวละครตัวนี้ที่สุดเพราะตัวแสดงและบทบาท) แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 53 12:13:31 จากคุณ : Zo Rai Da เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 12:11:09

ความคิดเห็นที่ 48 เรื่องนี้สนุกจริง ๆ ละครจบ แต่ก็ยังทำให้มีข้อถกเถียงกันได้ไม่จบ เยี่ยมจริง ๆ นะ นี่แหละเสน่ห์ของซีรี่ย์เรื่องนี้ สำหรับเรื่อง ด๊อกมาน รักยูชิน หรือรักพีดาม อันนี้แล้วแต่ความคิดของคนที่ดูนะค่ะว่าคิดอย่างไร แน่นอนว่าคิดไม่เหมือนกันก็มี เหมือนกันก็เยอะ แต่ส่วนที่เยอะจะไปทาง ด๊อกมานรักพีดามมากกว่าค่ะ ไม่ต้องตีความมาก แต่ต้องทำความเข้าใจ และดูแบบละเอียดนิดนึง ตอนที่ดูครั้งแรกเราก็ยังสรุปไม่ได้ ว่าตกลงยังไง ตอนแรกเราก็คิดว่า ด๊อกมานรักยูชิน (ตอบแบบตัดอคติออกไปนะค่ะ เพราะเราชอบพีดามมากกว่า)   แต่หลังจากนั้นเราได้ดูอีกหลายรอบ วนไปวนมา เพื่อทำความเข้าใจเรื่องราว และความสัมพันธ์ ก็ได้ข้อสรุปว่า ด๊อกมานรักยูชิน เป็นรักแรก และแปรเปลี่ยนเป็นมิตรภาพที่ไม่มีวันตาย เป็นคนที่ไว้ใจที่สุด แต่ไม่ใช่คนที่อยากฝากชีวิตไว้ ยูชินเปรียบเหมือนสมองของด๊อกมาน เหมือนที่ด๊อกมานเคยบอกว่า โชคดีที่มียูชินไว้ช่วยคิด พีดามไว้ปลอบใจ อัลชอนไว้ปกป้องคุ้มครอง ยูชิน เป็นคนที่ไว้ใจ และขอฝากแผ่นดินให้เขาดูแลได้ แต่หัวใจของเธอ ยูชินไม่สามารถดูแลได้ เพราะด๊อกมานเคยบอกว่า ยูชินไม่เคยเข้าใจด๊อกมานเลย  สิ่งที่เขาทำให้ได้คือ คอยดูแลและสนับสนุน แต่เขาไม่สามารถเดินเคียงข้าง ซึ่งด๊อกมานก็เข้าใจ และเมื่อยูชินแต่งงานไปแล้ว เธอก็ไม่ได้คิดติดใจในเรื่องความรักในลักษณะนั้นแล้ว แต่ยังคงมีความเชื่อมั่น และไว้ใจเสมอ แต่ไม่ใช่ความรักแบบหนุ่มสาวอีกต่อไป เมื่อเธอคิดจะกลับมาเป็นองค์หญิง เธอก็พร้อมแล้วที่จะตัดใจจากยูชินเพื่อมาทวงความชอบธรรม และแก้แค้น เธอทิ้งความรักเพื่อบ้านเมือง แม้จะเสียใจที่ยูชินแต่งงาน แต่เธอก็เข้าใจแม้จะเจ็บใจว่าทำไม ยูชินถึงทำแบบนี้ จำเป็นด้วยหรือที่เขาต้องทำแบบนี้ ที่ทำก็เพื่อคาย่า ไม่ใช่เพื่อนางเอก นางเอกคือประเด็นรอง แม้จะตัดใจไปแล้วแต่ก็อดเสียใจไม่ได้ แต่ตอนหลังก็เข้าใจ สำหรับพีดามความรักของด๊อกมานกับพีดาม มันเป็นลักษณะค่อย ๆ ซึมเข้าไป ค่อย ๆ เหมือนน้ำหยดลงหิน หินมันยังกล่อนประมาณนั้น และพีดามเป็นคนที่เข้าใจด๊อกมานที่สุด หลายครั้งที่พีดามอ่านใจด๊อกมานออกโดยที่ด๊อกมานไม่ต้องพูดอะไรเลย เขาเข้าใจความรู้สึกของนางเอกมากกว่ายูชิน และใส่ใจมากกว่า ความรักของพีดามที่ชนะใจด๊อกมานได้เพราะ เขาปฏิบัติต่อนางเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยนและเธอก็ไม่อยากให้เปลี่ยน แม้คนทั้งโลกจะเปลี่ยนไป แต่ด๊อกมานก็ยังยืนยันที่จะขอให้พีดามยังเหมือนเดิม เป็นคนเดิม และเขาก็คือคนสุดท้ายที่ยังเหมือนเดิม ด๊อกมานเมื่อเป็นองค์ราชินี เธอตั้งปณิธานว่าจะไม่แต่งงานกับใคร เพื่อจะได้ไม่เป็นปัญหาต่อการสืบบัลลังส์ในภายหน้าของหลานเธอ แต่ทุกครั้งที่ถูกพีดามตัดพ้อ เธอมักจะตอบไปว่า "ไม่ได้" ทำไม่ได้ นางพยายามหักห้ามใจหลายครั้ง ตอนที่ถูกพีดามกอด อาการของนางคือพยายามห้ามใจ ไม่ยอมให้หน้าที่ต้องบกพร่อง และไม่อยากทำให้เกิดปัญหาตามมา เป็นความทรมาณใจยิ่งกว่า ตอนที่นางเลือกบ้านเมืองแล้วทิ้งยูชินเสียอีก มันทุกข์มาก ๆ กับการที่ต้องเห็นคนที่รักอยู่ใกล้ ๆ แต่ไม่สามารถบอกได้ แสดงความรู้สึกออกไปได้ แต่สุดท้ายเมื่อหาทางลงได้ และเริ่มเห็นความหวังว่ายังมีโอกาสที่นางจะได้กลับไปมีชีวิตแบบคนธรรมดาอีกครังกับคนที่รักสิ่งนั้นก็เปรียบเหมือนความหวัง ความฝันพีดามสำหรับนางเอกคือคนที่รักและเข้าใจเธอ และเธออยากมีใครสักคนที่อยู่เคียงข้าง คนที่เข้าใจ คนที่อยากจะฝากชีวิตเอาไว้ ฝากหัวใจให้เขาดูแลในบั้นปลายของชีวิต มันเป็นความรักที่ไมใช่รักแบบเด็ก ๆ แล้ว แต่เป็นรักที่จริงจัง เป็นความฝันสุดท้ายของนาง นางเตรียมจะสละบัลลังค์อยู่แล้ว เพื่อทำตามความฝัน ช่วงแรกรุ่นเรามองความรักอีกแบบนึง แต่ช่วงเลยช่วงนั้นไปเราจะมองได้ชัดขึ้นว่าสุดท้ายเราต้องการอะไรกันแน่ วันที่นางรู้ว่าความฝันไม่มีวันเป็นจริง และได้มองเห็นภาพคนที่รักจากไปต่อหน้าต่อตาคือความเจ็บปวดอย่างที่สุด อยากช่วยใจจะขาดแต่ทำไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้แล้วจริง ๆ เมื่อเธอทำหน้าที่สุดท้ายสมบูรณ์ หน้าที่ต่อบ้านเมือง หน้าที่ต่อราชบัลลังค์ แม้ตอนนั้น หัวใจของนางจะแหลกสลายพร้อมไปกับคนรักที่จากไปแล้ว โดยไม่มีใครช่วยได้ หมอนางก็ไม่คิดจะให้มารักษา แม้แต่ยูชินก็ช่วยไม่ได้ จนในที่สุดเธอก็จากไปพร้อมหยาดน้ำตาที่ไหลริน และแหวนแทนใจระหว่างคนสองคนที่เป็นเครื่องยืนยันว่า ใจของนางไม่มียูชินอีกแล้วในฐานะคนรัก มีแต่คนอีกคนที่จากไป คำพูดที่พูดกับยูชินเกี่ยวกับเรื่องราวในอดีตที่เคยคิดจะหนีไปด้วยกันนั้น เป็นแค่การเปรยถามขึ้นมาเฉย ๆ ไม่ได้ต้องการคำตอบจริง ๆ เพราะ ณ ขณะนั้น ใจของเธอได้ลอยไปที่อื่นแล้ว และได้หนีไปแล้วจริง ๆ ปล. แต่ยังไงสองคนนี้ก็ได้ไปอยู่ด้วยกันแล้ว อิอิ พีดาม กับ ด๊อกมาน แก้ไขเมื่อ 20 ส.ค. 53 23:55:27 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 12:47:09

ความคิดเห็นที่ 49 เพิ่งอ่านคห. 35 จบแบบละเอียดๆค่ะ สำหรับกรณีของพีดามนั้น คำเปรียบเทียบสั้นๆที่น่าจะตรงที่สุดคือ พีดามคือ "แมงป่อง" ค่ะ (หรือจะงูเห่า หรือสัตว์มีพิษร้ายชนิดไหนก็ได้) สันดาน หรือสัญชาติญาณของมันเลวร้ายโดยกำเนิดอยู่แล้ว แม้มันไม่ได้ต้องการที่จะร้ายเลย แต่เมื่อมันไม่มีสติ หรือถูกปลุกเร้าสัญชาติญาณขึ้นมา มันจะทำร้ายสัตว์อื่นโดยอัตโนมัติ เหมือนนิทานเรื่องแมงป่องกับกบ ที่แมงป่องขอให้กบพาข้ามแม่น้ำ แต่พอจะถึงฝั่ง มันตกใจ เลยเผลอต่อยกบจนตาย (ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่ามันก็จมน้ำตายตาม แต่มีการเล่าหลายเวอร์ชั่น เลยไม่แน่ใจ) ถ้าจะเรียกตามแบบคนที่เกลียดพีดามก็คือ "ชั่วโดยสันดาน" ถ้าจะเรียกแบบคนรักพีดามก็คือ "ชั่วโดยมิอาจต้านทานอารมณ์ที่พลุ่งพล่าน" (หรือจะว่า "ท่านเลววววได้หล่ออออออมากกกกกก" ก็ได้) ซึ่งเรื่องปูไว้แบบนั้นตั้งแต่ต้นแล้วค่ะ แค่ทหารเหยียบไก่ต้มของตัวเองเละจนกินไม่ได้ เลยวิ่งไปฆ่าทหารพวกนั้นจนหมด เพราะความโมโห (ซึ่งมุนโนรู้ดี แต่ไม่รู้จักวิธีแก้ไข) แต่ดวงชะตาทำให้กลายเป็นได้ไปช่วยต๊อกมันแทน มิตรภาพและความประทับใจต่อต๊อกมันจึงค่อยๆเกิดขึ้น จนกลายความชื่นชม บูชา และกลายเป็นความรัก (รวมถึงความตายในที่สุด) ส่วนชุนชู สันดานไม่ได้ชั่ว แต่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ แถมยืมมือคนอื่นทำด้วย (ถ้าจะบอกว่าเหมือนที่อิสราเอลยืมมืออเมริกาทำโน่นทำนี่ จะมีใครด่าเราเป็นคนเหยียดยิวไหมนี่) ท่านยูซิน ดีเสมอต้นเสมอปลายจนกลายเป็นเทพ แต่ในชีวิตจริง มีใครที่อยู่ในโลกแห่งอำนาจเป็นเช่นนั้นได้ตลอดหรือไม่...ไม่ทราบ เรื่องนี้มีมิติและนัยซ่อนเร้นที่เป็นการเปรียบเปรยอยู่สูง แม้จะมีการตัดบทของบทคนไปห้วนๆ จนดูไม่สมเหตุสมผลบ้าง หรือทำให้คนรู้สึกไม่ดีกับตัวละครบางตัวบ้าง ก็เพราะละครมันถ่ายไปออกอากาศไป จึงทำให้อารมณ์ของตัวละครบางช่วงมันผิดเพี้ยนหรือปรับเปลี่ยนไปบ้าง นอกจากนี้การดูหนังที่พากย์ไทย หรือแปลไทย บางทีอาจทำให้เข้าใจตัวละครหรือเนื้อเรื่องผิด ต้องดูแบบซับอังกฤษจึงจะเข้าใจความหมายได้ใกล้เคียงจากต้นฉบับเกาหลีที่สุด ขนาดตอนมิชิลตาย ช่อง 3 ยังแปลว่า... "ความรักคือการไม่หวังครอบครอง" เลย จากนั้นสั่งให้ยึดทุกสิ่งทุกอย่างโลด มันแปลผิดเห็นๆ และมีอีกหลายตอนที่แปลผิด หรือใช้ภาษาไม่ดีพอ เพราะต้นหนังฉบับจะพูดโดยตีความหมายได้ 2 นัย อย่างไรก็ดีละครเรื่องนี้เป็นละครที่กระตุ้นให้คนดูได้ใช้ทั้งมองและหัวใจทบทวนกับสิ่งต่างๆ การที่คุณได้เข้ามาแสดงความคิดเห็นก็แปลว่าคุณได้ใช้สมองกันแล้ว และได้เห็นมุมมองคนคนที่เห็นต่าง เป็นวิถีทางประชาธิปไตยที่แท้ (อิอิ) ....อยากเห็นละครไทยทำได้แบบนี้บ้างจัง... จากคุณ : bajee เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 12:56:24

ความคิดเห็นที่ 50 พูดไม่ออกเลย ทุกตัวละครมีเหตุมีผลที่มาที่ไปด้วยกัน ถ้ามีอคติกับตัวไหนมากๆแม้ด้านดีมันคือมืดอยู่ดี อย่าไปบอกว่าของเราดีสุดของคนอื่นผิดหมดเพราะที่จริงไม่มีใครตีบทได้ถูก 100 % เนื่องจากเราไม่ใช่ผู้กำกับหรือคนเขียนบท เราคือคนดูเราตีความแบบที่เราคิดหรือเข้าใจ นี่อาจเป็นข้อดีเรื่องนี้ดูให้ดีๆทุกตัวไม่ดีพร้อม (ยกเว้นชนมยองอันนี้นางฟ้ามาเกิดของแท้) ต๊อกมาน ด้านดีมีความคิดปกครองใหม่ นึกถึงส่วนรวมและมีภาวะผู้นำที่ดี             ด้านมืด ไม่ใส่คนอื่นหรือหัวใจใครๆ เมื่อมันผิดฉันจัดการหมดไม่                        ปรานี มิชิล ด้านดีรู้จักสอนคน เปี่ยมด้วยความรักชาติ       ด้านมืด รู้กันดีทะเยอทะยานจนทำเรื่องเลวไว้มาก แม้เมื่อโอกาสใน       ตอนสาวกลับมองไม่ทะลุกรอบ ยูชิน ด้านดีตรงไปตรงมา มีความรับผิดชอบ และมีผู้นำทางทหารที่ยอดเยี่ยม       จุดอ่อน(ไม่เชิงเป็นด้านมืด) ให้ท้ายลูกน้องใจไม่เป็นกลางในเรื่องลูก       น้องแม้เมื่อลูกน้องทำความผิดกลับยังให้ท้ายต่อ พีดาม ด้านดีรักใครรักจริงเสียสละทุกอย่งเพื่อคนรัก         ด้านมืดเอาแต่ใจ เห็นแก่ตัว อยากได้อะไรต้องได้ใครขวางตาย คิดว่าไงหล่ะบอกแล้วไม่มีใครดีเต็มร้อย จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 13:04:44

ความคิดเห็นที่ 51 * 49 อ่านแล้วนึกขึ้นได้ว่า มีตอนนี้ละที่เราดูทีไรก็ยังงงค่ะคุณบี ..  ตกลงที่มิชิลสอนพีดามว่า ความรักคือการไม่หวังครอบครอง มันหมายความว่าไงคะ .. ถ้าไม่ครอบครอง แปลว่า ให้ทิ้งไป ไม่สนใจหรือไงคะ หรือว่า ปล่อยวาง แล้วตอนมีชิลรักซาดาฮัม ก็คือ ไม่ครอบครองซาดาฮัมหรืออย่างไรกัน .. สรุปว่า มีชิลต้องการให้พีดามทำอย่างไรกับด๊อกมันกันแน่ .. ช่วยไขข้อข้องใจให้ทีเถอะ เราดูมาหลายรอบแล้วก็ยังตีความหมายไม่ออกซักที .. ... ..ที่แน่ๆ มีชิลคงไม่ได้อยากให้พีดาม ทำอย่างนี้ .. v v จากคุณ : มารูน (Devonshire) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 13:46:15

ความคิดเห็นที่ 52 ^^ นับถือทุก คห ดูกันละเอียดมาก ๆ เลยค่ะ บางทีเราดูแล้วยังไม่ค่อยเข้าใจเวลาอ่านคำแปลแล้วงง แต่ถ้าพูดถึงความรู้สึกที่ดู อาจจะเป็นความรู้สึกของเราเอง ก็คิดคล้าย ๆ หลายคนที่เห็นใจพีดามนะ เพราะดู ๆ ไปแล้วรู้สึกว่าบทบาทเค้าน่าสนใจ จนทำให้ละครตอนท้ายหลังจากมีซิลตายไปแล้ว ถือว่าพีดามมาสร้างสีสันต่อ  ได้ดูจนจบยิ่งสงสารและก็เข้าใจว่าละครพยายามจะสื่อให้เห็นถึงความไม่มั่นคงในจิตใจว่ามาจากอะไร  ไม่ได้คิดจะโทษมุนโนแต่รู้ว่าเหตุเป็นแบบไหนทำให้เกิดผลเป็นยังไง   พอได้อ่าน คห ที่มองต่างกันก็อืม.... เค้ามองกันแบบนี้น่าสนใจดี   แต่ยอมรับว่าดูกันละเอียดดีจัง จากคุณ : ยิ้มละมุน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 13:57:38

ความคิดเห็นที่ 53 คุณมารูน ในมุมของเรานะ ตอนที่มิซิลถามพีดามว่า "รักแท้ของเจ้าคืออะไร รักแท้คือการไม่ครอบครอง" เราตีความว่า มิซิลกำลังบอกพีดามว่านั่นคือรักแท้แต่ไม่มีใครเค้าทำกันหรอก รักแท้คือการไม่หวังครอบครอง ไม่หวังเป็นเจ้าของต็อกมัน ซึ่งพีดามคงไม่ได้คิดแบบนั้นและไม่มีวันยอมคิดแบบนั้นแน่ ๆ เพราะฉะนั้น มิซิลก็เลยบอกให้พีดามแย่งชิงทุกอย่างมาจากต็อกมัน เพราะนั่นจะทำให้พีดามได้ครอบครองต็อกมันด้วย มิซิลยังบอกด้วยว่าความรักของพีดามช่างไร้เดียงสานัก นั่นแหละ คือยุให้พีดามแย่งชิงทุกอย่างรวมทั้งต็อกมันมาครอบครองไว้แต่เพียงผู้เดียว ห้ามแบ่งให้ใครทั้งสิ้น ทั้งยูซินและชุนชู เจตนาที่แท้จริงของมิซิลก็เพื่อกระตุ้นให้พีดามแย่งชิงทุกอย่าง ถ้าพีดามทำสำเร็จก็เท่ากับชิงบัลลังก์จากต็อกมันได้ มิซิลก็ถือได้ว่าเป็นผู้ชนะทั้ง ๆ ที่ตายไปแล้ว โดยอาศัยความรักที่พีดามมีต่อต็อกมันมาวางหมากต่อ จากคุณ : Zo Rai Da เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 16:24:31

ความคิดเห็นที่ 54 ตอบคุณแดง 51 เข้าใจว่าแปลผิดความค่ะ คนแปลบางทีก็อาจไม่ได้แปลทุกตอนต่อเนื่องทั้งเรื่อง และเห็นพีดามเคยดี จึงอาจแปลเข้าข้างตัวละครเพราะไม่แน่ใจในบทแปลที่ได้ก็เป็นได้ค่ะ เพราะถ้าดูจากฉบับภาษาอังกฤษ และเนื้อความต่อเนื่องที่ตามมาจะเห็นว่าเป็นคนละเรื่องค่ะ เลยแค็ปภาพจาก Utube มาให้ดูแบบภาษาอังกฤษ ฉากนี้ตีความได้หลายอย่างมาก 1. มิชิลเย้ยหยันความรัก ที่หวังจะครอบครองทุกอย่าง แต่ครอบครองไม่ได้สักอย่างที่ตนเองรัก ไม่ว่าจะซาตาฮัมหรือชิลลา 2. มิชิลถ่ายทอดทายาทอสูรแก่พีดาม ให้ชิงอำนาจมา เพราะอย่างน้อย อำนาจก็คือเครื่องคุ้มครองชีวิต (โดยเฉพาะจากชุนชู) เป็นการรักลูกแปลกๆ หน้าตาแม่ย่าตอนแสดงฉากนี้เหลือรับประทานจริงๆ ถ้าคิดในแง่บวก ก็คือหวังให้ลูกคิดได้ว่า... เมื่อรักอะไรแล้ว หากไขว่คว่ามาไม่ได้ก็ให้เลิกรักทุกอย่างซะดีกว่า เพราะถ้าทำไม่ได้ สิ่งเดียวที่เหลือก็คือความตาย ตอนนี้มิชิลที่คล้ายว่ายังครองสติได้ ที่จริงเธอสติแตกแล้ว ความแค้นแน่นอุรา ตัวเองทำไม่ได้ก็ต้องส่งต่ออุดมการณ์ต่อไป เรื่องแบบนี้มีมาทุกยุคทุกสมัย ในโลกแห่งอำนาจ ถ้าจะเปรียบต๊อกมันเป็นชิลลา ยูซิน เป็น ประชาชนที่มีฐานะดี มีความรู้ดี แก่หลักการ จนบางทีก็ถูกหลักการมัดตัว พีดาม เป็น ประชาชนผู้ยากแค้น ไม่มีการศึกษา มีแต่หัวใจ ยินดีทำทุกอย่างเพื่อชาติ แต่ต้องหลังจากที่ปากท้องของตนเองอิ่มแล้ว แถมขี้น้อยใจ คิดว่าประเทศชาติไม่เหลียวแล ต๊อกมัน คือ ชิลลา เธอย่อมรักประชาชนทั้ง 2 พวกนี้ แม้ความรักของพีดามคือการทำลายชาติด้วยความไม่รู้ ด้วยอวิชชา แต่ประเทศชาติก็ยังรักประชาชนที่แร้นแค้นอยู่ดี คุณจะเลือกเป็นประชาชนแบบไหน หรือจะเป็นประชาชนแบบใหม่ที่ดีกว่าทั้ง 2 พวกนี้ได้ไหม นี่มันคล้ายๆกับประเทศไหนกันนะ จากคุณ : bajee เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 16:28:59

ความคิดเห็นที่ 55 (ภาพแม่สอนลูกต่อค่ะ) เอาไว้ไปคุยกันต่อห้องรายงานสดละกันเนอะ เกรงใจเจ้าของกระทู้เขา จากคุณ : bajee เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 16:30:44

ความคิดเห็นที่ 56 คุณ bajee เต็มที่เลยค่า   ตอนตั้งกระทู้ ไม่คิดว่ากระทู้นี้จะถกกันมันส์ขนาดนี้เหมือนกัน อ่านแล้วเพลินดีค่า จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 18:12:04

ความคิดเห็นที่ 57 มีคำพูดในตอนที่57ของต๊อกมันจาก vikii ที่เป็นต้นฉบับอ่านง่ายที่สุดและอธิบายทุกอย่างได้ชัดเจนมาก(ตอนนี้โดนลบแล้วมั้งคะเพราะเรื่องเราดูพร้อม on air ) แบบจำได้คร่าวๆไม่แม่นเท่าไหร่ " พีดาม ข้าต้องการเจ้า ข้าต้องการเช่นเดียวกับผู้หญิงคนอื่น ที่ต้องการคนให้ดอกไม้ มีคนคอยจับมือเวลามือสั่น พีดาม ข้าต้องการเจ้า ความรักข้าพยายามปิดกั้นมันไว้เพราะ กษัตริย์ไม่ควรมีความรักส่วนตัว มีเพียงเจ้าคนเดียวบนแผ่นดินนี้ที่มองข้าเป็น คนๆหนึ่ง ผู้หญิงคนหนึ่ง รักเจ้าที่เจ้าให้ความรักข้า แต่ไม่รู้ว่าแค่เราจะเป็นอย่างนั้นได้ไหม" พออธิบายประเด็นเรื่องความสัมพันธ์ของต๊อกมัน-พีดามได้หรือเปล่า จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 19:16:05

ความคิดเห็นที่ 58 อีกเรื่องที่ไม่รู้ว่าทุกคนจำได้หรือเปล่า เมื่อตอนที่ยูชินกับต๊อกมันในช่วงแรกที่ต๊อกมันเป็นนังโด เกี่ยวเรื่อง ประชาชนและผู้ปกครอง ต๊อกมัน -ทำไมเราต้องกันด้วยครับทั้งที่มีแต่ความเจ็บปวด ทั้งโคคุเรียว ชิลลา แพคเจ ทั้งหมดเลย ยูชิน-นั่นเพราะพวกเขาไม่ต้องการแผ่นดินตัวเองหายไปในหน้าประวัติศาสตร์ เหมือนกับแผ่นดินของข้าคายาที่พ่ายแพ้ต่อชิลลาเพราะเราไม่ยอมสู้สุดท้ายดินแดนของข้าจึงหายไป ต๊อกมัน-แต่ชาวบ้านก็อยู่สบายดีนี่ครับ แค่ให้ชาวบ้านมีความสุขแผ่นดินไหนย่อมเหมือนกัน ยูชิน-เราต้องการผู้นำที่ปกป้องแผ่นดินไม่ใช่หรือ ตอนนี้รู้สึกถึงอุดมกราณ์ทางการเมืองที่แตกต่างกัน ยูชินต้องการไม่ให้คายาหายไปและทุกคนอยู่รอด ต๊อกมันต้องการให้คนเป็นหนึ่งเดียวไม่มีคายาหรือชิลลา จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 19:25:40

ความคิดเห็นที่ 59 * 54 คุณบี .. ถ้ามีชิลบอกว่า " .. Love means stealing without reserve or regrets .. That is what love is. If you truly love Deokman, that is what you must do ..." มันไม่ค่อยมีเหตุผลเลยอ่ะค่ะ .. (เราคิดเองว่า) ความรัก คือการเสียสละ การเห็นคนที่เรารักมีความสุข เห็นเขาสุขเราก็สุขด้วย ไม่ใช่หรือคะ .. ทำไมมีชิลพูดอย่างนั้น มันดูตรงข้ามกับความรักของมนุษย์ธรรมดาๆ เลยนะ .. หรือว่ามีชิลพูดไปอย่างนั้นเอง ไม่ได้หมายความอย่างนั้นจริงๆ .. เป็นการพูดเชิงเสียดสี ประชดประชัน .. เพราะ (ถ้าตัดประเด็นเรื่องความรักพีดาม-ด๊อกมันออกไป) มีชิลต้องการให้พีดามแย่งชิงทุกอย่างมาจากด๊อกมันนั่นแหละ แต่ไม่รู้จะหาเหตุอะไรมาจูงใจ ก็เลยโมเมว่านั่นคือความรัก .. (ซึ่งถ้าพีดามเชื่อ ก็เหลือทนแล้วละ) * 53 ก็คือ จะเป็นการตีความตรงกับที่ คุณ Zo Rai Da บอกว่าใน * 53 ว่า .. "... เจตนาที่แท้จริงของมิซิลก็เพื่อกระตุ้นให้พีดามแย่งชิงทุกอย่าง ถ้าพีดามทำสำเร็จก็เท่ากับชิงบัลลังก์จากต็อกมันได้ มิซิลก็ถือได้ว่าเป็นผู้ชนะทั้ง ๆ ที่ตายไปแล้ว โดยอาศัยความรักที่พีดามมีต่อต็อกมันมาวางหมากต่อ ... " จากคุณ : มารูน (Devonshire) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 19:47:39

ความคิดเห็นที่ 60 ขอชี้แจงเรื่องชุนชูต่ออีกสักนิด (เมื่อเช้ามีเวลาน้อย ต้องรีบออกจากบ้านครับ) มีคนบอกว่าชุนชูคิดถึงผลประโยชน์ของตนเองอย่างเดียว แล้วเคยคิดต่อไปอีกสักนิดไหมครับ ผลประโยชน์ที่ว่าน่ะ มันเป็นอะไร "อำนาจการปกครองอาณาจักรหรือเรียกสั้นๆ ว่า บังลังก์" ใช่ไหมครับ คิดต่อไปอีกสักหน่อย บังลังก์นี้เป็นของใคร .... ผมเคยชี้แจงไปในคห.บนๆ ว่า บังลังก์นี้เป็นของชุนชูแต่แรก มันคือสมบัติของตระกูล เพราะฉะนั้นที่กล่าวหาชุนชูกันน่ะ คุณกำลังเข้าใจผิดอย่างแรง ชุนชูเขากำลังทำหน้าที่ปกป้องสมบัติของตระกูลครับ ไม่ว่าใครที่คิดจะมาแย่งบังลังก์นี้ คนนั้นต่างหากที่ทำเพื่อผลประโยชน์ของตนเอง คนดูได้เห็นได้รู้จักด็อกมันตั้งแต่เล็กๆ จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ แต่ชุนชูเขาไม่ได้รู้จักด็อกมันมาก่อนนี่ครับ แล้วจะให้เขาไว้ใจน้าด็อกมันทันทีเลยได้อย่างไร อยู่ๆ ผู้หญิงคนนี้ก็มายึดเอาห้องนอนของแม่เป็นห้องส่วนตัว แถมเจ้ากี้เจ้าการไปซะทุกอย่าง ทำตัวยังกับจะมาเป็นแม่ของเขาอีก การที่ชุนชูระแวงระวังมันกลายเป็นความเลวหรือ เขาต้องมาอยู่กลางกลุ่มผลประโยชน์สองกลุ่มที่กำลังแก่งแย่งกันอย่างเข้มข้น การวางตัวเป็นเรื่องสำคัญมาก พลาดไปเพียงก้าวเดียวนั่นอาจหมายถึงชีวิต แล้วเขาเป็นคนเดียวที่ไม่มีกองกำลังหรือพรรคพวกเป็นของตนเอง เพราะฉะนั้นสิ่งเดียวที่จะเป็นอาวุธของเขาได้ก็คือ สติปัญญา ที่หลายคนเรียกว่า ความเจ้าเล่ห์ นั่นล่ะ วันแรกที่คุณเข้าทำงาน คุณเลือกข้างเลยหรือเปล่า (ถ้าบริษัทคุณไม่มีการเมือง ผมขอแสดงความยินดีด้วยครับ) ที่ชุนชูไปหลอกใช้ผู้หญิงเป็นเครื่องมือ ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครครับ ใช่ลูกหลานคนที่ฆ่าพ่อฆ่าแม่ของเขาหรือเปล่า แต่เขาก็ไม่ได้พรากพหรมจรรย์เธอนะเออ หลายคนอาจไม่เห็นค่าของมัน แต่สมัยนั้นพรหมจรรย์มีค่ามากนะ (ฮา) ***สังเกตละครเกาหลีมาหลายเรื่องแล้ว ให้ความสำคัญกับผลประโยชน์มากกว่าความแค้นส่วนตัว ตรงข้ามกับละครจีนเลยนะ ถ้าเป็นทางฝั่งจีน ชุนชูนี่พระเอกชัดๆ มีแค้นต้องชำระ นี่สิลูกผู้ชายตัวจริง (ฮา)*** ผมขอสรุปดังนี้นะครับ ผมไม่ได้เกลียดพีดาม และไม่ได้เกลียดตัวละครตัวไหนเลยในเรื่องนี้ (แต่ผมรักด็อกมัน+มิชิล) ไม่มีความจำเป็นใดๆ ที่จะต้องไปลุ่มหลงหรือจงเกลียดจงชังสิ่งมายา ผมดูหนังดูละครอินไม่เกิน 2 อาทิตย์หรอกครับ (ตอนนี้กำลังอินกับ Hitgirl 555+) คห.ที่ผมแสดงออกไป ผมไม่ได้คิดว่ามันถูกต้องไปซะหมด ผมก็แค่อยากร่วมเสวนาด้วย แต่จะให้คล้อยตามมันก็คงไม่สนุก กระทู้มันจะไหลมาถึงนี่หรือ?? (ฮา) ปล. ฝากคุณKajidrid ในคห. 44 รบกวนกลับไปอ่านคห. 31 แล้วบอกผมหน่อยเถอะครับว่าเป็นความเห็นของคนๆ เดียวกัน (ฮา) จากคุณ : FIndinGBeautYINNegativESpacES เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 21:00:46

ความคิดเห็นที่ 61 คุณแดง *59 เราเข้าใจว่าเป็นความเชื่อของมิชิลจริงๆว่า "รักคือการครอบครอง" เพราะนั่นคือความรักในแบบของมิชิล และมันคือ "มิจฉาทิฐิ" ที่จนวันตายก็ยังไม่รู้ตัวของมิชิล เพราะแม้จะได้ครอบครองสามีถึง 5 แต่ก็ไม่เคยได้ครอบครองชายที่ตนรัก ปากก็ว่ารักชิลลา อยากครอบครองชิลลา แต่เพื่ออะไร ก็เพื่อแค่ครอบครอง ดีไม่ดี อาจรักชิลลาเพราะมันคือสิ่งที่ซาตาฮัมรักก็เท่านั้น แม่ลูกนิสัยเหมือนกันมากๆ โอยต้องถกกันอีกยาวค่ะเรื่องนี้ แต่มันก็คือละครอ่ะนะ จะหาเหตุผลให้มันทั้งหมดคงไม่ได้แน่ๆ เพราะมันยังมีการตลาดเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยอยู่ดี เช่นการเปลี่ยนบทพีดามให้เป็นพระเอกกลายๆไปซะอย่างนั้น เพราะคนดันอินตัวละครตัวนี้จัดๆ เรื่องที่ปูมาให้จะเลว เลยเลวด้วย ได้ใจคนด้วย มันเลยก้ำๆกึ่งๆ ได้ใจคนรักพีดาม แต่คนเกลียดก็จะเทใจให้ยูซินเต็มๆ จากคุณ : bajee เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 21:33:04

ความคิดเห็นที่ 62 คห 48 คุณลูกโป่งคะ "ตอนที่นางฝากให้อัลชอนหาสถานที่สักแห่งให้พีดาม" อันนี้เราเช็คคำแปลที่ถูกต้องมันคือ บอกให้อัลชอนรับตำแหน่งซังแดดึงต่อจากพีดามค่ะ ตอนแรกเราก็เจอคำแปลแบบคุณลูกโป่ง เราก็งงๆ หาสถานที่ทำไร ฝังศพหรอ แล้วยังไงต่อ คือดูแล้วมันไม่ค่อยต่อเนื่องในบทพูดเอง จริงๆ แล้วคือส่งตำแหน่งของพีดามต่อให้อัลชอนค่ะ เจอคำแปลแปลกๆ นี่ทำให้เรื่องเขวได้เยอะเหมือนกันนะเนี่ย บางทีเราต้องกลับมาดูเป็นซับอิงค์อีกครั้ง ความหมายจะตรงกว่าค่ะ พูดถึงสิทธิ์ในบัลลังก์ ถ้าเทียบระหว่างชุนชู กับพีดาม ว่าด้วยชาติกำเนิดแล้ว ทั้งสองมีสิทธิ์พอๆ กัน พระเจ้าจินจิเป็นพ่อของพีดาม และเป็นปู่ของชุนชู จึงไม่สามารถสรุปได้ว่า บัลลังก์นี้เป็นสมบัติของตระกูล ของน้องชุนชูคนเดียวเท่านั้น ต่อกันยาวจริง แต่ไม่มีกีบจะให้แล้ว หมดเกลี้ยงงงงงงงงงง เอาแบบนี้ไปแทนละกันน้อ จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 22:41:16

ความคิดเห็นที่ 63 .. เพิ่งมีโอกาสได้อ่าน อ่านซะจนปวดลูกนัยน์ตาเลยยยยย    แต่ก็ชอบจังทู้แบบนี้ .. มีหลายความเห็นที่อ่านแล้ว อืมม์    ต้องไม่ใช่ดูแค่ครั้งสองครั้งเป็นแน่ เพราะตีความได้ครบ    ถ้วน ตรงประเด็นตามเนื้อเรื่อง [ไม่ใช่ตามประวัติศาสตร์]    ตรงตามบทบาทการแสดงของตัวละคร และที่สำคัญ .....    ตรงกับใจเราซะจริงๆ จากคุณ : วันพุธ (wednesd@y) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 22:55:42

ความคิดเห็นที่ 64 .. คลิ๊กส่งแล้วค่อยเห็น #62 ของคุณมารกระบี่ฯ    คำสนทนานี้เป็นที่กังขาสำหรับหลายคน รวมทั้งเราด้วย    เพราะมีทั้งสองแบบ แต่ดูสีหน้าท่านอัลชอนแล้ว    ก็น่าจะเป็นอย่าง #48 ของคุณลูกโป่งฯ เหมือนกันนะคะ    เพราะตอนนั้นต๊อกมันเพิ่งฟื้นตื่นขึ้นมา ถามถึง    พีดามทันที จะทันได้คิดเรื่องถ่ายโอนอำนาจให้กับ    ท่านอัลชอนในทันทีเลยหรือคะ .. อีกอย่างสีหน้า    ไม่เห็นปลื้มเลย จะมากจะน้อยได้เลื่อนขั้นก็น่าจะต้อง    ปลื้มบ้าง แต่คำสนทนาต่อจากนั้นก็ยังยกย่องต๊อกมัน    ประมาณว่าใจกว้างอยู่เลย ที่ยังนึกถึงกบฎพีดาม .. เห็นด้วยนะคะว่า .. ซับแต่ละอย่างนี่ทำเอาคนดูสับสน    บ้างก็เกิดอคติ หรือตีความกันไปคนละขั้วมานักแล้ว จากคุณ : วันพุธ (wednesd@y) เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 23:07:17

ความคิดเห็นที่ 65 มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน  ว้าว ต้องขอบคุณท่านที่มาช่วยชี้แนะ มิเช่นนั้นข้าน้อยคงต้องเข้าใจผิดต่อไป ฮา แต่ยังไงก็ยังยืนยันว่า เขารักกันแน่ ๆ ฮา งานนี้เถียงกันไม่จบจริง ๆ นี่แหละเสน่ห์ของซีรี่ย์เรื่องนี้ มุมมองของแต่ละคนน่าสนใจหมดเลย เป็นอะไรที่น่าตื่นเต้น และน่าประทับใจมาก ๆ หวังว่าสักวันละครไทยจะทำได้แบบนี้บ้าง ฮา (หวังไกลไปหรือเปล่าน้อ!!) จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 20 ส.ค. 53 23:54:39

ความคิดเห็นที่ 66 คุณ FIndinGBeautYINNegativESpacES ขอโทษทีนะคะ ตอบช้าหน่อยเนื่องจากเกิดอาการเดี้ยงตามพี่พัน ทำไมถึงคิดว่าใช่คนเดียวกันเขียนรึเปล่า ใช่เรื่องชุนชูในความเห็น 31 ที่เรายกด้านร้ายของเขามาเทียบกับด้านร้ายของพีดาม การยกชุนชูขึ้นมาต้องการชี้ให้เห็นว่า บทคนเรามันจะคิดอะไรร้ายๆ แผนชั่วๆ มักจะมีเหตุผลหรือเรียกอีกอย่างว่า “ข้ออ้าง” ให้ตัวเองเสมอ อย่างคนร้ายๆ สามคนคือพีดาม ชุนชู ยอมจอง พีดามไม่ฆ่ายอมจอง เค้าก็ให้เหตุผลตัวเองว่า ฆ่ามันแล้วมีประโยชน์อะไร ยังไงอาจารย์ก็ไม่ฟื้น สู้เก็บไว้ใช้งานจะดีกว่า เผลอๆ ทำให้ยอมจองอกสั่นขวัญแขวนเล่นๆ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่าเมื่อไหร่จะโดนเจี๋ยน ทรมานดีออก เรามองว่าเป็นการแก้แค้นอย่างนึงนะ (ฮ่าฮ่า พี่ดำซาดิสม์ น่ากลัวออก) ยกชุนชูขึ้นมาเพื่อเปรียบเทียบ ใช่เขาไม่ได้เลวโดยสันดาน ทุกอย่างทำไปเพื่อแก้แค้นและปกป้องวงศ์ตระกูล คนอย่างชุนชูที่คิดว่าสายเลือดดี แต่ถ้าต้องการแก้แค้นแทนแม่หรือวงศ์ตระกูลก็สามารถคิดแผนชั่วๆ ได้เหมือนกันถ้ามองไม่เห็นหนทางที่ดี คิดง่ายๆ กำจัดคนชั่วก็ไม่เห็นต้องใช้วิธีที่ดีงาม เรื่องใช้ผู้หญิงเป็นสะพานแห่งอำนาจต่อให้เป็นลูกหลานศัตรูก็เถอะ ตอนที่ชุนชูประกาศกลางท้องพระโรงว่าเมื่อคืนเข้าหอกับโพยาแล้ว มันสื่อว่าพราก...ไปแล้วมิใช่หรือ  ต่อให้โพยาจะสมยอมก็เถอะ มองว่าเป็นการสมยอมจากแผนลวง แผนหลอกล่อ ความคิดที่ว่า ถ้าผู้หญิงตกหลุมรักใครสักคน เธอจะยอมมอบกายถวายชีวิตให้ (ตัวอย่างเช่นสาวๆ แถวนี้ ..ฮา) กับ เรื่องพรากพรหมจรรย์ หลายคนอาจไม่เห็นค่าของมัน แต่สมัยนั้นพรหมจรรย์มีค่ามากนะ ไม่เห็นด้วยกับสองความคิดนี้นะ ความเห็นส่วนตัวมองว่าไม่จริงหรอกที่คนสมัยนี้คิดว่าพรหมจรรย์ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ยังคงสำคัญอยู่ดีนั่นแหละ แค่ส่วนน้อยเท่านั้นที่มองแบบนั้น ยังไงความเป็นไทย วัฒนธรรมไทยก็ยังคงมีอยู่  อะไรที่มันเกินเลย เกินขอบเขตคนส่วนใหญ่เขาก็ไม่ทำกันหรอก ยอมจองผู้ถ่ายทอดด้านมืดออกมาแทนทุกคน ไม่ใช่เฉพาะแค่พีดามคนเดียว  เป็นคนที่พูดจี้ใจดำเวลาคุยเรื่องที่ต้องมีการชั่งน้ำหนักด้านดี-ด้านชั่ว ไม่ว่าจะเป็นตอนที่สนทนากับพีดาม ชุนชู หรือแก๊งค์กบฏ เขาจะเป็นคนที่โพล่งความคิดชั่วๆ ออกมาเสมอ ความคิดที่คนบางคนไม่เคยแม้แต่จะคิด หรือบางคนแค่คิดแต่ไม่กล้ากระทำ เรื่องความฉลาดและมารยาหญิงของด็อกมัน ถูกต้องเห็นด้วยว่าด็อกมันฉลาดมาก แต่เรามองว่าเรื่องพีดาม ด็อกมันไม่ใช้มารยาหญิง เพราะเหมือนด็อกมันจะแอนตี้วิธีแบบนี้ของมิซิลกลายๆ ถ้าใช้มารยาหญิงจริง ถึงกับต้องลงทุนแต่งงานเลยน่ะเหรอ มากไปหน่อยมั้ง กับพีดามก็แค่ “ยิ้มหวานๆ” พร้อมกับคำว่า “ข้าเชื่อใจเจ้า” แค่นี้พี่ดำก็เสร็จแล้ว แผนเผินกระเจิงหมด ขี้คร้านจะยอมทุกอย่าง ไม่ใช่ทำหน้าบึ้งตึง เคร่งขรึมใส่ กีดกันจนห่างไกลอย่างที่พยายามปกปิดความรู้สึกตัวเองอย่างนี้ เหตุผลต่างๆ ที่เรายกมาอ้าง มาเขียนก็ไม่ได้คิดว่ามันถูกทั้งหมดหรอก ล้วนอิงจากความรู้สึกเป็นหลัก ความลำเอียงเป็นเกณฑ์ทั้งนั้น คุยกันหลายๆ มุมมองสนุกดี บางเรื่องก็เห็นด้วยแต่ขอโต้แย้งหรือพูดง่ายๆว่าเถียงนั่นเอง จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 15:20:19

ความคิดเห็นที่ 67 อิชั้นรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ท่ามกลางรายการโต้วาที สนุกมากค่ะ มากันด้วยเหตุแลผล มากันคนละมุมแบบนี้ เยี่ยมมม จากคุณ : เฉลียงสีชมพู เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 53 23:47:26

ความคิดเห็นที่ 68 ส่วนตัวเราว่า คุณ FIndinGBeautYINNegativESpacES  นี่มีความคิดแบบ ผู้ชาย จริงๆ จากคุณ : Serefim เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 53 00:02:09

ความคิดเห็นที่ 69 เป็นครั้งแรก ที่กระทู้ยาวขนาดนี้ และดิฉัน อ่านทุกตัวอักษร ของทุกความเห็น จริงๆ ประเด็นน่าสนใจมาก  ทุกตัวละครที่ว่ามา ดูตามช่อง 3 ค่ะ ไม่เคยดูล่วงหน้า แต่ก็ยินดีที่จะอ่าน ยังยืนยันจากที่ดูค่ะ   "พีดาม ไม่ใช่คนเลว  แต่เป็นคนที่ขาดความยั้งคิดในการกระทำ ในบางครั้งต่างหาก" ยูซิน คือคนที่เพียบพร้อม แต่ไม่ใช่คนที่ ต๊อกมาน จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยได้ อัยชอง  ก็ไม่เคยแสดงความเสน่หาในตัว ต๊อกมาน เลยสักครั้ง ***เพราะฉะนั้นการที่ ต๊อกมาน เลือกแต่งงานกับ พีดาม นั่นเพราะเธอเลือกแล้วต่างหาก ว่าเธอควรจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับใคร*** แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 53 14:29:17 จากคุณ : เจ้าหญิงรสิกา เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 53 14:28:12

ความคิดเห็นที่ 70 ชอบกระทู้นี้จังเห็นต่างแต่ไม่ดราม่า สุดยอด จากคุณ : สาวร้อยชั่ง เขียนเมื่อ : 30 ส.ค. 53 18:53:16

ความคิดเห็นที่ 71 คห 33 เขียนได้ซึ้งมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆอ่า จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 02:55:52

ความคิดเห็นที่ 72 ขอลงชื่อสักหน่อยว่าอ่านถึง คห 42 จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 06:36:10

ความคิดเห็นที่ 73 ตามมาอ่านจนจบหลังจากดูตอนจบมา จากคุณ : Bpearl เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 53 23:30:14