ความคิดเห็นที่ 1   ผมดูตอนจบละ รับรองต้องมีคนเสียน้ำตาให้พี่แก จากคุณ : boyzaa31 เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 05:54:38

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนจบเราสงสารท่านยูซิน จากคุณ : นิราศสองภพ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 07:32:32

ความคิดเห็นที่ 3 ไหนๆก็ดูกันแล้ว ไม่ตอบ จขกท. กันหน่อยหรอครับ จากคุณ : ploy16 เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 08:10:03

ความคิดเห็นที่ 4 ตอบ จขกท. พีดามกับด๊อกมาน ได้เข้าใจกันค่ะ แม้จะไม่ได้พูดกันเลยซักคำ แต่ต่างก็รู้กันดีอยู่ในใจ แม้คนทั้งชิลลาจะไม่เห็นด้วย และขัดขวางความรักของเขาทั้งสอง แต่สองคนนี้เข้าใจกันค่ะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 53 08:30:08 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 08:29:50

ความคิดเห็นที่ 5   พีดามมารู้ทีหลัง โกรธมากเลยไอ้ฆ่ายอมจงซะ ส่วนต็อกมานรู้แต่แรกแล้ว แต่ไม่อาจหันหลังกลับได้อีก (ส่วนตัวคิดว่าต็อกมานพยายามรักษาความสัมพันของเธอกับพีดามไว้ อย่างดีที่สุดแล้วเท่าที่จะทำได้ และยังเชื่อใจเขาจนถึงวินาทีสุดท้าย ส่วนพีดาม รักมากจึงหวาดระแวง ตอนแรกก็จะเชื่อแล้ว แต่ไอ้ยอมจงมัน....) จากคุณ : ยาจกหน้าขาว (ยาจกหน้าขาว) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 08:52:38

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนจบ ต๊อกมาน Back to the past .... จากคุณ : Eddieshop เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 08:58:29

ความคิดเห็นที่ 7 เราทนเห็นจุดจบของ พีดาม ไม่ได้จริงๆ ก็อ่านสปอยมาเยอะนะ  ตอนแรกก็เออ....  อย่างนี้แหละหนังเกาหลี ไม่ค่อยสมหวัง ตายก็ตาย แต่จากเสาร์-อาทิตย์ ที่ผ่านมา   เรารับไม่ได้จริงๆ  สงสารพีดามมาก  ทำไมโชคชะตาจะต้องเล่นตลกกับเขาขนาดนั้น แค่รู้ว่าเขาจะต้องตาย  "เราหัวใจจะสลาย"  ขนาดยังไม่ทันได้ดูจริงๆ เลย  ไม่รู้ว่าเสาร์หน้า  เราจะร้องไห้ขนาดไหนนะเนี่ย รักพีดามมากๆ เลย  ใครจะว่าเว่อร์ก็ยอม จากคุณ : เจ้าหญิงรสิกา เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 09:10:14

ความคิดเห็นที่ 8 (จง)รักภักดี =คิมยูซิน รัก(ไม่ได้) = ต๊ิอกมาน รัก(ไม่ลืมหูลืมตา) = พีดัม ไม่เหลือรัก = ชุนชู ไม่เคยจะรัก=มีซิล รักแค่คนเดียว = ซอวอน รักพลัดพราก= ชอมยอง จากคุณ : แปรงสีฟันเดียวดาย เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 09:12:45

ความคิดเห็นที่ 9 เคยมีคนให้จำประโยคที่พีดัมพูดกับมีซิลไว้ครับ "อายุขัยข้า น้อยกว่าเ้จ้าผู้ครองชิลลา สามวัน" ไม่ได้จำประโยคเป๊ะ ๆ หรอก แล้วก็ยังดูไม่ถึงตอนจบด้วย..... จากคุณ : proofman เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 09:38:05

ความคิดเห็นที่ 10   ตอนแรกที่สปอยกันมา คิดว่าพิดัมลุแก่อำนาจ คิดกบฎขึ้นครองราชย์เอง แต่เมื่อดูอาทิตย์ที่ผ่านมา ทำให้เราเข้าใจ จริงๆ เกิดเพราะคนใกล้ชิดทั้งนั้น ไม่ได้จงรักภักดีกับพิดัมหวังผลประโยชน์ทั้งนั้น ถึงแม้จะเป็นลูกมีชิล แต่คนเราเคยเป็นศัตรูกันมาก่อน ยังไงก็ไม่เต็มร้อย เและต้นทุนไม่ดีที่เกิดเป็นลูกมีชิล (ยังไงก็ไม่ขาวสะอาด ) อีกทั้งคนข้างตัวพิดัมรู้จุดออ่อนว่าเป็นคนอ่อนไหว จิตใจไม่หนักแน่นจึงคอยยุแหย่ ให้เกิดความหวาดระแวงฝ่าบาทตลอดเวลา ทำให้พิดัมแทบไม่มีความสุขเลยตั้งแต่ฝ่าบาทครองราชย์ เราเข้าใจพิดัมนะ การเลี้ยงดูที่ผ่านมา ขาดความรัก ความอบอุ่น ทั้งจากแม่ และอาจารย์ อาจารย์ก็มีส่วนที่ทำให้พิดัมกลายเป็นคนแบบนี้ พิดัม รักและเชื่อใจฝ่าบาท ฝ่าบาทเองก้เข้าใจและไว้ใจพิดัม แม่พิดัมจะตกอยู่ในสถานการณ์คล้าย ๆกับท่านยูซิน(เกือบเอาชีวิตไม่รอด แต่รอดมาได้เพราะความจริงใจ ความจงรักภักดี) แต่สิ่งหนึ่งที่พิดัมแตกต่างจากท่านยูซิน คือ จิตใจที่หนักแน่นมั่นคง สุดท้ายพิดัมจึงต้องจากไปอย่างน่าสงสาร จากคุณ : เอย เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 10:36:45 A:118.175.16.2 X: TicketID:189917

ความคิดเห็นที่ 11 กว่าจะเข้าใจก็ต้องแลกด้วยชีวิตครับ  ฉลาดแต่ไม่เฉลียวจริง ๆ  แต่อย่างว่าความรู้สึกที่ถูกทอดทิ้งแต่เด็กจนกลายเป็นปมด้อย ย่อมทำให้เกิดหลงผิดและเข้าใจผิดได้เสมอ ต้องชมไอ้ลูกน้องที่รู้จักใช้จุดนี้ของพีดามจนบรรลุเป้าหมายในการหลอกใช้ จากคุณ : แฟน (นู๋แอนนี่) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 10:45:04

ความคิดเห็นที่ 12 ท้ายที่สุดทั้งคู่ เข้าใจกันค่ะแม้จะไม่ได้พูดกันเลยก็ตาม แบบนี้เรียกใจสื่อถึงกันได้ไหม ^^ แค่คำๆเดียว แทนถ้อยคำนับหมื่น แค่สายตาคู่เดียว สื่อความได้ลึกซึ้ง แค่เอื้อมมือ ก็สัมผัสได้ แม้ว่าพีดามจะกลายเป็นกบฏเพราะการเข้าใจผิด แต่สิ่งที่แฝงมากับการกระทำครั้งนี้ ท้ายสุดก็ยังทำเพื่อนางอันเป็นที่รักอยู่ดี ... กระหม่อมจะแปรความรักเป็นความรักชาติ ถ้าความรักของฝ่าบาทที่มีต่อแผ่นดินมากพอที่จะละทิ้งกระหม่อม หรือฆ่ากระหม่อมให้ตายได้ กระหม่อมก็จะทำตามนั้นและถ้าไม่สำเร็จกระหม่อมและผู้ที่จะทำให้บ้านเมืองเสียหายก็จะต้องหายสาปสูญไปด้วย กระหม่อมจะแบกภาระนี้เพื่อพระองค์.... ... ข้าจะครองแคว้นนี้  ข้าจะปกครองประเทศนี้  และมันจะเป็นของเจ้าด้วย ต๊อกมาน... เราว่าการก่อกบฏครั้งนี้ท้ายที่สุดพีดามก็ยังคิดถึงเพฮาอยู่ดี เพราะถ้าทำสำเร็จยังไงก็ยังให้ต๊อกมานร่วมครองแคว้นอยู่ดี แต่ถึงแม้ว่าจะทำไม่สำเร็จ เขาก็จะเป็นคนนำพวกที่เป็นเสี้ยนหนามต่อบัลลังค์ราชินี(รวมทั้งตัวเขาเองด้วย)ไปกำจัดเอง T T จากคุณ : morgenland เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 11:50:16

ความคิดเห็นที่ 13 ในยูทูปมีตอนจบครับแต่เป็น Sub eng จากคุณ : aaa (edo1680) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 17:55:42

ความคิดเห็นที่ 14 ปูพื้นมาตลอดว่าพีดัมฉลาด...แต่ทำไมท้ายๆ ถึงกลายเป็นไร้เดียงสาไปได้อ้ะ จากคุณ : Misc เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 18:13:30

ความคิดเห็นที่ 15 พีดามในเรื่องถูกปูไว้ให้ไร้เดียงสาในเรื่องความรักมาแต่ไหนแต่ไรแล้วล่ะค่ะ พีดามเคยบอกมิซิลว่า เขาขอแค่ทำงานรับใช้ใกล้ชิดพร้อมเดินตามความฝันในการจารึกชื่อไว้ในตำนานก็พอใจแล้ว เรื่องความรักกับองค์หญิงเขาไม่กล้าอาจเอื้อม มิซิลเลยพูดว่า ความรักของเจ้าช่างไร้เดียงสา รักคือการครอบครอง ต้องแย่งชิงทุกอย่างของคนรักแล้วคนรักก็จะเป็นของเรา ก่อนมิซิลตาย พีดามก็ยังยืนยันความคิดเดิม มิซิลเลยปล่อยเชื้อร้ายไว้อีกรอบ ย้ำอีกครั้งว่า รักของพีดามไร้เดียงสา รักคือการครอบครอง แบ่งให้ใครไม่ได้ ซึ่งคำพูดก่อนตายของมิซิลก็คอยรบกวนจิตใจพีดามอยู่เรื่อยมา เดี๋ยวผุด..เดี๋ยวโผล่..ก่อเกิดระลอกในจิตใจ..(คนยิ่งไม่ค่อยมั่นคงอยู่ด้วย - -") สังเกตว่าพีดามชอบคิดอะไรขัดแย้งในใจอยู่หลายต่อหลายครั้ง... ตัวด็อกมันเองก็เห็นว่าความรักของพีดามไร้เดียงสา ถึงกับพูดต่อหน้าเขาว่า ในแผ่นดินนี้ไม่มีใครไร้เดียงสาเท่าเจ้าอีกแล้ว.. ซอลวอนเองก็เตือนพีดามว่าการเห็นคนคนเดียวเป็นเป้าหมาย เป็นเรื่องที่เสี่ยงมาก และรำพึงกับรูปมิซิลว่าสิ่งที่พีดามไม่ควรจะมีคือความรักที่มีต่อหญิงคนเดียว ชุนชูรวมถึงทุกคนก็อ่านพีดามออก ถึงได้ใช้ประโยชน์จากความรักของเขาในเกมส์การเมือง เราว่า..ผู้เขียนบทปูพื้นที่มาที่ไปตัวละครได้ดีนะ เรื่องราวหนหลังเป็นอย่างไร ส่งผลต่อความคิดอ่านและความสามารถในการตัดสินใจในวันหน้า.. จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 19:27:56

ความคิดเห็นที่ 16 พูดง่ายๆ คือ พีดามเป็นคนมีสติปัญญาดีเป็นเลิศ แต่จิตใจอ่อนไหว ถ้าไม่มีอะไรกวนใจ สมองจะไบรท์มาก แต่ถ้ามีเรื่องรบกวนจิตใจปุ๊บจะกลายเป็นเหมือนคนที่โง่ที่สุด จากคุณ : มารกระบี่วายุจี้เชี่ยน เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 19:57:34

ความคิดเห็นที่ 17 ขอถามหน่อยนะคะ ประโยคนี้สื่อถึงอะไรคะ ไม่เข้าใจ ใครพูดกับใครตอนไหนคะ จำไม่ได้อ่ะค่ะ "อายุขัยข้า น้อยกว่าเ้จ้าผู้ครองชิลลา สามวัน" ขอบคุณล่วงหน้านะคะ จากคุณ : KCPT เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 20:51:34

ความคิดเห็นที่ 18 "อายุขัยข้า น้อยกว่าเ้จ้าผู้ครองชิลลา สามวัน" ประโยคนี้พีดามเป็นคนพูดเมื่อตอนกลางเรื่องที่วางแผนตั้งใจถูกมีซิลจับ มีซิลท้าทายว่าถ้าเจ้าทำนายได้จริงก็ให้บอกวันตายของตัวเองมา ด้วยไหวพริบ พีดามจึงพูดประโยคนี้ออกไป แต่ .... ใครเลยจะรู้ว่า ท้ายที่สุดประโยคนี้จะเป็นจริง เพราะหลังจากพีดามตายได้สามวัน ด็อกมันก็ฟื้นขึ้นมาและจากไปในวันที่สามนั่นเอง คู่นี้เกิดมาเพื่อคู่กันตั้งแต่แรก ไม่ว่าชะตาจะพลัดพรากอย่างไรก็ตาม สุดท้ายแม้ไม่ได้อยู่เคียงคู่กันบนโลก แต่ก็จากไปในเวลาไล่เลี่ยกัน "คู่กรรมแห่งชิลลา" พีดามเป็นคนฉลาดมาก แต่จะอ่อนไหวแค่เรื่องความรักเท่านั้น ซึ่งในเรื่องนี้มีคนที่พีดามรักแค่สามคน หนึ่งแม่ สองอาจารย์ สามด๊อกมัน - หนึ่งคือแม่ ทอดทิ้งไปตั้งแต่เกิด ไม่เคยเหลียวแล จนแม้วันตายยังไม่ยอมเรียก "ลูก" หรือยอมให้ลูกเรียก "แม่" แม้แต่คำเดียว - สองคืออาจารย์ ด้วยความผิดพลาดอย่างมหันต์ในวัยเด็กของพีดาม ทำให้มุนโนหมางเมินและทอดทิ้งในแบบที่ถึงแม้จะอยู่ด้วยกันก็เหมือนไม่อยู่ด้วย - สามคือด๊อกมัน ความรักเพียงหนึ่งเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่ เป็นความรักครั้งสุดท้ายกับคนสุดท้ายในชีวิต นั่นทำให้พีดามอ่อนไหวมากถึงมากที่สุด ยอมจงรู้จุดนี้ดี ประโยคที่บอกว่า "ถ้าเป็นเรื่องของฝ่าบาท พีดามจะเชื่อได้ง่าย" แต่ตัวแปรสำคัญก็คือ "ชุนชู" ถ้าไม่มีคำพูดไซโคพีดามที่ว่า "เจ้าคิดว่าฝ่าบาททรงอภิเษกกับเจ้าด้วยความรักงั้นหรือ ทั้งหมดเพื่อการเมืองเท่านั้น" สำคัญมากนะ เพราะคนพูดคือชุนชู แต่คิดอีกทีก็เข้าใจนะ ถึงจะรักกันแค่ไหนก็ตาม "อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ก็เป็นไปไม่ได้" ประโยคนี้พีดามเคยพูดถึงกองทัพแพคเจไว้ ไม่คิดว่าในที่สุดจะย้อนกลับเข้าหาตัวเอง ซาบซึ้งและอินกับความรักของคู่นี้แบบสุด ๆ แค่เฉพาะฉากจบก็เล่นเอาเสียน้ำตาไม่รู้กี่รอบ นอนไม่หลับไม่หลายคืนเลยทีเดียว ป.ล. แต่สำคัญที่สุดที่ทำให้บทเรื่องนี้เปลี่ยนเป็นแบบนี้ คงต้องยอมรับว่าเป็นเพราะการแสดงที่สุดยอดของคิมนัมกิล เพราะเดิมถูกวางเป็นตัวร้าย เรื่องราวจะเป็นในลักษณะที่พีดามแต่งงานกับด๊อกมัน แล้วก็ทรยศกบฎในตอนท้าย แต่ด้วยกระแสคิมนัมกิลที่มาแรงมาก ผู้เขียนบทจึงต้องปรับเปลี่ยนให้กลายเป็นแบบนี้ จากคุณ : Zo Rai Da เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 53 21:10:08

ความคิดเห็นที่ 19 *17 "อายุขัยข้า น้อยกว่าเ้จ้าผู้ครองชิลลา สามวัน" เป็นคำพูดของพีดามตอนที่ถูกมิชิลบังคับให้ทำนายอนาคตตัวเอง แต่สุดท้ายนั่นคือจุดจบของทั้งคู่ แสดงว่าอาจปรับบทพีดามให้ร้ายน้อยลง ดีมากขึ้น แต่การดำเนินยังคงเดิมคือ เขาได้ต๊อกมันไปครอง ทรยศนาง(เพราะคิดว่านางรักยูชิน) ถูกยูชินสังหาร และต๊อกมันตรอมใจตายตามพีดามไป 3 วัน จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 08:24:02

ความคิดเห็นที่ 20 ผมเชื่อนะว่า ถ้าไม่มีใครมาสะกิดนะ ประโยคที่พี่ดัมเคยพูดส่งเดชไป เรื่องอายุขัยเนี่ย คนดูส่วนมากจะลืมไปเลยแหละ... นี่รวมประโยค อะไรที่เป็นไปไม่ได้ ก็คือเป็นไปไม่ได้ ด้วยนะเนี่ย.. สุดท้ายพีดัมก็เป็นตัวน่าเกียจที่น่าเห็นใจมากคนหนึ่งเลย... นี่แค่อ่านฉากตอนพีดัมตายก็ความคิดเตลิดแล้ว.... ทรมานมาก ๆ จากคุณ : proofman เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 10:10:27

ความคิดเห็นที่ 21 ==' จากคุณ : จักรพรรดิแดนรักทหารErosPhoenix เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 18:09:34

ความคิดเห็นที่ 22   ดูจบแล้ว เรากลับสงสารและเห็นใจยูซินมากที่สุด ทั้งชีวิตมีแต่คำว่าเสียสละ ทำเพื่อต๊อกมาน ประเทศชาติ ส่วนรวม และประชาชน ถึงจะมีคนรักมากมาย แต่ในชีวิตส่วนตัวแล้ว จะมีความสุขกะเค้าบ้างมั้ยเนี่ย... ส่วนต๊อกมานกับพีดาม ตอนจบน่าจะเข้าใจกันดีนะ  แต่ไม่ชอบอย่างแรงก็ ตรงที่ปล่อยให้พีดาม ไล่ฆ่าทหารมากมาย เพื่อแค่จะเข้าไปหาต็อกมานเนี่ยนะ.. จากคุณ : rungtawan เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 19:29:46

ความคิดเห็นที่ 23 เพราะความหูเบา และไม่เชื่อใจกัน !!!! จากคุณ : MagicPink เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 19:33:18

ความคิดเห็นที่ 24 เข้ามาแสดงความเห็นเกี่ยวกับเหตุผลที่พีดามต้องก่อกบฏ เมื่อเข้าใจว่าตนเองถูกประกาศให้เป็นกบฏแผ่นดินแล้ว ทางเดียวที่จะลบล้างคำว่ากบฏไปได้ ก็คือการเป็นผู้มีชัยในการก่อกบฏ เพราะผู้ชนะคือนาย ผู้แพ้มีแค่ความตาย และเพราะพีดามต้องการครอบครองต๊อกมัน (ไม่ได้อยากครองชิลลา) แต่ทางเดียวที่จะครองต๊อกมันได้ ก็คือการครองชิลลา แล้วบังคับให้ต๊อกมันแต่งงานด้วย ซึ่งถ้าทำได้ ต๊อกมันก็จะไม่เสียรังวัด ที่เป็นเจ้าแผ่นดินแต่มีใจฝักใฝ่กบฏ เพราะมันมีเงื่อนไขเข้ามาสนับสนุนได้ว่า นางตกเป็นของพีดาม เพราะถูกอำนาจของพีดามบังคับ แต่สุดท้าย สิ่งที่พีดามต้องการมีเพียงความรัก และความเข้าใจจากต๊อกมันเท่านั้น เมื่อได้รู้ซึ้งในสิ่งนั้นแล้ว ทั้งชิลลาหรือแม้แต่ชีวิตของเขา (หรือใครๆ) ก็ล้วนแต่ไม่สำคัญ เขาเพียงแค่อยากบอกให้ต๊อกมันรู้ว่าเขารู้แล้ว...เขาเชื่อใจพระนางแล้ว แม้พระนางจะถามเขาหลายหน และเขาจะตอบไปหลายหน แต่ไม่มีคำตอบครั้งไหน ที่จะมั่นคง หนักแน่น และชัดเจนเท่าคำตอบครั้งสุดท้ายอีกแล้ว ทั้งคู่จึงได้เข้าใจกันแล้ว โดยมีน้ำตาเลือดของพีดามและน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา (แม้จะกลั้นเอาไว้ในอกมากมายนักหนา) ของต๊อกมันเป็นเครื่องยืนยัน แม้ต๊อกมันจะทำท่าทีหมางเมิน และยืนดูพีดามตายเหมือนไม่ใส่ใจ แต่แท้จริงแล้ว ทั้งกายและใจของพระนางได้แหลกสลายลงแล้ว เมื่อใจของคนเราสลายลงไป เราจะยังสามารถไหวติงได้อีกหรือเล่า... แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 53 23:29:21 จากคุณ : bajee เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 53 23:15:28

ความคิดเห็นที่ 25 เข้ามาแสดงความเห็นที่ว่าทำไมถึงได้ให้พีดามไล่ฆ่าทหารมากมาย โดยปกติแล้ว โทษของกบฏก็คือประหาร และไม่มีสิทธิ์เข้าเฝ้าเจ้าครองแคว้นอยู่แล้ว การที่ปล่อยให้พีดาม ไล่ฆ่าทหารมากมาย เพื่อแค่จะเข้าไปหาด็อกมัน.. ..ก็เพราะว่า นั่นเป็น..จุดพีค..ของละคร สามารถเล่นกับอารมณ์และความรู้สึกคนดูได้อย่างดีเยี่ยม คนที่เกลียดก็จะแบบว่า...ไอ้หมอนี่มันชั่วจนวาระสุดท้าย ฆ่าคนไม่ยั้ง เมื่อไหร่มันจะตาย..ตายซะที..(วะ) ส่วนคนที่ชอบก็ลุ้นว่าบทลงเอยจะเป็นอย่างไร ตาย..ไม่ตาย.. เมื่อไหร่เพฮาจะสั่งห้ามสักที.. แต่ละฉึก..แต่ละฉึก.. โอ๊ย..ทรมานใจ..ปวดใจ..น้ำตาไหลเป็นสายแข่งกับด็อกมัน..บีบคั้นอารมณ์สุดๆ...อะไรประมาณนี้แหละค่ะ.. ไม่ว่าจะมองในแง่ในก็ตาม ทั้งฝ่ายชอบและไม่ชอบ มันมีเรื่องให้พูดคุยกันต่ออีกยาว ถ้าลองให้จบลงแบบพีดามโดนจับ (โดยละม่อม) ถูกคุมตัวไปตัดหัว มันธรรมดาไปไหม มันไม่ได้อารมณ์ พาลจะเป็นขมวดปมจบแบบไม่ติดตราตรึงใจ ...เพราะหาจุดพีคไม่เจอ และไม่แรงพอที่จะดึงลมหายใจเฮือกสุดท้ายของด็อกมันออกมาได้... ถ้าแต่งตอนจบได้เอง จะให้หลังเหตุการณ์ปราบกบฏ ไม่มีใครหาตัวพีดามพบ หายเข้ากลีบเมฆอย่างไร้ร่องรอย (โดยฝีมือแล้วเรื่องหนีไม่น่าจะยากลำบากนัก)   แล้ววันหนึ่งด็อกมันก็หายไปจากพระราชวังอย่างไม่มีใครทราบเช่นกัน เหลือทิ้งไว้แต่ราชโองการแต่งตั้งราชาคนใหม่   สองคนก็เร้นกายในป่าเขาใช้ชีวิตกันอย่างสงบ โดยพีดามซึ่งร่ำเรียนวิชาแพทย์มาจากอาจารย์ได้เยียวยารักษาอาการของด็อกมันทั้งทางกายและทางใจ   ยืดชีวิตให้มีความสุขได้อีกหลายปี แต่ก็นะ..มันเป็นไปไม่ได้... แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 07:40:30 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 07:38:14 จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 07:36:06

ความคิดเห็นที่ 26 แต่ไม่ชอบอย่างแรงก็ ตรงที่ปล่อยให้พีดาม ไล่ฆ่าทหารมากมาย เพื่อแค่จะเข้าไปหาต็อกมานเนี่ยนะ.. จากคุณ : rungtawan ขออธิบายนิดนะค่ะ ตามธรรมเนียมของเกาหลี การก่อกบฏ นักโทษจะไม่มีสิทธิเข้าพบพระราชานะค่ะ  เหมือนที่คุณ Kajidrid ได้อธิบายไปแล้วว่ามันเป็นละครค่ะ เขาต้องการให้ฉากนี้เป็นฉากไคลแม็คส์ เป็นจุดพีค น้ำตาของพีดามที่ไหลออกมาเป็นเลือด กับน้ำตาของด๊อกมานที่ไหล่ออกมาแม้จะพยายามกลั้นอย่างที่สุด คือคำตอบว่า ทั้งสองเข้าใจกัน เข้าใจในสิ่งที่อีกคนทำ การเข้าใจผิด การก่อกบฎ เข้าใจสิ่งที่พีดามทำการฝ่าวงล้อมทหารเข้ามา แม้นางเอกจะไม่เข้าไปกอด ไม่ได้ห้าม แม้อยากจะทำใจจะขาด รักแต่ทำได้แค่มองดู ทำอะไรไม่ได้แล้วเพราะกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ ภาพคนรักที่ตายเป็นภาพที่โหดร้ายแต่ก็เป็นภาพสุดท้ายของคนรักที่จะได้เห็นกันเป็นครั้งสุดท้าย   บางคนบอกนางเอกใจร้าย บางนางเอกทนดูได้ นางไม่ได้ทนดู แต่ร่างกายมันเกินทนต่างหาก มันฝืนยืนดู ทั้งที่ใจแหลกสลายไปแล้ว แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 10:12:52 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 09:59:05 จากคุณ : ลูกโป่งสีน้ำเงิน เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 09:46:04

ความคิดเห็นที่ 27 อยากแสดงความคิดเห็นเรื่องพีดามทำไมต้องฆ่าทหารเพื่อเข้าไปหาต๊อกมานค่ะ ที่คุณกะจิดริดและคุณลูกโปงสีน้ำเงินพูดมาเราเห็นด้วยค่ะ...เพราะตอนที่พีดามจะเดินทางไปทางค่ายของเพฮา ลูกน้องยังบอกเลยถ้าท่านไปทางนั้นท่านต้องตายนะ ทำไมไม่หนีไปหล่ะ พีดามบอกว่าข้ามีบางอย่างต้องทำ และมันสำคัญมาก (รู้ว่าไปตายก็ยังไป เป็นหน้าที่ที่ฝากใครทำไม่ได้...เพราะบนแผ่นดินนี้ไม่มีใครกล้าทำ) และการที่ต้องฆ่าคน คนเขียนบทคงต้องการบิ้วอารมณ์คนดูจริงๆนั่นแระค่ะ ทำให้ฉากนี้ คนบางคนที่ไม่ชอบพีดามมาแต่แรก(อย่างเพื่อนข้าพเจ้า ยังน้ำตาตกเพราะอดสงสาร+สะเทือนใจไปด้วยไม่ได้เลย) ทำให้ฉากๆนี้มีคนพูดถึงมาตลอดแบบนี้ แต่อีกเหตุผลหนึ่งเราว่า เพราะนี่คือวิธีการคิด และความเป็นพีดาม ไอ้จะยอมแพ้ มอบตัวแต่โดยดี และไม่มีโอกาสไปหาคนรักอีกคงไม่มีทางเป็นไปได้ ด้วยนิสัยของเขาที่ไม่สนใจอะไรในโลก ...ตอนกลางเรื่อง มุนโนเคยพูดว่า...ขอเพียงเจ้ามีจุดมุ่งหมาย ต้องทำให้สำเร็จ และไม่สนใจวิธีการใช่ไหม...(ถ่าไม่ลืมกันตอนที่มีการคัดเลือกพุงวอลจู พีดามก็ใช้วิธีที่น่าละอาย เขาแค่ต้องการให้ยูชินชนะ ต้องการให้นางเอกสมใจ พีดามคิดว่าแค่ยูชินได้เป็นหัวหน้าองค์รักษ์ก็จบ ไม่เห็นต้องคิดมากกับวิธีการได้เป็นเลย - -) นั่นคือพื้นฐานความคิดของพีดาม  และตอนนั้นพีดามคงมีจุดมุ่งหมายเดียว คือ ต้องไปให้ถึงต๊อกมาน เพื่อบอกบางอย่าง บางอย่างที่สำคัญมาก บางอย่างที่นางอยากฟังมากที่สุดและเขาเท่านั้นที่ทำได้ และกล้าทำ ส่วนที่ว่าต้องฆ่าใคร หรือเลือดต้องนองแผ่นดิน พีดามคงไม่สนใจ(อย่าลืมว่าคนเขียนบทปูพื่นฐาน คุณธรรม จริยธรรม ของตัวละครแต่ละตัวต่างกันนะค่ะ จะเอาความคิดของเรา ท่านอัลชอน ยูชิน หรือใครมาเทียบไม่ได้...เพราะในชีวิตจริงคนเราก็เป็นแบบนี้ มีกรอบความคิดที่ต่างกัน ทำให้ผลการกระทำออกมาต่างกัน.... มนุษย์ถึงไม่มีใครเหมือนกันหรือแทนกันได้) และเราว่าที่พีดามบอกกับลูกน้องว่า ให้หนีไปให้ไกล ทิ้งกระบี่ หันไปเพาะปลูก ใช้ชีวิตอย่างสงบ ... นั่นคงเป็นความฝันของเขาที่อยากทำร่วมกับเพฮา... แต่ก็ไม่สามารถทำได้ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 53 12:23:10 จากคุณ : morgenland เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 12:21:54

ความคิดเห็นที่ 28 กำลังจะเข้ามาเพิ่มเรื่อง ego ในตัวพีดาม คล้ายๆ ที่คุณเฟินให้เหตุผลไว้ อธิบายได้ชัดค่ะ พื้นฐานนิสัย ความเป็นตัวตนของพีดามเป็นอย่างนั้นเอง ความทะนงตนของพีดามมีสูงมาก ..ใครฆ่าข้าได้ คนๆ นั้นจะได้รับการจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์.. จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 8 ก.ย. 53 12:56:25

ความคิดเห็นที่ 29 ตกลงเรื่องนี้ใครเป็นพระเอกคะ พอดีดูไม่ต่อเนื่อง ตอนแรกเข้าใจว่าแม่ทัพใหญ่คนจมูกเบี้ยวๆ ซะอีก ยังแอบขัดใจว่าทำไมพระเอกขี้เหร่จัง แหะๆๆ จากคุณ : nongmhakabb เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 02:36:32

ความคิดเห็นที่ 30 ใครเป็นพระเอกเรื่องนี้ คำถามนี้มีคนตั้งคำถามบ่อยมากค่ะ เราว่าเรื่องนี้เป็นการตัดสินส่วนบุคคลนะค่ะ เพราะQSDในความคิดเรามีแต่คำว่าตัวละครเอก ตัดสินแน่ชัดไม่ได้ว่าใครเป็นพระเอก ขึ้นอยู่กับว่าผู้ชมจำกัดความ คำว่าพระเอกอย่างไรมากกว่า ถ้าพระเอก คือ คนดี ผู้เสียสละเพื่อบ้านเมืองประเทศชาติ ไม่เอาประโยชน์แห่งตนเป็นที่ตั้ง ประวัติขาวสะอาด ไม่มีข้อบกพร่อง มีคุณธรรมนำใจ แบบนั้น คำตอบคงเป็น คิมยูซินค่ะ ถ้าพระเอก คือ คนที่นางเอกเลือกที่จะรัก หรือเป็นคนที่รักนางเอกหมดใจ ทำทุอย่างได้เพื่อนนางเอก(อันนี้เราไม่นับเรื่องคุณธรรมหรืออะไรนะค่ะ เอาเรื่องใจเพียวๆ) คำตอบคงเป็น พีดามค่ะ ความจริงก่อนหน้านี้ผู้เขียนบทตั้งใจวางคิมยูซินเป็นพระเอกแน่นอน แต่เมื่อมีตัวละครพีดาม(ที่ถูกวางเป็นตัวร้ายต่อจากมีซิล)ฉายออกมา ด้วยการถ่ายทอดทางการแสดงที่คิมนัมกิลเสนอบทพีดามต่อผู้ชม ทำให้ผู้ชมบางส่วนไม่เกลียดแต่กลับสงสารและชื่นชอบตัวละครตัวนี้เกินความคาดหมายของผู้เขียนบท ทำให้ผู้เขียนบทต้องมีการปรับเปลี่ยนบทบางส่วน ทำให้ตัวละครพีดามขึ้นทาบรัศมีตัวละครเอกของเรื่องได้(สังเกตว่าตอนหลังๆตัวละครพีดามจะเป็นตัวเดินเรื่องซะส่วนมาก อันนี้ไม่ได้ลำเอียงนะค่ะ แต่เอาความเป็นจริงเข้าว่า เริ่มตั้งแต่การตามหาชาติกำเนิด และพีดามก็เป็นสาเหตุสำคัญในการวางมือทางการเมืองของมีซิล พีดามคือตัวละครที่เป็นเหมือนหอกข้างแคร่ของราชินีและเป็นตัวเดินเรื่องให้เกิดจุดจบที่น่าเศร้าของเรื่องนี้...มีคนบอกว่าเรื่องของเพฮาและพีดามคือ คู่กรรมแห่งชิลลา....ซึ่งข้าพเจ้าเห็นด้วย )ทำให้เกิดการแบ่งผู้ชมออกเป็น 2 ฝ่ายใหญ่ๆ ที่ต่างเอาใจช่วยตัวละครที่ตนเองชื่นชอบ ว่าคนๆนั้นแระคือพระเอกตัวจริง เพราะงั้นใครคือพระเอกเรื่องนี้ คุณnongmhakabbต้องตัดสินเองค่า ^^ ร่ายมาซะยาวไม่งงใช่ไหมค่ะ จากคุณ : morgenland เขียนเมื่อ : 12 ก.ย. 53 13:31:19

ความคิดเห็นที่ 31   สงสารทหารผู้บริสุทธิ์มากมาย   ผู้หญิงที่สงสารพีดัมนี่ไม่เห็นหัวชีวิตทหารชั้นประทวนเป็นร้อยๆพวกนั้นเลย   แค่จะพูดกะต๊อกมาน ทำไมไม่ยอมมอบตัวให้จับเป็น ? ต้องฆ่าคนเป็นร้อยก่อน  ไอชั่วพีดำๆๆๆ จากคุณ : gungjazz เขียนเมื่อ : 13 ก.ย. 53 01:36:40

ความคิดเห็นที่ 32 มันไม่ใช่แค่จะพูดกับด็อกมันน่ะสิ สถานะของพีดามเปลี่ยนไปแล้ว กลายเป็นกบฎแล้วนะ กบฎไม่มีสิทธิ์เข้าเฝ้าเจ้าครองแคว้น โทษตายสถานเดียว ไม่มีใครรับประกันได้ว่า ถ้ายอมมอบตัว พีดามจะมีโอกาสได้พูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดหรือไม่.. เมื่อโดนก่อน ธนูที่ลอบยิงทำร้ายซันทัก มันกระตุ้นอีโก้ในตัวพีดาม (ซึ่งปกติก็มีสูงมากอยู่แล้ว) ขึ้นมาทันที ทำให้เขาชักกระบี่ขึ้นสู้ "ใครตัดหัวข้าได้ จะได้รับการจารึกชื่อไว้ในประวัติศาสตร์" ทหารชั้นประทวนทำตามคำสั่งเจ้านายให้ขวางพีดาม รุมเข้ามาตั้งหลายต่อหลายคน อย่างที่คุณว่าเป็นร้อยๆ เจ้านายทั้งหลาย (เหล่าฮวารังนับสิบ) ก็รู้ซึ้งฝีมือพีดามดีว่าเก่งกาจขนาดไหน ถ้าไม่ปล่อยให้ลูกน้อง (หลายร้อย) รุมก่อน จะแน่ใจได้อย่างไรว่าจัดการพีดามได้โดยง่าย.. ทุกอย่างผิดที่พีดามตลอด.. จากคุณ : Kajidrid เขียนเมื่อ : 14 ก.ย. 53 12:22:18

ความคิดเห็นที่ 33 ... ผิดที่พีดามเก่งเกินไป .... จากคุณ : morgenland เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 09:53:28