'ใบเฟิร์น' ไม่ปิดเรื่องรัก แต่ขอบายผู้ชายหยาบคาบ ~

ได้เป็นนางเอกเต็มตัวเรื่องแรกในหนัง “สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารัก” ที่สร้างกระแสปากต่อปากได้เป็นอย่างดี ทำเอาชื่อของ ใบเฟิร์น-พิมพ์ชนก ลือวิเศษไพบูลย์ กลายเป็นขวัญใจชาวเน็ตไปโดยอย่างเลี่ยงไม่ได้ วันนี้ “ดาวต่างมุม” เลยพามารู้จักกับตัวตนของเธอให้มากขึ้น ซึ่งเธอบอกว่าหลาย ๆ อย่างในหนังใกล้เคียงตัวเธอมาก ๆ    

เป็นอย่างไรบ้างกับกระแสตอบรับของหนัง เห็นว่าฟีดแบ็กดีมากเลย?

- กระแสตอบรับดีค่ะ ดีกว่าที่เฟิร์นคิดไว้เยอะเลย เพื่อน ๆ เฟิร์นไปดูมาก็บอกว่า ชอบเลย นี่มันฉันเลย เหตุการณ์นี้น่ะ เพราะเขาเคยแอบมองรุ่นพี่และเคยเดินผ่านห้อง เรียกว่าสร้างจากเรื่องใกล้ตัวเขามาก ๆ เลยค่ะ เรื่องนี้เฟิร์นก็ได้เป็นนางเอกเต็มตัวเรื่องแรกด้วย กระแสตอบรับก็ดีเกินคาด รู้สึกภูมิใจมากเลยค่ะ
ถรู้สึกยังไงบ้างที่ได้เป็นนางเอกเต็มตัวครั้งแรก?

- หลังจากที่ดีใจยกใหญ่ไปแล้วนะคะ ก็ตามมาด้วยความกดดัน มหาศาลเลยค่ะ เพราะว่าเรื่องนี้ได้ร่วมงานกับนักแสดงรุ่นพี่มาก ๆ อย่าง พี่มาริโอ้ พี่ตุ๊กกี้ ทำให้เฟิร์นเองก็เกร็งและกังวลมาก ด้วยความที่หนังเรื่องนี้เล่าจากตัวของน้ำ นางเอกในเรื่อง ซึ่งจะเล่าในมุมของเฟิร์นเยอะ ก็ต้องอ่านบทเยอะ ๆ เลย และจะคุยกับพี่ผู้กำกับเยอะมาก เพราะว่าไม่อยากทำให้คนอื่นต้องเสียเวลาด้วยค่ะ ทั้งเรื่องเหมือนกับถ้าเป็นคนอื่นอาจจะเทค เดียวผ่านหรือสองเทคผ่าน ส่วนเรายังใหม่มากในวงการนี้ ในการแสดง ในทุก ๆ อย่าง แต่ก็พยายามพัฒนาให้ได้มากที่สุดค่ะ

เข้าวงการนี้ได้ยังไง?

- งานชิ้นแรกของเฟิร์นคือโฆษณารองเท้านักเรียนป๊อปทีน ตอนนั้นประมาณ ป.5 ป.6 ค่ะ หลังจากนั้นก็แคสงานมาเรื่อย ๆ ก็มีทั้งโฆษณาบ้าง เอ็มวีบ้าง และก็มีภาพยนตร์ค่ะ เรื่องแรกก็ “5 หัวใจฮีโร่” ตอนประมาณ ม.1 เรื่องที่ 2 “อนึ่งคิดถึงเป็นอย่างยิ่ง” เรื่องที่ 3 “เชือดก่อนชิม” แล้วก็มาเป็นเรื่อง “สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารัก” ค่ะ ตอนนี้ก็มีละครที่เพิ่งจบไปคือ “วัยป่วนก๊วนล่าฝัน” ส่วนที่ใกล้จะออนแอร์ แล้วคือ “นักสู้พันธุ์ข้าวเหนียว” กับ “มนต์ รักแม่น้ำมูล” ค่ะ

ถือว่าเป็นนักแสดงใหม่ที่มีผลงานต่อเนื่อง?
- เฟิร์นโชคดีมากค่ะ เพราะแค่หนังเรื่องนี้ก็ถือเป็นโชคดีมากของเฟิร์นแล้ว เฟิร์นได้รับโอกาส ได้เป็นนางเอกเต็มตัวเรื่องแรก ได้ร่วมงานกับนักแสดงมืออาชีพ และผู้กำกับที่เป็นทั้งครู เป็นทั้งเพื่อน เป็นที่ปรึกษา เป็นทุกอย่างก็ว่าได้ค่ะ ไม่คิดไม่ฝันเลยค่ะว่าจะมาถึงจุดนี้ได้ ไม่คิดว่าวันหนึ่งเราจะได้เล่นหนังกับพี่มาริโอ้ กับพี่ตุ๊กกี้ที่เมื่อก่อนเราเคยดูเขาแต่ในทีวี หรือได้เล่นละครอย่าง “มนต์รักแม่น้ำมูล” เพราะดู พี่จุ๋ย-วรัทยา เล่นละครตั้งแต่เด็ก ๆ เคยดูพี่เวียร์ ซึ่งวันนี้ได้มาร่วมงานกัน เป็นอะไรที่เหมือนฝันเลยค่ะ

มีความคาดหวังอะไรในวงการบันเทิงไหม?
- เฟิร์นไม่ถึงกับคาดหวังมาก แค่คิดว่าการแสดงเป็นสิ่งที่เฟิร์นรัก เฟิร์นดีใจที่ได้รับโอกาสและได้ทำตรงนี้ ในอนาคตถ้าเป็นไปได้ เฟิร์นก็อยากเป็นผู้กำกับค่ะ

มีแรงบันดาลใจอะไรถึงอยากเป็นผู้กำกับ?
- เวลาเฟิร์นดูหนัง เฟิร์นชอบคิดว่า เนี่ยถ้าเป็นเฟิร์นนะ เฟิร์นจะไม่ทำเหมือนนางเอกเลย จะไม่ทำอย่างนั้นอย่างนี้ เฟิร์นว่าถ้าเฟิร์นสร้างหนังเรื่องหนึ่งที่คนดูดูแล้วแบบว่า เฮ้ย ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น ไม่ทำอย่างนี้ มันเหมือนทำให้เขาได้กลับไปย้อนมองดูตัวเองได้ และเขาอาจพัฒนาอะไรหลาย ๆ อย่างให้ดีขึ้น สังคมดีขึ้น ประเทศดีขึ้นได้ค่ะ พื้นฐานแล้วเป็นคนที่ชอบดูหนังค่ะ

มีเรื่องราวในใจไหมว่าอยากจะทำหนังแนวไหน?
- เฟิร์นอยากทำหนังแนวสังคม หรือเลี้ยงดูเด็กประมาณนี้ค่ะ เพราะคุณแม่ของเฟิร์นเป็นนักสังคมสงเคราะห์ ก็เลยอยากจะเล่าเรื่องว่าเด็กอาจโดนทำร้าย หรืออาจมีปัญหา ครอบครัวได้ถ้าหาก พ่อแม่ไม่ดูแล มันจะ ปลูกฝังเรื่องเลว  ร้ายตั้งแต่เด็ก ๆ  พอโตขึ้นมาก็จะกลายเป็นปัญหาสังคม ก็เลยอยากถ่ายทอดออกมาค่ะ

มีคุณแม่เป็นนักสังคมสงเคราะห์ เราได้ไปสัมผัส  กับงานของคุณ  แม่มากน้อยแค่ไหน?
- ก็มีบ้างค่ะ ล่าสุดมีเด็กผู้หญิง ป.1 คนหนึ่งโดนข่มขืน ตอนนี้อยู่โรงพยาบาล เฟิร์นก็ได้ซื้อตุ๊กตาไปเยี่ยมน้อง ยังมีคนป่วยคนพิการ ก็ซื้อพัดลมไปให้เขาที่บ้านค่ะ คุณแม่จะคอยบอกว่า เฟิร์นโชคดีมากเลยนะ เฟิร์นมีอะไรหลาย ๆ อย่างพร้อมกว่าคนอื่น มีหลายคนที่ลำบากกว่าเฟิร์นเยอะมาก แม่จะย้ำเสมอว่าโลกนี้ไม่ได้มีแต่มุมที่สวยงามอย่างเดียวนะ

ที่ผ่านมาคุณแม่มีแนวทางในการเลี้ยงดูอย่างไรบ้าง?

- คุณแม่จะเลี้ยงแบบกึ่งยุคใหม่ จะไม่ให้ลืมวัฒนธรรมไทย รู้จักมีสัมมาคารวะ จะคอยสอนตลอด แล้วก็เลี้ยงให้เฟิร์นและน้องชายตัดสินใจเอง กล้าคิดกล้าทำ ให้ช่วยเหลือตัวเองได้ เพราะแม่บอกว่าจะอยู่ดูแลไปตลอดไม่ได้หรอก ไม่ได้เลี้ยงแบบไข่ในหิน แต่จะให้กล้าตัดสินใจ ให้ช่วยเหลือตัวเอง กลับบ้านเอง ไม่ใช่ต้องให้เขาไปรับไปส่งตลอดเวลา

หนังเรื่องนี้ยังมีเรื่องราวใกล้เคียงกับตัวจริง เพราะทราบมาว่าคุณพ่อทำงานที่อเมริกา ซึ่งเหมือนในหนังด้วย?
- ใกล้เคียงมากค่ะ พี่ผู้กำกับเคยถามว่าแล้วพ่อล่ะ เฟิร์นบอกว่าอยู่อเมริกา เขาเลยบอกว่าไปแอบอ่านบทมาก่อนหรือเปล่า ถึงรู้ว่าในเรื่องพ่ออยู่อเมริกาเหมือนกันเลย คุณพ่อไปอยู่นาน 2 ปีแล้วค่ะ เดี๋ยวจะกลับมาประมาณตุลาคมนี้แล้วค่ะ แต่คงไม่ทันได้ดูหนังเรื่องนี้ จุดนี้ทำให้เฟิร์นอินมากค่ะ เรื่องนี้มันใกล้ตัวมาก ๆ ด้วย อย่างการแอบปลื้มแอบชอบรุ่นพี่ ก็มีบ้างเหมือนกัน เป็นรักแรกค่ะ คือเฟิร์นแอบปลื้มรุ่นพี่ ม.6 เขาเป็นนักร้องนักดนตรีของโรงเรียน เมื่อก่อนเฟิร์นจะเล่นตุ๊กตา แต่พี่เขาชอบอุลตร้าแมนมาก เฟิร์นก็เปลี่ยนไปเล่นอุลตร้าแมนเลย หรืออย่างพี่เขาชอบกินนมรสสตรอเบอรี่ แต่เฟิร์นไม่กิน ก็เปลี่ยนไปกิน วันเกิดเขาเราก็เอาตุ๊กตากับผ้าเช็ดหน้าไปให้ด้วยค่ะ

แล้วในชีวิตจริงล่ะ มีคนมาแอบชอบเราบ้างไหม?

- ไม่ค่อยมีค่ะ แต่ก็มีรุ่นน้องคนหนึ่ง เขาเขียนไดอารี่ให้เฟิร์น เขียนบอกเลยว่าวันไหนที่เขาเจอเฟิร์น เจอกี่โมง เฟิร์นทำอะไรอยู่ เขาเขียนบันทึกไว้หมดเลย แล้วก็เอาไดอารี่เล่มนั้นมาให้ ก็รู้สึกดีใจค่ะ ไม่คิดว่าจะมีใครสักคนที่ทำขนาดนี้ ตัวเฟิร์นเองเป็นผู้หญิงยังไม่ละเอียดขนาดน้องเขาที่เป็นผู้ชายและยังเป็น เด็ก ม.1 ส่วนเฟิร์นอยู่ ม.6 ก็เลยเข้าใจความรู้สึกค่ะ

จุดเริ่มต้นที่ทำให้เราชอบงานแสดงคืออะไร?
- มันเหมือนเป็นความเพ้อฝัน เฟิร์นเป็นเด็กช่างคิดช่างจินตนาการ สมัยอนุบาลกับประถม โรงเรียนเฟิร์นเป็นแบบการศึกษาแนวใหม่ จะมีให้เล่นละครเวทีเป็นหนึ่งในวิชาหลักเลยค่ะ เราก็ได้เล่นเป็นตัวนั้นตัวนี้ เป็นกระต่าย เป็นกบ เป็นอะไรไปเรื่อยเปื่อย เพิ่งได้เล่นละครเป็นคนก็เพิ่งตอนหลังนี้ค่ะ มันเหมือนกับเปิดความกล้าแสดงออก รู้สึกสนุกกับการที่ได้รับบทหรือคาแรกเตอร์ต่าง ๆ ที่ต่างจากตัวเรา มันเป็นจุดเริ่มต้นที่เฟิร์นเริ่มแคสงาน และเริ่มมีผลงานออกมาค่ะ

เข้ามาอยู่ในวงการบันเทิงแบบนี้ ที่บ้านเตือนอะไรเป็นพิเศษไหม?
- ส่วนใหญ่คุณแม่จะคอยให้กำลังใจค่ะ เพราะวงการนี้บางทีมีอะไรหลาย ๆ อย่างที่ทำให้เราหนักใจ ส่วนคุณพ่อจะเป็นห่วงเรื่องการเรียน ไม่อยากให้เสียการเรียน เพราะเป็นเรื่องที่สำคัญในชีวิตค่ะ เรื่องข่าวก็ห่วงค่ะ แต่คุณพ่อคุณแม่บอกว่าเขาเชื่อว่าเฟิร์นเข้มแข็งและคิดเองได้ แต่ก็คอยเตือนอยู่ตลอด ไม่ได้ปล่อย

นอกจากงานแสดง ยังมีเป้าหมายอะไรในชีวิตที่อยากทำ?
- ถ้าเป็นตอนนี้ก็อยากเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ค่ะ เฟิร์นอยากเข้าเรียนกำกับการแสดงที่ มศว ค่ะ เพราะอยากพัฒนาฝีมือด้านการแสดง และเห็นว่าตอนนี้มีการเรียนกำกับการแสดงด้วย น่าจะเป็นการต่อยอดที่จะเริ่มต้นสู่อาชีพผู้กำกับ ซึ่งเป็นอาชีพที่ใฝ่ฝันค่ะ เพราะตอนนี้ก็เรียนอยู่ชั้น ม.6 แล้ว ปีสุดท้ายแล้วค่ะ ตอนนี้ว่างเมื่อไหร่ก็จะอ่านหนังสือตลอด แล้วก็จะมีกระดาษศัพท์ใบเล็ก ๆ คอยจดศัพท์ภาษาอังกฤษ เอาไว้ท่องตลอด คุณแม่ก็จะช่วย เพื่อน ๆ ก็คอยช่วยเยอะค่ะ

เรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย รู้สึกว่าชีวิตวัยรุ่นมันขาดหายไปไหม?
- เฟิร์นไม่คิดว่าขาดหายนะคะ ได้กำไรด้วย ได้เจอโลกอีกมุมที่หลาย ๆ คนไม่ได้เจอ มันเป็นการฝึกความอดทน ได้เพิ่มประสบการณ์และอะไรหลาย ๆ อย่างให้เฟิร์น ก็เลยรู้สึกว่าตัวเราโชคดีมากที่ได้รับโอกาสนี้ การทำงานของเฟิร์นมันเป็นอะไรที่เฟิร์นรัก เพราะเวลาที่เฟิร์นได้ทำงาน อย่างออกกองถ่ายหนังหรือละคร เรารู้สึกว่ามันไม่ใช่งาน เหมือนกับว่านี่ก็เป็นเรื่องที่เราอยากรู้อยากเรียนอยากลอง น่าสนุกไปหมด ได้เจอเพื่อนใหม่ ๆ มิตรภาพใหม่ ๆ เยอะค่ะ

ตอนนี้เริ่มเป็นสาวแล้ว มีคนเข้ามาจีบบ้างหรือยัง?
- ก็มีบ้าง แต่ว่าส่วนใหญ่ตัวเฟิร์นเองแทบไม่มีเวลาอยู่แล้วค่ะ ทำงานกลับบ้านก็สลบ ถ้าว่างก็ขออ่านหนังสือหน่อย มันก็เลยเหมือนกับว่าไม่ค่อยเปิดโอกาสมากกว่าค่ะ ส่วนใหญ่คนที่เข้ามาจะเป็นเพื่อนที่โรงเรียนมากกว่าค่ะ ที่เขาจะโทรฯ มาคุยเล่น แต่จริง ๆ แล้วเวลาคุยก็แทบจะไม่มีเลยค่ะ อีกอย่างเฟิร์นก็ไม่ค่อยมีเวลาไปไหนมาไหนอยู่แล้วด้วยค่ะ เฟิร์นไม่ได้กำหนดสเปกหน้าตาไว้นะคะ เพียงแต่เฟิร์นไม่ชอบผู้ชายที่หยาบคายหรือว่าไม่ให้เกียรติผู้หญิง จะรู้สึกว่าไม่ใช่นะ

รู้สึกว่าเราปิดตัวเองเรื่องความรักไหม?
- ไม่ปิดนะ แต่ว่าเฟิร์นยังไม่พร้อมจริง ๆ คุณแม่เคยบอกว่าถ้าเราจะมีแฟนสักคน แม่ไม่เคยห้าม แต่เฟิร์นมั่นใจหรือเปล่าว่าเฟิร์นจะดูแลทั้งตัวเขาและตัวเฟิร์นเองได้ อย่างตอนนี้เฟิร์นยังดูแลตัวเองได้ไม่ดีเท่าที่ควรเลยค่ะ เฟิร์นยังมีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบอีกตั้งหลายอย่าง แล้วคุณแม่ยังต้องดูแลเฟิร์นอีกตั้งเยอะแยะ ถ้าเฟิร์นจะมีแฟนสักคนเฟิร์นก็ต้องมั่นใจก่อนว่าจะดูแลเขาได้

อยากฝากอะไรถึงแฟน ๆ บ้าง?
- เฟิร์นขอฝากผลงานของเฟิร์นอย่างภาพยนตร์เรื่อง “สิ่งเล็ก ๆ ที่เรียกว่ารัก” แล้วก็ขอบคุณทุกคน ทุกโอกาสที่ให้เฟิร์นได้แสดง และพิสูจน์ฝีมือ ซึ่งเฟิร์นก็จะพยายามพัฒนาฝีมือให้ดีขึ้น และจะไม่ทำให้ทุกคนต้องผิดหวังค่ะ

ต้องเรียกว่าเป็นอีกหนึ่งสาวที่มีความมุ่งมั่นที่จะไปให้ถึงฝั่งฝัน ยังไงก็ขอเอาใจช่วยให้ได้เป็นผู้กำกับสมใจนะจ๊ะ.

จากคุณ	: ป้าก็แก่แล้ว
เขียนเมื่อ	: 10 ก.ย. 53 13:30:07