ความคิดเห็นที่ 11 |
ผมชอบหนังที่จบแบบนี้หนะครับ หลาย ๆ คนอาจจะมองว่า เฮ้ย มันจบอะไรวะ ทุเรศ หรือหลาย ๆ เรื่องที่จบแนว ๆ นี้ก็จะมองว่า จบไม่ดีเลย มันส์ก็มันส์ แต่ไม่น่าจบแบบนี้เลย
แต่ผมชอบ หนังที่จบแนว ๆ นี้ คือมันไม่ดูถูกคนดูเกินไป ไม่ยัดเยียดเกินไป เขาให้เรามีส่วนร่วมกับหนัง มีการโต้ตอบกับหนังได้ มันเป็นชั้นเชิง และยังพาไปถึงกลยุทธ์ทางการตลาดได้อีกนะครับ (สำหรับคนที่ไม่มองการตลาดก็โดนเต็มๆ)
คือ จบแบบนี้ 100 คนก็ 100 ความคิด มันไม่จำเป็นต้อง จบแล้วแต่งงานกัน หรือจบแล้วผู้ร้ายตายหมด แบบนั้นมันรู้สึกว่า ความคิดผู้กำกับเป็นใหญ่ ต้องเชื่อมัน ต้องเชื่อหนัง แต่ยิ่งสุดท้ายก็มีภาคสอง หักหลังมันจะแย่ไปใหญ่
หนังที่จบแบบนี้ มันคือความสมบูรณ์ในรูปแบบหนึ่งนะครับ เฮ้ย มันจะเจอกันไหม มันอาจจะเจอแล้วรักกัน หรืออาจจะเจอแล้วมารู้ที่หลังว่าพระเอกมีลูกแล้ว หรือไม่เจอ ร้องไห้ เสียใจ หรืออะไรก็แล้วแต่
ถ้าตรงนี้ทำพลาด มันเหมือนกับว่า เขาทิ้งความรับผิดชอบเรื่องตอนจบ ไม่เลย นี้หละครับ สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่าเรามีส่วนร่วมกับหนัง สิ่งที่เรารู้สึกผูกพันกับหนัง(ทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว)
สาเหตุที่ทำให้เพ้อ หรือมีเรื่องคุยต่อยอด ก็เพราะตรงนี้หละครับ มันเป็นชั้นเชิงที่ผมชอบมาก แม้ผมจะมองขาด(หรือไม่)ก็เถอะ
ตอนจบ ผมไม่ให้เม ไปเจอด่าง ผมจะให้มาเจอกับผมและรักผมให้ได้ เป็นไง เพ้อ ไหมครับ !!
จากคุณ |
:
{M}-มดนะจ๊ะ
|
เขียนเมื่อ |
:
16 ก.ย. 53 09:21:17
|
|
|
|