ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ไร้สาระหรอกครับ คุยกันได้ ขออนุญาตตอบตรง คงไม่ว่ากัน ตามความเห็นผมว่า ไม่ซึ้งงงงงงงงงงงงงงง ถ้าทำ.. นอกจากจะรำคาญพิธีกรโอ๋ ญดา อีกเหมือนเคยแล้ว ยังจะต้องมีคนเกิดมุมมองอีกว่า แม่ของน้ำใจร้าย จริงๆแล้ว วางสมุดแล้วจบเลย ไม่ต้องมี 9 ปีต่อมา.. ก็ถือว่า จบได้ร้าวรานใจดี หรืออออออออออออออออออ.. เคยมีคนคิดไว้ เขียนไว้ จำไม่ได้แล้วว่าใคร ขอให้เครดิตตรงนี้ว่า เข้าท่าดี เขาบอกว่า ให้ไปที่สระ... ลองนึกภาพดู.... เวลาผ่านไป.. โชนก็ไปที่สระว่ายน้ำทุกปีในวันนั้น ไปตะโกนนู้นนี้บอกรักน้ำ แล้วมีภารโรงเดินผ่านมาถามว่า มาทำไมทุกปี.. โชนก็เล่าให้ฟัง แล้วพอโชนตะโกนบอกเสร็จ... ผมขอเสริมตรงนี้ว่า และ....ตัด............ตัดไปเป็นภาพน้ำที่กลับมาแล้ว ได้ยินทุกอย่างที่โชนบอก ยืนน้ำตาไหลอาบแก้มด้วยความดีใจ ทั้งคู่มองตากันและกัน เพลงขึ้นนนนนนนนนนน................... และกล้องค่อยๆเฟดภาพพระเอกนางเอก แพนไปเห็นภาพปลาหมึกสองตัวในสระน้ำ(ซึ่งแน่นอนว่า ต้องมีคนบอกปลาหมึกอยู่ได้ไง สระน้ำจืด แต่ไม่เป็นไร.. เราจะเอาภาพแบบนี้)หรือในตู้ปลาก็ได้... กำลังเริ่มต้นจับมือกัน จับมือกัน จับมือกัน.... และ................จบ ลองนึกภาพดู.... หรือจะไปที่สะพานแขวนที่เขื่อนก็ได้ เข้าท่าเหมือนกัน .. แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 05:51:41 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 04:45:53 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 04:39:03 แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 04:38:17 จากคุณ : ทุ่งหัวช้าง เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 04:29:21

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ผ่านค่ะ แค่บอกว่า แม่น้ำเก็ยสมุดไว้นาน 9 ปีก็ ไม่โอแล้วอ่า จากคุณ : Giant-Garuda เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 07:46:23

ความคิดเห็นที่ 3 อืม...ผมว่าดีนะครับ คล้ายๆ Rainbow song ของ ชุนจิ อิวาอิ จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 07:56:14

ความคิดเห็นที่ 4 แม่ก็เก็บไว้เพราะไม่ได้เห็นความสำคัญมากมายไง (รักแบบกุ๊กกิ๊ก) ที่สำคัญน้ำก็ไปอยู่ต่างประเทศแล้วด้วย แม่ของน้ำอาจแอบอยากได้ลูกเขยฝรั่ง ... จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 07:58:03

ความคิดเห็นที่ 5 9ปีนี่ถ้านํ้าไม่ได้รู้ความจริงจากโชนก็อาจทำใจและลืมโชนไปได้นะ เพราะมันคงเจ็บปวดมากอาจร้องไห้มากในช่วง2-3ปีแรกเลย ในมุมของคนเขียนบทอาจจะสงสารนํ้าเหมือนกันเลยให้ร้องแค่คืนเดียวพอ เช้ามาก็คงรู้ความจริง จากคุณ : ปลายเทียน เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 08:09:35

ความคิดเห็นที่ 6 ใช่ไงคุณปลายเทียน จขกท.เขาตั้งใจเขียนให้น้ำลืมโชนไปเลย แล้วให้มาเจอเซอไพสตอนจบ จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 08:20:58

ความคิดเห็นที่ 7 ดูตอนจบของ  กวน มึน โฮ สิครับ  มันคาๆใจไงก็ไม่รู้ ผมว่าจบแบบนี้ก็โอละ เห็นภาพตอนจบแฮปปี้แอนดิ้ง จากคุณ : Bach_Ho เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 08:44:52

ความคิดเห็นที่ 8 ถ้าน้ำไม่ได้เห็นสมุดนั่น น้ำคงไม่ครองต้วเป็นโสดนานขนาดนั้นหรอกครับ สมุดเล่มนั้นเหมือนเป็นสิ่งที่ยึดเหนียวจิตใจน้ำนะครับ จากคุณ : ~ Ramamax ~ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 09:00:51

ความคิดเห็นที่ 9 ผมฟันธงว่าจขกท.พึ่งไปดูมาเมื่อไม่นานนี้เองจริงหรือเปล่าครับ ^ ^ จากคุณ : kwunkorat เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 09:07:31

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบ ค.ห.8 บางทีน้ำก็อาจจะไม่เจอใครก็ได้นะครับ หรือคบแล้วแต่บังเอิญเลิกกัน จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 09:23:51

ความคิดเห็นที่ 11 วางสมุดแล้วจบเลย ไม่ต้องมี 9 ปีต่อมา..    ตัดเป็นภาพลางๆ ในสมุดซ้ำๆวนๆ ปิดเพลงสักวันหนึ่ง  บีบหัวใจคนดูคลอไปเรื่อยๆ  จนจอค่อยๆวูบดับไป.... ถ้าจบแบบนี้   ใจคนดูที่ฟูๆมาตั้งแต่ต้น   คงหมดแรงจะลุกออกจากโรงเลยอ่ะครับ แต่ผมชอบแหะ..... จากคุณ : ..sp@wn.. เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 11:50:52

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ชอบฉากจบที่ไปออกทีวีเลย  เรื่องราวของคนสองคน  เก็บไว้ในใจมานาน  มันมีคุณค่าอยู่แล้ว  อีกอย่างคนไทยไม่ใช่ประเภทโชว์ออฟเรื่องความรู้สึกข้างในอยู่แล้ว อันนี้เวอร์ชั่นของเพื่อนกับของเราผสมกัน  ฉากจบ  เอาเป็นว่า น้ำกลับมาจากเมืองนอก  ทราบมาว่าโชนมีงานแสดงภาพ  ก็เลยไปดูนิทรรศการ  เดิน ๆ อยู่ไปเจอภาพตัวเองที่โชนเคยถ่ายไว้  เป็นภาพดวงตาของน้ำ (โชนก็บอกว่าชอบถ่ายภาพดวงตา เพราะมันแสดงอะไรในใจของคนที่ถูกถ่าย) ....อันนี้เป็นความคิดของเพื่อน น้ำมองภาพนั้น  ....สักครู่โชนเดินมา  น้ำหันมามองพอดี  ...แล้วทั้งสองก็ยิ้มให้แก่กัน  แค่นั้นแหล่ะ  ส่วนเรื่องจะมีคู่หรือยัง  ก็ไปคิดต่อเอาเอง ปล. อันนี้ได้แรงบันดาลใจจากตอนจบเถียนมิมี่  ชอบมากที่พระเอกนางเอกมาหยุดที่หน้าร้านทีวีที่นิวยอร์ค ฟังข่าวที่เติ้งลี่จวินเสียฃีวิต  ดู ๆ ข่าวอยู่  หันมามองหน้ากันพอดี  ตะลึงและยิ้ม  ...หน้าตานางเอกเล่นดีมาก  แบบเหนื่อย แต่ดีใจมาก ๆ ส่วนเพื่อนที่มันออกความคิดว่า ให้มาเจอในนิทรรศการแสดงภาพของโชนนั้น  มัน masochist บอกว่าให้น้ำแต่งงานแล้ว (เพื่อนเป็นเกย์  สงสัยมันจะเก็บมาริโอ้ไว้ดูคนเดียว) แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 53 12:36:21 จากคุณ : แสงท่าเรือ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 12:34:45

ความคิดเห็นที่ 13 ^ตอนจบนี่ก็ดีแฮะ เผลอๆไม่ต้องไปมีหนังสงหนังสือมันไปเลยก็ดี จะได้ไม่ถูกหาว่าไปก๊อป'เพื่อนสนิท'มา จากคุณ : everandever เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 14:06:51

ความคิดเห็นที่ 14   จบแบบไม่คู่ซึ้งกว่าค่ะ    นี่เหมือนหนังพยายามบังคับทิศทางให้ลงเอยแบบนี้ ซึ้งต้องอาศัย 'ความบังเอิญ' มากเกินไป     น้ำบังเอิญกลับเมืองไทย     โชนบังเอิญตอบรับคำเชิญมาออกรายการ ถ้าเป็นดิฉันเอง     จะให้ตัวละครเพียงแค่รำลึกความหลังอันเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงความสุขในใจ ... ก็เท่านั้น อย่างที่หลาย ๆ คนออกความเห็น     น้ำไม่เจอพี่โชนอีกเลย     ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายไปมีชีวิต (คู่) ของตัวเอง คงไว้เพียงความประทับใจ    และความรักอันเป็นซึ่งแรงบันดาลใจ (You're my inspiration.) ป.ล. : เห็นด้วยเรื่องแม่ของน้ำ    ใจร้ายใจดำเก็บไดอารี่ไว้ถึง 9 ปี      ไม่โออย่างแรง เพราะไดอารี่นั้นเอง ... เป็นความทรงจำอันเป็นสมบัติล้ำค่า & เป็นของส่วนตัวของน้ำ จากคุณ : Fantasticzone เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 15:28:09

ความคิดเห็นที่ 15 ก็ใช้ได้เลยนะเนี่ย.. จากคุณ : เส้นใหญ่ใส่ซีอิ๊ว เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 16:24:48

ความคิดเห็นที่ 16 ตอบ คห 9 ยอมรับครับ ว่าพึ่งไปดูครับผม ขอบคุณทุำกท่านครับ จากคุณ : จขกท (นักสำรวจ) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 20:57:08

ความคิดเห็นที่ 17 ก็เกือบๆ จะโอนะคะ แต่คิดว่าแม่จะโหดไปหน่อยอ่ะค่ >"< จากคุณ : ใบหม่อน เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 23:08:14

ความคิดเห็นที่ 18 จบแบบไหนก็ได้ที่ happy ending ถ้าไม่ happy ending ผมจะเซ็งมาก เพราะหนังมัน feel good มาทั้งเรื่อง แต่ตอนจบกลับไป feel good เนี่ย มันค้างๆ คาๆ จากคุณ : เล็ก มหึมา (^oio^) เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 23:36:45

ความคิดเห็นที่ 19 จบแบบที่เป็นในหนังนั่นแหละดีที่สุดแล้ว ดีจ้าพี่หม่อน  เจอทั้งในบ้านนอกบ้านเลยนะ ปล.รีบกลับเข้าบ้านดีกว่า  ป่านนี้พี่มะโหน่งคงจะขนของเสร็จแล้ว จากคุณ : ตั้ม ยามาซากิ เขียนเมื่อ : 16 ก.ย. 53 23:43:43

ความคิดเห็นที่ 20 คห 12 ผมเห็นด้วยกับ จบแบบ เทียน มี่มี แต่ เรื่องนั้นเขามีจุดร่วมเดียวกันคือ เติ้งลี่จิน แต่น้ำกับโชน ไม่มีจุดร่วมอื่น นอกจาก โรงเรียน เคยคิดว่าให้ จบแบบน้ำกลับมาเยี่ยม โรงเรียน เยี่ยมครูอิน แล้วเจอโชน น้ำอาจคิดว่าบังเอิญ แต่จริงๆแล้ว โชนจะมาหาครูอิน บ่อยตลอด 9 ปีที่ผ่านมา ( สงสัยเหมือนกันทำไม ต้องก้าวปี อิอิ ) เพื่อรอใครบางคน แต่คิดอีกทีไม่แน่ใจว่า แนวคิดของผู้กำกับ อยากให้เรื่องจบแบบ การรอคอยของน้ำคนเดียวเลยจบแบบที่เป็น จนสุดท้าย น้ำต้องเป็นฝ่ายออกปากเองด้วยซ้ำ แต่ก็ทำให้อึดอัดได้ใจ ตอนรอคำตอบ ของ โชน  ก็ถือว่า ok ดี จากคุณ : สายน้ำสีเดิม เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 00:20:03

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าเป็นอย่างนั้น น้ำคงได้สามีฝรั่งในวงการเดียวกัน และใช้ชีวิตดีไซน์เนอร์ อยู่ต่างประเทศ ต่อมาก็ขายบ้าน และพาแม่กับน้องไปอยู่กับพ่อที่อเมริกา ส่วนโชนก็แต่งงาน และเป็นคนติดเหล้าที่จมปลักอยู่กับอดีต ที่เปลี่ยนแปลงและย้อนคืนมาไม่ได้ไปตลอดชีวิต ...คนเขียนบท คงคิดมาหลายตลบแล้วล่ะครับ...ไม่งั้นไม่ 100 ล้านหรอก 555 จากคุณ : อ๊าดบ๊องส์ เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 11:39:53

ความคิดเห็นที่ 22 จขกท แต่ง ok แล้ว แต่อยากให้เปลี่ยน ตรงหนังสือมันหายไป ไม่ทราบว่าอยู่ที่ไหน (และก็ไม่ใช่แม่ของน้ำเก็บไว้ด้วย) ไปคิดต่อเองว่าจะหายไปไหน เราหาทางไม่เจอเหมือนกัน นอกนั้นของ จขกท แต่ง ok จากคุณ : pocky_jang เขียนเมื่อ : 17 ก.ย. 53 17:29:35