วนิดา : ข้าวต้มสื่อรัก (อารมณ์กวี)
|
|
เรื่องของเรื่องคือเมื่อคืนชะแว้บแอบดูวนิดาตอนฉาก "น่ากิน" พอดิบพอดีก็ให้เกิดอารมณ์ศิลปินกำเริบ แปลงกายเป็นกีวี่ยามดึกแต่ rich mode ไม่เป็นใจพิมพ์ไปพิมพ์มาข้อความหาย ก็เลยเอาวะข้ามมาอีกวันคงไม่เป็นไร ขอแปลงกายเป็นกวีแก้เหงา ความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนไกลบ้านอยู่ต่างแดนจริง ๆ ค่ะ ขอบคุณเจ้าของคลิป ขอบคุณละครวนิดา หายเหงาไปได้หน่อย  มอง มอง น้องนั่งข้าง ไม่เหินห่างเคียงชิดใกล้ ยิ้ม ยิ้ม กริ่มในใจ พิศพักตร์ใสนวลละออง เมียง เมียง ชามข้าวต้ม ดูน่าชมชวนให้ลอง ลิ้ม ลิ้ม รสมือน้อง ก็ต้องใจขอติดตาม แล้ว แล้ว รสน้ำใจ ผิดกันไหมพี่ใคร่ถาม ชื่น ชื่น เหมือนรสยาม พี่ชิมน้ำข้าวต้มไหม มอง มอง น้องบ่ายเบี่ยง สายตาเพียรส่งมาให้ ย้ำ ย้ำ สื่อความนัย สารพัดให้ขัดเขิน ชม ชม ข้าวต้มนี้ รสมือดีไม่มีเกิน ชิม ชิม พี่เพลิดเพลิน ก็ก้ำเกินด้วยสายตา ถาม ถาม รสน้ำมือ หรือ น้ำใจเสน่หา คล้าย คล้าย ฤาแปลกหน้า ต่อวาจา และ พาที ย้ำ ย้ำ จงรู้ไว้ น้ำใจน้องไม่หน่ายหนี น้ำใจ น้ำมือนี้ มอบให้พี่แต่ผู้เดียว
| จากคุณ |
:
วรินทร์รตา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ย. 53 13:55:49
|
|
|
| 
