ความคิดเห็นที่ 1 ตอนเขียนจดหมาย คุณลอออรจะอายุเท่าไรนะ จากคุณ : ป่านฝ้าย เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:28:51

ความคิดเห็นที่ 2 ถึงคุณพี่ ลอออร กราบขอบพระคุณในน้ำใจของคุณพี่มากมายเชียวค่ะ น้องเองอ่านจบเเล้ว ใจหนึ่งก็พลอยเห็นดีเห็นงามคล้อยตามไปกับคุณพี่ลออ เเต่อีกใจหนึ่งหรือ ศักดิ์ศรีเราก็มี..ของของใครดีใครก็รักจริงไหมเล่าคะ คุณประจักษ์เธอ กับน้องนั้น หมายมั่นรักกันมานาน อยู่ๆจะยกใส่พานให้สตรีอื่นใดนั้น คงจักกระทำได้ยากยิ่ง.. น้องก็รู้อยู่เต็มอกหรอกค่ะ ว่าฝ่ายชายนั้นใจโลเล อ่อนเเอดั่งไม้หลักปักขี้เลนฉะนั้น เเต่อย่ากระไรเลยค่ะ คุณพี่ น้องรักของน้อง ต่อให้เป็นไม้ผุหลักปักปากหลุมผีก็จักยังปองรักอยู่เช่นนั้น..ต่อให้ชาวพระนครเธอค่อนเเคะไปทั้งบ้านทั้งเมืองว่าน้องรักสมบัติมหศักดิ์ ยิ่งกว่าตัวคุณประจักษ์ น้องก็ไม่นำพาดอกค่ะ เพราะคุณประจักษ์เธอก็ถามว่า หากเป็นคนล้มละลายจะเเต่งกับเธอไหม ตอนนั้นน้องก็ยังมิอาจตอบได้เพราะเกรงว่าเป็นผู้น้อยยังต้องปรึกษาผู้ใหญ่เสียก่อน เเต่ใจจริงน้องนั้น เเทบจะเอาไปกองรองเเทบเท้าของคุณประจักษ์เธอเสียสิ้นเเล้ว น้องขอบพระคุณในความเอื้อเฟื้อของคุณพี่ค่ะ เเต่กระนั้น คำเเนะนำอันเป็นประโยชน์น้องค'มิสามารถกระทำตามได้ อันว่าเเผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุทราก็จริงอยู่ หากเเต่น้องคิดต่างไปว่า "เสียทองเท่าหัว มิยอมเสีย...ให้ใคร" เอาเถิดค่ะ ใครจักพึ่งพาบุเพสันนิวาสกันอย่างใด น้องก็มิได้ใส่ใจ คิดเสียมาดมั่นว่า หากน้องมิสามารถเเย่งคุณประจักษ์จากวนิดาได้ อย่างไรเสียคู่นั้นก็ต้องเเยกจากกันในวันใดวันหนึ่ง ด้วยความรักนั้นมิได้ยืนยงตราบชั่วฟ้าดินสลาย ผิดนัก น้องก็จักยุให้คุณนายน้อม วางยานอนหลับจับคนคู่นั้นใส่กุญเเจมือ ล่ามกันไว้จนกว่าจะกัดกันตายไปเสียข้างหนึ่ง..นั่นก็เป็นเเผนที่เเยบคายมากค่ะ กราบขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ พิสมัย ป.ล. อย่าหาว่าน้องกำเริบเเนะนำคุณพี่เลยนะคะ หากคุณพี่เกิดยั้งมือมิอยู่ใคร่จักตบนางทองไพรำให้ตายเสียคามือ ก็ทำตามใจเสียเถิดค่ะ อย่าได้รั้งรอเพราะเกรงใจในวัฒนธรรม หรือ สังคม อนึ่ง ควรทำตามใจของคุณพี่บ้างเถิดค่ะ..อย่าใช้สมองให้มากนักเลย แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 12:43:07 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 12:40:56 จากคุณ : พิสมัย (อชันฏา) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:38:57

ความคิดเห็นที่ 3 สถานะเดียวกันเด๊ะๆ เลยนะนั่น แต่คนนึงเป็นนางเอก อีกคนเป็นนางร้ายซะงั้น ^^ จากคุณ : ใบหม่อน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:42:27

ความคิดเห็นที่ 4 ฮามากค่ะ แล้วข้าหลวงพิสมัย ก็ตอบจม เสียด้วย กีบหมดแล้ว ขอบคุณแทน ที่นำความฮามาฝากนะคะ จากคุณ : wabash311 เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:55:11

ความคิดเห็นที่ 5 สุดยอดค่ะ วันนี้จะเป็นกำลังใจให้ใครดีนะ กดรีโมทพังไปหลายอันแล้ว จากคุณ : น้ำซาวข้าว เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 12:58:01

ความคิดเห็นที่ 6 เข้ามาอมยิ้มค่ะ อิๆๆ จากคุณ : circean เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:01:48

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงลอออร และแม่พิสมัย                ดูหรือหล่อนทั้งสอง จะมีความทุกข์ใจอันเนื่องมาจากบุรุษเพศ ชั้นเองก็เคยเตือนหล่อนทั้งสองแล้วว่า ที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์ แต่หล่อนทั้งสองก็มิได้นำพา แต่ก็เอาเถอะนะ  ขอให้หล่อนทั้งสองจงยึดมั่นในความรัก ไม่มีความผิดสิ่งใดที่ความรักมิสามารถให้อภัยไม่ได้ ผิดนัก ก็จงกลับมาอยู่เสียกันในวัง(เวง) เช่นเดิมเถิด                                                          ขอให้ความรักคุ้มครอง                                                              เสด็จไปเสด็จมา จากคุณ : ซามูไรแม่ลูกอ่อน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:14:53

ความคิดเห็นที่ 8 ถึง...น้องพิสมัย พี่ขอขอบใจเธอมาก ที่ช่วยแนะนำให้พี่กระทำตามใจตนเองบ้าง นอกเหนือจากการใช้แต่สมองเพียงถ่ายเดียว น้องทราบไหมจ๊ะว่า ตลอดเวลาที่พี่ต้องกลืนน้ำตาต่างข้าวอยู่เช่นนี้ ใช่ว่าพี่จะไม่เคยคิด ไม่เคยอยากจะจัดการสิ่งหนึ่งสิ่งใดให้รู้แล้วกับแม่ทองไพรำนั้น  แต่โชคชะตาคงไม่เข้าข้างพี่ ทุกครั้งที่คิดจะทำการใด ก็ดูเหมือนต้องมีเหตุอันเป็นอุปสรรคขัดขวางอยู่ร่ำไป  อีกทั้งบ่าวไพร่ในบ้านหลายคน โดยเฉพาะเจ้าคะนอง คนสนิทของคุณยศนั้น ต่างก็ถือหาง เข้าข้างแม่ทองไพรำ ด้วยเห็นแก่ประโยชน์ที่ตนได้  พี่พยายามเตือนคุณยศหลายต่อหลายครั้ง ก็ไม่บังเกิดผลอันใด ซ้ำร้าย คุณยศกลับถือโทษโกรธเคือง หาว่าพี่อคติ ใส่ความแม่ทองไพรำผู้น่าสงสารของเธอ  คุณพี่ของคุณยศ ไม่ว่าผู้ใดก็มิสามารถตักเตือนหรือกระทำอันใดได้แม้แต่น้อยนิด  ฉะนั้น ถึงแม้นว่าโอกาสจะเปิดทางให้พี่สามารถตบตีแม่ทองไพรำ แต่หลังจากนั้นเล่า ผลเสียทั้งหมดทั้งมวลก็จะย้อนกลับมาถึงพี่เสียเปล่าๆ คุณยศย่อมไม่ปล่อยให้พี่ลอยนวลไปเสียได้  หากถึงตอนนั้น พี่เกรงว่าพี่จะถูกคุณยศทำร้ายทั้งทางกาย วาจา ใจ หรือยิ่งไปกว่านั้น อาจจะขับไล่ไสส่งพี่ออกจากบ้านพลาธรเสียก่อนที่พี่จะได้จากมาอย่างสง่างามเสียเอง พี่คงทนให้ถึงขั้นนั้นมิได้ดอกจ้ะ พี่ยังถือศักดิ์ศรีว่า ตนนั้นก็เป็นลูกเจ้าลูกพระยา ซ้ำยังเป็นข้าหลวงในเสด็จฯ หากจะลดตัวลงไปเกลือกกลั้วกับหญิงชั้นต่ำเช่นนั้น ก็คงไม่ต่างอะไรกับการเอาทองไปลู่กระเบื้อง มีแต่จะทำให้มัวหมอง แปดเปื้อน  สู้ถนอมเนื้อ รักษาตัวยังจะดีเสียกว่า  พี่เชื่อในกฎแห่งกรรมจ้ะ  กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมสนอง  สู้ปล่อยให้เวรกรรมย้อนกลับมาสู่ผู้ก่อ ดีกว่าที่จะไปก่อเวรกรรมซ้ำซ้อนให้ชีวิตต้องชอกช้ำมากไปกว่านี้   คงมิช้ามินานนี้ดอกจ้ะ ที่พี่จะได้ตัดสินใจอันหนึ่งอันใดให้เด็ดขาดไปเสียที  อย่างไรเสีย พี่ยังมีคุณป้าจรวย และ เสด็จฯเป็นที่พึ่งพิงได้ในยามอับจน แต่พี่ก็เคารพการตัดสินใจของเธอเช่นกัน ขอให้เธอประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอหวังนะจ๊ะ  แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นในวันข้างหน้า ขอให้เธอเข้มแข็ง และมีสติ อย่ามุ่งหมายแต่จะใช้อารมณ์ตัดสินปัญหา ขอให้เธอโชคดีจ้ะ รักและปรารถนาดีต่อเธอเสมอ ลอออร จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:16:04

ความคิดเห็นที่ 9 แย่งกันทำด๋อยไร มีลูกมีเมียกันไปหมดแล้ว จากคุณ : เสร่อแมนน์ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:16:50

ความคิดเห็นที่ 10   โอ้ๆ ชอบใจยิ่งนักที่ได้มาอ่านจดหมายโต้ตอบของแม่นางทั้งสอง กระผมเองก็ชมละครเรื่องนี้ ก็มิได้อินขนาดนี้ มีความเห็นบางส่วน อยากแนะ ให้แม่นางทั้งสองหนีตามกันไป มิต้องห่วงท่านประจักษ์ และคุณยศ ผู้ชายมากรักพวกนี้ครับ อิอิ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 14:25:16 จากคุณ : ทะยานฟ้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:30:46

ความคิดเห็นที่ 11 รอประจักษ์ วนิดา ทองรำไพ ยศ จะได้ครบองค์ประชุม จากคุณ : วันที่สวยงาม เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:37:05

ความคิดเห็นที่ 12 คุณพระ!! มีให้คำปรึกษากันด้วย ข้ามช่องกันเลยทีเดียว จากคุณ : Blue Sky in My Heart เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:39:51

ความคิดเห็นที่ 13 ถึงคุณพี่ ลอออร อันกรณีของคุณพี่น้องก็พอทราบมาบ้างค่ะ จริงอย่างที่ว่า มิควรเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือด้วยจักเสียราคา น้องว่าคุณพี่ทำถูกต้องเเล้วค่ะ โบราณว่า วานรได้เเก้ว หัวล้านได้หวี ย่อมเป็นจริงเสมอ คุณยศนี่ก็ช่างเขลาเสียเต็มประดาที่มิรู้รักษาค่าของทองเนื้อเก้าอันพิสุทธิ์ เช่นคุณพี่ น้องว่าจักตัดใจกลับไปตั้งหลักที่วังเสด็จ เสียตอนนี้ก็ยังมิสายค่ะ คนโง่เขลาย่อมปัญญามืดบอด มิควรเปลืองตัวเปลืองใจไปรักให้เสียเชิง เเต่สำหรับน้อง..จะว่าไปแล้วตัวน้องเองก็มิใด้สืบเครือเชื้อสายมาเเต่เจ้าพระยาผู้ใด ซึ่งก็สูสีกับเเม่วนิดา ธิดานายดาวที่มีเเต่เงินเเต่มิมีศักดิ์..น้องล่ะช้ำใจนัก ที่ตอนเเรกก็สู้อุตส่าห์ซ่อนอารมณ์ร้อนเสียไว้ในอก ใช้ความคิดอุบายเเยบคายจนหัวเเทบระเบิดเป็นเสี่ยงๆ เเต่ดูหรือคุณพี่ประจักษ์ ก็ยังเกรงใจวนิดาเสียยิ่งกว่าคนรัก ปล่อยให้เเม่นั้นมาทำหน้าเย้ยเยาะ เเละ เเอบเชิดใส่ ประหนึ่งสมน้ำหน้าน้องอยู่บ่อยครั้ง น้องมิใช่พระอิฐพระปูน นะคะคุณพี่ ที่จะทนได้ อีกทั้งคุณนายน้อม เธอก็ยังพอมีใจสงสารน้องบ้าง น้องเลยหมายว่า เป็นอย่างไรก็เป็นกัน ชั่วดีอย่างไรก็ปรากฏเสียให้ชัด น้องเก็บอารมณ์ไว้ในกิริยามิได้เเล้วค่ะ จะว่าไป หากคุณประจักษ์สิ้นเยื่อขาดใยกับน้องเเล้ว น้องก็จะวางอุเบกขาเช่นเดียวกันค่ะ ถือว่า สิ้นวาสนาต่อกันในชาตินี้ ไปหาใหม่ที่ดีกว่าดาบหน้าเถิดค่ะ เห็นว่าตอนนี้คุณพ่อ จะพาไปเยี่ยมสหายสนิทที่ปางไม้ทางเหนือ คนลือกันว่า หลานชายหน้าตาคมคายยิ่งนัก ยิ่งกว่า ประจักษ์ มหศักดิ์เป็นไหนๆ ตอบจดหมายคุณพี่เเล้วรู้สึกอิ่มใจมากเชียวค่ะ ที่ในโลกนี้ยังมีคนเห็นใจนางมารร้ายในสายตาชาวพระนคร อย่างน้อง ด้วยความนับถือค่ะ พิสมัย ป.ล. ถ้างทองไพรำ เกิดท้องขึ้นมา พอคลอดเเล้วก็ควรจักตรวจเสียให้สิ้นสงสัยเถิดนะคะว่าใช่เลือดคุณยศหรือไม่ กรณีเช่นนี้เกิดชาวบ้านรู้ความเข้าก็จักเริ่มคลางเเคลงใจไปทั่วทั้งพระนครนะคะ คุณยศ เธอเป็นถึงลูกพระยา คนรู้จักใช่ว่าจะน้อยเสียเมื่อไหร่ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 13:52:37 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 13:50:00 จากคุณ : พิสมัย (อชันฏา) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:45:45

ความคิดเห็นที่ 14 สำบัดสำนวนไทยนี่ อ่านแล้วรื่นหูดีจริงๆค่ะ ดีกว่าใช้ภาษาวัยรุ่นวิบัติสมัยนี้ตั้งเยอะ จากคุณ : หญิงเมี้ยน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 13:51:20

ความคิดเห็นที่ 15   คลิปปลากรอบ 1 จากคุณ : ทะยานฟ้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:01:49

ความคิดเห็นที่ 16   2. จากคุณ : ทะยานฟ้า เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:03:12

ความคิดเห็นที่ 17 พิสมัยแอบอินเทรนมีแนะให้ตรวจ DNA ด้วย... จากคุณ : คุณกวิน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:03:55

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาขำค่ะ จากคุณ : Pretty_Penguin เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:17:57

ความคิดเห็นที่ 19 กรี๊ดดดดด ชอบมากกะทู้นี้ ชอบๆ... จากคุณ : sleepy society เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:23:06

ความคิดเห็นที่ 20 จบกระทู้นี้แล้ว ทั้งคุณกุ๊กกลางและคุณพิสมัย ( อชันฎา ) น่าจะแต่งนิยายขายนะคะ...อิ!อิ!...เขียนเป็นจดหมายเลียนแบบในฝัน ของคุณหญิงวิมล ( โรสลาเรน ) ท่าจะดี...กระทู้นี้น่ารักมากค่ะ จากคุณ : ปอกะแก้ว (มิสวิ๊งวิ๊ง) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 14:54:53

ความคิดเห็นที่ 21 เอ่อ...คือว่า อิชั้นหลงทางเข้ามา..เผลออ่านจดหมายของทั้งสองนางเข้า ใคร่รู้สึกตัวว่าเป็นผู้ไม่มีมารยาท ที่อ่านไปโดยพละการ แต่ทว่าจดหมายทั้ง 2 ฉบับเป็นจดหมายเปิดผนึก.. จึงทำให้อิชั้น..โดนดูดกีบไปซะ....... อยากให้..ได้เป็นกระทู้แนะนำจังเลยค่ะ ^0^ จากคุณ : เจ๊แจง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:00:56

ความคิดเห็นที่ 22 เข้ามารอแม่ทองไพรำ! จากคุณ : next station - Asoke เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 15:22:46

ความคิดเห็นที่ 23 โหวตให้แล้ว อยากให้เป็นกระทู้แนะนำค่ะ จะได้ไปเบียดกระทู้ฟิล์มแอนนี่บ้าง เครียดมาเยอะแล้ว จากคุณ : หญิงเมี้ยน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:05:55

ความคิดเห็นที่ 24 แม่ลอออร และ แม่พิสมัยจ้ะ         นางข้าหลวงบางคน เข้ามาเพ็ดทูลชั้น ถึงข่าวลือที่กระจายอยู่ทั่วพระนคร แม่พิสมัย หล่อนจะทำการอันใด หล่อนก็จงเร่งทำเถิด หากปล่อยเวลาให้เนิ่นนานเกินไป รังแต่จะทำให้พันตรีประจักษ์ ตกอยู่ในบ่วงรักของแม่วนิดาเป็นแน่แท้ หากหล่อนและพันตรีประจักษ์มิได้เป็นเนื้อคู่กัน และหล่อนมิได้มีวาสนาเป็นสะไภ้มหศักดิ์แน่แท้แล้ว และหล่อนมิปรารถนาจะกลับมาพึ่งใบบุญชั้น ชั้นเห็นควรให้หล่อนไปเปิดร้านตัดเสื้อแข่งกับร้านสองอนงค์ ฝีกรรไกรหล่อนที่ตัดชุดออกงานของแม่วนิดานั้น เลิศสะมันตัน จริง ๆ        ส่วนแม่ลอออร ตอนนี้หล่อนคงหาทางกำจัดแม่ทองไพรำยากอยู่สักหน่อย หล่อนอาจต้องใช้วิธีดังแม่พิสมัยบอก เมื่อแม่ทองไพรำ คลอดลูกของสามีหล่อนแล้ว หล่อนจักต้องฟ้องหลวง หาทางให้คุณยศและแม่ทองไพรำ ตรวจเลือดพิสูจน์ให้จงได้ ชั้นเชื่อว่า ความจริงจะปกป้องหล่อนเอง /เสด็จไปเสด็จมา แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 16:15:06 จากคุณ : ซามูไรแม่ลูกอ่อน เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:13:31

ความคิดเห็นที่ 25 (หมายเหตุ เนื้อความในจดหมายฉบับนี้ อาจมีการสปอยล์เนื้อเรื่อง ผู้อ่าน โปรดพิจารณา) ถึง พิสมัย พิสมัยจ๊ะ น้องทำนายแม่นราวกับตาเห็น แม่ทองไพรำเที่ยวตีฆ้องร้องป่าวว่า ตั้งครรภ์ได้สองเดือนแล้ว คุณยศเธอเห่อหนักหนา ที่ร้ายกาจยิ่งไปกว่านั้น คือ คุณยศเธอได้พาแม่ตัวดีขึ้นมาอยู่บนตึกใหญ่ เธออ้างของเธอว่า ทองไพรำกำลังท้องกำลังไส้ ไม่อยากให้กระทบกระเทือน ให้มาอยู่ด้วยกันเสียบนตัวตึกจะได้ดูแลสะดวก พี่ได้ยินคุณยศพูดวันนั้น ราวกับฟ้าถล่มตรงหน้า พี่อยากจะกลั้นใจตายเสียตรงนั้นทีเดียว มิพักต้องพูดถึงแม่ทองไพรำ ลับหลังคุณยศ หล่อนแอบตีสีหน้าเย้ยหยันพี่เสียจน พี่แทบจะทนครองสติต่อไปมิได้เลยเทียว   แต่ที่น่าสงสัยยิ่งก็คือ พี่กำลังคิดว่า แม่ทองไพรำอาจจะไม่ได้ตั้งครรภ์จริงๆ แต่เพราะต้องการหาเหตุมิให้ถูกพี่น้อง วงศาคณาญาติของคุณยศ ที่เริ่มระแคะระคาย พยายามเข้ามาขับไล่แม่ทองไพรำออกจากบ้าน  แต่ก็อย่างที่พี่บอกนั่นแหละจ้ะ คุณยศเธอปกป้อง หวงแหนแม่ทองไพรำราวกับแก้วตาดวงใจ  ใครแตะใครต้องเป็นไม่ได้ เธอต้องออกโรงแก้ต่างให้ ราวกับเป็นทนายหน้าหอ ซ้ำร้าย เธอยังถือทิฐิว่า เป็นเจ้าของบ้านพลาธร ไม่เกรงใจใครไม่ว่าจะเป็นพี่ร่วมมารดา หรือมิใช่ก็ตาม... พี่คงไม่สามารถทนรอพิสูจน์ หรือฟ้องร้องให้หลวงมาพิสูจน์ดอกจ้ะ พี่ได้เรียนปรึกษาคุณป้าจรวยเรียบร้อยแล้ว  หากวันใดที่ความอดทนของพี่มาถึงจุดสุดท้าย พี่ก็จะย้ายกลับไปอยู่รับใช้เสด็จฯดังเดิม  มิอาจตากหน้าให้แม่ทองไพรำคลอดลูกออกมาท้าทายพี่อีกต่อไป  ถึงแม้ว่าลูกในท้องของทองไพรำจะมิใช่ลูกของคุณยศ  แต่เธอก็คงจะหลงเชื่อหัวปักหัวปำว่าเป็นลูกของเธออยู่นั่นเอง  และคงไม่ยอมให้ใครเข้ามาพิสูจน์ด้วยวิธีการใดๆทั้งสิ้น เธอคงจะยืนยันว่า เธอเลี้ยงของเธอได้ ไม่ต้องง้อใคร   แม้นใครไม่เชื่อว่าเป็นลูกเธอ แต่เธอเชื่อของเธอคนเดียวก็เพียงพอแล้ว   พี่เชื่อจ้ะว่า แม้นไม่พึ่งหลวงพิสูจน์ วันหนึ่งข้างหน้า ความจริงย่อมต้องปรากฏ  เมื่อถึงวันนั้น คุณยศคงได้ตาสว่างเสียที   กลับมาพูดถึงเรื่องของน้องเถิดจ้ะ พี่ได้ข่าวว่า นายประจวบน้องของพันตรีประจักษ์กำลังจะนำเงินกลับมาใช้หนี้นายดาวแล้ว พี่ขอแสดงความยินดีด้วยนะจ๊ะ ที่พันตรีประจักษ์กำลังจะได้รับอิสรภาพจากพันธะทางกายที่ต้องแต่งงานกับแม่วนิดา  แต่ขอให้ระวังพันธะทางใจระหว่างเขาทั้งคู่ให้ดีนะจ๊ะ  น้ำตาลใกล้มดฉันใด ความใกล้ชิด สนิทสนมระหว่าง แม่วนิดาสาวสวยคนนั้นกับพันตรีประจักษ์ย่อมไม่สามารถวางใจได้ฉันนั้น  แม้นว่า น้องจะมีคุณนายน้อมคอยถือหาง คอยสนับสนุนอยู่ก็ใช่ว่าจะนอนใจได้ จริงไหม อย่าลืมว่า เป็นคู่รักพันตรีประจักษ์ ต้องอดทนนะจ๊ะ ด้วยรักและปรารถนาดีอย่างสุดซึ้ง ลอออร แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 19:57:41 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:36:32

ความคิดเห็นที่ 26 มหรสพนี้ช่างครื้นเครงยิ่งนัก แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 16:41:12 จากคุณ : ลูกกวัก เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:40:03

ความคิดเห็นที่ 27   ผู้ชายก็เหมือนกันทุกคน มักมาก ไร้เกียรติ ไร้ศักดิ์ศรี เลวเหมือนกันหมด ชั้นเกลียดผู้ชาย จากคุณ : ม.ล.ดารารุ่ง ราชศักดิ์มนตรี (LeeJungJi) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 16:44:31

ความคิดเห็นที่ 28 อุ๊ย คุณดารรุ่ง ก็มา มหรสพ นี้ ท่าทางว่าจะอีกยาวไกล จากคุณ : pigging เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 17:03:49

ความคิดเห็นที่ 29 กราบทูลเสด็จไปเสด็จมา... ได้อ่านจดหมายที่เสด็จทรงพระอักษรมาด้วยความห่วงใย หม่อมฉันรู้สึกซาบซึ้งในพระหฤทัยยิ่งนักเพคะ แต่หม่อมฉันตัวคนเดียว คงมิอาจคิดกระทำการใด ที่จะไปล่วงล้ำสิทธิของคุณยศ ไม่ว่าจะเป็นการฟ้องร้องให้หลวงท่านเข้ามาพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกของเด็กในครรภ์แม่ทองไพรำ หรือเรื่องอื่นใด แม้ว่าเธอจะเป็นสามีของหม่อมฉันก็ตาม แต่เธอนั้นช่างเอาแต่ใจตนเป็นใหญ่ แม้นผู้ใดขัดอกขัดใจ ก็มักลำเลิก ถือสิทธิ์ว่าเป็นเจ้าของบ้าน เป็นผู้ครอบครองมรดก ทรัพย์สินทั้งหมดแห่งบ้านพลาธร เธอจะทำอันใดกับผู้ใดในบ้านก็ย่อมได้ แม้นหม่อมฉันจะได้สมรสเป็นศรีภริยาออกหน้าออกตา แต่เมื่ออยู่ในบ้านแล้วไซร้ เธอก็วางหม่อมฉันไว้บนหิ้ง ทอดทิ้งหม่อมฉัน เหมือนมาลัยดอกมะลิ ที่นับวันแต่จะโรยรา รอให้ผู้คนเหยียบย่ำ   หม่อมฉันได้ตระหนักแล้วเพคะว่า คุณยศมิได้รักใคร่ เอ็นดูในตัวหม่อมฉันอย่างจริงแท้แต่ประการใด แท้จริงแล้ว เธอนั้น รักแต่ตนเองผู้เดียว ในห้วงความคิดของเธอ ก็คงมีแต่การแสวงหาความสุขใส่ตน โดยมิเคยคิดแม้สักนิดถึงความคิด ความรู้สึกของผู้อื่น หม่อมฉันจึงตัดสินใจเด็ดขาดแล้วเพคะ ที่จะหย่าขาดจากคุณยศและกลับมาขอพึ่งพาอาศัยพระบารมีเสด็จไปเสด็จมาต่อไป  หม่อมฉันคิดว่า นี้เป็นหนทางที่ดีที่สุด ที่หม่อมฉันจะกระทำได้ โดยไม่เสื่้อมเกียรติไปยิ่งกว่านี้ แม้นวันข้างหน้า คุณยศจะกลับมาขอคืนดี หม่อมฉันก็จะไม่กลับไปยังบ้านพลาธรอีก ขอรับใช้พระเดชพระคุณตราบชีวิตจะหาไม่ ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม.. ลอออร จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 17:53:54

ความคิดเห็นที่ 30 หมายเหตุ เนื้อความในจดหมายฉบับนี้ อาจมีการสปอยล์เนื้อเรื่อง เหมือนกัน ผู้อ่าน โปรดพิจารณา) คุณพี่ ลอออรคะ น้องตั้งหน้าตั้งตารอจดหมายคุณพี่จนเเทบไม่ได้ทำการงานอะไรเชียวค่ะ จะว่าไปแล้ว วันๆหนึ่งผ่านไปน้องก็ไม่ได้ทำการงานอะไรหรอกค่ะ ถ้าไม่ไป   บ้านมหศักดิ์ เพื่อปรึกษาหารือกับคุณนายน้อม ในการวางเเผนคิดการกำจัดเเม่ประโปรงบาน ยายวนิดาตัวดี  หรือ ไปร้านเสริมสวยดัดผม น้องก็เเทบไม่ได้การงานอันใดเป็นชิ้นเป็นอันเลยค่ะ การอ่านจดหมายของคุณพี่ นั้นก็เป็นความรื่นรมย์ใจอย่างใหม่ของน้อง  ดั่งน้ำเย็นชโลมใจได้บ้างในยามนี้ มิใช่เเค่คุณพี่หรอกค่ะ ที่หน้าชื่นอกตรม น้องก็เหมือนกัน ช้ำชอกใจนัก ที่คนรักปันใจเป็นอื่น จะหาว่าเพราะตัวน้องเองร้ายหรือคะ ที่ทำให้คุณประจักษ์เธอเปลี่ยนไป..ใครเลยมิได้พบพานด้วยตัวเองคงมิอาจเข้าใจได้หรอกค่ะ ว่าที่น้องต้องจำทำตัวตกต่ำเช่นนี้  ใช่ว่าจะมีความสุขเสียเต็มประดา ดูทีหรือ เมื่อวานก่อน น้องต้องจำใจ ทานยาถ่ายเพื่อให้ท้องเสีย ตามที่คุณนายน้อมจัดเเจงไว้ให้เพื่อเเกล้งเเม่วนิดา  เเต่ปวดท้องทรมานเท่าไหน กลับปวดใจยิ่งกว่า เมื่อคุณประจักษ์มิได้เห็นค่าอาทรน้องเลยเเม้สักนิด.. คุณพี่ลออร คะ..น้องเเทบจะคลั่งตายเพราะรักเสียให้ได้ หลายวันก่อน เมื่อคุณพี่ประจักษ์เธอกลับมาถึงพระนคร พร้อมเเม่วนิดา...พวกเขาก็นอนร่วมห้องเดียวกันค่ะ ..กี่ค่ำกี่คืนเเล้วเล่าคะ ที่น้องมิอาจข่มตาให้หลับ ด้วยใจพาลจะนึกว่าป่านนี้พวกเขาจะทำอะไรกันอยู่หนอ..เเม้นคุณพี่ประจักษ์เธอจะให้สัญญาเป็นมั่นเหมาะว่า จะให้น้องอดใจคอย รอวันที่เป็นอิสระ ..โธ่ คุณพี่คะ น้องฟังเเล้วเเทบขาดใจ น้องพอมีอัฐอยู่บ้างเเม้มิได้ร่ำรวยอย่างเเม่ปราณี พอจะเสนอให้คุณพี่เอาไปใช้หนี้นายดาว เธอก็ปฏิเสธอย่างทะนงในศักดิ์ศรีของมหศักดิ์..เเต่ตอนนี้หรือ กลับกลายเป็นดั่งทาสในเรือนเบี้ยที่นายดาวจักบงการอันใดก็ได้ตามเเต่ใจชอบ.. จะว่าไปเรามันก็หัวอกเดียวกันค่ะคุณพี่ลออ..คุณยศ เท่าที่น้องพินิจเเล้วก็คงจักติดในรสสวาทของเเม่ทองไพรำที่คอยปรนเปรอให้เสียมากกว่า จะมีสติคิดอ่านถึงความดีงามถูกต้อง..ยิ่งเธอรู้ว่า คุณพี่ลออ เล่าความที่เธอไปทำบัดสีให้พี่สาวเธอเข้า คงจะโกรธคุณพี่ไม่น้อย..น้องว่าคุณพี่ทำถูกเเล้วค่ะที่คิดจะไปพึ่งบารมีเสด็จเสียในคราวนี้..ตัดใจเสียคิดว่าเป็นทานกิริยา จะได้ไม่ติดค้างต่อกันไปในชาติหน้า สำหรับน้องคงต้องอดทนไปอีกสักระยะค่ะ คะเนว่า ถ้าประจวบเธอนำเงินมาใช้หนี้ได้เมื่อไหร่ น้องก็จะรีบให้คุณพี่ประจักษ์หย่ากับเเม่นั่นโดยไว คนทั้งพระนครจะมองว่าไม่รักษากิริยาอย่างผู้ดี น้องก็ยอมค่ะ ใครเล่าจะรู้ซึ้งถึงหัวอกคนมาก่อน..ยิ่งเขียนยิ่งบาดใจ เวลาเเม่วนิดาใกล้ชิดกับคุณพี่เมื่อไหร่ มักจะชอบหาโอกาสสัมผัสตัวคุณพี่ของน้องเเทบทุกคราวไป ไหนจะเช็ดตัวบ้าง เต้นรำกระหนุงกระหนิงกันบ้าง..ตอนนี้น้องไม่เสียจริตคิดสั้นเผาบ้านมหศักดิ์ให้ตายตกไปทั้งคู่ก็บุญโขเเล้วค่ะ ระลึกถึงคุณพี่เสมอ พิสมัย ป.ล. เห็นที่ว่าน้องต้องเข้าเฝ้าเสด็จฯบ้างเเล้วค่ะ เพระว่า เสด็จฯตรัสเปรยถามหาน้องเมื่อวานก่อน ด้วยทรงเกรงว่า ที่หายหน้าไปเพราะน้องจักเสียชีวิตไปเเล้ว   เมื่อตอนท้องเสียนั่นเชียวค่ะ แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 18:22:52 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 18:20:12 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 18:15:49 จากคุณ : พิสมัย (อชันฏา) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:14:29

ความคิดเห็นที่ 31 ถึงคุณน้องทั้งสอง คุณพี่เองก็เป็นคนนอก มิได้มีสิทธิ์ยุ่มย่ามในเรื่องของคุณน้องทั้งสอง แต่คุณพี่แลเห็นแล้วว่าเหตุอันเป็นที่ทรมาณใจของคุณน้องทั้งสองนั้นเกิดจากบุรุษเช่นเดียวกับคุณพี่ คุณพี่อยากให้คุณน้องทั้งสองอดทน และทำหน้าที่ของคุณน้องให้ได้อย่างคุณพี่ ถึงสามีคุณพี่จะมีหลายภรรยา แต่ก็ยังให้ความเคารพและเชิดชูคุณพี่ ก็เพราะคุณทำใจยอมรับกับทุกสิ่งและปลงได้แล้วว่า เป็นเมียเจ้าคนนายคน เป็นเมียเจ้าพ่อนั้นแลต้องอดทน เมียน้อยทั้งหลายล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งซึ่งปรกติธรรมดาทั้งสิ้น แต่กรณีคุณน้องพิสมัย คุณพี่นั้นสงสารคุณน้องยิ่งนักที่มิได้กระทำอันใดผิดแต่ต้องถูกพันตรีประจักษ์กระทำเช่นนี้ คุณพี่แลเห็นว่าคุณน้องควรกลับไปรับใช้เสด็จเสียดีกว่าทนอยู่เห็นความสุขของผู้อื่นที่เหยียบย่ำจิตใจของเราเช่นนี้ ดีกว่าถลำลึกลงไปให้ใครเค้าครหาว่าเป็นสาวเป็นนางที่มีกิริยามารยาทงาม มีรูปเป็นทรัพย์ แต่เอาตัวเองไปชิงรักหักสวาทกับบุรุษที่มีภรรยาแล้ว มันจะไม่งามนะจ้ะ อย่างคุณน้องมีสิทธิ์เลือกอีกมาก เพราะยังไม่ได้เป็นแบบคุณพี่หรือแม่ลอออร พี่แลเห็นว่าเสด็จท่านจะทรงหาบุรุษที่เหมาะสมให้กับคุณน้องได้เองในวันใดก็วันหนึ่ง.. คุณหญิงแย้ม จากคุณ : คุณหญิงแย้ม (sAilOvEnOk) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 18:59:04

ความคิดเห็นที่ 32   ถึงคุณพี่ทั้งสอง ดิฉัน มณีรินทร์ สินธามาศ ก็เคยประสพพบเจอเหตุการณ์เลวร้ายพอๆกับคุณพี่ ยังไงดิฉันขอเป็นกำลังใจให้ ตอนนี้น้องเมฆโตเป็นหนุ่มแล้ว เห็นว่าพี่เอชวนไปอยู่ในสังกัดด้วย ถ้าว่างแล้วจะเอารูปน้องเมฆมาโพสให้ดูกันนะค่ะ ส่วนเรื่องเชอรี่ ดิฉันไม่ขอพูด จากคุณ : มณีลิง เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:19:20 A:61.19.65.110 X: TicketID:208375

ความคิดเห็นที่ 33   ถึง แม่ผู้ดีแปดสาแหรกทั้งสอง พวกหล่อนนั่นแหละย่ะ แม่ลอออร แม่พิสมัย ดูดู๋ มาปรับทุกข์ปรับโศกกันเรื่องผู้ชาย ทั้งมานินทาฉัน ทองไพรำ ฉันยอมไม่ได้ดอกนะ ที่พวกหล่อนสุมหัวกันพูดจาเยี่ยงนี้ หนอย คำหนึ่งก็ผู้ดี สองคำก็นางข้าหลวง ฟังแล้วอยากจะหัวร่อออกมาให้หนำใจ เป็นเยี่ยงไรล่ะ ความเป็นผู้ดีของพวกหล่อน มัดใจผัวได้รึ ? พวกผู้ดีน้ำยาเย็นฤาจะสู้ ฉัน ทองไพรำได้ ช่างน่าเวทนาเสียนี่กระไร ถ้าแม่ลอออร คิดว่าจะสงวนกิริยาผู้ดีของหล่อน ก็จงรีบหย่าขาดจากคุณยศ ผัวของฉันโดยไว รู้ไว้เถิดคุณยศ เธอเบื่อน้ำยาชืดๆ จานนี้เต็มแก่แล้ว คุณยศเธอทั้งรักทั้งหลงฉัน หัดจำใส่กระหม่อมของหล่อนไว้บ้าง แล้วอย่าหวังว่าจะมาพิสูจน์เลือดจากฉัน เพราะคุณยศเธอจะทนเสียงเว้าวอนของเมียรักคนนี้มิได้ดอก แม่ผู้ดีตินแดง ส่วนแม่พิสมัย หล่อนมาทำเป็นแนะนำให้เมียขึ้นหิ้งของคุณยศมาต่อกรกับฉันหรือ? ตัวหล่อนเองยังหมดปัญญาจะดึงคู่รักของหล่อนกลับมาเลย จะใช้ปัญญาหางอึ่งมาแนะนำแม่ลอออร ช่างน่าขันนัก ตักน้ำใส่กระโหลกชะโงกดูเงาหัวของหล่อนบ้าง ฉันจะแนะให้เอาบุญ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในพระนคร หากคู่รักของหล่อนใจโลเลขนาดนี้ หล่อนยังสาวยังสวย สรรหาคู่รักได้อีกถมถืด จะไปสนใจขี้ปากคนทำไมล่ะยะหล่อน ถึงแม่นิด ฉันทองไพรำ ขอบอกว่าหล่อนทำดีแล้ว ผู้ชายของเรา ต้องเป็นของเราวันยังค่ำ หล่อนทำหน้าใสซื่อบริสุทธิ์เข้าไว้ ขาอย่าได้มีเรี่ยวมีแรงยามใกล้ชิดกับคุณใหญ่ จำไว้นะ มารยาหญิงหลายพันเล่มเกวียน สยบผู้ชายได้ทุกคน ฉันขอเอาใจช่วยหล่อนอย่างสุดซึ้ง จงแย่งคู่รักจากแม่พิสมัยให้ได้ พ่อของหล่อนมีฐานะดีคงใช้เงินปิดปากคุณนายน้อมได้ไม่ยากเย็นอะไร จาก ทองไพรำ จากคุณ : ทอง(เกี)ไพรำ เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 19:21:54 A:125.24.114.74 X: TicketID:285460

ความคิดเห็นที่ 34 ถึงแม่พิสมัย             ค่ำนี้ ชั้นได้ข่าวไม่ใคร่ดีนัก ได้ยินพวกนางข้าหลวงเค้า เมาท์มอยกัน (ขอชั้นใช้คำฝรั่งตามสมัยหน่อยเถอะ) ว่าทางบ้านมหศักดิ์ส่งคนมารับหมอหลวงถึงในวัง เนื่องจากแม่วนิดา เมียพันตรีประจักษ์ตกบันได ชั้นหวังว่าคงไม่ใช่ฝีมือหล่อนดอกนะ  อัฐเฟื้่องที่ชั้นประทานให้หล่อน หล่อนคงไม่ได้ให้คุณนายน้อมเอาไว้ไถ่ตัวผู้ชายของหล่อนดอกนะ แล้วหล่อนจะพำนักอยู่ที่นั่นถึงเมื่อใด อย่าให้ชาวบ้านร้านช่องเค้าติฉินได้ว่า อยู่บ้านผู้ชายซะเปล่า ว่าที่แม่ผัวก็เข้าข้าง แต่ไม่สามารถจับเค้าให้อยู่หมัดได้ หล่อนจงตระหนักความจริงในข้อนี้ให้จงหนัก  แต่เดิม ชั้นก็มอง ๆ คู่ครองไว้ให้หล่อน เหมือนกัน คนที่ชั้นหมายตานี้ เป็นนักร้องคณะละครที่แสดงหน้าวัง(เวง) เป็นที่ชื่นชอบของเหล่าแม่ยกทั้งหลาย แต่นางข้าหลวงเค้าก็ลือกันอึ่งมี่ว่า เจ้าคนนี้กำลังทำเรื่องร้องหลวง ให้ตรวจเลือดพิสูจน์กับนางเอกในคณะ ถึงขั้นนี้ ชั้นคงต้องมองคู่หมายคนใหม่ไว้ให้หล่อน แต่ชั้นว่า หล่อนมิต้องกังวลดอก หากหล่อนอยากได้สามีชาวบ้านจริง ๆ  หล่อนจะไปเที่ยวหัวเมืองทางใต้โดยชวนคู่รักของหล่อนไปด้วย แล้วรวบหัวรวบหางซะเลยก็เห็นจะดี หนนี้แม่วนิดาคงต้องช้ำใจ อาจถึงกับระเห็จไปทำใจเสียถึงเมืองฝรั่งกระมัง แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 21:42:28 แก้ไขเมื่อ 27 ก.ย. 53 21:35:08 จากคุณ : เสด็จไปเสด็จมา (ซามูไรแม่ลูกอ่อน) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 21:17:38

ความคิดเห็นที่ 35 แม่ทอง(เก๊)ไพรำ               หล่อนสมัครเข้าร่วมสโมสรสิยะ ชั้นจะได้แจกกีบหล่อนได้ หรือหล่อนต้องการแต่เฉพาะกีบของบุรุษเพศ จากคุณ : เสด็จไปเสด็จมา (ซามูไรแม่ลูกอ่อน) เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 21:46:15

ความคิดเห็นที่ 36 ช้อบชอบ โหวตค่ะ โหวต จากคุณ : Tikalung เขียนเมื่อ : 27 ก.ย. 53 23:36:54

ความคิดเห็นที่ 37 ตัวละครมาครบทุกช่องรึยังนี่ จากคุณ : Blue Sky in My Heart เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 00:29:44

ความคิดเห็นที่ 38 เข้ามาฮาค่ะ จากคุณ : คนช่างคุย เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 04:49:26

ความคิดเห็นที่ 39 เข้ามา ฮา ด้วยคน กิฟท์ หมด ขอโหวต ให้นะคะ จากคุณ : rainykub เขียนเมื่อ : 28 ก.ย. 53 11:32:29

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านเพลินเลยค่ะ  ชอบจังที่คนไทยสมัยใหม่ยังไม่ลืมภาษาไทยแบบเดิม ๆ วอน แม่ลอออร  แม่พิสมัย  คุณหญิงแย้ม  แม่ทอง(เก๊)ไพรำ และเสด็จ(ไป)เสด็จ(มา) ตอบจดหมายกันไปเรื่อย ๆ จนกว่าละครจะจบนะคะ  จะติดตามอ่านไปเรื่อย ๆ เช่นกันค่ะ จากคุณ : ปานเดือน เขียนเมื่อ : 29 ก.ย. 53 16:05:45

ความคิดเห็นที่ 41 ขอชื่นชมมาก ๆ ค่ะ ภาษาไพเราะสวยงาม อ่านแล้วสบายตาสบายใจมาก ๆ เชียวค่ะ จากคุณ : newbie in harem เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 53 00:05:45

ความคิดเห็นที่ 42   เป็นกระทู้ที่ขันเสียนี่กระไร เราหัวร่อเสียจนน้ำหมากกระเด็น แก้ไขเมื่อ 01 ต.ค. 53 01:49:51 จากคุณ : เต่าคุง in the sky เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 53 01:47:51

ความคิดเห็นที่ 43 ถึงแม่ลอออร            ชั้นไม่ใคร่ได้ข่าวคราวของหล่อนเลย แม่จรวยชั้นก็ไม่เห็นหัว พวกข้าหลวงในวัง ก็มัวแต่สนใจเรื่องของพ่อพระเอกกับนางเอกละครคู่นั้น เอามาเล่าให้ชั้นฟังจนชั้นเวียนหัว ต้องหลบไปพึ่งทางพระอยู่เนือง ๆ แต่ก็ดีไปอย่าง เพราะกลบเรื่องฉาวโฉ่ของแม่พิสมัยซะได้ นี่ชั้นก็ได้ข่าวว่าตามพ่อประจักษ์ไปนอกเมือง ฝากความหล่อน ไปบอกแม่พิสมัยเถิดว่า วิธีการจิกตบที่กระทำต่อแม่วนิดานั้น มิมีทางที่จะได้ผลดอก รังแต่จะทำให้พ่อประจักษ์ รักและสงสารแม่วนิดาผู้นั้นเพิ่มขึ้น ถ้าการนอกเมืองไปหนนี้ถ้ายังมิสามารถจับพ่อประจักษ์มาทำสามีได้ ให้เสียชื่อว่าเป็นนางข้าหลวงของชั้น           เรื่องพ่อยศ แม้มิมีผู้ใดห้ามปรามเรื่องแม่ทอง(เก๊)ไพรำได้แล้วไซร้ หล่อนก็จงจากมาเสียเถิด ชั้นมิเห็นควรว่า หล่อนต้องเอาทองไปลู่กระเบื้องให้เป็นการเสียเกียรติเสียราคา  อย่าให้ได้ชื่อว่าหล่อนหลงผัว จนไม่รู้ว่าตอนนี้ราคาทองแพงยิ่งนัก ผู้หญิงดี ดี ครบเครื่องเช่นหล่อน มิมีผู้ใดดอก ที่ไม่อยากได้ จงเร่งเปิดโอกาสให้ตนเองเถิด มิเช่นนั้น เรื่องราวของหล่อนจะดำเนินต่อไปได้เช่นไร เรื่องก็จะยืดเยื้อเช่นนี้ ผู้คนที่เฝ้ามองเรื่องราวของหล่อนจะพลอยก่นด่าหล่อนไปด้วย /เสด็จไป เสด็จมา จากคุณ : เสด็จไปเสด็จมา (ซามูไรแม่ลูกอ่อน) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 53 14:00:25

ความคิดเห็นที่ 44 ถึง คุณลอออร, คุณพิศมัย, คุณวนิดา, ยัยทองไพรำ คุณลอออร, คุณพิศมัยคะ ดิฉัน อรอินทร์ รู้สึกขัดอกขัดใจกับจดหมายปรับทุกข์ของคุณทั้งสองคนเหลือเกิน เรื่องจะแล้วก็ไม่แล้วเสียที ในเมื่อคุณทั้งสองคนรู้ว่าผู้ชายของคุณทั้งสอง ไม่ได้ใส่ใจใยดีอะไรคุณแล้ว จะยื้อยุด ฉุดรั้ง ดึงดันให้ได้อะไรขึ้นมา จะไปไหนก็ไปซะที ชั้นเห็นแล้วรำคาญลูกหูลูกตาจริงๆ ไหนฉันจะต้องเหนื่อยทุ่มทุนสร้างขุดมารยาสารพัดสารพันเล่มเกวียนมาเหนี่ยวรั้ง ดร. อนิรุทธิ์ ให้หลุดพ้นจากอก ดร. วิกันดา แล้ว ฉันก็ยังต้องมาเอาใจช่วยยัยทองไพรำให้ปฏิบัติภารกิจให้สำเร็จลุล่วงตามที่เจ๊ลิ้มสั่งสอนนักหนา เรื่อง หงษ์ร่อน มังกรรำอะไรนั่นแหละค่ะ ฉันก็ไม่ค่อยสันทัด ยัยทองไพรำ เธอมีของดีอยู่กับตัว ฝึกปรือวิทยายุทธ์มาตั้งหลายกระบวนท่า มัวแต่ยึกยักอะไรอยู่ไม่จัดการคุณลอออรให้เด็ดขาดลงไปซะที ชักช้าร่ำไรเดี๋ยวก็โดนไล่ออกจากบ้านซะก่อนหรอก คุณวนิดา เธอจะเอายังไงกันแน่จ๊ะแม่คุณ แม่ทูนหัว จะเป็นนางเอก ก็นางเอก จะเป็นนางอิจฉาก็ทำตัวให้มันใกล้เคียงหน่อย นี่อาไร๊ ครึ่งๆ กลางๆ ฉันละจัดกลุ่มจัดก้อนให้เธอไม่ถูกเลยทีเดียว อ่ะว่ายังไงจ๊ะ จะอยู่สังกัดไหน จากคุณ : เมียหลวง (ruchirote) เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 53 14:19:27

ความคิดเห็นที่ 45   ชอบจัง อยากให้ขึ้นกระทู้แนะนำ จะได้กลบๆอะไรที่มันฉาวๆ ไปได้บ้าง จากคุณ : blue blood prince เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 53 15:35:46

ความคิดเห็นที่ 46 ถึง เสด็จฯ แล้วนี่ แม่ประยงค์ แห่ง ทวิภพ นางข้าหลวงอีกคน ของเสด็จฯ หายไปไหนเสียเล่า โปรดตามตัวมาร่วมวง ตอบจดหมาย เสียที่นี่ด้วย  หัวอกเดียวกันมิใช่ รึ  โดนแม่หญิงจากโลกอนาคต ทะลุกระจก มาฉก คุณหลวงเทพ คู่หมั้น คู่หมายแต่กาลก่อนตั้งแต่ยังอยู่ในครรถ์  ชายอื่น หมื่นแสน ส่งเทียบมาขอ คุณประยงค์ ไม่ยอมออกเรือนไปกับชายใด เฝ้ารอ แต่คุณหลวงเทพ เพียงผู้เดียว ตั้งแต่เด็กยันโตเป็นสาว เคยพบพานกันแค่สองหน เพราะมัวแต่รับใช้เสด็จฯ อยู่ เสด็จฯ จะไม่เห็นใจ แม่ประยงค์ มาร่วมปรับทุกข์บ้างหรือมังค่ะ จากคุณ : Modster เขียนเมื่อ : 1 ต.ค. 53 21:30:21

ความคิดเห็นที่ 47 ถึงแม่ Modster      ชื่อหล่อนเป็นภาษาฝาหรั่ง อ่านยากยิ่งนัก ที่หล่อนถามถึงแม่ประยงค์ คู่หมายคุณหลวงเทพ ชั้นก็ชักจะเลือน ๆ จำไม่ใคร่ได้ ด้วยเหล่านางข้าหลวงในวังมีมากนัก ดูทีรึ ไม่มาเฝ้าชั้นซะเป็นนาน ถามความเอากับพวกนางข้าหลวง ทุกคนก็ได้แต่ส่ายหน้า หามีผู้ใดปริปากบอกชั้นไม่ จะมีก็แต่แม่พิสมัยที่เคยเปรย ๆ ให้ชั้นฟังอยู่ว่า วัน ๆ แม่ประยงค์ได้แต่นั่งพิลาปรำพันถึงแต่คุณหลวงเทพ มิเป็นอันกินอันนอน เพลานอนมิได้กิน เพลากิน มิได้นอน แต่ถึงแม้แม่พิสมัยมิได้เพ็ดทูลชั้น ชั้นก็พอจะเดาออกว่า แม่ประยงค์คงมีความโทมนัสเป็นอย่างยิ่ง  เพราะความทุกข์ได้ปรากฎบนใบหน้าแม่ประยงค์อย่างประจักษ์ชัด โดยมิต้องรอพิสูจน์ใด ๆ ทีเดียว ชั้นได้แต่เวทนาเป็นยิ่งนัก ด้วยว่าเป็นข้าเก่าเต่าเลี้ยงกันมาแต่นมนาน เห็นทีอาจจะต้องเรียกมาเข้าเฝ้า ถามเอาความเสียกระมัง/เสด็จไป เสด็จมา แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 53 11:06:43 แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 53 11:04:59 จากคุณ : ซามูไรแม่ลูกอ่อน เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 53 11:04:03

ความคิดเห็นที่ 48 กราบทูลเสด็จไปเสด็จมา...(เสด็จมากๆระวังเหนื่อยนะเพคะ) ขอประทานอนุญาตแตกประเด็นกระทู้นะเพคะ ลอออร แก้ไขเมื่อ 02 ต.ค. 53 16:46:18 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 53 16:37:43

ความคิดเห็นที่ 49 *** จดหมายจากลอออร ถึงพิสมัย ภาค 2 (และใครต่อใครอีกหลายคน) *** จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 2 ต.ค. 53 16:45:50