ก่อนจะเริ่มนวนิยายเรื่องใหม่ เรามาดูว่าเราได้อะไรจาก"กุ้งนาง"ที่เราสนุกสนานกันมากมายเมื่อคืนนี้นะคะ
นิยายไทย อยู่ท่ามกลางเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่า"น้ำเน่า" เนื้อหาวนเวียนเก่าไม่ยอมไปไหน....ก็เราจะไปไหนล่ะคะ ในเมื่อชีวิตคนเรา ก็น้ำเน่าไม่แพ้กัน หรือ"เน่า"ยิ่งกว่าเสียอีก
"กุ้งนาง" เป็นตัวอย่างของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีวิถีชีวิตกับธรรมชาติ ใสซื่อบริสุทธิ์ มีความกตัญญูกตเวที มีน้ำใจ จิตใจดี เมื่อรู้ว่าถูกหลอกมาตลอดชีวิต เธอก็ไม่เคยโกรธเพราะความรักที่มีต่อคุณตาและรู้ดีถึงความรักที่คุณตามีให้กับเธอ เมื่อเธอมีความรัก แม้จะผิดหวัง แม้จะต้องรอคอย เธอก็อดทนและไม่ทำชีวิตให้ตกต่ำด้วยการแย่งชิง หรือ ทำทุกอย่างตามใจตัวเอง..
"หมอนิรันดร์" ผู้มีจิตใจดี มีน้ำใจ ที่ชีวิตต้องผิดพลาดเพราะความ"มักง่าย"และหลงไหลติดอยู่กับอิสตรี...ที่ตัวเองก็รู้ดีว่าไม่ได้มี"ความรัก"เจือปนเลยแม้แต่น้อย และการเดินทางผิดครั้งแรกด้วยฤทธิ์ของสิ่งมอมเมา ทั้งสุราและนารี คุณหมอยังทำผิดซ้ำซากโดยไม่เข้มแข็งเพียงพอในการต่อสู้กับกิเลสในใจตนเอง ยังโชคดีที่คุณหมอประกอบบุญกุศลในการดูแลรักษาผู้เจ็บป่วยด้วยจิตเมตตากรุณามาตลอด และเมื่อถึงเวลา คุณหมอก็ได้รับผลตอบแทนจากกรรมดีที่ทำไว้..
"คุณตากาด" ตาของกุ้ง ผู้จมอยู่กับความผิดพลาดในอดีตของตัวเอง ของลูก จนทำให้เกิดความคิดเห็นที่ผิด ไม่ยอมรับความเป็นจริงตามธรรมชาติที่เกิดขึ้นแล้ว และสร้างทุกข์ต่อเนื่องทั้งตนเองและหลานสาวสุดที่รัก จนสายเกือบจะเกินแก้ไข ถ้ากุ้งไม่รู้ความจริงด้วยตนเองเสียก่อน ถ้าหมอนิรันดร์ไม่โชคดีที่ได้โอกาสในการดูแลรักษากุ้งนาง ชีวิตคนที่คุณตารักก็คงไม่สวยงามอย่างตอนจบของเรื่องนี้
"ดาวประกาย" เป็นตัวอย่างของผู้หญิงที่ทำได้ทุกอย่างเพื่อตัวเอง เพื่อเงินทอง เพื่อได้ครอบครองคนที่คิดว่าดีที่สุดที่จะทำประโยชน์ให้ได้ในทุกๆด้าน คนแบบนี้ดูเผินๆเหมือนจะ"ได้"ไปเสียทุกอย่าง แต่จริงๆแล้ว เธอสูญเสียอยู่ทุกวัน ไม่เพียงไม่ได้รับความรักที่แท้จริงจากใครๆ เธอยังเสียศักดิ์ศรีของความเป็นคนที่พึงมีจิตเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์ ต่อผู้ทุกข์ยากเจ็บไข้ได้ป่วย บั้นปลายจึงต้องเสียกระทั่งชีวิต...
นวนิยายเรื่องนี้แต่งไว้นานแล้วค่ะ เนื้อหาบางส่วนสังคมไทยก็ผ่านเลยไปมากแล้ว บางอย่างก็คงย่ำอยู่กับที่ การหาความสุขตามสถานบันเทิงอย่างไนท์คลับฯลฯ ที่ในยุคไหนๆก็มี แตกต่างเพียงรูปแบบเท่านั้น การใช้เครื่องดื่มอัลกอฮอลล์เป็นเครื่องมือแสดงว่า ฉันอยู่ใน"สังคม"ก็ยังมี บรรยากาศสถานบันเทิงและเครื่องมึนเมาที่ลงท้ายก็มักจบที่ความสุขทางเพศ..ก็ยังมี
และความสุขกับความพอเพียง วิถีธรรมชาติ ที่"สุข"มาจากข้างใน สดใสด้วยกลิ่นอายธรรมชาติ ความรักก็เกิดด้วยธรรมชาติ ไม่มีสิ่งเร้า ไม่มีสิ่งกระตุ้น ให้เห็นเบี่ยงเบนไปจากความเป็นจริงที่มนุษย์ทั้งหลายแสวงหา ย่อมเป็นความรักความสุขที่แท้จริง และยั่งยืนนานกว่า ความรักความใคร่ที่ตกแต่งด้วยแสงสี..ที่มีแต่วันจะโรยรา...
วันนี้ตื่นเช้า แม้จะนอนดึก..ตามประสา สว.
มีนวนิยายสนุกๆอีกหลายเรื่องเลย อยากฟังเรื่องอะไร บอกได้นะคะ ถ้ามีอยู่แล้วก็เร็ว ถ้ายังไม่มีต้องไปหาก่อนค่ะ...
ดีเหมือนกันนะคะ เราพาเจ้าไร่ฯPp ของพวกเราลงละครได้โดยไม่ต้องง้อใครๆแล้ว...เค้าคิดว่าที่เราสนุกสนานกันมากกับกุ้งนาง คงเพราะกุ้งกับสุทัศน์คล้ายกันมาก สะดวกในการจิ้น...อิอิ..บอกกล่าวถึงความคิดถึงที่ชาวไร่ฯมีต่อเจ้าไร่ฯ
เราลองมาจิ้นนิยายเรื่องอื่นๆกันบ้าง ว่าถ้าไม่ใช่ชายหญิงสลับกันแบบนี้ เรา"จิ้น"ออกไหม ...เอาปล่าววววววว 
((ไร่ทัดดาว-ยอดขวัญ #203)) พั้นช์-ปอ Forever...เวิ่นเว้อวันอาทิตย์..{แตกประเด็นจาก A9757980}
เรื่องแรก...นางเอกที่เพิ่งเรียนจบจากเมืองนอก เดินทางพร้อมคุณหญิงแม่ขึ้นเหนือ จังหวัดลำปาง เพื่อเข้าพิธีแต่งงานกับพระเอก แทนพี่สาวที่เบี้ยวไม่ยอมแต่งเพราะมีแฟนใหม่ และก็ไม่อยากไปใช้ชีวิตจมอยู่ในป่ากับพระเอกที่เป็นป่าไม้จังหวัด ดูแลป่าไม้ทางภาคเหนือ นางเอกไปเพราะแอบรัก"ว่าที่"พี่เขย" มานานแล้ว...อิอิ..พระเอกของเรา จะว่ายังไง ยอมแต่งมั๊ย แต่งแล้วยังไงล่ะ แต่งในนาม???.. เอาจริง ...หรือว่า ไม่แต่ง ผู้หญิงอาราย...ทำงี้ได้ไงอ่ะ
เรื่องที่สอง...เหตุเกิดที่จังหวัดเพชรบุรี กำนันผู้หวงลูกสาวสองคนดั่งดวงตาดวงใจ จนลือลั่นไปทั้งบาง พี่สาวเป็นคนสวยจัดที่ใครๆก็หมายปอง น้องสาวแก่นแก้ว ดื้อ แสนซน พระเอกเป็นหนุ่มน้อยยากจนแอบรักกับพี่สาวนางเอก รักกันหนา พากันหนี นัดแนะกันแล้ว อยู่ๆมีปลัดอำเภอย้ายมาใหม่ หนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว สาวเจ้าเลยชักลังเล แต่ไม่รู้จะบอกเลิกนัดยังไง ถึงวันนัดหมาย เลยหลอกใช้น้องสาวแรกรุ่นดรุณีเข้าไปหยิบของในห้องที่นัดกันไว้ ตั้งใจให้พระเอกเลิกความตั้งใจเท่านั้น แต่ไม่เป็นอย่างนั้น!!! พระเอกคนดีโกรธ เสียใจที่ถูกนางเอกเยาะเย้ย (ที่จริงปากก็ว่าไปงั้นแหละ ด้วยความน้อยใจ เพราะตัวเองก็หลงรักพระเอกอยู่แล้ววววว...) พระเอกทำยังไง??? เก๊าะเอาตัวน้องสาวไปแทน...เอาล่ะซี...อะไรจะเกิดขึ้น กำนันมีปืนตั้งหลายกระบอก ดุยังกะเสือ(ผสมสิงห์ อิอิ) แล้วนางเอกจะเป็นยังไงบ้าง ถูกพระเอกรังแก...ซะขนาดไหน
แน่นอนอยู่แล้วค่ะ ครูแคท ต้องรอก่อน...ฟังเสียงสมาชิกก่อนค่ะ อาจจะมีเรื่องอื่นมาคุยสลับ อาจจะมีนิยายใหม่ๆน่าสนใจก็ได้...
..
ไม่มีใครกลับมาซ้ากกกกคน
ยง..เป็นผู้ชาย สนใจสาหร่ายจิ...สวยสอางโฉมขนาดนั้น ใครจะสนใจเด็กกะโปโล เล่น้ำหัวลีบอยู่...อิอิ...
ยงพยายามแอบพบกับสาหร่าย แต่โอกาสมีไม่มากนัก เพราะนอกจากรอดสายตาคนของกำนันได้ยากแล้ว ยังมี"ผึ้ง"ตัวน้อยต่อยเจ็บคอยขัดขวางอีกด้วย ยงจึงปะทะคารมกับผึ้งเป็นประจำ ผึ้งไม่อยากให้พี่สาวต้องเดือดร้อนเสียใจเหมือนที่ผ่านมา ไม่อยากให้พ่อทำบาป เลยพยายามขัดขวาง..
กี่ทีกันละเนี่ย...เอร๊ยไม่อยากคิด หุหุ
ผึ้งไม่ได้หนี ผึ้งถูกจับตัวไปตะหากเล่า...
ถึงไหนละ...เอ้า..ต่อ..
ขอบคุณชาวไร่ฯที่อนุญาตให้เขียน(เล่า) นะคะ ก็สนุกสนานกันดี ถ้ามีคนอ่านก็เล่าต่อได้อีกค่ะ ครูแคท ชอบอ่าน ชอบแชร์อยู่แล้ว
