**อันนี้ผมขอตอบคุณจขกท.ครับ**
หนังเรื่องนี้หักมุมคนดูอย่างมากตรงที่มันมาเฉลยเอาตอนจบว่าความจริงแล้วพระเอกที่เราเห็นกันตั้งแต่ต้นเรื่องนั้นเป็น "ผี" ครับ ซึ่งคนดูก็อึ้งสิครับแต่ที่อึ้งไม่ใช่เพราะถูกหักมุมเอาดื้อๆ แต่อึ้งเพราะผู้กำกับเขามีกลยุทธ์ในการเล่าเรื่องและมีชั้นเชิงที่ใช้ในการหลอกคนดูครับ
กล่าวคือเวลาเราคิดถึงฉากการปรากฏตัวของผีในภาพยนตร์นั้น ก็มักจะต้องนึกถึงฉากตอนกลางคืนที่มีบรรยากาศมืดๆ ทึมๆ วังเวงๆ แถมผีที่ปรากฏตัวก็มักจะสังเกตุได้ชัดเลยว่าไอ้นี่แหละเป็นผีนะ เช่นใส่ชุดนอนเก่าๆ ทำหน้าเบี้ยวเหยเก แหกปากร้องตลอดเวลา หรือพูดภาษาคนไม่เป็นอะไรเทือกนี้
ซึ่งผีตนอื่นในเรื่องนี้ก็มีลักษณะดังกล่าวแทบจะครบถ้วนเลยครับ แต่ทว่าตัวละคร "บรู๊ซ วิลลิส" นั้นกลับแตกต่างออกไปครับ เพราะพี่แกไม่ได้มีอะไรที่บ่งบอกว่ามีลักษณะเหมือนผีตัวอื่นในเรื่องเลย กล่าวคือปรากฏตัวตอนกลางวัน ใส่เสื้อผ้าและมีลักษณะทางกายภาพเหมือนคนปรกติ แสดงตนเองว่าเป็นนักจิตวิทยา มีฉากสนทนากับตัวละครอื่นๆที่เป็นคนในสถานที่อันรโหฐานเช่นโรงพยาบาล บ้านคน ร้านอาหาร
โดย "วิลลิส" นั้นไม่รู้ครับว่าตัวเองตายไปนานแล้ว คนที่ตนเองไปคุยก็ไม่รู้เรื่องว่ามีผีกำลังนั่งคุยอยู่ แถมคนดูยังโดนผกก.หลอกด้วยการใช้ลักษณะนิสัยอันเฉยชาของตัวพระเอก มาหลอกว่าตัวละครในเรื่องเช่นแฟนของพระเอกนั้นไม่อยากคุยกับพระเอกเป็นต้น ทำให้หลายๆคนอาจจะไม่เฉลียวใจตรงจุดนี้ จนเมื่อเรื่องราวเปิดเผยออกมาตอนท้ายแล้วจึงเข้าใจครับ
แต่ถ้าใครลองเอาหนังกลับมาดูอีกทีอย่างตั้งใจ(ซึ่งผมเชื่อว่าทุกคนคงทำเช่นนั้น) จะพบว่าผกก.ได้บ่งชี้ค้ำใบ้ไว้หลายอย่างตั้งแต่แรกแล้วครับ เช่นการโต้ตอบอันเฉยชาของคนรอบข้างต่อพระเอก การปรากฏตัวแบบปุบปับของพระเอก คำพูดที่เด็กบอกพระเอกว่าเขาเห็นคนตายตลอดเวลา และประโยคที่เด็กบอกกับพระเอกว่า "บางครั้งคนที่ตายก็ไม่รู้ว่าตัวของเขาตายไปแล้ว" ครับ
(May the Spoil be with you) ขอสปอยล์จงสถิตย์อยู่กับท่าน
จากคุณ |
:
เจไดหนุ่ม
|
เขียนเมื่อ |
:
8 ต.ค. 53 02:07:00
|
|
|
|