วนิดา อารมณ์กวี : สามคำนั้นสำคัญไฉน <3
|
 |
สามคำนั้นสำคัญเยี่ยงไร กวีลองบอกไว้ สามแบบบทประพันธ์
อิทิสังฉันท์ ๒๐
สามพยางค์สะท้านสะเทือนหทัย รตีระริกระรอน ณ ใจ บ่ นึกรู้
สามพยางค์ประกาศละม้ายธนู กระทบ ณ กลางฤทัยก็อยู่ มิรู้วาย
สามพยางค์สดับ และ ฟังก็คล้าย มโนภิรมณ์มิเคลื่อนมิคลาย ธช่างพรอด
สามพยางค์ประหนึ่งจะช่วยประคองตลอด มิผิดดนูตระกอง และ กอด พธูชื่น
สามพยางค์ประทับ ณ ใจทิวาและคืน เพราะไตรพยางค์มิแปรเป็นอื่น ประจักษ์ใจ
โตลงสี่สุภาพ
สามคำพร่ำดั่งฟ้า โปรยฝน
ดินเคยแห้งทุกข์ทน ฉ่ำน้ำ
คำรักคล้ายดั่งมนต์ ปัดเป่า
อยากฟังเขาเอ่ยซ้ำ เร่าร้อน กลับเย็น
กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘
คำเพียงสามคำ
กำหนดจดจำ สัมผัสฤทัย
มิเคยยลยิน ลมลิ้นพร่ำไว้
หลุดปากออกไป ด้วยให้สัญญา
กลับมาครานี้
ได้ฟังพจี แน่นหนักดังว่า
มิอาจจำจาก หรือพรากไกลตา
ด้วย"รัก"หนักหนา คำมาจากใจ
คำเพียงสามคำ
กำหนดจดจำ ที่ให้คำไว้
คำธรรมดา หากตราตรึงใจ
เกาะเกี่่ยวสายใย คงไว้นิรันดร์
| จากคุณ |
:
วรินทร์รตา  
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 ต.ค. 53 13:33:31
|
|
|
| 
