อันนี้ Happy Ending
--------------------------------------------------------- บ่ายวันหนึ่ง ซึ่งก็เป็นวันธรรมดาเหมือนวันอื่นทั่วไป โนบิตะกลับมาจากโรงเรียน และวิ่งขึ้นชั้น 2 ไปที่ห้องของเขา โดราเอม่อนกำลังนอนอยู่ในห้อง ...ซึ่งก็เป็นเหมือนปกติทุก ๆ วัน
"เฮ้!! โดราเอม่อนตื่นเถอะแล้วไปเล่นด้วยกัน" โนบิตะชวน แต่โดราเอม่อนก็ยังไม่ตื่น โนบิตะคิดว่า โดราเอมอนคงจะเหนื่อย ปล่อยให้นอนต่อไปดีกว่า ดังนั้นเขาจึงวิ่งออกไปเล่นข้างนอนกับชิซูกะและเพื่อนคนอื่นๆ
2-3 ชั่วโมงต่อมา เมื่อโนบิตะกลับถึงบ้าน เขาพบว่าโดราเอม่อนยังนอนอยู่นิ่งที่เดิม โนบิตะเริ่มรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่แปลกไป "ปกติโดราเอม่อนไม่นอนนานอย่างนี้นี่นา "
เขาพยายามจะปลุกโดราเอม่อน แต่ก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ โนบิตะเริ่มรู้สึกกลัวและพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะปลุกโดราเอม่อน แต่ไม่ว่าโนบิตะจะพยายามแค่ไหน ก็ทำให้โดราเอม่อนตื่นขึ้นมาไม่ได้
ถึงตอนนี้โนบิตะรู้ชัดเจนแล้วว่ามีบางอย่างผิดปกติ โดราเอม่อนไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน..
โนบิตะเริ่มร้องไห้ แต่แม้จะร้องไห้หรือตะโกนเรียกอย่างไร.. เจ้าหุ่นยนต์แมวตัวอ้วนก็ไม่เคลื่อนไหว
แล้วโนบิตะก็เกิดความคิดขึ้นมา!! เขากระโดดลงไปในลิ้นชักโต๊ะ.. ใช่แล้ว! ไทม์แมชชีนนั่นเอง โนบิตะใช้ ไทม์แมชชีนไปในอนาคต ไปหา โดเรมี น้องสาวของโดราเอม่อน โนบิตะไปขอความช่วยเหลือจากโดเรมี และพาเธอกลับมากับเขา กลับมาในปี 1998
หลังจากนั่ง ไทม์แมชชีน กลับมายัง ปี 1998 โดเรมีก็เริ่มตรวจระบบต่างๆ เพื่อดูว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นกับพี่ชายของเธอ หลังจากนั้นไม่นาน โดเรมีก็บอกว่า.. "แบตเตอรี่ของโดราเอม่อนหมด"
โนบิตะได้ยินดังนั้นก็โล่งใจ และบอกกับโดเรมีว่า "แบตเตอรี่หรือ?? โดราเอม่อนไม่ได้เสียหายอย่างอื่นใช่ไหม งั้นจะรีรออะไรอยู่ล่ะ รีบเปลี่ยนแบตเตอรี่ใหม่ให้เขา และทำให้โดราเอม่อนตื่นกลับมาเหมือนเดิมทีสิ"
แต่ ..โดเรมีส่ายหน้าและพูดขึ้นว่า "โนบิตะซัง ฉันควรทำอย่างนั้นเหรอ??"
"อะ... อะไรนะ โดเรมี เธอหมายความว่ายังไง???" โดเรมีตอบว่า.. "ก็ แบตเตอรี่หลักของ โดราเอม่อนอยู่ตรงนี้ ใกล้กับกระเป๋าหน้าของเขา และไฟมันหมดแล้ว ซึ่งแต่เดิมโดราเอม่อนจะมีแบตเตอรี่สำรองอยู่ที่หู แต่ก็อย่างที่รู้ ๆ กันล่ะว่า หูของโดราเอม่อนถูกหนูแทะกินไปเมื่อหลายปีมาแล้ว ดังนั้นตอนนี้โดราเอม่อนก็เลยไม่มีแบตเตอรี่สำรอง"
"แล้วมันหมายความว่ายังไงล่ะ" โนบิตะสงสัย "ก็หมายความว่า ถ้าฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ให้โดราเอม่อน ความทรงจำทุกอย่างของโดราเอม่อนก็จะหายไปจากส่วนของหน่วยความจำนะสิ"
"อะไรนะ?????? "
"แล้วเธอยังจะให้ฉันเปลี่ยนแบตเตอรี่ให้อย่างนั้นหรือ"
โนบิตะหลับตาแล้วร้องไห้.... แต่หลังจากนั้นไม่นานเขาก็หยุดร้อง และบอกโดเรมีจังว่า.. "โดเรมี ขอบคุณนะที่อุตส่าห์มา ฉันจะดูแลโดราเอม่อนเอง เธอกลับไปอนาคตเถอะ"
โดเรมีจังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อช่วยโนบิตะดี เธอเข้าไปกอดโนบิตะเพื่อปลอบใจ และก็กลับไปอนาคต
หลังจากโดเรมีกลับไป โนบิตะอุ้มโดราเอม่อนไปนอนในตู้ของโดราเอม่อนตามเดิม
แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 53 23:13:14
แก้ไขเมื่อ 15 ต.ค. 53 23:12:03
จากคุณ |
:
DICK&JANE
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ต.ค. 53 23:11:38
|
|
|
|