อันยองยามค่ำคืนนะคะแม่ขราที่น่ารักของน้องแจทุกคนนนนน
มัวแต่พร่ำเพ้อกับโมเม้นท์ประทับใจของลูกขรา ดาร์ลิ้งขรา และน้องจุนขรา เลยยังไม่มีโอกาสได้เวิ่นเว้อถึงแม่ๆ ขราที่น่ารักของน้องแจกันเลยอ่ะค่ะ แหะ แหะ...ความรักลูก หลงลูกมันบังตา...ไหนจะเสน่ห์ละลายใจของดาร์ลิ้งขราอีก....โอ๊ยยยยย...ลืมค่ะ ลืม...เล่นเอาลืมไปโม้ดดดดดดดเลยล่ะค้า...555
เริ่มจากวันแถลงข่าวนั้น...อย่างที่บอกแต่แรกแล้วว่า...กังวลใจเป็นอย่างมาก เพราะมันเป็นครั้งแรกจริงๆ กับการไปร่วมงานประเภทนี้ เคยแต่นั่งดูรูปดูคลิปอยู่ที่บ้าน ไม่เคยไปอยู่ในเหตุการณ์จริงๆ เลย แล้วยิ่งโดนเจ้าเด็กดอยทั้งข่ม ทั้งขู่กันไว้อย่างหนัก เลยเกิดอาการกลัวขึ้นมาตะหงิดๆๆ อายุก้อปูนนี้แล้ว จะไปมีเรี่ยวแรงสู้กับเด็กๆ วัยละอ่อนเค้าได้มั๊ย แต่ก้อนะ ด้วยความอยากเห็นลูกชายและดาร์ลิ้งขราเป็นที่สุด บวกกับความกังวลใจเรื่องการเข้างานมี๊ทมันมีมากกว่า ก้อเลยจำต้อง cheer up ตัวเองเป็นการใหญ่...เอาเว้ย...เกิดหนเดียว ตายหนเดียว...งานนี้...ไม่ตาย...ก้อรอด...แค่นั้นเอง 555...
ว่าแล้วก้อเตรียมพร้อมเป็นการใหญ่ ขนมาหมดสำหรับอุปกรณ์ช่วยชีวิตตัวเอง ไม่ว่าจะยาทุกขนาน ทิชชู่ ผ้าเย็น ขนม น้ำ ร่ม โทรศัพท์มือถืออีก 2 เครื่อง กระเป๋ากล้องอีกหนึ่งใบ แถมพ่วงด้วยของขวัญจากน้องโซลเมทจูเนียร์ที่เตรียมให้พี่ชายโซลเมทอีก 2 กล่อง ไหนจะเสื้อบ้านของแม่ขราที่นัดรับกันที่วันงานอีกด้วย เรียกได้ว่า แบกกระเป๋าจนไหล่แทบทรุดกันเลยทีเดียว จนนู๋บิ๊คขราที่แอบฝากกระเป๋าไว้แซวว่า แบกบ้านมาด้วยเหรอค่ะเนี่ย...555
แม่ขราคนแรกที่ไปจับจองสถานที่ก่อน คือ นู๋น้ำอ้อยค่ะ...ตอนแรกก้อกะกันไว้ว่าจะไปถึงที่นั่นประมาณหลังเที่ยง แต่พอตอนประมาณสัก 11 โมง นู๋น้ำอ้อยก้อโทรมาถามว่าอยู่ที่ไหนกันแล้วค้า...แบบว่า ตอนนี้หนูอยู่คนเดียวอ่ะค่ะ แถมยังออกอาการหิวๆๆๆ แล้วด้วย...ก้อได้แต่อ้อมแอ้มตอบน้องไปว่า พี่กำลังจะไปค่ะ ให้อดทนรอไปก่อนนะ เดี๋ยวจะเอาเสบียงไปส่งให้ค่ะ ว่าแล้วก้อจัดการโทรถามแม่ขราท่านอื่นๆ ว่าอยู่ที่ไหนกันแล้ว ปรากฎว่า พี่หมวยขราอยู่ใกล้ๆ งานแล้วเหมือนกันค่ะ เลยขอให้พี่หมวยไปดูน้องน้ำอ้อยให้หน่อย จากนั้นก้อทยอยตามกันมาเป็นทิวแถว ไม่ว่าจะเป็นนู๋บิ๊คขรา นู๋ยีขรา นู๋ไปร์ทขรา แม่นกกี้ขราก้อมาถึงแล้วเช่นกันแต่ขอแอบเดินช๊อปปิ้งก่อน 555 ส่วนนู๋อีฟขราก้อมาเหมือนกันแต่ขึ้นไปหาทำเลนั่งส่องดูน้องแจที่ชั้นบนเลยไม่ได้มารวมกลุ่มด้วยกันอ่ะค่ะ สรุปว่างานแถลงข่าวนี้แม่ขรามากันพอหอมปากหอมคอประมาณ 7-8 คนอ่ะค่ะ แต่กว่าพี่โอ๋จะมาถึงงานจริงๆ ก้อปาเข้าไปเกือบบ่าย 3 แล้วอ่ะค่ะ แบบว่าต้องปฎิบัติหน้าที่แม่แห่งชาติให้เสร็จเรียบร้อยก่อนอ่ะค่ะ แถมกว่าจะปลีกตัวหนีเจ้าแฝดที่ล้อมหน้าล้อมหลังยื่นคำขาดว่า จะไปด้วย จะไปดูแจจุงฮยอง กับมิกกี้ฮยองด้วย แถมยังมีตัดพ้อต่อว่ากันอีกว่า...มีมี๊จะไปคนเดียว ไม่พาพี่ไนน์กับน้องเท็นไปด้วยเลยเหรอ???..เอิ่ม...อึ้งค่ะอึ้งงงงงง...ใช่ว่ามีมี๊จะไม่อยากพานู๋ๆ ไปกันนะคร๊าบบบ แต่ทว่า...ตัวมีมี๊เองก้อยังไม่แน่ใจว่าตัวเองจะเอาชีวิตรอดกลับมาได้รึป่าว...ขืนพานู๋แฝดไปลงสนามรบด้วย...สงสัย...งานหน้ามีมี๊คงอดอ่ะค่ะ...555 หลังจากหลอกล่อกันพักใหญ่ พอได้จังหวะเหมาะ มีมี๊ก้อแอบโกยหน้าตั้งชิ่งนิ่งเจ้าแฝดโซลเมทจูเนียร์ออกมาทันทีเลยค่ะ แบบว่า ใจอ่ะ ลอยไปหาเจ้าแฝดซีเนียร์เรียบร้อยแล้ว...ยิ่งได้ข่าวฮ๊อตไลน์สายด่วนจากพี่หมวยขราว่า ผู้ชายอันเป็นที่รักเดินทางไปถึงโรงแรมเป็นที่เรียบร้อยแล้วอีกด้วย ก้อนั่งงงๆ อยู่เหมือนกัน เอ...เครื่องลง 13: 25 น. แล้วบ่าย 2 หนุ่มไปถึงโรงแรมซะแล้ว เอ๋...ไว...ไป..มั๊ยค้า...เลยโทร.เช็คเพื่อนที่สนามบินถึงได้รู้ว่า เครื่องแลนด์ดิ้งก่อนเวลาตั้งแต่ บ่ายโมงแล้ว อ้อๆๆๆ อารัสซอๆๆๆ ได้ยินดังนั้น มีมี๊ก้อเลยยิ่งเร่งสปีดใหญ่ แทบจะเหาะไปแทนเลยล่ะค่ะ ตอนแรกก้อนึกว่าจะรถติดมาก แต่ที่ไหนได้ ถนนโล่งมากมายเลยค่ะ มาแบบชิลล์ๆ กันเลยล่ะ พอรถมาติดไฟแดงที่แยกราชประสงค์ ก้อเลยได้มีโอกาสบนขอพรท่านพระพรหมณ์ฯ อย่างที่ได้เล่าไปแล้ว จากนั้นก้อเริ่มกังวลกับเรื่องที่จอดรถอีกแล้ว แบบว่า ไม่ค่อยได้มาเดินโชว์ความสวยที่ห้างในเมืองสักเท่าไหร่ ที่ทางก้อเลยไม่เคยคุ้น แต่ก้อนะ ไม่รู้ว่าไปทำบุญด้วยอะไรมา หรือน้องแจขรา ดาร์ลิ้งขราจะส่งใจมาช่วยอยู่ห่าง ๆ ก้อไม่รู้ หรือคุณ รปภ.ห้างเกิดตาลายจำคนผิด พอขับรถลงมาที่ลานจอดรถ แล้วกำลังมองหาทางจะไปขึ้นตึกจอดรถอยู่ คุณ รปภ.ก้อรี่ออกมาบล็อกข้างหน้าโน้นโบกมือเรียกให้ไปหซะงั้น เราก้องงๆๆ แต่ก้อขับตามเค้าไป ไปตามที่เค้าเรียกนั่นแหล่ะค่ะ พอไปถึงก้องง ๆ อีกแล้ว....เอ๊ะเอ๋...ไหงถึงเรียกให้อิชั้นมาจอดรถในโซนวีไอพีอย่างงี้ล่ะค้า แบบว่าบัตรอภิสิทธิ์อะไรก้อไม่มีทั้งสิ้น รถก้อรถญี่ปุ่นธรรมด๊าธรรมดา ไม่ได้มีตราสามแฉกเลยแต่ประการใด...แต่ก้อนะ ไม่อยากจะทักท้วงให้เสียเวลา อีกอย่างก้อกลัวคุณ รปภ.เค้าจะเสียน้ำใจ เลยจอดรถเข้าซองอย่างสวยงาม แล้วก้อขนๆๆๆๆ ขนสัมภาระที่มีทั้งหมดขึ้นบันไดเลื่อนมาก มองซ้ายขวา ก้อไม่คุ้น หันรีหันขวางอยู่พักใหญ่ ก้อเลยโทรหาพี่หมวยขรา พี่หมวยขราผู้แสนใจดีก้อจัดการส่งน้องยีขรามาช่วยชีวิตให้แทน แล้วน้องยีก้อพาเดินออกมาที่ลานแสดง ซึ่งจริงๆ ก้อไม่ได้ไกลเล้ย แค่เดินมาจากบันไดเลื่อนแล้วเลี้ยวซ้ายก้อแค่นั้นเอง...แบบว่า...วีไอพีโดยไม่รู้ตัวจริงๆ เลยค่ะ...555
พอโผล่หน้าออกมาที่ลานก้อมีอันต้องแปลกใจ ว่าทำไมคนถึงได้น้อยนัก ไม่ยักกะเหมือนที่เจ้าเด็กดอยขู่ไว้...จากนั้นก้อเดินไปรวมพลตรงอาณาเขตของบ้านเราที่ได้ปักปันเขตแดนกันเอาไว้...ทักทาย กรี๊ดกร๊าดและก้อเม้าท์ๆๆๆๆ กันใหญ่...เสหมือนรู้จักจักมักจี่เห็นหน้าค่าตามาเป็นแรมปี แบบว่า...สนิทสนมกันซะเหลือเกิน 555 พอเริ่มรวมกลุ่มก้อชักเริ่มสนุกค่ะ บรรยากาศเริ่มมาแล้ว ทางเวทีเริ่มปิดเพลงของหนุ่มๆ ให้ได้ยิน แต่ก้อนะ เห็นเวทีเล็กซะเหลือเกิน แอบกังวลว่าลูกขราของเราจะออกอาการกระเปิ๊บกระป๊าบเดินสะดุดอะไรบ้างรึป่าว มีหวังกลิ้งตกเวทีแน่ๆ เลยจ้ะลูกจ๋า หลังจากเม้าท์ม้อยกันอย่างเมามันแล้ว ก้อต้องเริ่มออกปฎิบัติภารกิจรักของเราต่อ เนื่องจากกล่องของขวัญที่เตรียมไว้ให้ลูกขราของเรายังไม่เรียบร้อยดียังขาดการ์ดงามๆ กะรูปสินค้าตัวอย่างหน้ากล่อง (555) เลยต้องไปรีบจัดการให้เรียบร้อย พร้อมๆ กับต้องหาลู่ทางที่จะส่งมอบของขวัญให้ถึงมือลูกขราเราอย่างปลอดภัยอีกด้วย...เรียกได้ว่า เป็นขั้นตอนที่เครียดที่สุดของโปรเจครักของเราเลยล่ะค่ะ สุดท้ายด้วยความสามารถและความเพียรพยายามของพี่หมวย บวกกะคอนเน็คชั่นอีกนิดนึง ก้อเป็นอันสำเร็จลุล่วงค่ะ กล่องของขวัญใบงามพ่วงด้วยกล่องของขวัญใบน้อยๆ ของเจ้าโซลเมทจูเนียร์ก้อได้ไปอยู่ในมือของ คุณบุรุษไปรณีย์กิตติมศักดิ์ของเราเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เราก้อได้แต่คาดหวังว่าของจะไปถึงมือของลูกขราเราในไม่ช้านี้แน่นอน
จากนั้นก้อกลับมารวมพลที่เขตแดนของเราต่อ เตรียมตัวพบหน้าแจจุงลูกรักกันต่อไป พอห้าโมงปุ๊บ ก้อใจเต้นตึกตักๆๆๆ ได้เวลาจะได้เห็นหน้างามๆ รอยยิ้มหวานๆ และเสียงเพราะๆ ของลูกขราเราแล้ว....แต่ก้อ...ยังไร้วี่แววอีกอยู่ดี...น้องน้ำอ้อยบอกว่า จากประสบการณ์ที่ตามน้องมาหลายครั้งหลายครานั้นต้องมีเลทค่ะพี่ขราไม่งั้นไม่ใช่ตัวจริงเสียงจริงค่ะ...อืมมมมๆๆๆๆๆ โอเคค่ะๆๆ เลทแค่ไหนมีมี๊ก้อรอได้เสมอครับ ขอให้ลูกขรามาให้มีมี๊เห็นตัวเป็น ๆ ก้อพอ รอถึงเที่ยงคืนก้อยังไหวค่ะ (แอบปาดเหงื่อเล็กน้อย) 555...สักพักก้อได้เห็นหนูแหวนๆๆ พิธีกรคนงามเดินสวยมาแต่ไกล...ใจก้อเต้นตึกตักอีกแล้ว...ใกล้เวลาแล้วซิ...พิธีกรมาแล้ว เหลือแต่แขกรับเชิญสุดพิเศษเท่านั้นแหล่ะ สายตาทุกคนก้อจับจ้องไปทีหลังเวทีอย่างเดียวเลยค่ะ เมื่อไหร่รถตู้ของหนุ่มๆ จะมาถึงสักทีนะ แต่แล้วก้อมีเสียงกรี๊ดดดดดดดดดดค่ะ กรี๊ดกันดังมากกกกกก เลยรีบยืนชะเง้อชะแง้ปีนดูกันใหญ่...แต่ทว่า.....ลูกยังไม่มาค่ะ....มีแต่คุณทีมงานท่านนึง...เดินขึ้นมาวางไมค์ประจำแต่ละที่เท่านั้นเอง....555...แฟนคลับไทยเรา...ไม่ค่อยตื่นตูมกันเลยนะคะ...เรารึก้อยิ่งผวาๆๆ อยู่ด้วยซิ เลยพลอยเต้นตามเค้าไปด้วยซะงั้น 555
และแล้วช่วงเวลาที่สำคัญก้อมาถึง รถตู้สีขาวคันหรูก้อขับมาเทียบอยุ่ด้านหลังเวที ซึ่งจริงๆ แล้วจุดที่แม่ขราบ้านเรายืนอยู่ก้อจะมองเห็นไม่ชัดหรอกค่ะ แต่อาศัยฟังเสียงกรี๊ดของแฟนๆ ตรงรอบๆ เวทีเอา เห็นแต่หัวดำๆ แดงๆ ทองๆ เดินแว๊บๆๆๆ เข้าเต็นท์สีขาวไป จากนั้น นู๋แหวนๆ พิธีกรของงานก้อขึ้นเวทีมาค่ะ กล่าวอะไรสักเล็กน้อยแล้วก้อเชิญ 3 หนุ่มของเราขึ้นเวทีมา คนแรกก้อคือ น้องจุนจังที่เดินนำหน้าขึ้นมาด้วยหุ่นอันอวบอิ่มเต็มกัดพร้อมรอยยิ้มสดใสและยังโบกมือหยอยๆ ทักทายแฟนคลับอีกด้วยค่ะ ตามมาติดๆ ด้วยลูกชายสุดที่รักของพวกเราที่เดินไหว้อย่างอ่อนช้อยงดงามๆ มาแต่ไกลตลอดทางเลยค่ะ...ช่างอ้อนน้อมและมีมารยาทเหลือเกินค่ะลูกขรา ไปลามาไหว้ตามแบบคนไทยเปี๊ยบเลย...ได้ใจมีมี๊ไปสุดๆ อีกแล้วค่ะ แถมไหว้ไปก้อออกอาการเขินอายไปตามสไตล์แจจุง สงสัยจะเป็นเพราะเสียงกรี๊ดที่บรรดาแฟนคลับจัดให้อย่างเต็มสตีมลูกชายถึงได้ม้วนต้วนซะขนาดนั้น...555 เปิดท้ายด้วยดาร์ลิ้งขราที่ก้าวขึ้นเวทีมาพร้อมกับรอยยิ้มละลายใจและแอบยกมือไหว้ตามแบบพี่ชายโซลเมทเค้าเหมือนกัน แต่ทว่า...ดูจะไหว้แบบลวกๆ ปะหลกๆๆ ไปสักหน่อยนะค้า ยังไงไว้จะไปติวพิเศษให้เป็นการส่วนตัวก้อแล้วกันน้า คิคิ...
พอขึ้นมาบนเวทีแล้วเหตุการณ์ก้อดำเนินไปอย่างที่เห็นกันตามคลิป และตามบทสัมภาษณ์ที่ได้อ่านกันไปแล้วล่ะค่ะ ไม่ขอพูดถึงรายละเอียดก้อแล้วกันนะคะ แต่จะเล่าถึงโมเม้นท์น่ารักๆ ของลูกชายเราอ่ะค่ะ คือ ต้องออกตัวว่าไม่เคยไปดูงานแถลงข่าวของหนุ่มๆ มาก่อน เคยแต่ได้ดูคลิปสมัยเก่าๆ อยู่บ้าง เลยไม่รู้ว่าที่ผ่านมานั้นน้องแจเราเค้าเอนจอยกับงานแต่ละครั้งแค่ไหน แต่คราวนี้ที่ได้เห็นกับตาจริงๆ เนี่ย รับรู้ได้ตลอดตั้งแต่ก้าวแรกที่น้องแจเดินขึ้นเวทีมาแล้วก้อมานั่งให้สัมภาษณ์และก้อลงจากเวทีไปนั้น น้องแจจะมีความสุขในทุกๆ วินาทีที่ได้อยู่บนเวทีนั้นเลยค่ะ ความสุขที่ฉายออกมาให้เห็นทางแววตา และแสดงออกมาด้วยรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ สีหน้า และท่าทางที่มีให้เห็นกันตลอดเวลาจริงๆ ค่ะ...น้องแจจะใส่ใจกับทุกๆ คำถามและทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างรอบตัวจริงๆ ค่ะ น่ารักค่ะ น่ารักมากกกกกกกกกกกกกกก น่ารักจนบรรยายไม่ถูกเลยล่ะค่ะ จริงๆ แล้วที่ที่แม่ขราบ้านแชร์เรายืนอยู่นั้นจะได้ยินเสียงสัมภาษณ์บนเวทีไม่ค่อยชัดเท่าไหร่อ่ะค่ะ ทั้งๆที่ก้อไม่ได้อยู่ห่างไกลจากเวทีมากมายเลยนะคะ แต่ด้วยสภาพเครื่องเสียงที่ไม่ค่อยมีคุณภาพนักเลยทำให้ได้ยินแบบขาดๆ หาย ๆ จับคำพูดไม่ได้เลยอ่ะค่ะ อาศัยที่ได้มองหน้าหล่อๆ รอยยิ้มหวานๆ และเสียงหัวเราะสดใส ของลูกขราไป ก้อพอจะกล้อมแกล้มทดแทนกันไปได้อ่ะค่ะ ไหน ๆ ก้อไหนๆ แล้ว ขอติทางผุ้จัดงานอีกเรื่องก้อแล้วกันค่ะ แบบว่า...เจ้าจอทีวีใหญ่ๆ ที่อยู่เหนือเวทีอ่ะค่ะ ไม่ทราบว่าจะมีไว้ทำไม...ไม่เห็นจะเอาภาพบนเวทีฉายขึ้นทีวีเลยอ่ะค่ะ ปล่อยให้ชะเง้อชะแง้ส่องดูกันลิบๆ อยู่ได้...เห็นแล้วก้อหงุดหงิดในอารมณ์จริงๆ ค่ะ
มาต่อกับลูกขราของเรากันดีกว่าค่ะ...ความน่ารักของน้องแจมีให้เห็นตลอดงานจริงๆ ค่ะ ขึ้นเวทีมาพอทางพิธีกรให้ทักทายแฟนคลับ น้องแจก้อพูดขึ้นมาเป็นคนแรกเลยค่ะ ว่า สวัสดีครับ เสียงชัดมากๆๆๆๆๆๆ สำเนียงเป๊ะมากกกกกกก พร้อมกับไหว้งามๆ ไปอีกหนึ่งรอบ....โอ๊ยยยยยยยยยย....แม่ขราก้อกรี๊ดกันสลบซิค่ะ....เอ็นดู๊เอ็นดูเจ้าลูกชายเราจริงๆ ค่ะ...ช่างเอาใจแฟนคลับซะเหลือเกิน...นอกจากโมเม้นท์น่ารักๆ ของน้องแจแล้ว ตัวน้องแจเองก้อได้แสดงให้เห็นถึงสภาวะความเป็นผู้นำ และความเป็นพี่ใหญ่ของวงอย่างชัดเจนตลอดเวลาเลยนะคะ....ไม่ว่าพิธีกรจะมีคำถามอะไรๆๆ ออกมาก้อตาม พี่แจจุงจะคอยจัดสรรคำถามต่างๆ ให้น้องๆ ทั้งสองคน ได้ตอบกันอย่างทั่วถึงเลยล่ะค่ะ เดี๋ยวก้อชี้ทางซ้ายให้ดาร์ลิ้งขราตอบ เดี๋ยวก้อหันไปทางขวาโบ้ย...เอ๊ย...เปิดโอกาสทางน้องจุนเป็นคนตอบ...ช่างเป็นพี่ชายที่เสียสละจริงๆ ค่ะ ถ้าไม่มีคำถามเฉพาะตัวที่พิธีกรเจาะจงให้ตอบ หรือ คำถามที่น้องทั้งสองคนพร้อมใจกันชี้ให้พี่แจตอบอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว...แจจุงของเราก้อคงจะไม่ได้เอื้อนเอ่ยวาจาออกมาให้แฟนคลับได้ยินกันหรอกค่ะ เอาแต่นั่งเขินส่งรอยยิ้มหวานๆ กับสายตาคมๆ ให้แฟนๆ ได้กรี๊ดกร๊าดแค่นั้นเอง...โบ้ยเก่งจริงๆ ลูกช้านนนนนนนนนนนนนนนน 555
รู้สึกจะเขียนมายาวเหยียดเกินไปแล้วนะคะ ไม่รู้จะมีใครอ่านกันบ้างรึป่าว...เอาเป็นว่า...รู้สึกประทับมากๆ กับงานแถลงข่าวครั้งแรกในชีวิตของแม่ขรา สว. อย่างพี่โอ๋อ่ะค่ะ อาจจะไม่สาหัสสากรรจ์เหมือนกับงานแถลงข่าวที่ผ่านๆ มาของแจจุงนัก แต่มีมี๊ก้อสัญญาว่า ต่อไปนี้จะไปร่วมงานแถลงข่าวของแจจุงทุกครั้งเลยล่ะค่ะ ไม่ว่านู๋จะมาปีล่ะกี่รอบๆๆๆ ก้อตาม...บรรยากาศจริงๆ มันต่างจากที่เราเห็นในคลิปมากเหลือเกินค่ะ มีมี๊จะฟิตซ้อมเตรียมร่างกายให้พร้อมไว้เสมอนะลูกนะ...แจจุงมีอะไรมากกว่าที่คิดไว้จริงๆ ค่ะ ไม่ใช่แค่รูปลักษณ์ภายนอกที่สมบูรณ์แบบจนหาตัวจับยากเท่านั้น แต่จิตใจข้างในและตัวตนที่แท้จริงของแจจุงก้อเป็นสิ่งที่หาได้ยากมากอีกเช่นกันค่ะ....เป็นผลงานมาสเตอร์พีซที่ทรงคุณค่ามากที่สุดเลยล่ะค่ะ....
Kim Jaejoong
Valuable for love and share
.จริงๆ ค่ะ....