ความคิดเห็นที่ 1 หมายเหตุ : 1. ที่จะเขียนต่อไปทั้งหมดนี้เป็นความคิดเห็นของ จขกท.นะคะ อาจมีส่วนที่ไม่ตรงกับความคิดเห็นท่านอื่นๆ สามารถแสดงความคิดเห็นกันได้เต็มที่เลยค่ะ... 2. อาจมีการสปอยล์เนื้อเรื่องบ้างในบางประเด็น หากไม่ต้องการทราบเรื่องราวต่อไปอย่าอ่านนะคะ 1. ยศ - ยศเป็นตัวละครที่มีสีสรร มีตัวตนมากๆ ยศเหมือนจะเป็นพระเอกในช่วงแรกๆของเรื่อง แล้วก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นร้าย แล้วก็กลายเป็นผู้ช่วยนางเอก ก่อนจะกลับไปร้ายจนน่า_ บ  ในตอนจบของเรื่อง  ยศจึงเป็นตัวละครที่ดูมีชีวิตเหมือนจริงคนหนึ่ง และอาจเห็นได้ในบรรดาตระกูลเศรษฐีที่เลี้ยงลูกด้วยเงิน สอนลูกให้เชื่อว่า ตนเองเป็นศูนย์กลางของทุกสิ่งทุกอย่างในโลก คนแบบยศไม่รู้ตัวเองว่า สิ่งที่ตนเองทำนั้น มันผิดทำนองคลองธรรม ผิดมารยาทสังคม ผิดธรรมเนียม  รู้แต่ว่า ถ้าตนพอใจจะทำก็ทำ ถ้าไม่พอใจ ใครก็อย่ามาบังคับ  ยิ่งมาตักเตือนหรือพูดจาไม่เห็นด้วย จะยิ่งรั้นและพาลพาโลโฉเกหนักขึ้นไปอีก   ยศถูกเลี้ยงมาแบบได้รับการปลูกฝังว่า ไม่ต้องทำอะไรทั้งชีวิต ก็อยู่ได้อย่างสุขสบาย ยศจึงไม่รู้จักบริหารทรัพย์สินที่มี ไม่รู้จักการปกครองบริวาร ช่วงแรกที่แต่งงาน เกิดโชคดี (หรือโชคร้ายกันแน่) ได้ผู้หญิงเก่งเพียบพร้อมอย่างลอออรเข้ามาบริหารจัดการแทนให้ ยิ่งเหมือนมีมือมีเท้าทำแทนทุกอย่าง เมื่อขาดลอออร บ้านพลาธรจึงดิ่งลงเหว ต่อให้ไม่มีทองไพรำเข้ามาในชีวิต คนอย่างยศก็ย่อมทำให้สมบัติรังแต่จะร่อยหรอ มากกว่าพอกพูนอยู่ดี แต่อาจจะช้าหน่อยเท่านั้น ใครที่มีลูก คงนึกออกว่า เวลาเราเลี้ยงดู เราอบรมลูก เราจะต้องสอนให้เขารู้จักผิดถูก ดีชั่ว ลูกถึงจะเติบโต สามารถยืนหยัดด้วยขาของตนเอง สามารถทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ และมีคุณธรรม ศีลธรรม ไม่ไปล่วงล้ำก้ำเกินคนอื่น  แต่ทุกวันนี้ พ่อแม่ทุกคนทำอย่างนั้นจริงๆหรือ เรากำลังสอนให้ลูกเป็นยศในบางส่วนหรือเปล่า เช่น หัดให้ลูกแซงคิวคนอื่น เรื่องนี้เหมือนจะเป็นเรื่องเล็กๆ แต่มันกำลังเป็นจุดเริ่มต้นของการปลูกฝังให้ลูกไม่เคารพกฎ ระเบียบ ไม่ต้องมีวินัย ฉะนั้น ต่อไปมีเรื่องอะไรใหญ่โตแค่ไหน ลูกก็พร้อมจะแหวกกฎ แหวกระเบียบได้ทุกข้อ เพราะเขาได้ให้ค่าของระเบียบไว้เรียบร้อยแล้วว่า มันมีค่าน้อยมาก พ่อแม่ฉันสอนมาแบบนี้นี่ ฉะนั้น หากจะโทษยศว่าเป็นคนเลว คงต้องย้อนกลับไปดูว่า การเลี้ยงดูเป็นอย่างไร ฐานะชาติกำเนิดของยศ ดีกว่าใครในบ้านพลาธรด้วยซ้ำ ยศเป็นลูกชายคนเล็กและคนเดียวที่เกิดจากภรรยาเอก ด้วยฐานะจึงถูกวางไว้สูงลิบอยู่แล้ว ยิ่งท่านผู้หญิงอุ่น พยายามกดลูกเมียรองไม่ให้ทัดเทียมกับลูกๆของตน โดยเจ้าพระยาพลาธรก็ไม่ขัดแย้ง ยิ่งส่งเสริมให้ยศทะนงตัวขึ้นไปอีก ฉะนั้น ที่บอกว่า ผู้ชายสมัยก่อนมีภรรยาหลายคนแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรนั้น จริงหรือ ผลของปัญหาที่แสดงออกมาในรูปของยศนี่ไงล่ะ ถ้าท่านผู้หญิงอุ่นยอมรับภรรยารองได้จริง ก็ย่อมรักลูกๆของภรรยารองเสมอกันหมด เมื่อจะแบ่งมรดก ก็ควรจะหารยาวเท่ากัน แม้ทุกคนในบ้านจะยอมรับกติกาความไม่เท่ากัน  แล้วเป็นอย่างไร ผลก็คือ คนได้มากที่สุดกลายเป็นคนเหลวไหลที่สุด จุดจบของยศ จึงเป็นบทเรียนที่น่าจดจำเอาไว้ว่า แม้นพ่อแม่จะเก่งกาจ สามารถหาเงินทอง ทรัพย์สินได้มากมายมหาศาล หากเลี้ยงลูกไม่เป็น ถึงรุ่นลูกก็ย่อมไม่สามารถรักษาทรัพย์สินเอาไว้ได้ ซ้ำยังออกไปสร้างปัญหาให้คนรอบข้างเดือดร้อนไปตามๆกัน แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 18:03:51 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:15:56

ความคิดเห็นที่ 2 ตามมาอ่านค่ะ จากคุณ : Spring Rolls เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:27:18

ความคิดเห็นที่ 3 ชอบมาก สอนได้หลายเรื่อง การผ่อนปรน การวางตัว การครองเรือน ฯลฯ ชอบจริง ๆ จากคุณ : บุญผ่อง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:28:25

ความคิดเห็นที่ 4 2.ลอออร - ลอออรถูกวางให้เป็นกุลสตรีไทยโดยแท้ เป็นหญิงงามเพียบพร้อมทั้งรูปกายและจิตใจ แต่สิ่งที่เป็นจุดด้อยของลอออร คือ ความอ่อนนอกแข็งใน และความตรงไปตรงมาจนไม่เท่าทันคน ลอออร ได้เข้ามาเป็นสะใภ้เอกแห่งบ้านพลาธร แต่เมื่อยศหลงใหลทองไพรำ ลอออรก็ต้องกระเด็นออกจากบ้าน จริงอยู่ หลายๆครั้งเกิดจากการวางแผน สมคบกันระหว่างทองไพรำกับคะนอง แต่โดยบุคลิกของลอออร หลายๆครั้ง ก็เพราะความอ่อนนอกแข็งในของลอออรเองนั่นแหละ ที่ช่วยเร่งให้ความสัมพันธ์ของสามีภรรยาไปถึงจุดแตกหักเร็วขึ้น  ลอออรไม่สามารถจับจุดอ่อนของยศได้ว่า จริงๆแล้ว คนอย่างยศไม่สามารถตักเตือนหรือบอกกล่าวอะไรอย่างตรงไปตรงมาได้  แต่ทั้งลอออรและพี่ๆของยศกลับใช้วิธีการตักเตือน โต้ตอบ จนยศรู้สึกเหมือนถูกบีบบังคับ ประกอบกับนิสัยเอาแต่ใจตัวของยศ จึงทำให้ผลที่ตามมาไปในทางตรงข้ามกับที่ต้องการให้เป็น   ชีวิตคู่หลายๆครั้งก็เป็นแบบนี้ บางครั้งสามีภรรยา มีเรื่องพูดจา ตักเตือนกัน ทั้งๆที่ตัวเรื่องอาจจะไม่ได้สลักสำคัญอะไร แต่เพราะวิธีการที่ไม่ถูกต้อง ทำให้เรื่องเล็ก กลายเป็นเรื่องใหญ่ หลายครั้ง เราเคยได้ยินเพื่อนหญิงมาปรับทุกข์เวลามีปัญหากับสามี ก็ด้วยเรื่องแบบเดียวกัน เพราะฝ่ายหนึ่งตั้งใจว่าจะเตือนอีกฝ่ายหนึ่งให้รู้สึกตัว  แต่อีกฝ่ายกลับรู้สึกว่า กำลังถูกดูถูก หรือตำหนิอย่างรุนแรง  แล้วก็พลอยทะเลาะกันใหญ่โต  บางทีก็ลงเอยด้วยคำพูดแบบเดียวกับยศว่า ถ้าเธอเห็นคนอื่นดีกว่าผัวตัวเอง ก็ไปอยู่กับมันซะเลยซิ... (แหม...ช่างเป็นคำทิ้งท้ายยอดนิยมจริงๆ) เรื่องนี้ จึงสอนผู้หญิงที่มีสามีทั้งหลายได้ดีว่า การจะพูดจาอะไรกับสามีนั้น นอกจากตัวเรื่องที่จะพูดแล้ว ควรจะหาวิธีการพูดที่จะรักษาน้ำใจกัน แบบบัวไม่ให้ช้ำ น้ำไม่ให้ขุ่น เพราะสามีมักคาดหวังให้ภรรยาเข้าอกเข้าใจตนเองมากกว่าคนอื่น  การเข้าไปตักเตือนอาจทำให้เขารู้สึกว่า นอกจากภรรยาของฉันจะไม่เข้าใจแล้ว ยังมาซ้ำเติมฉันอีกคนหนึ่งด้วย ตรงนี้ ต้องเน้นว่า มันไม่เกี่ยวกับเรื่องใครเป็นใหญ่ในบ้าน แต่เป็นจิตวิทยาของการอยู่ร่วมกัน คนสองคนที่ถูกเลี้ยงดูมาจากคนละที่ เมื่อมาใช้ชีวิตร่วมกันย่อมมีความแตกต่าง แต่ต้องรู้จักถนอมน้ำใจกัน ฉะนั้น เมื่อเกิดปัญหา ก่อนที่จะะมุ่งหมายเอาผลของเรื่อง ควรจะคำนึงถึงจิตใจของอีกฝ่ายด้วย ส่วนเรื่องความตรงไปตรงมาจนเกินไปของลอออร อันนี้ก็เพราะลอออรเป็นผู้หญิงที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูอยู่ในโลกแคบๆ เธอจึงไม่มีประสบการณ์มากพอที่จะรู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของผู้หญิงกร้านโลกแบบทองไพรำ อันนี้ก็สอนอีกนั่นแหละว่า หากเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี ก็ต้องสอนให้รู้เท่าทันคนอื่นด้วย มิฉะนั้นอาจต้องไปเป็นเหยื่อแบบลอออรก็เป็นได้ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:29:50

ความคิดเห็นที่ 5 รอ ร๊อ รอ >.< จากคุณ : มทิรา เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:32:59

ความคิดเห็นที่ 6 อุ๊ย ดีจังค่ะ ชื่อ"กุ๊กกลาง"ไม่มีคำว่าผิดหวัง เห็นชื่อคนตั้งกระทู้แล้ว รีบคลิกเข้ามาโดยพลันเลยค่ะ รออ่านต่อ... วิดวิ้วๆๆ อย่างตายศนี่ ได้มากสุด ก็ผลาญจนวายวอดที่สุด แม้กระทั่งบ้านพลาธรที่คนในตระกูลภาคภูมิใจนักหนาในความสวยงามใหญ่โตโอ่อ่า ก็ไม่เหลือค่ะ น่าสังเวชใจนักที่สุดท้ายแล้วกลายเป็นแค่เพียงบ่อนให้พวกผีพนันเดินขึ้นลงเข้าออกย่ำเกียรติบ้านอดีตเจ้าพระยา ขนาดคนในตระกูลมีความคิดดิ้นรนเฮือกสุดท้ายจะรักษาไว้ให้เป็นสถานที่ราชการ ก็....เฮ้อ.... อ่านแล้วเศร้ามากเลยตอนที่เสียบ้านพลาธรไป ส่วนลอออร เราชอบที่เธอฉลาดในการวางตัว ครองตน แม่หญิงแห่งสยามโดยแท้เลยล่ะค่ะ ตอนที่เจ้าดิเรกรุจถึงกับอึ้งว่า "ผู้หญิงอะไรอย่างนี้" ด้วยความชื่นชมอย่างสูงสุดนั้น สุดยอดจริงๆ คือถ้าจะมีเหตุอันใดให้ไม่ได้ไปพบพี่เทพแล้ว ก็ไม่ขอพล่าเกียรติตัวเองให้มัวหมอง ขอรักษาเกียรติไว้ ถ้าไม่ได้เจอกันอีกในชาตินี้ ก็ขอให้ไปเจอกันชาติหน้าก็แล้วกัน เจ๋งสุดๆ จากคุณ : บัวลอยงาดำน้ำขิง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:40:00

ความคิดเห็นที่ 7 3. ป้าจรวย - ป้าจรวยเป็นตัวละครที่แทบอยากจะยกให้เป็นครูตัวจริงของเรื่องนี้เลยค่ะ ทุกคำพูด ทุกการกระทำของป้าจรวย สามารถสอนการใช้ชีวิตได้มากจริงๆ  จะขอยกตัวอย่างเท่าที่จำได้ - ตอนที่ยศเขียนจดหมายมาง้อให้ลอออรกลับไปอยู่บ้านพลาธร ป้าจรวยสอนลอออรว่า หากตัดสินใจกลับไปอยู่ด้วย ก็ต้องทำใจให้ได้ว่า จะไม่มีการเก็บข้าวเก็บของหนีกลับมาอีกเป็นครั้งที่สองที่สาม ต้องยอมรับปัญหาที่เกิดขึ้น และอดทนอยู่กับมันให้ได้  ตรงนี้ป้าจรวยสอนให้หลานเด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง ไม่โลเล เหลาะแหละ เพราะหากลอออรตัดสินใจกลับไป แล้วทนอยู่ไม่ได้อีก การหนีกลับเข้าวังครั้งต่อๆมาจะหมดค่าทันที เหมือนแค่เล่นตัวให้ยศมาง้อ ศักดิ์ศรีก็จะค่อยๆเสื่อมไป   แล้วป้าจรวยก็สอนต่อว่า (ตรงนี้แหละค่ะ ที่ชอบที่สุด) แต่หากคิดจะตัดขาด ก็อย่าได้พูดจาเสียดสี กระทบจิตใจให้แหลกราญกันไปข้าง ให้จากกันด้วยดี อนาคตข้างหน้าไม่มีใครล่วงรู้ได้ว่า จะเกิดอะไรขึ้น นี่แหละค่ะ ที่ จขกท.จำใส่ใจจริงๆ เพราะมันสามารถใช้ได้กับทุกสถานการณ์ เช่น อยากจะลาออกจากที่ทำงานเดิมเพราะอึดอัดใจ  ก็ควรทำอย่างที่ป้าจรวยสอน คือ อย่าได้พูดพล่ามหรือระบายความรู้สึกที่อึดอัดให้นายฟัง ถ้านายถามว่า ทำไมถึงอยากออก ก็ตอบเรียบๆ ให้เหตุผลที่ชัดเจน และดูเป็นมืออาชีพ ใครจะรู้ว่า วันข้างหน้า คุณอาจต้องกลับมางอนง้อขอกลับเข้ามาทำงานที่นี่อีก หรืออาจต้องมาขอความช่วยเหลือ  หากมุ่งหวังแค่สะใจ ขอตอกหน้านายก่อนจากกัน  สุดท้าย ตัวเรานั่นแหละ ต้องมานั่งเสียใจ เจอะเจอหน้าคนที่ทำงานเก่าอาจต้องหลบๆซ่อนๆเพราะความอาย - (สปอยล์) เมื่อลอออรรับปากแต่งงานกับเจ้าดิเรกรุจ ลอออรมาบอกกล่าวป้าจรวยเป็นคนแรก ป้าจรวยกลับบอกให้ลอออรเงียบไว้และไม่ต้องบอกใคร เพราะป้าจรวยยังไม่แน่ใจว่า เจ้าดิเรกรุจจะกลับมาสู่ขอลอออรจริงหรือไม่  ตรงนี้ ถ้าเป็นแม่พยอม (แม่เลี้ยงของลอออร) ถ้าเจ้าดิเรกรุจมาสู่ขอรุ้งระวี คงรีบประกาศไปสามบ้านแปดบ้าน  แต่เพราะป้าจรวยเป็นคนรอบคอบ ถ้ายังไม่แน่นอน ป้าจรวยก็จะยังไม่จัดการอะไร   ในชีวิตของเรา มีเรื่องมากมายที่เข้ามาและมีแนวโน้มว่า จะเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ หากเป็นเรื่องที่ทำให้เราสมหวัง เราอาจดีใจหรือเตรียมตัวล่วงหน้าโดยไม่ทันนึกว่า ถ้ามันไม่เป็นไปอย่างที่คาดหวัง ก็ต้องเตรียมตัวผิดหวังไว้เช่นกัน ป้าจรวยสอนให้ใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท  และให้มองให้รอบด้านเสมอ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:43:39

ความคิดเห็นที่ 8 รออ่านคุณพี่ประยงค์ (มีการันต์รึเปล่านะ ไม่ได้อ่านหนังสือมา - -") เราว่าเธอเป็นค่านิยมหญิงไทยสมัยก่อน incarnated มา นั่งดูเธอแล้วกดดันมากกกก เพราะขัดกับความคิดตัวเองทุกอย่าง สงสัยว่าคุณประยงค์ลึกๆแล้วเธอคิดอะไรเองได้รึเปล่า ความคิดของเธอที่ทำให้เธอทำนั่นทำนี่ เธอคิดเองจริงๆ หรือคิดตามที่มันสมควรจะเป็นในสังคมสมัยนั้น ขัดใจมากแต่่พยายามเข้าใจเธอ - -" ฉากคุณประยงค์ออกมาทีไรเราขมวดคิ้วจนปวดหน้าผากทุกที คิดเยอะไปหน่อย - -" จากคุณ : PADAPA--DOO เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:45:03

ความคิดเห็นที่ 9 4.เจ้าคุณเทพฯ - เจ้าคุณเทพฯ เป็นตัวอย่างของคน "ยอมหัก ไม่ยอมงอ" เป็นคนที่ตรงเหมือนไม้บรรทัดทีเดียว อะไรที่ผิด ก็คือผิดอยู่ร่ำไป และเพราะความที่ยอมหัก ไม่ยอมงอนี้เอง ที่นำภัยมาสู่ตัว สุดท้ายจึงต้องระเห็จออกไปอยู่นอกประเทศ   หากตัดประเด็นทางการเมืองออกและไม่พูดถึงว่าใครถูกใครผิดแล้ว หลายๆครั้ง การกระทำของเจ้าคุณเทพฯ ก็ถือได้ว่า ตึงเกินไป ไม่รู้จักโอนอ่อนผ่อนปรน โดยเฉพาะกับหนูยิ้ม การกีดกันไม่ให้หนูยิ้มคบกับนรินทร์นั้น ไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้น  ถึงแม้จะไม่มีเหตุการณ์ทางการเมืองเข้ามาแทรก แต่เชื่อว่า หากยังเป็นเช่นนี้ อาจทำให้นรินทร์กับหนูยิ้มตัดสินใจทำอะไรผิดๆก็ได้ เพราะเจ้าคุณเทพฯใช้การบังคับ และไม่มีเหตุผลที่จะทำให้หนูยิ้มเข้าใจว่า เพราะอะไร   ยิ่งในสังคมปัจจุบันนี้ เราในฐานะพ่อแม่ หากลูกโตเป็นวัยรุ่น คงไม่สามารถใช้วิธีการเลี้ยงลูกแบบเจ้าคุณเทพฯได้เลย แต่ต้องรู้จักผ่อนสั้น ผ่อนยาว ใช้การตะล่อม ชี้แจงด้วยเหตุผลมากกว่าจะใช้การบังคับด้วยกำลัง หรืออำนาจ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 13:52:24

ความคิดเห็นที่ 10 เดี๋ยวอีกไม่กี่อึดใจ กระทู้นี้จะเป็นกระทู้แนะนำสำหรับสัปดาห์นี้ จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:01:17

ความคิดเห็นที่ 11 5.ท่านผู้หญิงพัน ราชศักดิ์ - (ขอยึดตามบุคลิกในนิยายนะคะ ชอบแบบนั้นมากกว่า) เป็นคนเด็ดขาด ค่อนไปทางดุ เจ้าระเบียบ ดังคำเปรียบเปรยของสาวๆพลาธรว่า แค่เห็นท่านผู้หญิงนั่งวาดสีผึ้ง แล้วเหลือบตามองมา ฉันก็วาบไปถึงสันหลังแล้ว... ท่านผู้หญิงพัน เป็นตัวอย่างของผู้หญิงที่เติบโตจากการเป็นสะใภ้ขึ้นมาเป็นประมุขของบ้านแทนท่านเจ้าคุณได้อย่างงามสง่า สามารถปกครองคนในบ้าน กวดขันดูแลให้อยู่ในระเบียบเรียบร้อย  จริงอยู่ อาจดูเหมือนท่านผู้หญิงเป็นคนจุกจิก ถี่ถ้วนจนออกจะตระหนี่ถี่เหนียว แต่ท่านผู้หญิงพัน เป็นตัวอย่างของ คหปัตตานีสมัยก่อนโดยแท้ คนที่จะร่ำรวยและรักษาความร่ำรวยของตนเองไว้ได้ตลอดรอดฝั่ง ต้องเป็นอย่างท่านผู้หญิงพันนี้แหละ ทั้งบุตร ทั้งสะใภ้ก็จะได้รับถ่ายทอดความเข้มงวด ประหยัด จากท่านผู้หญิงอย่างจริงจัง ต่างกับท่านผู้หญิงอุ่นแห่งบ้านพลาธร ที่ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจจะสั่งสอนอบรมบุตรหรือสะใภ้ โชคดีที่ได้ลอออรมาเป็นสะใภ้ก็ชื่นชม แต่ไม่ได้สั่งสอนอบรมอะไรให้ดียิ่งๆขึ้นไป ทั้งๆที่น่าจะดูออกว่า ภายภาคหน้ายศจะเป็นอย่างไร หากกำชับกำชาหรือผ่องถ่ายอำนาจในการบริหารจัดการให้ลอออรถือสิทธิขาด ทำให้ยศยอมรับให้ลอออรจัดการดูแลสมบัติทรัพย์สินแทนตั้งแต่แรก ก็คงไม่หมดตัว  แต่เพราะความรักยศจนเกินพอดี จึงปล่อยให้ยศได้ทุกอย่างไว้ในมือ เมื่อสิ้นท่านเจ้าคุณและตนเอง ยศก็รักษาทรัพย์สินนั้นไว้ไม่ได้ ลอออรรักษาได้ก็ไม่มีอำนาจหรือสิทธิที่จะเข้ามาดูแล ในทางตรงกันข้าม ท่านผู้หญิงพันกลับถี่ถ้วน ละเอียดลออ ตรวจตรากับทรัพย์สินของราชศักดิ์ เมื่อสิ้นเจ้าคุณเทพฯ และลอออรแต่งงานใหม่ ลอออรออกปากยกทรัพย์สินของราชศักดิ์คืนให้หนูยิ้มและเดช ท่านผู้หญิงก็พอใจ  แบบนี้แหละ บ้านราชศักดิ์ถึงเจริญรุ่งเรืองสืบต่อมาได้ ในหลายๆสถานการณ์ ถ้าไม่ได้ท่านผู้หญิงพัน ก็ไม่รู้ว่า ลอออรจะประคับประคองชีวิตต่อไปได้อย่างไร นอกจากป้าจรวย แม่ทูนหัวอันดับหนึ่งแล้ว ก็มีแต่ท่านผู้หญิงพันนี่แหละ ที่คอยดูแลช่วยเหลือลอออร แม้ว่าจะมิได้สนิทสนมกลมเกลียวเท่าป้าจรวยก็ตาม ท่านผู้หญิงพัน จึงเป็นบุคคลที่น่ายกย่องและถือเป็นแบบอย่างของการดำรงตนยามที่ต้องเป็นผู้มีอำนาจหรืออาวุโสสูงสุดในบ้าน หากไม่เด็ดขาดก็ไม่สามารถปกครองบ้านให้สงบ ร่มเย็นได้ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 14:18:10 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:04:23

ความคิดเห็นที่ 12 รออ่านนะคะ ตอนที่อ่านนิยายเรื่องนี้ ชอบป้าของลอออรมากเหมือนกันค่ะ แต่ตอนเป็นละคร ไม่ค่อยได้ดูเลยค่ะ จะรออ่านที่ จขกท จะเขียนถึงตัวละครอื่น ๆ ต่อนะคะ จากคุณ : ทะเลสวย น้ำใส เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:07:15

ความคิดเห็นที่ 13 รักพี่เทพ >///< จากคุณ : aomaom_amam เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:10:30

ความคิดเห็นที่ 14 ผมโหวตให้แล้วครับ อยากให้กระทู้นี้เป็นกระทู้แนะนำมากๆ เลย จากคุณ : summer_vacation เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:12:50

ความคิดเห็นที่ 15 6.ทองไพรำ - ทองไพรำเป็นตัวอย่างที่ดีของคนที่ถูกเลี้ยงดูมาในสภาพแวดล้อมชนิดที่เอื้ออำนวยและแทบจะบีบให้ต้องเป็นไปเช่นนั้น แม้ว่าคุณแม่ลิ้มจะให้ความรักและเอ็นดู เลี้ยงดูเหมือนลูกเหมือนหลาน แต่ลองคิดดูว่า คนที่โตมาในสถานที่ที่ไม่ควรให้เด็กเห็นก่อนวัยอันควร เด็กทุกคนย่อมมีความอยากรู้ อยากเห็น อยากลอง  และเขาว่ากันว่า หากเด็กสาวๆได้มีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่ยังไม่เต็มวัยแล้วล่ะก็ มักจะติดในเพศรส คนกลายเป็นคนที่มีความต้องการมากเกินคนอื่น   เช่นเดียวกับยศ หลังจากที่ทองไพรำใจแตก คุณแม่ลิ้มก็ตัดสินใจเอาตัวทองไพรำมาทำงานเป็นนางคณิกา สั่งสอนอบรมแต่เรื่องการเอาอกเอาใจแขก การปรนนิบัติดูแลให้ลูกค้าหลงใหล  ทองไพรำไม่รู้จักคำว่า ผิดชอบชั่วดี ไม่รู้จักคำว่า ศีลธรรม  รู้จักอยู่สองอย่าง คือ การทำให้ผู้ชายพอใจ และการทำให้ตัวเองพอใจ เท่านั้น  ทองไพรำต่างจากยศแค่ว่า ทองไพรำไม่มีต้นทุน จึงต้องใช้เสน่ห์ในร่างกายตัวเองบริหารให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินและอำนาจ  แต่เมื่อทองไพรำมีแล้ว เธอก็ไม่ต่างจากยศ ที่จะชี้นิ้วเอาทุกสิ่งที่ต้องการ หากแลกด้วยทรัพย์สินไม่ได้ ก็ใช้เล่ห์กลแทน แต่ในความเลวร้ายของทองไพรำนั้น มีสิ่งหนึ่งที่ลอออรไม่มี คือ ความเข้าใจในธรรมชาติของชายผู้เป็นสามี  จริงอยู่ว่าทองไพรำชินกับการทำในสิ่งเหล่านี้จนแทบจะเป็นธรรมชาติของเธอแล้ว แต่มิใช่เพราะเสน่ห์อันนี้หรือ ที่ทำให้ยศหลงทองไพรำถึงกับเห็นว่า เป็นคนเพียงคนเดียวที่เข้าอกเข้าใจยศที่สุด  ในมุมของยศ สิ่งที่เขาทำไม่เคยผิด แต่คนอื่นต่างหากที่ไม่เข้าใจเขา มีแต่ทองไพรำคนเดียวที่ยกย่อง บูชา คอยปลอบประโลมในยามทุกข์ คอยอยู่เป็นเพื่อนในยามเหงา  หากลอออรจับจุดนี้ได้สักนิด ยศคงไม่เย็นชากับเธออย่างนี้ หากเราละประเด็นเรื่องกาเมทั้งหลายออก จะเห็นธรรมชาติของความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยา จากความแตกต่างของลอออรกับทองไพรำ  ซึ่งหากมองเห็นแล้ว จะไม่แปลกใจเลยว่า ทำไมยศถึงเลือกทองไพรำมากกว่าลอออร ในหลายๆเหตุการณ์ ลอออรแสดงตนให้ยศรู้สึกว่า ห่วงใย ใส่ใจคนอื่นมากกว่าสามีตนเอง ทั้งเสียงชื่นชมของญาติมิตรรอบข้าง ยิ่งตอกย้ำความดีงามของลอออรให้ยศรู้สึกขวางหูขวางตาหนักขึ้นไปอีก  และเพราะความเพียบพร้อมจนเกินไปของลอออรเองนั่นแหละ ที่เป็นช่องโหว่ทำให้ทองไพรำเข้ามาแทรกจนเบียดลอออรตกไปได้ในที่สุด ตรงนี้ก็ไปตรงกับคำโบราณที่ว่า " สามีภรรยาจะครองคู่กันได้ดี ต้องมีศีลเสมอกัน" จริงๆเลยค่ะ เพราะหากเทียบแล้ว ลอออรดีเกินไปที่จะเป็นภรรยาของยศ ดีจนยศขวางไปหมด แต่พอได้ทองไพรำมา ยศกลับชื่นชม ไม่นึกรังเกียจอดีตของทองไพรำ  และประเด็นสำคัญของเรื่องนี้ก็อยู่ตรงยศกับทองไพรำนี่ล่ะค่ะ สองคนนี้มีชาติกำเนิดต่างกันราวฟ้ากับเหว แต่กลับได้ไม้บรรทัดวัดค่าความดีงามในจิตใจมาคล้ายคลึงกัน  กลายเป็นคนไม่รู้ผิดชอบชั่วดีไปทั้งคู่ เรื่องนี้จึงมุ่งเน้นให้เห็นผลจากการกระทำของตัวบุคคลมากกว่าจะมายึดติดกับความสูงส่งของชาติตระกูล ซึ่งน่าจะเป็นข้อคิดสอนใจได้ดีทีเดียวค่ะ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 08:08:01 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:17:20

ความคิดเห็นที่ 16 ตาม กด F5 ทุก 5 นาที จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:21:27

ความคิดเห็นที่ 17 เข้้ามารออ่านด้วยคน จากคุณ : น้ำซาวข้าว เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:26:09

ความคิดเห็นที่ 18 แฟนคลับตามมาคะคุณกุ๊กกลาง รออ่านนะคะ ขอบคุณมากสำหรับกระทู้ดีๆ จากคุณ : wisunsaya เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:26:40

ความคิดเห็นที่ 19 7.ประยงค์ - ประยงค์เป็นคนที่ดูเหมือนจะฉลาด แต่ไม่เฉลียว และเชื่อมั่นในตัวเองจนเกินไป  หลายๆครั้งในชีวิตของประยงค์ ที่เป็นเพราะความเชื่อมั่นในตนเองแบบผิดๆนั่นแหละ ที่ชักนำให้ประยงค์ต้องมีชีวิตที่โดดเดี่ยว และกลายเป็นผู้ส่งเสริมให้บ้านพลาธรไปสู่ความวิบัติโดยทางอ้อม ตัวละครฝั่งลูกๆพลาธรที่เกิดกับท่านผู้หญิงอุ่นนี้ แสดงออกชัดเจนว่า แม่ไม่ได้สั่งสอนอบรมลูกเท่าที่ควร ยิ่งเมื่อเทียบกับท่านผู้หญิงพันแล้วล่ะก็ ชิดซ้ายไม่เห็นฝุ่นกันเลยทีเดียว  ประยงค์โชคดีกว่าพี่น้องสาวๆที่ได้เข้ามารับใช้เสด็จฯ ได้รับการอบรม ระเบียบแบบแผนอย่างชาววัง แต่ก็เพราะความทะนงตนแบบเดียวกับยศเช่นกัน ที่ทำให้ประยงค์หยิ่งลำพองตนว่า หากไม่ได้แต่งงานกับชายที่ตนเองพอใจก็ขออยู่เป็นโสดต่อไป (เลยได้อยู่สมใจ)  หากประยงค์หัวอ่อนกว่านี้สักนิด  เธอก็คงได้เป็นภรรยาของเจ้าคุณเทพฯไปแล้ว   ที่ยิ่งไปกว่านั้น หลังจากที่สิ้นเสด็จฯ แทนที่ประยงค์จะถือสิทธิความเป็นพลาธรกลับเข้าไปอยู่บ้านพลาธรเพื่อขัดขวางทองไพรำไม่ให้เป็นใหญ่ในบ้าน กลับหยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่ยอมไปดื้อๆ จนป้าจรวยออกปากว่า "ลอออร หลานดูไว้นะ คนฉลาดหรือโง่ก็ดูกันตรงนี้ แทนที่แม่ประยงค์จะย้ายกลับไปอยู่บ้านพลาธร ไปขัดขวางไม่ให้แม่ทองไพรำนั่นมาเสวยสุขในบ้าน กลับไม่ยอมไป เฮ้อ...ลูกๆของพลาธร ไม่ได้สติปัญญาแม้เศษเสี้ยวของท่านเจ้าคุณพลาธรเลย" จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:27:51

ความคิดเห็นที่ 20 เพราะคำว่าทิฐิ ทั้งนั้น จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:30:59

ความคิดเห็นที่ 21 เข้ามารออ่านด้วยคน ตอนนี้กำลังตามโหลดดูของอาทิตย์ที่แล้วทั้ง4วัน เพราะยังไม่ได้ดูเลย -_-" จากคุณ : duskamol เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:38:41

ความคิดเห็นที่ 22 8.พระยานราภิบาล - คนที่มีบุคลิกแบบเจ้าคุณนราฯทุกวันนี้ แทบจะเห็นเกลื่อนเมืองจริงๆ โดยเฉพาะผู้มีอำนาจบาตรใหญ่ มักเป็นแบบเจ้าคุณนราฯ คือ เริ่มจากไม่มีอะไร แต่เพราะความทะเยอทะยาน อยากมีอยากเป็น ไฝ่ฝันว่าต้องเป็นใหญ่ให้ได้ จึงทำทุกวิถีทางไม่ว่าจะถูก จะผิด จะดี จะเลว ทั้งรับสินบน ทั้งคดโกง ขอให้ทำแล้วตัวเองได้ เป็นทำ... แล้วคนแบบนี้ ร้อยทั้งร้อย ก็มักจะเป็นคนมักมากในกาม เจ้าชู้ประตูดิน ยิ่งมีอำนาจ ก็ยิ่งชอบสะสมบ้านเล็ก บ้านน้อย   พระยานราฯมาชมชอบลอออรเพียงเพราะเห็นว่าลอออรเป็นความท้าทายในชีวิตที่จะได้เชยชมหญิงงามเพียบพร้อม โดยผู้ประพันธ์เปรียบเปรยว่าเป็นมะปรางริ้วที่เฉพาะชาววังเท่านั้นถึงจะทำได้ จึงต้องเป็นผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ จึงจะได้รับประทาน  ทั้งๆที่โดยพื้นนิสัยของเจ้าคุณฯ กลับติดใจในรสเสน่หาของผู้หญิงแบบทองไพรำมากกว่า  แล้วสุดท้าย เพราะความโลภโมโทสัน มักมากในกามนี่เอง ที่กลายเป็นหอกย้อนกลับมาทิ่มแทงตัวเจ้าคุณจนต้องจบชีวิตของตนเอง จุดจบของเจ้าคุณนราฯ เป็นสิ่งที่ผู้ประพันธ์ได้ตอกย้ำถึงเรื่อง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่วอย่างชัดเจน เจ้าคุณฯทำลายครอบครัวราชศักดิ์ ด้วยการกลั่นแกล้งยุยงจนเจ้าคุณเทพฯต้องถูกเนรเทศ สุดท้าย ครอบครัวของตนเองก็ถูกทำลายย่อยยับด้วยน้ำมือของเจ้าคุณนราฯนั่นเอง เจ้าคุณนราฯจึงน่าจะเป็นตัวอย่างเตือนใจผู้มีอำนาจทั้งหลาย หรือผู้ที่ยังชอบใช้ตำแหน่งหน้าที่การงาน อำนาจบารมี แสวงหาประโยชน์ใส่ตัวและพวกพ้องได้อย่างดี จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:41:19

ความคิดเห็นที่ 23 อยากให้พี่ติ๊กเจษเล่นเป็นเจ้าคุณเทพ อิอิ จากคุณ : Natcha_ka เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:43:28

ความคิดเห็นที่ 24 9.จำเรียง - มารดาของลอออร มีบทบาทแค่ช่วงต้นเรื่อง แต่แม้ว่าจะมีน้อยนิด แต่กลับเป็นส่วนสำคัญที่ถูกเขียนขึ้นปูทางไปสู่การตัดสินใจของลอออร จากการที่ลอออรได้เห็นตัวอย่างของมารดาตนเองที่ต้องตรอมใจเพราะบิดามีภรรยาใหม่ ทำให้เมื่อถึงคราวของตนเอง ลอออรจึงยืนหยัดที่จะหย่าขาดจากยศ ทั้งที่ในสมัยนั้น ถือเป็นเรื่องผิดประหลาดอย่างยิ่ง จำเรียงจึงเป็นภาพของผู้หญิงอ่อนแอ พ่ายแพ้ต่อชะตากรรม และปล่อยให้ชะตาลิขิตชีวิตตนเอง นำตนเองไปผูกไว้กับคนอื่น เมื่อรู้ว่าเขามิได้มีใจให้ ก็หมดกำลังใจที่จะมีชีวิตต่อไป ทั้งๆที่ยังมีลูกสาวที่รอพึ่งพาอาศัยตนอยู่   อยากให้สาวๆที่อกหัก รักคุด อยากฆ่าตัวตาย มีชีวิตแต่ไร้จิตใจ ดูจำเรียงไว้เป็นตัวอย่างนะคะ เจ้าคุณวรพันธ์นั้น ไม่ได้รู้สึกรู้สมอะไรกับความทุกข์ระทมของจำเรียงเลย ตรงกันข้ามกลับอยู่สุขสบายกับแม่พยอมมีลูกมีเต้ากันไป  การผูกบทสร้างตัวละครอย่างจำเรียงขึ้นมาจึงนับเป็นความหลักแหลมของผู้ประพันธ์อย่างยิ่ง ที่ทำให้คนอ่านเข้าใจเหตุผลการตัดสินใจของลอออรโดยไม่ต้องอธิบายให้มากความ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:49:15

ความคิดเห็นที่ 25 10.พยอม, รุ่งระวี - สองแม่ลูกคู่นี้ เป็นตัวอย่างที่ดีของการเลี้ยงลูกประเภทคุณแม่ที่พยายามผลักดันลูกสุดฤทธิ์  อันนี้ก็เห็นได้มากในสังคมปัจจุบัน  อยากให้ลูกได้ดี เพื่อที่ตัวเองจะได้สบายไปด้วย คำว่าได้ดีในความคิดของคุณแม่ประเภทนี้ ก็ไม่พ้น ทำให้ลูกมีชื่อเสียง  เป็นที่สนใจ  โดดเด่น และสุดท้ายก็คือ หาลูกเขยร่ำรวย ใหญ่โต คุณแม่แบบพยอม นอกจากไม่รู้จักสอนลูกแล้ว ตัวเองก็ไม่รู้เช่นกัน รู้แต่เพียงว่า จะทำอย่างไรจึงจะไปถึงเป้าหมายที่ต้องการ คุณแม่แบบนี้ จะรู้สึกเหมือนกำลังพาลูกลงวิ่งแข่งในสนาม  ต้องทำทุกอย่างที่จะทำให้ลูกชนะ เข้าเส้นชัยให้ได้ ไม่สนใจว่าจะไปเหยียบเท้าใคร จะผลักใครล้ม จะแอบแทงใครข้างหลัง   รุ้งระวีนั้น จึงเติบโตมาโดยได้รับการปลูกฝังอย่างผิดๆ คำว่า คุณค่า ในความคิดของรุ้งระวี จึงมีแต่ ความสวย ความโดดเด่น และความร่ำรวย นอกจากนี้ รุ้งระวีไม่รู้จัก รุ้งระวีจึงเป็นคนที่สวยแต่รูป จูบไม่หอม คือ แม้นหน้าตาจะสะสวยไม่แพ้ลอออร แต่อุปนิสัยใจคอกลับเป็นตรงกันข้าม ขี้อิจฉา เอาแต่ใจ ไม่รู้จักกาลเทศะ ซึ่งดูเหมือนผู้ประพันธ์จะวางรุ้งระวีเอาไว้เป็นตัวเปรียบเทียบกับลอออร เพื่อขับเน้นให้คนอ่าน/คนดูเห็นว่า ลอออรไม่ได้งามแต่รูปกายเท่านั้น แต่ภายในจิตใจก็ยังงดงามควรแก่การยกย่องชื่นชม และการแต่งงาน 3 ครั้งของลอออรก็มิได้เป็นจุดด่างพร้อยที่ทำให้น่ารังเกียจแต่อย่างใด หากให้เดาตอนจบของรุ้งระวี ก็ไม่พ้นต้องแต่งงานใหม่กับเศรษฐีแก่ๆสักคน เพื่อจะได้รวยสมใจเท่านั้น... แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 07:25:28 แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 14:57:59 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:57:07

ความคิดเห็นที่ 27 โหวต และถูกใจให้กิฟ นอกระบบ ค่ะ คุณกุ๊กกลาง เป็นแฟนพันธ์แท้ ของละครมาลัยสามชาย จริง ๆเลยนะค่ะ ขอมาเป็นแฟนคลับของละครเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน จากคุณ : beautybabygirl เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:58:34

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นแฟนรุ่นพลอยแกมเพชรเหมือนคุณกุ๊กกลางค่ะ  แต่ไม่พันธ์แท้เพราะอ่านเอาสนุก  ไม่ลึกซึ้ง  อ่านของคุณแล้วต้องกลับไปอ่านของจริงใหม่  ซื้อมาแล้วแต่ให้เพื่อนไปอ่านก่อน  เป็นนิยายในดวงใจค่ะ  คุณหญิงเก่งจริงๆ ผูกเรื่องได้บรรเจิดมาก จากคุณ : granny เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 14:59:53

ความคิดเห็นที่ 29 ตอนนี้ติดเรื่องนี้มากๆ ค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : ต้นไม้ในบ้านหลังเก่า เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:02:15

ความคิดเห็นที่ 30 ลงชื่ออ่านครับ... จากคุณ : Power Tough Guy เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:03:32

ความคิดเห็นที่ 31 โหวตให้นะคะ  กระทู้สร้างสรรค์ เพิ่มรอยหยักสมอง จากคุณ : j-said เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:04:28

ความคิดเห็นที่ 32 มาขำ คห 26 เดี๋ยวคุณก็ทำกระทู้ดีดี เค๊าโดนอุ้มหรอก ! จากคุณ : แมวเหมียวเขี้ยวทอง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:05:08

ความคิดเห็นที่ 33 มาลัยสามชาย กระทู้ น้อย แต่ เนื้อ เน้นๆ จากคุณ : j-said เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:08:10

ความคิดเห็นที่ 34 11. เจ้าดิเรกรุจ - ตัวละครนี้ ดูเหมือนจะเป็น Prince Charming มากกว่าจะมีตัวตนจริงๆ คือ ค่อนไปทางอุดมคติ รูปหล่อ ผิวพรรณดี ชาติตระกูลดี มีฐานะพอควร เป็นชายในฝันของสาวๆ แต่จุดเด่นอันหนึ่ง ที่เจ้าดิเรกรุจมี และทำให้แตกต่างจากเจ้าชายในเทพนิยายก็คือ เจ้าดิเรกรุจรักคนที่เนื้อใน ไม่ได้รักที่เปลือกนอก  เจ้าดิเรกรุจรักและชื่นชมลอออรทั้งๆที่น่าจะนับถือเธอในฐานะผู้อาวุโสมากกว่า ประมาณพี่สาวนั่นแหละ  แต่เมื่อเจ้าฯถูกใจนิสัยใจคอ อัธยาศัยของลอออรแล้ว เจ้าฯก็เด็ดเดี่ยว มั่นคง จริงใจต่อความรู้สึกของตัวเอง ไม่ยึดติดว่าลอออรเป็นหญิงม่ายที่มีสามีมาแล้วถึงสองคน กลับกลายเป็นลอออรเองต่างหากที่ยึดติดอยู่ในตอนแรก   ฉะนั้น หากจะชื่นชมยกย่องเจ้าดิเรกรุจ ก็น่าจะชื่นชมในประเด็นนี้ล่ะค่ะ  หายากมากที่จะมีผู้ชายซึ่งสามารถเลือกคู่ครองได้อย่างสบายๆกลับมาต้องตา ตรึงใจ ปักแน่นอยู่กับหญิงม่ายที่มีอายุมากกว่า บางคนอาจนึกเถียงว่า ก็แน่ล่ะซิ ลอออรออกจะสวยปานนั้น เจ้าดิเรกรุจย่อมต้องหลงรัก ผู้ประพันธ์จึงส่งแม่รุ้งระวีให้มาเป็นบททดสอบเจ้าดิเรกรุจว่า จะรักคนที่ความสวยงามภายนอก หรืออุปนิสัยภายใน และเจ้าดิเรกรุจก็สอบผ่านค่ะ ถ้าเจ้าฯจะรักที่ความสวยงาม ตามบทประพันธ์นั้น รุ่งระวีหน้าตาคล้ายลอออรแต่สาวกว่าด้วยซ้ำ และเพราะจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ของทั้งคู่ เกิดจากภายในจิตใจ จึงทำให้ความสัมพันธ์ยืนยาวตราบชั่วตายจากกัน หญิงชายทุกวันนี้ บางคนคบกัน รักกัน แต่งงานกัน โดยยังไม่ได้รู้จักตัวตนข้างในของกันและกันให้ถ่องแท้ อาจยึดติดกับเปลือกนอกบางอย่าง เช่น รูปลักษณ์ภายนอก ฐานะ หน้าตา เมื่อแต่งงานไป เกิดความขัดแย้ง ไม่ลงรอยกัน ก็มักต้องจบลงด้วยการหย่าร้าง หากต่างคนต่างไปก็แล้วไป แต่หากมีลูก ปัญหาก็กลับกลายมาตกกับเด็ก ไม่มีเด็กคนไหนอยากให้พ่อแม่แยกกันอยู่หรืออยู่ด้วยกันแต่ทะเลาะเบาะแว้งกันหรอกค่ะ  ฉะนั้น หากจะตกลงปลงใจใช้ชีวิตร่วมกับใคร ขอให้คิดให้ดีๆ อย่าเอาอารมณ์ ความรู้สึกหลงใหล หรือเงื่อนไขทางสังคมมาตัดสิน แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 08:32:55 แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 22:52:56 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:09:33

ความคิดเห็นที่ 35 เพิ่งอ่านจบ ทุก คห เลย คุณกุ๊กกลาง อธิบาย แง่คิดของตัวละครแต่ละตัว ได้ดีมาก ๆ เลยค่ะ ได้ข้อคิด จากการเลี้ยงดูอบรมสั่งสอน ลูก จากตัวละคร ยศ และการเป็นวางตัวเป็นภรรยาและอยู่ร่วมกับสามี กับตัวละคร ลอออรมาก ๆ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : beautybabygirl เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:11:03

ความคิดเห็นที่ 36 ชอบละครเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ขอบคุณ จขกท ด้วยคะ น่ารักจริงๆๆ จากคุณ : แอนฟิลด์/ฟีฟ่า เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:13:18

ความคิดเห็นที่ 37 12.นรินทร์ - นรินทร์ เป็นตัวอย่างของการเลี้ยงลูกชายที่ดีอีกตัวอย่างหนึ่ง นรินทร์มีพ่อที่เข้มงวดจนถึงขั้นดุ แต่ไม่ได้พยายามเข้าอกเข้าใจลูก ส่วนแม่แม้จะเข้าใจก็กลัวเกรงพ่อจนไม่กล้าทำอะไร ถึงแม้เป็นลูกชาย แต่นรินทร์ก็กลายเป็นผู้ชายที่ขาดความเป็นผู้นำ ไม่กล้าตัดสินใจ ไม่เด็ดขาด นรินทร์ไปมาหาสู่กับสมิตาอยู่เป็นนานสองนาน แต่ก็ไม่กล้าทำอะไร เมื่อพ่อบังคับให้แต่งงานกับคนอื่น ก็ยอมแต่ง  แต่สุดท้าย ความกดดันทั้งหลายทำให้นรินทร์ออกข้าง คือ ไปมั่วกับแม่ทองไพรำ  นัยหนึ่งก็ประชดพ่อตัวเอง ได้ความสะใจไปด้วย  และเมื่อพ่อจับได้ แทนที่จะสำนึก แรงกดดันทั้งหลายทั้งปวงก็ประดังประเดออกมากลายเป็นนรินทร์คนละคนจนแม้แต่พ่อยังตกใจ บรรดาคุณพ่อคุณแม่ทั้งหลายที่มีลูกชาย น่าจะดูนรินทร์ไว้นะคะ บางทีเรานึกว่าเราดูแล เข้มงวด กวดขันจนได้ลูกชายที่เป็นคนดีอยู่ในโอวาท เชื่อฟัง แต่ตัดสินใจไม่เป็น พอมีปัญหาก็วิ่งหนีแบบนี้ ต่อไปมีครอบครัว คงไม่สามารถปกครองดูแลครอบครัวได้ ไม่แคล้วต้องวิ่งแจ้นกลับมาให้พ่อแม่ช่วยอยู่ร่ำไป หรือมิฉะนั้น ถึงวันที่เขาระเบิด เขาอาจจะกลายเป็นใครก็ไม่รู้ ที่ไปไกลสุดกู่เกินกว่าจะดึงกลับมาก็เป็นได้ จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:23:01

ความคิดเห็นที่ 38 โหวตค่ะ! อ่านแล้วได้ข้อคิดดีมากๆเลย ขอบคุณคุณกุ๊กกลางมากๆนะคะ :) วิเคราะห์ได้ละอียดลึกซึ้งมากค่ะ จากคุณ : purple turtle เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:23:02

ความคิดเห็นที่ 39 13.สมิตา - สมิตาเป็นตัวละครที่ทั้งโชคดีและโชคร้าย โชคร้ายที่ต้องเสียแม่ตั้งแต่ยังเด็ก แต่ที่โชคดีคือ เกิดในตระกูลราชศักดิ์ และได้แม่เลี้ยงอย่างลอออร  (ลอออรยังได้แม่เลี้ยงไม่ดีเท่าสมิตาเลย จริงไหม..) เพราะบังเอิญที่ลอออรเคยมีชะตากรรม ตกที่นั่งเดียวกับสมิตามาก่อน ลอออรจึงสัญญากับตนเองว่า จะดูแลสมิตาให้ดีที่สุด  และเพื่อทดแทนบุญคุณที่สราญได้ให้โอกาสลอออรได้มีชีวิตใหม่ที่ดีกว่าเดิมอีกทางหนึ่งด้วย สมิตาจึงได้รับความรัก การดูแลอย่างเต็มที่จากลอออร ลอออรทั้งรักและค่อนข้างจะเกรงใจสมิตามากว่าลูกตัวเองด้วยซ้ำ   อุปนิสัยของสมิตาที่น่ายกย่องและถือเป็นตัวอย่างของสาวๆ คือ เมื่อผิดหวังในความรัก สมิตาใช้เวลาทำใจอยู่ไม่นาน แล้วก็กลับยืนหยัด มีชีวิตของตนเองได้ใหม่ แล้วโชคชะตาก็ดลบันดาลให้เธอสมหวังในความรัก เป็นคนที่มีชีวิตหลังแต่งงานสมบูรณ์เพียบพร้อมที่สุดในเรื่องนี้ด้วยซ้ำ  ตรงนี้ก็สอนอีกว่า อย่าไปยึดติดกับอดีต เมื่อมันผิดพลาดหรือไม่สมหวังไปแล้ว ก็ให้มันผ่านไป ใครจะรู้ว่า วันข้างหน้า เราอาจจะรู้สึกว่าโชคดีแล้วที่วันนั้นไม่สมหวังแบบสมิตา และเพราะความที่เธอเป็นราชศักดิ์นี่แหละ ที่ทำให้เธอเข้มแข็ง เมื่อเจอเรื่องเลวร้ายในชีวิตก็สามารถยืนหยัดต้านทานได้ ไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ หรือปล่อยให้คนอื่นมาลิขิตชีวิตตนเอง แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 22:03:26 แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 22:02:40 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:29:44

ความคิดเห็นที่ 40 กระทู้อ่านเพลินด้วยเนื้อหา ดีมากๆเลยค่ะ จากคุณ : รุ่งแจ้ง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:36:08

ความคิดเห็นที่ 41 14.ศักดิ์ - ศักดิ์เป็นตัวละครที่ถูกวางให้ตรงกันข้ามกับยศราวกับสีขาวและสีดำ แม้ว่าชาติกำเนิดศักดิ์จะสู้ยศไม่ได้ตรงที่มารดาของศักดิ์มิได้เป็นภรรยาเอก แต่ด้วยอุปนิสัย ความขยันขันแข็ง เอาจริงเอาจังในหน้าที่การงาน ทำให้ศักดิ์เป็นหนึ่งในพลาธรที่น่าภาคภูมิใจ ตัวละครตัวนี้ จึงน่าจะเป็นตัวเปรียบเทียบให้เห็นว่า หากยศได้รับการเลี้ยงดูที่ถูกต้อง แม้สักครึ่งหนึ่งของศักดิ์ คงเจริญก้าวหน้า นำพาให้บ้านพลาธรรุ่งเรืองสืบต่อไปได้ ทั้งๆที่ยศได้รับทุกสิ่งทุกอย่างเหนือกว่าศักดิ์มากมาย แต่กลับรักษาไว้ไม่ได้ คนที่เริ่มต้นมิได้มีอะไรอย่างศักดิ์กลับเจริญก้าวหน้าเป็นอย่างดี จึงน่าจะให้ข้อคิดว่า ชาติกำเนิดไม่สำคัญเท่าการกระทำ บางคนอาจน้อยใจในโชควาสนาว่าตนเองเกิดมาต้อยต่ำ จึงคอยแต่จะเสียดสีคนอื่นที่เหนือกว่า โทษฟ้าโทษดิน แต่ลืมมองว่า ตนเองทำอย่างไรไว้ และควรทำอย่างไรต่อไป เช่นเดียวกัน  เชื่อได้เลยว่า จวบจนถึงวันก่อนที่ยศจะสิ้นลมนั้น ยศก็ไม่รู้หรอกว่าตนเองได้ทำอะไรผิดพลาด รู้แต่ว่าถูกหลอกลวง กลั่นแกล้งจากคนรอบข้าง หรือพูดง่ายๆว่า คนอื่นผิดหมด ตนเองถูกต้องอยู่คนเดียว แต่กลับไม่ได้รับความยุติธรรม จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:38:27

ความคิดเห็นที่ 42 15.คะนอง - คะนองเป็นตัวแทนของคำสุภาษิตที่ว่า คบคนพาล พาลพาไปหาผิด จริงๆ แต่จะโทษคะนองก็ไม่ถูก ในความคิดเห็นเรา เราโทษพ่อแม่ที่ไม่รู้จักเลี้ยงดู สอดส่องลูก ปล่อยให้ลูกไปเกลือกกลั้วกับคนอย่างคะนอง เพราะคะนองเองก็มีฐานะแค่ลูกแม่นมของยศ และเป็นลูกไล่ให้ยศ จะไปหวังให้คะนองเป็นพระมาสอนศีลธรรมให้ยศก็คงไม่ได้  และเพื่อนผู้ชายเวลาชวนกันไปเที่ยว จะมีที่ไหนนอกจาก สุรา นารี พาชี กีฬาบัตร  นี่ก็เพราะประมุขในบ้านพลาธรเลี้ยงลูกด้วยเงินอย่างเดียวแท้ๆ จึงปล่อยให้เลยเถิดจนถึงขนาดนี้  หากรู้จักวางระบบระเบียบในบ้าน รู้จักสอนให้ยศปกครองบ้าน ถืออำนาจในบ้าน ยศก็จะรู้ว่า ไม่สามารถไว้ใจใครให้มีอำนาจในบ้านได้ แต่ก็เปล่า ยศจึงกลายเป็นคนอ่อนต่อโลก ไม่รู้เท่าทันเล่ห์เหลี่ยมของคะนอง ทองไพรำ และนายใบ มาช่วยยักย้าย ถ่ายเททรัพย์สิน  ซ้ำร้าย คะนองยังชักนำยศไปเกลือกกลั้ว ติดพันการพนันจนหมดตัวในที่สุด   (ขอเข้ามาเพิ่มเติมในส่วนของคะนองนะคะ เราลืมจุดที่น่าสนใจไปอีกจุดหนึ่ง) คะนอง เป็นตัวละครอีกตัวหนึ่งที่ดูสมจริง คือ เป็นคนที่ตอนแรกดูเหมือนร้าย เพราะความคึกคะนองสมชื่อ และเมื่อร้ายแล้วตัวเองได้ประโยชน์ก็ทำต่อไป แต่คะนองก็ยังรู้จักพอ รู้จักประมาณว่าควรเอาแค่ไหน  ซึ่งต่างจากนายใบ นายใบเป็นคนที่น่าจะเติบโตมาในวงการม้าแข่ง วงการพนัน จึงร้ายและมีเล่ห์เหลี่ยมซับซ้อนกว่าคะนองมาก  เมื่อคะนองพ่ายแพ้นายใบก็สำนึกตัวได้ จึงพยายามเข้ามาแก้ไข แต่โชคไม่เข้าข้าง และสุดท้าย แม้คะนองรู้ว่าตัวกำลังจะต้องตาย แต่ก็ขอทำความดีเป็นครั้งสุดท้ายด้วยการเตือนสติให้ยศได้รู้ความจริง   คะนองจึงเป็นตัวละครที่ดูเหมือนมีตัวตนจริงๆ ไม่ร้ายสุดขั้ว แต่มีโลภหลงและรู้จักสำนึกผิดได้แม้ว่าจะสายเกินไป แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 15:56:06 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:45:48

ความคิดเห็นที่ 43 คุณกุ๊กกลางสุดยอดมากๆค่ะ จากคุณ : abstract เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:47:11

ความคิดเห็นที่ 44 ไม่ค่อยได้ดูเท่าไร เพราะมัวดูแต่ซีรีย์เกาหลี พอได้อ่านของคุณกุ๊กกลางแล้ววันนี้จะดูแน่ ๆ  บรรยายตัวละครได้ดีมากทำให้ดูต่อได้ แม้จะไม่ค่อยพอใจบทบาทการแสดงของทองไพรำ (แป้ง อรจิรา) เพราะชอบทำหน้าตาแปลก ๆ ยั่วยวนสุดฤทธิ์แต่ก็ไม่ค่อย in เท่าไหร่ แต่ชอบอ้อม กัปตัน เลยต้องดูต่อ ขอบคุณที่ให้คำจำกัดความของตัวละคร ค่ะ จากคุณ : bichapoo (bichapoo) เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:51:27

ความคิดเห็นที่ 45 สุดท้ายแล้วค่ะ รบกวนเก็บเข้าคลังกระทู้ให้ด้วยค่ะ เผื่อวันหน้าจะได้กลับมาอ่าน ขอบคุณค่ะ... 16.คุณแม่ลิ้ม - (ขอเขียนจากคุณแม่ลิ้มในนิยายนะคะ ซึ่งดีกว่าคุณแม่ลิ้มในละครเยอะ) คุณแม่ลิ้มเป็นตัวละครที่ดีคนหนึ่งทีเดียว ทั้งๆที่อาชีพของคุณแม่ลิ้มอาจไม่ดีเท่าไรนัก แต่คุณแม่ลิ้มเป็นภาพของเจ้าของสำนักนางโลมในสมัยก่อนที่ใจบุญสุนทาน (อาจเพราะรู้ตัวว่า อาชีพของตนไม่ค่อยบริสุทธิ์เท่าไร) คุณแม่ลิ้มในนิยาย ไม่ได้เสี้ยมสอนให้ทองไพรำเลวร้ายเท่าในละคร เพียงแต่สอนให้ทองไพรำปรนนิบัติ เอาใจผู้ชาย แต่ทองไพรำนำไปใช้ในทางที่ผิดเองมากกว่า   สุดท้าย คุณแม่ลิ้ม เป็นคนเตือนสติยศให้ตระหนักอย่างจริงๆจังๆและเลิกหลอกตัวเองเสียทีว่า ทองไพรำเป็นคนไว้ใจไม่ได้ ใครให้ได้มันก็อยู่ ให้ไม่ได้ มันก็ไป  ทั้งๆที่มีคนพยายามเตือนยศเป็นร้อยเป็นพัน แต่ยศก็รั้นเกินกว่าจะยอมรับ ตรงนี้ทำให้คนอ่านได้เห็นอย่างชัดเจนว่า การจะตักเตือนคนที่มีทิฐิ มีอัตตาสูงๆนั้น บางที คำพูดสวยหรู หรือการชักแม่น้ำทั้งห้า อาจไม่ได้ผลเท่าคำพูดเรียบๆง่ายๆ แฝงความจริงใจ ไม่มุ่งหมายเอาชนะด้วยคำพูด ไม่ทำให้คนฟังรู้สึกต่ำต้อยกว่า อย่างที่คุณแม่ลิ้มพูดกับยศ และก็เพราะคุณแม่ลิ้มนี่แหละ ที่ทำให้เจ้าดิเรกรุจรอดกรงเล็บทองไพรำไปได้อย่างเฉียดฉิว เฮ้อ..ลุ้นแทบแย่   ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านมากๆค่ะ ไม่คิดว่าจะมีคนชอบ อยากให้เข้ามาแสดงความคิดเห็นกันมากๆด้วยค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 22:06:09 แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 15:53:36 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:53:00

ความคิดเห็นที่ 46 อยากให้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำจังค่ะ จากคุณ : หนอนใบไม้ร่ายเวทมนต์ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:57:21

ความคิดเห็นที่ 47 เยี่ยมมากเลยคะ Vote ให้เลยอะ จากคุณ : bubujung เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 15:59:32

ความคิดเห็นที่ 48 แต่ที่แน่ ๆ ดูตั้งแต่ต้นเรื่องมา ไม่เคยมีสักครั้งที่ คุณ(ไอ้) ยศ จะโทษตัวเอง มีแต่โทษคนรอบข้าง จากคุณ : เด็กน้อยตัวแสบ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:04:22

ความคิดเห็นที่ 49 ขอถามคุณกุ๊กกลางเรื่องคุณยศ หน่อยค่ะ ความเห็นส่วนตัว คือ ยศเกิดในตระกูลดี ได้รับการศึกษาดี ถึงจะตามใจตัวเองไปหน่อย แต่น่าจะุคุ้นเคยกับสิ่งประณีตในชีวิต ถ้าจะไปหลงทองไพรำ ซึ่งเป็นของหยาบ เร้าใจ ก็ควรจะเพียงแค่ชั่วครู่ นานเข้าก็น่าจะระคายกับความหยาบ เช่นคำพูดต่ำ ๆ แต่งกายฉูดฉาด ตรงนี้เราว่า ผู้เขียนให้ภาพยศสุดโต่งมากไปหน่อย จะลงต่ำได้แค่ไหน ก็ไม่น่าจะต่ำไปขนาดสุดท้าย ต้องขอเงินลูกหลาน หรือขนาดตายอยู่คนเดียวแบบนั้น จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:05:18

ความคิดเห็นที่ 50 ตอนที่อ่าน เราก็ถามตัวเองตลอดว่า ถ้าเราเป็นยศนี่เราทำยังไงกับชีวิตหลังจากล้มละลายดี ก็มานั่งคิด จริงๆ ยศมีความรู้นะ ถ้าเทียบกับคนสมัยนั้น ยศเรียกว่าเรียนสูง รู้ภาษาอังกฤษ ถ้ายอมกลับตัว กล้าสู้งานหนัก ยอมทำงาน คิดว่าน่าจะสามารถสร้างเนื้อสร้างตัวได้ บ้านก็มีอยู่ จริงๆ พี่น้องก็คงพร้อมจะช่วยเหลือ แต่ยศกลับยังไม่สำนึก ยังรักสบาย ยอมเสียศักดิ์ศรีแทนที่จะยอมเหนื่อยกาย เลยทำให้ชีวิตตกต่ำอย่างที่สุด จากคุณ : JNOY เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:11:02

ความคิดเห็นที่ 51 ตอบคุณแม่น้องหยงนะคะ... ตอนอ่านก็คิดเหมือนคุณแม่น้องหยงเลยค่ะ แต่ขอเม้าท์ว่า ชีวิตจริง มีคนที่เป็นแบบยศค่ะ ได้ยินผู้ใหญ่เขาเล่าให้ฟังมา คือ เป็นคนที่เกิดมาเพียบพร้อมทุกอย่างทั้งฐานะ ชาติตระกูล จบการศึกษาก็สูงจากเมืองนอกเมืองนา แต่งงานมีครอบครัวสมบูรณ์แบบ แต่พอมาทำงาน เจอลูกน้องลากไปเที่ยว พาไปหาสุรา นารี เท่านั้นเอง ถึงกับเตลิด กู่ไม่กลับ ครอบครัวแทบแตกร้าวไปเลย เพียงแต่ไม่จบแบบสุดขั้วเหมือนยศเท่านั้นเอง ยังประคับประคองกลับมาได้บ้าง แต่ก็ลุ่มๆดอนๆ เรื่องแบบนี้ เหมือนจะไม่น่าเป็นไปได้ แต่ก็มีจริงๆค่ะ และท่านผู้ประพันธ์คือ คุณหญิงวินิตาเอง ก็ให้สัมภาษณ์ไว้ในพลอยแกมเพชรว่า คนแบบยศ ในสมัยก่อนมีแทบจะทุกตระกูลใหญ่  คือ ในแต่ละตระกูล ต้องมีสักคนที่แหวกคอก นอกลู่นอกทางแบบนี้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 16:15:48 จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:14:37

ความคิดเห็นที่ 52 วิเคราะห์ได้เยี่ยมยอดมาก จากคุณ : Blue Sky in My Heart เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:16:23

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณคุณกุ๊กกลางมากค่ะ ทำให้เราได้ย้อนกลับมาคิดในสิ่งที่เราอาจมองข้ามไป เรื่องการปกครองดูแลบริวารบ่าวไพร่ ของท่านผู้หญิงพันน่ะค่ะ ว่าต้องเด็ดขาด มีทั้งพระเดชพระคุณ และต้องละเอียดรอบคอบ เก็บงำใส่ใจทุกเม็ด คอยเฝ้าอบรมสั่งสอนบุตรและสะใภ้ ถึงจะนำพาครอบครัวและบริวารให้อยู่เย็นเป็นสุขได้โดยตลอดรอดฝั่ง ต่างกับท่านผู้หญิงอุ่น จริงๆด้วยแหละ ท่านผู้หญิงอุ่นน่ะ ผู้เขียนบรรยายเน้นอยู่บ่อยๆว่าเป็นคนเฉยๆ เฉยแล้วก็เฉยอีก มีลักษณะเป็นคนไม่ยินดียินร้ายอะไรนัก (จริงๆคือขี้เกียจใช่มะ) ซึ่งตอนที่เราอ่านก็ไม่ได้รู้สึกว่าสองท่านผู้หญิงนี้มีลักษณะต่างกัน จนได้มาอ่านที่คุณกุ๊กกลางเขียนนี่ล่ะค่ะจึงได้คิดว่า อ้อจริงๆด้วย ซึ่งความต่างกันนี่เองมีผลให้ตระกูลทั้งสองนี้มีบั้นปลายที่ต่างกันสุดกู่ด้วย อาจารย์ ว.สุดยอดจริงๆค่ะ สิ่งที่จำได้ในตัวท่านผู้หญิงอุ่นก็คือ รักยศมาก รักแบบทูนหัวทูนเกล้า  กับพี่ๆทั้งสี่ท่านผู้หญิงดูออกจะเฉยเมย ไม่ค่อยแสดงออกว่ารัก แต่กับยศแสดงออกแบบว่า... เรียกมากอดมาหอม ถามไถ่นู่นนี่ เป็นห่วงเรื่องต่างๆนานา ไม่อยากให้ไปอยู่ไกลตัว น่ะค่ะ และลำเอียงแบบแอบๆ ทั้งกับลูกตัวที่เป็นหญิงและชายก็ให้ความรักไม่เท่ากันแล้ว และกับลูกเมียน้อย คือแอบๆลำเอียงน่ะค่ะ ดูเหมือนจะยุติธรรมแต่จริงๆแล้วไม่ ฉะนั้นแล้วโดยลึกๆในใจลูกเมียน้อยทุกคนจะตระหนักดีว่าไม่ว่าอะไรก็ตามก็จะได้ไม่เท่าเทียมกับลูกท่านผู้หญิงอุ่นน่ะค่ะ จากคุณ : บัวลอยงาดำน้ำขิง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:24:34

ความคิดเห็นที่ 54 โหวตให้กระทู้ดีๆครับ จำได้ว่าอ่าน/ติดตามมาลัยสามชายครั้งเรียนมหาวิทยาลัย โดยตามจากนิยายพลอยแกมเพชรในห้องสมุดมหาวิทยาลัยทุกๆรายปักษ์ ปกติหนังสือพลอยแกมเพชรไม่ค่อยมีนักศึกษาสนใจหยิบมาอ่านนัก ค่าที่หนังสือออกจะแนวผู้ดีๆ ^^ นึกอย่างไรไม่รู้ ลองหยิบอ่านเปิดเจอนิยายเรื่องนี้ สุดท้ายคือติดนิยายงอมแงม พลาดไม่ได้สักตอน คาดไว้แล้วว่าสักวันหนึ่งต้องถูกทำเป็นละคร ตัวละครแม่ลิ้มเป็นตัวละครที่แปลกในความคิดของผม แม่ลิ้มไม่ได้ปรากฏตัวบ่อย แต่กลับมีอำนาจ อิทธิพลอย่างมากในแต่ละการกระทำ ...เหมือนจขกท.ครับ ลุ้นมากๆบทที่ทองไพรำอยู่ในโรงพยาบาล เจาดิเรกรุจคงไม่อาจสลัดทองไพรำหลุดแน่ๆ ถ้าไม่มีอุ้งมืออิทธิพลของแม่ลิ้มเข้ามาดึงตัวทองไพรำกลับ จากคุณ : Cryptomnesia เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:29:06

ความคิดเห็นที่ 55 มาลงชื่อคนชอบเรื่องนี้ด้วยค่ะ +++ จะดีชั่วอยู่ตัวทำ จะสูงต่ำอยู่ที่ทำตัว++++ การที่ยศพลาธรมีจุดจบอันน่าสมเพศนั้น จะว่าโทษทองรำไพรำอย่างเดียวคงไม่ได้ เพราะแม้เขาเกิดในชาติตระกูลที่มั่งคั่ง แต่กลับไม่เอางานเอาการแถมเมื่อถูกคำยกยอปอปั้นก็ไปตามความคิด หลงในอบายมุขเมื่อเมียที่คิดว่าดีเป็นคนบอกว่าพี่เก่ง แถมยังไม่มีสติในการคิด มองแค่ว่าคนอื่นไม่ดีแต่กลับไม่หันมองตัวเองว่าทำไมเขาจึงไม่มีใครสนใจหรือรักใคร่ อยากฝากให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจชายเหมือนกัน อย่าคิดว่าสาวงามที่เอาอกเอาใจจนคุณลืมครอบครัวที่คิดว่าน่าเบื่อ เมื่อวันที่คุณไม่มีเงินสักบาท น่าตาน่าเกลียด ใครกันที่อยู่ข้างคุณ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 16:37:50 จากคุณ : isobuty เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:31:47

ความคิดเห็นที่ 56 โหวต ไว้ส่งลิ้งนี้ไปให้เพื่อนสนิทอ่าน ได้ข่าวว่าติดละครเรื่องนี้ บวกกับชอบเพลงที่แก้มร้องตอนจบมากๆเลยด้วย จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:34:02

ความคิดเห็นที่ 57 ไล่ดูเรื่องนี้จากyoutube จนถึงตอนปัจุบัน สนุกม๊าาาาาาากกกกค่ะ จากคุณ : KaPid เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:38:43

ความคิดเห็นที่ 58 โหวตให้ค่ะ ^^ จากคุณ : เรื่อยๆ-เหนื่อยก็พัก เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:40:46

ความคิดเห็นที่ 59 ชอบการวิเคราะห์ของคุณมากค่ะ และก็ชอบนิยายเรื่องนี้ด้วย ไม่ได้ตามดูละครหรอกค่ะ เพราะส่วนตัวชอบอ่านนิยายมากกว่า เสียดายกิฟหมดแล้ว แต่ก็กดโหวตให้ค่ะ จากคุณ : Apatite เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:41:58

ความคิดเห็นที่ 60 ขอบคุณมากๆค่ะ เขียนดีจัง สอนการใช้ชีวิตได้ดีมากๆเลย สมิตา กับ นรินทร์ ใช่วิว กับ บอล season change หรือเปล่าคะ เดาเอา (นิยายก็ไม่เคยอ่าน ละครก็ยังฉายไม่ถึงรุ่นลูก แต่ถามไว้ก่อน เผื่อมีคนรู้ 555) --- รู้แล้ว ไปสืบมา 555 สมิตา คือ วิว นรินทร์ คือ บอล เมย์ เดอะ สตาร์ คือ เจิดจันทร์ (เป็นพี่น้องกับนรินทร์) ศักดิ์ คือ ปูไข่ แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 53 10:01:46 จากคุณ : ส้มชมพู เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:49:33

ความคิดเห็นที่ 61 รีบเข้ามาอ่าน เพราะ ชื่อ คุณกุ๊กกลาง  โหวตให้ด้วย เขียนได้ดี อ่านแล้ว คิดตาม ช่างเป็นประโยชน์ ในการครองเรือน จริง ๆ  ค่ะ จากคุณ : tawkanchana เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:51:57

ความคิดเห็นที่ 62 ขออนุญาต วิพากษ์สัก 1 ตัวละคร คือคุณประยงค์ เราเอาตัวเราไปแทนที่คุณประยงค์ ถ้าจะต้องกลับไปอยู่บ้าน ที่พ่อแม่ยกให้น้องแล้ว ซึ่งไม่ใช่สมบัติของเราเลย และสมบัติ ก็ได้แบ่งแยกกันไปหมดแล้ว แล้วถ้ากลับเข้าไปอยู่ คนเดียว เพื่อไปคอยมีปัญหา คานกับ ทองไพรำนี่ ยังไง ทองไพรำ ก็ต้องชนะอยู่แล้ว  เธอคงไม่คิดจะกลับเพราะไม่อยากเอา ทองไปลู่กระเบื้องมังคะ   หลังจากที่ ลอออร มาบอกว่าจะแต่งงานกับพี่เทพนั้น คุณประยงค์เธอควบคุมสติได้ดีมาก แต่ฉากต่อจากนั้น ที่เธอไปร้องไห้คนเดียว ดิฉันน้ำตาคลอเลย สงสารมากๆ จริงอยู่พลาดไปทีแรก พอหนสอง แม่พี่เทพก็ส่งเสริม แต่อย่างไรก็ดี พี่เทพ ไม่รักนี่ ก็หมดสิ้นวาสนาต่อกัน อันนี้โทษใครไม่ได้จริงๆ จากคุณ : + มะนาวหวาน + เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 16:52:34

ความคิดเห็นที่ 63 ขอบคุณค่ะ อ่านแล้วชอบจัง แอบเสียดายจังเลยค่ะที่ตัวละคร "นายใบ" ไม่ได้เป็นตัวละครที่ได้รับเกียรติ ให้พี่ได้ทำการวิพากษ์ตัวละคร ^^ จากที่ได้ติดตามการต่อสู้ระหว่างคะนองกับใบ คะนองกับใบ ทั้งคู่ใช่แผนคล้ายๆกันเพื่ออยากให้ลูกและตัวเองสบาย พยายามทำทุกอย่างเพื่อไม่ทุบหม้อข้าวตัวเอง ทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ฟังคำว่าพ่อจากปากของลูกตัวเอง ก็ยังรักลูก ไม่อิจฉาในวาสนาของลูก แต่ด้วยทั้งคู่มีความเห็นแก่ตัว มีความหน้ามืดตามัวในสมบัติพัสถาน ไม่รู้จักพอ เลยคิดทำการทุกอย่างโดยไม่คิดถึงศีลธรรม ส่งผลทำให้เด็ก 2 คน ต้องมาตายไปด้วยความมีทิฐิ จากคนที่ได้ชื่อว่าเป็น"พ่อ"ของพวกเค้าเอง T_T *แก้คำผิดเจ้าค่ะ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 17:54:09 แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 17:31:10 จากคุณ : blackskin เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:17:17

ความคิดเห็นที่ 64 ผมบอกตรงๆว่า ผมดูละครทุกช่อง เปลี่ยนไปเรื่อยๆ จะบอกว่าตอนนี้จะนิ่งๆอยู่กับ "มาลัยสามชาย" เพราะละครใกล้เคียงกับชีวิตจริง กับชีวิตคนธรรมดาคนนึงที่จะเกิดขึ้นได้ มีร้ายบ้างดีบ้าง ตามที่มันควรจะเป็น ไม่ใช่ชีวิตในกองถ่าย ที่ร้ายแทบจะทุกลมหายใจ มีไม่กี่คนที่จะสัมผัสความเป็น . . ซุปตาร์ (เอ๊ะ! พาดพิง) ยิ่งล่าสุดตอนที่ยศจะไปงานแต่งลอออร ขากลับมาในรถที่ด่าลอออรทั้งๆที่ตัวเองทำลงไปน่ะแย่กว่าลอออรเสียอีก เหมือนกับชีวิตครอบครัวของพ่อผมเองเลย พ่อทำผิดแต่ไม่เคยนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำ กลับด่ากราดคนอื่น(เอ๊ะ! ชักใส่อารมณ์) ตอนนี้ดูยศได้เรียนรู้ว่า . . . "ถ้าเลือกคู่ครองชั่ว ความชั่วจะกลับมาเล่นงานเราตอนที่เราอ่อนแอที่สุด เวลาจะถูกผลาญไปกับความลุ่มหลงอย่างยาวนาน" และมันก็คือชีวิตจริงๆครับ เราจะเบื่อหน่ายคนดีๆ ชีวิตจืดชืด ไม่มีสีสัน เราต้องการความตื่นเต้น สดชื่นแปลกใหม่ ความสนุกสนาน ความสุขจอมปลอม สักวันสิ่งเหล่านั้นจะกลับมาเล่นงานเรา หรือลูกหลานเราครับ จากคุณ : ozone*tity เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:18:32

ความคิดเห็นที่ 65 โหวตค่ะ อ่านแล้วนึกถึงคนใกล้ตัวได้หลายคนทีเดียว หุหุหุ จากคุณ : absolute alcohol เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:21:04

ความคิดเห็นที่ 66 เข้ามาอ่านและโหวตใหค่ะ มาขอสมัครเป็นแฟนคลับคุณกุ๊กกลางด้วยนะคะ เขียนได้น่าติดตามและ น่าอ่าน มากๆ ค่ะ ^^ จากคุณ : oops_lunla เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:24:54

ความคิดเห็นที่ 67 เราเป็นประยงค์ เราก็ไม่กลับไปบ้านพลาธรนะ ให้ไปสู้รบแย่งสมบัติกับทองไพรำ สมบัติเรารึก็ไม่ใช่ เป็นเรา จะปล่อยให้ยศหมดเนื้อหมดตัวให้เกลี้ยงงงงงงเลย (ถึงจะน่าเสียดายก็เหอะ) รอดูสิ ว่าจะซมซานไปหาใคร แต่ก็น่าเห็นใจ ตอนที่ยศหมดตัว พี่ๆหายไปไหนหมด ไม่คิดจะดูดำดูดีกันเลย จากคุณ : blackbillaz เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:25:49

ความคิดเห็นที่ 68 เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ จขกท เป็นคนอ่านแล้ววิเคราะหืได้ดีแล้วยังตั้งกระทู้ได้ละเมียดละไำม ชอบมากๆคะ ขอเป็นแฟนคลับเลยแบบนี้ จากคุณ : บีแชยอง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:29:25

ความคิดเห็นที่ 69 เขียนดีจังเลยค่ะ เข้ามาชม ^^ จากคุณ : หยาดน้ำค้างจากปลายฟากฟ้า เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:30:22

ความคิดเห็นที่ 70 เรื่องท่านผู้หญิงอุ่น(วิเคราะห์จากการดูละคร ยังไม่ได้อ่านนิยายนะคะ) เราว่ายศเป็นลูกชายคนเดียว ที่จะทำให้ท่านผู้หญิงรู้สึกสู้กับภรรยาเล็กๆ ที่มีแต่ลูกชายได้ เป็นผู้สืบสกุลคนเดียวของตระกูล ผู้ที่นำความหวังมาให้ท่านผู้หญิงหลังจากผิดหวังจากการมีลูกสาวมา 4 คน ก็เลยทุ่มเทให้กับลูกชายมากเกินไป ขอชื่นชมละครเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน ละครพีเรียดทำยากแต่ทำให้ดีนั้นยากยิ่ง กว่า จากคุณ : แปรงสีฟันเดียวดาย เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:36:09

ความคิดเห็นที่ 71 เห็นด้วยกับคห 62 นะคะ ในเรื่องพี่ประยงค์ที่ไม่ยอมกลับบ้านพลาธร เราคิดว่าเป็นเพราะ คุณประยงค์คงรู้ตัวดีว่า ถึงกลับไป อย่างไรเสียก็คงไม่มีอำนาจที่จะไปต่อกรกับทองไพรำเพื่อจะปกป้องทรัพย์สมบัติหรอก เพราะว่า ทองไพรำก็คงใช้วิธีหาทางเอามาจนได้ อีกอย่าง ตายศก็หลงทองไพรำ พูดอะไรนิดขออะไรหน่อย ก็คงให้หมด ดีไม่ดี ถ้าประยงค์ไปออกคำสั่งไม่ให้นะ ตายศ คงได้ด่ากลับอะ 55 จากคุณ : ชอง อึน เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:40:17

ความคิดเห็นที่ 72 เรื่องของนายใบกับคะนองนั้น เห็นได้ชัดว่า คะนองจงรักภักดีกับยศและตระกูลพลาธรอยู่มาก คะนองพึงพอใจที่จะได้ชักเงินเล็กๆน้อยๆเข้าพกเข้าห่อตัวเอง แต่มิได้มุ่งหมายถึงขั้นจะเอาทั้งหมดหรือเกือบหมด ไม่เหิมเกริมล่วงเกินทรัพย์สมบัติตระกูลพลาธรให้ต้องวายป่วงวอดวายว่างั้นเหอะ แต่นายใบตรงกันข้ามเลยล่ะ ตัวการสำคัญเลยนะที่ทำให้สมบัติพลาธรร่อยหรอลงไปเยอะ ไม่ได้มีความจงรักภักดีต่อเจ้านายเล้ย แถมยังเป็นตัวตั้งตัวตีหาผู้ชายใหม่ๆมาปรนเปรอทองไพรำอีก คะนองรู้เข้าก็ทนไม่ได้ ประมาณว่ามองว่าเป็นการหยามเกียรติของยศน่ะค่ะ (แต่ก็นะ ทีตัวเองใช้ผู้หญิงร่วมกับเจ้านายล่ะไม่รู้สึกว่าหยามเกียรติเจ้านาย แต่พอทองไพรำมีผู้ชายเยอะๆเข้า ก็คิดได้ว่าเอ๊ะนี่มันหยามเกียรติคุณผู้ชายนี่หว่า ทนดูไม่ได้เว้ย) แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 53 17:55:43 จากคุณ : บัวลอยงาดำน้ำขิง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 17:53:43

ความคิดเห็นที่ 73 กลับเข้ามาอีกที ดีใจจังค่ะ ที่มีคนสนใจเรื่องมาลัยสามชายเหมือนเรา คือ ดูอย่างจริงจังมากกว่าจะดูแค่ฆ่าเวลา... อยากเข้ามาถกเรื่องท่านผู้หญิงอุ่นต่อนะคะ คือ ตัวละครนี้ หากวิเคราะห์กันลึกๆแล้ว เป็นอย่างที่ คคห.70 บอกแหละค่ะ ถึงได้เขียนไว้ในบทวิจารณ์ ยศ ว่า ที่บอกว่า ผู้ชายสมัยก่อนมีภรรยาหลายคนแต่ก็ไม่มีปัญหาอะไรนั้น จริงหรือ  เพราะสิ่งที่ทำให้ครอบครัวต้องตกอยู่ในสภาพเหมือนมีสงครามเย็นก็เริ่มมาจากความมักมากหลายเมียของเจ้าคุณพลาธรนั่นแหละค่ะ จริงอยู่ว่า ท่านเจ้าคุณฯสามารถบริหาร ปกครองบรรดาเมียๆทั้งหลาย จัดสรรปันส่วนทั้งพื้นที่ และฐานะให้เมียแต่ละคนได้เป็นสัดส่วน แต่ลองมองในมุมของท่านผู้หญิงอุ่นซิคะ เมื่อแต่งงานเข้ามา สามีก็มีเมียมีลูกชายอยู่แล้ว ตนเองก็ต้องพยายามมีลูกชาย มีไป 4 คนแล้วก็ได้แต่ลูกสาว พอได้คนเล็กเป็นชาย คือ ยศ ย่อมสมใจอย่างยิ่ง  ในขณะเดียวกัน พ่อก็มัวแต่บริหารบรรดาบ้านเล็กบ้านน้อย ไม่มีเวลาจะมาดูแลเอาใจใส่ลูกๆ ภาระการอบรมเลี้ยงดูย่อมตกอยู่ที่แม่ของลูกแต่ละคน คราวนี้ท่านผู้หญิงอุ่นเอง ก็ย่อมต้องการ "สร้าง" สถานภาพของตนเองและลูกๆให้เหนือกว่าภรรยาและลูกของภรรยาคนอื่นๆ จึงพยายามข่มมิให้คนอื่นตีตนเหนือกว่าหรือแม้แต่จะเสมอเท่า   แต่ท่านผู้หญิงอุ่นลืมที่จะอบรมให้ลูกๆยอมรับนับถือพี่น้องต่างมารดา โดยเฉพาะยศ  ยศกลายเป็นเสมือนโล่ที่ท่านผู้หญิงอุ่นใช้เอาชนะบ้านเล็ก เพราะรู้ดีว่า เจ้าคุณฯเองก็ย่อมรักและโปรดปรานยศที่สุดอยู่แล้ว การสั่งสอนอบรมยศ จึงเป็นไปในทิศทางที่ปล่อยให้ยศมีอำนาจสูงสุดในบ้าน รองจากเจ้าคุณฯเท่านั้น ดังตัวอย่างเหตุการณ์ศึกชิงกระดุมทอง หากท่านผู้หญิงอุ่นสั่งสอนยศให้รู้จักยอมรับกฎ กติกาของบ้าน ยอมรับว่าคนทำดีย่อมได้ดี เมื่ออรรถผู้เป็นพี่ชายต่างมารดาได้เลื่อนยศเลื่อนตำแหน่ง และเจ้าคุณฯเอ่ยปากมอบชุดกระดุมทองประจำตระกูลให้รับขวัญนั้น ท่านผู้หญิงฯคงไม่พยายามมาพะเน้าพนอยศด้วยการให้เครื่องเพชรชดเชย โดยไม่อธิบายความถูกต้องเหมาะสมเป็นแน่... ยศจึงกลายเป็นตัวแทนของการเอาชนะและการกดคนอื่นๆในบ้านของท่านผู้หญิงอุ่นไปโดยปริยาย โดยที่ลืมไปว่า กำลังเพาะบ่มความไม่รู้จักผิดชอบชั่วดีของยศไปเรื่อยๆนั่นเอง จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:00:26

ความคิดเห็นที่ 74 ขอบคุณสำหรับกระทู้ดี ๆ ค่ะ เป็นอีกคนหนึ่งที่ชอบละครเรื่องนี้มากเหมือนกัน จากคุณ : futomomo เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:13:01

ความคิดเห็นที่ 75 ...เข้ามาโหวตของดี ๆ ขึ้นแนะนำ จากคุณ : joyka เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:19:42

ความคิดเห็นที่ 76 ไม่ค่อยได้ดูเนื่องจากกลับถึงบ้านดึก แต่เมื่อไหร่ที่ทันก็จะไม่พลาดค่ะ ส่วนตัวยังไม่เคยอ่านต้นฉบับ ได้อ่านบทวิเคราะห์แบบนี้รู้สึกว่าต้องไปหาอ่านให้ได้ค่ะ (ชอบอ่านมากกว่าดู เพราะมักจะคาดหวังมากเกินไป) ขอบคุณคุณกุ๊กกลางมากนะคะ สำหรับบทวิเคราะห์ดีดีค่ะ จากคุณ : รักมีวันหมดอายุ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:26:54

ความคิดเห็นที่ 77 ละครเรื่่องนี้สอนให้รู้ว่า การเขียนตัวละครให้มีมิติเป็นเรื่องยากกกกมากกกกก สมัยเรียนกับอาจารย์คุณหญิงวินิตา เวลาอาจารย์มองเราแว่บเดียว เสียววาบ กลัวอาจารย์วิเคราะห์เราได้ถึงราก เสียวววว จากคุณ : แม่น้องหยง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:28:05

ความคิดเห็นที่ 78 มาถกเรื่องประยงค์ต่อนะคะ...ต่อจาก #62 และ 71.... เรื่องประยงค์ย้ายกลับไปอยู่บ้านพลาธรนั้น เห็นด้วยค่ะว่า ต่อให้ย้ายกลับไปก็คงไม่สามารถเอาทองไพรำอยู่ ดูจากเหตุการณ์สุดท้ายที่ประยงค์เข้าไปเกลี้ยกล่อมยศจนเป็นเรื่องเป็นราวต้องให้ทองไพรำมาสาบานต่อหน้าพระพุทธรูปนั่นปะไร โถ..รู้อยู่ว่าแม่ทองไพรำเธอโกหกไฟแล่บขนาดไหน ยังคิดว่าพระเจ้าจะเอาเธออยู่  ก็เพราะความไม่เฉลียวของประยงค์นี่แหละค่ะ ทั้งหมดทั้งมวลก็มาจากการที่ทั้งประยงค์และยศถูกปลูกฝังให้คำนึงถึงแต่ศักดิ์ศรีความเป็นลูกเจ้าลูกพระยา แต่ไม่มีสติปัญญาจะต่อกรกับแม่ทองไพรำ ลองนึกในมุมกลับว่า ถ้าประยงค์มีนิสัยได้ครึ่งหนึ่งของท่านผู้หญิงพัน คงจะสนุก ทองไพรำจะได้เจอคู่ปรับที่สมน้ำสมเนื้อหน่อย จริงไหมคะ... จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:28:41

ความคิดเห็นที่ 79 ขออนุญาตแปะลิงค์ รายละเอียดต่างๆเกี่ยวกับละครเรื่องนี้นะคะ รอบรู้ไปกับ "มาลัยสามชาย" http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A9805407/A9805407.html คิดว่ากระทู้นี้น่าจะรวบรวมไว้สมบูรณ์ที่สุดแล้ว เราเองก็พยายาม ลิงค์ข้อมูลจากกระทู้อื่นๆเข้ามาด้วยค่ะ และขอขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ลิงค์มา รวมทั้งเจ้าของข้อมูลท่านอื่นๆด้วยค่ะ และหากใครอยากอ่านเรื่องย่อชนิดยาว ลิงค์กระทู้เรื่องย่อแถมมาให้อีกอันค่ะ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A9717907/A9717907.html จากคุณ : กุ๊กกลาง เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 18:57:29

ความคิดเห็นที่ 80 เข้ามาโหวตจ้ะ จากคุณ : ตุ๊มาแว้ว เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 19:32:50

ความคิดเห็นที่ 81 เข้ามาโหวตค่า... จากคุณ : ไข่มุกมังกร เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 19:53:01

ความคิดเห็นที่ 82 โห อ่านสนุกมากๆเลยค่ะ อยากให้กิ๊ฟบ้างแต่ให้ไม่ได้  เอาใจไปเลยค่ะ จากคุณ : โคมัทซึ นานะ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 19:55:39

ความคิดเห็นที่ 83 สปอยล์ ไปเยอะเหมือนกันนะคะนี่ แต่วิเคราะห์ได้ตรงใจและโดนใจมากเลยค่ะ จากคุณ : เซนทาโร่ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 19:56:09

ความคิดเห็นที่ 84 ดีใจที่กระทู้ดีๆได้ขึ้นแนะนำ ละครสนุกมาก จากคุณ : น้ำเปล่าหนึ่งแก้ว เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 20:15:34

ความคิดเห็นที่ 85 คนอย่างคุณยศมีจริงๆ ค่ะในตระกูลใหญ่ๆ สมัยก่อน เราเองก็เคยเห็น copy คุณยศเหมือนกันค่ะ สมบัติ..แม้มีมากมายอย่างไรก็หมดค่ะ โหวตค่ะ!!! จากคุณ : แม่ขุนศึก เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 20:19:14

ความคิดเห็นที่ 86 ร่วมด้วยช่วยโหวตครับ จากคุณ : ไล่ฮก เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 20:55:27

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณสำหรับความคิด ดี ๆ มาก ๆ ค่ะ  อ่านแล้วเพลินจริง ๆ เหมือนอ่านนิยายเลยค่ะ จากคุณ : peerose เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 21:21:43

ความคิดเห็นที่ 88 ได้แง่คิดหลายอย่างเลยค่ะ ขอบคุณมากกกก จากคุณ : Reema เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 21:44:12

ความคิดเห็นที่ 89 นาน ๆ จะให้ 3 กิ๊ฟ ... ถ้ามีให้คลิ๊ก 10 .. หรือ .. ให้หมด .. ก็ยกให้เลยค่ะ สุดยอดมากๆๆๆๆ จากคุณ : เจ้าหญิงโบราณล้านปี เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 21:54:21

ความคิดเห็นที่ 90 คุณกุ๊กกลาง สุดยอดไปเลยค่ะ ขอบคุณมากๆๆนะคะ  ข้อมูลเชิงลึกจริงๆ ติดตามละครเรื่องนี้อย่างต่อเนื่องเลยค่ะ โหวตค่ะ จากคุณ : แพ้เพนนิซิลิน เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 21:55:14

ความคิดเห็นที่ 91 กำลังติดละครเรื่องนี้อยู่พอดีเลย พอได้อ่านกระทู้นี้แล้วยิ่งอยากดูเพิ่มมากขึ้นอีก ขอบคุณ จขกท.มากๆเลยค่ะ จากคุณ : Japansainlook เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:02:11

ความคิดเห็นที่ 92 กระทู้เยี่ยมยอดที่สุด อยากอ่านนิยายเรื่องนี้เลย เคยอ่านแต่บทวิเคราะห์ในนิตยสาร แต่ไม่เคยหยิบจับหามาอ่านจริงๆจังๆ สงสัยต้องหามาอ่านซักหน่อยแล้ว จากคุณ : sAilOvEnOk เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:28:55

ความคิดเห็นที่ 93 กระทู้ทรงคุณค่ามากกกกกกกก ครับ จากคุณ : BIZZARE เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:29:56

ความคิดเห็นที่ 94 เย้ยยย   ชอบมากครับ โหวตๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กระทู้ดี  มีสาระ  ทรงคุณค่า  แถมเอาไปใช้ในชีวิตจริงได้อีก  เยี่ยมยอดเลยยยย จากคุณ : กางเขนที่หล่นหาย เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:38:16

ความคิดเห็นที่ 95 มาโหวตให้คุณ กุ๊กกลาง ค่ะ ติดใจตั้งแต่ มาสปอยให้อ่านคราวนั้น จากคุณ : Hayatee06 เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:42:20

ความคิดเห็นที่ 96 ทองไพรำ หรือทองรำไพ คะ ขอโทษด้วยนะคะ  ไม่เคยอ่านบทประพันธ์หน่ะค่ะ จากคุณ : Little Oscar เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:48:47

ความคิดเห็นที่ 97 วิเคราะห์ได้เป๊ะ ตรงใจเรามากค่ะ ที่เราเลือกดูเรื่องนี้ นอกจากความสนุกของละครแล้ว ก็เพราะลอออร เลยค่ะ ดูเป็นแบบอย่างการใช้ชีวิตได้ดีมาก จากคุณ : ยอดฝีมือซื่อบื้อ เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 22:53:17

ความคิดเห็นที่ 98 กีบหมดตัวเพราะกระทู้นี้โดยแท้ค่ะ ^o^ จากคุณ : MoMoeChan เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 23:21:46

ความคิดเห็นที่ 99 แฟนคลับคุณกุ๊กกลางมารายงานตัวแล้วค่ะ...... จองที่ไว้ก่อน เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านนะคะ..... จากคุณ : itims เขียนเมื่อ : 19 ต.ค. 53 23:36:57

ความคิดเห็นที่ 100 เข้ามาเซ็นชื่อให้ใจคุณกุ๊กกลาง แจ่มมากค่ะ จากคุณ : Alphagirl เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 00:05:42

ความคิดเห็นที่ 101 ขึ้นกระทู้แนะนำแล้ว วู้วว :) จากคุณ : purple turtle เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 00:13:22

ความคิดเห็นที่ 102 อยากให้โหวตกระทู้นี้จังเลยค่ะ เบื่อกระทู้พวกอักษรย่อ หรือฟ้องกันไปฟ้องกันมา ไม่จรรโลงใจให้สังคม จากคุณ : Second impact เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 01:11:29

ความคิดเห็นที่ 103 vote ค่ะ จากคุณ : moonoi_raisom เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 01:27:56

ความคิดเห็นที่ 104 ได้อ่านกระทู้น้ำดี  มันรู้สึกดีจริงๆ ขอบคุณค่ะ จากคุณ : EkNoT เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 01:52:51

ความคิดเห็นที่ 105 โหวตค่ะ เสียดายให้กิ๊ฟไม่ได้ กิ๊ฟหมด ชอบมากเลยละครเรื่องนี้ จากคุณ : MaeNean เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 03:02:01

ความคิดเห็นที่ 106 โหวตค่ะ ^^ จากคุณ : jungki เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 03:42:28

ความคิดเห็นที่ 107 คุณความเห็นที่ 96 Little Oscar ครับ ตัวละครตัวนั้นมีชื่อว่า ทองไพรำ ครับ แปลว่า เศษทองครับ ดีใจกับคุณเจ้าของกระทู้ด้วยนะครับ ที่กระทู้ได้ถูกโหวตให้เป็นกระทู้แนะนำแล้ว อยากให้คุณกุ๊กกลางลองวิเคราะห์ตัวละครคุณสราญดูบ้าง ถึงแม้ว่าบทจะมีไม่มาก แต่ผมว่าผมชอบผู้หญิงที่มีลักษณะแบบนี้ ไม่ได้อ่อนมากเหมือนลอออร มีความเห็นเป็นของตัวเอง รักลอออรมาก มักจะคิดต่างจากสามี (พี่เทพ) อยู่บ่อย ๆ แต่การที่ความเห็นของสองคนนี้ไม่ตรงกัน โดยเฉพาะเรื่องของยศกับลอออร แต่ก็ไม่ได้หมายถึงว่าคนคู่นี้จะทะเลาะ มีปากเสียงกัน ถึงแม้ท้ายที่สุด สราญอาจต้องจำยอมพี่เทพบ้างเพราะพี่เทพจะนำเสนอในมุมมองของผู้ชายที่สราญนึกไม่ถึงก็ตาม นั่นก็ทำให้สราญคล้อยตามและเห็นด้วยกับพี่เทพในที่สุด จากคุณ : summer_vacation เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 03:45:02

ความคิดเห็นที่ 108 ดูแรกๆ ก็ว่าน้ำเน่า แต่ก็ติดตามดูอยู่ พอมาอ่านวิเคราะห์ก็ถึงได้รู้ว่ามันมีอะไรมากกว่าที่คิด ดีนะครับมีการวิเคราะห์กันแบบนี้จะได้ไม่ดูผ่านๆ แ่ต่อย่างเดียว แต่ได้รู้ด้วยว่าในนิยายจริงๆ ตัวละครมีมิติมากกว่าที่ลงจอด้วย แล้วก็ดีตรงที่ ไม่ใช่ประเภทเกิดในชาติตระกูลดี ก็ดีอยู่วันยังค่ำ แต่มันมีเหตุและผลของแต่ละตัวละครอยู่ ขอบคุณ คุณกุ๊กกลางที่ อุตส่าห์พิมพ์บทวิเคราะห์มาให้อ่าน ทำให้ได้คิดว่าละครเรื่องที่ว่าน้ำเน่านั้นบางที เนื้อเรื่องจริงๆ มันอาจจะไม่น้ำเน่าก็ได้ เพียงแต่คนทำสื่อออกมาไม่หมด หรือไม่คนดู ก็ยังเข้าใจไม่ลึกซึ้งพอ น่าคิดๆ จากคุณ : Carroth เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 06:44:41

ความคิดเห็นที่ 109 เห็นด้วยเรื่องคุณประยงค์ เราก็คิดเหมือน คห.62 ค่ะ ว่าถึงคุณประยงค์กลับไปก็คงสู้ทองไพรำที่ยศรักและหลงออกปานนั้นไม่ไหว เหมือนบ่าวของละอออรพูดไว้ค่ะ "คนที่นั่งทูล ยืนทูล หรือจะสู้คนนอนทูล" เรื่องนี้เราว่าก็เป็นข้อคิดที่ดีสำหรับใครที่พยายามออกความเห็นหรือเข้าไปยุ่มย่ามในชีวิตคู่คนอื่น ควรนึกเสียว่า คนที่นั่งกับคนที่นอนคุยกันนั้น น้ำหนักคำมันต่างกัน จากคุณ : จิ๊บ (cupid_jib) เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 08:06:11

ความคิดเห็นที่ 110 ดีใจจังกระทู้ดี ๆ มีสาระ ได้ขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ จากคุณ : beautybabygirl เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 08:11:56

ความคิดเห็นที่ 111 ขอบคุณ คุณกุ๊กกลางครับ เขียนได้ดีมาก ๆ จากคุณ : primekun เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 09:36:14

ความคิดเห็นที่ 112 รู้สึกว่า  เรื่องนี้คุณบอยทำได้ดีนะคะ  สามารถดึงตัวละครออกมาจากในหนังสือได้ไม่ผิดเพี้ยนมากนัก   เรื่องนี้ดูแล้วมีสาระดีค่ะ จากคุณ : or_OR เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 09:42:38

ความคิดเห็นที่ 113 ติดเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ^^ จากคุณ : Julie_pikaju เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 09:50:12

ความคิดเห็นที่ 114 ประทับใจมากสำหรับการวิเคราะห์ตัวละคร มานึกย้อนไปหลังจากที่ดู จริงอย่างที่คุณกุ๊กกลางวิเคราะห์ไว้เลย ผู้ประพันธ์นิยายสมัยก่อนนี้สุดยอดจริงๆ ลึกล้ำ แอบแฝงนัยยะต่างๆให้ผู้อ่านได้คิด ถึงช่วงนี้จะมีน้องหวานหวานมาแข่งกับคุณลอออร แต่เราก็ไม่ยอมพลาดคุณลอออรเด็ดขาด แรกๆก็ดูเหมือนน้ำเน่าแต่ดูๆไปหลายๆตอนติดใจ และรู้สึกว่ายิ่งดูยิ่งน่าติดตาม ได้อะไรหลายอย่างจากเรื่องนี้ ซึ่งต่างจากละครสมัยใหม่ ขอบคุณเอ๊กซ์แซ็ก ที่ปัดฝุ่นบทประพันธ์ดีๆแบบนี้ให้กลับมาชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง จากคุณ : wanderway เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 09:57:50

ความคิดเห็นที่ 115 ขอบคุณคุณ กุ๊กกลางสำหรับบทวิพากษ์ ตัวละคร มาลัยสามชาย ค่ะ เราไม่เคยอ่านหนังสือเรื่องนี้มาก่อน แต่มาติดละครงอมแงมเลย และยิ่งติดอ่านกระทู้ มาลัย สามชาย ในเฉลิมไทยมาก ในกรณีของคุณประยงค์ เราคิดจากคนที่มองมุมกว้าง และทราบจุดจบของยศและบ้านพลาธร ถ้าเป็นเราเป็นคุณประยงค์ หลังจากที่สิ้นเสร็จฯ เราจะกลับไปที่บ้านพลาธร และจะพยายามทำทุกทาง (ที่ไม่ผิดศีลธรรม 55 อย่างแม่ทอง) จะงัดทุกยุทธวิธี เพื่อรักษาสถานภาพชีวิต ของน้องชายของเรา และทรัพย์สมบัติ ของพลาธรอย่างดีที่สุด จากคุณ : แสงดาวฝั่งอันดามัน เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 10:22:13

ความคิดเห็นที่ 116 ขอบคุณมากๆเลย จากคุณ : อุดมไปด้วยความสุข เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 10:52:04

ความคิดเห็นที่ 117 ลงชื่อไว้ก่อนค่ะ เดี๋ยวว่างๆ จะมาอ่าน รักนิยายเรื่องนี้และก็ชอบละครมากกก จากคุณ : ปุริมาน เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 10:55:12

ความคิดเห็นที่ 118 คนอย่างท่านผู้หญิงอุ่นก็มีจริง เลี้ยงลูกให้เป็นคุณยศก็มีจริง ทรัพย์สมบัติมากมายชนิดที่อาจนับได้ว่าเป็นที่สองในประเทศ แต่สุดท้ายก็ต้องขายกิน จนเร่ร่อนข้างถนนก็มีจริง.......ถึงขั้นฟ้องร้องจนฝากชื่อไว้ในประวัติศาสตร์ชาติไทยกันเลย ลูกหลานเมียอื่นมิได้แม้แต่สตางค์แดงเดียว แต่ก็ไม่ทราบว่าตอนนี้คุณยศในชีวิตจริงจะสิ้นกรรมไปหรือยัง อันที่จริงตัวละครทุกตัวล้วนแต่ฝากแฝงชีวิตคนจริงเอาไว้ บ้างมาก บ้างน้อย คุณหญิงวินิตาเก่งที่นำมารวมเอาไว้ในนวนิยายเรื่องนี้ และคุณกุ๊กกลางวิเคราะห์ได้ดีทีเดียว จากคุณ : ตั้งเพ็กเง็ก เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 11:15:47

ความคิดเห็นที่ 119 ลูกผู้ลากมากดีที่มีจุดเริ่มต้นและจุดจบคล้ายๆยศมีมากมาย โดยเฉพาะในยุคที่มีการข้ามน้ำข้ามทะเลไปเรียนต่างแดน ทำให้ได้รสนิยมแปลกๆมาจากฝรั่งมังค่า  ทำให้คุณหนูผิวบาง ติดใจในประสบการณ์เถื่อนดิบ  ลุ่มหลงมัวเมาจนขาดสติ ตัวอย่างของจริงมีมากมาย  แม้กระทั่งสังคมไฮโซในปัจจุบันก็มีให้เห็นกัน บทสรุปของเรื่องนี้เราว่าทองไพรำโชคดีที่สุด  มีแต่คนรักและลุ่มหลงจนวาระสุดท้ายของชีวิต  แต่ตัวเธอเองกลับไม่สามารถใช้ความโชคดีที่มีอยู่ทำให้ชีวิตเจริญรุ่งเรืองได้ จากคุณ : ไซยาไนต์ เขียนเมื่อ : 20 ต.ค. 53 11:16:37