 |
BABY BU
แล้วถ้าคนที่เข้าไปใหม่ก็กลายเป็นเป้าหมายของผู้ก่อการร้าย และโดนทำร้ายหลายครั้งเหมือนกัน ไปเรื่อย ๆทีละคนล่ะครับ มันก็ขึ้นอยู่กับว่าคนที่เข้าไปใหม่จะปฏิบัติตนอย่างไร
- ถ้าเขาเลือกยอมพวกโจร ทำงานไปวัน ๆไม่เสี่ยง ชีวิตเขาก็อาจรอด
- ถ้าเขาเลือกทำตามอุดมการณ์ที่ดี ไม่ยอมพวกโจร เขาก็ย่อมกลายเป็นเป้าของผู้ก่อการร้ายแน่นอน
- และต่อให้พวกเขาเคยโดนทำร้าย ตกเป็นเป้าหมายของพวกโจร และได้โยกย้ายตามคำขอก็ตาม มันก็ต้องมีรายใหม่ที่ต้องเข้าไปเสี่ยงในพื้่นที่ต่อไปอยู่ดีอะครับ
ผมถึงบอกว่าควรแยกเป็นประเด็นไงครับ เรื่องโยกย้าย กับ เรื่องถูกโจรฆ่า อะครับ
- เรื่องโยกย้ายไม่ธรรมก็ส่วนนึง ก็ต้องประนาม และ หาทางเอาผิด นักการเมือง และผู้เกี่ยวข้องที่อยู่เบื้องหลัง เพราะมันมีทั้งประเทศแน่นอนครับเรื่องนี้ (ไม่ว่าจะเป็นพื้นที่เสี่ยงหรือไม่)
- เรื่องจ่าเพียรตาย ก็อีกเรื่องนึง เราก็ต้องเชิดชูวีรกรรมที่จ่าเพีียรที่ยอมสละชีวิตเพื่อรับใช้ชาติอย่างเต็มที่ แต่ต้องอย่าลืมว่า โจร ที่ฆ่าจ่าเพียรเป็นคนผิดนะครับ ที่ต้องหาทางปราบปรามพวกนี้กันต่อไปครับ
- อีกเรื่องที่ผมคิดก็คือ ค่าตอบแทนและสวัสดิการของครอบครัวเขา ควรจะมากเป็นพิเศษ สำหรับคนที่ต้องลงไปทำงานในพื้นที่เสี่ยง ต่าง ๆอะครับ
ส่วนที่ถามว่าผมคิดยังไง
ถ้าเป็นผม ผมร้องขอแล้วไม่ได้ตามที่ควรได้รับ ก็ขึ้นอยู่ว่าณ ขณะนั้นผมเห็นว่าอะไรสำคัญที่สุด
- ถ้าผมเห็นว่าชีวิตผม และ ครอบครัวสำคัญกว่า ผมก็คงลาออกแล้วไปทำอย่างอื่นแทนครับ และอาจจะเอาเรื่องนี้มาร้องต่อสื่อให้สังคมได้รับรู้ต่อไป ,ฟ้องศาลปกครองเรียกหาความเป็นธรรม ฯลฯ เพื่อหาคนผิดในเรื่องการโยกย้ายไม่เป็นธรรมนี้มารับความผิดอะครับ
- หรือ ผมอาจจะเลือกกลับเข้าไปทำงานในพื้นที่แต่ทำแบบเช้าชามเย็นชาม ไม่เอาตัวเองออกพื้นที่เสี่ยงต่าง ๆ รักษาชีวิตไว้จนเกษียณ
- แต่ถ้าผมคิดแบบ จ่าเพียร ที่เลือกประเทศชาติมากกว่าครอบครัว ผมก็คงเต็มใจที่จะทำงานเต็มที่เมื่อต้องลงพื้นที่แบบที่จ่าเพียรทำอะครับ
| จากคุณ |
:
Ethan_Ko   
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 พ.ย. 53 16:23:40
|
|
|
|
|
สรุปแล้วจ่าเพียร ได้อะไรครับกับการทุ่มเทด้วยชีวิต อ่านข่าวแล้วสะท้อนใจ
