สุดท้ายแล้ว คอนยังไมทันจบดี เพื่อนก็ตะโกนว่าเฮ้ย!! ไปได้เเล้ว ลืมตัวอีกซินะ วิ่งซะลงบันได วิ่งไปที่จอดรถตู้น้องๆ เหนื่อยมากกกกก55++ คนก็มายืนรอตั้งแถวกันยาวเกือบออกนอกถนน เค้าก็เลยให้น้องเอิงเดินไปถามพี่คนขับรถตู้ว่า น้อจาไปไหน เค้าบอกว่าไปสนามบิน(นำเสียงไม่ได้ให้ความมั่นใจกันเลย) เค้าเลยพูดว่า พี่ค่ะหนูขอร้องละค่าน้ำมัน มันแพงหนูต้องการจะให้ของเค้าจิงๆ เค้าก็เลยบอกว่าช่ายยยยย เท่านั้นแหละลืมตัวอีกแล้ว วิ่งซะ แถมวิ่งทะลุทางที่เค้าไม่ให้เข้าด้วยเหอะ ขำตัวเองชะมัดแต่ ณ จุดนั้นไม่ไหวแล้วใจไปสนามบินแล้วอ่ะ
ที่สำคัญคือตัวเองยังไม่เคยขับรถไปสุวรรณภูมิเลย ไปทางไหนละ โทรถามพี่หนึ่งพี่เค้าก๋บอกวิ่งไปทางมอเตอร์เวย์ ถ.พระราม9 ถึงแล้วละ อ่ะจัดไปก็เหยียบสุดฤทธิ์ เพื่อนนั่งนิ่งกันทั้งคัน 55++ พอเจอไปถ.พระราม 9 อีนี้ก็ขับลงไป จบกานนนนน ลงผิด
ทำไงเนี่ยะ ของละม่ายยยยยยย ตัดสินใจเงยหน้ามองไปบนทางด่วนแล้วก็ตัดสินใจขับตาม line ทางด่วนไปเลย (ขับเป็นรถแข่งเลยแซงซ้าย - ขวา) กลัวไม่ทันอย่างแรง ที่สำคัญน้องไม่ได้กลับ TG เช็คไม่ได้ซินะ เอาไงละ
@สนามบิน
ก็เห็นบิ้วตี้บางส่วนนั่งรอ และก็มีฮอทเทสด้วย อ้าวแล้วฉานจะแยกร่างยังไงละที่นี้ ช่วงเวลานั้นก็ไปเม้าท์กับพี่ที่ทำงานการบินไทย (ต้องขอบคุณพี่แบมงามๆเลย ที่เช็คไฟลท์ วันที่น้องมาให้ถูกต้อง Confirm) ตัดสินใจมอบหน้าที่นี้ให้เพื่อนในการให้น้องเอิงในการถ่ายแฟนเเคม(ซึ่งพี่ไม่ผิดหวังเลย) สักพักเห็นคนวิ่งไปประตู 8 อ้าวมาแล้วเหรอ เค้าก็เลยวิ่งเบาๆ ไปปรากฎ ม่ายช่ายซินะ กลายเป็นทีมงาน MNET และก็ผจก. 4MIN (หล่อมากกกกก) บิ้วตี้ก็ไปยืนกันตรงประตูกัน แต่เราเดินไปข้างไหนใกล้ทางเข้าตม. ทำตัวเนียนเช่นเดิมเดินคุยโทรศัพท์ไปไรงี้ แล้วก็ไปยื่นอยู่หน้าบอร์ดตารางขาออก ยืนมองสัก10นาที มีจนท. สนามบินเดินมาหาแล้วพูดกับตัวเองว่า Can I help you? ในใจขำเลยแต่ปากก็พูดออกไปว่า No thank you 55++ (เนียนเกิ้นนนน) คงคิดว่าเราเป็นพม่ามั้งนั้น กร๊ากกกกกกกก
คราวนี้ก็ไม่มีคัยมาสนใจเราเลยเราก็เดินเม้าท์ไปเรื่อย วินาทีที่รอคอยมาแล้วววว ผช.มาแล้วเสียงกรี๊ดดังมากกกกกก เราก็สังเกตไกลว่าจะไปออกประตูไหน สักพักบิ้วตี้ก็วิ่ง วิ่งแล้วก็วิ่ง และวุ่นวาย ตามในคลิป#158 แต่เราก็ still เนียนต่อไปเดินนำหน้าการ์ดน้องเลย จนท.นึกว่าเราจะเดินเข้าประตูเลยกันให้ซะงั้น 555+ จิงแล้วป่าวเลย และโมเม้นสุดยอดสมกับการที่ลงทุนเหยียบ 130 มาสุวรรณภูมิก็มาถึง
"พอจนท.นึกว่าเราเป็นผู้โดยสารเลยกันทางเดินให้ ซึ่งเราเดินนำน้องมาแบบประชิด เราไม่เลี้ยวเข้าประตู แต่ก้าวไปตรงข้างๆจนท.คนนึงแล้วจังหวะนั้นกลับหลังหันไป ห่างลีดดู๋เอื้อมมือ ความฝันเป็นจิงสติครบสมบูรณ์ หยิบหมวกจากหัวตัวเองแล้วเรียก Dujun น้องก็มองหน้าแบบเหวอๆ(เอ๊เธอเป็นใคร Fan boy เหรอ) ยื่นหมวกใบโปรด ที่ตั้งใจจะให้ดู๋ ถ้ามีโอกาส (ซึ่งโอกาสมาถึงฉานนนนแล้ว) แล้วบอกดู๋ว่า Gift for You แล้วดู๋ก็รับหมวกเราแล้วเดินเข้าไปข้างใน----เราก็เดินแหวกคนออกมาเพราะจะโดนเหยียบแล้ว สติแตกกกกกกกเลยอ่ะ แต่แบบว่านี้ฉันให้หมวดเค้าไปแล้วซินะ อ๊ากกกกกกกกกก สมความตั้งใจเค้าแล้ววววววว
ที่นี้ก็ขับรถกลับบ้านเพ้อซิคับบบว่าน้องจะใส่หมวกรึป่าว รึว่าน้องจะให้คนถือไรงี้ วันรุ่งขึ้นหาคลิปว่าใครไปรับน้องที่อินชอนบ้าง เง้ออออ ไม่มีอ่ะ นอยซ์เลยเราเอาไงอ่ะ สุดท้ายก็เจอจนได้ คลิปน้องแก้มเรานั้นเอง เห็นวินาทีนึงว่าหมวกอยู่ในตระกร้าผ่านการตรวจไป แล้วจังหวะที่ผช.แต่งตัวเก็บของ ที่เหล่าบิ้วตี้มอบให้นั้น หมวกเราก็อยู่ในมือดู๋ด้วยอ่ะ อ๊ากกกกกก ไม่ไหวแล้วววว ไม่ใส่ไม่เป็นไร แค่เก็บไว้ก็พอ --- น้องปิ้นงานนี้เธอโดนทิ้งเลยอ่ะ เค้าขอโทษไม่ลืมเธอนะ 
จบการรายงาน Fan Account คับบบ [อยากไปดูคอนอ่ะ ถ้าจะไปมันทันป่ะนั้น]
[054] _______ { B2UTY&THEB2ST | SO BEAST <3 } กรี๊ดดดด ปู้ชาย ณ ไทยแลนด์
ส่งยิ้มให้เหล่าบิ้วตี้ ละลายไปเลยยยยยย แต่เค้าเสียใจที่ปิ้นมิเดินมาหาเค้าเลย น้อยใจเค้าซินะ เห็นไกลๆแต่ปิ้นก็แรพละลายตามสไตล์เค้านั้นแหละ เท่ห์มากกกกกกกก ไม่ไหวอีกละ ถึงกะต้อง Breath in Breath out เลยทีเดียวเชียว ผช.เป๊ะน่ารักตั้งแต่ตอนจนจบเลยอ่ะ รักเธอววววว์ บีทสึถึ!! 
