ความคิดเห็นที่ 1 1. Long Vacation : ฮิเดโตชิ เซนะ  “ค่อย ๆ ไปอย่างใจเย็น” ละครเรื่องแรกที่รับบทนำเต็มตัวในช่วงเวลา getsu9 แล้วก็เกิดเต็ม ๆ จากบท “ฮิเดโตชิ เซนะ” ใครว่าทาคุยะแหยไม่เป็น ขอให้ดูละครเรื่องนี้ค่ะ ตัวละครเซนะเป็นหนึ่งใน masterpiece ของทาคุยะเลยตามทัศนะของตัวเอง เพราะ เป็นตัวละครที่ดูจะขัดกับความเป็นตัวตนของทาคุยะมากพอควร เซนะ เป็นนักศึกษาวิชาดนตรี เอกเปียโนธรรมดา ๆ คนหนึ่ง หน้าตาธรรมดา นิสัยก็ธรรมดา ไม่มีอะไรโดดเด่น เมื่อจบการศึกษาเซนะได้งานสอนเปียโนในโรงเรียนดนตรีเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง  และก็เกิดอาการเคว้ง หมดไฟเมื่อเวลาผ่านไป เพราะ ดูเหมือนชีวิตไร้จุดหมายอย่างไรก็ไม่ทราบ ประทับใจตัวละครนี้เพราะเมื่อครั้งเรียนจบใหม่ ๆ รู้สึกไม่ต่างกับเซนะเลยค่ะ หาจุดหมายของตัวเองไม่เจอ จะทำอะไรต่อดี ที่บ้านก็ว่าอย่างนั้น คนอื่นก็ว่าอย่างนี้ ใจเราก็เลยสับสน ไม่รู้จะจัดการยังไงกับชีวิตที่พ้นจากโรงเรียนพ้นจากมหาวิทยาลัยไปแล้ว ซึ่งคนเรามันก็มีวันที่ต้องโต และตามหาความหมายของชีวิตตัวเองนอกบ้านและห้องเรียน เป็นเรื่องที่ไม่มีใครช่วยได้จริง ๆ นอกจากช่วยตัวเอง สำหรับตัวเองวิถีของเซนะที่เลือกก้าวข้ามผ่านอาการเคว้งเป็นตัวช่วยเราได้อย่างดีเลยค่ะ รีบร้อนไปบางทีก็ไม่ได้เรื่อง เหนื่อยนักก็พักบ้างอะไรบ้าง บางปัญหาก็คลี่คลายไปได้ด้วยตัวของมันเอง  ส่วนปัญหาที่ยังอยู่ก็ค่อย ๆ คิด และ แก้ไข ทางเลือกของเซนะมีส่วนทำให้เวลาเราคิดถึงปัญหาอุปสรรคใด ๆ จะมองอย่างลึก ๆ ช้า ๆ และ ใจเย็น เราเป็นพวกเย็นนอกแต่ร้อนข้างใน ตอนนี้พยายามปรับให้ข้างในมันเย็นตามไปด้วย  ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเซนะบอกให้เรารู้ว่า “ค่อย ๆ ไปอย่างใจเย็น” แล้วทุกอย่างจะดีเอง แก้ไขเมื่อ 13 พ.ย. 53 00:15:29 จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:14:54

ความคิดเห็นที่ 2 2. Karei naru ichizoku : มันเปียว เทปเป  “ขอเพียงมีปณิธานย่อมมีการสานต่อเสมอ” เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่คิดว่าดูครั้งเดียวก็เกินพอ แต่ทำไปทำมาก็โรคจิต(ฮา)ดูแผ่นสุดท้ายซ้ำไปซ้ำมาได้หลายครั้งอยู่ ประทับใจฝีมือการแสดงของทาคุยะจากเรื่องนี้มาก ๆ ค่ะ เจ็บลึกไปกับเทปเปทุกครั้งที่ดู และ โดยรวมแล้วละครเรื่องนี้ก็หาที่ติไม่ได้จริง ๆ เป๊ะไปซะทุกด้าน นักแสดง บท การกำกับ เพลงประกอบ คอสตูม เรียกว่า ทั้งหมดทั้งปวงกินกันไม่ลงทีเดียว สำหรับบท มันเปียว เทปเป ผู้ชายที่มีปณิธานอันแรงกล้าสมกับเป็นลูกพระอาทิตย์ แม้เทปเปจะยอมหันหลังให้กับชะตาโหดร้ายของตัวเอง แต่สิ่งหนึ่งที่เทปเปไม่ทิ้งคือปณิธานที่จะพัฒนาอุตสากรรมเหล็กที่เทปเปรู้ว่าจะสำคัญต่อคนรุ่นหลัง และ ชาติบ้านเมือง ปณิธานนั้นแรงกล้าเสียจนทุกคนใน Hanshin Tokushu Seiko ร่วมใจกันสานต่อความฝัน และ ความหวังของเทปเปจนเกิดเตาถลุงเหล็กที่ยืนหยัดท้าทายจนปัจจุบัน คิดถึงเทปเปทีไรก็นึกถึงร้อยกรองนี้ทุกที พฤษภและกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตย์แต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา เกิดมาแล้วทั้งทีทิ้งสิ่งดี ๆ ไว้ประดับโลกบ้างก็น่าจะดีนะคะ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:17:21

ความคิดเห็นที่ 3 3. Beautiful Life : โอคิชิมะ ชูจิ “อย่าให้สิ่งใดกางกั้นมุมมองต่อโลก และ การใช้ชีวิต” หนึ่งในตัวละครที่ชอบที่สุดของทาคุยะค่ะ สำหรับ โอคิชิมะ ชูจิ มองว่าเป็นผู้ชายที่พึ่งพาได้ คำพูดเรียบง่ายแต่กลั่นจากใจ Beautiful life ดูแล้วก็น้ำตาซึมทุกที ชูจิดูเป็นคนแข็ง ๆ เหมือนไม่ใส่ใจคนรอบข้าง แต่จริง ๆ แล้วชูจิเป็นพวก Barrier Free ไม่เคยให้อะไรมากขว้างกั้นมุมมอง และ การใช้ชีวิตของตัวเอง ได้ทดลองได้เรียนรู้สิ่งใหม่ ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกแตกต่างแปลกแยก การที่ชูจิมาคบกับเคียวโกะ แล้วดูท่าว่าจะไปได้ตลอดรอดฝั่ง ก็เป็นเพราะจุดนี้ด้วย คนปกติมักดูแลเทคแคร์เคียวโกะเป็นพิเศษ แต่ชูจิมองเคียวโกะด้วยสายตาอีกแบบ คือ มองเป็นผู้หญิงธรรมดา มุมมองการใช้ชีวิตแบบนี้มีบ้างก็ดีเหมือนกันค่ะ ถ้ามองโลกแบบมีข้อจำกัดเสียหมด ทำอะไรก็เห็นแต่อุปสรรค ต้องระแวดระวังเกินควรตลอดเวลา ชีวิตคงลำบาก และ เหนื่อยน่าดู ถ้ามุมมองการใช้ชีวิตเปิดกว้าง เราก็สามารถเพลิดเพลินกับสรรพสิ่งได้อย่างมีความสุขค่ะ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:19:18

ความคิดเห็นที่ 4 4. Moon Lover : ฮาสึกิ เรนสึเกะ “ให้ความสำคัญต่อเสียงจากใจ และ สิ่งใกล้ตัว” อ่า ….. Tsuki no koibito โดยรวมแล้วชอบเรื่องนี้เหมือนกันในช่วงต้นกับช่วงท้าย เป็นการบอกเล่าเรื่องราวความรักแบบผู้ใหญ่ ๆ ได้ตรงดี และ มีเหตุผล จบแบบเข้าใจไม่มีอะไรค้างคาแบบคนที่มีวุฒิภาวะพึงกระทำ ส่วนคุณพี่ฮาสึกิ เรนสึเกะ ถ้าถามว่าเรียนรู้อะไรจากเรนซังบ้าง ก็รู้สึกว่าชีวิตคนเรา บางทีมันต้องมีหยุดคิดบ้างอะไรบ้าง อ้อมบ้าง ตรงบ้าง ชมนกชมไม้บ้าง ไม่ใช่เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว เรนสึเกะเหมือนเดินจ้ำอ้าว ๆ ไปข้างหน้า เจออะไรขวางพี่ก็ตัด พี่ก็ถาง พี่ก็ทึ้ง จะไปทางตรง และ จะไปให้เร็ว ทิ้งสิ่งรอบตัว ทิ้งคนรอบข้าง ทิ้งเสียงหัวใจตัวเอง จนวันนึงก็เกือบจะไม่เหลือใคร จนบางทีอยากกระโจนไปบอกพี่ในจอเขาเหมือนกันว่า ช้า ๆ บ้างเถอะโยม ซึ่งก็เป็นข้อเตือนใจที่ดีนะว่าให้ถนอมสิ่งสำคัญ เพื่อนฝูง ครอบครัว คนที่เป็นห่วงเป็นใยเรา วันใดที่หันหลังกลับเรายังมีที่ให้พักพิง ส่วนเวลาใช้ชีวิตไม่ว่าเรื่องส่วนตัว หรือ เรื่องการงานช้า ๆ มั่งก็ได้ ปลีกเวลาชื่นชมความงามต่าง ๆ รอบตัวบ้างก็ไม่เสียหาย อาจจะถึงช้าหน่อยแต่ชีวิตจะรื่นรมณ์ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:23:21

ความคิดเห็นที่ 5 5. Love Generation : คาตากิริ เทปเป “ฟังตัวเองแล้วก็ต้องฟังคนอื่นด้วย” ละครเรื่องนี้น่ารักน่าหยิกค่ะ ฉากแง่งอนระหว่างเทปเปกับริโกะนั้นน่ารักเป็นที่สุด นอกจากนั้นก็ยังแสดงภาพของชีวิตหนุ่มสาวสมัยใหม่ได้เป็นอย่างดี จากเรื่องนี้พระเอกของเราจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก คาตากิริ เทปเป ผู้ชายวัยทำงานประมาณเพิ่งออกจากบ้านมาเลี้ยงตัวเอง คนละแบบกับ มันเปียว เทปเป ที่รายนั้นจะออกแนวภาระหนักหน่วงเป็นผู้นำคนในองค์กร คาตากิริ เทปเป หัวแข็งดื้อรั้น และ ไม่ยอมคน ด้วยเหตุนี้จึงต้องกระเด็นจากฝ่ายโฆษณามาที่ฝ่ายขาย เรื่องหัวแข็งยืนหยัดในความคิดของตัวเองมันก็ดีอยู่ แต่จะอยู่ร่วมกันอย่างสงบสันติ และ มีคุณภาพนั้น นอกจากฟังตัวเองแล้วก็ต้องฟังคนอื่นด้วย เรียกว่าเคารพในความเห็นซึ่งกันและกันทั้งตัวเอง แล้วก็คนอื่น ในตอนแรกเทปเปทำงานเอาตัวเองเป็นที่ตั้ง และ ยืนยันชนิดหัวชนฝาจนไม่มีใครเค้าเอาด้วย สุดท้ายเสนองานไม่ผ่าน เมื่อเวลาต่อมาได้เรียนรู้ที่จะฟังคนอื่นเขาบ้าง สิ่งที่ตามมาคือ team work และ  Network งานก็ดำเนินไปด้วยดีค่ะ ถ้าชีวิตนี้ยังต้องทำงานกับคน “ฟังกันและกัน” เป็นเรื่องที่สำคัญมาก จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:25:15

ความคิดเห็นที่ 6 6. HERO : โคเฮย์ คุริว “จงเป็นตัวของตัวเอง” มาถึงอัยการเด็กแนวจากเรื่อง HERO ที่ว่าด้วยเรื่องราววุ่น ๆ ในสำนักงานอัยการกลางโตเกียว วุ่นทั้งงาน วุ่นทั้งคน วุ่นทั้งเรื่องส่วนตัว และ ยิ่งป่วนเข้าไปอีกเมื่อเจอฤทธิ์อัยการเด็กแนวใส่เสื้อหนังนุ่งกางเกงยีนส์คนนี้เข้า คุริว ดูเหมือนพวกแอนตี้สังคม แต่แท้จริงแล้วคมในฝัก วันที่ภาพลักษณ์ภายนอกสำคัญ คุริวบอกว่า Don’t judge book by its cover เป็นตัวของตัวเองตั้งแต่เสื้อผ้าหน้าผม และ แนวคิด ไม่ว่ากระแสจะเปลี่ยนไปทางไหน หากคุริวคิดแล้วว่าสิ่งที่ทำนั้นถูกต้องคุริวก็จะยืนหยัดในความคิดความเห็นของตัวเองอยู่ยังวันยังค่ำ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:27:53

ความคิดเห็นที่ 7 7. CHANGE : อาซากุระ เคย์ตะ “ทำทุกสิ่งเต็มความสามารถ” ท่านนายกฯมือใหม่ อาซากุระ เคย์ตะ จากคุณครูประถม 5 ต้องเข้าสู่วงการเมืองอย่างไม่ได้คาดหมาย สิ่งที่ได้จากเคย์ตะเป็นอย่างมากคือเรื่อง The Show must go on หน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย จะชอบหรือไม่ชอบก็ตามทีแต่เมื่อเป็นหน้าที่แล้วต้องทำให้เต็มที่ ทำอย่างดีที่สุด เคย์ตะเกลียดการเมือง ไม่มีใจอยากกระโดดเข้าวงการเมือง แต่ต้องมาลงเลือกตั้งส.ส.เพราะไม่งั้นทางพรรคจะบีบแม่ที่สุขภาพก็ไม่ค่อยจะดีให้ลงสู้ศึก เคย์ตะจะทำไปแกน ๆ ก็ได้ แพ้ก็ไม่เห็นเป็นไรดีซะอีกเพราะไม่ได้อยากเป็นอยู่แล้ว แต่สำหรับเคย์ตะเรื่องแบบนั้นทำไปก็ละอายตัวเอง ถึงแม้จะแพ้ก็ต้องสู้สุดตัวจะได้ไม่ต้องเสียใจทีหลัง (นิสัยทาคุยะชัด ๆ) จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:29:45

ความคิดเห็นที่ 8 8. Pride : ซาโตนากะ ฮาลุ “ปล่อยวางบ้างก็ไม่เสียหาย” สำหรับคนยึดติด ยึดมั่นถือมั่น อยากให้ดูเรื่องนี้ค่ะ จุดนี้อาจจะมองยากหน่อย เพราะ ไปกรี๊ดกร๊าดกับความเท่ห์ของฮาลุ กับฉากจี๊ด ๆ โรแมนติคในเรื่องเสียก่อน ซาโตนากะ ฮาลุ เป็นตัวละครที่ทำให้เรานึกถึงผลเสียของการยึดติด ไม่ว่ากับอะไรก็ตาม ทำตัวเหมือนไม่แคร์อะไร แต่ที่จริงแคร์มากและรู้สึกมาก ดูเท่ห์ดูแกร่งภายนอก แต่ข้างในไม่มีความสุข รู้สึกเจ็บอยู่ตลอดเวลา ในตอนท้ายเมื่อฮาลุปล่อย ทุกคนปล่อย บรรยากาศเปลี่ยนไปหมด มันดีขึ้นจริงเลยค่ะ บางทีการปล่อยไม่ได้การยอมแพ้ ไม่ใช่การท้อถอย หรือ บอกถึงความไม่ต้องการ การปล่อยในที่นี้หมายถึงการเว้นช่องว่างระหว่างกันและกัน ให้แต่ละคนมีที่ว่างมีพื้นที่ส่วนตัวให้คิด ให้ทบทวน ให้ตัดสินใจ และ ให้เรา … ได้คิดถึงกัน จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:31:25

ความคิดเห็นที่ 9 9. Mr. Brain : สุคุโมะ ริวสึเกะ “การเรียนรู้ไม่สิ้นสุด” ส่วนละครสืบสวนสอบสวนเรื่องนี้ เป็นความรู้คู่ละครจริง ๆ ได้ความรู้เรื่องประสาทวิทยา และ การทำงานของสมองไปมากโขอยู่ ส่วนสึคุโมะถึงจะฮาเกินขีดไปบ้าง แต่ก็ชอบความใฝ่รู้ ใฝ่ทดลองของพี่แกค่ะ ช่างหาอะไรมาทดลองเรื่อย ๆ อยากรู้ไปหมด เป็นเรื่องดีนะ เราชอบบทละครอันหนึ่งในนี้ตอนที่สึคุโมะเอาภาพดารา(มั้ง)ใส่ชุดว่ายน้ำ(รึเปล่าไม่แน่ใจ)เที่ยวให้คนโน้นคนนี้ดู แล้วถามว่ารู้สึกอย่างไร สึคุโมะบอกว่าอยากรู้ว่าทำไมถึงแต่ละคนถึงรู้สึกแบบนั้นมันเพราะอะไร หน้าตากระหายใคร่รู้ไปหมดทุกสิ่งทุกอย่าง หน้าตากระหายใคร่รู้แบบนั้นสำหรับเรามันทำให้เราเกิดแรงบันดาลใจตั้งคำถาม และ หากคำตอบกับสิ่งที่เกิดรอบตัวมากขึ้นค่ะ ผลคือ เออ …. ได้รู้อะไรดี ๆ เพิ่มขึ้นมาอีกเยอะเลย จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:33:11

ความคิดเห็นที่ 10 10. Good Luck ! : ชินไค ฮาจิเมะ “พยายาม พยายาม และ พยายาม” สุดท้ายกับฮาจิเมะ ผู้ช่วยนักบินเลือดร้อนแห่ง ANA สำหรับเราแล้วชินไค ฮาจิเมะ เป็นคำจำกัดความของคำว่า “พยายาม” ชินไคไม่ใช่คนเก่ง แต่เป็นคนที่มีความพยายามจนไปถึงฝั่งฝันจนได้ จะล้มลุกคลุกคลานถูกด่ามั่งอะไรมั่ง แต่ก็ยังทุ่มเท ไม่เคยบ่น ไม่เคยท้อ ถ้าเราพยายามได้ครึ่งนึงของชินไคป่านนี้ไปไกลแล้ว(ฮา) จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:34:25

ความคิดเห็นที่ 11 สุดท้ายจากใจ Happy Birthday ค่ะป๋า เรารู้จักกันมาเกิน 10 ปีแล้วสินะ ไม่ว่าจะนานอีกกี่ปีก็ะติดตามเสมอค่ะ ^ ^ โปรโหมต ยามาโตะ ให้นะเออ ขายดียอดทะลุเป้านะคะป๋าขา จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 00:39:02

ความคิดเห็นที่ 12 ....  นับที่เคยดูได้ 6 เรื่อง ขอบคุณนะคะ ไว้จะไปหาเรื่องที่เหลือมาดูอีกแน่ ๆ One Million Stars Falling from the Sky .. อีกหนึ่งเรื่องโปรดค่ะ Happy Birthday ^^ จากคุณ : kamemama เขียนเมื่อ : 13 พ.ย. 53 01:36:38

ความคิดเห็นที่ 13 HBD ป๋าค่ะ......เรียนรู้หลายอย่าง เข้าใจหลายเรื่องที่เคยไม่เข้าใจจากหนังป๋านี่แหละ ยืนยันจะเป็นแฟนคลับป๋าไปอีกน้านแสนนานนะป๋า...^^ จากคุณ : maddcoco เขียนเมื่อ : 14 พ.ย. 53 18:58:24

ความคิดเห็นที่ 14 โห...มาช้าไป แต่ HBD นะคะป๋า ชอบมาตั้งแต่ม.2 ชอบแบบเรื่อยๆเอื่อยๆ จากคุณ : คาบูทัค เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 08:33:47

ความคิดเห็นที่ 15 อาจจะช้าแต่ขอ HBD ป๋าด้วยคนนะคะ จากคุณ : purinat เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 09:15:39

ความคิดเห็นที่ 16 ขอเก็บเข้าคลังกระทู้ไว้นะคะ จากคุณ : มาดามกุ้ง เขียนเมื่อ : 15 พ.ย. 53 15:39:17

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบใน engine ด้วยอีกเรื่องครับ จากคุณ : taepuis เขียนเมื่อ : 16 พ.ย. 53 00:19:14