หอมเจ้าดอกราตรีนี้กลางคืน กลิ่นรวยรืนชะโลมจิตใจ
ดึกดื่นแล้วผู้คนก็หลับใหล ไม่มีใครได้ดมชมเชย
ศิลปะจังหวะเสียงกรับกลอง อีกทั้งโขนละครเทียมกัน
หากคนรักคนชมขาด คนใฝ่ฝัน เกรงจะมีสักวันโรยรา
อยู่หากไกลกันเหลือเกิน สิ่งที่พ่อต้องการ
กับเส้นทางที่ฉันเลือกเป็น
อยากให้พ่อได้เข้าใจ อยากให้พ่อได้เห็น ลูกคนนี้อยากให้พ่อภูมิใจ
สวมชฏาออกท่าร่ายรำ ภาคภูมิความงดงามอย่างไทย
จะรักษาเชิดชูตลอดไป ไม่หวั่นไหวหัวใจคงมั่น
ได้แต่หวังสักวัน พ่อภูมิใจ ในลูกโขน ของพ่อคนหนึ่ง
เพียงวันแรกที่ผมได้เห็นตัวอย่างละครเทิดพระเกียรติเรื่องนี้ ของทางช่อง 7 มันก็เหมือนมีอะไรดลจิตดลใจให้ผมตั้งตารอวันที่จะชม หากแต่เวลาออกอากาศมันช่างมาไวนัก เป้นช่วงละครเย็น ที่ผมมักจะยังไม่เลิกร้างจากภารกิจงานในหน้าที่ แต่ก็เหมือนโอกาสมันเป็นใจ ในวันแรกของการออกอากาศ ผมกลับมาทันเวลาละครเริ่มเล่นพอดี
สิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผมคือ มันแน่นและจุกอกไปหมดครับ น้ำตาลูกผู้ชายที่เสียให้ละครเรื่องนี้แบบไม่รู้ตัวก็เกิดขึ้น สิ่งที่ละครแทรกให้ผมสัมผัสได้นอกจากปัจจัยเรื่องการสืบสานศิลปวัฒนธรรมการเล่นโขน และ มวยไทย แล้ว ความสัมพันธ์ระหว่าง พ่อ แม่และลูก ครูและศิษย์ มันลึกซึ้งและกินใจจริงๆ หลายๆคนอาจจะเถียงผมว่ามันก็แค่ละครน้ำเน่าเรื่องหนึ่ง แต่ถ้าในชีวิตหนึ่งคุณเคยเจอเหตุการณ์เช่นนี้ คุณคงจะไม่พูดอย่างนั้นแน่นอน เพราะบางทีความน้ำเน่าที่คุณว่า มันอาจจะคือชีวิตจริงของคนหลายๆ
ประเด็นเปราะบางเรื่อง สิ่งที่พ่อแม่อยากให้เราเป็น กับสิ่งที่เราอยากเป็น สิ่งนี้ ปัญหาครอบครัวนี้ถูกสอดแทรกไว้ในละครไทย ภาพยนตร์ไทยมากมายหลายเรื่อง
ชีวิตจริงเราอาจจะอยากเรียนประมง แต่พ่อแม่อยากให้เรียนบัญชี แบบโบ้ท ใน Final Score อยากเรียนดนตรี แต่พ่อแม่อยากให้เรียนหมอ ประเด็นเหล่านี้อาจจะเคยพบเจอในละครเช่น ทอฝันกับมาวิน ไม้ดัด เป็นต้น
ฉากอารมณ์ที่ผมอยากจะยกนิ้วแม่โป้ง ให้นักแสดงทุกคนในฉากที่ พ่อของกำปั้น (วินัย ไกรบุตร) มาตามกำปั้นกลับบ้านขณะที่กำปั้นกำลังซ้อมโขนอยู่ที่บ้านของรำไทย ทุกคนปล่อยพลังกันจนผมขนลุก แม้อาจจะดูตะขิดตะขวงใจอยู่บ้างว่า พอร์ช นี่ดูห่างไกลจากความเป็นลูกของคุณเมฆ มาก แต่ให้อภัยเพราะลูกอาจจะเหมือนทางแม่ที่รับบทโดยคุณมิ้งค์ สีหน้า แววตา อารมณ์ ของคุณเมฆ ช่างได้ความรู้สึกของคนเป็นพ่อที่แบกรับทุกสิ่งที่อย่าง ชีวิตที่ต้องเลี้ยงลูกมาโดยลำพัง ขาก็มีปัญหา และมีปมความความผิดหวัง ความสูยเสียครั้งยิ่งใหญ่ ที่เกี่ยวข้องกับเรื่องชกมวย พอร์ช คนนี้ผมว่าอนาคตไกลแน่ๆของช่อง 7 นอกจากหน้าตาที่ดี ร้องเพลงก็ดี และฝีมือการแสดงนี่เรียกได้ว่าไม่ธรรมดาเลย ซึ่งผมไม่ค่อยเห็นจากนักแสดงชายคนอื่นของช่อง นอกจาก คุณซี ศิวัฒน์ อีกคนที่ทำได้ และหน้าใหม่ขนาดนี้ แต่ทำได้เยี่ยมขนาดนี้ สุดยอดจริงๆครับ น้องใบเฟิร์น ฝีมือการแสดงของน้องมันเกินตัวน้องไปมากแล้วจริงๆครับ ถ้าใครจะเถียงก้ตามใจครับ ผมในฐานะคนดูที่ดูหนังดูละครจริงๆ ไม่ได้จบด้านการสะดงการแสดงมา ผมว่าน้องเขาเล่นได้เข้าถึงบทบาทแทบทุกเรื่อง มาเรื่องนี้ฉากนี้แม้รำไทย จะไม่ได้มีบทพูดอะไรมาก แต่พลังการแสดงก็มากพอที่จะไม่ทำให้ตัวละครอื่นที่กำลังระเบิดอารมณ์กันเมามัน แย่งซีนน้องไปจนหมดได้ ทุกคนทำให้ผมคล้อยตามและดึงคนดูอย่างผมเข้าไปในเหตุการณ์นี้จริงๆ คำพูดของพ่อครู (เกรียงไกร อุณหนันท์) ผมยังจำได้ดี แกเอาลูกแกไปได้ แต่แกเอาวิญญาณของลูกแกไปได้หรอก ผมฟังแล้วสะกดมากครับ อยากจะกราบงามๆที่ตักคนเขียนบท คำพูดเท่ห์ๆแบบนี้ ใครๆก็คิดได้ครับ แต่เลือกเอามาใช้ให้ถูกที่ถูกเวลานี่สิยาก
ผมดูละครเรื่องนี้จนจบวันแรกจนอิ่มเอมใจ ค่ายพอดีคำ เป็นค่ายที่ทำให้ผมไม่มีวันลืมละครเรื่องนี้แน่นอน ขณะที่ผมนอนไม่หลับและกำลังนั่งพิมพ์ถึงละครเรื่องนี้อยู่ ผมคงไม่สะดวกที่จะดูละครเรื่องนี้เลยจนถึงวันศุกร์ที่ 3 แต่ก็ยังพอมีเวลาที่ผมจะกลับมาดูย้อนหลังผ่านช่องทางต่างๆ เพื่อให้ทันดู 2 ตอนสุดท้ายพอดี
คงเป็นละครน้ำดี ที่นานๆ ช่อง 7 จะมีมาให้ดูซักที แม้ผมจะแอบเสียดายอยากให้เป็นละครหลังข่าวซึ่งผมคงมีโอกาสดูได้ง่ายกว่า สำหรับคนที่ไม่เคยดูช่อง 7 ก็ลองเปิดใจรับชมเรื่องนี้ผมขอเวลาดูแค่ ตอนเดียว แล้วถ้าไม่รักละครเรื่องนี้จริงๆ ผมจะไม่ตอแยพวกคุณอีกครับ อยากให้พลังคนดูอย่างพวกเรา ส่งไปถึงช่อง 7 บ้าง ว่าละครที่ปราณีตๆ เนื้อหาดีๆ จัดแสงสวยๆ แบบนี้ คนดูอย่างพวกเราก็ต้องการและอยากเห็นจากช่อง 7 นะครับ ผมขอเขียนไว้เพียงแค่นี้ก่อน เพราะผมคงไม่ได้เข้ามาหลายวัน แต่วันพ่อวันสุดท้ายของละครเรื่องนี้ ผม พ่อ แม่ และน้องๆ คงได้มานั่งดูละครเรื่องนี้ร่าวมกัน เพราะทุกๆคนติดละครเรื่องนี้ไปแล้วเรียบร้อย ของดีๆเราควรสนับสนุนใช่ไหม๊ครับ ผมดีใจจริงๆครับที่ชีวิตได้รู้จักละครเรื่องนี้
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 53 12:01:19
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 53 01:54:04
แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 53 01:52:56