ความคิดเห็นที่ 1 เหอๆ....ลอง อ. แกเขียนแตกต่างไปจากเดิม ผมคิดว่าอาเต๊า....ในเรื่องหงสา "ไม่ธรรมดา" แน่นอนครับ ปล. คห.ส่วนตัวนะ จากคุณ : Uon เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 08:25:43

ความคิดเห็นที่ 2 เป็นอดีตฮ่องเต้สามก๊กคนเดียวที่ไม่โดนฆ่าตาย  เห็นว่สุมาเอี๋ยน สั่งให้ไปอยู่บ้านนอกนะ จากคุณ : Thanathoz เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 08:45:27

ความคิดเห็นที่ 3 ตามประวัติศาสตร์คือเล่าปี่มีลูกอยู่หลายคนทั้งชายหญิง ตั้งแต่ก่อนมีอาเต๊าแล้วครับ แต่หลังจากหนีข้ามทุ่งเตียงปันมาได้ มีอาเต๊าคนเดียวที่จูล่งพากลับมาครับ ที่เหลือถูกเล่าปี่ทิ้งไว้ให้โจโฉจับตัวไปหมด จากคุณ : นักกวีจากเงามืด เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 09:03:15

ความคิดเห็นที่ 4 ตามที่หลายๆ คนศึกษานั้นน่าจะมี เหมือนกรณีเมียของจูล่งนั่นแหละ อาจจะมีแต่ไม่พูดถึง อาจจะเป็นลูกสาว เลยไม่เอ่ยนาม หรือไม่ก็ตายตอนเด็ก ลูกสาวของแฮหัวเอี๋ยน ถ้าไม่บอกว่าได้กับเตียวหุยก็คงจะคิดว่าแฮหัวเอี๋ยนไม่มีครอบครัว จึงทำให้อนุมานได้ว่า อาจจะมีแต่ไม่เปิดเผย หรือใส่แค่ ลูกชาย ลูกหญิงเท่านั้น จากคุณ : ชายในชุดพี่หมี เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 09:08:28 A:192.168.64.102 X:203.185.152.181 TicketID:230695

ความคิดเห็นที่ 5 ประวัติศาสตร์จีน บรรดาภรรยากับลูกสาวไม่ค่อยถูกเขียนถึงเท่าไหร่อยู่แล้วครับ ยิ่งถ้าไม่ได้มีบทบาททางการเมืองนี่ ก็ไม่มีกล่าวถึงเลย หรือกล่าวแค่สั้นๆเท่านั้น ส่วนลูกชาย ถ้าไม่ได้เป็นทหารหรือรับราชการตามพ่อก็แทบไม่กล่าวถึงเช่นกัน โจโฉ ซุนกวน เล่าปี่ เมียเยอะทั้งนั้นแหละครับ แต่ว่าประวัติศาสตร์เขาไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ เลยบันทึกไว้ว่าแค่มีเท่านั้น พอมาฉบับนิยายก็มาพูดเอาตอนตายนั่นแหละว่า มีลูกเมียกี่คนๆมาร่ำไห้ ส่วน เล่าเสี้ยน บั่นปลายชีวิต อยู่ดีกินดีครับ แม้จะไม่ได้เป็นกษัตริย์ แต่ก็ได้รับเบี้ยเลี้ยงพอๆกับขุนนางตำแหน่งสูง เป็นคนเดียวในยุคสามก๊กที่อยู่สบายทั้งชีวิตจริงๆ ซึ่งอันที่จริงเคยเขียนไปแล้วว่า ถ้าเล่าเสี้ยนไม่ยอมแพ้ง่ายๆ คนจะตายอีกเท่าไหร่ มันก็เป็นอะไรที่ลักลั่นย้อนแย้ง โจโฉ เล่าปี่ ขงเบ้ง ซุนเซ็ก สังหารคนมาไม่รู้กี่หมื่นกี่แสน กลับยกย่องเป็นวีรบุรุษ เล่าเสี้ยนยอมสละตำแหน่งศักดิ์ศรีเพื่อรักษาชีวิตผู้คน กลับถูกมองว่าอ่อนแอมั่งโง่มั่ง จากคุณ : Niceguy_C3 เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 09:43:19

ความคิดเห็นที่ 6 ซึ่งอันที่จริงเคยเขียนไปแล้วว่า ถ้าเล่าเสี้ยนไม่ยอมแพ้ง่ายๆ คนจะตายอีกเท่าไหร่ มันก็เป็นอะไรที่ลักลั่นย้อนแย้ง โจโฉ เล่าปี่ ขงเบ้ง ซุนเซ็ก สังหารคนมาไม่รู้กี่หมื่นกี่แสน กลับยกย่องเป็นวีรบุรุษ เล่าเสี้ยนยอมสละตำแหน่งศักดิ์ศรีเพื่อรักษาชีวิตผู้คน กลับถูกมองว่าอ่อนแอมั่งโง่มั่ง >>> เออจริงด้วย ไม่เคยมองประเด็นนี้ จากคุณ : alcalshel เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 10:11:21

ความคิดเห็นที่ 7 1. คนที่รวบรวมข้อมูลเรื่องสามก๊กเป็นคนแรกอย่างเป็นรูปธรรมคือ เฉินโซ่ว หน่ะครับ แกเป็นนายอาลักษณ์ในก๊กของเล่าปี่ และเริ่มงานนี้เอาก็เมื่อล่วงเข้ากลางยุคสามก๊กแล้ว นั่นทำให้ข้อมูลทางชีวประวัติของบุคคลจำนวนมากในสามก๊กสูญหายหรือตกหล่นไปบ้าง เพราะเฉินโซ่วก็ประสบความยุ่งยากในการเข้าถึงข้อมูลไม่น้อย อย่างทางของจ๊กก๊กเอง เฉินโซ่วก็บันทึกไว้ว่า จ๊กก๊กไม่มีการแต่งตั้งตำแหน่งอาลักษณ์ด้านการบันทึกพงศาวดาร หรือของง่อก๊ก ตอนนั้นง่อก๊กก็เป็นรัฐอิสระอยู่ เฉินโซ่วไม่อาจจะเข้าไปค้นข้อมูลโดยละเอียดของบุคคลสำคัญในง่อก๊กได้ครับ 2. ตามประเพณีจีนสมัยโบราณนั้น เด็กๆเมื่อเกิดมาจะมีชื่อที่พ่อแม่ตั้งให้ เป็นชื่อเล่นครับ ต้องโตเป็นผู้ใหญ่หรือมีอายุมากระดับหนึ่ง จึงจะได้รับการตั้งชื่อใหม่อย่างเป็นทางการจริงๆ นั่นอาจจะเป็นสาเหตุที่ทำให้ ลูกหลานของบุคคลสำคัญจำนวนหนึ่ง ไม่มีชื่อในประวัติศาสตร์ เพราะคนเหล่านั้นตายไปก่อนจะถึงวัยตั้งชื่อ หรือไม่ก็ไม่มีชื่อเสียงมากพอในประวัติศาสตร์ก็ได้ ยิ่งเป็นผู้หญิงด้วยแล้ว ตามธรรมเนียมจีนโบราณไม่นิยมจะให้คนอื่นนอกจาก พ่อแม่และสามี ทราบชื่อจริงๆของผู้หญิงครับ นั่นทำให้ถ้าเป็นลูกสาว และไม่มีบทบาทมากพอ ก็จะหายไปจากประวัติศาสตร์เช่นกัน จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 10:26:00

ความคิดเห็นที่ 8 ตัวเล่าเสี้ยนเองก็ไม่ได้ยอมแพ้ง่ายๆนะครับ 1. ตอนนั้นเตงงายยกทัพมาเกือบจะถึงเฉิงตูแล้ว กองทัพของจูกัดเจี๋ยมที่ส่งออกไปต้านทัพของเตงงายก็ถูกตีแตกพ่าย ตัวจูกัดเจี๋ยมฆ่าตัวตาย ไพร่พลจำนวนมากถูกจับหรือแตกกระเจิดกระเจิงไป 2. กองกำลังส่วนใหญ่ของจ๊กก๊กนั้น ถูกเกียงอุยนำไปตั้งรับที่ด่านกันหมด เพื่อป้องกันไม่ให้จงโฮยตีด่านแตกครับ ทำให้เฉิงตูมีทหารเหลือรักษาอยู่ไม่มากนัก 3. กองทัพของเตงงาย พอตีทัพของจูกัดเจี๋ยมแตก ก็ตีเมืองรายทางเรื่อยมา ข้าหลวงเมืองต่างๆล้วนเปิดเมืองยอมจำนน หรือไม่ก็หนีหายไปหมด 4. ถึงตอนนั้น เล่าเสี้ยนเองก็ไม่มีทางเลือกแล้ว จะจัดทหารออกไปรบต้านทาน ก็มีทหารไม่พอ จะตั้งรับในเมืองก็ขัดสนและไม่มีกำลังหนุนมาช่วย รอแต่วันแตกพ่ายอย่างเดียว มองไปทางไหนเหล่าขุนนางก็ก้มหน้าเงียบ เพื่อรักษาศาลบรรพชนและเมืองเอาไว้ ไม่มีทางไหนดีไปกว่าการยอมจำนนอีกแล้วครับ ผมว่าเล่าเสี้ยนตัดสินใจได้ดีแล้ว เพราะสถานการณ์มันสุดจะกอบกู้ได้ครับ จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 10:32:11

ความคิดเห็นที่ 9 เหมือนที่เล่าปี่พูดว่าประวัติศาสตร์เชื่อไม่ได้กระมังครับ ทำไมฮ่องเต้ปลายรัชสมัยถึงกลายเป็นคนโง่เขลาเบาปัญญา จากประเด็นที่ว่าเล่าเสี้ยนก็น่าจะเป็นหนึ่งในเหยื่อของนักบันทึกประวัติศาสตร์เหมือนกัน ตามธรรมเนียมจีน การละทิ้งหรือล้มล้างสิ่งที่บรรพบุรุษลำบากสั่งสมมา เป็นสิ่งที่ถูกมองว่าเนรคุณอกตัญญูอยู่ไม่น้อยครับ จะมีก็แต่คนหัวใหม่ที่ไม่ยึดติดชื่อเสียง มองความเป็นจริงจะกล้าทิ้งสิ่งเหล่านี้ แล้วยอมรับคำประนามจากรอบทิศ ในสมัยปัจจุบันก็ประมาณทายาทธุรกิจขายบริษัทที่บรรพบุรุษสร้างมา เพื่อไปทำอย่างอื่นที่ดีกว่านั่นแหละครับ จากคุณ : rokudou เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 11:38:41

ความคิดเห็นที่ 10 คห.7 ครับ เฉินโซ่วไม่ได้เริ่มงานตอนกลางยุคสามก๊กครับ เขาเริ่มหลังจากที่จ๊กก๊กถูกตีแตกไปพักใหญ่ๆเลยครับ อีกอย่างว่ากันว่าคนในจ๊กไม่ค่อยชอบผลงานที่เขาเขียนเท่าไหร่นักจากการที่ไม่ได้เขียนถึงก๊กตัวเองในแบบ"ดีเลิศประเสริฐศรี" จากคุณ : Stranger_in_the_night เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 11:58:13

ความคิดเห็นที่ 11 เพิ่มเติมครับ หลายๆคนที่อ่านสามก๊กแบบที่โจโฉชั่ว เล่าปี่ดี เตียวหุยขี้เมา คือฉบับ หลอกกว้านจง โดย รายละเอียดปีกย่อย ถูกปรุงแต่ขึ้นมา ตามอารมณ์และภาษาวรรณกรรม ซึ่งรวมไปถึง อคิตต่างๆของหลอกว้านจงด้วย งั้นทำไมตัวละครในวรรณกรรมเรื่องเดียวกันแท้ๆ ถึงถูกยกย่องเป็นเทพเจ้า และ โดนเกลียดตราหน้าเป็นไอ้ขี้ขาดได้นั้น มันมีจุดเริ่มต้นที่ การเมืองครับ การเมืองสมัยชาชวงศ์ชิง งักฮุยเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์องค์ก่อนเกลียดแมนจูมาก จึงต้องตั้งกวนอู เพราะยุคนั้นเจ้านายหลายคนเป็นคนนอกด่าน กวนอูจึงถูกนำขึ้นมาโดยหวังจะให้คนจีนยอมรับชาวแมนจูได้ง่ายขึ้น ดังนั้นตัวละครอื่นๆ จึงมีตามๆกันมาคับ เมื่อเรามองย้อนไป หงสาฯ จึงเป็นการตีความจากหลอกว้านจงและเฉินโซ่ว อีกต่อนึง ฉะนั้นเสพเอามันส์ได้เลยคับ สนุกที่ทำให้เราเห็นแง่มุมต่างๆอย่างเช่น คห.5 บอกไว้ จากคุณ : น้ำหมึกกลับด้าน เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 12:11:12

ความคิดเห็นที่ 12 เฉินโซ่วเริ่มงานเขียนของเขาในราวๆปี ค.ศ. 263-265 หน่ะครับ โดยการรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่ได้รับจากอาจารย์ของเขาในบ้านเกิด และพอตอนหลังได้เข้าเป็นอาลักษณ์ในราชสำนักซีจิ้น เขาก็เริ่มสานต่องานเขียนอย่างจริงจัง และเขียนต่อเนื่องเรื่อยมา จนเสร็จเอาก่อนเขาถึงแก่กรรมไม่กี่ปีในราวๆปี 290 กว่าๆครับ ยุคสามก๊กเริ่มต้นจากปี ค.ศ. 220 เมื่อโจผีตั้งตัวเป็นจักรพรรดิไปจนถึงปี ค.ศ. 280 เมื่อซุนโฮยอมจำนน ดังนั้นปี 263 ก็น่าจะเป็นช่วงกลางของยุคสามก๊กหน่ะครับ แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 53 14:40:58 แก้ไขเมื่อ 30 พ.ย. 53 14:40:28 จากคุณ : อุ้ย (digimontamer) เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 14:35:05

ความคิดเห็นที่ 13 ยึนยันตามคุณอุ้ย ก่อนหน้าปี ค.ศ. 220 นั้นคือยุคราชวงศ์ฮั่นตะวันออก (ตอนปลาย) งักฮุยเทพเจ้าแห่งความซื่อสัตย์องค์ก่อนเกลียดแมนจูมาก พูดให้ถูกจริงๆ ต้องเรียกว่า เกลียดพวกกิมก๊ก  ยุคนั้นยังไม่มีแมนจูครับ (ถึงกิมก๊กจะเป็นบรรพบุรุษก็เถอะ) จากคุณ : bmjas เขียนเมื่อ : 30 พ.ย. 53 16:25:03

ความคิดเห็นที่ 14 จริงๆก็ไม่แปลกอะไรนี่ครับ จากประโยคอมตะ "ลูกเมียเหมือนเสื้อผ้า พี่น้องดุจแขนขา" ที่ทำให้คนฟังต้องซาบซึ้งใจจนหลั่งน้ำตา(แต่ลูกเมียมาได้ยินคงร้อนๆหนาวๆไปตามๆ) ถ้าจะตีความการกระทำของพระเจ้าอาจากประโยคทองนั้นมันก็ดูมีความเป็นไปได้อยู่ เพียงแต่อาจจะขัดกับความรู้สึกของนักอ่านที่ยังติดกับภาพที่ว่าเลาปี่คือพระเอกในยุคสามก๊กอยู่บ้าง จากคุณ : charoka เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 11:36:07

ความคิดเห็นที่ 15 เล่มนี้อ่านแล้วมีลางเล่มนี้อ่านแล้วมีลางสังหรณ์กุยแกโดนสุมาอี้เล่นแน่ๆ ดีไม่ดีเรื่องที่ลูกเล่าปี่ตายสุมาอี้จะเป็นคนไปบอกกวนอูแน่ๆ จากคุณ : hahihoman เขียนเมื่อ : 1 ธ.ค. 53 15:37:47

ความคิดเห็นที่ 16 ^ ^ หรือกุยแกจะไม่ได้ป่วยตาย 555+ จากคุณ : คุณปลาทอง เขียนเมื่อ : 2 ธ.ค. 53 20:53:31

ความคิดเห็นที่ 17 ยืนยันตามคุณอุ้ย ว่าเฉินโซ่วเริ่มงานประมาณยุคกลางสามก๊กครับ แต่มาเขียนจริง ๆ จัง ๆ สมัยซีจิ้น จากคุณ : มารกระบี่แสวงรัก (กระบี่เก้าเดียวดาย) เขียนเมื่อ : 3 ธ.ค. 53 21:18:11