|
เพื่อนเราก็เคยเล่าให้ฟัง บ้านเื่พื่อนอยู่ของแก่นนะคะ วันนั้นเขาไปดูหนังที่ SF ขอนแก่น และไ้ด้เจอ แบร์รี่ ตัวเป็น ๆ ที่ เซ็นทรัล เขาก้เฉย ๆ ไม่ได้อะไร คือในใจก็ว่าหล่อดี คือ จังหวะนั้นเพื่อนเรามันกำลังจด ๆ เขียน ๆ อะไรอยู่ สักพัก เจ้าน้องแบร์ ก็เรีียก .....พี่ครับผมขอยืมปากกาซักแป็บได้ไหมครับ พอดีผมไม่ติดมาด้วย ....เพื่อนเรามันก็งง ๆ ปนตื่นเต้น ที่ดารามายืมปากกา .....ได้ ๆ ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ...พอหยิบปากกาให้เสร็จแล้ว โทรศัพท์มันดัง มันก็รับตามปกติ ( เว้าอีสานตามสายเลย ) น้องแบร์เงยหน้ามอง ๆ แล้วพูดในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดว่า หล่อ ๆ เนี่ย จะสำนึกรักบ้านเกิด ไม่เฟค ไม่หยิ่ง และ น่ารัก แบบเป็นตัวของตัวเอง
....เขาพูดว่า .... ( ต้องใส่สำเนียงอีสานนะคะ ) อ้าว ...เอื้อย เว้าลาวกะเป็นติ ผมหล่ะ บ่ กล้าเว้านำ ย่านหน่าแตก ขอบคุณครับ เอ้า ปากกาเอื้อย === แปลว่า อ้าว พี่สาว พูดอีสานก็เป็นเหรอ ผมไม่กล้าพูดด้วย กลัวหน้าแตก ขอบคุณครับ อ่ะ ปากกาพี่สาว === .....เขายิ้มแล้วจากไป ปล่อยให้เพื่อนเรามันอึ้งและฝันค้างเลย
ปล. ทำให้เราชอบเขาขึ้นเป็นกองเลย น่ารักเนอะ
| จากคุณ |
:
ภูพิงค์กับอิงดาว 
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 53 03:11:36
|
|
|
|
มีเรื่อง "บักแบร์" มาเล่าให้แม่ยกฟัง......
ได้อีก.. แบรี่
