วันฝนตกวันหนึ่ง วาตานุกิก็เห็นว่าช่วงเวลาเตรียมเข้าฤดูหนาวแบบนี้ไม่เคยจะมีฝนมาก่อนแต่ก็คิดว่าตกมาได้พอเหมาะพอดีทำให้ต้นไม้ใบหญ้าในสวนของร้านดูมีความสุข เพราะถึงเขาจะดูแลเป็นประจำอยู่แล้วแต่ยังไงก็สู้ผู้ชำนาญการ(ฝน)ไม่ได้อยู่ดี และขณะที่วาตานุกิกำลังคุยกับต้นไม้ในสวนนั้นก็รู้สึกว่าพวกมันกังวลอะไรบางอย่าง ตอนนั้นเองวาตานุกิก็ได้เจอกับผู้หญิงแต่งชุดกิโมโนถือร่วมอยู่ในสวนเข้า
หลังจากนั้นขณะที่กำลังกินข้าวซึ่งโดเมกิก็อยู่ด้วย วาตานุกิก็พูดเรื่องที่เจอผู้หญิงในสวนของร้านให้โดเมกิฟัง แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรและพอเจอโมโคน่าก็หายไป แต่วาตานุกิก็มั่นใจว่าเธอต้องมาอีกแน่ เพื่อให้ความปรารถนาของเธอเป็นจริง
หลังจากนั้นขณะที่ฝนตกวาตานุกิก็มารอที่ระเบียงของร้านจนพอรู้สึกได้ว่าเธอมาแล้วก็วางกล้องยาสูบให้ควันยาสูบนำทางไป พอวาตานุกิได้เจอเธออีกครั้งก็เริ่มทักทาย แต่พอเธอหันมาวาตานุกิก็ตะลึงไปเล็กน้อยเพราะใบหน้าของเธอนั้นบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่
เธอก็ถามว่าวาตานุกิเป็นใครวาตานุกิก็บอกเป็นเจ้าของร้านเธอจึงพึ่งรู้ว่านี้คือร้านแต่ไม่รู้ว่าร้านอะไร วาตานุกิจึงบอกว่าเป็นร้านที่จะทำให้ความปรารถนาเป็นจริงและบอกด้วยว่าที่เธอมาอยู่ที่นี่ก็แสดงว่ามีความปรารถนาที่ต้องการอย่างมากอยู่ เธอจึงบอกว่า...
???: เขาคนนั้น... เขาไม่ได้มา ???: พวกเราสัญญาว่าจะพบกัน ???: ถ้าพวกเราอยู่ภายใต้ร่มคันนี้ เขาก็จะกุมมือฉัน
จากคุณ |
:
neozero
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 53 23:49:38
|
|
|
|