{Review] Yes or No อยากรัก...ก็รักเลย

เนื่องจากเป็นริวีวครั้งแรก ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขอโทษด้วยนะคะ ^^


เอาล่ะ มาพูดถึงประเด็นแรกกันเลยดีกว่า




    เรื่องการแสดงของนักแสดงนำทั้งหลายถือว่าดีมากทีเดียวนะคะ ถ้าเทียบกับหนังหรือละครไทยหลายๆเรื่อง
:::โดยเฉพาะตัวของนางเอก(พาย)ที่แสดงออกผ่านทั้งท่าทางและน้ำเสียงได้ดี
:::ตัวพระเอกเอง(คิม)ออกจะแข็งๆทื่อๆเล็กน้อย แต่ในฉากบีบคั้นอารมณ์หรือต้องการอารมณ์ร่วม ถือว่าทำได้ดีทีเดียวค่ะ
:::เจน ติดภาพนอกจอที่บางคนอาจจะไม่ปลื้ม(คหสต.) ทำให้ฉากอารมณ์หรือบางฉากดูเสียอรรถรสไปบ้าง แต่สำหรับฝีมือ ถือว่าพอใช้ได้
:::เนิร์ด นิ่งสนิท...แต่กินใจผู้ชมน่าดูเลยค่ะ
:::พี่แวน ดูแข็งทื่อไปนิด ถ่ายทอดอารมณ์ถ้าเทียบกับด้านบนแล้ว เราว่ายังขาดๆบางอย่างไปสักนิดนะคะ
:::คุณแม่ บางทีเว่อร์เกินไปสักหน่อยค่ะเวลาฉากพูดธรรมดา และฉากไคลแมกซ์ที่บ้านนางเอก คุณแม่ถ่ายทอดอารมณ์รักและหวงลูกสาวได้ไม่รุนแรงเท่าที่เราคิดค่ะ ถือว่าน้อยไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้น้อยเกินไปจนติดเป็นจุดด้อย
:::น้าอิน ปลื้มค่ะ แม้ว่าบทจะไม่มีความเด่นอะไร แต่รัศมีความอบอุ่นที่ต้องการจะปลอบใจเด็ก ถือว่าโดนใจเรามากค่ะ
:::เพื่อนสาวของพระเอกนางเอกคนอื่นๆ ไม่มีจุดติอะไรนะคะ รวมถึงแก๊งผู้ชาย(ที่:-)ๆหน่อยน่ะค่ะ) ถือว่าทำหน้ากวนๆได้น่ารักดี ฮ่าๆๆ
:::พ่อของพระเอกและลูกน้องอีกสองคน ถือว่าทั้งคำพูดและบท ทำให้หนังรู้สึกมีความอบอุ่นความเอ็นดูเล็กๆน้อยๆ ไม่มากมาย แต่ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความห่วงใยของคนในครอบครัวที่เข้าใจกันนะคะ เราคิดว่าเป็นจุดคลิกอีกจุดนึงเลยทีเดียว




    ฉากและองค์ประกอบ :: สำหรับเราแล้ว ฉาก องค์ประกอบ มุมกล้องและแสงไม่ใช่เรื่องถนัดสักเท่าไหร่ แต่จากที่เป็นคนชอบดูอะไรสบายตา ถือว่าทิวทัศน์และองค์ประกอบไม่มีอะไรขัดหูขัดตาหรือขัดอารมณ์เลยค่ะ เยี่ยมยอดมาก



    การตัดต่อและเรียงลำดับเรื่อง :: จนกว่าพระเอกนางเอกจะรักกันอาจจะดูสั้นและจริงจังเร็วไปหน่อย แต่ด้วยความเป็นภาพยนตร์จึงไม่อยากจะติตรงนี้สักเท่าไหร่นัก ส่วนฉากบีบคั้นอารมณ์ฉากที่บ้าน ออกจะตัดจบเร็วไปสักนิดหนึ่งนะคะ แต่ถือว่าทำได้ดีและเรียงลำดับได้เข้าใจง่าย



  ดนตรีประกอบ :: ไม่ขอติใดๆทั้งสิ้น เพราะโดยส่วนตัวแล้ว เสียงประกอบฉากหรือดนตรีหรือเพลงต่างๆ เข้ากันได้ดีมากค่ะ



   บทพูดและความสนุก :: บทพูดแทรกไว้ทั้งมุขแป้ก มุขฮาแล้วก็คำพูดโดนๆเยอะแยะเต็มไปหมด ทำให้หนังตลอดทั้งเรื่องไม่น่าเบื่อ ความน่ารักสดใสของตัวละครหลายๆตัวก็อาจจะทำให้ผู้ชมหลงรักกันได้ง่ายๆเลยทีเดียวค่ะ



   สรุปโดยรวม :: ถือว่าเป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งที่เข้าไปดูแล้วสามารถออกมาพูดกับเพื่อนได้ว่า "เฮ้ย! ไปดูเหอะ" หรือว่า "คุ้มว่ะ! ไม่เสียดายตังค์เลย" ได้อย่างเต็มปากเลยทีเดียวค่ะ



    มุมสะท้อนที่เห็นได้จากหนัง :: เหมือนจะเป็นอีกเรื่องที่สะท้อนให้คนดูได้เข้าใจความเป็น "หญิงรักหญิง" ที่มีอุปสรรคนะคะ ถึงจะไม่มากเท่าชีวิตจริง แต่ก็มีบางส่วนที่ทำให้คนที่รังเกียจ อาจฉุกคิดขึ้นมาได้บาง (วิจารณ์ในทรรศนะส่วนตัวนะคะ)




    จบแล้วล่ะค่ะสำหรับการรีวิว ^^ เป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งที่เรายกให้เป็นอันดับต้นๆในดวงใจเลยล่ะค่ะ

    หลังจากนี้ต่อไปเป็น "ความรู้สึก" และ "สปอยล์" บางตอน ถ้าหากว่าผู้ใดไม่ต้องการทราบเนื้อเรื่องหรือ "ยอมรับรักร่วมเพศไม่ได้ กรุณาจบแต่เพียงเท่านี้นะคะ"

    ขอบคุณสำหรับการรับชมรีวิวค่ะ ^^



------------------------------------------------------------------------------


    วิจารณ์ด้วยความรู้สึกของตัวเราเองที่ตอนนี้พูดได้เต็มปากว่าความรักที่เกิดขึ้นกับตัวเองเป็นความรักแบบ "รักร่วมเพศแบบหญิงรักหญิง" แต่ไม่ใช่ทอมดี้นะคะ เรียกได้ว่าเป็น เลสเบี้ยน ประมาณนั้น

    เรื่องที่รสนิยมแบบเราคำนึงคงไม่ใช่ที่มาที่ไปของความรัก แต่เป็น "อุปสรรค" ที่เราจะรู้สึกอินไปกับมันมากกว่า ดังนั้นขอเน้นหนักไปกับการวิจารณ์ ฉากอารมณ์ ที่เปรียบเทียบกับ "หนัง" และ "ความเป็นจริง"

  การเกิดความรักระหว่างพระเอกนางเอกเป็นเรื่องที่เป็นไปได้แบบไม่เว่อร์เกินไปจนรับไม่ไหว มีฉากน่ารักๆพอให้ประทับใจในตัวทั้งคู่ ทั้งฉากจุดเทียน ฉากจูบ หรือฉากที่พระเอกงอแงไม่ยอมกินยา ดูน่ารักดีนะคะ

  เรื่องเพื่อนๆและองค์ประกอบอื่นๆ เหมือนกับด้านบนค่ะ ไม่มีอะไรที่ต้องติในทรรศนะนี้มากมาย

    สิ่งสำคัญที่สุดที่เราจะวิจารณ์ในส่วนนี้คือ "จุดจบ" ของเรื่องที่ทำให้ "หนัง" ยังคงความเป็น "หนัง" ได้อย่างครบถ้วน
:::พ่อแม่ที่รังเกียจความรักประเภทนี้ ไม่ได้หวงลูกสาวแค่นั้นหรอกนะคะ มันยากลำบากกว่านี้มากทีเดียวถ้าจะทำให้พวกท่านยอมรับได้ เพราะฉะนั้น ยังคงขาดอรรถรสอยู่บ้าง แต่ไม่ได้บกพร่องถึงขั้นเสียรสชาติค่ะ
:::ตัวนางเอก ไม่ใช่นางเอกทุกคนหรอกค่ะที่ยอมรับกับพ่อแม่ตัวเองแบบนี้ บางครั้งอาจถึงขั้นตัดใจไม่สานต่อกับพระเอกเพราะ "ความกลัวพ่อแม่" ดังนั้น กรณีอย่างในหนัง ไม่เกิดขึ้นหรอกค่ะถ้านางเอกในชีวิตจริงไม่ยอมสู้ไปพร้อมๆกับพระเอก
:::ตัวพระเอก ถ้านางเอกไม่สู้แล้วพระเอกจะสู้เพื่อใคร จริงไหมคะ? ยกเว้นว่าพระเอกในชีวิตจริงคนนั้นจะรักมากและยอมฝืนใจนางเอกเพื่อที่จะจูงมือฟันฝ่าไปด้วยกัน ซึ่งค่อนข้างยากทีเดียวค่ะ


    สรุปว่า..."ความฝัน" ยังคงแฝงตัวอยู่ในหนังเรื่องนี้อยู่มาก ทำให้หนังกลายเป็น "ต้นแบบ" ของรักร่วมเพศที่อยู่ในอุดมคติและเต็มไปด้วยความสุข
   สิ่งเดียวที่ดิฉันข้องใจคือ "ความเป็นจริง" ที่หลุดหายไปเยอะ ถึงแม้จะมีแทรกอยู่บ้างก็ตาม
    แต่ถึงยังไง "หนัง" ก็คือการทำให้ผู้ชมมีความสุขกับการรับชม ^^ หวังว่าทุกคนจะสนุกกับการรับชมหนังเรื่องนี้นะคะ

    ขอบคุณค่ะ


    ปล. การวิจารณ์ในส่วนนี้ไม่ได้เป็นการยกกล่าวเทียบกับความรู้สึกของผู้อื่นหรือเหตุการณ์จากคนรอบข้าง แต่อิงกับ "ประสบการณ์จริง" และ "ความนึกคิด" ของผู้เขียนเองค่ะ ^^

จากคุณ	: Spanish Girl
เขียนเมื่อ	: 18 ธ.ค. 53 19:53:48