|
คริสมาสต์ที่ปราศจากร็อดนีย์
เรื่องมันเริ่มขึ้นที่ กราซี (เธอเป็นภรรยาของผมมาเกือบๆ สี่สิบปีได้แล้วกระมัง) ต้องการที่จะให้ ร็อดนีย์ มีเวลาพักผ่อนประจำปีกับเขาบ้าง และมันก็มาจบลงเอาที่ผมที่จะต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่ไม่มีทางเป็นไปได้ ถ้าหากคุณไม่ว่ากระไรผมก็จะเล่าให้คุณฟัง ถึงยังไงผมก็อยากที่จะเล่าให้ ใครสักคน ฟังอยู่ดีนั่นแหละ แน่นอน ผมได้เปลี่ยนแปลงชื่อและรายละเอียดบางอย่างเพื่อเป็นการป้องกันตัวเอง
สักสองเดือนก่อนนี้ ราวๆ กลางตุลาคม จู่ๆ กราซี ก็เปรยกับผมว่า ทำไมเราไม่ปล่อยให้ ร็อดนีย์ มีเวลาผักผ่อนประจำปีบ้างล่ะ ทำไมเขาถึงไม่ควรได้โอกาสฉลองคริสต์มาสด้วย ผมจำได้ดี ตอนนั้นผมกำลังอยู่ในภวังค์ (มันเป็นความรู้สึก แบบที่ ปล่อยให้ทุกสิ่งทุกอย่างรอบตัวดำเนินไปอย่างไม่สนใจเมื่อคุณกำลังพักผ่อน หรือ ฟังเพลงเพลินๆ) แต่ผมสามารถรับรู้ได้ในทันที เพื่อที่จะทันหันไปมองกราซี่ ดูว่าเธอกำลังยิ้มหรือมีแววล้อเล่นในตาเธอหรือเปล่า บางทีเธออาจจะปล่อยมุขตลกออกมาเช่นเคยก็เป็นได้
เธอไม่ได้ยิ้ม ไม่มีแววตาล้อเล่น ผมท้วง แล้วทำไมเราต้องให้เขาพักด้วยเล่า
แล้วทำไมถึงจะให้ไม่ได้ล่ะ
เธอต้องให้เครื่องทำความเย็นไปพักร้อนด้วยเหรอเปล่า แล้วเครื่องฆ่าเชื้อ กับเครื่องฉายภาพสามมิติล่ะ เราต้องถอดปลั๊กออกด้วยมั๊ย
ไม่เอาน่า, โฮเวิร์ด เธอขัด ร็อดนีย์ ไม่ใช่เครื่องทำความเย็น หรือเครื่องฆ่าเชื้อ เขาเป็นคน นะ
แต่ร็อดนีย์ไม่ใช่คน มันก็เป็นเพียงแค่หุ่นยนต์ ไม่ต้องการพักผ่อนหรอกน่า
คุณจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ และเขาก็เป็นคนด้วย เขาควรจะได้รับโอกาสพักและสูดบรรยากาศของวันหยุดดูบ้างสิ
ผมไม่อยากที่จะถกกับเธอเรื่องของอะไรที่จัดว่าเป็น คน ผมรู้ว่าคุณคงเคยอ่านผลสำรวจที่ระบุว่า ผู้หญิงมักกังวล หวาดระแวง และกลัวในหุ่นยนต์มากกว่าผู้ชายถึงสามเท่า บางทีอาจเป็นเพราะว่าหุ่นยนต์ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำงานซึ่งในวันเลวร้ายในอดีต เรียกว่า งานของพวกผู้หญิง และผู้หญิงก็เกรงว่าจะไร้ค่า แต่ถึงกระนั้นผมคิดว่าพวกเธอบางคนคงจะพึงพอใจนะ อย่างเช่น กราซี นี่ไงดูจะพอใจและชอบร็อดนีย์ เอามากๆ (ทุกๆ วัน เธอมักจะพูดเสมอว่า ฉันปลื้ม ร็อดนีย์ จัง) คุณต้องเข้าใจนะครับว่า ร็อดนีย์ เป็นหุ่นยนต์รุ่นโบราณซึ่งเรามีใช้มากว่า 7 ปีแล้ว มันถูกปรับแต่งให้เข้ากับบ้านสไตล์โบราณ และโดยส่วนตัวผมเองก็ชอบมันอยู่หรอกนะ แต่บางคราวผมก็อยากได้รุ่นใหม่สักตัวหนึ่ง สำหรับใช้ทำงานใหม่ๆ ได้อย่างที่เดอลานเซย์ ลูกของเรามีอยู่ แต่ กราซี่ ไม่เคยเห็นพ้องด้วยเลยสักครั้ง พอผมนึกถึงเดอลานเซย์ ผมจึงแย้งขึ้น เราจะให้ร็อดนีย์ พักยังไงได้ฮึ กราซี เดอลานเซย์ กำลังจะมาหาพร้อมกับภรรยาหัวสูงสุดหรูหราของเขา (ผมใช้คำว่า หรูหรา ด้วยความรู้สึกประชดประชันเต็มที่ แต่ กราซี่ คงไม่ทันรู้สึก---มันช่างน่าประหลาดใจเสียจริง เธอช่างมองในด้านดีอยู่ตลอดทั้งๆ ที่มันไม่เคยมีอยู่ก็ตามที) หากเราไม่มีร็อดนีย์ เราจะทำให้บ้านเรียบร้อยดูดีได้ยังไง แล้วอาหารมื้อค่ำอีกล่ะ
ก็นั่นแหละ เธอเอ่ยอย่างจริงจัง เดอลานเซย์ กับ ฮอร์เตนส์ คงจะพาหุ่นยนต์ของพวกเขามาด้วย และมันก็คงจัดการงานบ้านพวกนี้แทนได้ คุณก็รู้ พวกเขาไม่ค่อยใส่ใจอะไรกับร็อดนีย์ นักหรอก พวกเขาคงอยากจะโชว์มากกว่าว่าหุ่นยนต์ของพวกเขานั้นทำอะไรได้บ้าง ร็อดนีย์ ก็สามารถที่จะหยุดพักได้
ผมแค่นเสียงพูด ถ้าหากว่ามันทำให้คุณมีความสุขนักละก็ เอายังงั้นก็ได้ ก็แค่สามวัน แต่ผมก็ไม่ต้องการให้ร็อดนีย์ คิดว่าเขาจะได้พักทุกครั้งที่มีวันหยุดด้วยหรอกนะ
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 53 15:08:26
แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 53 21:30:36
แก้ไขเมื่อ 25 ธ.ค. 53 21:27:07
จากคุณ |
:
demerzel (demerzel)
|
เขียนเมื่อ |
:
25 ธ.ค. 53 21:25:19
|
|
|
|
|