ดูละครจบ น้ำตาไหลอาบแก้ม โดยไม่รู้ตัว
ชอบเสียงพอร์ชร้องเพลง
“ หอมเจ้าดอกราตรีนี้กลางคืน กลิ่นรวยรืนชะโลมจิตใจ
ดึกดื่นแล้วผู้คนก็หลับใหล ไม่มีใครได้ดมชมเชย
ศิลปะจังหวะเสียงกรับกลอง อีกทั้งโขนละครเทียมกัน
หากคนรักคนชมขาด คนใฝ่ฝัน เกรงจะมีสักวันโรยรา
อยู่หากไกลกันเหลือเกิน สิ่งที่พ่อต้องการ
กับเส้นทางที่ฉันเลือกเป็น
อยากให้พ่อได้เข้าใจ อยากให้พ่อได้เห็น ลูกคนนี้อยากให้พ่อภูมิใจ
สวมชฏาออกท่าร่ายรำ ภาคภูมิความงดงามอย่างไทย
จะรักษาเชิดชูตลอดไป ไม่หวั่นไหวหัวใจคงมั่น
ได้แต่หวังสักวัน พ่อภูมิใจ ในลูกโขน ของพ่อคนหนึ่ง”
จากคุณ |
:
หนูสน (HAMAJUNG)
|
เขียนเมื่อ |
:
3 ธ.ค. 53 11:04:38
|
|
|
|