สิ่งเล็กๆ ที่เรียกว่ารัก...ขอกระทู้นี้เป็นที่สารภาพรัก
|
 |
หลังจากที่ดูหนังเรื่องจบเป็นรอบที่ 2 น้ำตาไหลเลย(ไหลตั้งแต่รอบแรกแล้ว)
ความรู้สึกมัน แว่บ เข้ามาทันทีเลย นึกย้อนถึงอดีตของตัวเองสมัยยังเรียน นึกเสร็จไม่พอไปขุดหารูปถ่้ายในสมัยเรียนประถมมาดูหาอยู่ครึ่งวัน ในที่สุดก็เจอ...(ดีใจมาก)
ภาพสมัยเก่าๆที่เรียนย้อนกลับมาหมดเลย ทั้งโต๊ะเรียน สนามฟุตบอล ระเบียงที่โดดแถวตอนเช้า รั้วหลังโรงเรียนที่เคยปีนหนีไปเล่นเกมส์ และสุดท้าย ภาพของเด็กผู้หญิงคนนึง...
เธอชื่อว่า กิ๊ก เป็นเพื่อนรวมห้องตอนประถม เธอเรียนที่นี่ตั้งแต่ อนุบาล 1 ส่วนผมเป็นเด็กใหม่ที่เพิ่งเข้าตอน ป.1 ผมจำได้ว่าเธอเป็นเด็กที่น่ารัก สำหรับผมเป็นเด็กที่น่ารักที่สุดในห้องเลย ผมชอบแอบมองเธออยู่ท้ายห้อง ส่วนเธอนั่งอยู่ข้างหน้าห้องสมัยนั้นเด็กมากคงจะประมาณ ป.3 แหละมั้ง เวลาพักเที่ยงผมก็ชอบไปดูเธอโดดหนังยางกับเพื่อน แล้วผมก็จะไปเตะบอลกับเพื่อนผู้ชาย
จนมีอยู่วันนึงรู้สึกจะเป็นช่วง วาเลนไทน์นี่แหละ เพื่อนๆผู้หญิงในห้องก็กลุ่มเขียนจดหมายถึงคนที่ตัวเองชอบ เป็นกระดาษแผ่นเล็กมี CheckBox ให้เลือกระหว่าง รัก กับ ไม่รัก แล้วก็ชื่อคนที่ส่งมาให้(คิดกันไปได้เนอะ สมัยนั้น) แล้วก็มาใส่ไว้ใต้โต๊ะของคนที่ตัวเองชอบ มีประมาณ 3-4 คู่นี่แหละ
พอผู้ชายมาเจอก็ฮือฮากันใหญ่ เพื่อนผมคนนึง ชื่อไอ โจ ก็ได้รับจดหมายเหมือนกันมันก็เปิดดู เท่านั้นแหละคนมามุงดูกันเต็มเลย(ด้วยความเสือกของเด็กทุกคนคงนึกภาพออก) พร้อมกับมีเสียงล้อว่า "ไอปูชอบมรึง" แล้วก็หัวเราะฮากันไป เท่านั้นแหละ ไอโจ มันก็อาย ฉีกจดหมายทิ้งเลย พอเจ้าของจดหมายรู้ร้องไห้เลยทีนี้
พอผมกลับที่โต๊ะ ก็เจอจนหมายเช่นกัน ในใจก็นึกขึ้นมาเลยว่า "ใครว่ะ ?" แต่ยังเนียนๆไม่บอกใคร ค่อยๆ แอบเปิดมาอ่านคนเดียว ปรากฎว่าคนที่ส่งมาคือ "กิ๊ก"
ตอนนั้นรู้สึกดีใจมาก เพราะเราก็ชอบเค้าเหมือนกัน แต่ในใจยังคิดอยู่ว่า กูจะเอาไงดีว่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว บวกกับเห็นเพื่อนผิดหวังมาคู่นึงแล้วด้วย เลย Check ช่องว่า "รัก" ไปเลย แล้วไปส่งคืนเธอ แล้วก็รีบเดินหนีไม่พูดไม่จา
พอเพื่อนๆในห้องทุกคนรู้ ก็ฮือฮากันใหญ่ 3-4 คู่ในตอนนั้นหรือสึกว่าจะมี สมหวัง คือผม คู่เดียวนี่แหละมั้ง ฮ่าๆ แล้วก็มีดอกไม้ไม่รู้มาจากไหนหรือใครเตรียมมาก็ไม่รู้ แต่ที่จำได้และไม่มีวันลืมคือ ผมเป็นคนมอบกุหลาบให้เธอ วันนั้นเป็น วันแรกที่ได้ จับมือเธอด้วย แต่ไม่ได้คุยกับเธอสักประโยค
พออ๊อดดังทุกคนก็กลับเข้าไปเรียนตามปกติ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ในใจผมโคตรดีใจเลย วันรุ่งขึ้นเธอ ก็ซื้อ เซี่ยงไฮ้มา ให้ผมโดยฝากเพื่อนมาให้
ด้วยความอาย(ไม่รู้อายไรนักหนากูนี่) จึงรับมาแล้วให้เพื่อนถือให้ แต่....
เพื่อนผมแมร่งเอาไปโยนเล่น ค้างบนต้นไม่ซะงั้น นึกภาพดูเซี่ยงไฮ้ ค้างบนต้นไม้สูงด้วย เท่านั้นแหละผมถอด นันยาง มาขว้างเลย กะให้มันหล่นมา โยนอยู่ 2-3 ที ครูมาเห็น เลยโยนต่อไม่ได้ ทำไรไม่ถูกได้แต่ทำใจ พอเธอมารู้เธอคิดว่าผมเอา เซียงไฮ้ ที่เธอให้มาโยนเล่นค้างบนต้นไม้ เธอร้องไห้เลย(ถึงกลับร้องไห้เชียวหรอเนี่ย TT)อันนี้รู้มาจากเพื่อนเธอเล่าให้ฟัง
หลังจากนั้นมาเธอก็เงียบๆไป ส่วนผมเองก็ไม่กล้าที่จะคุยกับเธอไม่กล้าที่จะอธิบายอะไร ตอนนั้นกลัวเพื่อนล้อว่ามีแฟนด้วย(เหมือนเรื่อง แฟนฉันเลยวะ)
ต่างคนก็ต่างอยู่กับเพื่อน ผมก็เตะบอล ดีดลูกแก้ว กับเพื่อน ส่วนเธอก็ไปเล่น โดดยาง ตามประสาเด็กผู้หญิง แต่ผมยังแอบมองเธอมาตลอด ได้แต่แอบมองไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยกับเธอ
จนจบ ป.6 เธอกลับผมก็แยกย้ายไปเรียน มัธยมต่อที่อื่น
มาว่ากันต่อเรื่องของหนังหลังจากดูจบ
ผมก็คิดว่าทำไมตอนนั้นผมไม่กล้าเหมือนอย่าง นางเอก ในหนัง หรือ เธอ(กิ๊ก)บ้างนะ
ขนาดเธอเป็นผู้หญิง เธอยังมีความกล้ามากกว่าผมเลย กล้าที่จะสารภาพ กล้าที่จะส่งจดหมายบอกรัก
----------------------------------------------------------------------------------
อยากจะสารภาพในนี้ด้วยว่า "ต่อก็ชอบกิ๊กเหมือนกัน ชอบมาตั้งแต่ ป.2 แล้ว เป็นแฟนกันนะ"
--------------------------------------------------------------------------------
ถ้าตอนนั้นผมกล้าที่จะพูดความในใจ ตอนนี้จะเป็นยังไงนะ ?
ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นอย่างไรบ้าง มีครอบครัวไปแล้วหรือยัง ?
แต่พอนึกย้อนกลับไปเรื่องในวัยเด็กผมมีความสุขทุกทีเลย....
ใครมีอะไรอยากสารภาพก็เชิญได้เลยนะครับ
Edit : แก้คำผิด
แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 53 20:30:35
| จากคุณ |
:
N.tor 
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ธ.ค. 53 16:12:27
|
|
|
| 
