 |
ถาม: ได้เรียนรู้อะไรบ้างจากชีวิตที่ผ่านมา รจนา: ยุ้ยคิดว่าช่วงที่ผ่านมามีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต จริงอยู่ มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้นมากมาย แต่อย่าไปมองตรงนั้นดีกว่า มองแต่เรื่องดีๆเถอะ ยุ้ยได้รู้ว่าแม่รักยุ้ยมาก ก่อนหน้านั้นยุ้ยคิดมาตลอดว่าแม่ไม่รัก พอมีข่าวออกไปว่ายุ้ยกำลังลำบาก เพื่อนหลายคนในวงการ (บันเทิง) ช่วยกันรวบรวมเงินคนละนิดคนละหน่อยมาให้ นอกจากนี้ยังมีแฟนคลับติดต่อมาให้กำลังใจมากมาย และตอนนี้ก็มีการตั้งเฟซบุ๊กด้วย ถาม: แฟนคลับเยอะไหม รจนา: ตอนนี้ในเฟซบุ๊กมีสมาชิกอยู่ 1,600 คน ที่เมืองนอกก็มีและติดต่อกันประจำประมาณห้าคน มีพี่คนหนึ่งได้ดูรายการโทรทัศน์ที่นำเสนอชีวิตยุ้ยแล้วสงสารมาก ส่งเงินมาให้ 10,000 บาท เวลามีหนังสือมาสัมภาษณ์แบบนี้ ยุ้ยจะเก็บเอาไว้เป็นของขวัญให้แฟนคลับ ยกตัวอย่างคนที่อยู่เมืองนอก พอมีโอกาสมาเมืองไทยก็จะนัดกินข้าวกัน ยุ้ยจะเอาหนังสือไปให้เขา ส่วนแฟนคลับในเมืองไทย บางครั้งก็นัดกันไปทำบุญ คนดีๆเหล่านี้ทำให้เรามีกำลังใจอยู่ต่อไป ถาม: ผ่านจุดวิกฤตนั้นมาได้อย่างไร เคยคิดฆ่าตัวตายไหม รจนา: เคย ช่วงป่วยหนัก หนูเบลอๆ เศร้าเหมือนหลุดเข้าไปอยู่อีกโลก เคยเกือบจะกระโดดให้รถชนหลายครั้ง แต่มีอะไรสักอย่างมาเตือนสติให้ฉุกคิดวาบ แต่ช่วงนั้นไม่ตายก็เหมือนตายทั้งเป็น ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นโรคอะไร ยุ้ยไม่สบายมากจนคิดว่าข้าวเป็นหนอน ทั้งประสาทหลอน ทั้งคุมสติไม่อยู่ ถาม: เวลานี้ชีวิตมีความสุขกับอะไร รจนา: ตอนนี้ยุ้ยมีความสุข (น้ำเสียงหนักแน่น) แต่ไม่รู้ว่ามันเป็นความสุขลวงหรือลมๆแล้งๆหรือไม่ แต่ยุ้ยก็มีความสุขตรงที่สุขภาพร่างกายแข็งแรง สุขภาพจิตดี พยายามอย่าให้จิตตก แค่นี้ก็มีความสุขได้ เรียกว่ามีความสุขตรงที่เราดูแลตัวเองได้ รับผิดชอบตัวเองได้ ไม่ต้องไปเบียดเบียนหรือเป็นภาระของใคร ยุ้ยเริ่มเข้าหาธรรมะ ชอบสวดมนต์ อ่านหนังสือธรรมะ ชอบทำบุญใส่บาตรเป็นประจำ ถ้ามีโอกาสก็ไปทำสังฆทาน ยุ้ยผ่านเรื่องร้ายๆมาเยอะ ก็ได้หลักธรรมะนี่แหละเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจ ถาม: ถ้าย้อนกลับไปได้ อยากกลับไปเปลี่ยนจุดไหนในชีวิตมากที่สุด รจนา: (นิ่งคิดนิดหน่อย) ไม่เปลี่ยนหรอก เพราะชีวิตมีแต่เรื่องดีๆทั้งนั้น แต่ยุ้ยคิดว่านะ (นิ่งคิด) ยุ้ยอยากเข้มแข็งกว่านี้ คือตอนนั้นเรายังเด็ก จิตใจอ่อนไหว รอบตัวมีสิ่งล่อลวงต่างๆมากมาย ทำให้เราอยากลอง ถาม: เรียกว่าขาดภูมิต้านทานใช่ไหม รจนา: อือ (ลากเสียงยาว) ตัวเองก็เป็นคนที่ขาดความอบอุ่นตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว ยุ้ยโตที่บ้านนอก ไม่ได้คิดว่าจะมาเป็นนางแบบในกรุงเทพฯ หรือก้าวไปอยู่ระดับอินเตอร์ขนาดนั้น พอชีวิตไปถึงจุดนั้นก็ทำตัวไม่ถูก ประคับประคองตัวไม่ได้ น่าเสียดาย เพราะช่วงนั้นทีมงานกำลังวางแผนให้ยุ้ยไปถึงฮอลลีวูดซึ่งก็ไม่ไกลเกินเอื้อมเพราะมีผู้กำกับสนใจให้ยุ้ยไปทดสอบตั้งหลายเรื่อง ทุกอย่างกำลังสดใส แต่การตัดสินใจผิดแวบเดียวทำให้ทุกอย่างพังทลายลง ถาม: เมื่อครั้งยังเฟื่องฟู รายได้มากขนาดไหน รจนา: ตอนอยู่เมืองนอก วันหนึ่งเป็นแสนก็เคยได้ ถาม: แล้วถ้าไม่ผิดพลาด ตอนนี้จะมีเงินเก็บนับสิบๆล้านแล้วใช่ไหม รจนา: ไม่อยากคุยเรื่องเงินล้านแล้ว แค่พอมีพอกินไปวันๆก็ดีแล้ว แต่บอกได้คำเดียวว่า ถ้าเก็บเงินเป็น ตอนนี้ยุ้ยเป็นเศรษฐีเงินล้านไปแล้ว
จากคุณ |
:
kchono
|
เขียนเมื่อ |
:
4 ม.ค. 54 18:37:10
|
|
|
|
 |