Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
"แด่คนดีที่จากไปในเหตุการณ์ 9 ศพ" คอลัมภ์ จาก Thaipost เขียนถึงน้องตรอง ผู้ที่ไม่ค่อยมีคนกล่าวถึงเท่าไหร่ ติดต่อทีมงาน

ทำไม จขกท ถึงเอาคอลัมน์นี้มาโพสค่ะ
คือดิฉันได้อ่านหนังสือพิมพ์ไทยโพส์เมื่อวานนี้แล้วเจอ คอลัมน์นี้ซึ่งคิดว่าอยากแบ่งปันให้คนหมู่มากได้อ่าน เนื่องจากไทยโพสนั้นไม่ได้เป็นหนังสือพิมพ์ที่เป็นที่นิยมคงมีคนได้เห็นน้อย และคิดว่าคงมีคนสนใจเรื่องของน้องตรอง อย่างที่ดิฉันสนใจเพราะ ผู้เสียชีวิตหลายๆคนนั้นไม่ได้ถูกกล่าวถึง หรือมีข้อมูลให้ได้ติดตามเหมือน ดร.เป็ด ที่สำคัญเผอิญอ่านเจอในพันทิบนี่แหละค่ะ ว่าน้องตรองเป็นเด็กเขมะ ยิ่งทำให้ความอยากรู้ข้อมูลมีมากขึ้น ถึงแม้น้องเขาจะเข้ามาเรียน ม.1 ดิฉันก็น่าจะเพิ่งจบ ม.6  ไม่ได้รู้จักกัน แต่เลือดน้ำเงิน-แดง นั้น อยู่ในหัวใจและสายเลือด

แด่คนดีที่จากไปในเหตุการณ์ 9 ศพ โดย   เมธาวุฒิ พีรพรวิทูร คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

หากไม่เขียนถึงลูกศิษย์ผู้นี้ ฉันคงมีความรู้สึกผิดติดค้างไปตลอดกาลที่ปล่อยผ่านเรื่องของเธอไป ทำให้ไม่มีใครได้รับรู้ มีผู้โชคร้ายอีกรายหนึ่งซึ่งจากไปใน 'เหตุการณ์ 9 ศพ' รายของเธอจบอย่างเงียบเชียบหากเทียบกับรายอื่นๆ ตั้งแต่วันแรกจนวันเผา เรารับรู้เพียงชื่อ-นามสกุล และอายุของเธอเท่านั้น เพราะนั่นคือเท่าที่สื่อรายงาน
เธอไม่ใช่ 'เด็กหัวกระทิ' มิใช่ 'นักเรียนทุนรัฐบาล' ไม่ใช่ 'อาจารย์มหาวิทยาลัย' ไม่ใช่ 'นักวิจัยดีเด่น' และไม่ได้จบ 'ดอกเตอร์' เธอเป็น 'คนธรรมดา' แต่ว่าน่าสนใจเพราะเหนือใครๆในเรื่องการอยู่ร่วมกับผู้อื่น เธอเป็นที่รักของผู้ที่รู้จักเธอ อยู่ที่ไหนใครๆ ก็รักเธอ ไปที่ไหนเธอก็ได้เพื่อน เพราะเธอทำให้ผู้อยู่ใกล้ต่างมีความสุข เรื่องของเธอจึงมีค่าน่ารับรู้
เช้าวันนั้นฉันนั่งกินข้าวอยู่ที่บ้าน หูเงี่ยฟังรายงานข่าวรถเก๋งชนรถตู้ กำลังเคี้ยวเพลินๆ ก็ต้องสะดุดหยุดลง รู้สึกงวยงงสงสัยเมื่อได้ยินรายชื่อหนึ่ง ซึ่งคลับคล้ายคลับคลาว่าน่าจะรู้จัก สักพักก็นึกขึ้นได้ "ไม่ใช่นะ" ฉันบอกตัวเองด้วยอารมณ์ที่เริ่มสั่นไหว "อาจเป็นรายชื่อผู้บาดเจ็บก็ได้" ฉันพยายามปลอบใจตัวเอง
ฉันใจชื้นเมื่อสำรวจตรวจสอบหนังสือพิมพ์ 3 ฉบับ ไม่พบชื่อเธอทั้งในรายชื่อผู้เสียชีวิตและผู้บาดเจ็บ แต่แล้วก็เจอชื่อเธอจนได้ในวันต่อมา สื่อรายงานเพียงว่า นางสาวตรอง สุดธนกิจ อายุ 24 ปี ชัดเจนขนาดนั้นฉันยังไม่อยากเชื่อ เหลือทางเดียวที่จะเยียวยารักษา 'โรคแห่งความสงสัย' จึงโทร. ไปถามเจ้าหน้าที่คณะรัฐศาสตร์ ได้รับคำตอบว่า "ใช่ค่ะ เธอจบไป 2 ปีแล้ว คณะเพิ่งจะส่งพวงหรีดไปที่วัด!"
หน้าฝ่ายวิชาการของคณะรัฐศาสตร์บอกว่า เป็นเรื่องน่าเสียใจ น่าเศร้าใจ และน่าเสียดายอย่างมาก เพราะเธอเป็นคนดีมาก เป็นที่รักใคร่ของเพื่อนทุกคน เธอไม่เหมือนใคร ไม่เคยนินทาว่าร้ายคนอื่น แถมยังเป็นเด็กเก่งกิจกรรมอีกด้วย ที่น่าเศร้าที่สุด เธอเป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ จึงเป็นการสูญเสียที่ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
ย้อนหลังไป 6 ปีที่แล้ว ฉันทำหน้าที่กรรมการสอบสัมภาษณ์คัดเลือกนักเรียนเข้าศึกษาต่อคณะรัฐศาสตร์ ฉันยังจำเด็กนักเรียน ม.6 คนหนึ่งได้ดีจนทุกวันนี้ เพราะชื่อเธอแปลกกว่าคนอื่น คำตอบของเธอยิ่งแปลกใหญ่ เธอมาในชุดนักเรียนที่สะอาดสะอ้าน กิริยาดี มีมารยาทและสุภาพเรียบร้อย ฉันขอให้เธอแนะนำตัวสั้นๆ เธอเล่าเรื่องตัวเองได้ไหลลื่น ไม่มีอาการตื่นเต้นหรือประหม่า
เมื่อทราบว่าเธอจบจากโรงเรียนไหน ฉันก็แกล้งกระเซ้าว่า "คุณเป็นไฮโซนี่ ทำไมไม่ไปเรียนที่จุฬา มาเรียนธรรมศาสตร์ทำไม?"
"หนูไม่ใช่ไฮโซนะ" เธอแย้งขึงขังและจริงจัง "หนูไม่คิดจะเรียนที่ไหน ตั้งใจแต่จะเรียนที่ธรรมศาสตร์แห่งเดียว" เมื่อถามถึงเหตุผล เธอตอบอย่างฉะฉานว่า "หนูอยากแต่งกายง่ายๆ ปอนๆ นั่งกับพื้นเปื้อนๆได้"
ฉันรู้สึกขำระคนสนใจ เพราะไม่เคยพบใครให้คำตอบพิลึกกึกกือเช่นนี้ จึงแสดงความยินดีล่วงหน้า "ถ้างั้นคุณมาถูกทางแล้ว นี่คือธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยชาวบ้านแต่ถิ่นฐานอยู่ในวัง"
มันเป็นเหตุการณ์ที่ผ่านมานาน แต่เหมือนเกิดวันวานนี้เอง หวนนึกตรึกตรองต้องไม่เชื่อ เด็กแรกรุ่นในวัยใสสนิทคนนี้จะมีชีวิตอีกเพียง 6 ปีเท่านั้น! ฉันยังสามารถจดจำกิริยาที่ร่าเริงและเรียบร้อย รอยยิ้มที่เป็นมิตร บุคลิกที่กระตือรือร้น รวมทั้งความสนใจและใฝ่ฝันที่ฉันเห็นในดวงตาคู่นั้นได้
ฉันตัดสินใจไปงานศพของเธอที่วัดทอง ตลิ่งชัน ที่นั่นฉันพบเพื่อนพ้องน้องพี่ของเธอมากันมากมาย ทั้งค่ายรัฐศาสตร์และจากโรงเรียนเดิม แม้แต่เพื่อนที่ไปเรียนที่ญี่ปุ่น 2 คน และอังกฤษอีก 2 คน ก็บินกลับมาร่วมงานเป็นประจักษ์พยานในความเป็นที่รักของคนที่รู้จักเธอ คุณแม่เธอบอกว่าเป็นคนตั้งชื่อลูกเอง โดยไม่ได้ปรึกษาตำราหรือว่าเกจิอาจารย์ที่ไหน ให้ชื่อว่า 'ตรอง' เพราะต้องการให้ลูก "ทำอะไรก็ขอให้ตรึกตรองให้ดีเสียก่อน"  เป็นการตั้งชื่อของผู้นับถือพุทธอย่างแท้จริง
คุณพ่อเธอบอกว่า เธอเป็นคนใจบุญสุนทาน เพราะพ่อแม่ดูแลปลูกฝังตั้งแต่ครั้งยังเป็นเด็ก ตอนเรียนที่ศูนย์รังสิต พ่อกับแม่จะขับรถรับเธอกลับบ้านในวันศุกร์และไปส่งในวันอาทิตย์ เกือบทุกครั้งต้องแวะตลาดไทซื้อปลาเพื่อให้ลูกปล่อยในธรรมศาสตร์ เธอเป็นลูกกตัญญูและใส่ใจต่อพ่อแม่มาก เธอไม่เคยลืมวันเกิดของพ่อแม่ ที่น่ารักที่สุดคือ เธอรู้จักทำบัตรอวยพรวันเกิดพ่อแม่ ตั้งแต่เธอยังเป็นเด็กชั้นประถมหนึ่ง เล่าแล้วก็ให้ดูข้อความอวยพรวันเกิดพ่อครั้งสุดท้ายของเธอในโทรศัพท์มือถือ ซึ่งมีข้อความ "…คุณพ่อที่ดีที่สุดในโลก…"
ผู้เป็นพ่อเล่าต่อว่า เธอไม่เคยนินทาว่าร้ายใคร วันหนึ่งขับรถไปด้วยกันสามคน พ่อแม่และลูก ผู้เป็นพ่อขับไปก็นินทาว่าร้ายบุคคลหนึ่งให้ลูกเมียฟัง เธอบอกว่า "คุณพ่อไปว่าร้ายคนอื่นทำไม" คุณพ่อเธอบอกว่า "ผมรู้สึกอายลูกและเลิกว่าร้ายคนอื่น แทนที่จะสั่งสอนลูกกลับถูกลูกสั่งสอน"
เธอยังเป็นลูกที่ดีอย่างหาได้ยาก ไปไหนกลับบ้านตรงเวลา ไม่มีการเถลไถล ไม่เคยไปค้างที่ไหนให้พ่อแม่ห่วงใย จะหาลูกใครใส่ใจในความห่วงใย ของพ่อแม่เช่นนี้ นอกจากนั้น เธอยังเป็นลูกที่มีเหตุมีผล เข้าใจข้อจำกัดและความลำบากของพ่อแม่ เธออยากไปเรียนเมืองนอกเหมือนลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่ง ซึ่งจะไปเรียนต่อที่อังกฤษ แต่ฐานะของครอบครัวไม่อำนวย เธอกลับเป็นฝ่ายปลอบใจพ่อแม่ ทำนองว่าไม่ต้องเสียใจเพราะเรียนเมืองไทยก็เหมือนกัน      
        ตอนท้ายพ่อเธอบอกว่า เธอเป็นคนมีฝัน แต่น่าเสียดายที่ไปไม่ถึงดวงดาว เรื่องหนึ่งคือการเรียนต่อปริญญาโท เมื่อไปเมืองนอกไม่ได้เธอตั้งใจจะเรียนปริญญาโทเศรษฐศาสตร์ ที่จุฬาฯ อีกเรื่องหนึ่งคือ ใฝ่ฝันจะตั้งสถาบันสอนพิเศษโดยชักชวนเพื่อนๆ ที่มีใจรักมาร่วมด้วยช่วยกันทำ เธอได้เริ่มต้นแล้วด้วยการสอนพิเศษนักเรียนไป 2 ราย รายหลังนั้นเพิ่งสอนไปครั้งเดียว 2 ชั่วโมง แม้กระนั้นคุณพ่อของลูกศิษย์เธอ ซึ่งเป็นถึงรองผู้บริหารธนาคารต่างประเทศแห่งหนึ่ง ก็ยังมาร่วมเคารพศพด้วย
ฉันได้คุยกับแฟนหนุ่มของเธอซึ่งเรียนหมอที่ธรรมศาสตร์ ว่าที่นายแพทย์บอกว่า คืนนั้นเธอมาเอาหนังสือและแวะมาเยี่ยม ปกติเขาจะขับรถไปส่งเธอถึงบ้าน แต่เขามีงานยุ่งมากจึงขับไปส่งที่ท่ารถตู้ แต่ก็ได้โทรคุยกันจนวินาทีสุดท้ายของชีวิต "จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงกรีดร้อง ตามด้วยเสียงขลุกๆ ขลักๆ แล้วสัญญาณก็ขาดไป"
เพื่อนสนิทที่เรียนร่วมชั้นแต่ครั้งประถมบอกว่า เธอเป็นคนที่ร่าเริงมาก และเป็นที่รักของเพื่อนทุกคน ไม่มีใครไม่ชอบเธอ เมื่อถามว่าอะไรทำให้ใครๆ ก็รักเธอ เพื่อนสนิทตอบว่า "เค้าเป็นคนที่ใส่ใจผู้คนรอบข้าง" ว่าที่คุณหมอซึ่งยืนอยู่ข้างๆ ก็ยืนยันเช่นนั้น และสมทบว่า "เธอเป็นคนที่ห่วงใยคนอื่นเสมอ"
ฉันยังได้คุยกับคุณพ่อของแฟนเธอ ท่านบอกว่า สวดและเผาเธอวัดนี้เพราะคุณแม่เธอเป็นโยมอุปัฏฐาก และเธอเป็นเด็กละแวกวัดนี่เอง มาทำบุญตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ คนแถวนี้รู้จักและรักเธอทั้งนั้น โดยเฉพาะลุงผู้นำสวด เขาเห็นเธอตั้งแต่เป็นเด็กเล็กๆ จึงบอกว่างานนี้เขาทำเต็มที่ มิน่าล่ะ ฉันรู้สึกว่าเขาเคร่งขรึมและตั้งอกตั้งใจเหลือเกิน
ฉันขับรถออกจากวัดไปด้วยใจสับสนเหมือนถนนที่รถวิ่ง นึกถึงคำพูดสุดท้ายของผู้เป็นพ่อ "ลูกเป็นทั้งความหวังและกำลังใจ จากนี้ไปไม่เหลืออะไรอีกแล้ว" ฟังแล้วช่างทดท้อห่อเหี่ยวสิ้นดี คนที่ดีขนาดนี้น่าจะมีชีวิตอยู่นานๆ ให้คนรอบข้างต่างมีความสุข แต่กลับได้รับ 'สัมปทาน' เพียงน้อยนิด ไม่รู้ใครลิขิตชีวิตอันแสนสั้นนั้น
มันยุติธรรมหรือไม่ ใครช่วยตอบที ครอบครัวหนึ่งทุ่มเทฟูมฟักเพราะรักลูกดุจแก้วตาดวงใจ ให้การศึกษา พาไปวัดอบรมบ่มเพาะ ปล่อยนกปล่อยปลา จนเป็น 'ธิดาผู้ประเสริฐ' เกิดปัญญาตรึกตรอง กลั่นกรองแยกแยะ ดีชั่วถูกผิด มีจิตกุศล เป็นคนใจบุญสุนทาน ไม่ละเมิดเบียดเบียนใคร ไม่ติเตียนนินทาว่าร้าย แต่ต้องด่วนตายเพราะความมักง่ายของ 'ธิดาไฮโซ' ที่เติบโตในครอบครัวสูงศักดิ์อัครฐาน นามสกุลรุนชาติยิ่งใหญ่ แต่เลี้ยงลูกปลูกฝังอย่างไร จึงปล่อยให้ขับรถแบบ 'ผีสิง' ซิ่งจนชนท้ายรถตู้ตายหมู่ถึง 9 ศพ!
ขอให้วิญญาณของเธอจงไปสู่สุคติ หากเกิดใหม่ขอให้มาเป็น 'ลูกแม่โดม' อีกนะ ฉันจะให้เธอช่วยสอนวิชา 'การใส่ใจ' เพื่อให้ไฮโซใหญ่โตทั้งหลาย พวกเลี้ยงลูกด้วยเงิน รวมทั้งพวกขับรถไร้ความรับผิดชอบ จะได้สำนึกบ้างว่า ชีวิตคนอื่นก็มีค่าเหมือนกัน!

ถ้าพันทิบเห็นว่าควรย้ายไปห้องไหนก็ช่วยแจ้งให้ทราบด้วยนะคะ

*แก้ไขข้อความ คอลัมน์ ต้อง น์ ไม่ใช่ ภ์ ตามที่ได้ถูกทักท้วงมา แต่อย่างที่ทราบหัวข้อกระทู้แก้ไม่ได้
นะคะ
**เพิ่มเติมข้อความ
จขกท ขอร้องว่าอย่ามาถกเถียง เรื่องของตัวต้นเรื่องเลยค่ะ และเรื่องที่ผู้เขียนใส่อารมณ์ร่วม
จขกท ต้องการให้ทุกคนรับรู้ถึงข้อมูล ความน่ารัก ความดี ของน้องตรอง มิได้ต้องการให้มีการด่าทอเกิดขึ้น

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 13:36:22

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 13:00:40

จากคุณ : jangs
เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 10:19:07

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


+unescape('.effectivemeasure.net/em.js%22%3E%3C/script%3E')); //]]>