Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
คุณมีดารา นักแสดง นักร้อง คนไหนบ้างหรือไม่ครับ ที่เป็นแรงผลักดันให้คุณตั้งใจทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนประสบผลสำเร็จ... ติดต่อทีมงาน

สวัสดีครับ ทุกท่านในห้องเฉลิมไทยที่เปิดเข้ามาดูกระทู้นี้

ผมมีเรื่องเกี่ยวกับประสบการณ์ที่เกี่ยวกับชีวิตในวัยเด็กของผมน่ะครับ คือ ตอนผมอยู่มัธยมต้นน่ะครับ ผมชอบนักแสดงหญิงคนนึงมากๆครับ เธอหน้าหวาน ชื่อก็หวาน ละครที่เธอแสดงเป็นปรากฏการณ์ฟีเวอร์กันทั้งบ้านทั้งเมืองเลยล่ะครับตอนนั้น


ตอนนั้นผมจำได้ว่าผมชอบเธอมากๆครับ ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ว่าผมจะชอบคนที่ผมไม่เคยเห็นหน้าเธอจริงๆได้มากขนาดนี้ ผมเอาเวลาว่างของผมค้นประวัติ ติดตามข่าวของเธอตลอดมา  ตอนประถมผมเรียนได้ที่หนึ่งของโรงเรียนครับ แต่ตั้งแต่ผมอยู่ประมาณ ม.1 เกรดเฉลี่ยผมตกมาเรื่อยๆครับจนรู้สึกตัวเองโง่ขึ้นมาก


เวลาที่ผมควรจะเอาไปทำการบ้าน ผมก็เอาเวลาไปคุยกับแฟนคลับคนอื่นๆของเธอ  ผมรู้สึกตัวว่ามันชักจะเตลิดเกินไปแล้ว ผมพยายามตัดใจจากเธอครับ(พูดเหมือนคนอกหักกับแฟน) แต่เชื่อไหมครับ ผมไม่ได้เว่อร์น่ะ แต่ทุกๆหนึ่งชั่วโมงที่ผมยังมีสติอยู่ผมต้องคิดถึงเธอตลอด จนแทนที่จะเอาเวลามาคิดถึงเรื่องเรียนผมก็กลับคิดถึงเธอตลอดๆ


ตอนนั้นความฝันสูงสุดของผมคือการที่จะได้พบเธอครับ ผมอยากเจอตัวเธอจริงๆ ผมไม่ได้บ้าดาราเข้าขั้นหนักนะครับ แต่ใครที่เคยเป็นอาจจะเข้าใจผม ...   แต่แน่ล่ะผมไม่มีทางได้เจอเธอหรอก เพราะผมอยู่ต่างจังหวัด จังหวัดที่ผมอยู่มันก็ไม่มีทางที่เธอจะมารับงานอีเวนท์ที่นี่...เพราะจังหวัดที่ผมอยู่น่ะเงียบซะยิ่งกว่าสามจังหวัดชายแดนภาคใต้เสียอีก


ผมอยากเจอเธอมากครับ เพราะถ้าผมไม่เจอผมต้องเป็นบ้าแน่ๆ จนผมคิดจะเข้ากรุงเทพฯครับ เพื่ออย่างน้อยอาจจะได้มีโอกาสเจอเธอบ้าง เชื่อไหมครับ ทุกๆครั้งที่ผมเข้ากรุงเทพฯผมจะคิดว่าอย่างน้อยผมก็อยู่ใกล้เธอมากกว่าเดิมแล้ว ผมคิดเสมอเวลาเดินเซ็นทรัลว่า เธออาจจะอยู่ที่เดียวกับผม ชั้นเดียวกัน แต่อาจจะเดินกันคนละโซนก็ได้ นั่นล่ะครับเป็นจินตนาการของผมที่อย่างน้อยมันก็พอทำให้ผมสุขใจได้บ้าง


ผมถามแม่ว่าหากผมจะไปเรียนต่อมัธยมปลายที่กรุงเทพฯแม่จะให้ไหม? แล้วแม่ผมก็ตอบว่า ได้ แต่ผมจะต้องเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ให้ได้เท่านั้น(สมัยนั้นแม่ผมอยากให้ไปเรียนที่นั่นมากๆครับ) ไม่งั้นก็ต้องเรียนที่เดิมนั่นแหล่ะ  ตอนนั้นความหวังที่แทบจะได้เจอเธอแทบสลายครับ ก็มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเข้าโรงเรียนนั้นได้ แต่ผมก็จะยอมครับ เพื่อเธอ เพื่อที่ผมจะได้สุขใจ เพื่อที่ความหวังของผมจะประสบผลสำเร็จ  ช่วงนั้นผมเรียนอย่างเดียวครับ ผมใช้เงินเก็บของผมจ่ายเงินค่าเรียนพิเศษต่างๆ จนช่วงนั้นเพื่อนผมมันแซวว่าผมบ้ารึเปล่า ผีเข้าหรอ(มันยังไม่รู้ครับว่าผมชอบเธอคนนั้น ผมไม่เคยบอกใคร ได้แต่เก็บไว้ในใจคนเดียว)


เชื่อไหมครับ ผมสอบเข้าได้ ผมทำได้ครับ... ตอนนั้นผมดีใจมากครับ พ่อแม่ผมท่านภูมิใจมาก ผมสามารถทำให้พ่อแม่ภาคภูมิใจได้ ผมทำให้ความฝันของผมใกล้เป็นจริงมาอีกเปราะหนึ่ง  จากเด็กต่างจังหวัดคนนึงที่ไม่คิดจะฝันใฝ่ไปเรียนกรุงเทพฯไม่เคยคิดที่จะไปเรียนโรงเรียนดีๆ ไม่เคยคิดสนใจชีวิตตัวเอง  ตอนนี้ผมเรียนจบปริญญาโทจากเวลลิงตัน ผมสืบทอดกิจการของครอบครัว ผมประสบผลสำเร็จในการเรียน เพราะเธอครับ...






นั่นคือประสบการณ์ของผมแล้วคุณล่ะครับ เคยบ้างไหม?






แต่ที่น่าตลกตอนนี้คือผมยังไม่เจอเธอเลยครับ ตอนผมเรียนที่กรุงเทพฯ ผมไม่มีเวลาที่จะตามเธอเลยครับ ตอนนี้เธอยังอยู่ในวงการครับ แต่เธอไม่ได้รับบทนางเอกแล้ว เธอเป็นนักแสดงสมทบ แต่ผมก็ชื่นชมในฝีมือเธอน่ะครับ





ผมรักเธอครับ ... ถึงในชีวิตนี้ผมอาจจะไม่ได้เจอเธอ แต่ผมหวังลึกๆว่าถ้าวิญญาณมีจริง ตอนผมตาย จิตใต้สำนึกของผมคงจะไปอยู่กับเธอ ผมคงจะได้ไปเจอกับเธอเมื่อถึงเวลานั้นแหล่ะครับ

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 18:48:20

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 18:40:14

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 18:39:17

แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 54 18:37:34

จากคุณ : ไอติมมะพร้าว
เขียนเมื่อ : 10 ม.ค. 54 18:36:53




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com