 |
ทรานตอน 41 จากน้องเบลล์ ค่ะ Cr. Trent @ Seohwa soompi
Thai Translation by นู๋เบลล์ (Bellatrix) : The Sweet Potato Couple thread @ http://wgm.pantipmember.com
(Please take out with full credit) H: อย่างแรกเลยนะคะ...อากาศที่นี่ดีมากเลยค่ะ. และการพบกับแม่สามีซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันเป็นกังวลก็ผ่านพ้นไปแล้ว
ตอนนี้ก็เหลือแค่มีความสุขกับตัวเองค่ะ
Y: อ้า, กลิ่นทะเล!
H: นี่เป็นกลิ่นทะเลเหรอคะ?
Y: ย่าาา. คุณไม่ได้กลิ่นเหรอ?
H: ค่ะ, แบบนี้เหรอคะ
Sub: ฮยอนตื่นเต้นเมื่อได้เห็นทะเล
Y: เราควรซื้อขนมบางอย่างและไปไล่ต้อนนกนางนวลกันนะ?
H: นกนางนวล? โอเคค่ะ.
Sub: เกมส์ดั้งเดิมของการท่องเที่ยวทะเลคือป้อนอาหารนกนางนวล
H: คุณไม่กลัวนกนางนวลเหรอคะ?
Y: ผมไม่กลัวหรอก.
Y: นกนนางนวลชอบกินแครกเกอร์กุ้งที่สุด ใช่มั๊ยครับ?
Owner: ใช่แล้ว, พวกมันชอบกิน.
MC: มันคงจะเป็นของขวัญให้นกนางนวลนะ.
MC: โอ้, แครกเกอร์กุ้ง.
Sub: ซื้ออาหารเพื่อนำไปป้อนนกนางนวล
Y: ย่าา, ในที่สุดผมก็มาถึงชายหาดที่มีทรายสีขาวของ Haewoondae.
H: ฉันอยากลงไปที่นั่นค่ะ!
Y: กระโดดเลย!
H: ไปกันเลยค่ะ!
Y: ดูนั่น, นั่นนกนางนวลหนิ!
Y: นกนางนวลปูซาน~[NOTE: เพลงเก่าแก่ของเกาหลี.]
MC: โอ้, คนปูซานควรจะรู้จักเพลงนี้นะ.
MC: มันเป็นเพลงชาติของปูซาน
H: ดูนั่นสิ! ดูเหมือนมันกำลังอาบแดดเลย.
Sub: กลุ่มของนกนางนวลท่ามกลางการอาบแดด (?)
MC: โอ้, นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นพวกมันใกล้ๆเลยนะ.
H: ว้าว, มันดูดีมากค่ะ
H: โอ้, มันน่ารักมากเลยค่ะ!
Y: ย่าาาา, พวกมันน่ากลัวนะเนี่ย!
H: ทำไมคะ?
H: ฉันอยากลงไปตรงนั้นค่ะ!
Y: คุณเคยลองนี่มาก่อนมั๊ย?
H: ไม่ค่ะ, ฉันไม่เคยเลย.
Y: ย่าา, ผมก็ไม่เคยเหมือนกัน.
Sub: พวกเขาทั้งสองพยายามทำเป็นครั้งแรก
H: จริงเหรอคะ?
Y: ย่าา. ผมอยากลองทำมาตลอดเลยล่ะ.
Sub: ในที่สุด ลงไปที่ชายหาดแล้ว
Y: เฮ้! Galmaeg~! [NOTE:Galmaegi เป็นนกนางนวลในเกาหลี.]
MC: ผมเคยทำแบบนั้นที่นั่นครั้งนึง.
MC: กับใครเหรอ?
MC: กับ
เอ่อ
พี่ๆ 2AM ของผมครับ
MC: พวกเขาบอกฉันว่าไม่เคยไปที่นั่นเลยนะ. เธอไปกลับใครกันแน่?
Y: เราควรเดินลงไปข้างล่างกันนะ?
H: โอเคค่ะ.
Y: เด็กๆ! มากินเร้ววว!
H: Maegi, maegi! มันบินหนีเหรอ?
Sub: นกนางนวลไม่สนใจ
Y: เฮ้, พวกเธอ!
Sub: ทันใดนั้น!
Sub: นกนางนวลมีปฏิกิริยากับแครกเกอร์กุ้งแล้ว
MC: โอ้, มันดูเหมือนหนังของ Hitchcock , เรื่อง The Birds...
Sub: นกนางนวลเอาทุกอย่างที่พวกเขาโยนขึ้นไป
!
MC: ดูเหมือนหนังสยองขวัญเลยนะ.
MC: ฝูงนกนางนวล
Sub: ท่ามกลางพวกมัน
Y: ซอฮยอน, ไปกันเถอะ!
Sub: ดูแลภรรยาอย่างรวดเร็ว
Sub: วิ่งหนีไป
MC: โอ้, ดูนั่นสิ!
Sub: ในที่สุด
!
Sub: ให้ไปทั้งถุง
MC: พวกเขาเสียมันไปแล้ว.
Sub: เพิ่งจะหนีมา
MC: พวกเขาควรจะซื้อมันมาเพื่อให้ดูโรแมนติกนะ
Y: ผมมองขึ้นไปข้างบน, และ
ผมไม่เห็นท้องฟ้าเลยครับ. มันเป็นเพราะนกนางนวล, เพียงแค่
ผมตกใจ, ผมเลยทิ้งซอฮยอนไว้ข้างหลัง.
MC: เขาปล่อยซอฮยอนเพื่อความปลอดภัยของตัวเขา.
Y: และหลังจากนั้นผมก็จำได้ครับ ดังนั้น ผมเลยกลับไปรับเธอ.
H: ทำไมคุณทิ้งมันไว้อย่างนั้นล่ะคะ? เราต้องไปเอากลับมานะคะ.
H: ขนม, ขนม.
H: เร็วค่ะ.
Sub: นำโดยมือของเธอ
Sub: หนทางที่พวกเขาจะช่วยเหลือ (?) แครกเกอร์กุ้ง
Y: เราจะเข้าไปยังไง?
H: เข้าไปแล้วก็ร้อง วู่ววววววววววว.
Sub: เข้าไป
!
Y: ออกไปนะ!
H: ออกไปนะ! เจ้านกพิราบ!
MC: เธอเรียกมันว่านกพิราบ.
Y: ผมสงสัยว่าพวกมันได้กลิ่นได้ยังไง?
H: ฉันรู้ค่ะ, ใช่แล้ว.
H: ฉันคิดว่าพวกมันมาใกล้ๆเราอีกแล้วล่ะค่ะ.
Sub: พยายามอีกครั้ง
MC: พวกมันกำลังกลับมาอีกเยอะเลยนะ!
Sub: สำเร็จ!
Sub: โชคดีของพวกเขา
มากกว่าครั้งนึง!
Sub: นกนางนวลรวมกลุ่มกันเพราะได้กลิ่น!
Y: เฮ้, วิ่งหนีเร็ว!
MC: มันดูสนุกนะ!
Y: ไม่, ไม่, ฉันไม่ให้อีกแล้วนะ!
MC: นกนางนวลรักแครกเกอร์กุ้ง
MC: เมื่อนกนางนวลโกรธ,พวกมันจะไล่คุณ.
MC: บนหัวพวกเขา.
MC: ดูขาเขาสิ!
Y: มันดูเหมือนว่าวเลยนะ.
MC: อย่าโยนขึ้นไป, พยายามป้อนมันอีกครั้งนึง
!
Y: ย่าาา! โอเค, ต่อไป!
MC: ตอนที่ฉันทำ, ฉันไม่ได้ทำอย่างนั้น.
MC: คุณทำยังไงล่ะ?
MC: คุณต้องเรียกชื่อพวกมัน. โจนาธาน! เซบาสเตียน!
Y: นี่, คุณลองสิ.
Sub: ฮยอนลองด้วยเหมือนกัน
Y: อยู่เฉยๆ.
H: ว้าว! สนุกดีค่ะ.
MC: สนุกดี, เธอพูด.
Sub: ดูเหมือนพวกเขาสนิทกันนะ ^^
H: ตอนนี้
เหนื่อยนิดๆนะคะ. มันสนุกมากจริงๆค่ะ, แต่ว่า
H: วันถัดมา, ฉันปวดขาค่ะ. จริงๆนะคะ. ในตอนนั้น, มันสนุกแล้วก็ตื่นเต้นมาก, ตอนนั้นฉันไม่รู้เลยค่ะ,
แต่หลังจากที่กลับมาคิดและฉันก็รู้ว่าฉันวิ่งเยอะไปเยอะเลยค่ะ.
Y: ตอนนี้ผมรู้แล้ว
ว่าจะพานกนางนวลกลับไปที่บ้านได้ยังไง. ผมสามารถกลับไปซังโดดงพร้อมพวกมันครับ กับคุกกี้
นกนางนวลประมาณ 300 ตัว.
Sub: หลังจากใช้เวลากับนกนางนวลปูซานสักพัก
Y: ไปเถอะ! ฉันจะไปแล้ว, ฉันจะไปแล้วนะ! อย่ามาใกล้ฉันนะ!
Y: ฮยอนไปกันเถอะ.
Sub: ทันใดนั้น!
H: ว่าาาาาาาาาห์!
H: พวกมันมาหาคุณยายตรงนั้นค่ะ!
Sub: นกนางนวลเรียกว่า maiden
MC: ว้าว, ฉันไม่เคยเห็นแบบนั้นเลย.
Sub: นกนางนวล Haewoondae อยู่รอบๆคุณยาย
Sub: ทันใดนั้น!
H: ว่าาาห์!
Sub: คนฝึกนกนางนวลขั้นเทพ ยง
?!!
Sub: แต่!
Sub: นกนางนวลเพื่อนของเขาบินจากไป
Sub: หลังจากปล่อยใจไปกับนกนางนวลปูซาน
H: อ่าาาา~น่ารักจังค่ะ.
MC: พวกเขาทั้งคู่ดูเหมือนจะเหนื่อยนะ.
Y: ไปนั่งเรือกันเถอะ!
H: เรือเหรอคะ?
Y: นั่งเรือกัน.
Sea: ทันใดนั้น พากันไปขึ้นเรือ
?!
H: เรืออะไรคะ?
Y: สถานที่สำคัญของปูซาน, อเมซิ่งทัวร์.
H: เราจะไปนั่งอันนั้นใช่มั๊ยคะ?
Y: ย่าาา, มันไปทุกๆที่ในอเมริกา.
H: จริงเหรอคะ. กี่วันกว่าจะถึงคะ?
Sub: มุขตลกของฮยอนคล้ายกับยง
Y: ประมาณ 35 วัน?
MC: เรือนั่นแล่นไปรอบๆ Oryook-do. [NOTE: เกาะนอกชายฝั่งปูซาน]
MC: โอ้, ขึ้นเรือแล้ว.
MC: มีเพลงเกี่ยวกับมันว่า, เรือแล่นไปรอบๆ
มันเป็นอะไรแบบนั้นใช่ไหม?
Sub: มานั่งล่องเรือ
Y: ถ้าทั้งมันหวานและผมตกไปในทะเล, คุณจะช่วยใคร?
H: แน่นอนค่ะ ฉันจะช่วยมันหวาน
MC: เธอจะช่วยมันหวาน
MC: ใช่แล้ว, พวกเขาคือคู่มันหวาน
Sub: ได้เวลาล่องเรือแล้ว
H: ว้าว, สวยมากเลยค่ะ~!
MC: มันสวยจริงๆนะ!
MC: จงฮยอน, คุณรู้จักที่นั่นใช่ไหม?
Sub: ไกด์ปูซานในวันนี้, จงฮยอน
MC: ที่จริงแล้ว, คนปูซานก็อาจจะไม่รู้จัก Oryook-do ดีนัก
MC: จากคนปูซานที่ฉันรู้จักทั้งหมด, มีแค่คุณเนี่ยแหละที่ไม่รู้เกี่ยวกับ Oryook-do.
Sub: ในที่สุดเรือก็เริ่มสตาร์ท
H: เรานั่งตรงนี้มั๊ยคะ?
H: โอ้, ขอบคุณค่ะ. คุณหนาวใช่มั๊ยคะ?
Y: ไม่อ่ะ, ผมสบายดี.
H: ดูเหมือนคิมบับเลยค่ะ?[NOTE: ซูชิของเกาหลี,เมื่อคุณม้วนชิ้นสีดำของสาหร่ายทะเลไปข้างใน มักจะประกอบด้วยข้าวขาวและผักหลายชนิด.]
Y: คิมบับเหรอ?
H: ฉันไม่ค่อยหนาวหรอกค่ะ
คุณหนาวมั๊ยคะ?
Y: มือผมเย็นอ่ะ.
H: อุ่นรึยังคะ?
Y: ย่าาาา.
Sub: ในที่สุด
!
Captain: ต่อไปนี้ ผมจะบรรยายเกี่ยวกับ Oryook-do นะครับ
Sub: การบรรยายข้อมูลของกัปตันเริ่มต้นขึ้น
Sub: ทั้งสองคนดำดิ่งไปสู่ Haewoondae ทัวร์
Sub: Oryook-do, ขึ้นอยู่กับทิศทางในการมอง
สามารถเป็นได้ทั้ง 5 หรือ 6 เกาะ
[NOTE: 5 = โอ. 6 = ยุค. รวมกัน, มันออกเสียงว่า ออยุค, หรือที่จริง, 5-6.ดังนั้นชื่อของเกาะในภาษาอังกฤษควรจะเป็น ห้า-หก เกาะ".]
MC: โอ้, ดังนั้นจำนวนของเกาะก็เปลี่ยนตามทิศทางการมอง.
Sub: และ
!
Captain: คุณจะเห็นสารสีขาว (?) ที่ไหลลงมาจากเกาะ.
Sub: เกาะสีขาวอยู่บนทะเลสีฟ้า
!
Captain: นั่นเป็นอุจจาระของนก.
MC: อุจจาระนก.
Sub: งานศิลปะสีขาวว
!
H: ว้าววว, นั่นดีที่สุดเลยค่ะ, ใช่มั๊ยคะ?
Sub: การบรรยายของกัปตัน(?) จบลง~!
Sub: ท่องเที่ยวไปรอบๆทะเล Haewoondae
Sub: กลับไปที่ท่าเรือ~
Sub: คู่รักสิ้นสุดการล่องเรือ
Y: เริ่มมืดแล้วนะ.
H: คนพวกนั้นดูเหมือนไม่กลัวเลยนะคะ
Y: พวกเขาเป็นทหารผ่านศึก
H: ดูเหมือนจะหนาวขึ้นมาแล้วล่ะค่ะ.
Y: ซอฮยอน.
H: ทำไมคุณทำอย่างนั้นล่ะคะ?
Sub: ทำท่าคล้องแขนเหมือนตอนทริปญี่ปุ่น
Y: ผมคิดเรื่องนั้นมากเลยนะ.
H: คิดอะไรคะ?
Y: ซอฮยอนทำมันจริงๆ.
H: ฮ่า! จริงเหรอคะ?
Y: นั่นมันสำคัญนะ.
H: แต่ฉันสบายๆนะคะ
Y: จริงเหรอ?
H: ย่าาาา, มันสบายๆตอนที่มันเป็นแบบนี้
แต่แขนของคุณ
Sub: จากนั้น
H: วันนี้, บางอย่าง
มันหายไปค่ะ.
Sub: บางสิ่งบางอย่างหายไป
?!
Y: อะไรอ่ะ?
H: มันควรเป็นอะไรล่ะคะ?
Y: มันคืออะไรอ่ะ?
H: ฉัน
อะไรบางอย่างหายไปจากคอของฉันค่ะ.
MC: เธอต้องการผ้าพันคองั้นเหรอ?
H: ฉันสงสัยว่าทำไม?
Y: ฮ้าาา?
H: นั่งสิคะ.
Y: ทำไมคอคุณดูว่างเปล่าเหรอ?
H: เพราะบางอย่างหายไปค่ะ.
Y: สร้อยคอเหรอ?
H: ถูกต้องค่ะ.
Sub: เกี่ยวกับสร้อยคอ
Y: สร้อยคอรูปผีเสื้อเหรอ?
H: ย่าาาา!
MC: โอ้, ของขวัญที่เขาให้นี่นา?
Sub: ของขวัญวันเกิดของเขาที่คังฮวาโด
H: คุณจำได้ไหมคะว่ามันเป็นยังไง?
Y: แน่นอน ผมจำได้สิ.
H: คุณคิดว่าคุณจะรู้ไหมคะถ้าฉันใส่มันอยู่?
Y: ผมรู้ ถ้าผมเห็น.
H: อ่าาาา, จริงๆเลยค่ะ!
Y: อะไร?
H: คุณตาไม่ดีเอาซะเลยนะคะ.
Y: ทำไมอ่ะ?
H: คุณรู้มั๊ยคะว่าฉันใส่สร้อยคอรูปผีเสื้อบ่อยแค่ไหน?
MC: เธอใส่มันที่ญี่ปุ่น, ในคังฮวาโดด้วย
Sub: ถ้าอยู่กับยงฮวา, ก็จะใส่สร้อยคออยู่ตลอด
!
H: คุณไม่รู้ใช่มั๊ยคะ?
MC: หน้าตาเขาเหมือไม่รู้เรื่องอะไรเลยนะ.
H: ฉันใส่มันเมื่อครั้งล่าสุด, และก่อนหน้านั้น, และฉันใส่มันตลอดเวลา! และคุณไม่รู้เรื่องมันเลย.
Sub: แต่ ยงไม่รู้งั้นเหรอ!?
Y: โอ้, ผมรู้นะ!
H: อะไรคะ?? จริงเหรอ? คุณแน่ใจว่าคุณรู้เหรอคะ?
Y: ทำไมผมจะไม่รู้ล่ะ?
H: ฉันคิดว่าคุณไม่รู้ค่ะ.
Y: ทำไมคุณคิดอย่างนั้นล่ะ?
H: เพราะคุณไม่เห็นพูดอะไรเลยนี่คะ.
Y: โอ้, เช่น คุณใส่มันวันนี้~?
H: ย่าาาา
MC: เธอต้องการได้ยินบางอบ่าง แบบว่า , โอ้, มันสวยมากเลย
MC: ประโยคแบบนั้น
MC: มันยากมากเหรอ?
H: ฉันคิดว่าคุณลืมมันไปแล้วค่ะ.
Y: ของขวัญน่ะเหรอ? ทำไมผมถึงจะลืมมันล่ะ, ผมซื้อมันมานะ!
Sub: ผู้ชายเป็นแบบนี้เหรอ(?)!
MC: มันง่ายมาก.
H: ฉันคิดว่าคุณไม่รู้ค่ะ.
MC: แต่ถ้าเขาไม่แสดงออก เธอจะรู้ได้ไงล่ะ
H: ครั้งหน้าฉันจะไม่ใส่อีกแล้วนะคะ.ฉันคิดว่าพี่ยงฮวา, ดูเหมือน, เขาจะไม่พูดอะไรเลยเมื่อฉันใส่มัน, แต่ควรถามถ้าฉันไม่ใส่มัน. ฉันควรลองทำยังงั้นมั๊ยคะ?
PD: ทำไมคุณอารมณ์เสียล่ะ?
H: ไม่ใช่อารมณ์เสียค่ะ, แต่
ย่าา, ฉันคิดว่าฉันอารมณ์เสียค่ะ
Y: ผมเห็นเธอใส่มันตลอดเวลาครับ, แค่ผมไม่รู้ว่าผมควรต้องพูดอะไรบางอย่างเกี่ยวกับมัน. ครั้งหน้า, ตอนที่ผมเห็นมัน, ผมจะพูดถึงมันมากๆเลยครับ
H: งั้น ฉันคิดว่าฉันจะใส่มันกลับไปค่ะ
Sub: ซ่อนสร้อยคอไว้
MC: มันอยู่กับเธอ?
Y: แต่ หลังจากนั้น, ในตอนเช้า,คุณ
#$@%$!^!^& [คนทรานอิ๊งบอกว่าไม่รู้เรื่องเหมือนกันค่ะ]
H: คุณต้องไม่ทำอย่างนั้น!
Y: โอเค, โอเค. นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการ, ซอฮยอนของเรา
H: คุณหมายความว่าอะไรคะ, ต้องการ? อ่า,จริงๆเลย
Y: ผมแค่มองไปที่มัน, แล้วก็โอ้, เธอใส่มันด้วย
H: อ่าาา, จริงๆแล้ว, ฉัน
Y: อะไร?
H: ไม่มีอะไรค่ะ.
H: จริงๆค่ะ
Y: คุณอาจจะไม่รู้~ ถ้าคุณใส่สร้อยรูปผีเสื้ออยู่~ [NOTE: เพลงฮิตเกาหลี, back in the day]
Y: คุณควรถามเกี่ยวกับมัน.
H: ฉันกำลังจะพูดค่ะ
แต่
ฉันลืม.จากนี้ไป, บอกฉันนะคะ.
Y: โอเคครับ.
H: ไปกันเถอะค่ะ. ไปเถอะ!
Y: ไปไหนอ่ะ?
H: ไปบางที่ค่ะ.
Y: คุณรู้ทางเหรอ?
H: ก็แค่ไปที่ไหนซักที่ค่ะ.
MC: พวกเขาอยู่ในปูซาน, เธอจะไปไหน.
Y: ผมต้องโทรหาเพื่อนผม.
Sub: เพื่อนของสามียง!!
MC: เพื่อนของยงฮวา
Friend: หวัดดี?
Y: โอ้, นายอยู่ไหนอ่ะ?
Sub: เพื่อนของยง
บางที
Friend: ฉันขับรถอยู่.
Sub: เพื่อนของคุณ
คุณยังเจอพวกเขาอยู่มั๊ย?
Friend: รอแป๊บนึง, ฉันไปไปถึงที่นั่นให้เร็วเลย.
H: ฉันอยากเจอพวกเขาค่ะ
MC: มันน่าสนใจนะ.
Y: เขาควรจะมาถึงแล้วนะ ตอนนี้น่ะ
Phone: ไม่สามารถติดต่อเลขหมายปลายทางได้. กรุณาฝาก
Sub: เพื่อนของเขาดูเหมือนจะหายไปซะแล้ว
H: คุณแน่ใจนะว่าเขาจะมา?
H: ฉันหวังว่างั้นนะคะ เขาอยู่คะไหนเนี่ย
Y: ผมคิดว่าจะมากันประมาณ 4 คนนะ.
MC: เพื่อนๆของยงฮวาสุดยอดมาก, ที่จะได้เจอสมาชิก SNSD
Y: พวกเขาเป็นเพื่อนที่ผมสนิทตั้งแต่ประถม
Sub: เพื่อนสนิทตลอดชีวิต!
MC: พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทของเขา.
Y: พวกเขาเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆบ้านผม ผมรู้จักพวกเขาดีกว่าใครๆ, และผมก็อยากแนะนำพวกเขาให้ซอฮยอนรู้จัก
Phone: ไม่สามารถติดต่อเลขหมายปลายทางได้. กรุณา
H: คุณถูกทิ้งรึเปล่าคะ?
Y: เป็นไปไม่ได้.
MC: ฉันคิดว่าพวกเพื่อนเขาเป็นผู้ชายนะ.
Y: พวกเรา doo-maek-paem.
Sub: เพื่อนของยง = doo-maek-paem
H: มันแปลว่าอะไรคะ
Y: Doosil McDonald Family. [NOTE:Doosil คือสถานที่ที่ยงและเพื่อนๆเติบโตขึ้น. Doo-Mc-Fam, หรือ doo-maek-paem.]
MC: โอ้, นั่นคือที่ที่พวกเขาทั้งหมดพบกัน?
Y: พวกเขาจิตใจดีและน่ารักมาก
H: จริงเหรอคะ? พวกเขาจะรู้สึกอึดอัดที่อยู่ใกล้ๆฉันมั๊ยคะ?
Y: มันจะโอเคถ้าคุณไม่รู้สึกอึดอัดกับพวกเขา
H: โอเคค่ะ.
MC: เธอต้องการจะทำให้ดีที่สุดเมื่อพบเพื่อนๆของเขา มันเป็นวิธีที่เพิ่มกำลังใจให้เขา.
Y: เขามาแล้ว
Jinsuk!
H: เขาจะได้ยินไหมคะ?
Y: เขาต้องได้ยินสิ. Jung Jinsuk!
Sub: Jinsuk จะเห็นมั๊ย
Y: โอ้ ยงฮวา
นายเรียกฉันเหรอ?
MC: ฉันสงสัยว่าถ้าเขาเห็นนะ.
Y: โอ้, เขาอยู่นี่!
H: จริงเหรอคะ?
Sub: ในที่สุด!
Sub: เพื่อน Jinsuk มาถึงหลังจากขับวนไปวนมาแถวนี้ประมาณ 7 รอบ
H: โอ้ นั่นเขาใช่มั๊ยคะ?
Sub: ยงมีความสุขมากที่ได้เจอเพื่อนสนิท
Y: นี่คือ Jinsuk.
H: สวัสดีค่ะ
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพบคุณเลยค่ะ.
Jinsuk: สวัสดีครับ, ผม Jinsuk
ผมเป็นเพื่อนยงฮวาตั้งแต่สมัยประถมครับ.
H: โอ้, จริงเหรอคะ? ยินดีที่ได้พบคุณค่ะ.
Jinsuk: ขอโทษนะ, รอนานเลยใช่มั๊ย?
MC: เขาน่ารักนะ.
Jinsuk: ฉันไปผิดถนน ดังนั้น
Y: Jinsuk, นี่ซอฮยอน
H: doo-maec-paem
.ใช่มั๊ยคะ
Jinsuk: ทำตัวสบายๆนะครับ
ทำตัวสบายๆ
ไปกันเถอะ
Sub: คนที่ประหม่ามากกว่าซอฮยอน
Jinsuk: เราต้องจอดที่ Busan-dae เพื่อรับ Yejie.
Sub: Yejie! ชื่อผู้หญิง??
MC: โอ้, นั่นมันชื่อผู้หญิงนี่นา?
Y: เธอชื่อ Yejie, เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม doo-maek-paem.
Sub: มีผู้หญิงในกลุ่มเพื่อนสามี!
MC: เธอเป็นผู้หญิง?
H: Yejie ออนนี่
H: เธอคงจะเป็นสไตล์ทอมบอยนิดๆ.
Y: ไม่นะ, เธอไม่ใช่ทอมบอยเลย.
H: งั้นอะไรคะ?
Y: เธอเป็นเพื่อนที่สบายๆ.
MC: เธอคงอารมณ์เสียนิดหน่อยนะ.
Y: เฮ้, นายจำได้มั๊ยว่าเราโตมาสนิทกับ Yejie แค่ไหน?
Y: เธอเป็นคนง่ายๆสบายๆ, คุณรู้ไหม
ผมไม่เคยเห็นเธอเป็นผู้หญิงเลย
MC: ถ้าเขาพูดแบบนั้น, Yejie ควรจะมีตำแหน่งเป็นอะไรล่ะ?
Sub: ใกล้ถึง Busan-dae
MC: Budae เทียบเท่า Busan ของ Hongdae ในโซล. มันแคบและเล็กแต่มีทุกสิ่ง. [NOTE: ทั้งสองแห่งเป็นสถานที่ที่วัยรุ่นนิยม.]
MC: เขาพูดบางอย่างในที่สุด.
Sub: โทรหา Yejie
Yejie: ย่าาา.
Y: เธออยู่ไหน?
Yejie: ฉันอยู่ที่ #$@%.
Y: ตอนนี้ฉันอยู่กับ Jinsuk
Yejie: ย่าา.
Y: ออกมาคอยข้างนอก, เราจะถึงแล้ว.
Yejie: โอเค
จอง ยง
Y: จอง ยง
.จริงๆเลย
MC: ฉันสงสัยว่าปฏิกิริยาที่ได้เห็นเพื่อนสนิทที่เป็นผู้หญิงของสามีจะเป็นยังไง?
MC: เธอจะดีกว่าฉันรึเปล่านะ
MC: และที่สุดของทุกอย่างคือ, ถ้าเธอน่ารักกว่า
MC: เธออาจจะเกลียดหรือกลายเป็นเพื่อนกัน
Sub: ในที่สุด!
Sub: มาถึงหน้า Busan-dae!
Y: โอ้, ผมเห็น Yejie แล้ว.
H: ที่ไหนคะ?
Sub: ที่นั่น
Sub: เพื่อน Yejie เข้ามา
Y: Yejie!
Yejie: หวัดดี
ย่าา, ฉันควรจะทำยังไงเนี่ย?
MC: เธอน่ารักนะ
Yejie: มันยากมากที่จะมองคนอื่น
H: สวัสดีค่ะ
Yejie: สวัสดีค่ะ
omona.
MC: Omona.
MC: โอ้, พวกเขาทำได้ดี.
Yejie: คุณหน้าเล็กนิดเดียวเอง.
Y: Yejie! เธอไม่ดีใจที่เจอฉันเหรอ?
Sub: ยงถูกมองข้าม ต้องขอบคุณฮยอน
Yejie: นี่คือคนดังนะ
#$@%
MC: #$@%.
Y: เธอเป็นผู้หญิงสไตล์ปูซาน.
H: ครั้งแรกเลย, ฉันคิดว่า doo-maek-paem จะเป็นผู้ชายทั้งหมดค่ะ, แต่
ฉันประหลาดใจมากที่ได้ยินว่ามีผู้หญิงด้วย.
แต่ เมื่อฉันเห็นเธอ, เธอน่ารักมากค่ะ, และหน้าเธอขาวจริงและเธอดูน่ารักค่ะ.
Sub: บนถนนเพื่อไปรับเพื่อนที่เหลือ
Yejie: จริงๆแล้ว, เธอรู้อะไรมั๊ย. เธอคิดว่าฉันควรแต่งหน้าเพิ่มมั๊ย?
Y: ไม่, มันดีแล้วล่ะ.
Sub: สาวปูซานให้ความสนใจกับหน้าตาเธอเมื่อถูกถ่ายทำครั้งแรก
MC: เพราะกำลังถ่ายทำ
Jinsuk: ตอนนี้ เราต้องไปรับ Ookhun และตรงไปต่อ.
MC: โอ้, ฉันรู้จัก Ookhun.
MC: คุณรู้จักเขาเหรอ?
Yejie: คุณอยากได้หมากฝรั่งมั๊ย?
Sub: มิตรภาพที่ตามมาด้วยหมากฝรั่งหนึ่งชิ้น
Sub: ในที่สุด ก็มาถึงที่จอดรับที่สุดท้าย!
Sub: ที่นี่
!
Sub: ร้านแฮมเบอร์เกอร์ Doosil
Y: พวกเขาอยู่ที่นี่.
Sub: เพื่อนกลุ่มสุดท้ายของวันนี้!
MC: โอ้, เขามีความสุขจริงๆนะ!
MC: เขาได้พบพวกเพื่อนๆหลังจากที่.
MC: เขายุ่งมาก, ดังนั้นเขาเลยไม่มีเวลา.
MC: ถูกต้อง.
Y: ทำไมนายสองคนแต่งตัวดีจังล่ะ?
H: นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันพบคุณ สวัสดีค่ะ
Y: Lee Donghyun, และ Kang Ookhun.
Sub: เสร็จสิ้นการรับเพื่อนสนิทของยง!
Y: Ookhui. [NOTE: Ookhun ที่ใส่สำเนียง.]
Sub: เริ่มจาก Bhumuh-sa
!
MC: ที่ไหนคือ Bhumuh-sa?
MC: มันอยู่ในปูซาน เป็นวัดที่ดังมาก.
MC: มันมีคาเฟ่ชื่อดังใกล้ๆใช่ไหม?
MC: โอ้, คาเฟ่
ดีจัง, ฉันไม่เคยไปที่นั่นเลย, ดังนั้น
Y: เป็นไงบ้างที่ได้เจอ SNSD ซออยอน?
Ookhun: ไม่เคยคิดว่าจะมีวันนี้เลยในชีวิต
Yejie: ฉันเคยเห็นเธอแต่ในโปสเตอร์
Jinsuk: ฉันด้วย ฉันด้วย
Ookhun: จากระยะประมาณ 100 เมตร
Donghyun: ผมมีปฏิทินด้วยนะ
Sub: ทุกคนสนใจภรรยาฮยอน
H: โอ้ จริงเหรอคะ?
Y: นายทำอะไรอ่ะ?
Donghyun: กำลังปรับตัวให้ชิน.
Y: ทำไมนายดูอายมากเลย?
Ookhun: อาอิกู
ไม่ใช่อย่างนั้น.
Sub: ไม่ใช่อย่างนั้น
^^
Sub: ขับไปตามถนนบนเขา
Sub: ไปสู่คาเฟ่ใกล้กับ Bhumuh-sa
!
Sub: ในที่สุด ที่นี่!
Y: Yejie! เธอผอมลงนะ!
Yejie: อย่าแม้แต่จะพูดอะไรนะ. มันยากมาก.
Y: ทำไมล่ะ? เธอทำยังไง?
Yejie: ทั้งหมดก็คือ ฉันกินมันหวาน
Yejie: ฉันชอบมันหวานเหมือนกันนะ
H: อู้วววว!
Y: จินซอค! รอเดี๋ยว.
Sub: แสดงความรักต่อหน้าเพื่อนๆ
Sub: ถูกละเลย
Y: ทำไม Yejie ไปก่อนล่ะ?
Sub: ตรงไปคาเฟ่บนเขาที่ Jinsuk มาลาดตระเวนไว้แล้ว
!
Sub: เพื่อนๆพยายามนั่งตามความต้องการของพวกเขา(?)
MC: มันไม่ใช่คาเฟ่ที่แฟนซีซะทีเดียวนะ, แต่ก็ดูเป็นแบบนั้น
Yejie: เธอสองคนควรหันหน้าเข้าหากัน.
Sub: ในการประชุม
ในขณะที่
Sub: สิ้นสุดการเปลี่ยนที่
!
Jinsuk: ยินดีที่ได้พบคุณครับ.
Y: นายหมายความว่าอะไร, ยินดี?
MC: มันดูน่าอาย
MC: น่าอาย
Y: Jinsuk มีความสามารถพิเศษในการหาสถานที่แบบนี้
Yejie: เลือกสถานที่ที่ไม่มีคนรู้จัก
Jinsuk: เราควรแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะตอนนี้.
Yejie: นายเริ่มก่อน.
Oohkun: ไม่เอา, ฉันไม่เริ่มก่อน.
Y: ซอ จู ฮยอน
H: ซอฮยอนค่ะ
Sub: ปรบมือพร้อมกัน!
Y: ทำไมปรบมืออย่างนั้นล่ะ?
Y: Jung Jinsuk
Y: Moon Yejie.
Yejie: อะไร?
Y: ไม่ต้องห่วงภาพลักษณ์เธอหรอก.
Y: Lee Donghyun และ Kang Ookhun.
Y: เป็นไปได้ไง, ได้เจอซอฮยอน? ตอนนี้ พวกเธอได้เจอซอจูฮยอนแล้วนะ
Ookhun: อยึ่ยยย
อย่าเรียกฉันเป็นคนแรกสิ.
MC: เขาเป็นเพื่อนที่แคร์คนอื่นๆ
Y: Jinsuk
นายรู้สึกยังไงบ้าง?
Jinsuk: ดี, เพียงแต่
ฉันพูดอะไรไม่ออกเลย
MC: เขาควรจะทำวิจัยอะไรบางอย่าง
MC: เขาน่าจะเป็นประเภทที่จะจัดการกับงานระหว่างเพื่อนของเขา
Yejie: แต่ว่า, เธอรู้มั๊ย. ฉันไม่รู้เลยตอนฉันดูทีวีน่ะ, แต่หน้าเธอเล็กจริงๆนะ.
Ookhun: เธอบอกว่าหน้าเธอใหญ่ตอนออกทีวีเหรอ?
Yejie: ไม่, ไม่, ฉันกำลังบอกอย่างตรงไปตรงมานะ
Y: นี่คือสไตล์ปูซาน. พวกเขาไม่ตอบโต้หรืออะไรเลย
H: โอเคค่ะ
Sub:ชายผู้บริสุทธิ์พบว่ามันยากที่จะได้พูดถึงความประทับใจแรกของเขา
Donghyun: อืม, ฉันรู้สึกมีความสุขมาก, หลังจากเห็นเธอเยอะเลยในทีวี, ดังนั้น
Ookhun: ตามนั้น.
MC: Ookhun มีความสามารถในการตัดคำ
Sub: จากนั้นสิ่งแรกที่ภรรยาฮยอนคิด?
H: พวกเขาน่ารักมากและใสซื่อ ฉันคิดว่าอย่างนั้น.
Yejie: เธอยังไม่รู้จักพวกเราดีพอ
Y : อย่าสร้างเรื่องขึ้นมานะ!
Sub: แต่พวกเขาทั้งหมดก็ได้แนะนำตัวต่อกันแล้ว
---------------------------------------------------------------------------------
ปล. แถมภาพจากหนังเรื่อง The Birds ของ Alfred Hitchcock ที่ MC พูดถึงค่ะ
---------------------------------------------------------------------------------
| จากคุณ |
:
phokar   
|
| เขียนเมื่อ |
:
23 ม.ค. 54 22:53:08
|
|
|
|
|
WGM[CN.Blue&SNSD]TheSweetPotatoCoupleบ้านมันเทศที่237:นกนางนวลปูซานก้อมิอาจทานความหวานยงซอ{แตกประเด็นจาก A10160233}
ยงซอบัง
