เมื่อคืนรอจนดึกเหมือนกัน เลยขอปิดเครื่องไปก่อน เช้านี้เปิดมา ดีจังที่เจอคลิปของคุณ Edna
ใกล้เข้ามาทุกทีแล้วซินะ แฟนคลับโอชินต้องกล่าวสวัสดีกัน ตอนนี้มาดูเรื่องราวของหนุ่ม(แก่)อีกคน
โนซูมิ : ผู้ปั้นจิต ขอลิขิตชีวิตเอง
โอบดินประคองไว้ ปั้นแต่งเรื่องราว โมงยามค้อมคำนับ
โนซูมิเป็นอีกตัวละครหนึ่งในครอบครัวทาโนะกุระ จาก ละครชุด สงครามชีวิตโอชิน หลายคนอาจมองว่า ตัวละครชายตัวนี้ช่างมีชีวิตที่ราบเรียบเสียเหลือเกิน จืดชืด ไม่มีอะไรหวือหวาให้ลุ้นตื่นเต้นเลย วันๆก็ก้มหน้าปั้นหม้อ ปั้นโถดินเผา โผล่มาทีก็ ยิ้มฟันขาวเหมือนกระต่าย แล้วก็เอ่ยทักทาย คุณแม่ครับ จบ.....
หากในความคิดของกูรู โนซามิคือตัวขับผิวละครให้เกิดการเปรียบเทียบ นำคนดูลุ่มลึกไปกับความนิ่งเนิบ ทว่างดงาม
"น้ำที่ข้นกว่าเลือด" แม้โนซูมิจะเกิดจากคุณหนูคาโย่ กับสามีบัณฑิตมหาวิทยาลัยอิมพิเรียลผู้สูงปัญญา แต่เขาก็รับมรดกทางวิญญาณเพียงส่วนเดียว คือ ความเป็นศิลปินจากมารดา นอกเหนือจากนั้น ทั้งตัวตน อุปนิสัยใจคอ ทัศนะคติในการดำรงชีพ ล้วนมาจากการบ่มเพาะเลี้ยงดูของตระกูลทาโนะกุระทั้งสิ้น
ก่อนจะรู้ว่าตัวเองเป็นเพียงลูกเลี้ยงบุญธรรม โนซูมิก็เหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป วิ่งเล่นซุกซนไปวันๆ ต่อเมื่อมารับทราบภายหลังว่า ตนเป็นเพียงลูกกำพร้าที่โอชินเก็บมาเลี้ยง อันเนื่องมาจากบุญคุณของตระกูลฝ่ายแม่ โนซูมิเริ่มเปลี่ยนไป เงียบขรึม หวาดกังวลในชีวิตที่อาจจะเปลี่ยนแปรไปในวันข้างหน้า
แม้ทั้งโอชินและริวโซ ได้ให้สัญญาเป็นมั่นเหมาะว่า จะเลี้ยงดูให้ทัดเทียมลูกๆคนอื่นด้วยความรัก ใส่ใจไม่น้อยหน้ากัน โนซามิก็ยังไม่ถึงกับวางใจทีเดียว เนื่องจากโอชิน หมั่นเตือนเสมอว่า ตนเองเป็นทายาทคนเดียวของตระกูลคานาย่า เมื่อเติบใหญ่จะต้องกลับไปฟื้นฟูกิจการค้าข้าวที่ล่มสลายไป
โนซามิต้องแบกความคาดหวังนี้ตั้งแต่วัยเยาว์ ที่สำคัญคงต้องจากบ้านทาโนะกุระไปอยู่ที่อื่น ไปเริ่มชีวิดใหม่บนสายสัมพันธ์ที่ไม่เคยรู้จักมักคุ้นมาก่อนเลย คุณทวด คุณตา คุณยาย และคุณแม่ ก็เห็นแค่เถ้ากระดูก แล้วจะให้โนซามิผู้ไร้ญาติไปตั้งต้นอย่างไร ความคิดเช่นนี้วนเวียนอยู่ในใจของเด็กชายมาตลอด
ความหวาดหวั่นของเด็กน้อยค่อยคลายลง เมื่อโอชินรับฮาจึโกะเด็กผู้หญิงบ้านนอกอีกคนเข้ามาเลี้ยงดู ทำหน้าที่เสมือนเป็นพี่เลี้ยงทุกคน ด้วยสถานะของความเป็นคนนอก(ตระกูล)เหมือนกัน เด็กชายโนซูมิเริ่มรู้สึกอบอุ่นขึ้นเมื่อได้มีโอกาสพูดคุยสร้างความสนิทสนม สายใยของพี่น้องนอกตระกูลทาโนะกุระ ยังเหนียวแน่นแม้เมื่อทั้งคู่ได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่
ด้วยเหตุนี้เอง เด็กชายโนซูมิจึงสงบเสงี่ยม เจียมตัว เพราะสำนึกว่าตนเองอยู่ภายใต้ร่มเงาของตระกูลอื่น และค่อนข้างจะยอมอ่อนข้อให้กับฮิโตชิ เราจะเห็นโนซูมิช่วยงานบ้าน ช่วยพี่ฮาจึโกะเลี้ยงน้องเทอิ ขณะที่ฮิโตชิเอาแต่วิ่งเล่นกับเพื่อนๆ แล้วก็โผล่หน้ามอมแมมมาถามว่า มีอะไรกินบ้าง แล้วก็ออกไปวิ่งเล่นต่ออีก
ภาพพ่อและแม่บุญธรรมที่ตรากตรำทำงานหนักทุกวัน เลี้ยงดูปลูกฝังลูกที่แท้และไม่แท้ถึง 5 คน เป็นสิ่งที่โนซูมิชินตามาตลอด เขาพยายามทำตัวให้เป็นปัญหาน้อยที่สุดเพื่อไม่ให้คู่สามี ภรรยาลำบากใจ แต่ลึกๆแล้ว ก็เพื่อที่จะได้อยู่กับครอบครัวนี้นานๆ ไม่ถูกส่งไปอยู่ที่ไหน
ถ้าไม่นับสายเลือดศิลปินโดยกำเนิดแล้ว โนซูมิจึงแตกต่างจากคุณหนูคาโย่โดยสิ้นเชิง ขณะที่ผู้เป็นแม่แท้จริง ใจร้อน เอาแต่ใจ ติดสำรวยนิดๆตามประสาคุณหนูตระกูลใหญ่ โนซูมิกลับเรียบง่าย ไม่เรื่องมาก
แต่ในความเรียบง่ายนี้เอง ก็มีเรื่องที่เขาต้องใช้ความกล้าหาญตัดสินใจทางเดินชีวิตที่ขัดใจโอชินจนได้
แก้ไขเมื่อ 28 ม.ค. 54 20:53:14
จากคุณ |
:
กูรูขอบสนาม
|
เขียนเมื่อ |
:
28 ม.ค. 54 08:08:50
|
|
|
|