ความคิดเห็นที่ 1 ความรู้สึกจากแฟนคลับคนหนึ่งในบ้านใหญ่ค่ะ ใจคอจะแยกกันจริงเหรอ  ที่ให้สัมภาษณ์ คงไม่กี่วันนี้แล้ว เห็นอยู่ว่ายังอยู่ด้วยตัวเองไม่ได้  เมื่อกี้แม่มาร้องใหญ่เลย  น่าสงสารที่สุด  แล้วจะแยกได้งัย  ในชีวิตไม่มีใครเหลือเลย  มีแม่ฮุ่ยคนเดียว  พี่เลี้ยงมานั่งคุยก็ทดแทนกันไม่ได้ ที่ผ่านมานึกว่าจะดูความพร้อมของน้องปิงประกอบด้วย  ไม่คิดว่าจะทำกันแบบนี้ ไม่มีแบบลงประชามติเหรอคะ  ล่ารายชื่ออะไรเงี้ย เอาคนในพื้นที่หรืออาสาสมัครไปแจกใบปลิวในส่วนจัดแสดง  ถามความเห็นว่าดูกับตาแล้วน้องปิงเป็นงัย อัด DVD ตอนเดินตามหาแม่แล้วร้องในส่วนจัดแสดงกับคอยแม่ตอนกลางคืน ไปแจก  เอาจอใหญ่ๆไปตั้งฉายให้ดูด้วย ให้ลงชื่อขอเบอร์โทร ให้ส่งสำเนาบัตรมาให้ แล้วออก SMS ช่องทรูให้คนทั่วประเทศส่งชื่อ+เอกสารมารวมกัน อยากทำอยากช่วยนะคะ  แต่ m ไม่ให้ไปแน่  ถ้าช่วยออกตังส์ได้ค่ะ ตอนตั้งชื่อยังขายไปรษณียบัตรได้ตั้ง 28.5 ล้านฉบับ โครงการได้ส่วนแบ่ง ฉบับละ 2  บาท   ผู้แสดงความคิดเห็น สงสารน้องปิงมาก วันที่ตอบ 2011-01-29 04:09:48 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:27:29

ความคิดเห็นที่ 2 สรุป สภาพจิตผิดปกติของหลินปิงเมื่อคืนนี้ ที่เริ่มมีการแยกหลินฮุ่ยถึง 04.00 น. (ข้อมูลจากทู้รงส.) 31 ม.ค. 54 03:29:44     เห็นปิงตื่นมาท่าทางทุรนทุรายกระวนกระวาย  31 ม.ค. 54 03:32:38     ดูน้องปิงสิคะ ออกอาการใหญ่แล้ว ทั้งร้องคำราม กัดขาตัวเอง กัดเตียง เกาเนื้อตัวแรง ๆ นอนกลิ้งไปกลิ้งมาข้าง ๆ พี่เสา ร้องเสียงคำรามดังมาก เดินมาที่หน้ากรง เธอตื่นมายังไม่เห็นแม่ เลยเวลามามากแล้ว 31 ม.ค. 54 03:40:28     ใช่ปิงร้องจริงด้วยได้ยินเหมือนกันแล้วขณะที่ร้องคำราม ปิงทำทางเหมือนเสียสติ พยายามเปิดเสียงให้แน่ใจปิงเหมือนทึ้งตัวเอง เหมือนคนที่อาการแย่ ๆนะคะ เลื่อนเวลานานเกินไป สงสารจริง ๆ 31 ม.ค. 54 03:41:44     ถ้าคณะทำงานจากจีนที่จะมาประเมินการการดูแล การจัดการและสถานที่ฯลฯสำหรับหนูหลินปิงในเดือนพฤษภาคม เขาได้เห็นกิริยาอาการ ได้ยินเสียงร้อง(ของหนึ่งชีวิตที่เหมือนลูกเหมือนหลานของเขา)ราวกับได้รับ บาดเจ็บเช่นนี้ ผลการประเมินจะออกมาอย่างไรนะ..   แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 10:38:15 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:37:12

ความคิดเห็นที่ 3 อีกหนึ่งความคิดเห็นจากบ้านใหญ่ ไอเดีย บรรเจิดนี้ ไม่ว่าจะเป็นความคิดใคร  คุณใจร้ายมาก โลภมาก อยากได้ทั้งลูกหมีใหม่ อยากได้ทั้งหลินปิง ให้หลินปิงอยู่ต่อ และต้องอยู่เพียงลำพัง ไปอีกสองปี ก็น่าจะทำให้ชีวิตเค้ามีความสุขสมบูรณ์ไม่ใช่นางฟ้าตกสวรรค์แบบนี้ ได้ใช้ชีวิตอยู่ไปกับแม่จนกว่าเค้าจะไม่ต้องการแม่หรือฮุ่ยเห็นว่าลูกโตแล้วก็จะปลีกตัวออกมาเอง ทำแบบนี้เค้ายิ่งโหยหาความรักต่อกัน  ฮุ่ยยิ่งห่วงลูกเพิ่มมากขึ้นตอนเช้าไม่อยากจะไปเลย หลินปิงที่อยู่ได้เพราะถูกบังคับความร่างเริงสดใสเป็นธรรมชาติหายไปหมดสิ้น ตกกลางคืนก็คอยแม่ชะเง้อแล้วชะเง้ออีก     คอยฟังเสียงประตู ถ้าถึงวันหนึ่งที่คอยแล้วแม่ไม่มา  จิตใจลูกหมีจะเป็นอย่างไร...... มันไม่ใช่ธรรมชาติ   ยังไม่ถึงเวลาที่เค้าต้องแยกจากกัน  ต้องให้เค้าสองตัวตัดสินใจกันเอง มหัศจรรย์หลินปิงก็เป็นแค่เรื่องโกหก       หลินปิงทุกวันนี้ยังเอาตัวเองไม่รอดเลย หากินได้แค่นี้แหละ  ต่อไปถ้ามีน้องแฝดก็อย่าเอาออกมาหากินซ้ำแนวเดิมอีกไม่มีใครเชื่อคุณอีกแล้ว เริ่มจากสินค้าก่อนเลย ใครสนับสนุนโครงการนี้  รณรงค์ให้ช่วยกันเลิกใช้ เดี๋ยวดิฉันก็จะไปเปลี่ยนอินเตอเนตจาก true เป็นค่ายอื่น เลิกดู truevision ประหยัดไปอีกเยอะเลย  ใครมาอ่านให้ช่วยบอกต่อๆกันด้วย ให้ช่วยกันแอนตี้สินค้าทั้งหมดที่มาสนับสนุนโครงการนี้   ผู้แสดงความคิดเห็น จากใจคนดูหลินปิง วันที่ตอบ 2011-01-30 09:42:02 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:41:00

ความคิดเห็นที่ 4 และอีกคนจากบ้านใหญ่เช่นกัน เมื่อคืนเปิดทีวีทิ้งไว้อ่านหนังสือแล้วก็หลับๆตื่นๆ  พอตี4แม่ฮุ่ยมาลุกไปอัดเก็บไว้หลับไปอีก เครื่อง error เลยยังไม่ได้กู้ file รู้แต่ว่าน้องปิงร้องงงง เสียงดังมาก อ้อนแม่ฮุ่ยด้วย คงคิดถึงมาก  ตื่นขึ้นมาก็เห็นนอนคู่กันบนเตียง m บอกว่าเป็นเรื่องผู้ใหญ่อยากได้ผลงาน  ใจร้ายมากค่ะทำไปได้งัย  เสียงไม่บาดเข้าไปในหัวใจท่านบ้างหรือคะ หรือว่าไม่เคยดูไม่เคยฟัง จะได้ส่งไปให้ท่านฟัง ถ้าอีก 1-2-3-4  วันนี้ แยกไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลยทั้งชาติ  อย่างนี้ก็เรียกว่า พรากแม่พรากลูก ทั้งที่ยังไม่หย่านม ซิคะ ผู้ใหญ่ทำไมใจร้ายกันจริง  คิดถึงแต่ธุรกิจกับหน้าตา(ผลงาน)จนลืมคำว่า  มนุษยธรรม (ไปเรียนดีกว่า) ผู้แสดงความคิดเห็น สงสารน้องปิงมาก วันที่ตอบ 2011-01-31 07:29:34 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:42:51

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อคืนอาการปิงแย่มาก...เหมือนทั้งคลั่งทั้งเก็บกด น่าสงสารมาก จากคุณ : แอบอ่านแต่รักอย่างเปิดเผย เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:53:27

ความคิดเห็นที่ 6 ภาพที่เห็นเมื่อแม่ลูกได้กลับมาพบกัน ได้อยู่ด้วยกัน แสดงให้เห็นถึงความใกล้ชิดผูกพัน และความสุขระหว่างแม่ลูก ภาพเช่นนี้ คุณประเสริฐศักดิ์ และคุณโสภณ กล้าพูดหรือคะว่าแม่ลูกพร้อมแล้วที่จะแยกกัน แม่หมีลูกหมีคู่นี้ถึงเวลาแล้วที่เขาต้องการจะแยกกันอยู่โดยไม่พบกันอีกต่อไป ถ้าทั้ง 2 ท่านไม่ได้ดูแพนด้าแชนแนลตอนกลางคืน ขอให้อ่านจากสรุปข้างบนได้นะคะ ว่าเมื่อหลินปิงไม่ได้พบแม่เป็นเวลานานนั้น หลินปิงมีสภาพอาการอย่างไรบ้างค่ะ ท่านทั้งสองเป็นผู้ที่ทั่วโลกรับรู้ว่ารับผิดชอบในการเลี้ยงดูหมีแพนด้าในเมืองไทย ท่านทนรับได้หรือคะ ถ้ามีข่าวไปทั่วโลกว่าเมืองไทยเป็นประเทศแรกที่วิธีการเลี้ยงหมีทำให้หมีแพนด้าในสวนสัตว์ไทยเป็นหมีที่มีอาการทางจิตอันเกิดจากการถูกทารุณทางจิตใจ จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 10:58:19

ความคิดเห็นที่ 7 ที่โครงการมีตำแหน่งสัตวแพทย์แพนด้าแล้ว อีกไม่นานอาจจะต้องรับจิตแพทย์แพนด้าเพิ่ม จากคุณ : แอบอ่านแต่รักอย่างเปิดเผย เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 12:46:28

ความคิดเห็นที่ 8 วันนี้มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีก...หลินปิงปีนปลอกไม้ไผ่ที่หุ้มต้นไม้ในส่วนจัดแสดงขึ้นไปได้ และลงมาเอง  คงจะคิดว่าปลอกไม้ไผ่ที่คือต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งก็ได้ น่าห่วงกลัวหลินปิงจะตกลงไปในหลุมนั้น  เมื่อปีนได้แล้ว คงจะปีนอีกในวันต่อๆไป เพราะว่าปลอกหุ้มมันเตี้ยเกินไปสำหรับหลินปิง  หลินปิงยืดตัวขึ้นแล้วมือสามารถจับปลายไม้ไผ่ข้างบนได้เช่นเดียวกับวันที่ปีนต้นไม้ครั้งแรก หลินปิงสามารถเอาเล็บเกาะที่ขอบบนของสังกะสีแล้วโหนตัวขึ้นไปได้...ดังนั้นวิธีแก้ไขก็คือต้องเอาสังกะสีมาหุ้มส่วนบนของปลอกไม้ไผ่ให้สูงขึ้นไปอีก จนเลยระยะที่หลินปิงจะเอื้อมถึง แต่ถ้าหลินปิงยังปีนปลอกสังกะสีขึ้นไปได้อีก ก็ค่อยถือว่าเป็นการฝึกหลินปิงให้มีความพยายามเอาชนะอุปสรรคในการปีนต้นไม้ในอีกรูปแบบหนึ่ง เป็นบทเรียนขั้นประยุกต์ในการเรียนรู้ของลูกหมีแพนด้า ตามหลักสูตรการฝึกของประเทศไทย ขอบคุณภาพประกอบจากกระทู้รายงานสดโดยคุณอู๋ จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 13:08:13

ความคิดเห็นที่ 9 หลินปิงเด็กดี..จากเหตุการณ์ตอนเจอแม่เมื่อคืนวันที่ 30 ม.ค. 54 (ขอบคุณภาพจากคุณ Celestial และคุณ V-sangnak) จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 14:55:53

ความคิดเห็นที่ 10 News Tomorrow -------------------------------------- เพิ่มเติมสิทธิเด็ก ข้อที่ 1.เด็กควรจะได้รับการเลี้ยงดูจากผู้ปกครอง บุคคล หรือครอบครัว ที่ให้ความรักความเข้าใจ ซึ่งถือเป็นพื้นฐานของพัฒนาการทุกด้านของเด็ก แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 17:00:33 จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:37:39

ความคิดเห็นที่ 11 สาระสำคัญ ร่างพระราชบัญญัติป้องกันทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพสัตว์  มาตรา ๓ ในพระราชบัญญัตินี้          “สัตว์” หมายความว่า สิ่งมีชีวิตที่มีกระดูกสันหลังที่มิใช่มนุษย์ และสิ่งมีชีวิตอื่นตามที่กำหนดในกฎกระทรวง   ถาม...หนูหลินปิงเป็นทั้งหมีทั้งเด็ก แล้วเป็นสิ่งมีชีวิตประเภทไหนคะ ตอบ..หลินปิงไม่ช่มนุษย์และสัตว์ แต่เป็นสิ่งมีชีวิตอื่น ที่มนุษย์ยังไม่รู้จักอย่างถ่องแท้  และยังไม่ได้กำหนดในกฎกระทรวง (หลินปิงนั่งไขว่ห้างได้)   จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 16:51:17

ความคิดเห็นที่ 12 ท่านั่งนี้ เคยเห็นเมื่อนานมากแล้ว สมัยที่เริ่มแยกหลินฮุ่ยใหม่ๆ ปิงก็นั่งท่านี้อยู่ระยะหนึ่ง เมื่อปิงเริ่มปรับตัวได้ ว่าแม่จะถูกแยกไปทำงานระยะเวลาหนึ่ง ท่านั่งนี้ก็หายไป จนกระทั่งเมื่อคืน ที่ฮุ่ยกลับตี 4 ปิงจึงเริ่มกลับมาทำท่านี้อีกครั้ง คิดว่าคงไม่ใช่ท่าทางที่แสดงถึงความสุขของลูกหมีอย่างแน่นอน (ยังไม่นับพฤติกรรมในรงส.ที่ว่าปิงคำรามเสียงดัง กัดเตียง กัดขาตัวเอง เกาตัวเองแรงๆ ซึ่งเป็นพฤติกรรมผิดปกติแน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์) จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 17:44:21

ความคิดเห็นที่ 13 ลืมภาพ ..ใช้ 14  แทนค่ะ แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 22:37:19 แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 54 22:26:59 จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 22:24:58

ความคิดเห็นที่ 14 @ 12 เห็นเหมือนคุณอินค่ะ เท่าที่จำได้ ปิงนั่งท่าไขว่ห้างนี้ในวันที่ มี้ฮุ่ยป่วย นอนไม่ตื่น  ปิงตื่นมานั่งท่านี้มองมี้เงียบๆ ...อีกครั้งก็วันแรกที่มี้ฮุ่ยถูกแยกไปตอน 5 ทุ่ม ปิงวิ่งตามไปไม่ทัน ประตูปิดลงก่อน  ก็มานั่งทำตัวเล็กๆกลมๆ อยู่ข้างเสา จากนั้นขึ้นเตียง  นั่งท่าไขว่ห้างนิ่งๆอยู่ครู่หนึ่ง  แล้วก็ม้วนตัวเอาหัวซุกลงกับพื้น...แสดงให้เห็นว่าท่าเหล่านี้ปิงแสดงออกในยามที่ไม่มีความสุข (ภาพนี้ เมื่อคืนวันที่ 25 ต.ค.53 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่แยกแม่ตอนกลางคืน) จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 22:35:07

ความคิดเห็นที่ 15 เมื่อคืนตอนประมาณตี ๓ เปิดไปดู หลินปิง  เห็นเด็กน้อยนอนเอาหัวซุก ข้างกำแพง ดูแล้วเกิดความรู้สึกเหมือนกับว่าเด็กน้อยคับแค้นในใจ  จึง จะเอาหัวเธอโขกกำแพง  ไม่ได้เพ้อนะ  แต่สงสารเธอจนน้ำตาคลอตา ป้า จินตนาการว่าถ้าเป็นลูกหลานป้าโดนกระทำเช่นนี้บ้าง หัวใจคนแก่ คงจะสลาย จากคุณ : ป้าหมีใหญ่ (หมายเลขสมาชิกหายคะ (rasa_visa) เขียนเมื่อ : 31 ม.ค. 54 23:49:08

ความคิดเห็นที่ 16 มีใครบ้าง เดี๋ยวนี้ ที่ดูแพนด้าตอนกลางคืน ช่วงเวลาที่เขาแยกแม่ลูกกัน มีใครบ้างที่เห็นความทุกข์ของหลินปิง เสียงร้องตลอดเวลาของปิง กิริยาที่กระวนกระวาย เมื่อกี้พยายามเอาขาลอดซี่กรง จะหนีไปหาแม่แล้ว ฮุ่ยเองก็กินๆๆ จนไผ่นองเต็มพื้่นไปหมด ฮุ่ยก็เครียดไม่ใช่น้อย สงสารหมีแม่ลูกคู่นี้จริงๆ ปิงยังร้องไม่หยุด จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 02:57:22

ความคิดเห็นที่ 17 ปิงไม่เข้าใจหรอกค่ะว่าแม่หายไปไหน  เพราะแม่ยังไม่มีท่าทีว่าอยากจะแยกตัวไปจากปิงเลย ใครที่ดูอยู่คืนนี้คงได้เห็นอาการของปิง  ปิงร้องเสียงดัง และยังพยายามเอาขาหลังลอดลูกกรงออกมาเหมือนตอนเด็กๆที่ปิงเคยลอดลูกกรงออกมาได้ ปิงเลิกทำแบบนี้ไปนานแล้วหลังจากที่โตแล้วรู้ว่าลอดออกไปไม่ได้ คืนนี้ลูกหมีคงสิ้นหวังว่าแม่จะมา  จึงพยายามลอดกรงหนีเพื่อจะไปตามหาแม่ แคปทันแค่นี้ค่ะ  พอปิงเอาขาขวาลอดออกมา  ภาพก็ตัดไปที่ฮุ่ยทันที จากคุณ : Celestial เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 03:16:38

ความคิดเห็นที่ 18 คืนนี้ปิงร้องตั้งแต่ตีสองกว่า ไปจนถึงตีสี่ที่มี้ฮุ่ยมาถึงบ้าน ฮุ่ยตอนยังอยู่บ้านเก่าก็ท่าทางแปลกประหลาดไม่เหมือนปกติ ขอบันทึกพฤติกรรมหมีเอาไว้เป็นหลักฐานของการพยายามแยกหมีโดยโครงการวิจัยหมีแพนด้าแห่งประเทศไทย จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 04:12:57

ความคิดเห็นที่ 19 ขอยกข้อความที่เขียนไว้ในทู้ข่าวหลินปิงมาไว้ที่นี่ด้วย เผื่อมีคนที่ไม่ได้อ่านทู้โน้นค่ะ ทั้งจากที่เพื่อนๆเขียนความรู้สึกต่างๆในทู้ และที่อินได้อ่านจากหลังหมีของเพื่อนบางคน เพื่อนบางคนก็ทดหดหู่ไม่ไหวอีกต่อไป ท้อใจจนต้องเลิกดูปิง เลิกเข้าทู้ อินก็รู้สึกเหมือนจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว สงสารปิง สงสารฮุ่ย ทำไมเราถึงไม่สามารถช่วยหมีที่เรารักได้เลย ทำไมเราได้แต่นั่งดูเขาถูกทรมาน นั่งดูเขาเป็นทุกข์ ดูถ่ายทอดสดๆ เหมือนคนใจร้ายที่ดูรายการฆ่าสัตว์ทั้งเป็นทีละน้อยๆ ไม่มีใครเลยหรือคะ ในทู้ที่บ้านหมีนี้ ไม่มีคนอื่นมาอ่านเลยหรือคะ นอกจากพวกเราไม่กี่คนที่รงส.กันอยู่ ไม่มีคนนอกบ้านมาอ่าน ไม่มีคนในพันทิปตั้งเยอะแยะเป็นแสนๆคน ไม่มีใครเลยที่มีอำนาจเพียงพอที่จะไปคุยอะไรกับทางสวนสัตว์ได้สักนิดน้อยก็ไม่มี ไม่มีใครที่มีจิตใจรักและเมตตาสัตว์ที่น่ารักน่าสงสารเพราะถูกคนทำทรมานทั้งสองแม่ลูกนี้ ได้โปรดเถอะค่ะ ถ้าใครพอมีหนทาง ได้โปรดช่วยหลินปิงหลินฮุ่ยหน่อยเถอะค่ะ มันทุกข์ใจเหมือนเราต้องมานั่งดูลูกหลานเราเองถูกทำร้าย ทั้งๆที่เขาจะเลี้ยงให้หมีมีความสุขก็ได้ แต่ทำไมโครงการไม่ทำ ทำไมต้องเลี้ยงให้เขาเป็นทุกข์ทรมาน คุณประเสริฐศักดิ์ บุญตระกูลพูนทวี และคุณโสภณ ดำนุ้ยคะ คุณตอบได้ไหม ว่าที่คุณบังคับหลินปิงหลินฮุ่ยให้แยกกันโดยหมียังไม่พร้อม บังคับให้ทั้งแม่ลูกมีความทุกข์จนมีอาการแสดงออกให้เห็นทางทีวีทุกๆวันอย่างทรมาน เพื่อให้คุณได้หน้าได้ตา ใช่หรือไม่คะ คุณอยากได้คำชื่นชมว่าคุณผสมเทียมได้ลูกแฝด คุณอยากให้วงการเลี้ยงหมีแพนด้านานาชาติเขาชื่นชมคุณใช่ไหม คุณอยากได้เกียรติยศชื่อเสียงเงินทอง บนความทุกข์ของหมีสองแม่ลูก ใช่หรือเปล่าคะ ปิงเอ๋ย ฮุ่ยเอ๋ย ป้าเสียใจเหลือเกิน ป้าขอโทษที่ป้าเป็นคนธรรมดาไม่มีอิทธิพลใดๆที่จะช่วยหนูทั้งสองได้เลย ป้าได้แต่ทำบุญอธิษฐานต่อพระให้ท่านช่วยคุ้มครองหนู ถ้าบุญของหนูมี กรรมของหนูไม่หนักเกินจะช่วยได้ ขอให้พระช่วยให้หนูได้มีความสุข ช่วยให้หนูได้พ้นจากความทุกข์ จากการถูกบังคับทรมาน ขอให้คนที่มีอำนาจในการเลี้ยงหนู เขาจงมีจิตใจเมตตา มองเห็นความเป็นจริงว่าสัตว์ก็ต้องการความรักความสุขในชีวิตเหมือนกับคนเหมือนกัน ให้เขามีดวงตาเห็นธรรม ว่าการ เลี้ยงดูหนูอย่างดีให้หนูได้มีความสุข อย่างถูกต้องตามหลักวิชาการและหลักมนุษยธรรมเท่านั้น จึงจะเป็นหนทางของการได้รับคำสรรเสริญจากคนทั้งโลก การเลี้ยงหมีแพนด้า เพียงเพื่อจัดแสดงและโชว์ัตัวให้ นักท่องเที่ยวได้เห็นตัวเป็นๆนั้น ไม่ใช่การเลี้ยงที่สวนสัตว์ควรทำและไม่ใช่หลักการและวัตถุประสงค์ที่สวน สัตว์ทั่วโลกที่เจริญแล้วเขายึดถือแต่ประการใด จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 04:19:24

ความคิดเห็นที่ 20 เช้ามืดวันอังคารที่ 1 กุมภาพันธ์ 2554 ประมาณตีสี่ หลินฮุ่ย ลงมาหาลูก เจอกันแล้วก็เข้ามุม ให้นมตามปกติ สัญญาณภาพค้างบ่อยๆขึ้น และ มี connection lost ด้วย จากคุณ : เพื่อนบ้านฯ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 04:32:28 A:125.24.168.62 X: TicketID:290345

ความคิดเห็นที่ 21 ให้กิ๊ฟ คห 20 ด้วย  และทุก คห (ยังต้องประหยัดอยู่) จากคุณ : WITH PEN IN HAND เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 13:06:27

ความคิดเห็นที่ 22 เพื่อนคะ อินได้รับการเตือนสติจากคห.ของคุณอโลนที่มาเขียนไว้ในรงส.ค่ะ อินจึงขออนุญาตคุณอโลน ยกคห.มาไว้ที่นี่ด้วยนะคะ เนื่องจากเกรงว่า ข้อเขียนที่อินเขียนในกระทู้นี้ จะเป็นดังที่คุณอโลนกล่าวไว้ค่ะว่ามันอาจจะช่วยบิวท์ความรู้ึสึกกันเองจนลืมข้อเท็จจริงไปค่ะ จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:31:13

ความคิดเห็นที่ 23 ความคิดเห็นที่ 47 [ถูกใจ] [แจ้งลบ] ติดต่อทีมงาน ขออนุญาตแสดงความเห็นส่วนตัวแลกเปลี่ยนกับเพื่อนๆสักนิดหลังจากที่เงียบมาพอสมควร เราอยากให้หันกลับมามองข้อเท็จจริงบางอย่างในขณะที่บางทีเราอาจลืมมันไปชั่วขณะ วันนี้ หลินปิงอายุ 20 เดือนน้ำหนัก 73 กก. มีพฤติกรรมหลายอย่างรวมทั้งเสียงร้องที่แสดงออกว่าในทางกายภาพนั้นไอ้อ้วน เติบโตเป็นหมีผู้ใหญ่เท่าๆกับหมีอายุสามปีเข้าไปแล้ว แต่ในทางความ รู้สึกด้านจิตใจ เนื่องจากถูกเลี้ยงมาแบบผิดธรรมชาติและการเริ่มต้นแยกแม่ลูกแบบผิดๆและไม่ ต่อเนื่อง ความรู้สึกทางจิตใจของหลินปิงน่าจะประมาณได้กับหมีขวบเดียวที่ยังต้องการแม่ ต้องการดูดนม ที่สำคัญเพราะการเลี้ยงหลินปิงให้ใกล้ชิดคนมากผิดปกติทำให้หลินปิงมีความฉลาดมากกว่าปกติทั่วไปเพราะเรียนรู้ได้จากคนนั่นเอง วันนี้ไม่ต้องพูดถึงว่าจะผสมพันธุ์หมีตัวใหม่หรือไม่ ดูเฉพาะหลินปิงกับหลินฮุ่ยอย่างเดียวก็พอ จริงๆ แล้วหลินฮุ่ยน่ะอยากแยกเต็มกลืนแล้ว แม่มีรับไม่ไหวกับลูกหมีตัวใหญ่เท่าอายุสามขวบเช่นหลินปิงหรอก แต่ทำไมแม่ถึงยังมีอาการละล้าละลังแบบที่เห็นและห่วงลูก ก็เพราะแม่หมีไม่รู้ว่าอาการของลูกที่แสดงออกอย่างผิดปกตินั้นลูกเป็นอะไร ไอ้ อ้วนนอกจากฉลาดแล้ว ยังแสบและขี้โกงอีกด้วย ถ้าเราทำใจเป็นกลางแล้วมองภาพที่ออกมาทั้งหมดจะเห็นว่าไอ้อ้วนนั้นเวลาแม่ ไม่อยู่ก็เริ่มปรับตัวและอยู่ได้ด้วยตัวเองแล้ว ไอ้อ้วนจะมีอาการเฉพาะเวลาแม่อยู่เท่านั้น หลินปิงได้เจอกระบวนการ แยกที่ผิดๆมาจนเกิดการต่อต้านแล้ว ถ้าวันนี้เราถอยหลังกลับไปให้แม่ลูกได้อยู่ด้วยกันอีกเหมือนเดิม ก็คงมีความสุข แต่จะสุขได้นานเท่าไหร่ ลูกหมีไม่มีที่อยู่กับแม่หมีเกินสองขวบ หลินปิงก็จะมีความสุขอีกไม่นานแล้วก็ต้องมาโดนกระบวนการแยกใหม่ เหมือนโดนซ้ำซาก บาดแผลทางจิตใจที่เกิดไปแล้วแก้ไม่ได้ แล้วบาดแผลใหม่จากการเริ่มต้นกระบวนการอีกครั้งล่ะ มันคุ้มไหมกับเวลาที่แม่ลูกจะอยู่ด้วยกัน สำหรับเรา เราเห็นด้วยกับการแยกให้ขาดให้จบกระบวนการในครั้งนี้ทั้งๆที่ไม่เห็นด้วยกับ การเร่งรีบอยากจะผสมพันธุ์ซะเหลือเกินของโครงการ  เพราะเราไม่อยากให้หมีเจ็บซ้ำเจ็บซาก วันที่เห็นปิงกัดนมฮุ่ยจนแดง ไปหมดทั้งสี่เต้า วันนั้นเราแน่ใจว่ามันถึงเวลาที่ต้องแยกกันแล้ว ปิงเติบโตมากเกินกว่าฮุ่ยจะดูแลต่อไปได้ เรากลัวว่าวันหนึ่งปิงจะพลั้งกัดหัวนมแม่จนฮุ่ยเจ็บเกินจะทนแล้วพลั๊งมือทำ ร้ายลูก ถ้ามันเกิดขึ้นจริงๆเราคิดว่ามันจะเป็นภาพที่โหดร้ายกว่าทีเราเห็นปิงร้องหา แม่ซะอีก แต่สิ่งที่เราสนใจและตามอยู่ตอนนี้คือ แผนการของโครงการในการดำเนินการเลี้ยงลูกหมีตัวเดียวอย่างไรไม่ให้หมีโดด เดี่ยว หงอยเหมือนภาพที่เราเห็นแต่ก่อน เราอยากเห็นส่วนจัดแสดงที่มีอุปกรณ์มีต้นไม้ขอนไม้ให้ลูกหมีได้มีกิจกรรม มีความสนุกสนาน จะทำอย่างไรให้คอกกักที่ลูกหมีต้องอยู่ตัวเดียวอยู่ได้ และการอยู่ได้อย่างมีความสุขของลูกหมีต้องเห็นจากภาพที่ปรากฏไม่ใช่จากคำพูด ของเจ้าหน้าที่โครงการ จริงๆแล้วแม้แต่พี่เลี้ยงเองก็ไม่ต้องการให้ ปิงอยู่ตัวเดียวกับคอกกักสามห้อง มันอ้างว้างเกินไป แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะถ้าเอาฮุ่ยมาอยู่ข้างแล้วปิดประตูปิงก็อาละวาด ถ้าปิงไม่อาละวาดก็สามารถเอาฮุ่ยมาไว้ข้างๆได้ ส่ิงสำคัญที่สุดตอนนี้คือปิงต้องหย่านมมากกว่าต้องแยกจากแม่ แต่ไม่ว่าวิธีการอะไรก็ไม่ทำให้ปิงยอมเลิกกินนม ยิ่งหย่าย่ิงเรียกร้องมากขึ้นจึงจำเป็นต้องแยกขาดเพื่อให้เลิกนมแม่ ไม่ใช่เพราะต้องเลิกเพราะต้องการให้ฮอร์โมนกลับมาปกติ แต่ต้องเลิกก่อนลูกหมีจะทำแม่เจ็บจนพลั๊งมือกับลูก เราจริงจังและเอา เรื่องเอาราวมากๆกับการเลี้ยงหลินปิงหลังจากแยกแม่ลูกแล้วและถ้ามันยังเป็น สภาพหงอย คอตกแบบที่เคยเป็นมาเราก็ไม่ยอมเช่นกัน เราไม่ได้คุยกับหัว หน้าโครงการแต่เราคุยกับพี่เลี้ยง เรารู้มาว่ากระบวนการแยกแม่ลูกครั้งนี้รับผิดชอบดูแลโดยหัวหน้าพี่เลี้ยงและ พี่เลี้ยงทั้งชุด โดยมีการกำหนดเส้นตายจากสัตวแพทย์โครงการและทีมวิจัยของโครงการที่เชียงใหม่ ว่าจะต้องแยกให้ขาดภายในเมื่อไหร่เพื่อให้แผนการผสมพันธุ์ดำเนินต่อไปจน สำเร็จได้ ทั้งที่ทีมจากกรุงเทพกลับเฉยๆไม่ได้กระเหี้ยนกระหือว่าจะต้องผสมให้ได้ในปี นี้ มันไม่ใช่ความคิดของหัวหน้าโครงการคนเดียว อันนี้เป็นข้อมูลที่ไม่ได้มาจากหัวหน้าโครงการแต่เป็นทีมที่ทำงาน หัว หน้าพี่เลี้ยงยืนยันว่าการดำเนินการทุกวันนี้จะยึดอาการของหมีเป็นสำคัญโดย เฉพาะหลินปิง และเราก็เชื่อว่าเขาไม่โกหกเพราะเขาก็รับปิงไม่น้อยกว่าพวกเราเช่นกัน เรา บอกเขาไปแล้วว่าถ้าสุดท้ายการแยกมันไม่คำนึงถึงสภาพหมีและคิดแต่จะเอาผล งานอย่างเดียว เรานี่แหละจะลุกขึ้นมาชนกับสัตวแพทย์โครงการผู้กระหายผลงานชิ้นนี้ เหมือนที่เราเคยทำกับหัวหน้าโครงการมาแล้วเอง แต่ตอนนี้เราต้องการ เห็นการปรับปรุงส่วนจัดแสดงของหลินปิงที่เหมาะสมกับลูกหมีวัยนี้และจะสามารถ ทำให้หลินปิงมีชีวิตอย่างมีความสุขได้ก่อนจะมีการแยกถาวร เราได้รับรู้มาว่าทางโครงการกำลังดำเนินการเรือ่งการจัดหาขอนไม้มาติดตั้ง ส่วนจัดแสดงอยู่ เราไม่ได้ออกมาปกป้องใคร เราก็ยังเป็นเราคนเดิม แต่เราตรงไปตรงมากับทุกคนและทุกเรือ่ง เพราะฉะนั้นมันก็ไม่ยุติธรรมถ้าเราจะรู้เรือ่งแล้วจะนั่งเฉยๆปล่อยให้ด่ากัน ไปเรื่อยๆ บางครั้งการอยู่ในอารมณ์เดียวกันแล้วคุยเรือ่งเดียวกัน มากๆ มันจะบิวท์กันและกันโดยไม่รู้ตัว ถ้าอารมณ์มันฟูฟ่องแล้วสติมันจะหายไปลืมมองข้อเท็จจริง นี่คือทั้งหมดที่เราอยากแสดงความคิดเห็น ด้วยความเคารพ จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 13:49:49 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 15:32:01

ความคิดเห็นที่ 24 อยากให้หลินปิงกะหลินฮุ่ย อยู่ด้วยกันเหมือนเดิมค่ะ หลินปิงในความรู้สึกเรา ยังเด็กอยู่ ยังอยากอยู่กับแม่หลินฮุ่ยอยู่ เมื่อไหร่เค้าโตอยากแยกอยู่ตัวเดียว เมื่อนั้นค่อยแยกได้หรือไม่คะ สงสารหลินปิงมาก เดี๋ยวนี้ไม่อยากเปิดไปช่อง 23 เลย เพราะสงสารที่เห็นหลินปิงอยู่ตัวเดียว บางทีก็นั่งรอแม่หลินฮุ่ย เห็นแล้วมันเศร้าร้องไห้เลยเรา จากคุณ : dowhen เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 19:03:12

ความคิดเห็นที่ 25 ขอสนันสนุนคห24 ไม่เคยบิวท์อารมภ์ตามเพื่อน ได้แต่คิดว่า ทำไมอารมภ์เพื่อน ดันมาเหมือนเรา  ดังนั้นจึงเข้าใจได้ว่าไม่ มีอารมภ์บิวท์ตามเพื่อนค่ะ ไม่อยากว่าต้องเอาอย่างที่นั่นนี่ ถ้างั้นลูกหมีตัวใหม่ก็ให้แยกตั้งแต่ อายุหกเดือนเลย  เคยเห็น สัตว์อื่นท่ถูกพรากเอาลูกไปหรือเปล่า  แม่ลิงอุ้มแมวมาเลี้ยง เพราะถูกพรากลูก อือ ! มาดูกันให้สนุกทำใจให้ครื้นเครงกันดี กว่า เปลี่ยนโหมดกันเถอะ จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:25:04

ความคิดเห็นที่ 26 เท่าที่ดูมา เริ่มรู้สึกว่า เป็นห่วงสองแม่ลูกจริง ๆ ค่ะ หลัง ๆ มานี้ แบบรู้สึกหวาดหวั่นเวลาปิงกินนมแม่ฮุ่ย ถ้าหลินฮุ่ยเจ็บจนทนไม่ได้ ทำให้แสดงอาการอารมณ์โกรธขึ้นมากับหลินปิง เมื่อถึงเวลานั้น อะไรจะเกิดขึ้น เริ่มจะเป็นห่วงน่ะค่ะ หลินปิงโตไวมาก ร่างกายโตมาก น้ำหนักกว่าครึ่งของแม่แล้วละมังคะ ย้อนไปอ่าน คห.23 ของคุณอโลนฯ ก็เห็นด้วยนะคะ เวลาปิงอยู่ในส่วนแสดง ควรหาต้นไม้ หรือของเล่นเข้าไปเสริมให้ปิงได้เล่น เป็นกำลังใจให้เพื่อน ๆ เข้มแข็งนะคะ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 23:29:22 จากคุณ : AUNTMEOW (AUNTMEOW) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 22:41:48

ความคิดเห็นที่ 27 ความรู้สึกของเราต่อการแยกและหย่านมหลินฮุ่ย - หลินปิง และเรื่องที่เกี่ยวข้องกับหมีๆ นั้น 1.  เรายอมรับว่า แม้ตามทฤษฎีจะว่าไว้อย่างไร แต่การแยกแม่กับลูกและการหย่านมในเวลาที่คนต้องการ มีความจำเป็น ถ้าคนต้องการลูกหมีตัวใหม่ 2.  แม่และลูกที่อยู่ในกรงเลี้ยงไม่สามารถแยกจากกันเองได้ ถ้าคนไม่ช่วยแยก 3.  เราไม่เคยร้องขอว่าอย่าให้หลินฮุ่ยมีลูกใหม่ในปีนี้ เพราะรู้ว่าเป็นนโยบายของหน่วยงาน  และสิ่งนี้เป็นผลงานที่ท้าทายทางอาชีพของผู้ที่มีบทบาทเรื่องนี้  และได้มีการเตรียมการมายาวนาน   มีการเก็บตัวอย่างปัสสาวะ ตรวจฮอร์โมนมาเป็นปี  มีการลงทุนในเรื่องแรงงาน วัสดุ และสารเคมีมามากมาย    เขาจะไม่ทิ้งข้อมูลที่สะสมมา และเลื่อนเวลาผสมพันธุ์ออกไป  อย่างแน่นอน     แม้ว่าเราจะมี 3 ข้อนั้นในใจ แต่บางครั้ง เราก็เศร้าและหงุดหงิด ในการดูการถ่ายทอดสด 1.  เมื่อเห็นอาการของแม่และลูกหมีที่แสดงออกคล้ายกับคน     ในสถานการณ์ต่างๆ 2.  เมื่อเห็นอาการของลูกหมีแสดงออกถึงความไม่ปกติทางอารมณ์ แต่ไม่มี     มาตรการที่เหมาะสมมาบำบัดแก้ไขอาการนั้น ปล่อยให้เกิดนานซ้ำซาก 4. เมื่อได้เห็นการปฏิบัติที่เป็นการแก้ไข หลังจากปัญหาเกิดขึ้นแล้ว และ     การแก้ไขนั้นไม่เกิดประโยชน์  เพราะเลยเวลาที่เหมาะสมไปแล้ว 3.  เมื่อได้ฟังการบรรยายที่ไม่เป็นเหตุเป็นผล  และการคิดที่ไม่เป็นไปตาม     หลักวิชาการ 4.  เมื่อเห็นการเพิกเฉยต่อความรู้สึก และความคิดเห็นของประชาชน 5.  เมื่อเห็นการแสดงออกซึ่งมิจฉาทิฏฐิของผู้ที่เกี่ยวข้อง ที่ได้อ่านพบมา    ตัวอย่างเช่น... -  ถ้าส่งหลินปิงกลับจีน จะทำให้เจ้าหน้าที่ตกงาน -  ถ้าไม่ให้หลินปิงต้องทำงานหนักไปโชว์ตัวในสโนว์โดมตอนเย็น ก็มาจ่าย    ค่าไฟให้ด้วยสิ (ค่าไฟสโนว์โดม) -  ถ้ามีปัญหาไม่อยากดู มีรีโมทอยู่ในมือ ก็ให้กดไปช่องอื่น        เหล่านี้เป็นต้น ที่เล่ามา เป็นความรู้สึกเฉพาะตัว  ไม่ต้องการให้ใครมาคิดเห็นตามเรา และเราก็รู้ว่าหลายๆคน มีความเห็นตรงกันในบางเรื่อง และไม่ตรงกันในบางเรื่อง แต่ก็สามารถอยู่ร่วมกันได้ด้วยการ "แสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง" เพื่อความสงบสุข จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 00:07:06

ความคิดเห็นที่ 28 หนีจากกระทู้รายงานสดมาที่นี่ เพราะสุดเซ็งกับถ้อยคำของบางคนประเภทคิดว่าตัวเองโผล่พ้นโคลนตมแล้วเหยียดว่าคนอื่น มันเหมือนกันนั่นแหละ ดูแล้วมีความสุข พอเห็นคนอื่นทุกข์ก็อยากให้เค้ามีความสุขเหมือนตัวเอง แต่ลืมไปหรือคะว่า คนเราต่างจิตต่างใจ คิดต่างกัน ไม่ได้หมายความว่าเค้าจมอยู่ใต้โคลนตม จมใต้น้ำ น่าเบื่อมากๆ เราไม่อยากไปจุดชนวนทะเลาะขึ้นในกระทู้รายงานสด ขอมาบ่นที่นี่ละกัน คิดว่าคงไม่ตามมารังควาน คุณคับบี เราเชื่อว่าพวกเราที่คุยๆ กันและพยายามที่จะสู้เพื่อให้คุณภาพชีวิตหลินปิงดีขึ้น มันไม่ได้เกิดจากอุปทานหมู่ เพียงแต่สิ่งที่สัมผัสได้มันทำให้เราคิดเหมือนกันโดยไม่ได้นัดหมาย บวกกับข้อมูลความรู้ ข่าวสารต่างๆ ที่ทุกคนพยายามหามาฝากกัน ก็ยิ่งทำให้เราเห็นความจริงถึงความผิดพลาดของโครงการ สิ่งที่พวกเราพยายามเรียกร้อง พยายามทำ ไม่ใช่เราต่อต้านการแยกแม่ลูก แต่เราเห็นถึงความผิดพลาดของโครงการในการเลี้ยงดูแพนด้า เราเชื่อว่าโครงการก็รู้ แต่กลัวเสียหน้าที่จะยอมรับ คำ "ขอโทษ" ไม่ใช่คำที่น่ารังเกียจ และ "ความผิดพลาด" ก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย โดยเฉพาะกับการแสวงหาความรู้ใหม่ๆ ผิดแล้วก็แก้ไขได้ นั่นยิ่งเป็นเรื่องที่ดี การแก้ตัวไม่ได้ทำให้ปัญหาจบ การแก้ไขต่างหากที่จะทำให้ทุกอย่างคลี่คลายลงได้ เปิดใจรับฟังถึงข้อผิดพลาด แล้วแก้ไข พูดความจริง ขอแค่นี้แหละ จากคุณ : แอบอ่านแต่รักอย่างเปิดเผย เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 00:39:56

ความคิดเห็นที่ 29 เซ็งเหมือนกันค่ะ นานๆ เข้ามาติดตามดูรงส ภาคดึก เจอประเภท คนจิตใจแบบไหนกันที่จ้องจะกล่าวแต่ถ้อยคำเสียดสี หรือเที่ยวแขวะกัดคนอื่นอยู่เรื่อยข้างเดียว และเป็นคนเริ่มต้นทุกครั้ง น่ารังเกียจมาก   ในเมื่อมีความเห็นต่างกัน ก็ไม่ควรจะมายุ่งเกี่ยวกัน อยากคิดแบบไหนก็เรื่องของคุณ เราคิดอย่างนี้มันก็เรื่องของเรา เราก็ไม่ได้ไปว่าที่เขาคิดไม่เหมือนเรา ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องมาคอยกวน ทำไมไม่ต่างคนต่างอยู่ จากคุณ : padivarutda เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 01:19:23

ความคิดเห็นที่ 30 "ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้"     ปีใหม่ขอให้ทุกอย่างสมหวัง ปีใหม่ขอให้ร่ำรวยกันทุกท่านค่ะ จากคุณ : padivarutda เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 08:30:05

ความคิดเห็นที่ 31 ซาหวักลีเพื่อน ๆ  ไม่มีอารายต้องคิดมากนะเพื่อน ที่ว่าบัวใต้ น้ำเค๊าอาจหมายถึงตัวเค้าเอง เค๊ากะลังสอนตัวเองคร้า ตรุษจีนขอให้มั่งมี ศรีสุข ร่ำรวย  สุขภาพแข็งแรงคะ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 13:19:19 จากคุณ : Bolero เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 13:18:40

ความคิดเห็นที่ 32 หวัดดีค่ะ  ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดไช้      ขอให้ทุกท่านมั่งมีศรีสุขนะคะ   กำนันชานนท์  คุณนายฮุ่ย  และคุณหนูหลินปิง  ฝากมาถึงญาติ ๆ บ้านหมีทุกคนค่า.. จากคุณ : AUNTMEOW เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 13:19:27

ความคิดเห็นที่ 33 ขอนำข้อเท็จจริงมาโพสไว้ในกระทู้นี้ด้วยนะคะ มีการโพสข้อความแบบในรูปในหลายกระทู้ในบ้านใหญ่ซึ่งมันไม่ตั้งอยู่บนข้อเท็จจริงค่ะ ขอให้ข้อเท็จจริงบางประการดังนี้ค่ะ ไปดูสารคดีอะไรมาหรือคะ ทำไมมันไม่อยู่บนพื้นฐานของความจริงแบบนั้น คุณเข้าใจผิดหรือจับแพะชนแกะเอาเองหรือเปล่าคะ ต้นไผ่เป็นพืชป่าที่มันมีการแตกหน่อเจริญเติบโตเองนะคะ ทำไมถึงต้องไปปลูก แล้วการที่จีนจะตัดไม้ทำลายป่า แล้วไม้ที่ตัดคือไผ่หรือคะ เขาจะตัดไผ่ไปทำประโยชน์อะไรคะ อย่ามัวแบบไร้เหตุผลค่ะ แพนด้าในธรรมชาติจะดำรงชีวิตอยู่ในป่าทึบบนภูเขาสูงไม่ไช่ที่ที่มนุษย์จะเข้าไปถึงมันได้ง่ายค่ะ ถ้าคุณเคยดูสารคดีจริงๆคุณจะรู้ว่า แพนด้าเป็นสัตว์ที่อดน้ำอดอาหารได้ถึงสี่ห้าวัน เพราะฉะนั้นการอดอาหารแค่สองวันไม่ได้ทำให้แพนด้าตายค่ะ เวลาแม่แพนด้าออกไปหาอาหารจะเอาลูกไปไว้บนต้นไม้ บางทีหายไปสามสี่วันลูกไม่ได้กินนมยังไม่เป็นอะไรคะ ถ้าป่าจะหมดจนแพนด้าเดือดร้อนไม่มีที่อยู่ก็แปลว่าเป็นเวลาที่ป่าจะหมดโลกแล้วค่ะ เพราะสัตว์ป่าประเภทอื่นที่จำนวนมากที่อาศัยในป่าเบญจพรรณที่ใกล้ชุมนุมมนุษย์มากกว่า พวกนี้ต้องตายก่อนแพนด้าแน่นอน การที่แพนด้าผสมพันธุ์เพิ่มจำนวนได้น้อยเพราะว่าวงรอบการผสมมีแค่ปีละครั้ง ในขณะที่คนมีวงรอบเดือนละครั้งต่างกันแค่ไหนคะ  อีกครั้งแพนด้าเป็นสัตว์ที่อยู่ตัวเดียว เวลาเป็นสัดถ้าไม่มีโอกาสเจอตัวผู้ก็จะไม่ได้ผสม การเลี้ยงแพนด้าในกรงให้ประโยชน์อะไรกับการเพิ่มประชากรแพนด้าตามธรรมชาติหรือคะ เพราะยังไม่มีแพนด้าที่เกิดและเลี้ยงในกรงได้กลับคืนสู่ธรรมชาติซักกี่ตัวเลยค่ะ ส่วนใหญ่เพาะมาส่งออกสวนสัตว์ทั้งในและต่างประเทศเพื่อเงินซะมากกว่า และการผสมเทียมที่ทำในแพนด้าก็ไม่ได้ใช้เทคโนโลยี่ขั้นสูงกว่าการทำให้คนหรือสัตว์อื่นตรงไหนเลย ขอโทษนะคะมันจำเป็นอย่างไรหรือคะไม่เคยได้ยินทฤษฏีนี้จากที่ไหนเลยค่ะ และแพนด้าไม่ได้กินไผ่เป็นอาหารอย่างเดียวนะคะ ต่อให้ไผ่หมดโลกแพนด้าก็ไม่ตายไม่สูญพันธุ์เพราะไม่มีไผ่กินค่ะ ถ้าไม่มีความรู้ไม่มีข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริง อย่างแสดงความเห็นมั่วๆดีกว่านะคะมันตลกค่ะ อยากรู้ไหมคะ แพนด้าที่เกิดในกรงทั้งหลายไปอยู่ที่ไหนบ้าง แพนด้า 2008 จำนวนสิบตัวได้ออกจาก Bifengxia เพื่อมาแสดงในโอกาสการจัดงาน world expo ที่เซี่ยงไฮ้เป็นเวลาหนึ่งปี เราคิดว่าเมื่อครบกำหนดแล้วพวกมันทั้งสิบจะได้กลับบ้าน กลับป่าธรรมชาติ เปล่าเลยค่ะเมือ่ครบหนึ่งปี ทั้งสิบตัวไม่ได้กลับบ้านเพราะทั้งสิบตัวสามารถส่งออกได้ ห้าตัวถูกเช่าให้อยู่ในสวนสัตว์ที่จัดแสดงล่าสุด สามตัวถูกเช่าให้อยู่ในสวนสัตว์ที่แสดงในหกเดือนแรก อีกสองตัวถูกเช่าไปอยู่สวนสัตว์ในเมืองใกล้เซี่ยงไฮ้ นี่หรือคะความจำเป็นของการบังคับสัตว์มีลูกที่คุณว่า แพนด้า 2009 จำนวน 6 ตัวจากบ้านของมันมาอยู่ที่สวนสัตว์ในเมืองกวางโจวเพื่อร่วมกิจกรรมเป็นแพนด้าเอเชี่ยนเกมส์เป็นเวลาหนึ่งปี บทเรียนจากเอกซ์โปสอนให้เราทำใจแล้วว่าเมื่อครบกำหนดเจ้าพวกนี้ก็จะขายออกไปอยู่ที่ไหนสักแห่งเหมือนพี่ๆของมัน นี่หรือคะความจำเป็นของการที่ต้องบังคับขยายพันธุ์สัตว์ป่าในกรง จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 00:45:23

ความคิดเห็นที่ 34 ขอบคุณคุณอโลนมากค่ะ ที่คอยนำความรู้ที่เป็นข้อเท็จจริงมาบอกเล่าอยู่เสมอ คนที่ดูหมีโดยไม่รู้ ก็จะได้มีสติปัญญาที่จะคิดและเข้าใจได้มากขึ้น แต่ที่น่ากลัวกว่าความไม่รู้ คือ รู้อย่างผิดๆ และเผยแพร่ความรู้ผิดๆนั้นต่อไป จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 14:26:49

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านที่นำความปรารถนาดีมาอวยพรให้เพื่อนๆบ้านหมีทุกคนนะคะ พรใดยินดีมอบให้จากใจ ท่านผู้ให้ย่อมได้รับพรนั้นก่อนเช่นกันค่ะ อินขอกล่าวถึง ๑ ในมงคล ๓๘ ประการ คือการคบบัณฑิต เพราะเห็นว่าการได้พบกับเพื่อนที่เป็นคนจิตใจดี มีความเมตตาแม้ต่อสัตว์ ย่อมเป็นมงคลประการ ๑ ของชีวิตค่ะ อาจจะยาวสักนิดนะคะ ตามประสาคนมีอายุค่ะ เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว คืนหนึ่งขณะที่ประทับอยู่ ณ  เชตวันมหาวิหาร ใกล้เมืองสาวัตถี ท้าวสักกเทวราชได้นำหมู่เทวดาเข้าเฝ้าและทูลถามพระองค์ว่า  อะไรคือมงคลของชีวิต พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงแสดงหลักมงคล ซึ่งมีทั้งหมด ๓๘ ประการ มงคลของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่ยึดถือวัตถุ แต่ยึดถือการปฏิบัติฝึกฝนตนเอง มงคลที่ ๒ การคบบัณฑิต "ผ้าที่ห่อหุ้มของหอม ย่อมพลอยหอมตลบอบอวลตามไปด้วยฉันใด  ผู้ที่คบบัณฑิต ก็ย่อมพลอยได้รับความรู้ ความสามารถ และความดีตามบัณฑิตไปด้วยฉันนั้น" บัณฑิตคือใคร  ? บัณฑิต คือคนที่มีใจผ่องใสอยู่เป็นปกติวิสัย ทำให้มีความเห็นถูกยึดถือค่านิยมที่ถูกต้อง  สามารถดำเนินชีวิตอยู่ด้วยปัญญา     -เป็นผู้รู้ดี  คือ  รู้ว่าอะไรดีอะไรชั่ว     -เป็นผู้รู้ถูก คือ  รู้ว่าอะไรถูกอะไรผิด     -เป็นผู้รู้ชอบ คือ รู้ว่าอะไรบุญอะไรบาป บัณฑิตอาจเป็นใครก็ได้ เช่น  อาจเป็นผู้อ่านหนังสือไม่ออก อาจเป็นชาวไร่ชาวนา อาจเป็นผู้ทีมีการศึกษาสูง  อาจเป็นญาติของเรา  ฯลฯ แต่ไม่ว่าจะเป็นอะไรก็ตามจะต้องเป็นผู้ที่มีจิตใจผ่องใสและดำเนินชีวิตอยู่ด้วยปัญญา คือเป็นคนดีนั่นเอง คนทั่วไปมักเข้าใจว่า ผู้ที่เรียนหนังสือจนได้รับปริญญานั้นคือบัณฑิต แท้จริงนั่นเป็นเพียงบัณฑิตทางโลกเท่านั้น  ยังไม่ใช่บัณฑิตที่แท้จริงเพราะผู้ที่ได้รับปริญญาแล้ว ถ้าความประพฤติไม่ดี อาจไปทำผิดติดคุกติดตะรางได้ แต่บัณฑิตที่แท้จริงย่อมเป็นผู้ตั้งใจละชั่ว ประพฤติชอบประกอบแต่ความดี  ความถูกต้อง ความสุจริตสามารถป้องกันตนให้พ้นจากคุกจากตะรางและแม้กระทั่งจากนครได้ "บัณฑิตมิใช่ผู้มีเพียงปริญญา แต่คือผู้อุดมศีล สมาธิ ปัญญา" ลักษณะของบัณฑิต เนื่องจากบัณฑิตเป็นผู้มีจิตใจผ่องใส มีความเห็นถูก ดำเนินชีวิตอยู่ด้วยปัญญา ฉลาดในการสอดส่องหาเหตุผล จึงมีลักษณะพิเศษสูงกว่าคนทั้งหลาย ๓ ประการคือ     ๑.ชอบคิดดีเป็นปกติวิสัย ได้แก่ คิดให้ทาน คิดให้อภัยอยู่เสมอไม่ผูกพยาบาท คิดเห็นถูกต้องตามความเป็นจริง เช่น เห็นว่าบุญบาปมีจริง พ่อแม่มีพระคุณต่อเราจริง เป็นต้น     ๒.ชอบพูดดีเป็นปกติวิสัย  ได้แก่พูดคำจริง พูดคำสมานไมตรี พูดคำมีประโยชน์ พูดถูกต้องตามกาลเทศะและพูดด้วยจิตที่ประกอบด้วยเมตตา     ๓.ชอบทำดีเป็นปกติวิสัย ได้แก่ เว้นการฆ่ากัน ไม่ลักขโมย  ไม่ประพฤติผิดในกาม พอใจเฉพาะคู่ครองของตนเท่านั้น เว้นจากการพูดไม่จริง พูดคำหยาบ เพ้อเจ้อ ส่อเสียด ให้คนทะเลาะกัน องค์คุณของบัณฑิต ๑.กตัญญู รู้อุปการะคุณที่ท่านทำแล้วแก่ตน ๒.อัตตสุทธิ  ทำตนให้บริสุทธิ์จากบาป ๓.บริสุทธิ์ ทำผู้อื่นให้บริสุทธิ์จากบาป ๔.สังคหะ สงเคราะห์แต่ชุมชนทั้งหลาย วิธีสังเกตบัณฑิต บัณฑิต มักกระทำในสิ่งต่อไปนี้คือ ๑.บัณฑิตชอบชักนำในทางที่ถูก เช่น ชักนำให้เลิกสูบบุหรี่ เลิกดื่มสุรา เลิกเล่นการพนัน  ชักนำให้สวดมนต์ก่อนนอนให้รักษาศีล ให้ทำมาหากินในทางสุจริต  เป็นต้น ๒.บัณฑิตชอบทำแต่สิ่งที่เป็นธุระ ไม่เกะกะเกเรใคร  ๆ เร่งรีบทำการงานในหน้าที่ของตนให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ไม่ปล่อยงานให้คั่งค้างและไม่ก้าวก่ายงานในหน้าที่ของคนอื่น เว้นแต่เมื่อได้รับการขอร้องหรือเพื่ออนุเคราะห์ ๓.บัณฑิตชอบทำแต่สิ่งที่ถูกที่ควร เช่น  ชอบพูดและทำตรงไปตรงมาชอบสนทนาธรรม รังเกียจการนินทาว่าร้าย ชอบบำเพ็ญตนให้เป็นประโยชน์ทั้งแต่ตนเองและต่อผู้อื่นเป็นต้น ๔.บัณฑิตเมื่อถูกว่ากล่าวตักเตือนโดยดีย่อมไม่โกรธ มีนิสัยถือเอาความถูก ความดีและความมีประโยชน์เป็นที่ตั้งไม่ถือตัวอวดดีดื้อรั้น  แต่เห็นว่าผู้ที่ตักเตือนคนคือผู้ที่ชี้ขุมทรัพย์ให้ แล้วพยายามแก้ไขปรับปรุงตนเองให้ดีขึ้นตามคำแนะนำนั้น โดยไม่นึกรังเกียจว่าผู้ที่ตักเตือนจะมีอายุ ยศศักดิ์ ฐานะสูงหรือต่ำกว่าหากมีผู้อื่นเข้าใจผิดพูดก้าวร้าวไม่สมควร ก็อดทนไว้ไม่โกรธตอบแล้วพยายามหาโอกาสชี้แจงให้เขาเข้าใจภายหลัง จึงทำความอบอุ่นและเย็นใจให้แก่ทุกคน ๕.บัณฑิตย่อมรับรู้ระเบียบวินัย รักที่จะปฏิบัติตนตามระเบียบวินัยของหมู่คณะอย่างเคร่งครัด เพราะตระหนักดีว่า วินัยเป็นเครื่องยกหมู่คณะให้เจริญขึ้นได้จริงทำให้หมู่คณะสงบเรียบร้อยไม่วุ่นวายจริง ทำให้เกิดความประหยัดจริง ฯลฯจึงรังเกียจความไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย ความไม่สะอาดรกรุงรัง วิธีคบบัณฑิต ๑.หมั่นไปมาหาสู่ ๒.หมั่นเข้าไปนั่งใกล้ ๓.มีความจริงใจ ให้ความเกรงอกเกรงใจต่อท่าน ๔.ฟังคำแนะนำ คำพูดของท่าน (ฟังธรรม) ๕.จำธรรมที่ได้ฟังนั้นไว้ ๖.พิจารณาใจความของธรรมที่จะได้นั้นให้ดี ๗.พยายามปฏิบัติตามธรรมที่ได้ฟัง ประเภทของบัณฑิต บัณฑิตมี ๒ ประเภท ได้แก่ ๑.บัณฑิตภายนอก คือบุคคลทั่วไป ไม่ว่าใครก็ตามที่เป็นผู้ประพฤติดี มีคุณธรรม ดำเนินชีวิตด้วยปัญญา ๒.บัณฑิตภายใน คือ ตัวเรา ขณะที่คิดดี พูดดี และทำดีนั่นเอง ดังนั้นการคบบัณฑิตภายในก็คือ การพยายามฝึกตนให้เป็นผู้มีจิตใจผ่องใส มีสติรำลึกถึงแต่ความคิดดี ๆ เป็นไปเพื่อความสร้างสรรค์ คำพูดดี ๆ เป็นเพื่อยกใจผู้พูดและผู้ฟังให้สูงขึ้น และการกระทำดี ๆ เป็นไปเพื่อประโยชน์ทั้งแก่ตนและผู้อื่น ซึ่งทำได้โดยการหมั่นทำทาน รักษาศีล และทำสมาธิอย่างสม่ำเสมอ อานิสงส์การคบบัณฑิต ๑.ทำให้จิตใจผ่องใส สามารถทำความดีตามไปด้วย ๒.ทำให้ได้ปัญญาเพิ่มขึ้น เป็นคนหนักแน่น มีเหตุผล ๓.ทำให้มีความเห็นถูก เป็นสัมมาทิฐิ ๔.ทำให้ไม่ต้องเศร้าโศกเดือดร้อน เพราะทำผิด ๕.ทำให้เป็นที่ยกย่องสรรเสริญของคนทั่วไป ๖.ทำให้มีความสุข ปลอดภัยจากอุปสรรคภัยพาลต่าง ๆ ๗.ทำให้มีความเจริญก้าวหน้า สามารถตั้งตัวได้เร็ว ๘.ทำให้แม้ละโลกนี้ไปแล้ว ก็ไปสู่สุคติโลกสวรรค์ ๙.ทำให้บรรลุมรรคผลนิพพานได้โดยง่าย “แท้จริง บุคคลผู้มีปกติเที่ยวสมคบคนพาล ย่อมเศร้าโศกสิ้นกาลนาน เพราะการอยู่ร่วมกับคนพาล เป็นเหตุนำทุกข์มาให้ในกาลทุกเมื่อ เหมือนการอยู่ร่วมกับศัตรู ส่วนบัณฑิตมีการอยู่ร่วมเป็นสุข เหมือนสมาคมแห่งหมู่ญาติ เพราะเหตุนั้นแล นรชนพึง คบบัณฑิต ผู้มีปัญญา เป็นพหูสูต เอาการเอางาน มีศีล มีวัตร ไกลจากกิเลส และเป็นสัตบุรุษ เปรียบดังพระจันทร์คบอากาศอันเป็นทางโคจรแห่งดวงดาวฉะนั้น” (พุทธพจน์) จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 17:12:05

ความคิดเห็นที่ 36   เมื่อคืน (3 ก.พ. 54) ได้ดูหลินปิงทั้งคืน ตอนที่ดูก็ไม่ได้รู้สึกเศร้าอะไรมากมายนัก นั่งรายงานสด จบลงด้วย แม่ลูกเจอกัน หลินปิงได้กินนม ในเวลา 7 โมงเช้าเศษๆ โพสรายงานสดจบลงก็ไปนอนด้วยสายตาพร่าพราย พอนอนลง น้ำตาก็ไหลออกมาถึงหมอน ไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตาไหลออกมาเอง..ใจก็คิดครึ่งหลับครึ่งตื่นว่า..ทำไม่ต้องมีสัตว์อย่างหมีแพนด้าเกิดขึ้นในโลกนี้ สัตว์ที่มีความรู้สึกไว แต่ไม่สามารถแสดงปฏิกิริยาโต้ตอบหรือแสดงความรู้สึกนั้นให้คนรู้ได้ชัดๆ เหมือนสัตว์อื่น  ต้องให้คนมากำหนด ควบคุม จะมีชีวิตอยู่ต่อไป หรือจะสูญพันธุ์ก็แล้วแต่คน คิดไปว่าถ้าหลินปิงเกิดเป็นอมีบา พารามีเซียม ก็น่าจะเป็นสุขกว่า แต่จากหลักธรรมของพระพุทธเจ้า หมีแพนด้าน่าจะเป็นสัตว์ที่เกิดใหม่อีกไม่กี่ชาติก็จะได้เกิดเป็นคน หรือชาติหน้าอาจเป็นคนเลยก็ได้เพราะเป็นสัตว์ที่มีจิตใจประเสริฐระดับหนึ่งแล้ว ที่ไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์อื่น และมีชีวิตที่สุขสงบ มีความรู้สึก กิริยาอาการก็คล้ายคนมาก วันนี้ขอโพสบันทึกเรื่องราว ความรู้สึก ความคิดเห็น ที่เกิดจากการดูหลินปิงเมื่อคืน และวันอื่นๆ ไว้ที่นี่ด้วยค่ะ """""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""" บันทึกจากคนดูหลินปิง (1) เมื่อคืน (3 ก.พ.54) ไม่ได้ตั้งใจจะนั่งรายงานสดหลังขดหลังแข็งจนสว่างเลย..เคยพูดไว้ว่าไม่มีประโยชน์ที่จะมาทรมานตัวเองเพราะงานนี้ไม่มีเจ้านายสั่ง ใครอยากทำก็ทำ ไม่อยากทำก็ไม่มีใครว่าอะไรได้ และแม้เราจะดูจนสว่างก็ได้แค่ดูเท่านั้น...แต่เมื่อนั่งดูไป ก็อยากจะรู้ว่ากระบวนการปรับตัวของหลินปิง ในการอยู่ตัวเดียวจะเป็นอย่างไรบ้าง  เมื่อถึงตอนที่หลินปิงนอนก็คิดว่าจะได้ไปนอนเหมือนกัน...แต่กลับไปดูแล้วได้โพสว่าจะไปนอนถึง  5 ครั้ง แต่ก็ยังไม่ได้ไปนอน จนแม่ลูกเจอกัน ทนโพสภาพจนหมด เกือบฟุบคาหน้าจอ   การดูตั้งแต่หัวค่ำจนสว่าง จึงได้เห็นว่าเมื่อคืนนี้หลินปิงไม่กระวนกระวายมากนัก และเมื่อเริ่มจะเกิดอาการกระวนกระวาย พี่เลี้ยงก็เข้ามาดูแลแก้ไขทันท่วงที..หลินปิงนอนช่วงยาวกว่าปกติจากตี 2 ถึงตี 4  แต่พอใกล้ๆ 6 โมงก็มีอาการกระวนกระวายอีก  บางครั้งพี่เลี้ยงเรียกก็ไม่มา นั่งอยู่กับพี่เลี้ยงดีๆ บางครั้งก็ลุกหนีเข้าไปข้างในเสียเฉยๆ เรียกก็ไม่มา ไม่ตอบสนอง แล้วหันหน้ามามองพี่เลี้ยงเหมือนจะบอกว่าหนูไม่อยากกิน หนูไม่อยากทำ...เมื่อยามคิดถึงแม่ก็ไปปีนที่ประตู (อันนี้คิดเอาเองว่าคิดถึงแม่ เพราะถ้าคิดถึงพี่เลี้ยง คงอยากมาหน้ากรงมากกว่า  และถ้าคิดว่าอยากออกข้างนอก ก็เห็นได้ว่าตอนที่พี่เลี้ยงให้ออกสวน หลินปิงยังไม่อยากออกเลย..)   จากที่เห็นมาบ่อยๆ จึงอยากสรุปว่าความรู้สึกคิดถึงแม่ของหลินปิงมีอยู่จริง  และมีเป็นช่วงๆ ตอนที่ว่างจากกิจกรรม และเมื่อทำกิจกรรมไประยะหนึ่ง ความรู้สึกนั้นก็เกิดขึ้นได้อีก  คล้ายกับคน  อีกอย่างหนึ่งหลินปิงไม่ค่อยยอมกินนมชงแล้ว อาจเพราะกินไผ่ได้มากแล้ว...แต่ถ้านับเวลาที่หลินปิงกินไผ่อย่างจริงจัง ยังไม่น่าจะพอกับความต้องการของร่างกาย เพราะกลางวันกินน้อยมาก  คงเป็นเพราะสภาพจิตใจที่ไม่สงบพอที่จะนั่งกินไผ่นานๆ ยังมีความกระวนกระวายอยากหาแม่อยู่   นึกย้อนไปถึงอดีตตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ หลินปิงมีกิจกรรมอยู่สามอย่าง คือ พอออกมาส่วนจัดแสดงก็ป่วนแม่(ตามศัพท์ที่นิยมใช้กัน) คืออยากเล่นกับแม่  เมื่อแม่ไม่เล่นด้วย ก็ไปเล่นบันไดลิง แล้วขึ้นไปนอนบนหินเทียม  กิจกรรมส่วนตัวของหลินปิงที่ทำตัวเดียวและใช้เวลานานที่สุด คือการนอนบนหินเทียมอย่างยาวนานมาก   ในขณะที่กิจกรรมส่วนตัวของลูกหมีอื่นคือ ปีนกิ่งไม้ ต้นไม้ และขึ้นไปนอนบนนั้น กิจกรรมที่อยู่นิ่งๆ กับกิจกรรมที่ได้เคลื่อนไหวร่างกาย ย่อมส่งผลด้านจิตใจที่ต่างกัน  ลองนึกถึงเด็กที่ถูกแยกแม่ตอนเข้าโรงเรียนอนุบาล ถ้าครูเอาไปไว้ในห้องโล่งๆ ปิดประตูไว้ รอเวลากลับบ้าน เพื่อให้เด็ก ได้นอนหลับยาวนานจนถึงเวลากลับบ้านทุกวัน  กับโรงเรียนที่มีของเล่นให้มากมายทั้งในห้อง เพียงช่วงเวลาหนึ่ง และพาออกไปเล่นในสนามอีกช่วงหนึ่ง สภาพจิตใจของเด็กแบบไหนจะสมบูรณ์กว่ากัน จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 16:41:52

ความคิดเห็นที่ 37 บันทึกจากคนดูหลินปิง (2) หลินปิงจึงเหมือนเด็กที่โตมากแต่เฉพาะร่างกาย แต่สภาพจิตใจไม่สมบูรณ์ ไม่พร้อมที่จะเป็นอิสระ อีกอย่างหนึ่งก็คล้ายกับคนที่เลี้ยงลูกให้นอนห้องเดียวกับพ่อแม่มาแต่เล็กๆ มาแยกห้องตอนประถม  พอจบมัธยมปลาย พ่อแม่บอกว่าลูกโตแล้วต้องออกจากบ้านไปอยู่ข้างนอก ทำงานหาเงินเอง...ลูกก็จะมีอาการเหมือนหลินปิงตอนนี้  ไม่เหมือนลูกฝรั่งที่เค้าให้ลูกนอนคนละห้องกับพ่อแม่ตั้งแต่เกิด ลูกก็รู้สึกผูกพันกับห้องตัวเอง ไม่ใช่ห้องพ่อแม่ ไม่ใช่บ้าน พออายุ 18 เขาก็พร้อมทั้งร่างกายและจิตใจที่จะไปอยู่คนเดียวอย่างอิสระ   เหมือนนายหยุนจื่อตอนนี้ที่แสดงให้เห็นว่าการแยกจากแม่เป็นเรื่องง่าย ไม่ต้องใช้เวลานาน ก็เพราะเขาได้ฝึกการใช้ชีวิตอิสระส่วนตัวมาตั้งแต่เล็กๆ นั่นเอง  ตอนเล็กๆขณะที่แม่นั่งกินไผ่ หยุนจื่อก็ไปปีนป่ายกิ่งไม้ เล่นตัวเดียว ปีนกิ่งไม้ตกลงมาก็ปีนใหม่ ทั้งแม่และพี่เลี่ยงไม่มาสนใจ เมื่อหิว หรืออยากเล่น จึงมาหาแม่   แต่สำหรับหลินปิง  อย่างที่หลายคนมองเห็นตรงกันว่า โครงสร้างไม้สำหรับหลินปิง ไม่มีส่วนที่มีลักษณะเป็นต้นไม้ให้ปีนได้  จะเห็นว่าหลินปิงชอบปีนตอไม้ที่เพิ่งเอามาปลูกติดกับเสาบันไดลิงได้อย่างคล่องแคล่วทะมัดทะแมง แต่ก็เตี้ยมาก ตอนหลังๆแทบไม่ต้องปีนแล้ว   การนำต้นไม้มาติดตั้งใหม่ในส่วนจัดแสดงหลังจากนี้  ก็ไม่แน่ใจว่าหลินปิงอยากจะปีนหรือไม่ นึกถึงเด็กๆ จะมีวัยหนึ่งที่อยากขี่จักรยาน ประมาณ 4-5 ขวบ แต่พ่อแม่กลัวลูกเจ็บตัว  จึงไม่ยอมซื้อให้...มาซื้อจักรยานให้ตอน ม. 1  เพราะเห็นว่าขายาวแล้วสามารถยันพื้นได้ ไม่อันตราย   แต่ปรากฎว่าเด็ก ม. 1 ไม่สนใจจักรยานแล้ว สนใจยานพาหนะที่เร็วกว่านั้น ท้าทายกว่านั้น คือมอเตอร์ไซค์ แล้วพ่อแม่ก็ซื้อมอเตอร์ไซค์ให้ตอนเรียนมหาวิทยาลัย...ในขณะที่เด็กต้องการขับรถยนต์แล้ว ..สังเกตเห็นหลินปิง เมื่อก่อนอยากปีนต้นไม้เอียงๆ มีง่ามกิ่งเตี้ยๆ  แต่ตอนหลังอยากปีนต้นที่ตั้งตรง สูงใหญ่..เป็นไปตามวัยและพัฒนาการของร่างกายนั่นเอง คงไม่ใช่เป็นนิสัยความชอบส่วนตัวอย่างที่ฟังจากไฮไลท์  เพราะลูกหมีในวัยหลังหย่านมที่อื่นก็ปีนต้นไม้ใหญ่ต้นตั้งตรง  สูงสิบเมตรขึ้นไปได้อย่างคล่องแคล่ว..   ที่เปรียบเทียบหมีกับคนนั้นรู้ดีว่าหมีไม่ใช่คน  แต่ไม่วาคนหรือสัตว์ก็มีพัฒนารทั้งร่างกายและจิตใจเปลี่ยนไปตามวัยตามอายุ..การเลี้ยงดูที่เหมาะสมต้องต้องยึดหลักนี้เช่นเดียวกันทั้งคนและสัตว์   จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 16:45:48

ความคิดเห็นที่ 38 บันทึกจากคนดูหลินปิง (3) ทำไมหลินปิงจึงมีชีวิตที่แตกต่างจากลูกหมีที่อื่น นอกจากแนวคิดด้านการจัดการดูแลแล้ว สภาพภูมิอากาศที่เป็นตัวบังคับ  ไม่สามารถให้หมีใช้ชีวิตกลางแจ้งได้ทั้งวันเหมือนหมีแพนด้าที่เลี้ยงในเขตหนาวได้...ทำให้สถานที่และเวลาที่จะทำกิจกรรมกลางแจ้งมีน้อย และจำกัดมาก...   ถ้าหลินปิงอยู่ไทยต่อ ผลดีคือหลินปิงได้รับการดูแลอาหารการกินอย่างดีไม่ต้องแย่งกับเพื่อน แฟนคลับคลินปิงได้รับความสุขที่ยังได้เห็นตัวเป็นๆของหลินปิงอีก และได้รับความสุขที่ได้รู้สึกว่าหลินปิงอยู่สุขสบายได้รับการดูแลอย่างดี  แต่ด้วยอายุและวัยที่มากขึ้น หลินปิงอาจเหลือแค่สามเกียร์ ไม่มีเกียร์สี่เกียร์ห้า หลินปิงอาจจะได้แต่ นั่งกินไผ่ และนอน  ...ไม่มีใครรู้ว่าหลินปิงมีความสุขกับชีวิตแบบนั้นหรือไม่.. จะรู้ก็ต่อเมื่อเห็นผลที่ออกมาแล้ว    ซึ่งสายไปและกลับไปแก้ไขได้ยาก เช่นเดียวกับที่ตอนเริ่มแรกเลี้ยงหมีแพนด้า ที่ยึดหลักว่า.. จะให้หมีแพนด้าอยู่อย่างสุขสบายที่สุด คนเราชอบสุขสบายอย่างไรก็อยากให้หมีแพนด้าสุขสบายอย่างนั้น..เมื่อเวลาผ่านไป  กว่าจะรู้ว่าแนวคิดและการปฏิบัติแบบโดยยึดหลักให้มีความสุขสบายแบบคนนั้น  ทำให้หมีแพนด้าสุขสบายตามธรรมชาติของสัตว์หรือไม่..ก็อาจจะสายไปแล้ว   เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว...ยังอยากจะขยายพันธุ์หมีแพนด้าในประเทศไทยให้มากขึ้นอีกหรือ..สิ่งที่เหมาะสมกับประเทศในเขตร้อน น่าจะเช่าหมีแพนด้าแม่ลูกอ่อนมาจัดแสดงโชว์หาเงินในห้องแอร์ที่ปรับสภาพแวดล้อมอย่างดี พอลูกอายุครบ 16 เดือน ก่อนเริ่มหย่านม  ก็ส่งคืนจีนทั้งแม่ทั้งลูก  แล้วเช่าหมีแม่ลูกคู่ใหม่มาโชว์ตัวอีก..คงจะเหมาะสมกว่า  คนดูและคนเลี้ยงก็จะได้ดูแต่ละครภาครัก ภาคสนุก ไม่มีภาคโศกให้สะเทือนใจ...คนเลี้ยงก็ไม่ต้องยุ่งยากกับกระบวนการเลี้ยงที่ยากเย็นอีกด้วย   จากคุณ : cubbie เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 16:50:02

ความคิดเห็นที่ 39 เกิดเป็นสัตว์นี้น่าสงสารจริงๆ ถูกคนเขากระทำตามใจชอบสารพัด แล้วก็อ้างว่าเลี้ยงให้อยู่ดีกินดี ไม่ต้องไปลำบากเที่ยวหาอาหารเอง จนอาจจะอดตายได้ จะเอาอะไรอีก   (ประเทศจีนกว้างใหญ่ไพศาล หมีแพนด้าไม่กี่พันตัว จะอดตายเพราะไม่มีไผ่กิน OMIGOD..) มันน่าจับคนมาให้อยู่แต่ในบ้านบ้าง  ให้กินอาหารดีเลิศทุกมื้อ ให้มีข้าวของเพชรทองใส่ แล้วให้แสดงอะไรตลกๆให้คนซื้อบัตรเข้ามาดู แบบเป็นดาราหรือนักร้อง ในขณะเดียวกัน ก็ให้พยายามมีลูกให้ได้สักคน พอมีลูกแล้วก็แยกลูกไปเลี้ยงที่อื่น   (เว่อร์ไปมั้ย นี่คิดเล่นๆ นะ ) ถามคุณอองซาน ซูจีก็ได้ ว่าเธอมีความสุขไหม แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 54 21:38:16 แก้ไขเมื่อ 04 ก.พ. 54 17:31:12 จากคุณ : สงสารหมีแพนด้า (padivarutda) เขียนเมื่อ : 4 ก.พ. 54 17:26:29

ความคิดเห็นที่ 40 ขออนุญาตยกคห.ของคุณ Koytip จากทู้รงส.มาไว้ที่นี่ด้วยค่ะ เพื่อเป็นอีกหนึ่งบันทึกกระบวนการแยกหมีแม่ลูกของไทย ไปแวะบ้านพี่ต้อมมา เลยเอาข้อความที่ FC พี่ต้อมเขียนลงไว้มาฝาก *************************************** หวัดดีค่ะทุกๆคน แวะมาบอกว่าจะเอาคำตอบมาให้พรุ่งนี้ พร้อมกับรูปทีมตัดไผ่เพิ่มเติมค่ะ รู้สึกจะติดคำตอบไว้หลายท่านเลย ขออภัยนะคะ อ้อ พี่ต้อมฝากบอกว่าบอร์ดนี้ยินดีต้อนรับทุกคน จากทุกบ้าน จะแวะเข้ามาระบายความรู้สึก จะโพสท์รูป เรื่องหมีๆน่ารัก หรือจะเพียงแค่แวะเข้ามาอ่านพี่ต้อมก็ดีใจแล้วค่ะ เดือนแห่งความรัก  รักๆกันไว้เถอะค่ะ เป็นกำลังใจให้ปิงแล้ว อย่าลืมหลินฮุ่ยนะคะ เมื่อคืนจริงๆจะไม่ได้เจอกันแล้ว แต่คงเพราะเจ้าปิงร้อง ฮุ่ยก็เดินวน เลยต้องเอาลงมาตอนตีห้า พี่ต้อมแอบกระซิบว่า รู้สึกเป็นห่วงเจ้าฮุ่ยจริงๆ พอแยกกันแล้ว ไม่รู้จะอาการหนักกว่าเจ้าปิงมั้ย สู้ๆๆๆนะหลินฮุ่ยยยเอ๊ยยยย ผู้แสดงความคิดเห็น PTomFC วันที่ตอบ 2011-02-04 19:26:56 IP : 58.136.52.34 จากคุณ : Koytip เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 01:31:54 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 14:02:34

ความคิดเห็นที่ 41 พี่ต้อมจัง จากคุณ : padivarutda เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 14:28:45

ความคิดเห็นที่ 42 มีให้รักพี่ต้อมเพิ่มขึ้นอีกค่ะ คุณ padi ขอยืม(อีกแล้ว) มาจากคุณ Cubbie ในทู้รงส.577 อีกเช่นเคยค่ะ .................... ความคิดเห็นที่ 169 จากคุณ : แว่บมา..แล้วไปต่อ (cubbie) ความเห็นที่ 245 โดย PTomFC วันที่ตอบ 2011-02-05 15:55:15 IP : 58.8.7.136 จาก http://www.pandainthailand.net/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=15&Category=pandainthailandnet&Id=539002734&anspage=1 อ่านดูแล้ว แสดงว่า ... สายสวาทยังไม่สิ้นจริงๆ จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 18:59:10

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านพบคอมเมนต์ที่เกี่ยวกับหลินปิง ในบล็อกของ sandiego zoo อดเอามาฝากกันไม่ได้ค่ะ Danielle, NY Posted February 4, 2011 at 1:16 PM Wee Lan had a health exam yesterday, and he weighed 4.55 kg (10 lbs) at 92 days old. For comparison, here is the weight of other cubs at similar age: Wee Lan 4.55 kg at 92 days Xi Lan 4.57 kg at 90 days Yun Zi 5.30 kg at 92 days Zhen Zhen 4.90 kg at 89 days Su Lin 4.00 kg at 91 days Mei Sheng 4.80 kg at 92 days Hua Mei 4.50 kg at 88 days Lin Ping 6.60 kg at 93 days Tai Shan 5.77 kg at 95 days Fu Hu 5.60 kg at 91 days Kai Hin 4.84 kg at 92 days (male cub from Adventure World in Japan) You Hin 4.71 kg at 92 days (female cub from Adventure World in Japan) After three weeks of lower weight than his big brother Xi Lan, Wee Lan has been catching up. As usual Lin Ping is the heaviest, followed by Tai Shan, Fu Hu is third (apparently he is 2 kg heavier than his big brother Fu Long at the same age) and our big boy Yun Zi is fourth, the heaviest of the SDZ cubs!! ที่มา http://blogs.sandiegozoo.org/2011/02/04/yun-zi-calm-and-mellow/ จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 19:03:11

ความคิดเห็นที่ 44 Frances in NYC Posted February 3, 2011 at 11:14 AM I think someone in the last blog comments said that Lin Ping now weighs about 160 lbs.(72 Kg.), which means she weighs almost as much as Gao Gao now! Dianna from Ohio Posted February 3, 2011 at 11:48 AM Wow… you guys are doing a wonderful job with your (almost daily) posts on the weaning!! I don’t know who is getting the most “hand-holding”… the hoomans or Yunnie! You have to look really hard when LP and LH are together to tell who is who… The Princess is growing up to be a very lovely young (big) sub-adult. จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 19:18:47

ความคิดเห็นที่ 45 cmzคงภูมิใจมากเลยเนอะว่า ไม่ว่าจะมีเสียงวิจารณ์อย่างไรในโลกciberแต่ เขาก็ได้สร้างสถิติไว้แล้วว่า เขาเลี้ยงLP ได้หนักที่สุดในจำนวนลูกpandaวัยเดียวกัน ที่เกิดนอกประเทศจีนแล้วกันละ ใครจะมาทำอะไรเขาได้ 5555 จากคุณ : kapoolu (kapoolu) เขียนเมื่อ : 5 ก.พ. 54 23:17:47

ความคิดเห็นที่ 46 การที่หลินปิงน้ำหนักตัวเยอะกว่าหมีตัวอื่นในอายุที่เท่ากันไม่แปลกค่ะ เพราะน้ำหนักแรกเกิดของหลินปิงมากกว่าลูกหมีตัวอืนๆค่ะ จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 05:35:52

ความคิดเห็นที่ 47 ขออนุญาตนำคห.ของคุณอโลนจากรงส.578 มาไว้ที่นี่ เพื่อเป็นอีกหนึ่งบันทึกเรื่องราวของหลินปิงค่ะ ****************** ความคิดเห็นที่ 201 จำได้ไหมคะว่า ตอนจีนมาประเมินเรื่องต่อสัญญา ทั้งหัวหน้าโครงการและผอ.องค์การสวนสัตว์ออกแพนด้าชาแนลเรียกร้องให้แฟนคลับสนับสนุนการขอต่อสัญญาเพื่อให้ปิงอยู่ต่ออีกสองปี แฟนคลับหลายท่านออกมาแสดงความเห็นด้วยว่าอยากให้ปิงอยู่ต่ออีกสองปี ปิงจะได้ไม่ต้องไปอยู่ตัวเดียวและพลัดพรากจากแม่ แต่ความเป็นจริงก็คือ ปิงจะไม่ได้เจอแม่อีกต่อไปในอีกสองวันนี้แล้วค่ะ ทั้งๆที่ยังไม่หมดสัญญาเดิมด้วยซ้ำไป นี่คืออีกหนึ่งตัวอย่างของการบิดเบือนข้อเท็จจริงเพื่อต้องการรั้งแพนด้าไว้เป็น สินค้า สำหรับมนุษย์ใช้หาผลประโยชน์ให้กับตัวเอง พวกพ้องและองค์กร หลินปิงจะต้องเสียสละชีวิตตัวเองมาอยู่โดดเดี่ยวเพื่อแฟนคลับที่รักและมีความสุขกับการเห็นหลินปิง โดยไม่สนว่าหลินปิงจะมีชีวิตอยู่ด้วยความสุขหรือเปล่า และเพื่อทำมาหากินเลี้ยงมนุษย์ที่ใช้ปิงหาผลประโยชน์ คลิปเมื่อเช้าค่ะ จากคุณ : Alone with out lonely เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 09:55:19 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 13:04:44

ความคิดเห็นที่ 48 ข่าวเก่าค่ะ แต่เพิ่งไปเจอ ********** Thailand trying to extend panda's stay     * Source: Global Times     * [08:42 January 11 2011]     * Comments Thailand started negotiating Monday with visiting Chinese delegates to extend the stay of a baby giant panda that is scheduled to return to China in May. Thailand hopes that the baby panda, Lin Ping, which was born in Chiang Mai Zoo of Thailand, will be allowed to stay in the country for another two years. Since her birth nearly two years ago, Lin Ping and her parents have become superstars in the Chiang Mai Zoo, boosting the number of tourists. Two options will be discussed in the negotiations between Thai and Chinese officials. One is for China to send a male panda there to mate with Lin Ping, the other is that Lin Ping could return home, choose her mate and then return to Thailand. Lin Ping, the first panda cub born in Thailand and the daughter of Chuang Chuang, the mom, and Lin Hui, is now 20 months old. Xinhua Thank you http://world.globaltimes.cn/asia-pacific/2011-01/611126.html จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 6 ก.พ. 54 17:57:14

ความคิดเห็นที่ 51 เพิ่งไปอ่านเจอ pandalovers ประเทศอื่นเขาพูดถึงหลินปิงของเราค่ะ Velia V Watts Hey panda fans! Lin Ping recently celebrated her 20 month birthday (I think) and look how close these school kids were allowed to get to her! That bear sat there and had her fill while all these little munchkins petted her a presented gifts!! Man, she's getting soooo big!! Lin Ping's Birthday Party_Meeting With School Children www.youtube.com The popular girl was meeting with school children on her 20th-month birthday. What a cute star she is! :) January 31 at 9:52pm Lee Morris It totally upsets me on how they have 'humanized' Lin Ping. I really thought we had progressed past this stage, even in China! February 1 at 11:36am · ขอบคุณ pandalovers ในต่างประเทศที่เฝ้าดูการเลี้ยงหลินปิงของสวนสัตว์ไทย น่าเสียใจที่สิ่งที่เค้าเห็น คือวิธีการเลี้ยงหมีแบบผิดๆ วิธีการของไทยเรากำลังจะส่งผลเสียต่อหมี ให้พวกเราผู้รักหมีแพนด้าทั่วโลกได้เห็นในอนาคตอันใกล้นี้ แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 12:53:55 จากคุณ : Angel iN BeD เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 12:33:54

ความคิดเห็นที่ 52 คุณอินคะ เว็บที่คุณอินไปเจอมา ถ้าเอาเรื่องการเลี้ยงดูหลินปิงของเรา และขบวนการแยกแม่ลูกของเรา และอาการของหลินปิงในช่วงแยกแม่ลูกเป็นอย่างไร ไปโพสให้เขาอ่านกันบ้างก็ดีนะคะคุณอิน ลงรูปหลินปิงหงอยให้ดูด้วยได้หรือเปล่า รูปที่นั่งท้าวคางที่บ่อน้ำ ที่แคร่ไม้ ที่เตียงแม่ ที่ห่วงยาง ที่ก้อนหินที่แม่เคยนั่งกินไผ่ ที่ม้านั่งที่แม่เคยนั่ง อยากให้รวมรูปพวกนี้ให้คนทั้งโลกเห็น และบรรยายไปด้วยว่า หลินปิงร้องจนเสียงแหบเสียงแห้ง มา 4 เดือนเต็มๆ ขณะนี้แยกเบ็ดเสร็จแล้ว หลินปิงจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม   อ้อ แล้วช่วยเผยแพร่ประวัติของหัวหน้าโครงการและที่ติดต่อไว้ด้วยนะคะ เผื่อมีคนชื่นชม จะได้เขียนจดหมายมาให้กำลังใจกันเยอะๆ จากคุณ : Koytip เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 14:47:02

ความคิดเห็นที่ 53 เรารวบรวมเว็บแพนด้าทั่วโลกมาไว้ในที่เดียวกันเลยมั้ย แล้วช่วยกันโพสต์และส่งข้อมูลไป ต้องช่วยกันเป็นทีมค่ะ และทำให้ต่อเนื่องด้วยจะดีที่สุด ให้ชาวโลกเค้าได้เห็นวิธีการเลี้ยงดูแพนด้าแบบไทยๆ ที่ต้องขอบอกว่า...ไม่เหมือนที่ใดในโลก จากคุณ : แอบอ่านแต่รักอย่างเปิดเผย เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 15:13:16

ความคิดเห็นที่ 54 รบกวนโพสในทู้คุณ Angle นะคะ ไม่อยากรบกวนทู้รายงานสด วันนี้ตั้งใจดูไฮไลท์มาก (หลังจากที่ไม่ค่อยตั้งใจดูมานานมากๆแล้ว) เพราะอยากทราบว่าโครงการ ฯ จะออกมาพูดถึงวันนี้ ที่เป็นวันที่แยกแม่ลูกอย่างเด็ดขาดหรือไม่อย่างไร แล้วก็เป็นไปอย่างที่คิดไว้ คือพูดแบบอ้อมๆ ไม่มีการบอกกล่าวอย่างตรงไปตรงมา รู้สึกผิดหวังมากยิ่งขึ้น ตอนนี้ที่อยากทราบที่สุดคือ การดูแลหลินปิงว่าจะทำอย่างไรต่อไป เพื่อให้เขาไม่หงอยเหงาแบบนี้ หรือควรมีนักจิตวิทยาสัตว์เข้ามาดูแลหรือไม่ (ทราบว่าที่สวนสัตว์ซานดิเอโก และแอตแลนตา มีนักจิตวิทยาสัตว์คอยดูแลในกระบวนการแยกแม่ลูกด้วย) ทุกวันนี้ได้คอยติดตามข่าวการแยกแม่ลูกของ Yun Zi อยู่ทุกวัน และทางสวนสัตว์ซานดิเอโก้ก็มีการอัพเดตข้อมูลในเรื่องนี้อยูตลอด และดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ด้วยดี แม้ว่าในการตอนแรกจะมีความกังวลกันอยูบ้าง เพราะพี่เลี้ยงเห็นว่า Yun Zi นั้นเป็น Mommy boy เกรงว่าจะแยกได้อยาก แต่ปรากฎว่าด้วยการเตรียมการที่ดี และความพร้อมของสองแม่ลูก ทำให้ทุกอย่างออกมาดีมาก เมื่อเปรียบเทียบกับการทำงานของโครงการฯ ที่สวนสัตว์เชียงใหม่ จะเห็นว่าเป็นการทำงานที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง (ทำไมหัวหน้าโครงการ ฯ ไม่เอาเวลาในการร้องรำทำเพลงไปศึกษาการทำงานของสวนสัตว์อื่นๆบ้าง : ขอโทษอดไม่ได้ค่ะ) ขอบคุณ คุณ Angle และทุกท่าน ที่สละทั้งกำลังกายและกำลังใจให้สามหมีค่ะ จากคุณ : Blueant เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 20:37:00 A:202.28.78.132 X: TicketID:290868

ความคิดเห็นที่ 55 I come here specially to support the idea from khun Alone as I read the webboard of pandainthailand.net on today. แก้ไขเมื่อ 07 ก.พ. 54 23:26:33 จากคุณ : JJ (imjub2000) เขียนเมื่อ : 7 ก.พ. 54 23:24:15