ความคิดเห็นที่ 1 ตอนจบ ขวัญใจพึ่งรู้ถึงใจของตัวเองว่าชอบใคร  คนๆนั้นก็คืออาเฮียพูผา ทั้ง2ได้จดทะเบียนสมรสก่อนแต่งงานและท้องได้3เดือนแล้ว ในขณะเดียวกันโจกับคุณวี ก็พึ่งรุ้ตัวเช่นเดียวกันว่า ทั้ง2นั้นมีความรู้สึกที่ดีๆต่อกันอยู่ลึกๆในใจมาตลอดเลยตัดสินใจเป็นคู่ถั่วดำกัน   จบ! แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 18:05:38 จากคุณ : dice Bleach เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:05:11

ความคิดเห็นที่ 2 ยังไม่จบบ!!! เพราะต้นข้าวเองเกิดแค้นใจที่อยู่ๆโจกับคุณวี มาแย่งซีนข้ามเพศ จึงวางแผนกับคุณโฉมแยกคู่ของคุณวีและโจออกจากกัน.... (ต่อเลยครับ) จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:11:23

ความคิดเห็นที่ 3 แต่คุณรุจ คิดแผนตีตลบหลัง โดยการปลอมตัวเป็นคุณวี แล้วนอนรอคุณโฉมอยู่ในห้อง... จากคุณ : parmary18 เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:19:39

ความคิดเห็นที่ 4 แต่คนที่เข้ามากลับเป็นต้นข้าวเอง จนกระทั่งคุณรุจและต้นข้าวได้เสียกัน..(โอ้ว..ขุดทองจนรวยเลยคุณรุจ ) จากคุณ : ผู้ชายไร้สาระ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:26:01

ความคิดเห็นที่ 5 เมื่อธิดาเพิ่งรู้ตัวว่าชอบเฮียผา แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว เลยไปร้องไห้เสียใจอยู่กับต่อที่บาร์เกเร ดื่มน้ำเมาจนขาดสติ แล้วทั้งคู่ก็ซั่มกัน.... พิมพ์ผิดนิดหน่อยจ้ะ :) แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 19:15:38 จากคุณ : Ann_Cheerful เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:30:27

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนจบก็ นางเอกแต่งงานมีลูกไง จากคุณ : มิสเตอร์สำลี เดอะ ซีโร่ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:31:07

ความคิดเห็นที่ 7 ไม่ใช่ว่าตอนจบพี่ก้องบินมาจากฮ่องกง เอาอิแหม่มไปแต่งกันไม่ใช่หรอ? จากคุณ : *+*ข น ม ผิ ง ข้ า ง เ ต า*+* เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:39:27

ความคิดเห็นที่ 8 ข้าม คห 6 หลังจากที่ธิดากำลังเมาอยู่ นั้น ก็ถึงฉากไคลแมก คือ ธิดาบอกว่า จะกระดาษตึกฆ่าตัวตาย แต่ที่ไหนได้ เฮียผาก็มาบอกว่า "อย่า ที่รัก อย่าโดด" ธิดาบอกว่า "ไม่ อยู่ไปก้ไร้ค่า" แล้วกล้องก็ซูมออกๆๆๆๆ ๆๆๆ ซูม จนเห็นป้าย โรงพยาบาลบ้า นั่นเอง ที่เข้าใจกันวา่าซึ่งธิดาที่จะกระโดดตึกฆ่าตัวตาย ที่ไหนได้อยู่ริมฟุตบาท แล้วทั้งหมดนี่ ก็ คือ โรงพยาบาลบ้า คอนโดสวัสดทวีสุข ก็คือ โรงพยาบาลบ้านั่นเอง จากคุณ : tarnsai_tidasatan เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 18:43:23

ความคิดเห็นที่ 9 แล้วโจก็ตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าเรื่องทั้งหมดเป็นความฝันตอนที่เขาสลบไป จากคุณ : Wu bo เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 19:48:34

ความคิดเห็นที่ 10 ผ่านไป 3 เดือน หลังจากขวัญใจกับคุณวีป๊าบๆๆๆกันแล้ว ขวัญใจก็มาบอกคุณวีว่า เธอท้องกับคุณวี คุณวีดีใจมาก ประกาศแต่งงานกับขวัญใจ ช่วงเวลาเดียวกัน ธิดามีลางสังหรณ์แปลกๆ รู้สึกว่าไม่สบายใจ แม้แต่นั่งทางในก็ไม่สามารถสลัดความรู้สึกแปลกๆนี้ได้ ภูผาแสดงตัวเปิดเผยว่าชอบธิดา เอาใจธิดา ดอกไม้ถึงมือทุกวัน ธิดาเริ่มมั่นใจว่าความรู้สึกแปลกๆที่ว่านั้นคือ "ความรัก" ธิดาเผลอพลั้งปากขอแต่งงาน(จริงๆ)ออกไป ภูผาตอบตกลง ธิดามีความสุขมาก แต่ลางสังหรณ์แปลกๆก็ยังอยู่เหมือนเดิม ทั้งสี่คนตัดสินใจแต่งงานที่คอนโด และวางแผนถ่ายรูปก่อนแต่งงานที่คอนโดนั้นเอง โจ ต่อ ต้นข้าว ถูกบังคับให้ใส่ชุดสีขาวในฐานะเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว แต่ต่อกับต้นข้าวทำงานกันดึก มาไม่ทันถ่ายรูป จึงมีเพียงแค่คนห้าคนในชุดขาวถ่ายรูปด้วยกัน ซึ่งเป็นไปตามนิมิตรของธิดาในต้นเรื่อง คืนหนึ่งธิดานอนอยู่บนเตียงคนเดียว (ขวัญใจไปนอนกับคุณวี) ของบนหัวเตียงบินว่อนและลงมาตก ธิดาดุหนูแดงวิญญาณเด็กที่เลี้ยงเอาไว้ แต่หนูแดงกลับดีใจที่่ติดต่อธิดาได้ และบอกพยายามบอกความจริงว่า ลูกในท้องขวัญใจไม่ใช่ลูกของคุณวี แต่เป็นลูกของเฮียผา ทั้งคู่แอบกิ๊กกันที่ร้านขายของมาระยะหนึ่งแล้ว เหตุการณ์ที่ญี่ปุ่นเป็นแผนของขวัญใจ เพื่อจะจับคุณวี เพราะเฮียผาไม่รับเป็นพ่อ ธิดาแค้นเฮียผามาก หยิบเศษแจกันจะไปตอนซะให้สูญพันธุ์ ธิดากำลังจะเปิดประตู โจเปิดประตูเข้ามาถามว่า "มีอะไรกินมั๊ย" ธิดาโดนเศษแจกันแทงตายคามือตัวเอง หนูแดงดีใจกระโดดโลดเต้นที่ได้ธิดามาเป็นเพื่อนเล่น โจตกใจ ปิดประตู เอาเสื้อเช็ดลูกบิดลบหลักฐาน โจรีบลงไปห้องใต้ดิน เพื่อเอาวีดีโอวงจรปิดมาทำลายทิ้ง กลับเห็นป้ารุจกับคุณโฉมฟีเจอริ่งกันอยู่ โจถูกทั้งคู่ขังไว้ในคุกลับในคุกใต้ดิน(อีกที) ฐานรู้ความลับว่าทั้งคู่เป็นคู่เลส เช้ามา ขวัญใจกลับมาห้อง เห็นธิดานอนตายอยู่ จึงรีบถอดสร้อยข้อมือทองสมัยอยุธยาออกมาเก็บเข้ากระเป๋า ก่อนที่จะเลอะน้ำเหลืองไปมากกว่านี้ ขวัญใจปิดประตู เอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดลายนิ้วมือออก แล้วลงไปห้องใต้ดินเพื่อจะเอาวงจรปิด ขวัญใจตอนนี้อยู่ในคุกเหมือนโจ แน่นอนว่าขวัญใจรู้ความลับเรื่องเลสเปียน คุณวีออกมาตามหาขวัญใจ เจอธิดานอนตายอยู่ ด้วยความตกใจ คุณวีพยายามเมาท์ทูเมาท์กับศพ เพื่อช่วยธิดา ตำรวจเข้ามาพอดีพร้อมกับต่อและต้นข้าว คุณวีถูกจับข้อหา"ฆ่าข่มขืนและข่มขืนซ้ำในวันรุ่งขึ้น" เฮียผารู้เรื่องการตายของธิดา กระโดดโลดเต้นดีใจ เพราะได้สมบัติธิดามาโดยไม่ต้องพลีชีพเสียตัว เนื่องจากทะเบียนสมรส(ปลอมๆ) เฮียผาวางแผนฮุบสมบัติธิดาโดยหลอกให้ธิดารักจริงๆ ตั้งแต่ทราบว่าธิดามีทรัพย์สินที่ดินกว่าห้าหมื่นไร่ที่อยุธยา เฮียผาตั้งโต๊ะขายที่ดินในงานศพของธิดา ได้เงินกว่าเจ็ดพันล้าน พ่อธิดาแค้นเฮียผามาก พยายามจะเก็บเฮียผาในงานศพ แต่ทำไม่ได้เพราะเฮียผาจ้างตำรวจมาเป็นบอดี้การ์ดกว่าร้อยนาย พ่อธิดาจะทำคุณไสยใส่เฮียผา แต่ไม่สำเร็จ เพราะไม่แน่ใจว่าเฮียผาชื่อจริงว่า ป้อม ปุ้ม หรือ ปุ้ย กันแน่   แต่พ่อธิดากลับมั่นใจว่านามสกุลคือ "ละอองดาว" ด้วยเหตุนี้ ของจึงไม่มีที่ไป กลับเข้าหาตัว ตายตามลูกสาวไปอีกคน คุณวีตามหาขวัญใจไม่เจอ ช้ำใจกินเหล้าอยู่ใต้คอนโด ต้นข้าวเห็นวิกฤตเป็นโอกาส จัดการคุณวีอยู่หมัด คุณวีติดใจมั๊กๆ แต่งงานกับต้นข้าว แม่คุณวีทราบข่าว หัวใจวายตาย ทางด้านต่อ ต้องอยู่คนเดียว หลังจากเฮียวีกับซ้อต้นข้าวได้ครองอาณาจักรของแม่คุณวี ต่อเหงามาก จึงเผลอปรับความทุกข์กับไฉไล เผลอไผลได้เป็นคู่ตุนาหงัน ต่อรับตัวเองไม่ได้ ฆ่าตัวตาย วิญญาณต่อไปเจอวิญญาณธิดาในสภาพเน่าและ จึงได้แต่บ่นพึมพำว่า "รู้งี้กรูอยู่กับอีตุ๊ดนั้นดีกว่า" ขวัญใจคลอดลูกในคุก โดยพยาบาลรุจ(ภาคที่4ของคุณรุจ)ทำคลอดให้ โจเห็นเด็ก จึงมั่นใจว่าเป็นลูกตน ขวัญใจบอกว่าแท้ที่จริงเด็กคนนี้เป็นลูกของโจ ขวัญใจหันหน้าไปหากล้อง พร้อมยิ้มมุมปาก ----จบบริบูรณ์---- ไตเติ้ลเพลงจบขึ้น ปีสองปี สามปี สี่ปี ห้าปี.... ภาพของขวัญใจและโจเลี้ยงลูกอยู่ในคุก ทั้งคู่ดูมีความสุขมาก คุณรุจ พี่รุจ ป้ารุจ พยาบาลรุจ เห่อเด็กมากๆ คุณโฉมเป็นป้าที่ดี คอยเล่นกับเด็ก แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 20:37:21 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 20:15:35 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 54 20:13:25 จากคุณ : ไถนาอุตลุด เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:08:39

ความคิดเห็นที่ 11 ู^ ^ ^ ^ ถามจิง... จากคุณ : mckk25 เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:39:06

ความคิดเห็นที่ 12 ความเห็น 10 เป็นเรื่องเป็นราวมากค่ะ แต่ก็สนุกดีนะ : P จากคุณ : chamapooh เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:41:38

ความคิดเห็นที่ 13 คห.10 ฮาได้อีก ชอบมุกพ่อธิดาทำคุณไสยใส่เฮียผาไม่ถูกตัว  55555 จากคุณ : Sweety Mojo เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 20:45:29

ความคิดเห็นที่ 14 โห ความเห็น 10 คิดได้ไง -..- จากคุณ : Sanctuary O. เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 21:17:41

ความคิดเห็นที่ 15 55555555555555555555555555+ โคตรฮาความคิดเห็นที่ 10 คิดได้ไง อ่านแล้วหัวเราะก๊าก จากคุณ : Patsuki เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 21:47:46

ความคิดเห็นที่ 16 คห.10 สุดยอด.... มีแบบอื่นอีกไหมเนี่ย..... จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 22:07:16

ความคิดเห็นที่ 17 หลังจากเกิดบิ๊กเซอร์ไพรส์ที่ญี่ปุ่นแ้ล้ว ทั้งหมดก็กลับมาที่เมืองไทยเพื่อเคลียร์เรื่องราวที่เกิดขึ้น โจเก็บอาการหึงหวงไว้ไม่ได้อีกต่อไปแล้ว จึงตัดพ้อต่อว่าและหาเรื่องคุณวี ทั้งคู่สู้กันแบบไม่ยอมแพ้ จนกระทั่ง... "โอ้ก..." เสียงที่ดังแทรกขัดทัพทั้งคู่คือเสียงอาเจียนของขวัญใจนั่นเอง เหล่าชาวแก๊งร่วมชะตากรรมที่ประกอบไปด้วย ขวัญใจ โจ คุณวี ธิดา เฮียผา ต้นข้าว ต่อ คุณรุจน์ เจ๊โฉม ทุกคนต่างตกใจหยุดทุกอิริยาบถและนิ่งงันกันไปตามๆ กันไม่เว้นแม้แต่เจ้าตัวอย่างขวัญใจเอง "นี่ฉันเป็นอะไร" ขวัญใจร้องถาม สอดส่ายสายตาไปทางทุกคนเพื่อขอคำตอบ "หรือว่า..." เจ๊โฉมทำท่าเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ ทุกคนต่างรอคอยคำตอบจากนางงามสิบแปดมงกุฏ "หรือว่าอะไรกันคะ เจ๊โฉม" ธิดาอดรนทนไม่ได้ร้องถามเสียงดัง "คือ... พี่พยายามแล้วนะคะ แต่ถ้ามันปิดไม่มิดจนน้องขวัญใจถึงกับอ้วกแตกขนาดนี้ พี่ก็คงต้องสารภาพ..." "อะไร?!!" ชาวแก๊งประสานเสียง "พี่ตด..." หญิงงามพูดกลั้วหัวเราะ ท่าทางขวยเขิน "คือมันไม่ไหวจริงๆ ค่ะ หูรูดมันผิดปกติยังไงชอบกล..." "ทีแรกก็คิดว่าเหม็นตีนไอโจ แต่กลิ่นมันทะ:-)ๆ ดีนะไม่คิดปักปรำเพื่อนรักตั้งแต่แรก!" ต่อโวย โจเดินเข้ามาสวมกอด "ขอบใจมากเว่ยเพื่อน ที่เอ็งไม่คิดว่าข้าจะผิดไปซะทุกเรื่อง" ว่าแล้วก็ปาดน้ำตา ต่อพยักหน้าหนักแน่น พร้อมตบบ่าเพื่อนรัก "แต่จะยังไงก็ช่าง เจ๊โฉมคะ ส้วมยังไม่มีคนเข้าค่ะ" ธิดาเอ่ยขึ้นพร้ิอมยกมือขึ้นมาดูสีเล็บ โฉมงามประการังทนกระแสสังคมไม่ไหว จึงต้องฮึดฮัดลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำอย่างเสียไม่ได้ แต่ถึงกระนั้น ขวัญใจก็ยังไม่หยุดอาเจียน "ฉันไม่ได้เหม็นตดเจ๊โฉมนะ แต่มันวงเวียน..." "วิงเวียนรึเปล่า" ธิดาพูดแทนเพื่อน "ใช่ๆ มันบอกไม่ถูก ไม่เคยเป้นอ่า..." "ไอ้อาการแบบนี้ ป้ารุจน์เคยเป็นเมื่อสมัยสาวๆ นะครับ" คุณรุจน์แทรกขึ้น หลังนั่งเก็บข้อมูลอยู่นาน... ((อาจจะมาต่อ ถ้ากระแสดี)) จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 22:35:52

ความคิดเห็นที่ 18 คห.17 กะลังมันส์ครับ นึกภาพคาแรคเตอร์ได้เลย...หายคิดถึงไปเยอะ  มาต่อเลยครับ แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 54 00:45:07 จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 54 23:33:01

ความคิดเห็นที่ 19 ต่อซิ กำลังเพลิน จากคุณ : thisisiam เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 00:01:46

ความคิดเห็นที่ 20 ((ต่อครับ)) "มันยังไงกันครับคุณรุจน์" คุณวีกระเสือกกระสนแทรกถามขึ้นมาอย่างร้อนรน โจมองค้อนไอ้แว่นอย่างหมันไส้ "ก็สมัยที่ป้ารุจน์แกแพ้ท้อง... ก็... จะมีอาการแบบนี้ล่ะครับ" คุณรุจน์บอกหน้าตาเฉย แต่ทว่าทุกคนหน้าซีดเผือดปรับอารมณ์แทบไม่ทัน "เดี๋ยวนะคะ ธิดาไม่เคยคิดว่าป้ารุจน์จะท้องได้" "ที่จริงเรื่องนี้ผมไม่อยากพูดเท่าไหร่ มีเพียงป้ารุจน์ ผม แล้วก็ยามรุจน์เท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ไม่อยากตอกย้ำแกน่ะครับ ป้ารุจน์แกเป็นผู้หญิงที่น่าสงสาร" "น่าสมเพชมากกว่าล่ะมั้ง ที่พูดมานี่มันคนเดียวกันทั้งนั้นเลยนะ" ต้นข้าวกรอกตา "สับสนในร่างตัวเองยังไม่พอ ยังสับสนในความเป็นจริงอีกด้วย" "ที่จริงแกก็เล่าให้ผมฟังว่าไอ้อาการแบบว่า ประจำเดือนน้อย... มากระปิดกระปรอย บริเวณรอบหัวนมคล้ำขึ้น..." "เหอ..." ทั้งโจ คุณวี เฮียผา ไม่เว้นแม่แต่นายต่อ ชะโงกหน้าไปที่หน้าอกของขวัญใจโดยไม่มีการนัดแนะ ดวงตาของพวกเขาเบิกโพลงด้วยความสนใจ ส่วนขวัญใจเห็นดังนั้นก็กลายเป็นแหม่มแก้มแดง ยกมือขึ้นปิดหน้าอกตัวเอง ก่อนจะสะบัดตัวหันหลังนี้ ธิดาที่มองอยู่ผลีผลามเข้ามานั่งข้างๆ แล้วแอบกระซิบ "ดำจริงป่ะวะอิแหม่ม" ขวัญใจตาโต แต่ธิดายังไม่หยุด "ถ้าเทียบกับฉันแล้ว (ก้มมองหน้าอกตัวเอง) ใครดำกว่ากัน" เมื่อเห็๋นสายตาใคร่รู้ของเพื่อนสาวแล้ว ขวัญใจก็แหวกคอเสื้อแล้วก้มลงมองดูหน้าอกตัวเอง จังหวะนั้นที่สี่หนุ่มจอมหื่นเยี่ยมหน้าเข้ามาอีกรอบแบบไม่ได้รับเชิญ "ไอแว่น แกจะมองอะไรอีก ที่ญี่ปุ่นแกทั้งดูดทั้งคลึง ยังไม่หนำใจอีกรึไง!" โจแขวะ "อุ๊ย คุณโจ พูดจาทุเรศน์น่ะครับ" "ทีพูดเรื่องจริงล่ะรับไม่ได้" "ว้าย! นี่คุณรุจน์พูดเรื่องอะไรคะเนี่ย ดูซิ สร้างประเด็นให้พวกนี้มันจนได้" ขวัญใจเอ็ดด้วยนึกโมโห "ประทานโทษขอรับ ที่ผมพูดมาข้างต้นนี้ มันเป็นอาการที่เกิดขึ้นจริงๆ กับคนที่กำลังตั้งครรภ์ในระยะเริ่มต้นน่ะครับ อีกอาการก็จะเป็นพวก เหนื่อยง่าย เกิดอาการแพ้นู่นนี่นั่น ปัสสวะบ่อย ท้องผูก และอีกมากมายเลยครับ" "สารภาพมาซิคะ ว่าคุณรุจน์เป็นผู้หญิงหรือผู้ชายกันแน่" "โอ๊ย ธิดา หล่อนถามอย่างนี้ คงจะได้คำตอบอยู่หรอก เดี๋ยวผีเข้าผีออก เป็นฉันล่ะเวียนหัวแทน ภูมิใจในความเป็นตุ๊ดขึ้นมาทันที มีร่างเดียวอันเดียวนี่แหละ" "ผมก็มีอันเดียวนะครับคุณต้นข้าว" "ว้าย!" "กระผมหมายถึงจมูก" "ย่ะ!" ต้นข้าวค้อนประหลับประเหลือก "แล้วนี่ขวัญใจ... แกมีอาการอย่างที่คุณรุจน์เขาบอกมาบ้างรึเปล่า เอ่อ... ถ้าตัดเรื่องหัวนมคล้ำออกน่ะ" ธิดาถามต่อ ขวัญใจทำหน้าครุ่นคิด ก่อนจะบอกว่า "ใจฉันเต้นรัว รู้สึกแปลกๆ ฉี่บ่อยมั้ง แต่ฉันคิดว่าเพราะแตงโมที่ญี่ปุ่นซะอีก แล้วก็แพ้... แต่ไม่รู้ว่าแพ้อะไร..." "ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า คุณขวัญใจ... กำลังจะมีลูกกับผมงั้นเหรอครับ?!" คุณวีตะโกนแทรกตาโตทะลุแว่น จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 01:21:44

ความคิดเห็นที่ 21 "อย่าเว่อร์น่ะแว่น หน้าจืดๆ แบบนี้ ไม่มีทางครั้งเดียวติดหรอก" โจมองค้อนอีกรอบ "โอเคดีเลย ถ้าน้องขวัญใจของพี่ยังไม่แน่ใจกับบทสรุปครั้งนี้ เฮียขอเสนอ 'จ๊ะเอ๋เบบี้ จักจี้ครั้งนี้จะติดรึเปล่าเอ่ย...'" ว่าแล้วภูผาก็ขยับบลูทูธที่หูก่อนหยิบเครื่องมือตรวจครรภ์ออกมาจากกระเป๋าสะพาย "ชื่อยาวเชีย" ธิดาแทรก "ของดีต้องชื่อยาว เพราะที่ตรวจครรภ์อันนี้ไม่เหมือนใคร เพียงแค่น้องขวัยใจหยดปัสสาวะลงไปเพียงหนึ่งหยด เจ้าเครื่องนี้ ก็จะประเมินหน้าตาของเด็กในท้องที่จะเกิดมาลืมตาดูโลกออกมาบนจอนี้ เป็นไง เจ๋งมะ" "เออๆ เก๋ดี ขวัญใจ แกรีบเอาไปใช้เร็วๆ พวกเราอยากรู้ใจจะขาด" ธิดากระชากเครื่องตรวจครรภ์จากเฮียผาแล้วยัดใส่มือขวัญใจ ยัยแหม่มฝรั่งมองเจ้าเครื่องนั้นชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะลุกไปที่ห้องน้ำ จังหวะที่เจ๊โฉมเดินออกมาพอดี "พี่มีความรู้สึกว่า ใช่.. วันนี้แหละที่รอคอย มันโล่ง... และเบามากค่ะ น้องขวัญใจ" ขวัยใจยิ้มแหยๆ ตอบกลับไป ก่อนจะร้องเสียงดังโหยหวนออกมาจากห้องน้ำว่า "โถส้วมมีงูหลามมมมมมมมมมมมม!!!!!" [[ตัดเข้าไตเติ้ลโฆษณา]] จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 01:34:23

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วยังไงต่อ    กำลังมันส์ มาเขียนต่อสิจ๊ะ จากคุณ : เก้าเกเทหมดตัก เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 01:49:13

ความคิดเห็นที่ 23 เอาอีก เอาอีก กะลังมันส์...เหมือนคนเขียนมาเองเลยครับ คุณJeremizz จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 02:11:37

ความคิดเห็นที่ 24 ((ออกตัวว่าด้นสดเลยนะครับ ไม่รู้ว่ามุกจะตันตอนไหน แหะๆ)) ยังคงอยู่ทีห้องของธิดาและขวัญใจ... "ทำไมทุกคนต้องมองพี่ด้วยสายตาแปลกๆ แบบนั้นด้วยล่ะคะ?" โฉมงามประการังรู้สึกหวาดระแวงกับสายตาของคนรอบข้าง "ก็แค่พี่ลืม..." "แต่เจ๊โฉมเกือบจะทำคุณขวัญใจของผมตกกะใจลื่นล้มจนแท้งลูกในห้องน้ำได้นะครับ" "มันขนาดนั้นเชียวหรือคะ" "หยุดพูดเรื่องนี้เถอะ ฉันไม่อยากนึกถึงชิ้นฟักแฟงในแกงมัสมั่น" ธิดามีสีหน้าผะอืดผะอม "แล้วเจ้าเครื่องนี้มันว่ายังไงบ้างครับคุณขวัญใจ หน้าจอนั่นมันบอกอะไรบ้างรึเปล่า?" คุณวีร้อนรน ชิงถามก่อน ขวัญใจกระมิดกระเมียน ชูเครื่องตรวจครรภ์ให้ทุกคนดู ปรากฎว่า... "คุณพระ..." -- ธิดา "โอ้แม้เจ้า" -- ต้นข้าว "มายบุดด้า" -- โจ "วรายุทธดาวล้านดวง" -- เจ๊โฉม "นี่มัน... เด็กหัวแตงโมงั้นเหรอครับ?" คุณวีมีสีหน้าประหลาดใจ เมื่อเห้นว่าหน้าจอเป็นรูปเด็กฝรั่งหน้าตาน่ารัก แต่กลับมีศรีษะกลมมนเกลี้ยงเกลาสีเชียวเงาวับ คาดด้วยเส้นยึกยือเป็นลายทางเหมือนลูกแตงโม "นี่แกท้องกับแตงโมงั้นเหรออิแหม่ม!" ธิดาเสียงสั่นเครือเมื่อเห็นตัวประหลาด "ไม่ใช่ซักหน่อย ก็ฉันบอกแล้วว่าฉันกินแตงโมเยอะไปหน่อยตอนอยู่ที่ญี่ปุ่น" "โอ แต่พี่ว่าเครื่องนี้มันสุดยอดไปเลยนะคะ นี่ขนาดกินแตงโมเข้าไปยังประมวลผลออกมาได้ขนาดนี้ ถ้าพี่กินทุเรียนเข้าไป..." "พอเถอะค่ะ แค่รู้ว่าเด็กที่จะเกิดมามีแม่ชื่อ โฉม ธิดาก็สงสารจะแย่ละ อย่าให้ได้เวทนาไปกว่านี้เลย" ว่าแล้วก็ประนมมือขึ้นเหนือศีรษะ "งั้นก็แสดงว่า คุณขวัญใจไม่ได้ท้องกับผมสินะครับ" คุณวีซึมเซา เบะปากเหมือนอยากจะร้องไห้ "บอกแล้ว ว่าหน้าอย่างนี้ไม่มีทางครั้งเดียวติด แรงยังไม่พอหรอกตี๋เอ๊ย" โจเกทับอีก ด้วยความรู้สึกโล่งใจ "แต่ฉันว่าแกไปหาหมอก็ดีนะขวัญใจ ไอ้อกาการแปลกๆ บางทีเครื่องมือกระโหลกกะลาแบบนี้มันก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอก" "อ่าวเฮ่ย ธิดา ทำไมมาว่าสินค้าเรกคอมเมนด์ของเฮียแบบนี้ล่ะ" "ก็มันจริงมั้ยล่ะ! มีเครือ่งตรวจครรภ์ที่ไหนเขาประมวลผลจากของกินกันบ้างยะ! นี่ถ้่าฉันกินเฉาก๊วยเข้าไป คงไม่ต้องมองเห็นแค่ตาขาวลูกรึไง" ภูผาเบ้ปาก บ่นพึมพำอยู่คนเดียว ระหว่างนั้น คุณวีและขวัญใจก็จับมือกัน ก่อนจะมองตากันด้วยความเข้าใจ... จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 02:37:04

ความคิดเห็นที่ 25 หลังจากหาหมอกลับมาแล้ว ทุกคนจึงได้รู้ว่าอาการแปลกๆ ของขวัญใจนั้นเป็นเพียงอาการของคนที่เป็นโรคแพ้อากาศเท่านั้น แปลกที่ แปลกถิ่น แปลกอาหาร ทำให้ร่างกายปรับตัวไม่ทัน อย่าลืมนะว่าเธอเป็นลูกผู้ดี ร่างกายบอบบาง... และแล้ววันหนึ่ง... "อะไรนะครับหม่าม้า!" [ลื้อจะต้องกลับเมืองจีนเดี๋ยวนี้ อาป๊าลื้ออีไม่สบายหนัก บางที... อีอาจจะไม่ได้เห็นหน้าลื้ออีกก็ล่าย...] "ขนาดนั้นเลยเหรอครับหม่าม้า" [ถ้าลื้อไม่อยากได้ชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูก็กลับมาซะ อย่างน้อยๆ ให้อาป๊าได้เห็นหน้าลื้อเป็นครั้งสุดท้ายก็ยังลี] คุณวีตีสีหน้าไม่ถูกเมื่อได้รับฟังข่าวจากทางไกลแบบนี้ แต่จะทำยังไงได้ เมื่อพ่อบังเกิดเกล้าไม่สบายทั้งคน จะใจจืดใจดำได้อย่างไร คุณวีบอกลาทุกคนในวันรุ่งขึ้น พร้อมทั้งให้คำมั่นสัญญาว่าจะกลับมา ขวัญใจจึงเบาใจลงเยอะ แต่ก็มีลางสังหรณ์แปลกๆ เกิดขึ้นในใจ คืนนั้นที่ชั้นดาดฟ้า... โจกำลังนั่งครวญกีตาร์ด้วยความรู้สึกเสียดายครั้งยิ่งใหญ่อย่างที่ไม่เคยประสบมาก่อน ความกลัวที่ว่าขวัญใจจะท้องกับไอ้แว่นหน้าจืดนั่น ทำให้เขารับรู้อะไรบางอย่างภายใต้จิตใจอันสับสนวุ่นวายของตัวเอง โจร้องเพลงที่แต่งขึ้นเองท่ามกลางลมหนาวที่พัดผ่านกลางเดือนมกราคม ใจความของเพลงพูดถึงผู้หญิงคนหนึ่งที่เขารักมาก แต่ก็ไม่เคยเห็นค่าจนเสียเธอไป ต่อว่าผู้ชายห่วยๆ คนหนึ่ง ที่ต้องมานั่งร้องเพลงอกหักแบบนี้ "เพลงเพราะดีนะ" เสียงของใครคนหนึ่งทำให้เขาสะดุ้ง "อ้าว ขวัญใจ... ยังไม่นอนอีกเหรอ?" "ยังอ่ะ นอนไม่หลับ คิดถึงคุณวี" ประโยคนี้ทำให้โจรู้สึกเจ็บแปลบในใจ สักครั้งไม่ได้เหรอ ที่เธอจะไม่พูดชื่อผู้ชายคนนี้... "ง่ะ งั้นเหรอ" โจยิ้มแหย "เมื่อกี๊ร้องเพลงถึงใครน่ะ" "อ๋อ เปล่าหรอก บรรยากาศมันดี เลยมานั่งเกากีตาร์เล่นๆ แก้เซ็ง ตามประสาคนโสดก็เท่านั้น" โจยักไหล่ "แล้วทำไมแกไม่หาใครซักคน?" "..." คำถามของขวัญใจทำโจนิ่งไป ก่อนจะแหงนหน้าขึ้นฟ้าแล้วทอดถอนลมหายใจออกมาเบาๆ "คนห่วยๆ อย่างฉัน ไม่มีใครเขามาสนใจหรอก" "ไม่หรอกน่า แกมันคนมีสไตล์" "สไตล์ไหนอ่ะ?" "ก็สไตล์... ซกมกๆ สกปรก เถื่อนๆ หน้าด้าน ขี้ขโมย ตระกละ... อืม..." "พอละ ไม่ต้องนึกต่อหรอก ที่พูดมาฉันก็แทบจะหมดความศรัทธาในตัวเองละ" "แต่เป็นของแกแบบนี้ก็ดีแล้ว ฉันชอบ" "ชอบ? ชอบจริงเหรอ?" "อื้อ" ขวัญใจพยักหน้าหนักแน่น "แล้วชอบยังไงล่ะ เพื่อน... หรือคนรัก..." คำถามของโจทำให้ขวัญใจนิ่งไปเช่นกัน... บรรยากาษเริ่มนำพาความอึดอัดใจเข้ามาแล้ว... จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 02:59:08

ความคิดเห็นที่ 26 ขวัญใจนิ่งเงียบไป ก้มหน้ามองพื้นเพราะปรับสีหน้าไม่ทัน "ขวัญใจ..." "..." "มาถึงตอนนี้แล้ว ฉันอึดอัดมากๆ เลยว่ะ" "เรื่อง?" "เรื่องของเราไง..." "ทำไมล่ะ?" "ฉัน... คือ ฉัน..." โจส่ายหน้าเม้มริมฝีปากแน่น "ฉันอยากจะถามว่าแกยังมีความรู้สึกดีๆ เหลือให้ฉันอยู่บ้างรึเปล่า" "โจ..." "เราคบกันมาตั้งนาน แกคงไม่ลืมฉันไปหมดหรอกนะขวัญใจ..." "..." "แกรู้มั้ยว่าฉันเริ่มเจ็บเมื่อคิดว่ามันเดินมาทางนี้จริงๆ ทางที่ฉันไม่ได้เลือกมันเอง และไม่แม้แต่จะเต็มใจยอมรับด้วยซ้ำ ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ที่ฉันเหมือนคนบ้าตอนเห็นแกกับไอ้แว่นนั่นอยู่ด้วยกัน มันทรมานรู้มั้ยขวัญใจ" "..." "ฉันรู้ว่ามันหมดเวลาที่จะพูดแบบนี้แล้ว แต่ฉันแค่อยากรู้ว่า... เปอร์เซ็นต์ความเป็นไปได้ที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม มันยังเหลืออยู่อีกเท่าไหร่ แค่น้อยนิดก็ยังดี ให้ฉันได้มีความหวังขึ้นมาบ้าง..." "โจ..." ขวัญใจเอ่ยชื่อของผู้ชายตรงหน้าด้วยความลำบากใจ "ฉันกับคุณวีเรามีอะไรกันแล้ว แกยังรับไ้ด้อีกเหรอ?" "เฮ่ย เราไม่ใช่เด็กๆ กันแล้วนะ จะไปแคร์เรื่องนั้นทำไม" "แต่ฉันรู้สึกผิด มันไม่ดีแน่ๆ ถ้าฉันจะกลับไปคบกับแก" "พูดอย่างนี้ก็แสดงส่าแกยังมีความรู้สึกดีๆ กับฉันอยู่ใช่มั้ย?" "ไม่... ไม่เลยโจ... มันไม่เหลืออะไรอีกแล้วสำหรับแก ถ้าจะกลับมา... ไม่สิ มันจะไม่กลับมาอีกแล้ว นอกจากความเป็นเพื่อนของเราที่ยังอยู่ ณ ตอนนี้" โจนิ่ง รู้สึกราวกับมีมีดปลายแหลมนับพันปักเข้าที่หัวใจของตัวเอง "อ้อ อย่างนั้นเหรอ?" "ตอนนี้ฉันรักคุณวี และคิดว่าจะต้องแต่งงานกับคุณวี..." "พอเถอะขวัญใจ ไม่ต้องพูดให้ฉันถอดใจจากแกอีกแล้ว ฉันรู้แล้วจริงๆ รู้แล้วว่าไม่มีวันอีกต่อไป..." พูดจบ โจก็เดินลงบันไดกลับห้องตัวเองไปด้วยแววตาที่ล่องลอย ทิ้งขวัญใจให้นั่งร้องไห้อยู่ข้างหลังท่ามกลางความหนาวเหน็บยามค่ำคืน... "ถ้าฉันไม่พูดอย่างนี้ เราทั้งสองคนจะเจ็บหนักขึ้นไปอีกนะ ทำไมมันจะไม่เหลือล่ะ ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้แกน่ะ ต้องถามว่ามันลดลงบ้างรึเปล่าถึงจะถูกนะโจ..." จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 03:13:11

ความคิดเห็นที่ 27 มาต่อออออออออออ จากคุณ : เทเลทับขี้ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 06:21:47

ความคิดเห็นที่ 28 สงสัย คุณ Jeremizz หลับไปแระ .. แล้วรีบตื่นมาเขียนต่อนะคะ จะรออ่านค่ะ ป.ล. แต่เรื่องเป็นแบบนี้ สงสารอิโจอ้ะ จากคุณ : เจ้าหลาน เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 09:18:07

ความคิดเห็นที่ 29 สนุกอ่ะ ชอบๆ นึกภาพออกเลย จากคุณ : tikhot เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 09:23:16

ความคิดเห็นที่ 30 ((ต่อๆ)) ธิดาไม่เห็นขวัญใจอยู่ในห้องด้วยก็เลยออกไปตามหาที่ห้องคุณวีด้วยความเคยชิน แต่ยังไม่ทันเคาะประตู ภูผาก็เปิดประตูออกมาซะก่อน ธิดาตกใจผงะถอยหลังไปแล้วร้อง "อุ๊บส์" "อ้าว ธิดา มีอะไรเหรอ?" ภูผาถาม "เปล่า ฉันจะมาตามขวัญใจกลับห้องน่ะ" "ไอ้ตี๋ไม่ได้อยู่ที่นี่ แล้วขวัญใจจะมาที่ห้องนี้ทำไม" "จริงด้วย" ธิดาพึมพำกับตัวเอง "แกล้งทำเป็นฟอร์ม ที่แท้ก็อยากมาหาเฮียใช่มั้ยล่ะ ฮ่า รู้หรอกน่า" "อิเฮีย! บ้า!" "ดูซิ ทำเขินซะหน้าดำ น่ารักเหมือนกันนะเนี่ย เราน่ะ" ได้ยินภูผาพูดอย่างนั้นแล้ว ธิดาก็แก้มม่วง (ที่จริงควรสีแดง) อายม้วนหมุนตัวเดินออกมาจากหน้าห้องคุณวีอย่างเร็ว แต่ทว่า...  "ว้าย!" ด้วยไม่ทันระวัง หญิงไทยหน้าคมร่างบางระหงกลับสะดุดรอยยับของพรมที่ป้ารุจน์ทำสะเพร่าไว้จนเกือบจะล้มลง แต่โชคดีที่มือของภูผาเข้ามารับไว้ได้ทัน ทั้งคู่สบตาให้กันเหมือนพระเอกนางเอกในละคร ธิดาเผลอมองเห็นภาพเฮียผาที่อยู่ตรงหน้ามีประกายวาววับขึ้นมาเสียอย่างนั้น หัวใจเต้นโครมคราม ก่อนภวังค์จะหลุดกระเจิง เื่มื่อภูผาตัดสินใจปล่อยมือเพราะทนแบกรับน้ำหนักตัวอันมหาศาลนั่นไม่ไหว "กรี๊ด~" "ฟู่... ตอนแบกลู่วิ่งยังไม่หนักจนมือแขนสั่นขนาดนี้เลย" ภูผามองมือตัวเองที่สั่นระริกๆ เพราะออกแรงมาก "อิเฮีย ทำอย่างนี้กับฉันได้ยังไง!" "ก็ธิดาตัวหนักนี่" "แล้วทำไมทีจิ๊บเฮียยังรับได้สบายๆ" "ใครว่าเฮียเคยอุ้มจิ๊บ มีแต่จิ๊บเท่านั้นแหละที่อุ้มเฮีย" "เชอะ ไม่ต้องมาพูดเลย!" ธิิดาหัวเสียลุกขึ้นแล้วกระฟัดกระเฟียดจะเดินกลับห้องไป แต่ภูผาก็รีรบวิ่งเข้าไปฉุดเธอมาอีกครั้ง "เดี๋ยวสิ เจ็บตรงไหนรึเปล่า" ภูผาทำสีห้าจริงจัง จ้องลึกเข้าไปภายใต้คอนแทคเลนส์สีม่วง "เจ็บ... เจ็บสิ ก็เฮียเล่นทิ้งซะแรงแบบนั้น เจ็บก้นจะแย่อ่า..." เหมือนจะสวย ธิดาคิดว่าตัวเองหญิงร่างบางที่น่าทะนุถนอมอีกครั้ง "กลับไปที่ห้องเฮียก่อนสิ แล้วเฮียจะนวดให้" "มันจะดีนะเฮีย..." หญิงไทยทำท่าทีขวยเขิน แต่ก็เป็นฝ่ายดึงมือชายหนุ่มกลับเข้าไปในห้องพร้อมปิดประตูเสียงดัง... จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 10:37:10

ความคิดเห็นที่ 31 กำลังเคลิ้มเลย.... จากคุณ : MoonGlade เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 10:45:36

ความคิดเห็นที่ 32 ภายนอกคอนโดสวัสดีทวีสุขที่ชั้น 6 มีเสียงครางของกอริลล่าสาวเป็นระยะๆ ขวัญใจปาดน้ำตาที่เลอะข้างแก้มจนเหือดแห้ง แล้วตัดสินใจกลับลงมาจากชั้นดาดฟ้า เดินผ่านห้องของโจ อะไรบางอย่างสั่งให้เธอหยุดอยู่ตรงนั้น อยากจะเคาะ แต่มือดันไม่ขยับ อยากจะเรียก แต่ปากไม่อ้า ราวหนึ่งนาทีที่หยุดอยู่อย่างนั้น จนคิดได้ว่า ไม่มีประโยชน์อะไรถ้าทั้งสองจะมาพบหน้ากันอีก ((เดี๋ยวมาต่อครับ)) จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 10:50:46

ความคิดเห็นที่ 33 อ๊ากกก แต่งเก่งโคตร รออยู่นะครับ ^^ อิโจสู้ๆ จากคุณ : Patsuki เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 14:02:24

ความคิดเห็นที่ 34 นานละนะ จขกท. เรวซิคะ 555 จากคุณ : thisisiam เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 14:33:55

ความคิดเห็นที่ 35 มารอ ^^ จากคุณ : เพียงพิณ เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 17:25:43

ความคิดเห็นที่ 36 ต่อเลยครับ ต่อเลย...กะลังมันส์ จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 21:57:49

ความคิดเห็นที่ 37 เป็นไข้ครับตอนนี้ แหะๆ แต่งต่อไม่ไหวจริงๆ ขออภัยที่ทำให้อารมณ์ค้างนะครับ ถ้ายังรอกันอยู่ จะกลับมาแต่งต่อครับ อิอิ จากคุณ : Jeremizz เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 22:02:14

ความคิดเห็นที่ 38 ดูแลสุขภาพด้วยครับ อย่าหักโหม หายเร็วๆ... แล้วมาเขียนต่อนะครับ จะปูเสื่อรอ จากคุณ : คนขี่แผ่น เขียนเมื่อ : 2 ก.พ. 54 23:31:25

ความคิดเห็นที่ 39 รอครับ ขอให้หายไวๆนะครับ :) จากคุณ : Patsuki เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 00:46:20

ความคิดเห็นที่ 40 ตกลงละอองกอ หรือ ละอองดาว!!! จากคุณ : ดีแอน เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 54 10:37:34