 |
เป็น 1 ใน 100 เรื่องเลยครับ ที่ผมต้องเรียกว่า พรหมลิขิตบรรดาลใจให้ไปซื้อ
เพราะตอนแรกที่ผมเห็นปก ไม่ว่าจาก Jump หรือ Ckids เห็นมันการ์ตูนกล้ามๆนำมาก่อนเลย ผมเห็นแว่บแรก ไม่ซื้อแน่นอนครับ
ต่อมา ผมมาอ่านเจอ กระทู้แนะนำการ์ตูนจากพันทิพห้องนี้ล่ะครับ ว่าเกี่ยวกับเอากล้ามไปล่าสัตว์มาทำอาหาร 5555 เออ เนื้อเรื่องเข้าท่าดี เพิ่มเติม หลายเรื่องที่ผมอ่านรีวิวจากในนี้ไปก่อนซื้อเหมือนกัน เช่น นูระ ไซเรน ฯลฯ ที่บอกได้ว่ารู้สึกพลาดนิดๆ
แต่โทริโกะ นี่ไปอ่านเอาแค่เล่มแรก บอกได้เลยว่า สุดยอดเลยครับ ขึ้นหิ้ง ไปเลย 1 ในไม่กี่เรื่องจริงๆที่ตอนแรกตัดสินใจไม่อ่าน แต่แล้วก็งอมแงม
ขึ้นหิ้งของผมคือ เล่มใหม่ออกวันไหน ต้องซื้อมาอ่านให้ได้เลยวันนั้น ถ้ารู้ว่าออกแล้วไม่ได้อ่าน จะมีอาการกระสันเนื้อตัวสั่นจนห้ามใจไม่อยู่ ขึ้นหิ้งผมตอนนี้มีแค่ 3 เรื่องครับ คือ วันพีช ,แฟรี่เทล ,โทริโกะ ถ้ารู้ว่าออกแล้วนี่กระสันอย่างมากมาย
ปล.มาถึงสาระในเนื้อเรื่องกันบ้าง เรื่องนี้ที่ผมชอบที่สุดเลยคือ จินตนาการคนเขียน คือสุดๆไปเลย หลายๆอย่างที่ต้องบอกเลยว่า คิดได้ไง ไอ้เรื่องเล่มแรกๆที่เหมือนจะโม้ๆมานั่น ผมว่ามันพลาดตรงที่ระบบจั๊มพ์เนี่ยล่ะครับ ที่ต้องดันๆตอนแรกๆให้ขึ้นให้ได้ เลยถ้าวางสตอรี่บอร์ดไกลเกินก็เดี๋ยวจะกลายเป็นว่าช่วงแรกๆเล่าเรื่องได้น่าเบื่อแทน จะโดนตัดจบเอาง่ายๆ ไม่เหมือนอย่างการ์ตูนเก่าๆแบบวันพีช หรือโจโจ้ เนี่ย ที่ตอนช่วงแรกๆจะปูพื้นยาวๆได้ จะมีช่วงที่น่าเบื่อหน่อย เพราะสมัยนั้นระบบจั๊มพ์ยังไม่เข้มงวดเท่าไรมั้ง ขอใช้คำนี้ละกัน แล้วพอช่วงหลังๆเนี่ย ก็อาศัยจากช่วงแรกๆมาใส่ๆๆเข้าไปเลยกลายเป็นว่าเนื้อเรื่องมันแน่นจริง
จากคุณ |
:
somngo
|
เขียนเมื่อ |
:
9 ก.พ. 54 01:45:51
|
|
|
|
 |